Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Τα βελόνια της Λουκίας.


Μια αυλή με δυο χωριστά σπίτια.
Στο πίσω μέρος έμενε η οικογένεια
του Θανάση.
Η γυναίκα του , η μικρή κόρη η Ουρανίτσα,
η μάνα και η αδελφή του η Λουκία.

Δυο μεγάλες κάμαρες και μια κουζίνα.
Το πρώτο δωμάτιο ήταν η σάλα
και το μπαουλοντίβανο που κοιμόταν
η γιαγιά.
Στο μεσαίο η κρεβατοκάμαρα
του ζεύγους και το κρεβατάκι της μικρής.
Στην κουζίνα ένα ντιβάνι για την Λουκία.
Μεγαλοκοπέλα είχε πάψει να ελπίζει
στην αποκατάσταση.

Δύσκολα τα έφερναν βόλτα, βοηθούσε
και η γιαγιά με την σύνταξη
και η Λουκία με το ασπροκέντημα.
Τα χεράκια της χρυσά.
Έπαιρνε παραγγελίες για προικιά και τα δούλευε
μήνες.

Περίτεχνα σχέδια με το βελονάκι, που τα ταίριαζε
με το άσπρο ύφασμα.
Νυφικά σεντόνια, κουβερτούλες για τη στρώση,
κουρτίνες, σεμέν μακρόστενα με τα πετσετάκια τους…
Μετά το μεσημεριανό φαγητό συμμάζευε την κουζίνα
και άρχιζε το πάλεμα με τις κλωστές και τα βελόνια.

Ψηλή ξερακιανή φιγούρα, με μακριά μαλλιά
που είχαν αρχίσει να γκριζάρουν,
πάντα μαζεμένα σε χαμηλό κότσο.
Λάτρευε την Ουρανίτσα και την μάνα της.
Λιγομίλητη, ίσως γιατί η δουλειά ήθελε προσοχή.
Πόσα κομμάτια βγήκαν από τα χεράκια της!

Ένα καλοκαίρι που όλοι είχαν φύγει
για την Καλαμάτα η μάνα μας την κάλεσε στο νησί
στο σπίτι της γιαγιάς.
Εκεί είδα να ξεδιπλώνεται η χαρά στα μάτια της…
Πέντε παιδιά με τα ξαδέλφια μας την λατρέψαμε.
Ξεδίπλωσε την καρδούλα της. Μετείχε στις δουλειές
του σπιτιού και τα βραδάκια μας έλεγε παραμύθια
που δεν είχαμε ακούσει.
Ισως ήταν γέννημα του μυαλού της.
Τα βραδάκια μας έφτιαχνε τηγανίτες
με πετιμέζι και κανέλα.

Ηταν η εποχή που μαζεύαμε το φυστίκι.
Ξεκινούσε με την μάνα πρωί-πρωί να στρώσουν
τα πανιά κάτω από τα δέντρα.
Αργότερα έρχονταν και οι βοηθοί.
Μέχρι το μεσημέρι έπρεπε να είχαν μαζευτεί στα
τσουβάλια , να πατηθούν και να αρχίσει το καθάρισμα
πριν πέσει ο ήλιος και να απλωθούν σε σεντόνια
στο λιακωτό.
Όλα της φαίνονταν όμορφα και σιγοτραγουδούσε…
Κάθε τι της φαινόταν όμορφο σαν μικρό παιδί
χαιρόταν να γυρίζει το μαγκάνι να βγάζει νερό
από το πηγάδι...
Να ταίζει τα ζωντανά...
Να καθαρίζει μύγδαλα..
Ξέχασε για λίγο το βελόνι της μοναξιάς της.

Σαν ήρθε η μέρα να φύγει μια στεναχώρια
μας πλάκωσε.

Η Λουκία που δεν ξέραμε..
Η Λουκία που έφτιαξε τόσα προικιά,
χωρίς ποτέ να στρώσει
το δικό της νυφικό κρεβάτι….

18 σχόλια:

  1. Τέτοιοι άνθρωποι που έχουν τόση χαρά μέσα τους και τη σκορπούν απλώχερα χωρίς να κοιτάνε για ανταλλάγματα είναι σπάνιοι και αξιοσημείωτη η παρουσία τους. Πάντα αφήνουν ένα χαμόγελο στα χείλη όσων τους γνωρίζει.

    Δεν έχει σημασία που δεν παντρεύτηκε γιατί σκέψου πόσες νύφες έκανε χαρούμενες με τα όμορφα προικιά που τους έφτιαχνε. Άφησε με ένα ξεχωριστό τρόπο το στίγμα της στον κόσμο.
    Ευχαριστούμε γιαγιά μας που μας την γνωρίζεις κι εμάς μέσα απ'τις όμορφες ιστορίες σου :)

    Καλημέρα και καλή Μεγάλη βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tελικά δεν βρέθηκε ένας Χριστιανός και για την φουκαριάρα την Λουκία;
    Oύτε ένα προξενειό;
    Καλημέρα γιαγιούλα μας και Χρόνια Πολλά ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τόσο προκομμένη κοπέλα κανείς
    Δεν βρέθηκε να της κάνει ένα συνοικέσιο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιαγιά Αντιγόνη.
    Εγώ βάζω όμορφες εικόνες,
    ΕΣΥ όμως μας τις ζωγραφίζεις.
    Μας συγκινείς πάντα!.

    Σ αγαπάμε.

    πολλά φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα και σήμερα το ίδιο δεν συμβαίνει γιαγιά Αντιγόνη; Βλέπεις κοπέλες καλές, έτοιμες να προσφέρουν αγάπη, με καλή δουλειά, δυναμικές έχουν όλα τα προσόντα τέλοσπαντων και δεν καταφέρνουν παρόλο που το θέλουν να δημιούργησουν την οικογένεια που ονειρεύονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αν και δε πιστεύω, γενικά, στην τύχη, φαίνεται πως για μερικούς ανθρώπους όλα είναι τυχερά, όπως λένε οι παλιοί. Φαίνεται πως και για τη Λουκία δεν ηταν το τυχερό της, για κάποιους λόγους έμεινε μόνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιαγιά Αντιγόνη,αχ! ας ήξερα να γράφω σαν και σένα,πόσες ιστορίες σαν και αυτή θα σου έλεγα.ευτυχώς που τις γράφεις εσύ, και μας κάνεις να γυρνάμε πίσω.μπορεί να είναι άλλος τόπος,άλλα χρόνια μα οι άνθρωποι δεν αλλάζουν και πολύ.καλή σου Μ.εβδομάδα και μια αγκαλίά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γιαγια Αντιγονη γεια σου, τωρα να δεις Λουκιες, με την ανεργια στα υψη, τις απαιτησεις των παιδιων, τους μυριζει το ενα τους βρωμαει το αλλο, την ομπρελα προστασιας απο το σπιτι και δεν κεντανε σεμεδακια αλλα ''κεντανε'' στο λαπ τοπ τον ελευθερο χρονο τους, τα μαγαζια ειναι ''φισκα'' απο γυναικοπαρεες, ανταποκριση μου δινει αθελα της η κορη μου, φιλια απο το γνωστο κατινακι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μπαουλοντίβανα και κρεβάτι στην κουζίνα...

    Τα πρόλαβα Αντιγόνη μου, μη σου πω πολύ μικρή στην κουζίνα κοιμόμουν κι' εγώ...

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και που ξέρουμε ότι αυτή δεν ήταν
    δικιά της επιλογή?
    Τι έγινε που εζησε χωρίς κάποιον
    στο κεφάλι της?
    Ποιός μας λέει ότι αν παντρευόταν θα είχε τον σωστό άντρα δίπλα της, και όχι κανένα στραβόξυλο?
    Κοιτάξτε γύρω σας, πόσα ευτυχισμένα
    ζευγάρια υπάρχουν?
    Πολλά διαζύγια! Κι ακόμη περισσότεροι που μένουν μαζί, με παραχωρήσεις και συμβηβασμούς, ενάντια στην αξιοπρέπεια τους,για
    λόγους παιδιών οικονομικούς κ.τ.λ.
    Λοιπόν κάθε κατάσταση έχει τα υπέρ
    και τα κατά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ααααα.. αυτο θα διαβασω αποψε ...εντάξει Αντιγόνη μου;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αντιγόνη μου συγχαρητήρια!
    Μετά τη Realnews τώρα και στη Νάνα και με το σπαθί σου αφού οι ιστορίες που ξεδιπλώνεις κάθε φορά είναι ζωγραφιές της πραγματικής ζωής.
    Να είσαι καλά,καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. τα χερακια της τα χρυσα, εσμιξαν με τοση αγαπη τα νιοπαντρα ζευγαρια... αας ειναι καλα οπου κι αν ειναι

    αχ ρε γιαγια σχολειο εισαι , σχολειο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ...αληθινα πρεπει να τα γραψεις ολα σε βιβλιο οχι για μας που τα προλαβαμε αλλα για τους νεωτερους που δεν θα τα πιστευουν κι ολας ......οι ιστοριες αυτες φιλοι δεν ειναι παραμυθια ειναι αληθινες οσο απιστευτες κι αν φαινονται σημερα...οσο γιατην πρωσοπικη επιλογη ηταν τοτε κατι το αδυνατο...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ατιγονη...γραψε για την μικροπαντρεμενη την χηρα του ναυτη που χαθηκε.....γραψε για την ζωντοχηρα που ο αντρας της πηγε για τσιγαρα και εξαφανιστηκε στην αμερικη αφηνοντας την με το μωρο λιγο πριν την κατοχη......γραψε για το τι ΕΚΑΝΕ ευτη για να επιβιωσει...........γραψε για την μαννα μου...την μαννα μας....ΓΡΑΨΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. πωπω τι μου θύμισες τώρα !!!!! Την γιαγιά , τον πάππου , την προγιαγιά και την Κυρία Κατίνα την πριγκίπισσα στη γειτονιά , που πριν κάτσουμε το μεσημέρι να φάμε , με έστελνε η προγιαγιά να της πάω το πρώτο πιάτο απο το τσουκάλι και αν δεν είχε κάτι να με φιλέψει μου χάριζε μπουκετάκια απο γιασεμί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ!!
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ
    ΔΙΗΜΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.
    ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αχ, γλυκιά μου Αντιγόνη, τι όμορφες αναμνήσεις μου ξύπνησες. Μια άλλη Λουκία, την πολυαγαπημένη μου γιαγιά. Με βελόνες και αυτή. Μόνο που παντρεύτηκε και δεν άφησε ποτέ την βελόνα. Μια πολύ θαρραλέα Λουκία, που δεν έλεγε ποτέ –δεν μπορώ.
    Πολυαγαπημένες Λουκίες και παιδικά χρόνια. Στην μνήμη τους λοιπόν. Ας είναι καλά εκεί που είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή