Μαίρη-Φιφίκα 10-0 !

Λίγες μέρες πίσω έγινε η πρώτη σύσκεψη, της γνωστής ομάδας των «κοριτσιών».

Το Φθινόπωρο αρχίζουν οι συναντήσεις κορυφής μια και χανόμαστε τα καλοκαίρια.

Κάτι σαν την έναρξη της νέας χρονιάς…

Το τι φιλί .. το τι φωνές.. ούτε οι νεολαίοι του κάτω διαμερίσματος!

Εχετε δει γριές να ανταμώνουν;

Χάνεται!

Μετά τις πρώτες διηγήσεις για το πώς τα πέρασε η κάθε μια μας…λες και δεν τα είχαμε πει στο τηλέφωνο 1589 φορές!

Στις πρώτες ρουφηξιές του καφέ, έπεσαν τα πρώτα αναθέματα στο κούρεμα της σύνταξης!

Τόσο επί τόσο; Και αν προσθέσεις και αυτό; Τι μένει;

-Να που κακό χρόνο να έχουν! Εδόθη το σύνθημα της ανοιχτής παλάμης!

Ξεσάλωσαν τα «κορίτσια»! Τρόικα.. διαπραγματεύσεις.. ΕΟΠΥΥ.. παιδεία…. Δεν είχε σταματημό το ανάθεμα! Το χρώμα είχε αρχίσει να μπλαβιάζει… στο δίσκο ήρθαν τα χάπια και το πιεσόμετρο!

Στις δεύτερες ρουφηξιές άνοιξαν οι τσάντες!

Βγήκαν οι φάκελοι!

Ιατρικά ανακοινωθέντα.. και δελτία χοληστερίνης.. ζαχάρου.. ουρίας.. κ.λ.π!

Το βραβείο εδόθη στην Καιτούλα!  

Επιασε τις υψηλότερες βαθμολογίες! Αριστα!

Η μόνη που δεν μιλούσε, μόνο ξεφυσούσε σαν την Ορκα την φάλαινα, ήταν η Φιφίκα.

Το πρόσωπο κατακόκκινο.. η βεντάλια να πηγαινοέρχεται σε ρυθμό χιπ-χοπ ασταμάτητα.

Ολες γνωρίζαμε το Θέμα της αλλά την βασανίζαμε με το να μη την ρωτάμε σε κάθε ξεφύσημα.

Καλή.. χρυσή …αλλά…. Το θέμα της γνωστό! Η νύφη!

Της έφερα το τρίτο ποτήρι νερό και άναψε το δεύτερο τσιγάρο.

-Αααααχ! Το πρώτο επιφώνημα να συγκεντρώσει την προσοχή της τρελοπαρέας!

Τα βλέμματα μας συνωμότησαν στο «ας το υποστούμε για άλλη μια άλλη φορά»!

Εδόθη το εναρκτήριο λάκτισμα… και αρχίζει βολίδα τον μονόλογο της ..τραγωδίας της!

-Μαύρο καλοκαίρι πέρασα! Που μαύρη ώρα! Αν με ξανακούσετε  να τους πω ελάτε, ρίξτε μου ένα χαστούκι. Και αν πάλι έρθουν εγώ θα φύγω! Ένα μήνα ξινό μου τον έβγαλαν! Από το πρωί με τα μαγιό τα μικρά….. μάλιστα παρακαλώ, για να μην έχει να πλένει ρούχα! Μήπως εκείνη θα τα έπλενε; Καλά για το αν θα φάνε το πρωινό ούτε που σηκωνόταν από την καρέκλα να δει! Παιδί μου η αναισθησία της όρια δεν έχει! Και ο γιός μου…. μμμμμμ μάλιστα κομποδεμένος Θέ μου ‘σχώρα με!   Και τι ήταν μια μέρα να πω πως δεν έχουν κάνει ένα τραπέζι στους θείους! Μας άκουσε η πέρα γειτονιά! Γιατί ξεσπάθωσα και τις τα  έριξα στα μούτρα! Όχιιιιιιιι.. γιατί δεν ξέρει τι θα πει υποχρέωση! Με κλώτσαγε ο Αντώνης κάτω από το τραπέζι αλλά είχα πάρει φόρα και δεν με κρατούσαν χίλιοι!

Παίρνω το τηλεκοντρόλ στο χέρι και στόχευα κατευθείαν επάνω της. Μήπως και αλλάξει κανάλι! Τίποτα! Είχε πιάσει Τηλέ- Φιφίκα και σταματημό δεν είχε!

Η Μαίρη είχε αρχίσει να ιδρώνει… τα νεύρα μας έκαναν περίπατο και εκείνη εκεί!

Ξεσπαθώνει η Μαίρη και αρχίζει η επίθεση του αγώνα χωρίς τερματοφύλακα από την πλευρά της Φιφής.

-Εεεεεεε! Για σταμάτα! Το έργο το έχουμε ξαναδεί! Γι’ αυτό είσαστε μόνιμα ψυχραμένοι! Τι σε νοιάζει εσένα τι θα κάνουν εκείνοι! Δικά τους τα παιδιά.. δικές τους οι συνήθειες και παράτα την κλάψα γιατί δεν έχει πέραση εδώ! Από τη μέρα που μπήκε το κορίτσι στο σπίτι ΕΝΑ καλό δεν της βρήκες! Και ξέρεις οι σχέσεις καθορίζονται από εμάς τις μεγάλες! Αν δεν το καταλάβεις αυτό σταμάτα να μας ζαλίζεις! Πέντε χρόνια τρώγεσαι με τη Σοφία! Η κόρη σου όλα καλά καμωμένα τα έχει; Πάψε λοιπόν να κρίνεις τη νύφη! Πάψε να τη βλέπεις σαν μια ξένη που ήρθε και σου πήρε το μανάρι σου! Δεν σου ζήτησε τίποτα …δεν σε επιβάρυνε… εεεεε άντε στο καλό!

Γλυκό δεν πρόφτασε να φάει! Κρίμα γιατί παραδόξως αυτή τη φορά μου είχε πετύχει!