Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Η κουφή...


Η βδομάδα πριν την τη Μεγάλη λέγεται «κουφή»
γιατί δεν έχει λειτουργίες.
Ηταν οι μέρες που έπρεπε να καθαριστούν τα σπίτια.
Είχαμε ένα μικρό ταρατσάκι που απλώναμε
τις μπουγάδες δίπλα στην κεραμοσκεπή.
Από εκεί άρχιζε το άσπρισμα.
Μετά ανεβάζαμε τα χράμια και το «καλό» χαλί
της τραπεζαρίας.
Τα βαρούσαμε αλύπητα, με τον κόπανο να καθαρίσουν
και να τα δει ο ήλιος.
Η άλλη μέρα σειρά είχε το καθάρισμα της σάλας.
Από το σερβάν έβγαιναν τα ποτήρια και τα πιατικά
για πλύσιμο.
Εβγαινε το μεγάλο ξύλινο τραπέζι με τα λιονταρίσια
πόδια μαζί και οι καρέκλες να τριφτούν τα πατώματα
και να περαστούν με κερί.
Οι μικρές τρίβαμε με τα φανελένια πανιά,
αφού πρώτα είχαν σαπουνιστεί τα παράθυρα και είχαν
καθαριστεί τα τζάμια με σαπούνι και εφημερίδες.
Ο καθρέφτης πάνω από το σερβάν άστραφτε.
Σειρά είχαν τα μπαμπακένια στρώματα να βγούν
στην αυλή.
Ντουλάπες μπαούλα όλα έξω.
Άλλο δράμα.
Να μας κυνηγούν να μη τεμπελιάζουμε.
Η ώρα της κουζίνας ήταν η πιο δύσκολη.
Ασπρισμα στο ταβάνι και λαδομπογιά ένα γύρω
από τη μέση και κάτω του τοίχου σε χρώμα φυστικί.
Και τα ντουλάπια ήθελαν ένα πέρασμα.
Αυτά τα έκανε η μάνα.
Η γιαγιά γυάλιζε την γκαζιέρα με ξύδι και αλάτι
και την πετρογκάζ που της άλλαζε τα φώτα.
Η χαρά μας ήταν σαν ρίχναμε νερό με τους σιδερένιους
κουβάδες στην αυλή με τα ασπρόμαυρα πλακάκια.
-Μη βρέχετε τα πόδια σας και κρυώσετε αλίμονο σας!
Η σταθερή απειλή της γιαγιάς.
Έπλεναν τα σεμέν και τα κολλάριζαν.
Εκεί τελείωνε το γλέντι.
Τώρα έπρεπε να πάμε στον φούρναρη να δηλώσουμε
την μέρα που θα ψήναμε τα κουλούρια και πόσες
λαμαρίνες θα χρειαζόμασταν.
Κόπος πολύς αλλά γινόταν με χαρά.

56 σχόλια:

  1. Πω, πω κάθε χρόνο τέτοια μετακόμιση;
    Koυράστηκα μόνο που τα διάβασα!!!
    Αυτή πια δεν ήταν κουφή μάλλον ζαβή θα την έλεγα!!! Του Χριστού τα πάθη τράβαγαν οι γυναίκες τότε.
    Εγώ θυμάμαι μόνο που παλιά όλοι κάναμε μπάνιο μόνο κάθε Σάββατο γιατί το θερμοσίφωνο έκαιγε πολύ και δεν μπορούσαμε όποτε θέλαμε να πλυθούμε...μου φαίνεται εκεί θα ξαναγυρίσουμε πάλι :)
    Kαλημέρα γιαγιά μας και καλό Σαββατοκύριακο νάχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όντως παλιά ο κόσμος κουραζόταν για να'χει καθαρό το σπίτι του αλλά το χαιρόταν και πιο πολύ.

    Καλή μέρα να'χεις γιαγιά Αντιγόνη μας και καλό σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαν να βλεπω ταινια εποχής οταν διαβαζω τα κειμενα σου γιαγιακα


    Καλημερουδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάνατε αυτή τη διαδικασία κάθε χρόνο; Πάντως και εδώ κάτω, παλιά κάθε Πάσχα παρόμοια είχαν, ξεσήκωναν το σπίτι για να το έχουν καθαρό για τη μεγάλη γιορτή. πολλές προετοιμασίες και καθάρισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και πότε ....γράφανε τα posts τους μωρέ Αντιγoνάκι;;;;;;

    :)))))))))))


    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα αγορια δεν κανουν τετοιες δουλειες ελεγε ο παππους και τις κοιταγαμε. Φιλια απο το κατινακι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αυτες ειναι γυναικες ρε μαγγα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "το μεγάλο ξύλινο τραπέζι με τα λιονταρίσια
    πόδια..."
    (Το τραπέζι της πεθεράς μου μου θύμισες!)
    Τι χαρούμενες προετοιμασίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ax!!βρε Αντιγονάκι μου,τι μου
    θύμησες! το ασβέστωμα μέχρι και στα πεζοδρόμια,και μετά καθάρισμα και στην εκκλησία.(αυτό το κάνουν στο χωριό μέχρι και σήμερα)φιλάκια πολλά και μια σφιχτή αγκαλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. αχ βρε γιαγιά αντιγόνη!!!πως τα καταφέρνεις κάθε φορά και με κάνεις και δακρύζω.
    ετσι τα κάναμε κι εμείς, και η γειτονιά ολάκερη. και ποσο το χαιρόμασταν, άσχετα αν το σκάγαμε όποτε μπορούσαμε.
    αυριο κατεβαίνω στο χωριό να ασπρίσω την μάντρα, την αυλή και τα πεζούλια ( με ασβέστη!!!), το κάνω κάθε χρόνο ειτε κανουμε πασχα στο χωριό ειτε οχι (οπως φέτος)

    να είσαι πάντα καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Aντιγόνη μου, σήμερα ξετύλιξες και άπλωσες μπροστά στα μάτια μου πολύτιμα έθιμα μιας εποχής που -φοβάμαι-έτρεξε μακριά μας, παίρνοντας μαζί της οικογενειακούς δεσμούς, την αγάπη, το νοικοκύρεμα, κυριολεκτικά και αλληγορικά.
    Σ' ευχαριστώ γι' αυτό, να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στο σπίτι της γιαγιάς μου, κεντρικότατα των Αθηνών, υπήρχε και πλυσταριό στην αυλή. Και υπηρεσίες που τα έκαναν όλα αυτά. Δεν το πρόλαβα σε πλήρη λειτουργία, το πλυσταριό, όμως το θυμάμαι ακριβώς πως ήταν γιατί έζησα σ' αυτό το σπίτι 17 χρόνια! Και ήταν αγαπημένο δωματιάκι, με τζάκι που πάνω έμπαινε το καζάνι και σχοινιά για το άπλωμα just in case που έβρεχε έξω...
    Με ξύδι το καθάρισμα των χαλιών το πρόλαβα. Ομοίως πρόλαβα και το κέρωμα της σάλας!!!Και το κολάρισμα στα πετσετάκια !
    Εννοείς πως ούτε η γιαγιά, ούτε η μάνα, ούτ' εγώ, κάναμε ποτέ τέτοιες δουλειές (οι κοντέσες... χα χ αχ α)!
    τσουρέκια έκανε η γιαγιά, αλλά άλλος ζήμωνε!!! στην πήλινη λεκάνη!
    Καλέ, ανάρτηση, έκανα!!!
    Αντε καλό Πάσχα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. kariatida62:
    Τους έβγαινε η ψυχή!
    Η εβδομάδα των παθών.
    Για να αποφύγουμε το θερμοσίφωνο βάζαμε την γκαζιέρα και μπανάκι στην κουζίνα!
    Καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όλοι εμείς παλαιάς καταγωγής έχουμε αναπνεύσει πολύ ασβέστη,ναι μεν σκότωνε όλα τα μικρόβια αλλά μαζί και τους ανθρώπους. Απορώ πως το επιτρέπουν ακόμη στην Ελλάδα.
    Αμ κι αυτό το παρκέ που όλο κυκλοφορούσαμε με μάλλινα πανιά στα πόδια, αχ τι μου θύμησες!!
    Χρόνια Πολλά καλή μου Αντιγόνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. DaizyCrazy:
    Να προσθέσω ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν εργάζονταν.
    Είχαν χρόνο για δουλειές και διάθεση για τραπεζώματα.
    Φιλιά και καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ρίκη Ματαλλιωτάκη:
    Οι εποχές ήταν οι ίδιες με τις ασπρόμαυρες.
    Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου.
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Aντιγόνη μουυυυ....αγχώθηκα λέμε...
    ;-)))

