Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Το φευγιό της Ζωής...


Μέχρι τα δέκα της μεγάλωσε στην επαρχία.
Με την φυγή του κόσμου για καλύτερη ζωή
στα ξένα ερήμωσε και το χωριό.
Οι γονείς αποφάσισαν την εσωτερική
μετανάστευση,
τους τρόμαζε η ξενιτιά.
Πουλήθηκαν κομμάτια γης, μπιλ-παρά που έλεγε
ο πατέρας και αγόρασαν θυρωρείο στη Λ. Αλεξάνδρας.
Σκληρή δουλειά με θελήματα, καθαριότητες και η μάνα
να στήνει μπουγάδες και να κάνει σίδερο για περίσσια
μεροκάματα.
Ανθρωποι μαθημένοι στα δύσκολα δεν σταματούσαν
πουθενά.
Η Ζωίτσα γράφτηκε στο σχολειό και άρχισε να δέχεται
τις ειρωνείες από τα άλλα παιδιά για την προφορά της.
Ηθελε όμως να τους κερδίσει.
Ο δάσκαλος της είπε να διαβάζει βιβλία δυνατά και
προσέχει με την ακοή τι έλεγαν.
Στο στενάχωρο δωμάτιο βράδια ολάκερα
προσπαθούσε κάτω από το πορτατίφ.
Με τα παιδιά τα κατάφερε….
Τις έλειπε η αγκαλιά και την βρήκε στις συμμαθήτριες….

Οι γονείς στα χάδια δεν ήταν μαθημένοι , κλειστοί
άνθρωποι που δεν είχαν μάθει το γέλιο γιατί δεν
το έζησαν και οι ίδιοι.
Περνούσαν τα χρόνια και η Ζωή έφτιαχνε όνειρα ..

Στα είκοσι, βρέθηκε ο Γιάννης που την αγάπησε.
Γείτονας, και τρελαμένος παρά τα δέκα πέντε χρόνια
που τους χώριζαν.
Οι γονείς τρελάθηκαν από χαρά.
Σαν πήραν την άδεια να βγουν βόλτα,
η Ζωή με τον κόμπο στο λαιμό, αμήχανη,
μια και ήταν το πρώτο ραντεβού της.
Ο Γιάννης την είχε κάνει να γελάσει….
Τις κέρδισε την καρδιά…
Και το κέρδος το ονομάτισε αγάπη….

Λίγους μήνες αργότερα βγήκε νύφη
από το υπόγειο και ανέβηκε σύντροφος
του τρελαμένου άντρα της στο
αντικρινό ρετιρέ.
Μαζί έμενε και η μάνα του που καμάρωνε
την Ζωή και
την φρεσκάδα που είχε φέρει στο σπιτικό τους.
Οι μέρες περνούσαν με γέλιο….
Οι νύχτες πάλι με ένα δάκρυ να στέκει στην άκρη.
Καμιά νύχτα δεν της χάρισε χαρά…
Ετσι να είναι ο έρωτας, αποκλείεται!

Περίμενε να γεμίσει η αγκαλιά της με ένα μωρό
που δεν ήρθε ποτέ.
Δώδεκα χρόνια με έναν άντρα που την λάτρευε,
αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να την κάνει
να νοιώσει γυναίκα…
Το αγκάθι το ήξερε πολύ καλά ο Γιάννης
και φοβόταν μη την
χάσει τώρα που εκείνη άνθιζε …
Πόσο να κρύψει την ζήλεια του;
Τον έπνιξε και άρχισε να βγαίνει το φίδι
από την τρύπα του..
Οσο και να χαμογελούσε η Ζωή, η πίκρα
στα μάτια της
ήρθε και σκάλωσε.
Τις περνούσε καιρό τώρα σαν σκέψη ο χωρισμός.
Πώς να εξηγήσει το γιατί;
Δεν είχε λόγους φανερούς αλλά καλά κρυμμένους…
Σαν τόλμησε να το πει στη μάνα της, πήρε κατάρες
και τύψεις γιατί θα πέθαινε, τον πατέρα…

Φούσκωνε η ψυχή και έλιωνε το σώμα.

Εφυγε , κρυφά, με μια βαλίτσα στο χέρι, αφήνοντας
ένα γράμμα συγνώμης στον Γιάννη.

Γύρισε στο χωριό και χώθηκε στην αγκαλιά της γιαγιάς.
Δεν γύρισε ποτέ πίσω.

55 σχόλια:

  1. Το να μην έχεις ένα παιδί για κάποιο λόγο, νομίζω ότι δεν είναι τόσο τρομερό, όσο το να υπάρχει αρρωστημένη ζήλεια μέσα σε ένα ζευγάρι. 15 χρόνια διαφοράς δεν έχουν να κάνουν με αυτό το σκουλίκι που μπορεί να τρώει τον έναν από τους δύο. Ο συγχωρεμένος ο άντρας μου ήταν τόσα χρόνια μεγαλύτερος από μένα, δεν είχαμε παιδιά αν και 14 χρόνια μαζί.... αλλά ποτέ μα ποτέ δεν τέθικε τέτοιο θέμα....
    Νομίζω ότι περισσότερο δυστυχισμένη ήταν τελικά η Ζωή από τη συμπεριφορά του άντρα της, παρά από το γεγονός ότι δεν απέκτησε παιδιά.....
    Την καλησπέρα μου και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν έφταιγε η ατεκνία,δεν έφταιγε η διαφορά ηλικίας! Δεν υπήρχε έρωτας απο την μια μεριά και απο την άλλη υπήρχε πεθερά! Δεν θέλει και πολύ, να πάρεις το βαλιτσάκι και να φύγεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. stavrloulazerva:
    Σταυρούλα μου δεν νομίζω ότι ήταν η διαφορά ηλικίας ούτε τα παιδιά.
    Ηταν που δεν τον διάλεξε η ίδια και δεν τον ερωτεύτηκε.
    Να είσαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kariatida62:
    Δεν υπήρχε έρωτας.
    Ούτε από την αρχή.
    Δεν την άφησαν να τον γνωρίσει γιατί τα κορίτσια μόνα δεν κυκλοφορούσαν με
    τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αντιγονάκι μου,να μην ξαναλέω τα ίδια για τα γραπτά σου,ξέρεις εσύ.πρώτα να σου πω πως είναι ,μπιρ (ένα)παρά.και νομίζω πως ήθελε να ανοίξει τα φτερά της ,να πετάξει,και δεν της δόθηκε η ευκαιρία,γιατί έτσι ήταν τα χρόνια για τις γυναίκες τότε.πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι μύθος ότι το παιδί δένει ένα ζευγάρι. Στην πραγματικότητα το παιδί δένει ένα ζευγάρι που είναι ήδη ευτυχισμένο από μόνο του. Για την εποχή της, την βρίσκω πολλή πρωτοποριακή και πολύ καλά έκανε! (είχες δεν είχες με μελαγχόλησες!) :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΠΕΡΝΑΩ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΝΕΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ζωη στραφι, ουτε η εποχη εφταιγε ουτε η διαφορα ηλικιας, ερωτες αλα-καρτ δεν υπαρχουν και οταν φυγει ο πρωτος ενθουσιασμος....και πολυ αντεξε τοσα χρονια, ποσοι γαμοι εμειναν ''σταθεροι'' τοτε λογω του κοινωνικου περιγυρου και στα γερονταματα βλεπεις σκηνες απειρου καλλους αναμεσα σε μπαιλντισμενα γεροντακια, για γελια και για κλαμματα, αλλα μαλλον αυτη ειναι η ζωη, χωρις στανταρς. Φιλια απο το κατινακι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ......εμενα η γνωμη μου ειναι οτι βεβαια την εποχη εκεινη ο γαμος ηταν αγοραπωλησια η γυναικα δεν ειχε δικαιωματα παρα μονο επρεπε να κανει οτι συφερνε τον πατερα της...πολλες κοπελλες πουληθηκαν τοτε σε μεγαλυτερους και ευκαταστατους ειτε για λεφτα ειτε για..κοινωνικη καταξιωση .....ενα λεω...ολα τα ασχημα ου εχει η σημερινη εποχη ....αντισταθμιζονται απο αυτο και μονο.............σημερα η γυναικα ειναι δυνατη αξιοπρεπης αυτονομη οικονομικα..οχι δουλαρα και ζητιανα του παππου που της εδιναν για συζυγο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. φουρτουνιασμένη ψυχή:
    Ε,λοιπόν λάθος το έμαθα από τα νιάτα μου.
    Μπιρ παρά, λοιπόν!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μάγγισα Κίρκη:
    Η χειρότερη ψευδαίσθηση.
    Τα παιδιά όχι μόνο δεν δένουν το ζευγάρι αλλά γίνονται και τα ίδια δυστυχισμένα.
    Η δική μου η γενιά είχε πολλές φαρμακωμένες γυναίκες που ζήσανε την ζωή από απόσταση σε ένα γάμο που έπρεπε να γίνει.
    Πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. SKROYTZAKOS:
    Μα ποτέ δεν ξεχνάς κανένα!
    Σε ευχαριστώ μικρό μου!
    Να έχεις μια καλή εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. dimitris:
    Ποιός μπορεί να ξέρει το γιατί;
    Μόνο μη ξεκινήσει η καρδούλα χωρίς ένα χτύπο.
    Γιατί στα γεροντάματα...χαχαχαχα ωραία τα είπες!!!!
    Κατινάκι μου φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. μαχαίρης:
    Ακριβώς για αυτό το λόγο χαίρομαι τα σημερινά κορίτσια, με τις όποιες δυσκολίες συναντούν τουλάχιστον έχουν την άνεση της επιλογής και των δικών τους λαθών..
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Παλι καλα που υπηρχε η αγκαλια της γιαγιας για τη Ζωη. Γιατι ξερω γυναικες που μαραζωνουν σε μια σχεση γιατι δεν εχουν μια αγκαλια να τις δεχθει, αλλα πολυ περισσοτερο το θαρρος και τα κοτσια να φυγουν απο μια τετοια σχεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ετσι ήταν εκείνα τα χρόνια, γαμπρός να ειναι κι ότι νάνε, κι αν είχε και
    μια καλή δουλειά ακόμα καλύτερα.
    Αν ταίριαζαν ή όχι, δεν είχε σημασία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κάθε εμπόδιο για καλό...
    Αν υπήρχε παιδί, το πιθανότερο....να μην το αποφάσιζε

    Καλή σου εβδομάδα,

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αντιγόνη μου η ζωή της Ζωής ήταν μαύρη κι άχαρη και συνεχίστηκε μαύρη ....
    Ξέρεις τι μου έκανε εντύπωση,που κανένας φίλος σχολιογράφος δεν στάθηκε στο φαινόμενο εκείνης της εποχής:"να πάμε στην Αθήνα να πάρουμε ένα θυρωρείο να ζήσουμε"!
    Ξεπούλαγαν ότι είχαν και δεν είχαν στην επαρχία κι έρχονταν στην πρωτεύουσα να γίνουν τι;
    Τότε ξεκίνησε η αστυφιλία που δεν σταμάτησε ποτέ.
    Να είσαι καλά,καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πολλές τέτοιες περιπτώσεις, ενώ αρχίζουν καλά, έχουν ακόμη τραγικότερη κατάληξη.
    Πάλι καλά υπήρχε η γιαγιά με την ζεστή της αγκαλιά, για να κουρνιάσει.
    Αν δεν υπήρχε...;;
    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Η έλειψη παιδιών και η διαφορά ηλικίας δεν είναι πρόβλημα.
    Αν δεν υπάρχει ψυχικός συνδετικός κρίκος ή συμβιβάζεσαι και σκοτώνεις την ψυχή σου ή φεύγεις.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δημιουργία:
    Για να πάρεις μια απόφαση, χρειάζεσαι και κάποιον να καταλαβαίνει, εκτός από το θάρρος που έχεις..
    Καλημέρα και φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Frezia:
    Δεν το συζητώ και αν αυτός ο κάποιος δεν ήταν ότι περίμεναν έμεναν σε μια φυλακή καταδικασμένες.
    Και δεν σώζουν τα παιδιά, ούτε κανείς.
    Καλημέρα και φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ:
    Για εκείνη θα ήταν το αντίβαρο στην έλλειψη της αγάπης.
    Αλλά μόνο σαν τέτοιο δεν κάνει κανένα ευτυχισμένο.
    Καλημέρα και φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. zeidoron:
    Αυτό είναι από μόνο του μια ιστορία.
    Με συνέπειες και κόστος.
    Να είσαι καλά και γράψε κάτι αν θέλεις για αυτό, με τον τρόπο που ιδιαίτερα γνωρίζεις να γράφεις...
    Καλημέρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ:
    Αν δεν υπήρχε θα συνέχιζε το μονοπάτι της μοναξιάς που έχουν περάσει τόσοι!
    Καλημέρα και φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Thalassenia;
    Τίποτα δεν σε σώζει.
    Μόνο η ψευδαίσθηση μένει ότι είσαι "ευτυχισμένος".
    Και περνά η ζωή και χάνετε....
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Πόσες πεθαμένες ζωές λόγω κοινωνικών συμβιβασμών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. νομίζω οτι περισσότερο απ' όλα δεν της έλειπε το παιδί, αλλά ότι δεν αγάπησε-πραγματικά-αυτό τον άντρα, δεν ήλθε ποτέ κοντά του. Δεν έφταιγε αυτή, αυτά τα πράγματα δεν είναι "κοστούμια" να τα ράψεις, είτε το έχεις, είτε δεν το έχεις. Καλύτερο το φευγιό λοιπόν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Άλλες εποχές! καλά κάνεις και μας γνωστοποιείς τέτοιες ιστορίες για να έχουμε να πορευόμαστε πρότυπα προς αποφυγή!
    Πάντως η Ζωή δεν έπρεπε να πάει στη γιαγιά, αφού την έκανε που την έκανε την ανατροπή, έπρεπε να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

    καλημέρα γιαγιούλα μου!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μπράβο της που τόλμησε να φύγει σε μια εποχή που κάτι τέτοιο ήταν ουσιαστικά αδιανόητο.
    Μετά τι έγινε όμως; Ξέρεις γιαγιάκα;

    Το βιβλίο πότε θα το ετοιμάσεις; Το περιμένω και ξέρως πως δεν είμαι μόνη!

    Φιλιά πολλά και καλή βδομάδα να'χουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Σημερα πέρασα να σου πω...
    πως απλα!

    ΑΓΑΠΑΜΕ ΓΙΑΓΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Όταν το ζευγάρι είναι καλά και υπάρχει πραγματικό δέσιμο,τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαιναν.Υπάρχουν τόσα παιδάκια μόνα χωρίς γονείς που μπορείς να δώσεις εκεί την μητρική αγάπη.Το πρόβλημα της Ζωής ήταν μάλλον ο ίδιος ο σύντροφος της.Αν δεν την καταλάβαινε,δεν την στήριζε και την ζήλευε άρρωστα τότε καλά έκανε και έφυγε.
    Πολλά φιλιά γιαγιούλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ρε όποιος είναι έξω απ΄τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει...
    Ότι και να λέμε εμείς η καρδιά και η βαλίτσα της μονάχα ξέρουν την αλήθεια.
    Γιατί αλήθειες που δεν πονάνε τον δικό μας κώλο, του κώλου αλήθειες...

    Αντιγονάκη συγνώμη για τη φρασεολογία αλλά το πρώτο βήμα για να ζεις τα πράγματα όπως τα νοιώθεις, πάντα πίστευα ότι είναι κατ΄αρχήν να τα λες όπως τα νοιώθεις.

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Μαίρη:
    Θέλω να ελπίζω πως σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει.
    Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Pink-Fish:
    Και να ξέρεις πως τέτοια κουστούμια ράβονταν πολλά.

    Δεν πιστεύω μέχρι να γυρίσω να έχεις αλλάξει σαλόνι!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Coula:
    Κοριτσάκι μου ξέρεις τι ήταν εκείνη την εποχή να βγεις από ένα γάμο;
    Μιλάμε για πλήρη κοινωνική κατακραυγή.
    Τώρα να είστε τυχερές!!!!
    Πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. DaizyCrazy:
    Αυτή την ιστορία μου την διηγήθηκε πριν χρόνια ένας ηλικιωμένος γιατρός.
    Την είχα στο ...τετράδιο.
    Ετσι λοιπόν δεν έμαθα ποτέ.
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Merlin:
    Γλυκέ μου μάγε, ξέρεις πως και σας αγαπώ και με γεμίζεται χαρά!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. irini:
    Ούτε το παιδί δεν έσωνε την κατάσταση.
    Το πρόβλημα της Ζωής ήταν που ποτέ δεν τον αγάπησε.
    Πώς άλλωστε να το καταλάβει αφού ο χρόνος δεν ήταν με το μέρος της;
    Από το πατρικό στο νυφικό κρεββάτι...

    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ' ΑΛΩΝΙ:
    Σιγά που θα ζητήσεις και συγνώμη!!!!
    Είπαμε γιαγιά αλλά όχι και έξω από τον κόσμο!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ετσι γινόταν παλιά.
    Οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα επιλογής.
    Την καλησπέρα μου γιαγιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. που να προφτάσει να της λείψει το παιδί , ήταν και κέινη ενα παιδί που δεν αγαπήθηκε όσο θάπρεπε , έπρεπε πρώτα να της δόσουε πραγματικά καιύστερα να κληθεί να κάνει κατάθεση ψυχής , τέλειο Αντιγόνη μου τέλειο !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ειναι απ αυτα που η ζωη σκαρωνει. Αντιγονη παντα με εκπλησεις με τις αναμνησεις σου!
    Χαρικα που μ απαντησες, θα τα πουμε.
    Καληνυχτα φιλια Σοφια. (Αποκλ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. bear; σε ευχαριστώ που πέρασες, αν και όπως έμαθα έχεις πολύ δουλειά.
    Ασε τις μπαγκέτες και το γάλα και να προσέχεις!
    Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. ΣΟΦΙΑ:
    Δική μου η χαρά!
    Θα τα ξαναπούμε;
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. MARILISE:
    Η ουσία είναι ακριβώς αυτό που επισημαίνεις!
    Πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Καταπιεσμένα εκείνα τα χρόνια για τις γυναίκες, καλά έκανε και έφυγε, δεν υπήρχε έρωτας, πόσο να άντεχε, και πάλι καλά που έμεινε τόσο..
    καλη σου μέρα,
    φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Γιαγιά Αντιγόνη μου...τι όμορφα τα λες καλή μου...και με πόση τρυφερότητα διηγείσαι σκληρές ιστορίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. thumbelina:
    Καταπιεσμένα συναισθήματα, φτερά κομμένα...
    Ετσι γινόταν για όλες ...κάποιες είχαν την δύναμη να αντισταθούν..
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. .......εχω ζησει τετειες ιστοριες που βεβαια και καλως ....για τις σημερινες κυριες ειναι αδιανοητες και μαλλον εξωγιηνες...ενα θα σας πω μονο για να ψυχανεμιστητε λιγο....ακομα κι ανο συζυγος ηταν μεθυσος..γυναικας ..τεμπελης..ακομα κι αν χτυπαγε γυναικα και παιδια...μα οτι και να εκανε..η γυναικα ηταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να μεινει μαζυ του...ηταν υποχρεωμενη ακομα και απο τους δικους της....ΠΡΟΣΕΞΤΕ στην ταινια ο ζορμπας η ειρηνη παππα δινει υπεροχα ενα τετοιο χαρακτηρα[χηρα] δητε τη σχεση του χαρακτηρα με τους υπολοιπους του χωριου.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. agrampelli:
    Δεν μπορώ να μη βλέπω με τρυφερότητα τις χαμένες ζωές!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Καλημέρα Γιαγιά Αντιγόνη. Καλώς σε βρίσκω. Έχεις έναν ωραίο τρόπο αφήγησης των ιστοριών σου, ευχάριστο, ξεκούραστο. Κάτι που λείπει γενικώς στις μέρες μας και ιδιαίτερα στο internet.
    Θα περνάω με κάθε ευκαιρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. manoli:
    Ευχαριστώ για τι σχόλειο.
    Μπήκα στο.. σπίτι σου και διαβάζοντας αρκετά, μου άνοιξε η καρδιά!
    Θα ανταμώνουμε ελπίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. εκείνη την εποχή ήσουν τυχερή αν μπορούσες να αισθανθείς ΄΄κατι΄΄ μετά τον γάμο. για έρωτα ούτε λόγια.
    το παιδί δεν θα στεκόταν εμπόδιο στην φυγή της, ίσως την καθυστερούσε λιγάκι, και αν τελικά δεν το τολμούσε θα γίνονταν δυστυχισμένο.

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή