Διακοπές τότε....

Οι προετοιμασίες των διακοπών άρχιζαν μη σου πω και τρεις βδομάδες νωρίτερα!

Μπλοκάκι- στυλό.. γράφε –σβήνε.

Μαγιό.. αντηλιακά.. καπέλα.. βατραχοπέδιλα.. λαμπάκια νυκτός.. αλοιφές για τις τσούχτρες (καλέ τι γίνανε αυτές;).. ψειροκτόνα.. σωβρακοφανέλες.. λουλουδάτα βρακάκια της μικρής.. βατραχοπέδιλα.. σαμπουάν.. μαλακτικά… μπουρνουζοπετσέτες και ότι άλλο έχετε ευχαρίστηση.

Βαλίτσες να χάσκουν..

Μη ξεχάσω τίποτα λες και τα πήγαινα στα άπαρτα βουνά!

Πριν χαράξει ο ήλιος κατέβαζα σαν τον πιο δεινό βαστάζο τις πραμάτειες…

Η μητερούλα μου είχε «τάμα» να έρχεται.. συνοδεία τις πρώτες μέρες..

-Θα έρθω να σε βοηθήσω γιατί «αυτά» θα σε φάνε όρθια!

Ποτέ δεν κατάλαβα τι τα εμπόδιζε να το κάνουν σε καθιστή στάση!

Από πόρτ-μπαγκαζ μέχρι σχάρα τίγκα!

Η μανούλα στα δεξιά έδινε οδηγίες προς ..ναυτιλλόμενους…

-Μην αρχίσετε τη λύσσα γιατί αλίμονο σας!

Σαν να έδινε το πρόσταγμα… «άρξατε πυρ!»

Στη πρώτη στροφή το πρώτο κλωτσομπουνίδι….

-Πες του μαμά με ενοχλεί!!!!

-Μη με πειράζεις βλαμμένο!!!

Τρεις καθρέφτες και μάτια στο σβέρκο δεν αρκούσαν στην επιτήρηση…

Στο δέκατο χιλιόμετρο αναφωνούσα έντρομη!

Το μάτι της κουζίνας το κλείσαμε;;;;

Τον θερμοσίφωνα;;;;

Η μητερούλα με τρόπο άνοιγε την τσάντα και μασούσε το κίτρινο χαπάκι….

Στα πρώτα διόδια οι μελανιές είχαν γίνει εμφανείς…

Η κασέτα να παίζει.. στο ρυθμό των δαγκωμένων νεύρων…

-Σταμάτα στο πρώτο παρκινγκ.. η προτροπή της μάνας γιατί δεν θα σε σκάσουν! Απορώ με την υπομονή σου!  

Και εγώ απορούσα αλλά λύση φωνών δεν περνούσε…

Αντε και φτάναμε…..

Πριν τραβήξω χειρόφρενο τους έπιανε η «ομόνοια»…

-Θα πάμε για μπάνιο;;;

-Βρε πάτε καλά;;; η γιαγιούλα…. Εδώ έχουμε να καθαρίσουμε το σπίτι.. να τακτοποιήσουμε ντουλάπες.. να πάμε για ψώνια το χαβά σας έχουμε;;;

Για πότε τα ρούχα πετούσαν στον αέρα.. Κύριος οίδε!

Μαγιό.. μάσκες.. καπέλα.. βατραχοπέδιλα.. ετοιμοπόλεμα και ΜΟΝΙΑΣΜΕΝΑ!

-Να ψωνίσω να μαγειρέψει η γιαγιά και φύγαμε!

Το μπεζουλί χάπι σε δράση!

Θα ήθελε να με στριμώξει σε μια γωνιά να μου σούρει τον… εξάψαλμο αλλά… κρατιόταν..

-Ε, το σπίτι σχετικά καθαρό είναι αφού το έγδαρες την προηγούμενη εβδομάδα.. έλεγε και παρατηρούσε σαν υπολοχαγός τις εργασίες…

Η πρώτη γνώριμη επαφή με τα βότσαλα.. το κύμα.. φιλιά και αντάμωσες.. με τα γυναικόπαιδα!

Και οι τρελαμένες να μετράμε κεφάλια στο νερό….

...................................................................................................................................................... 

Αχ, βρε μάνα που τα κακομάθαινες πίσω από τις πλάτες μας…

Όλα τους!!!

Γιατροπόρευες τα γδαρμένα γόνατα…

Που το κοκκινιστό σου δεν  πετύχαμε ποτέ..

Το τυρκουάζ μαγιό που ντρεπόσουν να φορέσεις..

Η μυρωδιά του λεμονιού στον κόρφο σου…

Που έφυγες στα 65 σου.. πριν τα καμαρώσεις..

Και ξέρεις.. δεν βλέπω πια καλά να μετρώ κεφάλια…

Γιατί διαλέξατε όλοι να «φύγετε» κατακαλόκαιρο;

Το τραγούδι ΜΑΣ αφιερωμένο στα καλύτερα μας χρόνια….