Αγαπητέ ασφαλιστικέ φορέα μου...

                                                                                                    Προς Οίκο Ναύτη

                                                                                                    Ενταύθα.

Μέχρι το 2007 δεν σε είχα ενοχλήσει καθόλου! Μη το αρνηθείς έχω ντοκουμέντα και θα σε διαψεύσω!

Από το πρωί μου έχει σφηνωθεί στο μυαλό το τραγούδι.. «Τι σου ’κανα και με εγκατέλειψες….».

Δεν είμαι τελείως τρελή.. κάποιος λόγος θα υπάρχει!

Οι σχέσεις μας αρχικά ήταν άριστες μπορώ να πω, όσο γίνεται δλδ σε μια τέτοια περίπτωση συνδιαλλαγής.

Οφθαλμίατρο ήθελα;

Τον είχα!

Δερματολόγο ήθελα;

Τον είχα!

Αφροδισιολόγο ήθελα;

Τον είχα!

Παθολόγο;

Ο Χριστός και η Παναγία! Είχαν κλείσει τα ραντεβού από εξαμήνου και βάλε.. μόνο τους «πελάτες» δέχονταν!

Καρδιολόγο;

Εδώ γελάνε! Μια από τα ίδια! Θεός ‘σχωρέστους όσους σε περίμεναν!

Τι να τον κάνω μάνα μου τον αφροδισιολόγο που έχει άκλειστα ραντεβού;

Αντε και το ανέχτηκα! Δεν μπορεί σκέφτηκα.. ένα λάθος στη σχέση μας δεν είναι και πολύ!

Και να έρθω ασθμαίνουσα στο σήμερα!

Που είσαι καλεεεεεεε;;;;;;;

Μήτε στο σύστημα μπήκες, μήτε συνταγογραφείς στα βιβλιάρια!

Μέρες που είναι με κολάζεις και βλαστημάω!

Ναι θα στο πω!

Πληρώνω τα φάρμακα και πρέπει να σταθώ στη σειρά να πάρω ημερομηνία πληρωμής!

Γιατί με το «έτσι θέλω» με ταλαιπωρείς;

Τι με νοιάζει αν δεν ήσουν ικανός να διαφυλάξεις τους 200.000 ασφαλισμένους σου;

Ρε συ και συγνώμη που αρκούμε μόνο στο «ΡΕ», πόσα πλήρωναν με τον ιδρώτα τους οι εργάτες της θάλασσας

για την πάρτη σου; Πόσο συνάλλαγμα έφεραν; Δεν ήταν για τα μούτρα σου! Τις  ξενιτιές και τις φουρτούνες   μαζί της περάσαμε; Τα δάκρυα των μανάδων.. των γυναικών.. των παιδιών.. δεν τα είδες;

Καλά ως εδώ να (ΜΗ) σου κάνω τη χάρη!

Και ντύνομαι που λες τις προάλλες, βάφομαι γιατί το χρώμα μου είναι μπεζ-γκρι και σκιάζομαι, πάω η καλή σου και τι να δω!

Οι τριακόσιοι του Λεωνίδα και η αφεντιά μου!

Και να ουρλιάζουνε….

-Όχι ο κύριος με τη καπαρντίνα ήρθε μετά από μένα!

-Α, παράτα μας ρε που θα μου πεις πότε ήρθα!

-Μάστορα δεν μας τα λες καλά!

-Από τις έξη είμαι στημένος!

-Μη μου χώνεσαι!

-Ε, ρε Παπαδόπουλος που σας χρειάζεται!

Και άλλα τέτοια … πρόστυχα!

Το βράδυ μας έδειξαν οι ειδήσεις!

Η Τρέμη φορούσε ένα γρι-αρζάν συνολάκι φιρμάτο και ο Πρετεντέρης βαθύτατα συγκινημένος σχολίαζε τα πλάνα! Δεν μπορώ να πω κουβέντα μάρτυς μου ο Θεός είχε κρεμάσει τα χείλη ως το πιγούνι!

Ναι –ναι πολύ λυπήθηκαν για τις φωνές και το στρίμωγμα διεκδικώντας τα αυτονόητα!

Γιατί η ριμάδα η Τρίτη ηλικία σε χρειάζεται.  

Ηταν και μια κάμερα του 902 αριστερά αλλά άκουγαν περί Παπαδόπουλου και λάκισαν τα καημένα τα παιδιά!

Δεν με πιστεύεις;;;;

Κατέβα ένα πρωί κάτω να δεις τα χάλια σου!

Ακόμα να πάρω τα προηγούμενα 234,7 ευρώ και τώρα άλλα τόσα του Απρίλη!

Η κα Μόρφω που ήταν δίπλα μου έλεγε πως ο άντρας της χρειάζεται 575ευρώ το μήνα!

Ο καθένας με το μήνα του!

Σε ποιον περισσεύουν βρε αθεόφοβε να τα ακουμπάει στους φαρμακοποιούς;

Με τη κομμένη σύνταξη; Ασε άλλη φορά θα παραλάβω το Ν.Α.Τ!

Από τις πέντε στήνονται οι λεβεντόγεροι να πάρουν σειρά!

Εγώ η λεβεντόγρια που δεν μπορώ στο αγιάζι, ειδικά στις πέντε το πρωί, πότε θα πάρω ημερομηνία;

Θα φέρω το καρεκλάκι και θα κάνουμε εκεί τους Χαιρετισμούς..

ή στη χειρότερη να αρχίσω βελονάκι που δεν το θέλω καθόλου!

Και ποιος βρε αθεόφοβε θα μου γράψει τα φάρμακα και ΠΟΥ;;;;

Το σύστημα σας μέσα!

Αφού δεν είχατε προετοιμαστεί τι τα θέλατε τα μεταξωτά βρακιά;

 {Ασχετο αλλά…}

Α, δεν μπορώ να πω γέλασα με την καρδιά μου! Ο Δήμαρχος έχει στολίσει το χώρο με αυτή τη σουρεαλιστική σύνθεση στο παρκάκι δίπλα στον ΟΙΚΟ σου!

Γιατί δεν ήρθες στην πορεία που ήμασταν τρεις και ο κούκος;

Ναι θα το κάνω θέμα!

Και δεν θέλω να με εμπαίζεις γιατί έχω φωνή!

Υ/Γ Κα Τρέμη μου, παρεμπιπτόντως, ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΕ ΔΕΊΞΑΤΕ;

Ημουν εκείνη η τρελή που φώναζε..