    Είδε πόσο νοσταλγούμε όλοι μας τα παιδικά μας ανέμελα (για τώρα..γιατί τότε δεν το βλεπαμε καθόλου έτσι...)χρόνια;

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...ή αλλιώς «βουβή» για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Αυτά να τα πεις στον πατέρα μου που λύσσαξε 4 μέρες τώρα και μας έχει στρώσει στο άσπρισμα! τουλάχιστον θα ξεκουραστούμε λίγο τη Μεγαλοβδομάδα!
    Καλο Σ/Κ γιαγιάκα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Mana:
    Το Πάσχα "μύριζε" και πάστρα!
    Τότε που ζέσταινε ο καιρός και άνοιγε η καρδιά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ΑΛΩΝΙ:
    Είδες τι τυχερές που είναι οι γριές σήμερα;
    Πολλά φιλάκια φοραδίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. dimitris:
    Για αυτό το λόγο ξεσάλωσαν μετά με τα φεμινιστικά!
    Τώρα δεν πιστεύω να μη βοηθάς το Κατινάκι!
    Φιλιά και στους δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αunt Donna:
    Γυναίκες με τσαγανό και μαγκιά.
    Σε αγαπώ το ξέρεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. agrampelli:
    Αυτά τα "πόδια" με τρόμαζαν.
    Μόδα κι' αυτή!
    Καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. φουρτουνιασμένη ψυχή:
    Δεν είναι όμως μια χαρούμενη διαδικασία;
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. RedHat:
    Αντε καλή δύναμη!
    Η μυρωδιά του ασβέστη...
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. to alataki:
    Την αγάπη και το νοικοκύρεμα..
    Και την χαρά της αντάμωσης.
    Μπορούμε να τα κρατήσουμε και η ευθύνη πέφτει στις μεγάλες να δένουν την οικογένεια.
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Aντιγόνη μου, σήμερα ξετύλιξες και άπλωσες μπροστά στα μάτια μου πολύτιμα έθιμα μιας εποχής που φοβάμαι πως έτρεξε μακριά μας, παίρνοντας μαζί της τους οικογενειακούς δεσμούς, την αγάπη, το νοικοκύρεμα, κυριολεκτικά και αλληγορικά.
    Σ' ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Συγνώμη, δεν ξέρω γιατί δημοσιεύτηκε δυο φορές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Γλυκο-Κ-Ζ:
    Είδες η μπουρζουαζία! χαχαχα
    Δεν έχει σημασία ποιος τα έκανε οι μυρωδιές ήταν ίδιες!
    Πολλά φιλιά ζουζούνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Evie:
    Πολλά δεν ξέραμε ότι πείραζαν.
    Τα παπούτσια με σόλα από αμίαντο;
    Τα πατάκια τα μισούσα!
    Σου εύχομαι καλή διαμονή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ:
    Ηταν η χαρά της νιότης και αυτό νοσταλγούμε..
    Φιλιά και αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Gi-G.K.B:
    Καλά λέει ο πατέρας, γρήγορα στη δουλειά και όχι τσαπατσουλιές!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ομορφες μνήμες αυτές, όση κούραση κι αν κρύβουν.
    Το τραπέζι με τα λιονταρίσια πόδια αθάνατο, δεν υπάρχουν πια τέτοια κομμάτια.
    Φιλιά, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Κι εμείς το ίδιο, λες και τάγραψα εγώ.
    Μόνο που στην αυλή δεν είχαμε ασπρόμαυρα πλακάκια, είχαμε καλντερίμη με μικρές πέτρες, που
    σχημάτιζαν,κύκλους,ρόμβους κ.τ.λ.
    Τα σκούρα ξύλινα κάγκελα στην εσωτερική σκάλα τα αλείφαμε με πετρέλαιο να γυαλίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ΕΛΕΝΑ;
    Τελικά αυτό το τραπέζι πολύ μόδα ε;
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Frezia:
    Εσείς παιδί μου είχατε αρχοντόσπιτο!
    Και εσωτερική σκάλα!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ο τοιχος ήταν φυστικί - και τα πλεκτά όλα κολλαρισμενα. μμμ μου μυρισε το ταουρέκι

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Άχ Αντιγόνη! Μου θύμισες τα παιδικά μου χρόνια στο Τσιρίγο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. καθε Πασχα πηγαινα στην Τριπολη στη γιαγια μου, 20 χρονια πισω αν κλεισω τα ματια μου εχω καποιε ςαπο αυτες τις εικονες, καποιες οχι ολες ... ομορφες εποχες !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. evi:
    Και τσουρέκι από τα χεράκια τους!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Μαίρη:
    Οταν ανταμώνουν οι μνήμες πόσο μου αρέσει!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ:
    Ασπούλα μου αυτές τις εικόνες κράτα τις θα σου κάνουν συντροφιά,
    Φιλιά και στους δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Βιβλίο πότε θα γράψεις;
    Όχι αυτό το ηλεκτρονικό, το άλλο με τα φύλλα, το χειροπιστό.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Γιαγία Αντιγόνη είμαι καινούργια στο blog σου κι έχω μαγευτεί ειλικρινά απ'όλα τα ωραία που γράφεις! Έχουν το άρωμα της παλιάς εποχής, που αν και δύσκολη...ίσως να 'θελες να ζήσεις! Κι όσο για την ανάρτησή σου...νιώθω πολύ ανεπρόκοπη...

    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Thalassenia:
    Ετοιμο είναι αλλά δειλιάζω!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Nantia:
    Καλώς μας ήρθες κοριτσάκι.
    Μου άρεσαν πολύ τα υφασμάτινα αυγά σου!!
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Γιαγιά Αντιγόνη,εγω θυμαμαι απο την γιαγιάκα μου, περιγραφές τέτοιες....
    Πάντως οι γυναίκες της εποχής αυτής, δεν έχουν καμια σχέση με τις σημερινές γυναίκες που και όλες τις ανέσεις έχουμε και πάντα κουρασμένες είμαστε!!!
    Φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. τι ωραιο που ειναι καλή μου...το διαβαζω αυριο βραδυ ε;;;
    Φιλια και καλή μεγαλη εβδομαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. ΕΥΗ;
    Τώρα κοριτσάκι μου έχετε πιο σκληρές συνθήκες να αντιμετωπίσετε.
    Δουλειά, κοινωνικές υποχρεώσεις, οικογένεια και ο χρόνος δεν σας αφήνει.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Nana Tzouma:
    Σε ευχαριστώ κοριτσάκι μου.
    Καλά που μου το είπες για να πάρω ραδιάκι μαζί μου μιας και θα είμαι για την διήμερη θεραπεία μου!
    Σε φιλώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΠΙΟ ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ,ΠΙΟ ΓΕΡΑ ΑΠΟ ΑΒΓΑ,ΠΙΟ ΤΥΧΕΡΑ ΑΠΟ ΑΡΝΙΑ :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Μη διστάζεις για το βιβλίο γιαγά Αντιγόνη. Είσαι απίθανη στις διηγήσεις και στις μνήμες που ξυπνάς.
    Ωραίες οι ευχές του σκρουτζάκου.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. SKROYTZAKOS:
    ΠΟΛΎ ΓΛΥΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ ΕΥΧΕΣ.
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Καλα τι μου θυμισες, ο μπαμπας μου ηταν αρτεργατης, τα κουλουρακια μεχρι το '64 περιπου που πηραμε κουζινα τα εφτιαχνε εκεινος στο φουρνο και θυμαμαι τη γεματη τσαντα που εφερνε και μοσχοβολουσε.Αλλα και την εποχη μεταξυ '68 και '72 που ειχαμε δικο μας φουρνο, το πανηγυρι που γινοταν με τις λαμαρινες καθε Χριστουγεννα και Πασχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Δημιουργία:
    Και εγώ θυμάμαι τον Τάσο με τον τεράστιο πάγκο που μοσχοβολούσε...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή