Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Το ταξίδι μας............................




.. Είχα μια βάρκα με καμπίνα να χωράει τα κορμάκια σας να σας προστατεύει από τη βροχή ή τον καυτό ήλιο..
..και έλεγα θα περάσουμε απέναντι.. το βλέπετε το νησί; 
Ως να φτάσουμε δεν θα χωράτε να μπείτε μέσα.. η ξύλινη οροφή θα’χει χαμηλώσει για το μποι σας..
Την είχα βάψει με χρώματα.. κόκκινα..μπλε..κίτρινα.. πορτοκαλί..
Όταν ξεθώριαζαν τα περνούσα πάλι.. είχα μπογιές κρυμένες..
Σαν φούσκωνε η θάλασσα σας έκρυβα στην αγκαλιά μου..να απομακρύνω το φόβο..
..στην ηρεμία της παίζαμε τα δικά μας παιχνίδια..
Το φιδάκι..
Η τρίλιζα..
Τα εξωσχολικά διαβάσματα..
Ο Ντόναλτ..
Ο Τιραμόλα.
Τα κλασικά εικονογραφημένα..
Αργότερα ο Αστερίξ
Η Μαφάλντα..
Ο Λούκι Λουκ..
Τα παραμύθια που δεν είχαν δράκους..
Τα κουπιά τα κρατούσα σφιχτά μη χάσω τη ρότα.. ο φόβος του ξεστρατίσματος.. 
Πλατσουρίζατε..
Γελούσατε..
Μαλώνατε..
Θυμώνατε..
Και η βάρκα κυλούσε.. τα κουπιά σφιχτοκρατημένα  στη κόντρα του ανέμου.. λυμένα στην απανεμιά..
Οι μπογιές να σβήνουν και άντε πάλι τα χρώματα…
Οι μουσικές..
Οι φωνούλες και οι αγκαλιές..
Τα μαλώματα… τότε που νευρικά έσκιζα το κύμα με τα κουπιά.. και μετάνιωνα..
Θυμάστε τον ερχομό του πατέρα; Γέμιζε ήλιο η βάρκα.. και το γέλιο του ανταγωνιζόταν το φως.. πάντα το κέρδιζε .. ήταν πιο λαμπρός!
Στο φιλί του αποχωρισμού δεν είχα δύναμη παρηγοριάς να σας δώσω.. μηδενίζονταν τα λόγια.. στο «αντίο» του.. οι αναμονές άρχιζαν την ίδια στιγμή που σας κουνούσε το χέρι…ο ταξιδευτής μας..
Ο φόβος μη δεν προκάνω.. μα σας περάσω απέναντι..
Να γνωρίσετε τ’ απάτητα μονοπάτια.. τα πρωτόγνωρα.. μόνοι σας πια..
Στο γδάρσιμο σας.. να ρουφήξω το αίμα της οχιάς..
Τα πεσίματα και οι χαρές άνισα μοιρασμένα..
Οι ενοχές μην είμαι ..λίγη.. που ακόμα δεν έμαθα και αναρωτιέμαι..
Τα λάθη μου σαν έχανα την πορεία.. ασυγχώρητα..
Πλησιάζαμε στη στεριά.. εκεί που οι δρόμοι μας θα χώριζαν μια και ο καθένας σας ήταν ξεχωριστός έτοιμος να σεργιανήσει στα όνειρα του..
Η άγκυρα χώθηκε στην άμμο..
Τα χέρια μου ξέσφιξαν..
Τα κουπιά ήταν δικά σας..
Το καλύτερο της ζωής μου ταξίδι!
Είμαι ευλογημένη που το έζησα!

Όχι μη τραβάτε το δικό μου κουπί.. Θα θυμώσω!
Το γέλιο σας μόνο θέλω..
Να προφτάσω να μη σας κουράσω…
Η μάνα μόνο δίνει..
Ο αγώνας έληξε υπέρ μου και μόνο που σας καμαρώνω νίκησα τη ζωή…

 Η εικόνα από την ΛΥΓΕΡΉ

40 σχόλια:

  1. Απαντήσεις εδώ δεν έχω..
    Είναι αυτό που ένιωσα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και εγώ γιαγιά μου δεν έχω λόγια να γράψω, γιατί απλά αισθάνθηκα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο, κυρία Αντιγονη, μόνο μπράβο...
    Μια μωρομάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ταξιδευε στο χρωμα στην αγαπη στην ζωη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. και μόνο που σας καμαρώνω νίκησα τη ζωή…!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντα θα αναρωτιόμαστε αν ήμαστε σωστές;
    Αν δώσαμε όσα έπρεπε;
    Μάλλον απ΄όσο βλέπω....
    Το διαβάζω και κοιτώ και τη δική μου βάρκα... με άλλα ματια πια...

    Την αγάπη μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Aντιγόνη,δύσκολο ταξίδι,μα χαρές γεμάτο-τις πίκρες τις παραμερίζουμε.
    Ποίηση η αφήγησή σου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γιαγιά Αντιγόνη σ' αγαπώ πολύ πολύ!!!

    Αυτό αισθάνθηκα μόλις το διάβασα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η μανα μονο δινει
    Και δεν γυρευει αλλο
    Παρα μοναχα ενα χαμογελο
    Τ ακους
    Ενα χαμογελο
    Καλημερα γιαγια αντιγονη
    -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αμέτρητα τα ταξίδια με φουρτούνες και άπνοιες, και ο φάρος,ο αγαπημένος μου φάρος, εκεί να σας φωτίζει..
    Τα φιλιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ειμαι και εγω γιαγια και μανα πακολουθω παντα αυτα που γραφεις και ταξειδευω μαζι σου σημερα με εκανες και εκλαψα... η βαρκα μεγαλη αλλα αντεχει ακομη σε ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αντιγόνη μου...έγραψες τον ύμνο στη Μάνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Να χαίρεσαι χαμόγελα!
    Κι η βάρκα στα ταξίδια της... ξέχειλη από φωνούλες παιδικές να 'ναι πάντα.
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αχ βρε Αντιγόνη μου γράφεις τόσο μα τόσο συγκινητικά. μ'αγγίζεις στην καρδιά!

    τυχερά τα παιδιά σου που αξιόθηκαν τέτοια μάνα! να σε χαίρονται.

    και να σε χαιρόμαστε κι όλοι εμείς που το ιντερνετ στάθηκε αφορμή να σε γνωρίσουμε.

    να'σαι καλά!
    φιλιά πολλά!

    υγ. πάντα αναρωτιόμουν πως αντέχουν οι γυναίκες των ναυτικών. μέσα απ'τις ιστορίες σου μαθαίνω σιγά-σιγά και σ'ευχαριστώ πολύ γι'αυτο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ax!!!

    Ένας αναστεναγμός μου βγήκε κι ένα χαμόγελο!

    Καλά να ΄σαι...
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η Μάνα...μόνο δίνει...
    Αυτό θα κρατήσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τώρα και γω αυτό θα πω:Η Μάνα μόνο δίνει!
    Να σ'εχει ο Θεός καλά να τους καμαρώνεις όλους, γιατί το αξίζεις..!
    Εσύ πιο πολύ απ'όλες εμάς, γιατί σχεδόν μόνη τράβαγες το κουπί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Οι ενοχές μην είμαι ..λίγη.. που ακόμα δεν έμαθα και αναρωτιέμαι..

    Μια ζωή γιαγιά Αντιγόνη θα αναρωτιόμαστε και θα παλεύουμε με τις ενοχές...Μα αρκεί να δίνουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ...και ζήσαμε....και ζούμε...και παλεύουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. γέμισες με θαλασσένια δάκρυα τα μάτια μου ,
    ασε τις ζαβολιές , δώσε για λίγο το κουπί μια στάλα ..........

    γέμισες με θαλασσινή αύρα την καρδιά μου
    έχεις κότσια εσύ δεν σε φοβάμαι θα καραβίσεις και τα εγγόνια σου πέρα δώθε και πολλους ακόμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Το ξερες ! Δεν τόξερες πως θα ξεσπάσω σε λυγμούς????

    Την Αγάπη μου και την ευχή μου πάντα να χαμογελάς Αντιγόνη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αχ μωρε Αντιγονη

    Οι ενοχές μην είμαι ..λίγη.. που ακόμα δεν έμαθα και αναρωτιέμαι..

    δεν ηθελα πολυ για να πατησω τα κλαματα, αναρωτιεμαι καθε μερα.
    Μολις το διαβασα πηρα τηλ. την μανα μου. Ειχα ξεχασει την δικη της βαρκα......ειχα στον νου μου μονο την δικη μου.
    Τυχερα τα παιδια σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Το γέλιο μου, τότε, θα έχεις... τα δάκρυα μακριά, φιλενάδα!

    Φιλάκια πολλά, μόνο μισογύρισα, μου λείψατε πάρα πολύ αλλά ακώνμα κουράζομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μ Α Ν Α !!!!!!!!!!
    Αχ, πόσο σε νοιώθω.........
    ΘΕΟΦΑΝΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πως σ΄επλασε Μάννα ο Θεός;Με τι υλικά ζύμωσε την ψυχή σου; Μάννα ακούραστη, αψεγάδιαστη, αέρινη ,αθόρυβη που τρέχεις γύρω από τους καρπούς σου.....Τα κατάφερες πάλι Αντιγόνη να μας συγκινήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Η ΜΑΝΑ...
    Την εφτιαξε ο Θεος, για να μην τρεχει παντου...!!
    Η μανα ΕΙΝΑΙ ο Θεος...!!
    Μονο αυτη το δικαιουται...
    Γιατι δινει...
    Δινει ζωη...
    Και δινει και τη ζωη της...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Aγαπημένη μου τα κείμενά σου δεν τα σολιάζω μόνο τ'απολαμβάνω. Αλλά έχω να σου θυμίσω > 93 έμειναν, αγάντα.

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δεν εχω να σχολιασω κατι...με συγκινησες τοσο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αντιγόνη μου,

    ...έχουν τα κουπιά στα ορμηνεμένα τους χέρια... μα η Μάνα ποτέ δεν νιώθει ότι "θα" τα καταφέρουν... γι αύτό και "δίνει"... κι ακόμη ..."και το φαρμάκι της οχιάς πίνει!!!"
    Σε φιλώ,
    Υιώτα
    αστοριανή
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. αυτό ήταν ότι ωραιότερο έχω διαβάσει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Καλημερα γιαγια Αντιγονη, τι ομορφα ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ με τις λεξεις!
    Τα ''ειπες'' ολα, φιλια απο το δακρυσμενο κατινακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Λόγια μιας μάνας που έδωσε την ψυχή της για τα παιδιά της, την οικογένειά της.....

    Ελπίζω και η δική μου, από εκεί που βρίσκεται να καμαρώνει και για μένα.....

    Πάντα αγγίζεις την ψυχή μου!!!!!
    Με πολύ αγάπη,
    Άννα, από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ΘΑ ΣΤΑΘΩ ΕΔΩ.(Η ΜΑΝΑ ΜΟΝΟ ΔΙΝΕΙ)
    ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΓΙΑΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΧΑΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΟΥ!!!
    ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Να μην κουράσω Αντιγόνη ..
    μόνο αυτό σκέφτομαι ..
    να μην κουράσω ..

    και μερικές φορές
    αν κατάφερα να μην είμαι λίγη

    σ΄ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Καλά ταξίδια σε ήρεμες θάλασσες και με χαρούμενη παρέα.
    Η βάρκα είναι γερό σκαρί και'αντέχει πολλές φουρτούνες!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Διαβάζω και η οθόνη θολώνει..... Αχ! μωρέ γιαγιά με συγκίνησες!!!
    Κάπως έτσι θα τα έλεγε κι η μητέρα μου (γυναικα ναυτικού κι αυτή) αν προλάβαινε.........
    Σε φιλώ γλυκά και σου στέλνω μια μεγάααααλη αγκαλιά,
    Χριστίνα από Κατερίνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Σήμερα στην εφημερία το ξαναδιάβασα... Την πρώτη φορά δεν έβλεπα πια σαν έφτασα στα σχόλια... Μάλλον πριν φτάσω στα σχόλια... Σάμπως τώρα; Πάλι δεν βλέπω... Ταξίδι ζωής. Με σένα στο τιμόνι... Πόσο θά ήθελα να ήμουν σε εκείνη την βάρκα σκεπασμένος από τις αγγελικές σου φτερούγες... Γιατί έχεις... Κι αν όσοι σε έχουν δει αλλά δεν σε γνώρισαν δεν τις είδαν εμείς που δεν σε έχουμε δει αλλά σε γνωρίζουμε τις βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. sυγχαρητηρια μαμα Αντιγονη

    ΑπάντησηΔιαγραφή