Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Tα Σάββατα της μητρός μου!


Σάββατο πρωί.
Πόρτες ανοιγοκλείνουν με βιάση.
-Σηκωθείτε καλέεεεε σαπίσατε στον ύπνο! Σήμερα θα φτιάξετε τα δωμάτια σας!
-Γιαγιά κλείσε τη πόρτα!
-Αμα για το θεό δεν υποφέρονται! Αλλά δεν φταίνε αυτά εσύ που τα κακόμαθες!  Δεν τα ήξερα εγώ αυτά στα χρόνια σας! Ακου ξενύχτια από το Λύκειο! Θα σε καβαλήσουνε και θυμού που σου το λέω! Δεν θα τους κουλαντρίζεις μετά με τίποτα! Διαβάζουν… και; Μόνο οι βαθμοί δεν αρκούν, θέλουν και χαλινάρια! Ο πατέρας τους τα ξέρει αυτά; Να του πεις, να τους γράψει, ένα γράμμα να τους βάλει πάγο… Σιγά που θα το κάνει δηλαδή, αλλά λέω τώρα. Να πάω λαική; Όχι εγώ θα πάω, εσένα σου ρίχνουνε και κανένα σαπάκι και λες κι ευχαριστώ!
Μετά θα πάω στον χασάπη.. έχω να του σούρω του μουλωχτού αλίμονο του!  Όταν του λέω καθαρό κιμά το εννοώ! Για τρία σπίτια ψωνίζω τι θαρρεί θα μας κοροιδεύει; Τώρα εσύ γιατί λύσσαξες με τη σκάλα και τα ντουλάπια… δεν έχουν μάκα έλεος! Το τηλέφωνο χτυπάει ποιος είναι;
-Που να ξέρω ρε μάνα από το τέταρτο σκαλί; Σήκωσε το!
-Ελα Νοτούλα μου έλα πουλάκι μου… μπα δεν μπορεί να σου μιλήσει η τρελή γδέρνει την κουζίνα! Τα παιδιά τι ώρα θα τα φέρετε; Α, καλά. Θα φέρει και ο αδελφός σου τα δικά του να δω πώς θα ξημερωθώ! Που είσαι καμάρι μου, στείλε και το πιεσόμετρο, που ξέχασα γιατί χτες είχα κάτι ζαλαδίτσες και τρόμαξα. Αντε φιλάκια γεια… γεια.. Α, τελείωσες από κει; Τι σου έμεινε; ένα σφουγκάρισμα και τέλος! Φαγώθηκες από τις έξη μετά θα λες πονάει η πλάτη μου! Αλλά ποιος με ακούει εμένα; Φέρε μου πουλάκι μου το καροτσάκι να φύγω γιατί δεν με βλέπω να προφταίνω…..
Μέχρι να τσακωθεί με όλους τους μανάβηδες και λοιπούς επαγγελματίες.. να δει τις γνωστές να πιάσει κουβεντολόι πετάγομαι στον πατέρα μου για καφεδάκι…

Τα γαλανά του μάτια στραφταλίζουν σε ιριδισμούς αγάπης… βουρκώνει κάθε που μας βλέπει… παίρνουμε το συνωμοτικό μας ύφος…
-Βάζω το γλυκάκι βάζεις τον καφέ;
Η χαρά του να πίνουμε βαρύ Ελληνικό από τα χέρια του… να καπνίζουμε δυο τσιγάρα στη ζούλα.. και να τρώει με απόλαυση το γλυκάκι του….
Η δεκατιανή ώρα του Σαββάτου μαζί του μόνοι μας η καλύτερη στιγμή! Με ταξιδεύει πίσω στο νησί και τον ακούω να μου λέει ιστορίες για πολλοστή φορά σαν να είναι η πρώτη…. Μετά μαζεύω τα πειστήρια του εγκλήματος και φεύγω παίρνοντας το πιο ζεστό φιλί από αυτόν τον πανύψηλο άντρα…………..

Ωρα δώδεκα.
Εμφανίζονται οι απόγονοι αγουροξυπνημένοι….
-Πάλι γαμώ το μας ξύπνησε!
Πρωινά.. και πάλι ξάπλα στα άστρωτα κρεβάτια.. πάνω στο στρώμα.
Ρούχα.. αθλητικά μπότες τρία κιλά η μία.. φανελάκια .. πιζάμες.. βιβλία.. πεταμένα παντού!

Κατέφτασε και ο επιθεωρητής!
-Πω.. πω.. πω.. δωμάτια είναι αυτά βρε; Καθαρίστε τα γιατί η μάνα σας δεν έχει σταθεί! Μην είσαστε αναίσθητα καλέεεεεεε!
- Ελα έξω να σου πω! Διαταγή και τα σκυλιά δεμένα!
-Εχω ένα πίγκο να εδώ στο στέρνο.. πότε καλέ θα τα προφτάσω; Η μικρή θα φέρει τα παιδιά από βραδύς γιατί έχουν να βγουν.. να μη τα κρατήσω;  Καπάκι με παίρνει και ο αδελφός σου και άρχισε τις μαλαγανιές.. να μη βγούμε και εμείς; Καλά αυτή η συμπεθέρα τι αναισθησία Θεέ μου! Δεν τις τα έχει κρατήσει ποτέ! Μωρέ εγώ για το παιδί μου το κάνω γιατί η λεγάμενη ούτε ένα ευχαριστώ!
-Άρχισες πάλι ; Είπαμε ο καθένας με τον χαρακτήρα του!
-Ασε και πολλά τα έχω μαζεμένα καμιά  ώρα θα της τα δώσω στο χέρι…
Δεν μιλούσε ποτέ.. πάντα τους καλοδεχόταν.. αλλά το άχτι της έπρεπε να βγει.. δεν τη μάλωνα ποτέ.. ήταν τόσο δοτική!
-Α, το άλλο δεν στο είπα ο αδελφούλης σου θέλει σπανακόπιτα στριφτή! Δεν με φτάνουν όσα θα μαγειρέψω θα βάλω και τον μπελά να ανοίγω φύλλο.. άσε που θα χάσω και την εκκλησία!
Τις Κυριακές τρώγαμε στο σπίτι της...
Παιδιά να ουρλιάζουν..εκτός από τα δικά μου που έρχονταν για μια "καλημέρα" στον παππού...
Αξημέρωτα σηκωνόταν..

Όλα τα προλάβαινε…
Μέσα μου γελούσα..

Ακόμα γελάμε… όταν την παρασταίνω…    
  

82 σχόλια:

  1. εδώ γέλασα εγώ που δεν την ήξερα!

    Πάντως, στη στιγμή με τον πατέρα, "έτσουξε" η μύτη μου...

    Νάσαι καλά Αντιγόνη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πω πω φοβερη η μανουλα....σε μερικα σημεια νομιζα πως διαβαζα για τη δικη μου..ετσι ειναι οι μανουλες...δοτικες...παραπονιαρες....υπερπροστατευτικες..μας θεωρουν παντα παιδια....
    καλημερα γλυκια μου γιαγια ...φιλια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου θύμισες τη γιαγιά μου, που έπαιρνε όλα τα εγγόνια τηλέφωνο κάθε Σάββατο 8:05 το πρωί!
    Οι μαμάδες μας την μάλωναν τάχα, αλλά ήταν πολύ γλυκό ξύπνημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μου θυμισες την μανα μου...
    ιστοριες απο τα μικρα μας
    η γειτονια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μανούλες.....μήπως έτσι δε τις θυμόμαστε όλες μας....όλα να τα σφάζουν, όλα να τα μαχαιρώνουν!!! Τη θυμάμαι κι εγώ κάπως έτσι τη δική μου και τη παριστάνω κι εγώ για να γελάσουμε!! Να σου πω και κάτι Αντιγονάκι μου.....καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου να της μοιάζει....τότε να δεις γέλια που κάνω!!!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάπως έτσι δεν είναι οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες και οι ελληνίδες μάνες;Πολλά φιλιά...γιαγιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα, φωτογραφία να έβγαζες δεν θα ήταν έτσι ακριβώς. Όπως όλες οι μανούλες!! Σήμερα το πρωί συζητάγαμε το πως έλεγε "φταίει ο πατέρας της που δεν της έχει δώσει δυο τρεις ξυλιές να δεις μετά......"
    Μη μου πεις ότι δεν είναι φοβερές αναμνήσεις.
    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τι όμορφες αναμνήσεις!

    αυτά μένουν να μας κάνουν να χαμογελάμε κάθε μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. σε όλους κάτι μας θύμισες πιστεύω από παρελθόντα χρόνια... η σκηνή με τον πατέρα άκρως συγκινητική... εκεί να δεις τι μου θύμισες, φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ Αντιγονάκι μου, ξέρεις πόσες φορές πιάνω τον εαυτό μου να την αντιγράφω σε κάποια σημεία και ... τρομάζω!
    Πάντως όλα αυτά τα χρόνια που την θυμάμαι, έτσι υπερπροστατευτική, δοτική, παραπονιάρα ότι κανείς δεν της αναγνωρίζει τίποτα, ποτέ δεν αμφέβαλλα ότι η αγάπη της ήταν διάχυτη!
    Φιλάκια, καλό σου Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. SoDutck:
    Σκηνές απείρου κάλους!!!!
    Που να με ακούσεις να την "κάνω"!
    Λατρεμένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. thumbelina:
    Κορίτσι μου όλες έτσι είναι λίγο-πολύ.... αρχίζω να της μοιάζω φοβάμαι...χα!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φαούδι:
    Τηλέφωνο;;;;
    Και η μαμά το έδινε;;;
    Συμφορά!
    Φιλιά κοριτσάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ασωτος γιος:
    Δεν παίζονται αγόρι μου!
    Ευτυχώς που τα δικά μας είναι μακριά........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. anthivolon:
    Το ωραίο είναι που και εγώ παρ'όλο που την ..μιμούμαι "πιάνω" τον εαυτό μου να της μοιάζει................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. para-kelsoscooks:
    Μα καρμπόν!
    Ασε γιατί φοβάμαι!
    Εχουν αρχίσει τα πρώτα σημάδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ξανθή:
    Γλυκιές, δοτικές, επαναλαμβανόμενες..αλλά αγαπησιάρες όσο δεν πάει άλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ria:
    Κοριτσάρα μου να προσέχεις τα ταπεράκια της και μη ξεχνάς να της λες "σ'αγαπώ"...
    Δεν είναι διδαχή... απλά εμπειρία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. BLUEPRINTS:
    Κρατάμε τις αναμνήσεις σαν φυλαχτό...

    Καλή επιτυχία σου εύχομαι!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΕΛΕΝΑ:
    Η αγάπη της δεδομένη όσο και να παραπονιόταν...
    Ετσι είναι όλες...
    Ετσι είμαστε(;)...
    Ελενα σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εμένα η μανούλα σου μου θύμησε την Λωξάντρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Παρόλο που είπα να στρωθώ να κάνω δουλειά ...δεν μπορώ να αντισταθώ ..στις αναρτήσεις σου...

    Πως μένουν κάποια πράγματα χαραγμένα στην μνήμη μας....αχ μανούλες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. πολύ ζεστή αυτή η ανάρτηση.

    καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΗΤΑΝ Η ΓΥΝΑΙΚΑ!!!!!!
    ΤΟΣΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ....ΕΙΧΕ ΨΥΧΗ! ΤΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΡΓΑ ΤΑ ΖΑ ΜΟΥ; Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΟΜΩΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ!!!!!!!!!
    ΦΙΛΑΚΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. οι μανούλες τελικά είναι όλες ίδιες....

    καλό βράδυ γιαγιούλα μου αγαπημένη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ωραίες μνήμες Αντιγόνη μου,ευχάριστες!Οι Μανούλες πάντα παιδιά μας βλέπουν κι ειδικά όταν γίνουν και γιαγιάδες νιώθουν να μεγαλώνουν οι ευθύνες τους.
    Να 'σαι καλά να τη θυμάσαι και να την παριστάνεις να γελάτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αυτές τις γναίκες όσο με εκνευρίζουν αμα τις έχω γύρω μου άλλο τόσο δε χορταίνω να τις μελετάω! και τι βοήθεια αλήθεια για μια νεα οικογένεια...θεατρικό εντελώς το κείμενό σου γιαγιάκα! Ευχές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δοτική μάνα
    δοτική κόρη
    και τα παιδιά/εγγόνια δοτικά κι αυτά τωρα πια

    Μα αυτή η κόρη, δοτική γιά όλο τον κόσμο και τους αγνώστους ακόμα, ξέρω τι λέω γω.

    Εεεεε Νοτούλα, δε συμφωνείς?

    Σ'αγαπω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αχ!! ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ μου....εχεις παρατηρήσει ότι 7 στις 10 φορές αρχίζω το σχόλιό μου με αυτό το Αχ!!;
    Αχ!! σαν να είσαι μες το μυαλό μου!!! Αχ!!!! αυτά ακριβώς με τα παιδιά μου περνούσα...μέχρι κάλο είχα βγαλει στη φωνή..... τώρα μεγαλώσανε και ανοίξαν τα φτερα τους και έχουν κάνει τα δικά τους Αχ!!!με τα παιδιά τους....και να σου πώ να γελασεις ....μου λέγανε εμείς μάνα θα ειμαστε αλλιώς....μακάρι έλεγα ....και τώρα τα παιδια τους τις φωνάζουνε ΡΟΥΛΑ...χα..χα.. καλα να πάθουνε.....με την καλή έννοια το λέω....την υγεια τους να εχουν .. φιλακια Αντιγονακι μου....τυχερή που ειχες τον πατέρα την μάνα... διπλα σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. O ρόλος της γιαγιάς, της μάνας, της γυναίκας.....
    Αλλάζει ρόλο στο ίδιο έργο και αυτός είναι πάντα ίδιος.
    Έτσι είναι η φύση της.

    Καλή μέρα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ετσι ήταν Αντιγόνη μου κείνα τα χρόνια.Η μάνα για όλα και παντού!!!Ο πατέρας που να ανακατευτεί με τα γυναικεία του σπιτιού!!Δεν ήταν αντρίκιο βλέπεις!!!Φόρτωνε η δόλια κάτω από το βάρος των υποχρεώσεων και μοιραία τα έριχνε εκεί που ήξερε ότι δεν θά βγαιναν παρά έξω!!!Απλά τά έριχνε και ποτέ δεν τα εννοούσε!!!Ετσι για να εκτονωθεί!!!
    Υποψιάζομαι ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα, με ίσως άλλον αποδέκτη εκτόνωσης!!!! Καλό ξημέρωμα φίλη μου!!
    Εχεις τις ευχές και την αγάπη μιας κρυφής σου φίλης και θαυμάστριάς σου ,της evita milti (φίλης μου από το FB).Με πολύ χαρά σου τα διαβιβάζω !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. το καφεδακι το σκετο του παερα και με γλυκακι κυδονι του κουταλιου ......
    να εισαι καλα Αντιγονη για τις μνημες που μου γεννας καθε που σε διαβαζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Έτσι είναι οι μανούλες. Δεν πιστεύουν ότι αυτές θα μοιάσουν στην μάνα τους. Αλλά όλες προς τα εκεί ολισθαίνουμε, αλοίμονο. Μόνο στα πρωϊνα ξυπνήματα υπήρξαμε πιο επιηκείς.
    "Μαμά, όπως το πας θα μοιάσεις της μάνας σου, τη γλυκειά μου τη γιαγιακούλα, αλλά δεν τρώγεσαι!!" Όπότε απο τα σημάδια εγώ έχω περάσει την κόκκινη γραμμή!!!!!
    Φιλιά και να είσαι πάντα καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Το Σάββατο της μητρός μου,το πρωί η πίτα στο φουρνο,για να τηρησουμε την πατροπαράδοτη συνήθεια όλου του χωριού,που καθε Σαββατο μοσχομυριζε πίτα απ'τη μια άκρη στην άλλη...
    Και τ'απόγεμα μας περιλάβαινε στο λούσιμο κατω απ΄τον υποτυπωδη νιπτήρα,τη φουσκίνα,όπως τη λεγαμε,η σαπουνάδα μέσ'στα ματια,τα κλαματα απ'το τσουξιμο των ματιών και η φωνή της μάνας,"σκάσι,μι σι 'στράψου παταριά"!:))
    Να είσαι καλά,Αντιγόνη,μου έδωσες ιδέα για αναρτηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Γλυκές αναμνήσεις!!
    καλημέρα Αντιγόνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Διαβάζω, γελώ και θυμάμαι με αγάπη.

    Μαμά, γιαγιά, προγιαγιά... ίδιες.

    Ένα διαρκές σβούρισμα και κάθε φορά "ο επιθεωρητής" ερχόταν και έρχεται (ευτυχώς) ακόμη.

    Σάββατα με λαϊκή, μεγάλη οικογένεια... όλα όλα αυτά που γλυκαίνουν την ζωή και την μνήμη.

    Αντιγόνη έχεις την τέχνη ν' αγαπάς. Σε απολαμβάνω.

    Καλή χρονιά κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. δεν θα γράψω γιατί θα μου βγούν πολλά άγγιξες θέμα.....ουφφφ...

    όπως και ναχει ναστε καλά...και κουράγιο.....

    κάποια πράγματα ακόμα δεν έχω καταλάβει πως μπορούν και βρίσκονται σε κάποια απίθανα σημεία στα δωμάτια τους.....απιστευτο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Μεγάλο πανηγύρι περιγράφεις! Πραγματικά ένα μεγάλο πανηγύρι!
    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. μαλιστα
    επιτελους ενα μπλογκ που ειναι διαφανο, καθαρο με αγαπη
    τα σεβη μου γιαγια(?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Όλες οι μανούλες ίδιες(οι Ελληνίδες πιστεύω μόνο...).
    Γλυκιές αναμνήσεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. ...λες και σε βλέπω και σε ακούω...Αντιγόνη μου,
    δυνάμωσε τη φωνή σου,
    τα παιδιά θέλουν ύπνο!
    Σε φιλώ, καλή μου,
    Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Τέλειο! Μνήμες από τις χρυσές εποχές! Πραγματικά είναι τόσο οικείο!
    Ευχαριστούμε πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Μην πας μακριά το Σαββατοκύριακο τα πέρασα αυτά!! "τι έχεις να περάσεις με το παιδί που έχεις!!" άστα να πάνε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Μμμμμμμμμ.........Μανούλες, γλυκές μανούλες.......
    Ό,τι μας "ενοχλούσε" σ' αυτές.....το κάνουμε εμείς τώρα!!!!
    Τι όμορφα που την περιγράφεις...σαν να την βλέπω...κι ο πατερούλης.....λατρεμένος!!!!!!!!(Πάντα οι κόρες έχουν μια αδυναμία στον πατέρα).

    Πολλά φιλιά από Καστοριά (με θερμοκρασία στα πολύ μείον),
    Άννα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Kαρυ μου! Κάπως έτσι την είχα στο μυαλό... δεν τις θύμωνα ποτέ.. μόνο γελούσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Mia:
    Κοριτσάκι μου σου πέρασε το δοντάκι σου;
    Σ'ευχαριστώ πολύ και σου στέλνω φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Dark13Sun:
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια !
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Effie;s..:
    Μια χαρά ήταν!
    Ολα τα προλάβαινε και σε όλους είχε σταθεί παλικαρίσια!

    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. ζαχαρούλα:
    Και τις αγαπάμε κοριτσάκι μου!
    Τη αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Ζείδωρον:
    Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    Πέρασα από τη γειτονιά σου αλλά δεν σε βρήκα... δυστυχώς...

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Georgina Kassavetes:
    Η αλήθεια να λέγεται.. πρέπει να έχεις υπομονή.. αργότερα ανακαλύπτεις πόσο σου λείπουν!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ginger:
    Αγαπημένη μου!
    Η Νοτούλα συμφωνεί και με βρίζει.....

    Εσύ με κάνεις να κοκκινίζω..........

    Κοριτσάρα μου φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ρούλα Σμαραγδένια:
    ΧΑΧΑΧΑ και εμείς φωνάζουμε την αδελφή μου με το όνομα της μάνας μας...
    Μα τόσο ίδια!!!!

    Ρουλάκι σε φιλώωωωωω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Thalassenia:
    Ετσι είναι καλή μου!
    Τώρα βρίσκομαι στο ..στάδιο της!

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Χρυσάνθη:
    Αυτή η εκτόνωση!
    Με μυστικότητα μη το μάθει και η γειτονιά!
    Αποδέκτες τώρα έχουμε τις φίλες τουλάχιστον στη περίπτωση μας...

    Ευχαριστώ πολύ τη φίλη σου να τις δώσεις την αγάπη μου!

    Σε φιλώ καλή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ειρήνη Σ:
    Αχ αυτές οι στιγμές πόσο μου λείπουν!

    Ας τα θυμόμαστε με αγάπη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. marimar:
    Αχ καλή μου!!!
    Την περάσαμε τη κόκκινη γραμμή!
    Δεν ξέρω πώς θα είμαι στο μεγάλωμα τους.. ακόμα είναι μικρά και μακρυά...δυστυχώς...

    Σε φιλώ καλή μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. VAD;
    ΠΌΣΟ ΑΠΟΛΑΜΒΆΝΩ ΤΙΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΈΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ!

    ΣΑΝ ΝΑ ΉΜΟΥΝ ΕΚΕΙ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. ΦΟΎΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΈΝΗ ΣΟΥ ΣΤΈΛΝΩ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΛΙΜΑΝΙΣΙΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ελένη Λιντζαροπούρου:
    Να προσέχεις τον "επιθεωρητή" σου!
    Ενα φιλί νοερό από μένα να δώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. homemade:
    Κρατάμε τα .."ηνία" Χα!
    Οσο για την ακαταστασία με σκας.. τα βρίσκουν μια χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. StorimanSays:
    Τα αγαπημένα πανηγύρια μας!
    Τα Σαββατιάτικα!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Sahler:
    Ωχ! Με κάνεις να κοκκινίζω...
    Ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Αγρίνιο ..γλυκές μνήμες:
    Θα συμφωνήσω στην Ελληνίδα μάνα...
    Από μόνη της μια ξεχωριστή ομάδα...

    Να είσαι καλά Γίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Αστοριανή:
    Ποιος με ακούει;
    Φωνάζω δυνατά να φτάσει ως εκεί!
    Σε αγαπάωωωω

    Στο Δημήτρη τους χαιρετισμούς μου!

    Φιλιά Λιμανίσια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. mama Greece:
    Ολες μοιάζουν...
    Να είσαι καλά και ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Αννα:
    Γλυκό μου πλάσμα!
    Οι κόρες είναι η αδυναμία του πατέρα!
    Να σου στείλω ζεστά φιλιά!
    Φαντάζομαι την παγωνιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. καλά...λες και είμαι εκεί ένα πράμα!!!!! αλλα ρε πουλάκι μου μήπως τελικά τα Σάββατα ήταν του πατρός σού...

    ο κόμπος είναι πάντα εκεί όταν σε διαβάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Μητριαρχία, το λέγαμε σπίτι μας.

    Αλλά γιαγιά και νύφη... κυρές κι αρχόντισες.... οι δούλες τις δουλειές!!!!

    και κακόμαθαν και την πρωτοκόρη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Ιδια η δικιά μου,μόνο που
    εκείνη δεν μιλούσε,να μη
    διαταράξει τη... γαλήνη του
    σπιτιού της.
    Κακώς βέβαια γιατί τα μάζευε
    μέσα της σε βάρος της υγείας της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Ζουζούνα μου.. πόσο σε κακόμαθαν;
    Φέεεεετα σε είχανε;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Frezia:
    Αυτή η υπομονή της αποτυπώθηκε στη δική σου ηρεμία...
    Λατρεύω το γέλιο σου..
    Και κυρίως την ευγένεια της ψυχής σου!

    Εχεις φιλιά από τη Νότα και εμένα φυσικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. To Δοντάκι από τον έρωτα όχι....
    Το δοντάκι το άλλο θέλει τον οδοντογιατρό του....αλλά πρέπει να αποφασίσει το κοριτσάκι να του παραδωθεί.....χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. τι μου θύμισες γλυκειά μου, τι μου θύμισες... να σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Παλι αναρτηση για τη μανα;;;
    Εμεις οι πατεραδοι;;;

    Τιποτα...!!!;;;

    Α...Εγραψες και πεντε αραδες, για τον γερο...!!!
    Αρχοντας...!!

    Μακαρι να βρεθω στην τυχη του...
    Μακαρι...!!

    Λιγα λεπτα...Με γλυκακι, και δυο τσιγαρα..Λαθραια...!!!

    Η ευτυχια...!!
    Να σαι καλα κορη μου...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Εγώ θυμάμαι πως η μάνα μου, το Σάββατο και την Κυριακή, μοναδικές ημέρες που μπορούσα να κοιμηθώ λιγάααακι παραπάνω, φώναζε "Αντε Μαρία, 10.00 η ώρα" (λες και είχε πάει μεσημέρι). Ξυπνούσα, κοιτούσα το ρολόι και ήταν ακόμα 9.15!!! Οτιδήποτε μετά τις 9.00 σήμαινε 10.00. Ουφ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Οταν ακούω για μαμάδες...θυμάμαι τη δική μου και εε με παίρνουν τα ζουμιά:) Να σαι καλά όμως Αντιγόνη γέλασα κιόλας..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Πολύ πρωινή καλημέρα. Μόλις σχόλασα, ξάπλωσα και είπα να σε επισκεφτώ παρέα με το Johnnie, τη Βούλα και ένα τέλειο χθες!
    Πρώτη ανάρτηση... Ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιο ρόλο έχεις. Μου επιτρέπεις τον ενικό, έτσι; Ακόμα κι αν είσαι γιαγιά, γράφεις πολύ όμορφα. Κι όταν αυτά που γράφεις, καταφέρνουν να με κάνουν να ξεχαστώ και να νομίζω πως διαβάζω βιβλίο, τότε σπάνε τα τείχη κι επέρχεται μία διακριτική οικειότητα!
    Φιλί.
    Και καληνύχτα. Εξίσου πολύ πρωινή! Είπαμε... Τώρα σχόλασα και προλαβαίνω να κλείσω τα μάτια μου πριν προλάβει να χαράξει. Βλέπεις, με ξενερώνει να κοιμάμαι και να έχει ήδη βγει ο ήλιος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Καλημέρα και απο εμένα! Τα Σάββατα της μητρός μου.. ή ακομα καλύτερα για εμένα, τα καταραμένα Σάββατα της δικιάς μου μητρός. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν το είχε απο πάντα αυτο το χούι αλλα τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια είναι πια δεδομένο! Είναι η μέρα που θυμάται τα πάντα, αδιαφορώντας αν εσύ κοιμάσαι ακόμα στο κρεβατάκι σου.. Μέχρι και κέρματα στον κουμπαρά ήρθε να ρίξει ο οποίος φυσικά βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής απο το κοιμισμένο αυτάκι μου..γκλαν, γκλαν,γκλαν-μετράω και περιμένω να τελειώσει.. φυσικα, δεν μου παιρνει και πολυ για να σηκωθω.Αυτα και άλλα πολλά στα Σάββατα της δικιάς μου μητρός..Οι Κυριακές όμως άλλο πράγμα!Οι μυρωδιές απο τα φαγητάκια της επιβράβευση για το χθεσινό μαρτύριο που πέρασε. Πάλι καλά που υπάρχουν και οι Κυριακές!!
    **** Οχι δεν ειμαι 15, ούτε 25.. ειμαι 32 και ανήκω στην κατηγορία ενήλικων που μένουν ακόμα με τους γονείς τους. Σε αυτή την ηλικία, είτε εργάζεσαι είτε όχι ο ύπνος θεωρείται πολύτιμος.
    **** Ο κουμπαράς είναι η ελπίδα οτι θα με σώσει έστω με ενα ταξιδάκι Bonus prize προς τον εαυτό μου
    **** Μου σύστησε το μπλογκ σου φίλος που σε διαβάζει πολύ καιρό τωρα..δεν έχει άδικο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή