Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Ο κουμπαράς την έσωζε...


Ηταν οι μέρες τούτες που είχε ένα «χάι-χου».. δική της έκφραση να τονίσει τη βιάση της .
Εγραφε σε μια σελίδα από τα τετράδια μας τις παραγγελίες της..
Μαλί κρόκος για το πλεκτό της Μαίρης...
1οκά βούτυρο γάλακτος...
Αχνη.. ροδόνερο.. 3φανέλες του Γιάννη..  σοκολάτες των παιδιώνε.... επεξηγηματική και σαφέστατη!


Στην πίσω σελίδα τους καλεσμένους . Εκεί άρχιζε και τους αναστεναγμούς…
«Αχ, βρε Λιάκο μου φέτος δεν σου ‘μελε να φας το φρικασέ.. ο Θεός να σ’αναπαύσει»
Πάντα οι σκέψεις φωναχτές.
Ηταν ο μήνας της γιαγιάς! 
Τα απογεύματα έστρωνε στο τραπέζι  ένα πανί και αρχίζαμε να σπάμε καρύδια…

«Και προσοχή μη και έβρω φλούδι καήκατε!» … 
μετά σειρά είχαν τα μύγδαλα από τη αμυγδαλιά της..  Το μεταλλικό γουδί  να σπάμε τους καρπούς χοντροκομμένους  για τα γλυκά.

Εστεινε την πήλινη λεκάνη και με «βάρδιες» αναδεύαμε το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να γίνει λεία κρέμα κάτασπρη.. είχε παραγγείλει και τα ταψιά από τον Τάσο το φούρναρη.. ιεροτελεστία που την χαιρόταν.. 


Τρεις λαμαρίνες κουραμπιέδες και τρείς για μελομακάρονα!
«Ε, θα δώσουμε και στη Γιωργία που έχουν πένθος,, στην Αντριάννα τη κουμπάρα ,,στα συμπεθεριά δεν θα στείλουμε;» 
Τραπέζια και καρέκλες θα συμπληρώσουμε από την ταβέρνα του Χρήστου και η μάνα να κολλάρει  τα τραπεζομάντιλα.

Πριν στολίσουμε το δέντρο «έγδερνε» το σύμπαν! Από παράθυρα μέχρι τις καρέκλες ανάσκελα μας έβαζε να καθαρίζουμε… ποιος να της πει όχι!
Στη γωνία που θα έμπαινε το δέντρο έβαζε ένα τραπεζάκι να φαίνεται ψηλό.. Ανοίγαμε το βαμβάκι για κάθε κλαρί Οι κούτες με τις μπάλες τυλιγμένες σε εφημερίδα μη σπάσουν έβγαιναν με προσοχή για να σκαρφαλώσουν στα ..χιονισμένα κλαριά.. για το άστρο καλούσε τον πατέρα μας να το στυλώσει στην κορφή..
«Και του χρόνου αγόρι μου να χαίρεσαι τα παιδάκια και την γυναίκα σου» και έσκυβε εκείνος να τον φιλήσει………
Τα τζάμια στα παράθυρα στολίζονταν με βαμβάκι σε μπαλίτσες σαν να έπεφτε χιόνι που δεν έφτανε ποτέ στον Πειραιά..
Κάποτε η θεία η Γιώτα της είπε πως είναι ξενόφερτο το δέντρο και κανονικά σαν θαλασσινή χώρα έπρεπε να στολίζουμε καραβάκι…
«Και στην Ηπειρο καράβι μαρέ θα στολίσουν «μπάρεμ’»  (άλλη λέξη που δεν κατάλαβα ποτέ…)
Η γιαγιά είχε ένα τρόπο να υπερασπίζεται, αυτά που αγαπούσε, αποστομωτικό!
Την παραμονή αξημέρωτα σηκωνόταν,  να καθαρίσουν τη γαλοπούλα με το τσιμπιδάκι των φρυδιών της μάνας.. μαρούλια.. άνηθος.. κουκουνάρια.. κάστανα καθαρισμένα να τα παλεύουν οι δυο τους και να μη σταματά το στόμα της…
Το χοιρινό με το σέλινο.. το αρνί φρικασέ.. γαλόπιτες..

Η σόμπα με το μπουρί να καίει…
Και οι φορητές γεμάτες για ανήμερα…

«Τα Χριστούγεννα τα θέλω μπερκετιλίδικα κόρη μου!» έλεγε στη νύφη της.
Είχε ένα κουμπαρά που μάζευε τα «ρέστα»…
Εποχές ανέχειας.. μα δεν επέτρεπε τη μιζέρια.. να εισβάλει στο σπιτικό μας...
Αυτή η λιγνή φιγούρα που έφερνε βόλτα τόσους νοματαίους..

Ενας πήλινος κουμπαράς  που έσπαγε ανήμερα του Αη-Νικόλα να μετρήσει το κουμάντο της ………………………………………………..
Να καλοδεχτεί τους «δικούς»….ανοιχτόχερα…

94 σχόλια:

  1. Αχ μύρισε χριστούγεννα. τελικά όπου υπάρχουν γιαγιάδες οι γιορτές είναι πολύ καλύτερες.
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μεγάλο πράγμα οι λίστες καλεσμένων και οι ετοιμασίες!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΟΥ , ΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙΣ!!!!!!!! ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΗΡΩΕΣ!!! ΤΙΣ ΜΠΑΛΕΣ ΠΟΥ ΛΕΣ...ΔΕΝ ΤΙΣ ΣΠΑΣΑΜΕ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΕΣ, ΠΡΟΣΕΧΑΜΕ, ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΠΑΣΑΜΕ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΟΥΡΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΟΛΑ..........
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι ζεστασιά, τι γλύκα, τι τρυφερότητα, πόση αληθινή ανθρωπιά τι σκηνές που σε γεμίζουν με αναμνήσεις νοσταλγικές...Να μπορούσαν να γυρίσουν πίσω....Να ήταν κι αυτές σε κουμπαρά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Zωγραφιζεις με ζωντανα χρωματα...Τη δυναμη στην αγαπη...
    Την οικογενεια...Το σοι...Που θα νικησει και παλι...Στην παλη κατα της μοναξιας και της ανεχειας...

    Γιατι ΕΚΕΙ ειναι το κλειδι...
    Να μη σπασει ο δεσμος, των συγγενων και των φιλων...!!
    Κι ο κουμπαρας, του Αι Νικολα...
    Ας ειναι η γεματη αγαπη καρδια...

    "δωρεαν λαβατε..Δωρεαν δοτε...!!'
    Μοιραστειτε την φτωχεια...Για να την εξαφανισετε...
    Μοιραστειτε αγαπη..Για να την γιγαντωσετε...!!

    Επιτελους...ΜΟΝΟ μια γενια περασε, στον εγωισμο και την αστικη διαπαλη...!!
    Νωπες ειναι οι μνημες...
    Δεν εχουμε παρα να ριξουμε τα αστικα εγωιστικα μας πεπλα...Και να σηκωσουμε πρωτοι το τηλεφωνο...
    Για να καλοδεχτουμε τους δικους μας...Και να μας χαρουνε κι αυτοι...
    Ανοιχτοχερα...Και ανοιχτοψυχα...!!

    Αγαπημενη Αντιγονη...
    Καλες γιορτες να εχεις...
    Με δυναμη και την αγαπη μας...!!

    ΠΑΝΤΑ...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. εποχές όμορφες, γεμάτες μυρουδιές και αναμνήσεις...
    δυστυχώς περάσανε ανεπιστρεπτί...
    ή μήπως όχι;
    να είσαι καλά Αντιγόνη μου.
    πολύ σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Mana:
    Καρδούλα μου ήρθε η σειρά μου να ..σπάσω τον κουμπαρά!
    Καλημέρα και φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. KitsosMitsos:
    Ετσι που λες "Κίτσε"!
    Γράφω σβήνω....
    Την καλημέρα και την ευχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα!!!Αυτές οι αναμνήσεις με τρελαίνουν με μελαγχολούν!!Καλές γιορτές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εffie's...:
    Η παρομοίωση σου.. εύστοχη καλό μου!
    Καλή εβδομάδα κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ:
    Ενα κουμπαρά κρατώ κρυμμένο..
    Δεν έχει τη μαγεία του τότε μα όσο μπορώ θα στρώνω τραπέζια για τους "δικούς"......
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. καλημέρα γιαγιά αντιγόνη...ένιωσα σαν να είχα την γιαγιά μου εδώ...μου ζωντάνευσες εικόνες...ακριβώς έτσι κάναμε με την γιαγιά σοφία...τώρα μας κοιτάζει από ψηλά,και μας στέλνει την αγάπη της...
    φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαχαίρης:
    Φίλε μου ας κρατήσουμε τους κρίκους..
    όπως τότε που ο ένας "καλόχε" (που έλεγε η γιαγιά) τον άλλον..

    Ολοι μαζί να νικήσουμε το ΘΗΡΙΟ που σκοπό έχει να μας αποσυνδέσει..

    Να είσαστε όλοι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ:
    Ποιήτρια μου αγαπημένη αν προσπαθήσουμε πιστεύω να κρατήσουμε τις στιγμές...
    Οταν δεθούν τα χέρια η αγάπη θα νικήσει...

    Εσύ τα λες καλύτερα.....
    Φιλώ σε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ξανθή:
    Ξανθή μου μη μελαγχολείς.. ένα γέλιο και μια αγκαλιά να φέρει πίσω τον "κουμπαρά"..
    Σου στέλνω μια αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. christina:
    Κοριτσάκι μου θα χαίρεται.. την ώρα που θα στρώνεις το τραπέζι.....

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. πωπωωωω μυρισε χριστουγεννα! αληθινα χριστουγεννα!με συγκινησες σχεδον ολα ειναι και δικες μου αναμνησεις! απο το σπασιμο των καρυδιων,απο το βαμβακι στο δεντρο μεχρι το χοιρινο και την γαλατοπιτα! να εισαι καλα γιαγια Αντιγονη μου! καλη εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. δεν έχω διαβάσει πιο χριστουγεννιάτικο κείμενο!

    αχ βρε γιαγιά αντιγόνη, υπέροχη είσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. πω πω Αντιγόνη μου!! Τι εικόνες! Τι μυρωδιές!!
    Να είσαι πάντα καλά να μας γράφεις έτσι όμορφα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Διάβασα το κείμενό σου και δάκρυσα! Υπέροχα, γιαγιαδίστικα, Ελληνικά Χριστούγεννα!
    Θυμάμαι ότι η μαμά μου, στόλιζε το δέντρο στις 23 Δεκεμβρίου, για να ξυπνήσουμε και να το δούμε την παραμονή (όχι 2 μήνες νωρίτερα!!!).
    Οι λαμαρίνες με τα μελομακάρονα ήταν πάντα τρεις και μάλιστα τις πηγαινοφέρναμε στο φούρνο της γειτονιάς να μας τα ψήσει γιατί ο δικός μας ήταν μικρός!
    Τα καινούργια μας παπούτσια, μπορεί να τα είχαμε κανένα μήνα πριν μέσα στο κουτί, αλλά δεν μας άφηναν να τα φορέσουμε πριν τις γιορτές.
    Μέσα στο τρελό ωράριο μιας εργαζόμενης μαμάς + συζύγου + κόρης + αδερφής προσπαθώ να χαρίζω στα κλωσοπουλάκια μου πολλές από αυτές τις Χριστουγεννιάτικες στιγμές για να έχουν να θυμούνται όταν μεγαλώσουν!
    ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ
    Υ.Γ.Το ΣΚ θα τελειώσω τη γενική του σπιτιού. Ναι, έτριψα και τα ασημικά να γυαλίσουν, έπλυνα και τις κουρτίνες και τους τοίχους, μόνο τα ντουλάπια της κουζίνας μου έχουν μείνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μοσχοβολήσαμε και αναψοκοκκίνισαν τα μάγουλα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα γιαγιάκα...
    Μας έφερες πίσω στα παιδικά μας Χριστούγεννα....(τί καλά....)
    Πολλές δουλειές, πολλά ψώνια, πολλές μυρωδιές.....και μπόλικη ΑΓΑΠΗ!!!
    Φέτος δεν έχει γιορτινή όψη το σπιτάκι μου (ξέρεις εσύ....), αλλά έχει γιορτινή όψη η αγκαλιά μου, για την μικρή μας, για την οικογένειά μου, για τους φίλους μου και για σένα.....

    Πολλά φιλιά από Καστοριά,
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ωραίες μνήμες.....άλλης εποχής!!! Νομίζω τότε "καταλάβαινες" τις γιορτές, είχες ένα λόγο να τις περιμένεις...Μακάρι να καταφέρουμε να αφήσουμε έστω κάποιες τόσο σημαντικές μνήμες και στα παιδιά μας σήμερα...να καταλάβουν και να ξεχωρίσουν τις γιορτές...να έχουν ένα λόγο να τις περιμένουν και αυτά!!! Να τις ανακαλούν μετά από χρόνια και να "ζεσταίνονται"...Την καλημέρα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Είδες ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ μου;;;τι όμορφες στιγμές !!! πάντα θα βρίσκουμε τρόπο να σπάμε τον κουμπαρά της αγάπης γιατί τελικά είναι το μόνο συναίσθημα που μας ολοκληρώνει και μας κάνει χαρούμενους... τυχεροί όσοι γνωρισαν την αγάπη της γιαγιάς γιατί ειναι δυό φορές αγάπη!!!!!!! μμμμμ μέχρι εδώ μυρίσανε..όλα!!! να είσαι κορίτσι μου καλά και σε γλυκοφιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αααχ αυτός ο κουμπαράς είναι που μας γλιτώνει απο πολλά τελικά!...
    Δεν γνώρισα γιαγιά, και η περιγραφή σου με μάγεψε...
    Καλές γιορτές να περάσεις εύχομαι, με τους αγαπημένους σου, κι όλους εμάς που -έστω- κι απο μακριά σ' αγαπάμε....
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Tην πήλινη την έχω στο υπόγειο. Αχρηστη για χρόνια. Απο τότε που πέθανε η γιαγιά (το 84) δεν ξανακάναμε βασιόπιτα κει μέσα΄!

    την καλημέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τα παιδικά μου (δηλαδή τα κάτω από 10) μου θύμισες. Και το πήλινο ακριβώς το ίδιο θυμάμαι και τις μαύρες λαμαρίνες τεράστιες και μαύρες να στείλουμε τον φούρναρη τον Φαφούτη. Και μελομακάρονα/κουραμπιέδες ανταλλαγή. Τελικά έδιναν τα δικά μας τα νοστιμότατα τα σουπερ-μελωμένα απο δω κι απο κεί κι εμείς τρώγαμε των συγγενών και φίλων που δεν τα έβρισκα τόσο νόστιμα και τόσο καλομελωμένα όσο τα δικά μας. (πάω να διαβάσω και το υπόλοιπο... συγνώμη γιατί θα ξέχναγα τι ήθελα να σου γράψω).....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. και σήμερα σε σκέφτηκα , το πρωί
    εμείς έχουμε σόμπα με μπυρι στο νησι ακόμη,,,
    μύρισε Χριστούγεννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. .....ναι ναι έτσι και η μαμά έγδερνε το σπίτι να καθαριστεί κάθε γωνιά. Οι δυό σταθμοί σούπερ καθαριότητες, πριν τα Χριστούγεννα και πριν το Πάσχα..... Το μπαμπάκι το χωρίζαμε λουρίδες και το ανοίγαμε να κάνουμε χιόνι στα κλαδιά του ψεύτικου έλατου. Και οι μπάλες ξετύλιγμα-ξανατύλιγμα και ενδιάμεσα μετρούσαμε κάποιες παράπλευρες απώλειες. Βλέπεις που σου είπα ότι είμαστε συνομίλικες? Ιδιες αναμνήσεις έχουμε. Φέτος δεν θα στολίσω... βαριέμαι... προτιμώ να αφιερώσω το λιγοστό χρόνο μου σε κατασκευούλες που μ'ευχαριστούν περισσότερο. Φιλιά αγαπημένη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Όμορφα! εκείνο το βαμβάκι... ήταν το μόνο που θύμιζε τα δικά μου Χριστούγεννα. Τέτοιες αναμνήσεις που λέτε, δεν έχω, αλλά έτσι που τα ζωγραφίσατε είναι σαν να τις έζησα.

    Σας ευχαριστώ που μου δημιουργείτε μνήμες... Να είστε καλά. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Αντιγόνη μου, σκέφτομαι πόσο τυχερές είμαστε που είχαμε τέτοιες γιαγιάδες! Βράχους ακλόνητους! Στήριζαν οικογένειες, σόγια, γειτονιές, κοινωνικές ομάδες! Ακόμα και η μνήμη τους μας στηρίζει!
    Όσο αντέχουν οι οικογένειες θα αντέξουμε! Μύρισε Γιορτές που λέει και ο άσωτος!
    Φιλιά από Ν Αφρική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. μην αναρωτηθείς ποτέ γιατι σαλέυει ο νους μας μαζί σου είσαι η ψυχή μας ολάκερη είσαι το βιος μας είσαι ο κουμπαράς μας !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Αντιγόνη μου υπάρχουν άραγε σήμερα τέτοιες γιαγιάδες?
    Που κρατούν την οικογένεια ενωμένη και που μας αφήνουν τόσο γλυκές θύμισες??
    Θέλω να πιστευω ότι σίγουρα υπάρχουν!
    Κι όσο οι οικογένειες κρατιούνται ενωμένες, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα πάντα!
    Σε φιλώ, καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Στο σπίτι μας δεν στολίζαμε δένδρο δηλαδή τίποτα δεν στολίζαμε μόνο ένα μπαλόνι δεμένο με κλωστή στο πολύφωτο!Δεν ξέρω γιατί. Σε ελάχιστα σπίτια στόλιζαν κάποια κλαδιά από διάφορα δένδρα , με μπαλόνια ή με πλαστικά δώρα που τα βρίσκαμε μέσα στα απορρυπαντικά!
    Ο πήλινος κουμπαράς έσπαγε με τελετουργία κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς με όλη την οικογένεια παρούσα.Τα δώρα μας ήταν συνήθως εσσώρουχα! Η νονοί σχεδόν πάντα μας έφερναν βιβλία (Ιούλιος Βερν, οι μύθοι του Αισώπου, ο θησαυρός των γνώσεων κ. λ. π. ).Παρόλα αυτά νοσταλγώ τα χρόνια της αθωώτητας.Λυπάμαι τα παιδιά που είναι μπουχτισμένα από δώρα, διασκεδάσεις, ρουχισμό και όλες οι μέρες τους είναι ίδιες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ορίστε τώρα τι έκανες...
    Διάβασε ο Κώστας την ανάρτησή σου, είδε και τις φωτογραφίες και τώρα όλο μου λέει πότε θα φτιάξω μελομακάρονα και κουραμπιέδες γιατί πέρσι τα είχα φτιάξει πολύ ωραία. Όπως καταλαβαίνεις προσπαθώ να τον πείσω ότι είναι πολύ νωρίς ακόμα...

    Αύριο του Άη Νικόλα, κουμπαρά με ρέστα δεν έχω να σπάσω. Θα φτιάξω όμως μια καρυδόπιτα γιατί γιορτάζει όμως ο γιος μου κι έχω χαρά!

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Και η δική μου γιαγιά σε μια ίδια πήλινη λεκάνη έφτιαχνε τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα.Καλή σου εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ολόκληρη διατριβή έκανες στις προετοιμασίες! Τόσο περιγραφική η πέννα σου! Μόνο εσύ κι ο Παπαδιαμάντης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Προφανώς γιαγιά μου, είναι οι μέρες τέτοιες που οι αναμνήσεις περισσεύουν...

    Πολλές, διάσπαρτες, νοσταλγικές, μα πάνω από όλα γλυκές σαν μελομακάρονα.

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Είχαν μια αρχοντιά και μια αξιοπρέπεια αξιοθαύμαστη αυτές οι γυναίκες!!! Μου θύμισες πολλά, και οι σκέψεις μου έτρεξαν πίσω με χίλια!!! Σ΄ευχαριστώ!!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αχ βρε Αντιγόνη πόσο ΥΠΕΡΟΧΑ τα γραμμένα σου κι όλα αυτά που μου θύμισες, γλυκές χριστουγεννιάτικες νοσταλγίες!!!

    Και του χρόνου γλυκιά μου να σαι καλά. Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Να μπορούσαμε να γυρίσουμε για λίγο πίσω...
    Μας ταξίδεψες, γιαγιά.
    Την αγάπη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ακριβώς έτσι Αντιγόνη γιαγιά μου...όλα μα όλα ... εκτός από τον φούρνο...άναβε δυό φορές το χρόνο πια ...έξω στην αυλή ....τα χριστούγεννα για τα γλυκά...και το Μ Σαββατο το βράδυ για το κοκορέτσι...αχ βρε γιαγιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Πότε έφτασαν πάλι οι γιορτές Αντιγόνη?
    Σαν χθες δεν αλλάζαμε ευχές?
    Οι φωτογραφίες γλυκός πειρασμός.
    Σου κλέβω μερικά μελομακάρονα, και
    κουραμπιέδες, τώρα που κοντεύουν
    μεσάνυχτα και κοιμούνται όλοι.
    Καληνύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Όπως το λέει η φίλη σου η "Πενθεσίλια"
    "Μόνο εσύ και ο Παπαδιαμάντης" τέτοιες περιγραφές.
    Στριφογύριζε από τότε που σε "συνάντησα", στο μυαλό μου μια σκέψη που δεν μπορούσα να της δώσω λέξεις. Ε, είναι αυτή.
    "Μόνο εσύ και ο Παπαδιαμάντης." Έχεις βιώματα και τρόπο να τα κοινωνείς.
    Χίλια Ευχαριστώ

    Υ.Γ. Το "μπάρεμ'" της γιαγιάς βρήκα το ακόλουθο:
    μπάρεμ (άκλιτο) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :μπαρε (τουρκ. λ. bari = τουλάχιστον) -μ (μου)] = μα, λοιπόν, τουλάχιστο: "ξεκουράστηκες μπάρεμ καθόλου;" LivePedia.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Γεια σου Αντιγόνη θαλασσινή...των αρμυροκαπνισμένων αναμνήσεων...
    Να ζεις και να ΄σαι πάντα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Μ΄αρέσουν οι ¨παλιές¨ νοικοκυρές! Πολύ! Σε αυχαριστώ που μου γνώρισες μια! Ευχές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Maria:
    Κοριτσάκι μου κράτα τις μυρωδιές να παίρνεις χαρά...
    Αυτό που μας διαμορφώνει είναι η είσπραξη χαράς στα χρόνια της αθωότητας.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. ria:
    Σου στέλνω μια αγκαλιά!
    Δεν ξεχνώ τα λόγια σου....
    Φιλιά αγαπημένη μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. ΜΑΝΤΑΡΙΝΆΚΙ μου, προσπαθώ να ζωντανέψω αυτά που έζησα και να κρατήσω τις μυρωδιές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αχ βρε Αντιγόνη μου τελικά οι αναμνήσεις που'χουμε όλοι απ'τις γιαγιάδες μας είναι οι πιο γλυκιές όλων.
    Τέτοιες μέρες πριν 5 χρόνια έχασα τη γιαγιούλα μου και από τότε πάντα αυτή η γιορτή είναι πικρόγλυκια.. Μου λείπει πολύ ακόμη και δε νομίζω να σταματήσει να μου λείπει ποτέ.
    Στα γράφω όλα αυτά και θόλοσαν τα γυαλιά μου απ'τα δάκρυα :)
    Φιλάκια γλυκά κι ευχαριστώ για τις ιστορίες που μοιράζεσαι μαζί μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. ΜΑΙΡΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ:
    Τι γλυκιά διήγηση!
    Τα παπούτσια που χαιδεύαμε στα κουτιά!
    Τα παιδιά και όλοι οι δικοί σου να χαίρονται αυτά που που τους προσφέρεις...
    Αντε και με το καλό να τελειώσεις την κουζίνα!

    Αν θέλεις στείλε μαιηλ σε παρακαλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Το φαούδι:
    Στα αναψοκοκκινισμένα μαγουλάκια σου ένα φιλί σβουριχτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Αννούλα μου ξέρω πως είναι δύσκολα για την ψυχούλα σου....
    Δες το γέλιο της μικρής και πάρε χαρά!
    Σ'αγαπώ πολύ!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Μαμά κουκουβάγια:
    Κάθε εποχή αφήνει ωραίες αναμνήσεις όσο και αν δεν το καταλαβαίνουμε..
    Μιλώντας με τα παιδιά μου κατάλαβα πως έχουν διαφοροποιημένες εικόνες αλλά τις σκέφτονται με τρυφερότητα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ρούλα μου, ο κουμπαράς της καρδιάς σου έχει ανοίξει πόσες φορές να τον δώσεις στα παιδιά και στα εγγόνια σου;
    Τυχερά τα παιδιά που μεγάλωσαν κοντά σου!
    Να τους χαίρεσαι!
    Φιλώ σε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ευαγγελία μου μπορείς να αφήσεις εσύ μνήμες!
    Σου το εύχομαι!
    Με πολύ αγάπη σου στέλνω την ευχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ζουζούνα μου η δική μας ράγισε αλλά είναι φυλαγμένη στο υπόγειο....
    Φιλιά καλό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ginger:
    Αχ εσύ αγαπημένη μου!
    Πράγματι θυμώναμε με τη μοιρασιά γιατί τα δικά μας ήταν πιο νόστιμα!
    Φέτος μου στόλισε η νύφη μου!
    Εγώ βαριέμαι....

    Πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ασωτούλη μου να είσαι καλά!
    Θα ήθελα να έρθω στο νησί.............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. SoDurck:
    Να είσαι καλά!
    Αν μπόρεσα να σε ταξιδέψω πίσω στο χρόνο χαίρομαι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Αγγελική Ν.
    Στεναχωριέμαι που ο΄χρόνος με έφερε στη θέση της και δεν είμαι άξια να της μοιάσω......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. marilise:
    Τυφερό μου πλάσμα!
    Αναμένω την συνάντηση!
    Φιλιά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. ΕΛΕΝΑ:
    Θέλω να πιστεύω πως ακόμα υπάρχουν...
    Δεν ξέρω αν της έμοιασα αλλά αδυνατώ να στηρίξω...
    Με στηρίζουν...άλλαξαν οι ρόλοι.....
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ανώνυμος:
    Οι αναμονές είχαν την μαγεία τους ..τώρα τι έχουν να περιμένουν;
    Τα διαφημιζόμενα παιχνίδια......

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Αθηνούλα μου ο Κώστας έχει δίκιο!
    Άρχισε λοιπόν να σηκώνεις μανίκια!

    Να χαιρόμαστε τους γιους μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. para-kelsoscooks:
    Ιστορικές οι λεκάνες αυτές!
    Στιγματίζουν ολόκληρη εποχή!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Πενθεσίλια:
    χαχαχαχα εδώ γελάνε!
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Έτσι ήταν παλιά,φτωχικά,αλλά οι γιορτές πλούσιες.Ολοζώντανη περιγραφή αγαπημένων παιδικών αναμνήσεων-αυτό το μοίρασμα αγάπης,γλυκών,μια σκέψη πάντα για όλους.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Tommy:
    Να σου στείλω μελομακάρονα;
    Μελένια φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. anthivolon:
    Ετσι πάω πίσω να παίρνω δύναμη....
    Μπετούλα φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Evie:
    Να είσαι καλά!
    Πολλές φορές πάω πίσω.. και αναπολώ...

    Μελωμένες ευχές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Αγρίνιο....
    Γίτσα να είσαι καλά!
    Τις αναπολήσεις τις χειρίζεσαι θαυμάσια!
    Σ'ευχαριστώ για ότι διαβάζω από το χθες....................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. mia:
    Εμείς τρέχαμε με τις λαμαρίνες και τις εφημερίδες για κράτημα... δου-δυο τις κρατούσαμε!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Frezia:
    Ούτε που το έχω καταλάβει ακόμα..
    Λες να φταίει που δεν έκανα γλυκά;
    Σε φιλώ καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. marimar:
    Ευχαριστώ για την πληροφόρηση!
    Που το βρήκες παιδάκι μου;
    Να είσαι καλά!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Μαριάνθη:
    Και εσύ να είσαι καλά και να περάσετε τις γιορτές χαρούμενοι και αγαπημένοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Γλυκιά σαν ζάχαρη άχνη γεύση από Χριστούγεννα, γλυκά σαν την καρδιά σου γιαγιάκα μου!
    Φιλάκια καλές γιορτές να έχουμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Θυμαμαι τη μαμα μου να βαζει το βελουδενιο τραπεζομαντηλο και να αγοραζει για τα ανθοδοχεια μυρτιες και ζουμπουλια διπλα, μοσχομυριζε ο τοπος ολος.Τους κουραμπιεδες και τα μελομακαρονα τα εφτιαχνε ο μπαμπας μου στον φουρνο που δουλευε, αρτεργατης βλεπεις,χαρα και πανηγυρια οταν τα εφερνε στο σπιτι και αρχιζαμε τις δοκιμες.Παιδικα αρωματα Αντιγονη, που δεν ξεθυμαναν στο περασμα του χρονου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Αυτο το βιβλίο που τόσο θα θελα να δω από σένα, πότε επιτέλους θα το βγάλεις; Τόσες ιστορίες να μας ταξιδεύουν, τόσες εικόνες σαν να είμαστε εκεί είναι κρίμα να μην εκδοθούν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Η φτώχεια ήταν μεγαλύτερη εκείνα τα χρόνια Αντιγόνη μα η καρδιές γεμάτες αισιοδοξία και αγάπη για τον πλησίον τους πράγμα που λείπει τώρα απ'αυτή τη γενιά.

    Υπέροχες αναμνήσεις φανταστικά χρόνια!

    Καλό βράδυ καλή μου με
    φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Λοιπόν Γιαγια μου, η γιαγια μου ιδια ηταν με αυτη που περιγράφεις.
    Μας ελιωνε στις δουλειες μας τσεκαρε στο παραμικρο, τα ηθελε ολα τελεια, αλλα μας χαρτζιλίκωνε κιολας!

    Αχ, τι θυμηθηκα παλι! Αστα, ειμαι και αρρωστη και δε το εχω σε πολύ να τα μπήξω τα κλάματα!

    Ηρθε και η αλλη η τρελη και τωρα βρηκα να αρρωστήσω! Θελω να σας δω και τις 2 μαζι! Να σας σφιξω. Να σας κυκλοφορησω και να σας κανω πλάκες για πάντα! Θα κανονισουμε οπωσδηποτε! Ειναι ευκαιρια που ήρθε και η μοναχη! χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Καλές γιαγιαδίστηκες γιορτές Αντιγόνη μου!!!!
    Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Η μάννα μου έλεγε "στο τραπέζι και στο δώρο να είσαι κουβαρντάς"
    Συνήθειες αρχοντικές παρ΄όλη την ανέχεια.
    Πόσο παραστατικά μας τα είπες πάλι.
    Σαν να ζούμε τη φασαρία της φασίνας και της ετοιμασίας.

    Φιλιά και αγκαλιά ζεστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Αντιγόνη μου με γ΄μισες με θύμησες παλιές.Σε παίρνω τηλέφωνο συνέχεια (3 φορές) και δεν σε βρήσκω. στείλε τη διεύθυνση σου..τώρααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. παλιά σκαριά..πάντα τελεια..σε όλα...μα σε όλα τους...μου λείπουν ταξιδευουν ψηλά....εδω και καιρό...

    homemade1@hotmail.gr
    μουστειλες ενα μαιλ και σε ευχαριστώ αλλά κατι συνέβη και δεν πρόλαβα να το σωσω..υπαρχει δυνατότης να μου το ξαναστείλεις με την φωτό....όχι για μενα για το δένδρο μου.....

    οπως και ναχει γιαγιάκα...σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ!!!!!!!!!!!
    ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ!!!!!!!!!!!
    ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΜΑΣ ΞΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ;
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Γιαγιάκα ανάκατα τα συναισθήματα!!Κάτι σαν χαρμολύπη ,διαβάζοντας την ζεστή και γεμάτη αναμνήσεις ανάρτησή σου!!!Ετσι όπως ακριβώς τα λες και με την σειρά , ούτε κόμμα λιγότερο!!!
    Και ναι ήρθε η ώρα να σπάσουν οι κουμπαράδες (όσοι έχουν ή όσοι πρόβλεψαν μέσα στη ψευδεπίγραφη ευημερία που ζούσαμε να έχουν)!!!Αλλά άρχισα να φοβάμαι γιαγιά μου !!Οχι για ΜΑΣ!!!για την νεολαία μας!!Και δεν θάθελα με τίποτα να ξαδαδώ τα βιβλιάρια της Φρειδερίκης (τι θυμάσαι ????) υπέρ απόρων κορασίδων !!!
    Πάντως την εποχή εκείνη τα τσακίζαμε μέχρι τελευταίας ρανίδος τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες ( και ήταν γλυκά που φτουρούσαν και δεν στοίχιζαν και πολύ).Οχι όπως τώρα που ολόκληρες πιατέλες πήγαιναν στα σκουπίδια!!!
    Αντιγόνη μου μάλλον κάτι με πήραξε (ξέρω δηλαδή τί ) και λέω ασυναρτησίες!!Μη μου δίνεις σημασία!!!Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Γιαγιακα μου αυτο εχει κατι απο τα παιδικα μου χρονια!! Θυμαμαι με την μαμα καθομασταν μεχρι τις 11(για παιδι δημοτικου ηταν αργα) και την βοηθουσα στο καθαρισμα! Και μετα τα ψωνια μας, οι λιστες μας, ποιους θα καλεσουμε, ποιοι εχουν μαλωσει με ποιους για να μην ανταμωθουν και ενα σωρο τετοια πραγματα! Και ολα αυτα γιατι γιορταζει ο μπαμπας μας τα Χριστουγεννα οποτε ολα επρεπε να ηταν στην εντελεια! Αλλα μετα την γιορτη γυρω στις 27/12 μας περιμενε ενα υπεεεεεεροχο πρωινο και ηταν τοοοοσο μα τοοοοοοσο φωτεινο! Και ας μην ειχε ηλιο!!

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Αντιγόνη μου!

    ...ρίχνεις την πεπονόφλουδα;;;;;;;
    Ποιος έχει κουμπαρά... τώρα; μόνο τα μικρά...!!!

    Πάντως, το κολαριστό τραπεζομάντηλο, με ταξίδεψε>>>

    Σίγουρα θα τα πούμε,
    Φιλάκια βιαστικά,
    Υιώτα
    αστοριανή ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. που σαι μαρή Αντιγόνη (σεβασμός μηδέν..). Δώρα πάνε κι έρχονται, κληρώσεις γίνονται, συνταγές βράζουν, μικρόφωνα ανοίγουν.... πουυυυ αράξαμε?
    αει σήκω, η μουσταλευριά πέρασε, το μελομακάρονο έρχεται.. !!!

    μάκια κερασένια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Οποιος με αναμνησεις ζει,
    εχει πεθανει και δεν το ξερει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. έφυγα...ταξίδεψα...μύρισα...γεύτηκα...θυμήθηκα...δάκρυσα...

    ( για τον/την Ανώνυμο από πάνω:

    όποιος τις αναμνήσεις του έχει σβύσει,την ίδια του τη ζωή έχει πυροβολήσει...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Σ αγαπώ πολύ να το ξέρεις...

    οι μυρωδιές με ζάλισαν...εικόνες έχουν γεμίσει το μυαλό μου...πως το κάνεις και πάντα δε μπορώ να γράψω...δε βλέπω λέμε!!!!!....

    ΑπάντησηΔιαγραφή