Κυριακή 25 Μαΐου 2014

................................




Αδελφέ μου,
Με βλέπεις; Γέρασα…
Σου έχω πει  με τις σιωπές μου, χιλιάδες φορές, πόσα σου οφείλω..
Το ήξερες και ακόμα το διαβάζεις στην καρδιά μου.
Μοιάζαμε…
Αρκούσε μια ματιά, να ανιχνεύσεις, όλα τα προβλήματα που θάβαμε, σαν τα γατιά.
Πώς έβρισκες τις χαραμάδες να τρυπώνεις και να παίρνεις τα ηνία στα χέρια σου!
Ο δάσκαλος μας!
Τα μικρά βιβλία με τα σκληρά εξώφυλλα, που έφερνες από την δανειστική βιβλιοθήκη και μας επέβαλες να μελετήσουμε τους αρχαίους φιλοσόφους.
«Η μάθηση, η ουσιαστική δεν διδάσκεται από καθηγητάδες»… ήταν προτροπή σου να γνωρίσουμε, τις κυριότερες  αξίες της ζωής…  
Μη με κοιτάζεις με αυτό το πράσινο βλέμμα σου χαμογελώντας!
Θυμάμαι που με μάλωνες, σαν δεν μπορούσα να λύσω τις ασκήσεις, τις τριγωνομετρίας.
Καμάρωνες τον μικρό, που τα «έπιανε» στον αέρα, μα δεν μας μείωνες… αν και νευρικός, έβρισκες την υπομονή της διδαχής.
Ότι καλό υπάρχει μέσα μας, δικό σου δημιούργημα είναι!
«Στους ανθρώπους δεν κρατάμε, κακία όσο και να μας βλάψουν. Μην αντιδικήσεις, άσε τον άλλον να ντραπεί. Με τις φωνές τον ερεθίζεις.. με τις σιωπές θα το σκεφτεί, θα μετανιώσει και ας μη το παραδεχτεί ποτέ!»

Σε θυμάμαι να έρχεσαι σκονισμένος από τις πορείες!
Προκλητικός με το γαρύφαλλο στο πέτο..
Και εκείνο το χαρτί στο τσεπάκι του σακακιού  που έγραφε.. ΝΑΙ ,, στο χουντικό δημοψήφισμα, που έκανε τη γιαγιά να φωνάζει: "Οφου!!! και είναι το τμήμα απέναντι!"

Κρατώ τη στολή κατάδυσης…
Δεν είχαμε προλάβει να την πλύνουμε…
Την επόμενη μέρα «έφυγες» ξαφνικά!   
Είκοσι ένα χρόνια πέρασαν…
Το βράδυ που πέρασε, μιλούσαμε ασταμάτητα… εγώ στην πολυθρόνα.. και εσύ στην φωτογραφία……

Άσπρη μαύρη η φωτογραφία
είχε ένα χαμόγελο μισό
στο δεξί πλευρό του η κυρία
και στο στήθος του ένα φυλαχτό

Μ’ ένα γαρύφαλλο ανοιχτό
στο μέρος της καρδιάς
θα σημαδεύουν τα παιδιά
της κάθε γειτονιάς

Έμεινε καιρό στην εταζέρα
με ημερομηνία μακρινή
έβαλε κορνίζα η μητέρα
ήταν στην καρδιά της μια πληγή




23 σχόλια:

  1. «Στους ανθρώπους δεν κρατάμε, κακία όσο και να μας βλάψουν. Μην αντιδικήσεις, άσε τον άλλον να ντραπεί. Με τις φωνές τον ερεθίζεις... με τις σιωπές θα το σκεφτεί, θα μετανιώσει και ας μη το παραδεχτεί ποτέ!»
    Πόσο αληθινή αυτή η σκέψη, κυρία Αντιγόνη...
    Κατά τα άλλα, σας καταλαβαίνω... και με τη φωτογραφία μπορεί να μιλά κανείς ασταμάτητα, όταν το χρειάζεται. Κι ας πέρασαν εικοσιένα χρόνια... Τα χρόνια περνάνε, οι αναμνήσεις μένουν.
    Καλή σας μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tα λόγια σου με άγγιξαν.....ήταν σα να τα ΄λεγα εγώ στον δικό μου αδελφό που έχασα τόσο νωρίς και ξαφνικά.
    Αντιγονάκι μου καταφέρνεις κάθε φορά να χαϊδεύεις ευαίσθητες χορδές των ψυχών μας!!
    Σε φιλώ αγαπημένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να χρησιμοποιήσω τον τίτλο σου για σχόλιο;
    Αποσιωπητικά ........ (κι άλλα τόσα θαυμαστικά).
    Σ' ευχαριστώ και να'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα σώματα φεύγουν, μα οι αναμνήσεις και οι μορφές τους δεν φεύγουν ποτέ ,είναι πάντα εδώ Αντιγόνη μου, μέσα στην καρδιά μας και στη σκέψη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τεράστια η αίσθηση ελευθερίας Αντιγόνη μου, να μη κρατάς μέσα σου τις κακίες, τη μνησικακία,και να μη συσσωρεύεις μέσα σου τίποτα, γιατί όταν τα κρατάς δηλητηριάζεσαι ο ίδιος, η σιωπή είναι βάλσαμο-χρυσός!
    Ευχαριστώ γι αυτή την ανάρτηση, ήρθε σε μια στιγμή που η κακία είχε αρχίσει να με δηλητηριάζει και είχα αποφασίσει να σιωπήσω...
    ΑΦιλάκια με όλη μου την αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πόσοι "ταξιδεμένοι" γύρω σου Αντιγονάκι μου...
    Πόσες σκέψεις, πόσες θύμησες... Κι αυτές οι σιωπές που λένε τόσα πολλά...

    Σου στέλνω μεγάλη αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχη μου κυρία...όταν γράφεις..."γράφεις"!!!Σ ε ευχαριστώ για αυτό το κείμενο...δεν ξέρω τι σημαίνει για εσένα...μα το έκανες να σημαίνει και για εμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πΟΤΕ δεν γερνάμε αν δεν το θελησουμε :)
    Καλη εβδομαδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συγκινητική κατάθεση ψυχής, ξεχείλισμα αδελφικής αγάπης και αναγνώρισης. Και ανάδειξη μιας άξιας προσωπικότητας μέσα σ’ ένα καλογραμμένο κείμενο, συνοπτικό και περιεκτικό.
    Με πήγες στην «Προσευχή» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, αυτού του μεγάλου λογοτέχνη μας. Να είσαι καλά, Αντιγόνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αντιγόνη μου, άλλη μια φορά με γέμισες συγκίνηση και θαυμασμό για την γραφή σου!
    Είθε ο θαυμάσιος αυτός άνθρωπος να αναπαύεται εν ειρήνη... Και σεις, οι δικοί του, να είστε γεροί και να τον θυμάστε πάντα...
    Σ΄ευχαριστώ και σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ναι Αντιγονάκι μου.. είναι στιγμές που η σιωπή λέει πιο πολλά.. και προπαντός πιο ουσιαστικά...και είσαι πολύ τυχερή που άκουγες απο εκείνον.... πως .. η μάθηση, η ουσιαστική δεν διδάσκεται από καθηγητάδες.....πολύ σοφή κουβεντα..!!!! τα άλλα ειναι δικά σας..!!!!..σε ευχαριστούμε για το μοίρασμα... φιλώ σε αγαπημένη...!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα καράβια σου στην εικόνα έτοιμα για ταξίδια είναι...... ο Πειραιας είναι;;

      Διαγραφή
  12. Χαίρομαι που ήρθα έστω και ακάλεστη σ' αυτό το μνημόσυνο.
    Φαίνεται πως είναι πάντα κοντά σου αφού ακόμη μπορείτε να μιλάτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Tι να πω... Εικοσιενα κι αλλα εικοσιενα να περασουν, οι αναμνησεις δεν πεθαινουν, ουτε τα αισθηματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτά τα δικά σας θα τα λέτε πάντα Αντιγόνη μου ,
    Πονεμένο το μοίρασμά σου
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Με την επιστροφή μου στη "γειτονιά" έπεσα σε άλλο ένα δυνατό και γεμάτο κείμενο!
    Νάξερες πόσες φορές μιλάω κι' εγώ σε φωτογραφία..... είτε κοιτώντας την είτε έχοντας την στο μυαλό μου!
    Να είσαι καλά, Αντιγόνη μου, που "κρατάς" αυτά τα ωραία και σοφά λόγια και τα μοιράζεσαι μαζί μας!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. καλή μου... έτσι... εκπληκτικό κειμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ...Αντιγόνη μου, τί να προσθέσω;
    Η αγαπημένη μας μας ΜΑΓΔΑ
    τα έγραψε και θα ήταν πλεονασμός να τα επαναλάβω...
    Πάντα με την αγάπη μου,
    Υιώτα
    Αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μπράβο γιαγιακα μου, μας συγκιησες ολους...σε φιλω γλυκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεύτερη φορά που με τάραξες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Μετά την Μαρίκα, τώρα με τον Αποστόλη με έκανες χώμα. όποιος τους ήξερε καταλαβαίνει τι εννοώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή