Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Αυτό το έχω ξαναζήσει.



Σου κρατούσα το κεφάλι, με το χέρι περασμένο, κάτω από το μαξιλάρι..
Είχες μέρες να κοιμηθείς.. από το βάσανο των ορών που κρέμονταν βασανιστικά, ξεγελώντας, ένα παιχνίδι άνισο να σε σώσουν..
Ηθελες να έρθεις σπίτι.. μόνο αυτό έλεγες σαν ερχόταν η αναλαμπή της πραγματικότητας.
Και να που ήρθαμε.. και ήρθε η ηρεμία και ο ύπνος..
-Θα μπορέσω ξανά να ανασάνω καλά; με ρώτησες.
-Φυσικά αγάπη μου μόλις κάνεις την επέμβαση..
Πόσα ψέμματα σου ψιθύριζα.. ήξερα την αλήθεια και αυτό είναι πικρό πιότερο από την άγνοια.
Μετρούσα μέρες.. το χειρουργείο απέλπιδα προσπάθεια, αλλά έπρεπε να γίνει, μη και δεν κάναμε την ύστατη προσπάθεια.
-Μ’αγαπάς; Ρώτησες σαν παιδί μικρό που κουρνιάζει στην αγκαλιά της μάνας.
Μέσα στη χάση της σκέψης ποτέ δεν με ξέχασες.
Ηταν η στιγμή που γελούσες..
Και τα παιδιά που δεν άντεχαν να βλέπουν έναν άντρα με δεκάδες δραστηριότητες να σβήνει..
ΔΕΝ το άντεχαν! Μα το σκέπαζαν να μη φανεί..
Μήτε και εγώ.
Μα ήθελε δύναμη, σαν τις φουρτούνες που περάσαμε στα πέλαγα και στη στεριά.
Επαιζα θέατρο.
Και έστερξε η στιγμή που έφυγες στην αγκαλιά του γιού σου…






Αυτόν τον εφιάλτη τον είχα ξαναζήσει στα όνειρα της νύχτας..
τότε που πεταγόμουν κάθιδρη γιατί σε είχα δει μέσα στο βυθό, να μας αφήνεις..
τοτε στα μπάρκα σου..
ακόμα και όταν ήσουν δίπλα μου στο κρεβάτι πεταγόμουν με τον ίδιο εφιάλτη..
μετά με ζέσταινε το κορμί σου και η εφορία που ήσουν δίπλα μου..δίπλα μας!
Πάντα γελούσες..
Δυνατά η μουσική..
Ακόμα και τους χειμώνες ήξερες να τους μετουσιώνεις σε Ανοιξες…

υ/γ. Για το λογοτεχνικό Σάββατο
της  Verónica Marsá

34 σχόλια:

  1. Ελπίζω να είναι απλό κείμενο λογοτεχνικό γιατί το έζησα ολοζώντανο και ανατρίχιασα σαν να ήταν εφιάλτης..όνειρο μιας βραδιάς μετά από ..στιφάδο!( σε έκανα να ..γελάσεις ). Κάθε σου γραφή είναι μια ζωντανή εικόνα για μένα , ένα κομμάτι ψυχής που αιμοραγεί και δεν αντέχω το πόνο στους άλλους.Γλυκό σαν τη φωνή σου στο τηλέφωνο ότι γράφεις γλυκιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταπληκτικό ! Σπαρακτικό και πολύ αληθινό.

    Ελπίζω και εγώ να είναι μόνο λογοτεχνικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το πρώτο μέρος σχεδόν το έζησα....Με αντίστροφους ρόλους αλλά το έζησα....Το δεύτερο εύχομαι ΠΟΤΕ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Και ούτε κανένας άλλος άνθρωπος!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κράτησα..την τελευταία σειρά....να αλαφρύνει λιγο η ψυχή... ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ μου....φιλώ σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αληθινη αγαπη σημαινει...!!
    Ακομα και ο θανατος...Αυτος οσκληρος Θεος..!!
    Να στεκεται με σεβασμο και δεος, διπλα σε κατι...Που δεν μπορεσε ΠΟΤΕ να νικησει...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συγκλονιστικό!!! Μακάρι να είναι μόνο σαν αλήθεια, και όχι αλήθεια!! Να είσαι καλά και να γράφεις τόσο ζωντανά πάντα, λογοτέχνη μου!!!φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλη μου Αντιγονη ξαναζησα στιγμες με τον πατερα μου .......
    σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μας έκαψες βρε Αντιγόνη...ας είναι...είναι υπέροχο το κείμενό...Και τι μνήμες μας ζωντάνεψες!Καλό βράδυ κούκλα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ αυτα τα ψεματα....
    βαλσαμο στην ψυχη του,
    ενω μεσα του ξερει πως ειναι ψεμα και ποσο βασανιζαν την δικη μου.....
    αχ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...έχω διαβάσει κι άλλα ευαίσθητα κομμάτια γραφής της Βερόνικα...
    Αυτό, αληθινό, πολύ ανθρώπινο!
    Να είστε καλά,
    Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν υπάρχουν λόγια Αντιγόνη για την ιστορία σου. Να σαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευλογημένη Αντιγόνη μου, ευλογημένη κι εγώ που σε γνώρισα. Και να δακρίζω με κάνεις και να γελώ και να ξαλαφρώνω όταν υπομένεις να σου λέω τα προβλήματά μου. Καινούργια, ναι αλλά ίσως καλίτερη φίλη να μην είχα ποτέ. Και σ'αγαπώ γι'α όλα αυτά κι άλλα τόσα, το ξέρεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό που είχες ξαναζήσει!!
    είσαι δυνατός άνθρωπος και έτσι να μείνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλοι μου ευχαριστώ που μοιραστήκατε τις στιγμές μου...

    Είναι η αλήθεια σε κάθε λέξη καταγεγραμμένη..

    Μια κατάθεση πέρα ως πέρα αληθινή..

    Οταν διάβασα τον τίτλο της Veronica ήταν το πρώτο που με κατέκλυσε..

    Να είστε ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μερικά πράγματα είναι γραφτό μας να τα ζήσουμε.....
    Είναι όμως ΑΔΙΚΟ να τα ξαναζήσουμε...

    Καλημέρα γιαγιάκα, ένα γλυκό φιλί στην ψυχούλα σου να γλυκάνει!!!!
    Αννα, από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ευχαριστώ παρά πολύ που ήρθες στο παιχνίδι μας. Χάρηκα να σε ξαναδώ.
    Ξέρω, γιατί μου το είπες, ότι είναι αληθεινή ιστορία. Μόνο μπορώ να σου πω ότι είμαι μαζί σου.
    Έβαλα το λινγκ σου στο μλπογκ μου και στο Λογοτεχνικό μλπογκ, εδώ.


    http://logotexnikosabbato.blogspot.com.es/#!/2012/03/blog-post_26.html


    Φιλιά πολλά πολλά.
    Σου έγραψα μαιλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δυστυχώς δεν είναι μόνο λογοτεχνικό είναι καταγραφή μιας αλήθειας.
    Μόνο όταν βιώσεις κάτι τόσο σκληρό μπορεί να το αποτυπώσεις τόσο ζωντανά!

    Την αγάπη μου και τα ζεστά
    θαλασσινά μου φιλιά για μια καλή και χαρούμενη εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μέσα από τη συγκλονιστική αφήγηση βγαίνει η τρυφερότητα....αυτά μόνο.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αντιγόνη μου η αφήγησή σου είναι συγκλονιστική και αποτυπώνει δυνατά τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησες!
    Μοιράστηκες μαζί μας μια κατάθεση ψυχής!
    Σε φιλώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Κοριτσάκι μου... πόσα καταλαβαίνει η Αγάπη.

    Χαίρομαι που αυτό το απόσταγμα ψυχής το μοιράζεσαι μαζί μας στο Λογοτεχνικό Σάββατο.

    Σου έχω στείλει στο e- mail σου μια πρόσκληση για να συμμετέχεις ως συντάκτης στο blog του Σαββάτου, ώστε να μπορείς να αναρτάς εκεί μόνη τα κείμενά σου.

    Καλώς μας ήρθες εκλεκτή φίλη.

    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. To ήξερα ότι το έχεις ξαναζήσει...το ένιωσα αμέσως...
    Τέτοιες δύσκολες στιγμές... Μια ζεστή αγκαλιά ...όπως του κρατούσες το κεφάλι...όπως τον φρόντισες...υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο ?? μανούλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. σταμάτησα εγώ να βάζω δακρύβρεχτα, τα άρχισες εσύ. και πόσο δυνατο και αληθινό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Απλά ... δε θα σχολιάσω... δε χρειάζεται. ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Γιαγιά Αντιγόνη καλημερα...............................................................................!
    Φιλια, αγκαλιες απο το κατινακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Όταν η λογοτεχνία περιγράφει τη ζοφερή πραγματικότητα του εφιάλτη που έχεις ξαναζήσει.
    Μακάρι να μην επαληθεύονταν οι εφιάλτες μας στην καθημερινή μας ζωή. Και μακάρι η καθημερινή μας ζωή να μην γινόταν ένας αβάσταχτος εφιάλτης.
    Αχ, Αντιγόνη μου, συγκλονιστική η περιγραφή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πόσο συγκινητικό και τρυφερό!Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ...............
    Δεν την είχα δει την ανάρτησή σου γιατί γιορταζα τα γενέθλιά μου και δε μπήκα να χαζέψω αλλα ιστολόγια...

    Ομως σε πλήρη ταύτιση για να καταλάβεις ποσο σε καταλαβαίνω και συμπάσχω... μια μέρα μετά τη δική σου ανάρτηση... 26-3 μια μέρα μετά τη δική σου απώλεια..

    http://the-red-thin-line.blogspot.com/2012/03/26-3-1998.html?showComment=1332831806770#c51665370139484640

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Πολύ δυνατό κείμενο κι απίστευτα τρυφερό.
    Φιλάκι γλυκό Αντιγόνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή