Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Ενα γράμμα..λίγο πριν φύγει..........


                                                      Πειραιεύς 12 Απριλίου 1964.
                                                      Αγαπημένοι μου πατέρα και μητέρα.
Εύχομαι το γράμμα μου να σας έβρει καλά. 
Και εμείς εδώ είμαστε καλά μην ανησυχήστε.
Είναι τώρα ένα ένας μήνας που έχω βγει 
από το Νοσοκομείο και είμαι καλά. 
Περπατάω δίχως να κουτσαίνω.
Έξη μήνες πέρασαν στο δωμάτιο που με είδες.
Ευτυχώς μανούλα μου που δεν πέθανα. 
Αυτό το φορτηγό του Γιώργη το βλέπω στον ύπνο μου 
και στον ξύπνιο μου να έρχεται κατά πάνω μου. 
Και ιδρώνω από το φόβο μου. 
Ευτυχώς που ήταν και η Τούλα μας στον Πειραιά 
φερμένη με τον Διονύση και τη μικρή μας. 
Άλλος κανείς εδώ δεν είναι. 
Μου λείπετε όλοι στο νησί. 
Μου λείπει η Ζάκυνθος. 
Να δώσεις χαιρετίσματα στις θειάδες μου, 
να μου φιλήσεις τα ξαδέρφια μου. 
Στη γιαγιά να πεις πως το φούλι που μου έστειλε 
το έχω ακόμα, έστω και ξεραμένο μοσχοβολά την αυλή μας. 
Στη Γιαννούλα να δώσεις τα πιο καυτά φιλιά για όσα έκανε για μένα. 
Τα χρήματα που έστελνε θα της τα ξεπληρώσω όταν μπορέσω. 
Όπως θυμάσαι με φέρανε στη Βούλα με τα ματωμένα ρούχα 
και η Τούλα μας τι να σου κάνει με το μεροκάματο του άντρα της; 
Πάλι καλά που είναι δουλευτής και δεν έχουν πεινάσει. 
Εδώ δεν έχουμε ούτε ένα περιβόλι να βγάλουμε λίγα φυτέματα. 
Όλα τα αγοράζουμε. 
Τώρα κρατάω το μωρό μας και η Τούλα κάνει μεροκάματα 
να βγάλουν μια δραχμή πάρα πάνω.
Μου ήρθε η πρώτη ειδοποίηση από την Αυστραλία. 
Πήγα με την κυρία σπιτονοικοκυρά της Τούλας την κυρία Παναγιώτα σε κάτι γραφεία που δεν ξέρω να σου πω. 
Εβγαλα πλάκες σε Νοκομείο 
και συμπλήρωσε ένας κύριος κάτι στα χαρτιά του. 
Θα με ειδοποιήσουν είπε. 
Το γράμμα μου το γράφει μια μικρή εγγόνα της κας Παναγιώτας να πεις στην Ασημούλα. 
Μου είπαν πως δεν πειράζει που δεν ξέρω γράμματα 
αλλά τώρα που θα πάω στην Αυστραλία να παντρευτώ 
να πάω σε σχολείο να μάθω Εγγλέζικα. 
Ακόμα είμαι 21 και έχω καιρό. 
Δεν ξέρω μάνα μου αν θα είναι καλά εκεί. Είναι και μακριά. Και εκείνος ο Κος Λευτέρης θα είναι καλός άνθρωπος; 
Η νονά μου μου λέει στο γράμμα πως είναι πολύ καλός και να μη στεναχωριέσαι. Θα σου γράφω και από κει. 
Και αν μπορέσω θα έρθω να σας δω. 
Μακάρι να μπορούσα και τώρα! 
Μα δεν έχω λεφτά και ξέρω πως και ο πατέρας δεν έχει. Μη στεναχωριέσαι μόνο γιατί μου κλείνεις την καρδιά. Πε στη γιαγιά κάθε που θα στέλνεις γράμμα να μου βάζει και ένα φύλλο από την πορτοκαλιά που φύτεψε σαν γεννήθηκα. Για την Τούλα μη στεναχωριέσαι καθόλου!
Να δεις τη μικρή που την πάμε στις κούνιες τι χαρές μας κάνει! Εχει αρχίσει και λέει πολλά λογάκια. Αν κάνω παιδί θα ήθελα να της μοιάζει. Πριν φύγω θα σας στείλω άλλο γράμμα.
                                                                                                   Σας γλυκοφιλώ
                                                                                                   Η κόρη σας Αντζελα                                                                                    


Θα θυμάμαι πάντα την κορμοστασιά της!
Τα κατσαρά ξανθά μαλλιά της..
Η τελευταία εικόνα της  λίγο πριν στρίψει τη γωνία για το ταξίδι…
Στον ώμο ένα καρό σακίδιο…
Ένα φόρεμα με πιέτες κάτω από τους αδύνατους γοφούς..
Πέντε το απόγευμα μιας καυτής Αυγουστιάτικης μέρας..
Τώρα τις σκέφτομαι γιαγιάδες…
Τα ονόματα τους είναι αληθινά!
Η Τούλα και η Αντζελα… από το Τζάντε………………………………………………

82 σχόλια:

  1. Γιαγια, καλε γιαγια...ακομα δεν πηρες το μαιλ μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πάντα...μα πάντα...σε διαβάζω και ένα κόμπος είναι εκεί...


    ας είχαν καλή ζωή...η Τούλα και η Άντζελα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι, καλά όλα αυτά, εγώ τώρα που το διάβασα αυτό γιατί δάκρυσα; Μου λες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσες και πόσοι δεν έφυγαν στην Αυστραλία, άλλοι γύρισαν άλλοι ποτέ!!
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άλλες εποχές, ίδια συναισθήματα... :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καμια απάντηση δεν πηρα γιαγια...παρε με αυριο το πρωι τηλ γιατι τωρα δεν ειμαι σπιτι...
    Σματς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Mία απ'τις
    νύφες και η Άντζελα?

    Τι κλάμα είχα ρίξει και μ'αυτό το έργο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βρήκε άραγε αυτό που περίμενε εκεί που πήγε?
    Το ελπίζω!
    Καλή βδομάδα Αντιγόνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η ελπίδα μακριά από τους δικούς σου, μακριά από το σπίτι σου, είναι η ελπίδα με το ακριβότερο αντίτιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και πόσες άλλλες Τούλες και ¨Αντζελες της Αυστραλίας και της Αμερικής. Καλή εβδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Kαλα...βαλτοι εισαστε ετσι;;;
    Και συ...Με το υπεροχο γραμμα της "νυφης"....
    Και ο οικοδομος...!!!

    Πλακωθηκα...!!!
    Και πλακωθηκα δυο φορες...Διπλα...!!!
    Διοτι εγω...Γνωρισα μια "νυφη"...

    Κι αυτα ολα που λες...Τα ακουσα...Απο το στομα της...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ; ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πόσα τέτοια γράμματα.... απ΄άκρη σε άκρη της Ελλάδας και του κόσμου....
    Σήμερα ο κόσμος ήρθε πιο κοντά με το ιντερνετ και τη βιντεοκλήση, αλλά η απόσταση σε χιλιόμετρα δεν μειώθηκε... Ξανά άνοιξε ο δρόμος για την Αυστραλία. Δυο παλλικαράκια σαν τα κρύα τα νερά έφυγαν τον προηγούμενο μήνα για κει, γιατί εδώ δεν έχουν μέλλον......
    Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αντιγόνη μου, είσαι μοναδική σε περιγραφές που γυρίζουν το χρόνο και όχι μόνο



    KAΛH XΡONIA!!!!!
    ΑΓAΠH, ΥΓΕΙΑ, προσωπική και οικογενειακή ΓΑΛΗΝΗ, EIΡHNH στον κόσμο και ...ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι υπέροχο, τι τρυφερό, τι αληθινό, και το λατρεύω και το Τζάντε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αχ!!!! ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ μου...τον δρομο τον ξέρω ...και είναι μακρύς...από πατρίδες κι απο μάνες...με τα λίγα χρονια σηκωμένα στην αδύνατη πλάτη!!! πόσα να σηκώσει κι εκείνη;;;;έγυρε απο την μιά.... καλα και ήρθε ένας ώμος δίπλα ν αλαφρώσει το βάρος και να το κάνει πούπουλο!!!!! φιλώ σε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ...Aντιγόνη μου,
    ...έφυγα ήδη νύφη 60 ημερών... διότι ο Δημήτρης ήταν πλέον αμερικανός πολίτης και η πρόσκληση περασε γρηγορότερα!
    Διαφορετικοί οι λόγοι!
    Γράμματα ΔΕΝ έγραφα!
    ...έφυγα έτοιμη -όπως έλεγε μια από τις... κουνιάδες!!!
    Όμως
    ο χωρισμός, αγκάθι στο νου, νυχθημερόν...
    Χάνεσαι στην πανσπερμία...
    κι ωσπου να βρεις τον εαυτό σου...
    δεν περιγράφεται!
    αρκεί να συμβιβάζεσαι... και στην ...άλλη πολιτεία να πας -από κει που μένεις- μακριά είναι, μα το δέχεσαι...
    ένας ωκεανός, μόνο στα ταξίδια υπολογίζεται...
    ..... ωσπου να μείνεις
    να γίνεις,
    και
    να σε θεωρούν ξένο
    και οι δικοί σου!!!...
    πόσα λενε και πόσα εννοούν αυτές οι τελειούλες!
    Σε φιλώ,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!!ΝΑΞΕΡΕΣ ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΕΙ!!!ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΜΕΝΩ ,ΝΑΞΕΡΕΣ ΠΟΣΕΣ ΜΑΝΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΣΠΡΑ ΜΑΛΙΑ ΚΑΙ ΓΥΡΤΕΣ ΠΛΑΤΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΜΟΝΕΣ-ΚΑΤΑΜΟΝΕΣ!!!ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕΣ ΤΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΟΥ ??? ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΜΕΧΡΙ ΧΘΕΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΕΠΑΝΟΔΟΥ , ΕΣΒΗΣΕ ΠΙΑ!!! ΤΙ ΚΙ' ΑΝ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ??? ΑΨΥΧΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ!!!!ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΧΑΪΔΕΨΕΙΣ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ???ΓΙΑΓΙΑ ΚΛΕΙΝΩ ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ElenaG
    Θα ήθελα πολύ να γνώριζα.....
    Η γιαγιά σε ένα ταξίδι στη Ζάκυνθο είχε βρει την Τούλα πριν τριάντα χρόνια...
    Η Αντζελα είχε αποκτήσει δυο παιδιά..
    ήταν λίγα τα χρόνια που είχαν περάσει...
    Μακάρι η ζωή της να ήταν χαρούμενη...................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχ Αντιγόνη μου πως το έκαναν και πήγαν τέτοιο μακρινό ταξίδι να παντρευτούν κάποιον που δεν ήξεραν... Ηρωίδες οι γυναίκες τότε.
    Δεν έχεις επαφή μαζί τους ε; Ωραία θα ήταν να ήξερες τι κάνουν τώρα.. :)
    Φιλάκια κι ευχαριστώ που μοιράζεσαι αυτά τα γράμματα που 'ναι γεμάτα μυρωδιές άλλων εποχών, μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Γιαγιά Αντιγόνη καλημερα, παντρευτηκε το χθες το σημερα και τα νιατα ψαχνουν μερος ν'αναστησουν τις ζωες τους.

    Αλλα οπως εγραψε ο νικος μπογιοπουλος στο βιβλιο του, ο καπιταλισμος ειναι ηλιθιε, πρεπει τα νιατα και τα ''λιγοτερο'' νιατα να δωσουμε μια ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ σε ολους αυτους του δολοφονους των ονειρων των παιδιων.

    Φιλια απο το κατινακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται....τότε για ένα καλύτερο μέλλον μέσω της παντρειάς ή της σκληρής δουλειάς, σήμερα για ένα καλύτερο μέλλον μια και η μόρφωση των παιδιών μας που φεύγουν αξιοποιείται μόνο στα ξένα μέρη. Η Ελλάδα μας δυστυχώς αυτή τη "γνώση" τη διώχνει, την χαρίζει.......
    τα φιλιά μου Αντιγονάκι μου και Καλή Χρονιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. με άλλα λόγια το είπαν σχεδόν όλοι... το κακό είναι ότι κάποτε θα διαβάζουμε με νοσταλγία τέτοια γράμματα με ημερομηνία ..-..-2011..12..13 και τελος δεν έχει ο χωρισμός! Αυτή η πατρίδα είτε σε καιρούς δύσκολους είτε όχι, έχει τρόπο να σε διώχνει μακρυά της.

    Καλή σου μέρα αγαπημένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ιστορίες ξενητιάς μου λέει ο πατέρας μου (μετανάστης στην Αυστραλία, που γύρισε λόγω ενός ατυχήματος).
    Σίγουρα σκληρή η ξενητιά, όμως ο θετικός άνθρωπος βάζει κάτω τα πράγματα και προσαρμόζεται...ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΜΟΥ ΖΩΗ και κοιτάει μπροστά. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να προχωρήσει μπροστά.
    Η οικογένεια είναι που σου λείπει πιο πολύ..... και εννοώ μάνα και πατέρας... (Γι' αυτούς γύρισε ο πατέρας μου)!!!
    Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ???? Διχάζεται η καρδιά σε δύο πατρίδες.....

    Πολλά φιλιά,
    Άννα, από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Kαι αυτοί που φεύγουν γιαγιά δύσκολο ναι.....άλλα αυτοί που μένουν...και περιμένουν...(μάνα ..πατέρας...)που συνήθως είναι και σε κάποια ηλικία ...

    άλλο να ξέρεις ότι κάπου πιο κοντά είναι τα παιδιά σου...

    Νομίζω ότι είναι ότι πιο σκληρό για μια ανθρώπινη ψυχή....

    Δεν με νοιάζει για τις φοβέρες τους...και για τα μέτρα τους...αυτό που πονάει περισσότερο είναι που προεξοφλούν το αύριο ...παναθεμά τους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πονάει το θέμα σου γιαγιά Αντιγόνη, πολύ.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γιαγιά Αντιγόνη, καλησπέρα και ελπίζω να είσαι καλά. Δεν θυμάμαι να σου έχω ευχηθεί για την καλή χρονιά, για αυτό σου λέω τώρα Καλή χρονιά με υγεία και πολλή χαρά!!! δυστυχώς και σήμερα έχουμε ένα μεγάλο κύμα μεταναστών. Βλέπεις η όμορφη Ελλάδα μας κατασπαράζει τα παιδιά της. Αν δεν ήμουν παντρεμένη θα είχα φύγει και εγώ!!!! Σε φιλώ αν είσαι καλά και να έχεις πάντα αυτό το πραγματικό και αστείρευτο χιούμορ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Πόσους ποια να αντέξει αυτός ο καφενές.... πόσα δάκρυα έχουν ποτίσει τους ντόκους στο φευγιό τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Δυστυχώς γιαγιά μου, η ιστορία επαναλαμβάνεται...
    Έχουμε να κουνήσουμε μαντήλια...
    Θα μας φύγουν τα παιδιά μας, ίσως να είναι καλύτερα γι αυτά...
    Παρ' όλα αυτά δεν παύει να πονάει...

    Την απέραντη εκτίμησή μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Όλοι σιγά σιγά φεύγουν. Θα ερημώσει ο τόπος. Θα ερημώσουν κι οι καρδιές.
    Καλή χρονια και πολλα φιλια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Την δική μας την "νύφη" την λένε Βασιλικούλα. Στην Αφρική. Ήταν καλός και τίμιος ο «γαμπρός». Και τα κατάφεραν και τα καταφέρνουν ακόμη σ’ αυτήν την ηλικία να αγαπιούνται, 61 χρόνια τώρα. Οι γονείς μου. Μ’ έκανες και συγκινήθηκα πολύ, αγαπημένη μου Αντιγόνη.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλή χρονιά, γιαγιά! Υπέροχο! Πώς μας συγκινείς έτσι; Πού τις βρίσκεις τόσες αλήθειες; Και τόσο πόνο ανθρώπινο; Και τόση νοσταλγία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Δύσκολο γράμμα, δακρύζεις και αν το έχεις ζήσει λίγο ή πολύ σου έρχονται αναμνήσεις με μια γλυκόπικρη αίσθηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Αθηνά:
    Θα σου πω....
    Είσαι ένα ευαίσθητο πλάσμα και το "είδα" στα μάτια σου.. εκεί δεν κρύβεται ο άνθρωπος...............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ξανθή:
    Αυτός ο αποχωρισμός είναι οδυνηρός...για αυτούς που δεν γύρισαν ποτέ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Storyman says:
    Καλώς όρισες!

    Οι απώλειες οι ζωντανές πάντα θα πονάνε........................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. όταν το διάβασα,ήταν σαν να άκουγα την φωνή σου γιαγιά αντιγόνη να μου λέει αυτή την ιστορία,και χάθηκα στο βελούδο της φωνούλας σου...και με πήραν τα δάκρυα...με τους αποχωρισμούς και τους αποχαιρετισμούς δεν τα πάω καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. kariatida62
    Κάπως έτσι Κάρυ μου!
    Εναν άνθρωπο που δεν γνώριζε....
    να γίνει σύντροφος σου.....
    Θλιβερό....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. ΕΛΕΝΑ:
    Ποιός να ξέρει την αλήθεια της Ελενα;
    Πάντα είναι χαραγμένη στο μυαλό μου νεαρή και γελαστή...
    Μακάρι να ήταν έτσι και η ζωή της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Φαούδι:
    Πληρωμές της ένδειας αγαπημένο μου Φαούδι......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Para...
    Είναι πολλές.. κάποιες ξεχασμένες...
    σε τόπους που ίσως δεν αγάπησαν ποτέ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. μαχαίρης:

    Διάβασα και την ανάρτηση του οικοδόμου.. συγκλονιστική!

    Θα ήθελα να ήξερα τι απόγινε η Αντζελα.. την είχα να μου λέει ιστορίες από το Τζάντε....
    Η ιστορία αυτή είναι αληθινή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Effie;s...

    Ούτε να το σκεφτώ δεν αντέχω κορίτσι μου......Πονάει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. stayroulazerva:
    Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται..
    Και εδώ το ίδιο συμβαίνει με δικούς μας.. για αυτό θυμήθηκα την Αντζελα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ!
    Ο γλάρος σου να πετά ψηλά!!!
    Να μας δίνει τη αίσθηση πως όλα θα είναι καλά και χαρούμενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. tremens:
    Το Τζάντε δεν το γνωρίζω..
    Ενα απωθημένο ...

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ρούλα:
    Αγαπημένη μου....
    όποιος το έζησε έγειρε ο ώμος...

    Τα καλύτερα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Eva's blog:
    Το φοβάμαι....
    Ζωντανεύουν στιγμές του τότε..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Αστοριανη:

    Δεν έχω να προσθέσω τίποτα...
    Είχες τη δύναμη να προσφέρεις με τη γνώση σου.. τόσα πολλά ζηλευτά!

    Να είστε καλά ο Δημήτρης σου και εσύ!
    Να χαίρεστε την οικογένεια σας και να την καμαρώνεται!

    Λιμανίσια φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Χρυσάνθη:
    Καταλαβαίνω καλή μου....
    Ισως λίγο αργότερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. DaizyCraizy:
    Η καρδούλα τους ήταν δυνατή από τα αδιέξοδα κοριτσάκι μου..
    Πόσο θα ήθελα να ήξερα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. dimitris:
    Το παλεύουμε Δημήτρη μου αλλά σε ώτα μη ακουόντων..
    Η προσπάθεια φτάνει!
    Βρισκόμαστε στο σχοινί λίγο πριν σπάσει ας το ΔΟΥΝ!

    Φιλιά στο Κατινάκι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. anthivolon:
    Μπέτυ μου η "πληρωμή" της γνώσης είναι η παραμονή ΕΚΕΙ!
    Ετσι ..φτάσαμε εκεί και ευθύνες έχουμε για τα παιδιά μας...
    Μια συγνώμη δεν αρκεί.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ginger:
    Εσύ αγαπημένη μου μπορείς να καταλάβεις περισσότερο..
    Τώρα επιβάλλεται και αυτό πονά σαν τότε......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Αννα:
    Αχ, Αννούλα μου γλυκιά δεν το ήξερα!
    Αυτή η προσαρμογή που λες για το καλύτερο είναι σημαντικό και υπερβατικό...

    Φίλησε μου τον ευγενικό πατέρα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. mia:
    Και αυτός που μένει πονάει πολύ...
    μα πίστεψε με αυτός αυτός που φεύγει χάνει πολλούς.. και ως να τους ξαναδεί έχει χάσει στιγμές..χαράς..λύπης...
    Αυτά τα έζησα σαν γυναίκα ναυτικού που δεν είναι το ίδιο σε καμιά περίπτωση..

    Δεν πρέπει αγάπη μου να επιτρέψουμε σε κανένα να προδιαγράφει τις ζωές μας..
    Είναι στο χέρι μας/σας αγαπημένο μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Βαλάντη Λακούτση:
    Καλώς το μου!
    Να σου ευχηθώ τα καλύτερα για την καινούρια χρονιά!

    Κοριτσάκι μου βαλίτσες κλείνουν δυστυχώς και σφραγίζουν τα όνειρα σας....
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. ΦΟΥΛΗ:

    Με τσάκισες!
    Στο ντόκο τον αποχαιρέτησα τον Βαγγέλη που έφυγε λάθρα από το πλοίο να ζήσει μέχρι το τέλος του στην Αστόρια...................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Αγρίνιο....
    Τρέμω το μαντήλι... το κούνησα μια φορά.. ευτυχώς(;) για λίγο!
    Αλλά ακόμα ψάχνει να βρει το δρόμο του.. ίσως χρειαστεί να το ανεμίσω πάλι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Περήφανη μανιάτισσα:
    Το απεύχομαι καλή μου.. αλλά αυτό δεν φτάνει να νικήσει την πραγματικότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Chryssa:
    Το "αχ" προδίδει τον αποχωρισμό;

    Την αγάπη μου καλό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. marimar:
    Να είναι καλά η Βασιλικούλα σου!

    Ολες οι χαρές κοντά της!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Τηρίματα:
    Να είσαι καλά!
    Οι ιστορίες είναι μέσα από τη διαδρομή 60 χρόνων............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. per otel:
    Το έχω ζήσει και σε πολύ δικούς μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ασωτούλη μου σε ψυχοπλάκωσα;
    σ'αγαπάω μωρέ και δεν το θέλω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Χριστινα μου με συγκίνησες κοριτσάκι μου!!!!!

    Θα ήθελα να σε ανταμώσω!
    Τα έμαθα τα "μαντάτα"!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Γιαγιά Αντιγόνη, θα μας κάνετε την τιμή; http://soduck.blogspot.com/2012/01/10-11-11.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Τόσες ζωές κρατάς σ'αυτό το τετράδιο!
    Πόνοι και αληθινές ιστορίες που γράφονται 1000άδες σενάρια!
    Αυτή η ζωή ο καλύτερος συγγραφέας!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. πως τα καταφέρνεις να τελειώνουμε το διάβασμα στις αναρτήσεις σου με δάκρυα;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Γιαγιά πάλι με συγκίνησες. Αλλά το αξίζεις.

    Είσαι το ποιο γλυκό πλάσμα στον κόσμο.

    ΥΓ: Που χορεύει και ταγκό. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Αντιγόνη μου, δεν θα σχολιάσω το "γράμμα". Αυτό που θέλω είναι να κάνω γνωστό στους φίλους μας, ότι νοσηλεύεται στην ΜΜΜΟ του νοσοκομείου ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ο 26χρονος Γιάννης Μαρκαντωνάκης του Γ.και έχει ανάγκη από αιμοπετάλια.΄Οποιος μπορεί να βοηθήσει ας πάει μέχρι εκεί για ένα τεστ συμβατότητας. Η εξέταση είναι πολύ απλή όπως μια γενική αίματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. με συγκίνησε αρκετά...

    καλημέρα,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. καθε φορα που σε διαβαζω μιλας μες στη καρδια μου...και νιωθω οτι θα θελα να σε γνωριζα πιοτερο...να ησουν και δικη μου γιαγια.....σε γλυκοφιλω!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Πολύ συγκινητικό.
    Καλό βράδυ, ευχές για καλό σαββ/κο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή