Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Τσιγκάκια!



Η Αθηνά τα απογευματινά καλοκαίρια καθόταν στο πλατύσκαλο του σπιτιού τους. 
Όταν έπεφτε ο ήλιος από την πόρτα που κοιτούσε στη δύση. Εφερνε μαζί της ένα μαξιλάρι κεντημένο, σταυροβελονιά και γεμισμένο βαμβάκι.
Χαμογελούσε στα παιδιά που έπαιζαν κουτσό, τα μήλα και όσες φορές από λάθος η μπάλα έπεφτε πάνω της, γελούσε! 


Όχι σαν τις άλλες καρακάξες που έβριζαν και έσκουζαν… μη τύχη και λερώσουν το φόρεμα!
Εκείνη χαμογελούσε και συμμετείχε!
Η Βάσω η αδελφή της ήταν ακάματη. Δρόσιζε τα λουλούδια που είχε στους χρωματιστούς τενεκέδες.

Σαν τέλειωνε την απογευματινή λάτρα έφερνε ένα καλαθάκι με κουλούρια και μπισκότα φτιαγμένα από τα χέρια της Τ’ απίθωνε στην ποδιά της Αθηνάς και σαν εναρκτήριο λάκτισμα τρέχαμε να πάρουμε τις λιχουδιές.
Εκείνα τα μπισκότα που τα «έκοβε» από τη ζύμη με το ποτήρι του κρασιού και έβαζε ένα άσπρο αμύγδαλο ήταν το καλύτερο μου! 
Οταν μυρίζω μπισκότο θυμάμαι τη Βάσω.


Το σπίτι τους ήταν το αρχοντικό της γειτονιάς. Φτιαγμένο από τον πατέρα τους προίκα των κοριτσιών.
Το ρέλι του πεζοδρομίου επιμελώς ασπρισμένο.
Εκεί παίζαμε τα «τσιγκάκια».
Μαζεύαμε καπάκια από τις μπύρες, τα μπιράλ, τις πορτοκαλάδες…
Ο καθένας είχε το γούρι του.


Ξεκινούσαμε από την αφετηρία και με τον μεσαίο.. δάχτυλο βοηθούμενο από τον αντίχειρα σπρώχναμε το καπάκι, που ήταν γυρισμένο ανάποδα προσπαθώντας να μη ξεφύγει από τη γραμμή!
Οποιος έφτανε στο τέλος ήταν ο νικητής!
Είχε έπαθλο ένα επί πλέον μπισκότο!
Παλαμάκια η Αθηνά!
Εκεί είχε γίνει και το στέκι μας.
Όταν σου γελάνε εκεί τρέχεις…..

Η Βάσω στο δωμάτιο με το παράθυρο είχε το κρεβάτι της κατάκοιτης μάνας της να ακούει τις φωνές των παιδιών ανακατεμένες με τα τραγούδια του ραδιόφωνου… Ζωή Φυτούση.. Σούλη Σαμπάχ.. Μαίρη Λω… Μαρούδας.


Οι ρόμπες τους ραμμένες από την Φιλιώ τη μοδίστρα της γειτονιάς με μια τσέπη στα δεξιά και ζώνη από το ίδιο ύφασμα.
Δεν ξέρω αν είχαν συγγένεια.. μόνες ήταν.. με τις γειτόνισσες έκαναν παρέα.
Η Βάσω ψηλή.. λιγνή και σβέλτη σαν τον άνεμο.
Η Αθηνά πιο στρουμπουλή και δυσκολευόταν να σηκωθεί.

Σαν βράδιαζε άρχιζαν οι εντολές των μανάδων.
«Μέσα για φαγητό και πλύσιμο! Αντε να ξεραθείτε να ησυχάσουμε… και να κάνετε το σταυρό σας!!»
Μέχρι να μαζευτούμε η πιτσιρικαρία η Βάσω έβγαζε δυο πάνινες πολυθρόνες σε βυσσινή χρώμα. Οι μανάδες μας έπαιρναν τα καρεκλάκια και η πόρτα των «κοριτσιών» μάζευε τις περισσότερες.  Άφηναν να φτύνουν τσόφλια από τους πασατέμπους και τους ηλιόσπορους κάτω.
Οικογένεια δεν αξιώθηκαν..

Αργότερα μας διηγόταν η μάνα σαν μεγαλώσαμε.

Καμιά φορά η Βάσω τους έλεγε:
«Βρε ο Θεός όπως μου το έδωσε έτσι θα του το παραδώσω παρθένα!»

Οι περισσότερες την μάλωναν γιατί ακόμα ήταν τριάντα πέντε χρονών.
«Και μη γελιέστε βρε.. ποιος θα με πάρει με μάνα κατάκοιτη και την Αθηνούλα μου; Αν είναι για τους παράδες δεν θέλω μάτια μου, μήτε βαρυγκωμώ. Ότι σου τάζει η ζωή να το χαίρεσαι! Και η χαρά μου είναι τα γελάκια των παιδιώνε σας, τα τραγούδια, τα βιβλία και καμιά φορά το πιάνο που φοβάμαι μην ενοχλώ. Ολες καλή τύχη να έχετε και να καμαρώνετε τα παιδιά σας!»

Στο γάμο μου η Βάσω έκλαιγε από χαρά!
Η Αθηνούλα φορούσε ένα καπέλο από  οργαντίνα… με το ολόλευκο της φόρεμα ήθελε να είναι παρανυφάκι….  

Η Αθηνά με το σύνδρομο Down..Που ήξερε να γελάει αθώα και να χτυπά παλαμάκια με τον κρότο της χαράς…

73 σχόλια:

  1. Ναι Αντιγόνη μου... έτσι, "ότι μας τάζει η ζωή να το χαιρόμαστε"!
    Δεν έχω ζήσει τα τσιγκάκια, τα παιδιά μου μικρά, μάζευαν και έπαιζαν τα "καπάκια" όταν εμείς οι μεγάλοι τρώγαμε στις ταβέρνες τα καλοκαιράκια... βλέπεις δεν μεγάλωσα στην Ελλάδα και μου αρέσουν πολύ οι τρυφερές και τόσο Ελληνικές σου ιστορίες !
    ΑΦιλάκια και καλή μας βδομάδα από αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Αινάφετς ήταν κυρίως ένα παιχνίδι που έπαιζαν τα αγόρια... τάχα πιο έξυπνα μόνο που δεν ήταν ευθύβολα σαν τα κορίτσια!'
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι νοσταλγική και όμορφη ανάρτηση...για αυτούς που τα ξέρουν...γι αυτούς που δε τα ξέρουν τα μαθαίνουν...δεν το ξέρω αυτό το παιγνίδι...δε το γνώρισα καθόλου... όλο το κείμενο μου άρεσε , η περιγραφή για το παιγνίδι ... τις γειτονίσσες σας.... και όλα τα άλλα..ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου θα σου μάθω και άλλα παιχνίδια.. αρκεί να με πάρεις στη θάλασσα σου!
      Με το "τίποτα" σκαρώναμε το γέλιο!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Μανούλα θα μοιραστούμε τα μυστικά μας από τα παλιά!
      Καλώς όρισες! Κερνάμε γλυκό του κουταλιού!

      Διαγραφή
  5. Δεν έχω ζήσει και εγώ σαν την Άιναφετς τις γειτονιές με τα παιδικά παιχνίδια που επιστράτευαν την φαντασία και την δημιουργικότητα των παιδιών,καθότι και εγώ εκτός Ελλάδας μεγάλωσα,αλλά δεν χορταίνω να ακούω την κολόνα του σπιτιού να αφηγήται ιστορίες της γειτονιάς του ,καθότι είχε την τύχη να μεγαλώσει σε τυπική γειτονιά της Αθήνας.Το πόσο τον ζηλεύω δεν περιγράφεται.
    Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιθανόν να το γνώριζε ή να του έδιναν άλλη ονομασία.
      Που να τα ξέρεις καλό μου!
      Το άλλο.. που δέναμε σε μια κλωστή σύρμα για τις κατσαρόλες και βάζαμε φωτιά!
      Γυρίζοντας την κλωστή έδινε χρώμα σε κύκλους τα βράδια...
      Μας κυνηγούσαν οι μανάδες γιατί ήταν λίγο επικίνδυνο !
      Καλό βράδυ

      Διαγραφή
  6. Αντιγόνη μου περιγράφεις μια γειτονιά ιδανική που τώρα πια δεν την βρίσκεις ούτε και σε χωριά με λίγους κατοίκους.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στη συνοικία του Πειραιά που μεγάλωσα οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι και τα γόνατα μας γεμάτα σημάδια ως τα σήμερα....
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  7. νοσταλγικά ωραια χρόνια, τοτε που ενα καλάμι, ενα χαρτόκουτο, ενα καπάκι ηταν παιχνίδι για μας...και ναι το χαιρόμασταν το παιχνιδι αυτο!
    καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενα κομμάτι μάρμαρο και μια κιμωλία έφτιαχναν το κουτσό...
      Κάποιος να τα "φυλάει"... φτου και βγαίνω! Το κρυφτό!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  8. Ωραία βόλτα στην παλιά γειτονιά, ολοζώντανες εικόνες και νοσταλγικές θύμησες...
    Θαύμασα την γεμάτη εικόνες αφήγησή σου και μάτωσα στην τελευταία σου πρόταση.
    Να'σαι καλά Αντιγόνη, ενεργοποίησες όλα μου τα κύτταρα απόψε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία με συγκίνησες...... δεν ξέρω τι να σου πω...
      Σου στέλνω μια αγκαλιά!

      Διαγραφή
  9. ΚΑΑΑΑΑΛΑ...!!!!!!!.Οταν θες εσυ..Με λιγες κουβεντες,μας ταξιδευεις στο χρονο...
    Και τελικα, μας δινεις και μια ΣΦΑΛΙΑΡΑ...Να μας θυμησεις..
    ΤΗ ΘΥΣΙΑ...!!!
    Και θυσια με το χαμογελο...!!!

    Και μετα με λενε εμενα, ταχα μου, ΜΑΣΤΟΡΑ...!!

    Αλλος εχει το ονομα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οποιος πει πως μπορεί να φτάσει τον Μαχαίρη Τον έσφαξα!!!!!!
      Αγριες διαθέσεις που δεν σηκώνουν αντίρρηση!

      Διαγραφή
  10. Έτσι τα λέγανε?....τσιγκάκια?...το παίζαμε κι εμείς, αλλά δε θυμάμαι πως το λέγαμε!!...το μπαλκόνι μας ήταν χτιστό και μεγάλο και είχε χώρο για να παίζουμε..όποιου του έπεφτε έτρεχε να το πάρει από την αυλή....τι μου θύμισες!!
    Αλλά και τι όμορφη αφήγηση...!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί κάθε συνοικία να είχε διαφορετική ονομασία.
      Σημασία είχε η χαρά του παιχνιδιού.... και το καρδιοχτύπι να πετύχουμε το στόχο!
      Πολλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Πόσα μου θύμισες Αντιγόνη μου.. Ζωή Φυτούση..τα ..τσιτάκι που ράβαμε ρόμπες στη μοδίστρα..τα παιχνίδια με απλά πράγματα..γλυκιά αγαπημένη μου Αντιγόνη..δική μου γενιά..δικές μου θύμισες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κάτι πρόλαβα κι εγώ!!!!!!!!!!
    Καλό βράδυ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αχ Αντιγονάκι μου...
    Δε φαντάζεσαι πόσο με συγκίνησες αγάπη μου... Ταξίδεψα στο χρόνο και σε φαντάστηκα μικρούλα να τρέχεις κατακόκκινη και ιδρωμένη πάνω κάτω στη γειτονιά, να παίζεις με τα χρωματιστά καπάκια, να τρως τα μπισκότα με το αμύγδαλο...
    Η γελαστή κι αθώα Αθηνούλα όμως έκανε την καρδιά μου κομμάτια...

    Καλή εβδομάδα να έχεις κοριτσάκι μου, σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη το μυαλό στην σκανταλιά και την "ντουλάπα"!
      Πολλά φιλιά από τη γειτόνισσα, που θα έρθει να παίξετε κουτσό!
      Φιλάκια!!

      Διαγραφή
  14. Πόσα χρόνια είχα να ακούσω την λέξη "τσιγκάκια"!!
    Τι έντονη αφήγηση γεμάτη εικόνες Αντιγόνη μου!
    Συγκλονιστική όπως πάντα!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενα τι έκπληξη!
      Ετσι τα λέγατε;
      Βρήκα φιλενάδα να παίζω!!!! Φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  15. Τι όμορφη αφήγηση , με εικόνες της παιδικής ηλικίας! Απλά παιχνίδια στη γειτονιά!
    Καλή εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τα λίγα μπορείς να γίνεις ευτυχισμένος σε μια γειτονιά που όλοι πάνω- κάτω ήσαν στην ίδια οικονομική κατάσταση!
      Φιλιά!!

      Διαγραφή
  16. Από τσιγκάκια που παίζαμε ανέμελοι, καταντήσαμε εμείς οι ίδιοι τσιγκάκια...
    πώς τα καταφέραμε, μου λες;;

    Σε φιλώ, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι ποιητές έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία θεωρώ...
      Φτιάχνω την εικόνα .. και στο βάθος θέλω να το ξεπεράσουμε!

      Σε φιλώ, με πολύ αγάπη!

      Διαγραφή
  17. Αχ συγκινηθηκα!!! Σε πολλα σπιτακια εχω συγκινηθει σημερα!
    Καλημερα και καλη εβδομαδα να ευχηθω σε τουτο το σπιτι που μας μαθαινει τοσα μα τοσα πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοριτσάκι μου θα ήθελα να σου στείλω μια αισιόδοξη πλευρά!
      Είσαι νέα και δικαιούσαι να ελπίζεις!
      Πολλά πολλά φιλιά!!

      Διαγραφή
  18. Καλημέρα σου Γιαγιά Αντιγόνη!!!Τα τσιγκάκια εμείς τα λέγαμε απλά καπάκια και τα παίζαμε και στα σκαλοπάτια της εκκλησίας.Εάν έπεφτε κάτω απο το σκαλοπάτι ξεκινάγαμε από την αρχή.Για τη δεκαετία του 80 αναφέρομαι,Μαγικό ταξίδι στο χρόνο μας έκανες σήμερα!
    Σε ευχαριστώ και καλή εβδομάδα να έχεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια εικοσαετία πίσω!
      Ομως η χαρά ίδια... στα απλά και τα ομαδικά βρίσκεται αυτό που φτερουγάει την καρδιά!

      Διαγραφή
  19. πολύ τρυφερή διήγηση ... σαν να ακούω το πιάνο από το παράθυρο και τα γέλια ...
    Όλγα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Και εκεί που μεγάλωσα οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι και τα γόνατα μας γεμάτα σημάδια ως τα σήμερα... Και εμείς παίζαμε τσιγκάκια, βόλους, πετούσαμε σάπια κίτρα στα παιδιά της κάτω γειτονιάς...
    Διαλύοντας τις γειτονιές, διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό... Ποιος να αντισταθεί σήμερα και ποιος να σταθεί πλάι του στην χαρά και στην ανάγκη...

    Είσαι μαγεύτρα του λόγου, Αντιγόνη μου!
    Καλή βδομάδα!
    Σου στέλνω φιλιά από την Ν Αφρική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγγελική μου το ότι τα έζησες είναι μια ζέστα στην καρδιά σου!

      Να είσαι καλά κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  22. Αχ Αντιγόνη μου τι συγκινητική ιστορία. Αχ. Κι είχε βρει το νόημα της ζωής η Βάσω που πολλοί από μας πασχίζουμε να βρούμε
    "Ότι σου τάζει η ζωή να το χαίρεσαι!"
    αυτό ακριβώς αν έχουμε υπόψη μας και το βάζουμε σε εφαρμογή τι χαρούμενοι κι αισιοδοξοι θα’μασταν όλοι!
    Να’σαι καλά Αντιγόνη μου με τις όμορφες ιστορίες σου που μας ταξιδεύουν κάθε μα κάθε φορά!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κορίτσι μου θέλει κουράγιο και "εκπαίδευση" να το ακολουθείς.
      Οσες φορές είπα .."αυτό δεν θα το άντεχα" με ξεπέρασε...

      Πολλά φιλιά!!!

      Διαγραφή
  23. Τότε που οι γειτονιές είχαν ψυχή...
    Αυτή την ψυχή πέρασες σήμερα μέσα στον υπολογιστή σου
    κι από εκεί μέσα στις καρδιές μας
    και μας ταξίδεψες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα κάποιες φορές μου λένε πως όλο θυμούμαι τα παλιά.
      Δεν είναι πως πάντα ήταν ιδανικά πλασμένα.. κάθε άλλο .. μα υπάρχει η μυρωδιά μιας άλλης εποχής που την έχω οσφραίνομαι πάλι και δεν την ξεχνώ... σαν τα κουλουράκια της Βάσως!

      Διαγραφή
  24. Πόσο τρυφερή, πόσο νοσταλγική η διήγησή σου ! Σαν παλιά αγαπημένη μελωδία που δεν χορταίνεις να την ακούς.Γέμισε η ψυχή μου! Σ' ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τι συγκινητικη ιστορια! Καθενας με ο,τι εχει πορευεται. Μεγαλο πραγμα να χαραζεις το δρομο σου με χαμογελο...
    Καλησπερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πεταλουδίτσα μου όσα σου δίνει η ζωή αντέχεις και μετά αναρωτιέσαι το πώς..

      Διαγραφή
  26. Χειμωνιάτικος ο καιρός σήμερα!
    Ας μαζευτούμε στη θαλπωρή του σπιτιού μας,
    απολαμβάνοντας της υπέροχες Ιστορίες σου,
    όλο Ανθρωπιά ζεστασιά κι ευαισθησία.
    Περιμένουμε και άλλες αφηγήσεις,από τους
    θυσαυρούς της σκέψης σου!
    Ειδικα όταν εκφράζουν νοσταλγία για την
    νεανική μας εποχή.Φιλάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που μας ένωσε από την πρώτη στιγμή είναι η εποχή!
      Για αυτό ανταμώνουμε στην ΠΑΡΑΔΟΣΗ!
      ΠΟΛΛΆ ΦΙΛΙΆ!!!

      Διαγραφή
  27. Φιλενάδα μου! Ήρθα να σου δίνω ένα μεγάλο φιλί και να μοραστούμε ένα διπλό και μέτριο καφεδάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τι όμορφες εικόνες,στιγμές που ζήσαμε παιδιά σε μια χαρούμενη γειτονιά,που όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές και τα γέλια περίσσευαν παρά τα δύσκολα χρόνια!
    Η βραδινή μάζωξη σε κάποια πόρτα ,τα λόγια,οι φωνές..... σαν να τις βλέπω και πάλι!
    Καλή εβδομάδα,Αντιγόνη,φιλιά! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Τι ομορφες εικόνες αλλης εποχής !! Μιας εποχής πιο ανέμελης, πιο "ζεστής", πιο αληθινής! Να'σαι καλά, Αντιγόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Έχεις ένα τρόπο να μας μαγεύεις...και να μας παίρνεις όπου θες...στα σοκάκια στη θάλασσα στην καρδιά σου...στην τρελα σου...
    <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. πού με πήγες!!! ... είχα τελείως ξεχάσει και τα τσιγκάκια!! απίστευτό!!!! ευχαριστώ που μου τα θυμισες.. μου έφερες πίσω... τα παιδιικά μου χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ταξίδι στο χρόνο, για να μαθαίνουμε "τσιγκάκια" μα και πως μυρίζαν κάποτε οι γειτονιές....
    Γλυκά φιλιά και...πολλά φιλιά στο εγγονάκι!! (ναι..εμένα περίμενες! χαχα) :))) Καλημέρα Αντιγόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μνήμες με Γεύση αληθινής ΖΩΗΣ...
    Μ' άρεσε ο τίτλος..... Το παιχνίδι δεν το ήξερα μα συλλαβισμένο μου είναι Οικείο: ΤσιγΚάκια!... και συνειρμικά παραπέμπει με προεκτάσει στα.... Τσιγκα-νά-κια!......

    Φιλάκι γλυκό..... ;-)))))))

    ~reflection~

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο συνειρμός πετυχημένος από την ποιήτρια!
      Στην δική μου περίπτωση ισχύει το εξής: Το επίθετο της γιαγιάς από την πλευρά της μάνας μου είναι Τσιγγάκη!!

      Φιλιά γλυκό μου ΤσιγΚανάκι!!!

      Διαγραφή
  34. Γιαγιάκα μου, είχα καιρό να μπω στην γειτονιά σου. Για άλλη μια φορά όμως διάβασα μια υπέροχη ιστορία από αυτές που ξέρεις να μας ταξιδεύεις!!!!
    Μου θύμισες κι εμένα την γειτονιά μου την παλιά....... όπου παίζαμε τσούρμο ολόκληρο (πολλά παιδιά τότε....γιατί τώρα ερημιά).
    Την γειτονιά στο χωριό στο νησί της γιαγιάς(ΒΡΥΣΣΑ-Μυτιλήνης) όπου εκεί έβγαιναν με τα μαξιλαράκια τους και καθότανε στις εξώπορτες των αυλών τους και τρώγανε πασατέμπο.
    Να είσαι καλά να μας ταξιδεύεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές οι σκηνές είναι ...κλασσικές!
      Η ξεκούραση και η έληψη τηλεόρασης μάζευε τον κόσμο στα πεζοδρόμια!

      Διαγραφή
  35. Ξέχασα να σου πω ποιά είμαι....
    Άννα, από Καστοριά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Α βρε γιαγιάκα, είχα επιθυμήσει το κονάκι σου !! Πάλι στα μπλόγκια μετά από καιρό, θα δεις τα νέα μου. Θα τα λέμε και εδώ και στο φατσομπούκι τακτικότερα από εδώ και πέρα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στρώνω χαλιά να πατήσεις!
      Εχω γλυκό με ζαχαρίνη να μη παχύνουμε.

      Μη μας χάνεσαι!

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα γλυκιά μας Αντιγόνη.

      Καλή μάγισσα και γητεύτρια του λόγου .
      Δεν σου παραδίδεται όμως μόνο "ο Λόγος" αλλά και οι αναγνώστες σου, άνευ όρων....
      Σε θυμάμαι πάντα με .... καμάρι...

      Διαγραφή
  37. Άντε πάλι!!! Καιρό είχα να νιώσω τον κόμπο της συγκίνησης στο λαιμό μου, και θολά μάτια από το γνωστό "σκουπιδάκι"!!!!
    Να είσαι καλά Αντιγονάκι μου που ανοίγεις τα τετράδια σου σαν παράθυρα στο ηλιόλουστο πρωινό!!
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Γιαγιά Αντιγόνη ,πόσο πίσω μας πήγες σήμερα !!! Θυμάμαι πως όποιος έβρισκε καινούργιο καπάκι ,λυσάγαμε απο την ζήλεια !!! Στη πόλη μου τότε φτιάχναν τους δρόμους άσφαλτο και εκείνα τα πεζοδρόμια, καινούργιο τσιμέντο είχαν αναστενάξει .... Φωνές ,χαρά ,μαλώματα ,τι όμορφες στιγμές ,τότε που ο κόσμος ήταν ο ένας πλάι στον άλλον ! Πολύ γλυκιά ανάρτηση !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ποσο ομορφη και τρυφερή ανάρτηση. Μου έλειψες γιαγιακα μου..πολυ.
    Φιλακια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή