Το ταξίδι μας............................

.. Είχα μια βάρκα με καμπίνα να χωράει τα κορμάκια σας να σας προστατεύει από τη βροχή ή τον καυτό ήλιο..

..και έλεγα θα περάσουμε απέναντι.. το βλέπετε το νησί; 

Ως να φτάσουμε δεν θα χωράτε να μπείτε μέσα.. η ξύλινη οροφή θα’χει χαμηλώσει για το μποι σας..

Την είχα βάψει με χρώματα.. κόκκινα..μπλε..κίτρινα.. πορτοκαλί..

Όταν ξεθώριαζαν τα περνούσα πάλι.. είχα μπογιές κρυμένες..

Σαν φούσκωνε η θάλασσα σας έκρυβα στην αγκαλιά μου..να απομακρύνω το φόβο..

..στην ηρεμία της παίζαμε τα δικά μας παιχνίδια..

Το φιδάκι..

Η τρίλιζα..

Τα εξωσχολικά διαβάσματα..

Ο Ντόναλτ..

Ο Τιραμόλα.

Τα κλασικά εικονογραφημένα..

Αργότερα ο Αστερίξ

Η Μαφάλντα..

Ο Λούκι Λουκ..

Τα παραμύθια που δεν είχαν δράκους..

Τα κουπιά τα κρατούσα σφιχτά μη χάσω τη ρότα.. ο φόβος του ξεστρατίσματος.. 

Πλατσουρίζατε..

Γελούσατε..

Μαλώνατε..

Θυμώνατε..

Και η βάρκα κυλούσε.. τα κουπιά σφιχτοκρατημένα  στη κόντρα του ανέμου.. λυμένα στην απανεμιά..

Οι μπογιές να σβήνουν και άντε πάλι τα χρώματα…

Οι μουσικές..

Οι φωνούλες και οι αγκαλιές..

Τα μαλώματα… τότε που νευρικά έσκιζα το κύμα με τα κουπιά.. και μετάνιωνα..

Θυμάστε τον ερχομό του πατέρα; Γέμιζε ήλιο η βάρκα.. και το γέλιο του ανταγωνιζόταν το φως.. πάντα το κέρδιζε .. ήταν πιο λαμπρός!

Στο φιλί του αποχωρισμού δεν είχα δύναμη παρηγοριάς να σας δώσω.. μηδενίζονταν τα λόγια.. στο «αντίο» του.. οι αναμονές άρχιζαν την ίδια στιγμή που σας κουνούσε το χέρι…ο ταξιδευτής μας..

Ο φόβος μη δεν προκάνω.. μα σας περάσω απέναντι..

Να γνωρίσετε τ’ απάτητα μονοπάτια.. τα πρωτόγνωρα.. μόνοι σας πια..

Στο γδάρσιμο σας.. να ρουφήξω το αίμα της οχιάς..

Τα πεσίματα και οι χαρές άνισα μοιρασμένα..

Οι ενοχές μην είμαι ..λίγη.. που ακόμα δεν έμαθα και αναρωτιέμαι..

Τα λάθη μου σαν έχανα την πορεία.. ασυγχώρητα..

Πλησιάζαμε στη στεριά.. εκεί που οι δρόμοι μας θα χώριζαν μια και ο καθένας σας ήταν ξεχωριστός έτοιμος να σεργιανήσει στα όνειρα του..

Η άγκυρα χώθηκε στην άμμο..

Τα χέρια μου ξέσφιξαν..

Τα κουπιά ήταν δικά σας..

Το καλύτερο της ζωής μου ταξίδι!

Είμαι ευλογημένη που το έζησα!

Όχι μη τραβάτε το δικό μου κουπί.. Θα θυμώσω!

Το γέλιο σας μόνο θέλω..

Να προφτάσω να μη σας κουράσω…

Η μάνα μόνο δίνει..

Ο αγώνας έληξε υπέρ μου και μόνο που σας καμαρώνω νίκησα τη ζωή…

 Η εικόνα από την ΛΥΓΕΡΉ

http://lygeri.pblogs.gr