Μικρά κρυμένα, παράπονα , για το πώς άλλαξαν
οι σχέσεις , ακόμα και οι πιο στενές.
Γονιοί-παιδιά.
Που δεν προφταίνουν να συναντηθούν τόσο όσο
θα ήθελαν .
Που δεν έχουν χρόνο να πιούν ένα καφεδάκι,
παρά κάποιες βιαστικές συνάξεις, Κυριακάτικες
να φάνε όλοι μαμαδίστικο φαγητό.
Βιαστικά τηλέφωνα, αγχωμένα….
Ποιος φταίει ;
Ποιος λιγόστεψε τον χρόνο;
Οι συνθήκες;
Το κυνήγι της ρημάδας της επιβίωσης;
Ας απολογηθούμε ,αν έχουμε το κουράγιο.
Εμείς δεν είμαστε που ονειρευτήκαμε ένα καλύτερο
κόσμο κληρονομιά στα παιδιά που θα έρχονταν;
Σηκώσαμε λάβαρα, φωνάζαμε τσιτάτα, τρέχαμε
να κρυφτούμε από τους μπάτσους από την εποχή
του 114.
Στριμωχτήκαμε στις μπουάτ να τραγουδάμε
για την ανατολή ενός κόσμου ανθρώπινου.
Και συνέχειες, και πορείες ειρήνης, που είχαν
παλμό και ουσία .
Με πίστη πως ΝΑΙ θα το πετυχαίναμε.
Όταν έπεσε ο κουρνιαχτός, υποστείλαμε τις σημαίες.
Ηρθε η κοινωνική εξέλιξη να ρημάξει, πρώτα το μέσα μας!
Ηρθαν οι …συνθήκες που μας προσγείωσαν, σε άλλα
μονοπάτια. Η εξέλιξη που δεν αντιληφθήκαμε, πόσο
ύπουλη ήταν.
Που άρχισε το «θέλω» το πάρα πάνω, που οδηγούσε
στον πάτο…
Και σπρώχναμε τους απογόνους μας σε ένα ταξίδι
χωρίς να τους ρωτήσουμε αν το θέλουν.
Να σπουδάσεις , να βγάλεις χρήμα και όχι να ζήσεις
τις δικές μας δυσκολίες!
Εγινε παντιέρα και φεύγανε στρατιές να σπουδάσουν
οικονομικά στας …Αγγλίας.
Στις επαρχίες… και να ζητάμε και τα ρέστα:
- Που έφτυσα αίμα για να σπουδάσεις….
Για να γυρίσουν και να στριμωχτούν στις σειρές
παίρνοντας ότι δεν τους άξιζε.
Από το ‘75 και μετά άρχισε το λούνα-παρκ.
Ο γύρος του θανάτου, με το καρώτο μπροστά
και η χλίδα να προηγείται.
Πίσω μας έμενε ότι ονειρευτήκαμε…
Η ρόδα γύριζε και σαν έφτανε ψηλά πιστέψαμε
πως θα μείνουμε εκεί.
Αν έχουμε λίγη τσίπα ας ζητήσουμε συγνώμη
έστω και ψιθυριστά….
Το είπες μόνη σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο «θέλω» το πάρα πάνω", η απληστία μας γενικότερα.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ΧΑΙΡΕΤΑΙ. ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΟΜΩΣ ΤΟΤΕ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΤΑ ΤΟΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ''ΘΕΡΙΑ''ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ, ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ, ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΟ '80 ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΙ ΕΧΕΙ? ΤΟΠΕ-ΤΟΠΕ Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΕ ΠΙΣΤΟΛΙΑ, ΣΚΑΝΔΑΛΑ ,ΜΕ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙΑ ΚΑΙ ΟΠΛΑ, ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΤΣΕΣ,ΜΙΖΕΣ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΥΚΕΩΝΑ ΧΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΕΓΩ, ΟΠΟΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ ''ΜΠΟΥΚΩΝΟΥΜΕ''ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ''ΕΦΟΔΙΑ'',ΓΕΜΙΣΑΜΕ ''ΕΦΟΔΙΑΣΜΕΝΟΥΣ'' ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ 600-700 ΕΥΡΩ ΤΟΝ ΜΗΝΑ, ΝΑΙ ΦΤΑΙΜΕ ΓΙΑΤΙ ΥΠΟΣΤΕΙΛΑΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ,ΝΑΙ ΦΤΑΙΜΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΩΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΕΑΤΟΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ. ΜΑΚΑΡΙ ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΝΑ ΤΑ ΕΣΒΗΝΕ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ. ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΙΝΑΚΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιγονάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαφτίσαμε το κάθε άχρηστο παραπανίσιο, ανάγκη μας.
Και μάθαμε και τα παιδιά μας να τρέχουν πίσω απ΄αυτό.
Και τα παιδιά μας αυτό μονάχα ζήσαν, αυτό μαθαίνουν στα παιδιά τους.
Απ΄όπου να το πιάσεις. Από τα πιο μεγάλα μέχρι τα πιο μικρά.
Τότε κλείναμε ραντεβού από τη δευτέρα για την παρασκευή, γιατί ένα σταθερό είχαμε στη γειτονιά, τώρα και μέσα σε μια τσάντα νηπιαγωγείου θα βρεις το πιο σύγχρονο κινητό.
Κι όλοι μαζί στριμωγμένοι στην ουρά της ...εξέλιξης, όλο και κρυφορίχνουμε ματιές προς τα πίσω.
Δεν είμαι απ΄αυτούς που πιστεύουν ότι "παλιά", "τότε", "κάποτε" ήταν όλα καλύτερα. Υπάρχουν τομείς, δυνατότητες, ευκαιρίες, ορίζοντες που για τους πιο παλιούς ήταν άπιαστα όνειρα.
Απλά σε τούτη τη γωνιά της παγκόσμιας γειτονιάς, μας βρήκε η εξέλιξη ...ξεβράκωτους. Από το τίποτα βρεθήκαμε στην εποχή του όλα. Μπερδεύτηκε το πράγμα. Μπερδέψαμε το "είμαι" και δεν "είμαι" με το "έχω" ή "δεν έχω". Τις χάσαμε τις ισορροπίες και το μόνο που μένει είναι τουλάχιστον κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού του ο καθένας να είναι σίγουρος ότι θα τον αντέξει το σκοινί.
Ax, Αντιγονη μου και τι να κανει μια συγγνωμη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'αγαπαω πολυ.
Μαιρη.
Tάπες όλα Γιαγιά Αντιγόνη! Αποδείκτηκε ότι δεν ήμασταν καλοί θεματοφύλακες αλλά υποκρινόμασταν!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Βάζω και τον ευατό μου μέσα γιατί δεν με περνάς δα και πάρα πολλά χρόνια-ίσως ένα Δημοτικό κι'ένα Γυμνάσιο)
Μακάρι Αντιγόνη μου να γινόταν αυτό. Ακόμα και σήμερα παρακολουθώ το φαινόμενο να συμβαίνει σε πολλές οικογένειες φίλων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυθύνες? τρέχα γύρευε τώρα!...
Πάλι μια πολύ καλή περιγραφή έκανες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα μετάνοιωσα που δεν συμβιβάστηκα με το σύστημα και οπισθχώρησα, γιατί δεν μπορούσα να το πολεμήσω. Ήμουν μόνος και οι ανάγκες συνέχεια πιο μεγάλες.
Και το σήμερα όμως έχει και τα καλά του.
Πχ αυτήν την επικοινωνία! Πληρώνεται αυτό με τίποτα;;
Ζήσε το σήμερα και άσε το αύριο, που θα το σκεφτείς αύριο.
Και κάτι βαθυστόχαστο:
Μην κάνεις ποτέ σήμερα ότι μπορείς να κάνεις αύριο!
Καλό απόγευμα
Όπως και να το πεις, όπως και να το κάνεις, το αφήσαμε το σημάδι μας (θετικό ή αρνητικό) κι αν πρέπει να ζητήσω συγνώμη από τα παιδιά μου και το εγγόνι μου είναι γιατί δεν έκανα περισσότερα, γιατί "αποστρατεύτηκα" πριν την ώρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Αντιγόνη.
Κάπου στο δρόμο χάσαμε το όριο, το μέτρο. Τα υπέρμετρα θέλω μας, μας κυριεύσανε. Τότε όμως δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Ηταν μονόδρομος και απολύτως λογικό ότι το καλύτερο ήταν η πνευματική πρόοδος. Τώρα απλά δεν είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι ότι αυτή την απληστία σας δείξαμε, με το δάχτυλο που θα έπρεπε να είχαμε δαγκώσει.
Φιλιά....
dimitris:
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω σε όλα.
Οσον αφορά τον κόσμο της διανόησης και μ΄ αυτούς τα έχω!
Τα θεριά γιατί μίκρυναν και μπήκαν στην τρύπα τους;
Οπισθοχώρησαν, ίσως πιο γρήγορα από μας.
Οι 'άλλοι" βρήκαν χώρο και έγιναν δεδομένοι.
Πολλά φιλιά στο Κατινάκι!!!
ΦΟΡΑΔΙΤΣΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τίποτα δεν λέω ότι το πριν ήταν καλύτερο από το τώρα.
Οι ίδιοι βάλαμε πλώρη για το "πολύ".
Αρα η αρχή του σχοινιού είναι η δική μου γενιά και δεν ξέρω αν μας αντέχει το σχοινί ή έχουμε κάνει γκελ και δεν το βλέπουμε.
Μαίρη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα δεν κάνει μια συγνώμη, γι' αυτό ντρέπομαι να την φωνάξω!
kariatida62;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υποκρινόμασταν ακόμα χειρότερα!
Θέλουμε καθρέφτη και φτύσιμο.
Gi Gaga Kouni Beli:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θα συνεχίσει να γίνεται...
Θύματα θυμάτων ένα πράγμα...
ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τεχνολογική εξέλιξή, σαφώς και κάνε καλό.
Η παραποιημένη Ισπανική, παροιμία ίσως αφορά μόνο τους πολύ ώριμους
σαν εμένα που έφτασα τα 65.
Καλό βράδυ...
monahikoslikos:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εσύ απόστρατος!!!
Ενα αποτύπωμα, τουλάχιστον, στα παιδιά μας, το προφτάσαμε, θέλω να πιστεύω...
coffeemug:
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπήρχε η επιλογή, αλλά χάθηκε στην αντανάκλαση του αστραφτερού.
Τι να πω γιαγιά μου, τα είπες εσύ όλα και μάλιστα πολύ σωστά,
ΑπάντησηΔιαγραφήχάσαμε το μέτρο, χάσαμε τις ισορροπίες και την ουσία της ζωής κυνηγώντας υλικά αγαθά θαρρώντας πως έτσι θα φτάσουμε στην ευτυχία...
και πόσοι από μας τους γονείς έχουμε άραγε τη δύναμη να ζητήσουμε συγνώμη από τα παιδιά μας?
φιλιά!!!
Καλά τα λες Αντιγόνη,γίναμε καταναλωτικά αμερικανάκια και αυτό είδαν και τα παιδιά μας για παράδειγμα....
ΑπάντησηΔιαγραφή"Να έχεις ή να είσαι" είναι ο τίτλος ενός βιβλίου όπου λέει ότι όσο πιο πολλά έχουμε (π.χ. έχω μια θέση, ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, κ.λ.π.) τόσο πιο λίγο είμαστε (π.χ. είμαι γαλήνιος, είμαι ήρεμος, είμαι πλήρης, είμαι ευτυχισμένος κ.λ.π.).
Η επιλογή είναι δική μας...
Καλό βράδυ...
Όχι εγω γιαγιούλα μουουου! Να δες, κάνω το σταυρό μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια καλή μου γιαγιάκα!
Μεταξύ μας γιαγιούλα, ο Δημήτρης φταίει…………….μεγάλο παλιόπαιδο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ γιαγιούλα, και μη με καρφώσεις!
Σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα τα τελευταία 50 χρόνια όμως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ουσιαστικά. Κι η ιστορία κύκλους κάνει. Όσο δε μαθαίνουμε, σαν κοινωνία, από τα λάθη μας θα τα επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά και ξανά μέχρι κάποια στιγμή να διδαχθούμε από αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειδή οι γονείς μου ανήκουν σ' αυτή τη γενιά που μεγάλωσε παιδιά στη χρονική περίοδο που περιγράφεις, όλα αυτά τα έχω ζήσει (και τα ζω ακόμα). Τα παράπονα, τ' απωθημένα, τα μισοτελειωμένα πράγματα....Κάποιες φορές τους κακίζω, και μετά έχω ενοχές. Όμως, κι αυτοί, έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν, μέσα στις στερήσεις και τις δυσκολίες. Εγώ τι θα κάνω για την οικογένεια που δημιούργησα? Θα τα καταφέρω άραγε? Ή μήπως η δικιά μου γενιά θα είναι χειρότερη? Μήπως κι εγώ θα γίνω σαν τη μάνα και το πατέρα, που καμιά φορά κακίζω? Μακάρι να έχω το κουράγιο τους, λέω εγώ. Σε χαιρετώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα Γιαγιά Αντιγόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς "χάσαμε την μπάλα"...
φαύλος κύκλος έγινε η ζωή μας.
η δουλειά έγινε δουλεία και ο άκρατος καταναλωτισμός κυριαρχεί δυστυχώς σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
ο μηδενισμός μας ισοπεδώνει και οι σχέσεις όλων με όλα κουβάρι μπερδεμένο...
ένα αισιόδοξο φιλί
με την αγάπη μας.
Γλυκειά μου Γιαγιά πόσο μου έλειψες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να είσαι καλα!!!
ΚΑιρό ειχα να δω κείμενο σου!!
Τωρα..πόσο δίκιο έχεις! Πόσες ευθυνες, πόσο μεγάλο φορτίου κουβαλάμε για το τίποτα. Η ανάγκη του Θεαθήναι. Η Ανάγκη του Φαινεσθαι.
Ω καιροί, Ω έθιμα!
Εγώ με τα κορίτσια μου ήμουνα πάντα μαζί, δεν τα αποχωρίστηκα ποτέ παρά μόνον όταν παντρεύτηκαν και η αλήθεια είναι οτι μου κακοφάνηκε.Με τη γυναίκα μου είμασταν πάντα μαζί στο μεγάλωμα, σύμφωνοι σε όλα , απλά εγώ ήμουν πιο προστατευτικός μαζί τους πράγμα που η Αχτίδα μου δεν ήθελε.Πιστεύει οτι τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπίζουν μόνα τους τα προβλήματα και να τα λύνουν .Εμείς οι μπαμπάδες είμαστε πιο ευαίσθητοι με τα παιδιά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήThumbelina:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δική μου γενιά ξεστράτισε,μετά μας πήρε η μπόρα...
ΠΟΠΗ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προσπαθήσω να βρω το βιβλίο.
Καλό βράδυ και σε ευχαριστώ!
Karfoma:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη κάνεις τους μεγάλους σταυρούς, γιατί αλίμονο σου. ΚΑΡΦΙ!!!
Daisy Grazy:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά που λες μακάρι να γίνουν!
Ισως είναι η σειρά σας να διορθώσετε τα λάθη μας!
Pink Fish;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη στιγμή που τα έχεις εντοπίσει
δεν νομίζω να πέσεις στα ίδια λάθη.
το κακό είναι να μη μπορείς να τα δεις.
Καλό βράδυ!
ΣΟΥΙΤΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ελπίσουμε να ξεμπερδευτεί το κουβάρι.
Ολοι οι νέοι τα ίδια θέλετε,προσπαθήστε τα!
Καλό βράδυ!
Μerlin:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς το! Μια χαρά είμαι.
Το φορτίο που κληρονομήσατε, είναι λίγο βαρύ.
Πολλά φιλιά!!
ΔΗΜΗΤΡΗ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλασικός μπαμπάς.
Οσο να πεις οι κόρες η αδυναμία σας!
Η Αχτιδούλα δίκιο έχει, έτσι να κρατώνται οι ισορροπίες.
Να χαίρεσαι και τον Δημήτρη τον νεώτερο.
Το σαγανάκι με τις γαρίδες καλό;
Τι ρωτάω τώρα....
Καλό βράδυ και στους δυο σας!!
Παντα γι'αυτο το καλυτερο πασχιζουμε.Το κακο ειναι οτι πολλες φορες ψαχνοντας χανουμε το μετρο και τοτε αρχιζουν τα παρατραγουδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν φταιτε εσεις γιαγια , αλλα οι εποχες που αλλαζουν και εμεις που δεν ειματσε ευχαριστημενοι με τιποτα, καμια φορα σκεφτομαι , εχω ιδανικα , εχω πιστευω, εχω παραδοσεις η' τε λεικα ειιμαι κι εγω ενα φερεφωνο της μανας μου και του πατερα μου, που αντι να γλενταει στη μπουατ , πρεπει να επιλεξει αναμεσα στην Βανδη και τον Χατζηδακι η' τον Θεοδωρακη? και τελικα οταν ακουω Θεοδωρακη ξερω τι μου γινεται η΄τον ακουω απλως για να πω οτι τον ακουω?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσο δικιο εχεις!!! Μακαρι ολες οι γιαγιαδες να ειχαν τις αποψεις σου Αντιγονη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνυχτα σου.
Σοφια.
(η αποκλειστικη!!:)
Καλώς σε βρήκα Γιαγιά Αντιγόνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ σοφός μας παππούς λέει:
"αν δεν έχεις γιαγιά και παππού, να αγοράσεις".
Μάλλον για να ακούμε τις σοφές κουβέντες που λένε.
Καλό απόγευμα.
Να πω ότι δεν υπάρχει δικαιολογία καμιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να τα φορτώνουμε όλα στον αγώνα της επιβίωσης... και δεν το δέχομαι.
Αν ήταν έτσι... τότε η γιαγιά και ο παππούς μου δεν αγωνίζονταν;
Γεμίσαμε τη ζωή μας άχρηστα... την δώσαμε αντιπαροχή...
Και δεν έχουμε ούτε για συγγνώμη το σθένος... δυστυχώς.
Σε φιλώ κοριτσάκι μου
Δημιουργία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μέτρο το χάσαμε εμείς και σας μπερδέψαμε.
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσπούλα μου και μόνο που το ψάχνεις φτάνει.
Οσο για τα ακούσματα, δεν είναι απαραίτητο, να σε αγγίζουν όλα.
Είσαι πολύ τρυφερό πλάσμα, από όσα έχω καταλάβει στα γραπτά σου.
Σας φιλώ!!
ΣΟΦΑΚΙ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς την μου.
Οταν αγαπάς τα νειάτα και τα καμαρώνεις, θα τα βλέπεις θετικά και εγώ σας σας αγαπώ!!
Thalassenia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για την συνάντηση.
Ο παππούς σοφός.
Από τις εικόνες σου και τα λόγια που διάβασα,έχουμε κοινή αγάπη, τη θάλασσα...
Για καλωσόρισμα, σου αφιερώνω το τραγούδι του Μητροπάνου "θάλασσες"...
Big Mama:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε το ίδιο απόλυτες.
Και μου αρέσει...
Φιλιά!!!
Μπορεί να έχετε δίκιο σε κάποια πράγματα, αλλά δε νομίζω ότι η γενιά σας έκανε λάθος! Είμαι από μια επαρχιώτικη οικογένεια και οι γονείς με ώθησαν στις σπουδές: σπουδές που συνεχίζω μέχρι και σήμερα (ζωή να έχω). Τα τελευταία δύο χρόνια είμαι άνεργη, κι όπως λέτε περιμένω στις ουρές, η κατάσταση είναι ΠΟΛΥ δύσκολη οικονομικά, αλλά ...
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε μια φορά δε μετάνιωσα τη γνώση που πήρα, τα ξενύχτια με ολονύκτιο διάβασμα, την καινούρια άποψη που σχημάτισα για τον κόσμο, και τρελαίνει κάποιες φορές τους γονείς μου..
Νομίζω είναι λίγο υπερβολικό να ρίξουμε στη γενιά σας το φταίξιμο για απωθημένα και ότι μας κινήσατε στον υλισμό: αντίθετα!!Νομίζω ότι μας κινήσατε σε μια ανώτερη βαθμίδα νόησης! Δεν είναι κακό αυτό!
Εγώ πάντως ευγνωμονώ και τη μανούλα μου, που καθόταν με τις ώρες πάνω από το κεφάλι μου για να μάθω να διαβάζω με σύστημα, και τον πατέρα μου, που έτρεχε να στηρίξει τις σπουδές μας και εντέλει όλη τη γενιά σας, που θέλατε για μας, κάτι παραπάνω!
Και κάποια ηθικά λάθη που έγιναν, από μερικούς/ες νέοπλουτους/ες "διανοούμενους"...η οικονομική κρίση θα τα διορθώσει.
Εγώ πάντως νιώθω να χρωστώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στη γενιά σας!!Του πολλούς, όχι τους λίγους τους αρτηριοσκληρωμένους "πολιτσμι-κράτες". Κι ας παιδεύομαι λιγάκι παράπανω!!Χαλάλι!!Θα έρθουν καλύτερες μέρες και χάρη σε σας...θα έχω τη γνώση να τις αναγνωρίσω!
Πολύ μίλησα, συγγνώμη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγνή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρυφερό μου κοριτσάκι, έχεις την τύχη
να έχεις υπέροχους γονείς!
Είναι από αυτούς που κράτησαν τη σημαία!
Για αυτό το λόγο, να είσαι σίγουρη πως θα αναγνωρίσεις όλα τα καλά που θα έρθουν.
Πολύ με συγκίνησε ο λόγος σου και η ευγνωμοσύνη που νιώθεις για τους δικούς.
Πολλά φιλάκια και ένα μεγάλο μπράβο στους γονιούς σου.Να είναι καλά!!!
Γιαγιάκα έχεις ένα δίκιο αλλά δεν νομίζω μωρέ κι ότι οι πρόγονοί μας (δηλαδή οι γονείς και οι συγγενείς μας) που κάποιους μας έπρωξαν να σπουδάσουμε, το έκαναν από προσωπικό ζήλο ή έπαρση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή πέρασαν δύσκολα οι άνθρωποι, θέλησαν τα παιδιά τους να μην περάσουν τα ίδια θεωρώντας τις σπουδές ως μια διέξοδο που θα τους προσέφερε μια καλύτερη ζωή.
Που να φανταζόντουσαν οι άνθρωποι τί θα ακολουθούσε; Ούτε εμείς οι ας το πούμε "διαβασμένοι" δεν περιμέναμε τέτοια εξέλιξη.
Εγώ με απολυτήριο Λυκείου και μία ξένη γλώσσα να εχω δουλειά και η ξαδέρφη μου με ένα πτυχίο, δύο μεταπτυχιακά και τέσσερις ξένες γλώσσες να είναι άνεργη!
ο καθενας παλευει για το ,,καλυτερο μελλον ,,
ΑπάντησηΔιαγραφήνομιζω τα πιο ,,ανοιχτα,, μυαλα ... εχουν ζητησει συγνωμη ... μπορει βουβα .. μπορει ψυθιριστα....
εμεις θα ζητησουμε αργοτερα συγνωμη? ..θα εχουμε ,,ανοιχτο,,μυαλο?!!
την καλησπερα μου
Μαγισσούλα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σπρώξιμο, για σπουδές πολύ καλό είναι, αρκεί να μη γίνεται με το ζόρι
με σκοπό το χρήμα και όχι την γνώση.
Να μην ονειρεύεται, ο αυριανός γιατρός το μόνο φακελάκι.
Φιλί κοριτσάρα μου!
korinoskilo:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη στιγμή, που "άκουσες" τις συγνώμες, θα τις πεις και εσύ.
Εύχομαι να είναι το δυνατό λιγότερες!
Καλημέρα και φιλιά!
Καλησπερα γιαγια Αντιγονη...Οι ανθρωποι επαψαν να μιλουν γιατι δεν προλαβαινουν...και η ψυχουλες των παιδιων μειναν ερημες στην καταιγιδα των εφηβικων συναισθηματων που τους διακατεχει..Καληνυχτα γιαγια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως κοριτσάκι, όταν θέλουμε όλα τα μπορούμε...
Ε, λοιπόν εγώ Αντιγονη μου, ...επαγγελματίας προβοκατορας, επαγγελματίς κωλοπαιδο, θα διαφωνησω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕζησαν οι πριν απο μένα γενιες, ξεριζωματα, πολέμους, φτωχειες, πεινες, πόνους, αιμα. Και χτισανε. Και ζησανε. Στο χερι μου πια, στην ενηλικιωση, στην ωριμοτητα μου, να κάνω τις επιλογές μου. Στο καλυτερο για μένα δυνατό περιβάλλον.
Δεν μου φταιει κανείς. Ή θα χτισω ότι εγώ θεωρώ πολυτιμο ή θα κάτσω στα ερειπια να σκιζω τα ρουχα μου και να ζητάω συγνωμες.
Για ότι δεν έκανα φταιει ο φοβος της αποτυχίας. Για ότι έκανα φταιει η τρελα, η ιερή τρελα του να μαζεψω στο σακουλι της ζωής, της ψυχής και του μυαλου μου...στιγμές. Όλα πάνω μου. Όλα πάνω στο παιδί μου. Κι ειναι το μονο που οφειλω να του μάθω. Που χρωσταω να του πω.
Μπορεί να χασεις. Μπορεί να συντριβείς, αλλά...Αν δεν παιξεις στο τραπεζι της ζωής, αν δεν ρισκάρεις για τα δικά σου πολυτιμα, δεν θα μάθεις ποτέ αν κερδισες.
Να μενεις εκει, και να περιμένεις να μοιραστεί μεχρι και το τελευταιο φυλλο της τράπουλας.
Ότι θα έχεις πάντα, θα ειναι ότι ρισκαρησες να αποκτησεις εσύ. Ότι πονεσες. Ότι θυμασαι. Τα πολυτιμα σου!!!
Ήμαστε νέοι έχουμε όνειρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουμε το καλύτερο για μας και τα παΐδια μας
Ευχαριστούμε τους γονείς μας για αυτά που βρήκαμε
Και προσπαθούμε να τα αυξήσουμε και λέμε και
Στα παιδιά μας να ανέβουν ποιο πάνω από μας
Να μας ξεπεράσουν
Ελεύθερος χρόνος ελάχιστος τρέχουμε από το πρωί ως
Το βράδυ ,βρισκόμαστε μονό τις γιορτές σε κάνα γάμο
Σε καμία κηδεία
ΣΥΓΝΩΜΗ
Γιαγιά Αντιγόνη, έχεις τον θαυμασμό μου, τα σέβη μου και την αγάπη μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλει "άντερα" για να αναλαμβάνεις ευθύνη πραγμάτων που είτε φταίς είτε δέν φταίς..
γιατί πιστεύω οτι δέν φταίει η δική σας γενιά..
η δική μας φταίει που δέν βγαίνει στον δρόμο πιά..
που ο φόβος έχει κυριεύσει την κάθε μας σκέψη.. το "σύστημα" μας κατακυρίευσε χωρίς προσπάθεια..
είναι τόσο "διαβασμένοι" που γνωρίζουν απο ψυχολογία πλήθους και άλλα τόσα..
να είσαι πάντα καλά :)