Είναι να μη σηκωθώ!
Παίρνω σβάρνα τα αγαπημένα μονοπάτια.. που μου λείψανε.. το θέατρο ένα απ'αυτά...
Το θέατρο "ΣΤΟΑ" είναι ο χώρος που υπηρετούν την τέχνη δυο άνθρωποι αγαπητοί..
Δίχως φανφάρες.. δίχως να στρογγυλοκάθονται σε Μενεγάκιους καναπέδες.. πάντα πιστοί στο ραντεβού με τον θεατή..σε έργα κυρίως Ελλήνων συγγραφέων. Τους πρωτοείδα το 1974.
Η Λήδα Πρωτοψάλτη και ο Θανάσης Παπαγεωργίου.
Κάπου διαβάζω το γραπτό του...
"Σαν θέατρο γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε μέσα στη δικτατορία. ζήσαμε τα απατηλά χρόνια της μεταπολίτευσης, τότε που μας κάνανε να πιστέψουμε σε μια αρχή και συνεχίσαμε να δημιουργούμε ζώντας μέσα σε μια ευδαιμονική περίοδο ακατάσχετου χαβαλέ, χτυπώντας όσο πιο δυνατά μπορούσαμε τις καμπάνες της αφύπνισης και της εγρήγορσης. Θέλαμε να είμαστε πάντοτε ένα θέατρο που μάχεται διαρκώς. Ενα θέατρο που βλέπει την ύπαρξη του σαν πολιτική πράξη"
Συνομιλεί με τη μάννα της κυρίως..
τον πατέρα που αγάπησε πολύ..
και όσους πέρασαν από τη ζωή της..
για καιρούς που σημάδεψαν τον τόπο να περνούν μπροστά μας.. θυμίζοντας καταστάσεις δύσκολες..
Μια συναρπαστική ερμηνεία της κυρίας Πρωτοψάλτη σε ένα δύσκολο ρόλο για να τον διαχειριστεί καλλιτέχνης...
Γιατί το λέω αυτό;
Τα τελευταία χρόνια βλέπω αξιόλογους ηθοποιούς να έχουν πέσει θύματα της τηλεοπτικής μανιέρας τους.
Που κάποτε είχα λόγο να χειροκροτήσω..είναι ταλαντούχοι!
Τώρα με μεγάλη ευκολία πέφτουν στο γρήγορο ξεπέταγμα, ανεβάζοντας διασκευές παλιών Ελληνικών ταινιών προς τέρψη εισπρακτική και μόνο.
Στους καιρούς που ζούμε θα τους ήθελα να είναι "μάχιμοι" δεν θέλω "η γυνή να φοβάται τον άνδρα" "ούτε το βότσαλο στη λίμνη" κ.τ.λ.
Αυτό στην ταπεινή μου γνώμη μοιάζει ..ξεπέτα..
Και μη μου πείτε ο κόσμος θέλει να γελάσει...
Μη ξεχνάτε τις παραστάσεις που μέσα από το γέλιο έχουν στείλει τα ωραιότερα μηνύματα..
Πόσο δίκιο έχεις γιαγιά!!!Μάθαμε-μας έμαθαν, κυρίως εμάς στην περιφέρεια, να τρέχουμε στους ηθοποιούς "στάρς" που πρωταγωνίστησαν στο τάδε και στο δείνα σήριαλ και ν΄αντιμετωπίζουμε θεατρανθρώπους με ένα "έλα μωρέ ποιός τους βλέπει αυτούς;"Ας ελπίσουμε πως οι άνθρωποι της τέχνης θα συνεχίσουν ν΄αντιστέκονται για την αγωγή της ψυχής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιάαα
Ααα, το τσιπουράκι στην υγειά σου το ήπια και ήταν το πιό νόστιμο που έχω δοκιμάσει:)
Καλησπέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο βέβαια αλλά όταν πρόκειται να δεις ένα έργο το χρόνο με άλλους 3 ανθρώπους που έχουν διαφορετικές απόψεις περί τέχνης, καλύτερα το σίγουρο για να περάσουν όλοι καλά..Οταν είχα την ευκαιρία..ήταν αλλιώς.
Καλή Κυριακή.
Αντιγόνη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαθησα κι έγραψα τόσα πραγματα να σου πω για αυτή σου την αναρτηση και τα πήρε ο blogger κι έφυγε...τελος παντων, ας είναι...
Σου έγραφα, με λιγότερα λόγια τώρα, πόσο εκτιμώ το θεατρο Στοα, με τις παραστασεις καλού θεάτρου.
Το Αννα, είπα! το είχα δει πριν απο αρκετα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Πολύ καλή παρασταση και η Πρωτοψάλτη, εξαιρετική, μαθημα υποκριτικής η ερμηνεία της. Απο κορίτσι γυναίκα η ηρωίδα της με είχε καθηλώσει. Την είχα τόσο θαυμασει ώστε μετα σε δυο αλλες ερμηνείες της η σύγκριση , μεσα μου, ήταν αναπόφευκτη- η Άννα δεν μπορούσε να ξεπεραστεί ευκολα.
Είναι αληθινό θέατρο αυτή η παρασταση, θα την ξαναεβλεπα και τώρα.
Πολλά φιλιά αγαπημένη μου Αντιγόνη!
ΥΓ blogger, στείλε αυτό το μήνυμα, καλά;
γιατι οταν το θεατρικο εργο εχει αληθεια μεσα τοθ δε φοβαται καμια κριση
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δίκιο γιαγιά Αντιγόνη. Η λάμψη από την οθόνη της τηλεόρασης φτάνει συχνά πολύ μακρύτερα απ'όσο νομίζουμε και επισκιάζει ανθρώπους και έργα που αξίζουν. Όσο για τα ριμέικ σπάνια καταφέρνουν να απαγκιστρωθούν από το πρωτότυπο και να δώσουν μια νέα δική τους ματιά στο έργο,οπότε είναι καλύτερα να δει κανείς το αυθεντικό παρα το αντίγραφο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ
Βιολέτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα.
Ας ελπίσουμε να ξυπνήσουν κι'αυτοί και όχι να μασάνε την τσίχλα της κρίσης στο θέατρο..
Για το τσιπουράκι ευχαριστώ!
Στην υγειά σου!!
sofia
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να έχεις δίκιο αλλά δεν κάνω "εκπτώσεις" σε ότι μου αρέσει.
Προτιμώ να πάω μόνη μου!
Σε φιλώ!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία μου νομίζω πως είναι η τρίτη φορά που το ανεβάζουν.
Πριν χρόνια το είχα ξαναδεί.
Οπως και τόσα άλλα...
Αυτοί οι θεατράνθρωποι είναι στην καρδιά μου!
Πολλά φιλιά!!!!
Ασωτούλη μου έχει λόγο ..περιεχόμενο..προβληματισμό.. τι να φοβηθεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου!
Νίκη μου δυστυχώς η "αρπαχτή" έγινε λύση για τους τηλεοπτικούς που αν και εξαίρετοι ηθοποιοί, πέφτουν στην παγίδα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημεία των καιρών;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Με καθισες κατω..." που λεει και ο φιλος ΝΙΜΕΡΤΗΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣφαιρικη και σωστη λογικη για το θεατρο...Απλα πραγματα, που οι περισσοτεροι τηλεοπτικοι, δεν τα βλεπουν...!! Τους τυφλωσε, η δοξα του γυαλιου...
Το διχως αλλο, θα ακολουθησω την επιλογη σου...
Θέατρο Στοά λοιπόν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα΄σαι καλά. Με πήγες δεκάξι χρόνια πίσω, σε μια από τις παλιές γειτονιές της ζωής μου σε δρόμους που περνούσα καθημερνά ...Μου άρεσε η αναφορά μα πιο πολύ με ταξίδεψε η φωτογραφία. Σαββατόβραδο κιόλας...
Φιλιά.
Και να συμπληρώσω Αντιγόνη μου - για την ιστορία- πως ευτυχώς που υπάρχουν κάποια θέατρα Στοά...πως ευτυχώς που επιμένουν να μην εξαργυρώνουν την ποιότητά τους αλλά να κρατούν επίπεδο σε πείσμα της γενικής ξεφτίλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά λένε πως δε πάει ο κόσμος στο θέατρο μα για να πάει θα πρέπει να κάτι να δει, όλο τα ίδια και τα ίδια τα αναμασάνε,ίδια σκηνικά,ίδιοι ρόλοι,καμία πρωτοτυπία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για να μη παρεξηγηθώ,το θέατρο πάντα μου προκαλούσε δέος και πάντα θα το υποστηρίζω,μπράβο σε όσους έχουν ακόμα κάτι να πουν!!!
Έχεις δίκιο Αντιγόνη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήγενικά χάσαμε το μπούσουλα!
Χάρηκα πολύ που έκανες κάτι που αγαπάς!
Φιλώ σε
Μακαρι να ειχα την δυνατοτητα να πηγαινω στο θεατρο...εδω μια φορα τον χρονο κανουν παρασταση ντοπια παιδια ερασιτεχνες αλλα κανουν πολυ καλη δουλεια.Φιλια πολλα Αντιγονη μου γλυκεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέτος δεν ξέρω πώς τα κατάφερα, ούτε ένα θεατρικό δεν παρακολούθησα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια ποτέ δεν είνα αργά.. για μια επίσκεψη. Στα υπ'όψιν λοιπόν όταν θα μετρήσουμε τις επιλογές
Δεν ξέρω πως νιώθουν οι άλλοι θεατρόφιλοι αλλά εγώ όταν πηγαίνω στο θέατρο απογοητεύομαι! Μάλλον διαλέγω λάθος παραστάσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή... Antigoni mou! na hmoun konta!
ΑπάντησηΔιαγραφήmolis pou 8ymamai to STOA... tosa xronia pou leipw!
Sygxarhthtia loipon, stous prwtagwnistes, panta se poiothta!
Filakia,
Yiwta
astoriani
NY!
σωστά,μα η ξεπέτα έχει γίνει σημείο των καιρών..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα Αντιγόνη..
μαχαίρης
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι αυτοί που πολεμούν σιωπηλά πίσω από το ανταποδοτικό...
και τα κλισέ της προβολής μιας ανούσιας.. προαγωγής της τέχνης..
Μαριάνθη μου αυτό το στέκι που ακόμα αντέχει.. έχει λόγο που κραυγάζει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκη δεν θα υποκύψω ποτέ στο φτηνό.. στο γρήγορο.. στο πόσα εισιτήρια θα κόψουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι έργα που δεν πρέπει να αγγίζονται γιατί όσο και να θέλουν γίνονται καρικατούρες...
Ρένα πλημμυρίσαμε στην φτώχεια και ξεστράτισε ο στόχος του αληθινού, του σημερινού, που έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά να σταθεί και να έχει λόγο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλενα ηθοποιός σημαίνει φως(;)..
ΑπάντησηΔιαγραφήχάσανε τον μπούσουλα σε αναμασημένες τσιχλό(φουσκες)....
Ρεββέκα μου ότι γίνεται από καρδιάς έχει αξία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΆΡΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήέχε στα υπ'όψιν αυτούς του θεατράνθρωπους.. δεν θα φύγεις απογοητευμένη..
Marina
ΑπάντησηΔιαγραφήτα τελευταία χρόνια οι επιλογές, οι πολυδιαφημισμένες, αφήνουν την αίσθηση.."με κορόιδεψαν"
Το έπαθα...
Γιώτα μου αν ήσουν εδώ θα πηγαίναμε μαζί..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμηθείς..
Σου στέλνω την αγάπη μου!
Φούλη μου έχουμε το δικαίωμα της επιλογής..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη ξεπέτα αντιστεκόμαστε..
Αντιγόνη μου, Δεν γίνεται να σε αποκαλώ "γιαγιά" αφού είμαι κι εγω γιαγιά, στα 59 με δύο κόρες, κάπου στην Κρήτη. Δεν φαντάζεσαι τη χαρά μου όταν είδα το μήνυμά σου! Επιτέλους τα κατάφερα!!!Δεν έχω και τις καλύετρες σχέσεις με την τεχνολογία,μόνη μου προσπαθώ να μάθω τα βασικά. Εντελώς τυχαία πέρασα από το blog σου και εντυπωσιάστηκα με τα κείμενα σου. Χρυσορυχείο η πέννα σου!Χαίρομαι που σε συνάντησα και σ' ευχαριστώ για τα μαθήματα ζωής...Αδυνατώ να πιστέψω ότι είσαι γυναίκα μέτριας μόρφωσης, τα γραπτά σου φανερώνουν άλλα.Αν σου περισσεύει λίγος χρόνος θα ήθελα να τα λέμε κάπου-κάπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι οι ξεπέτες....κακοχαρακτηρίζουν και θαβουν την όποια ποιοτητα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερασες καλα γιαγιακα μου!
Αυτο μετράει!!
Πες στη Νοτα να μου στειλει τη συνταγη της χορτοπιτας!!! αχχχχχχχχχχ
Πενθεσίλια δική μου η χαρά να τα λέμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα πολύ με το mail σου!
Κουλίτα μου έχεις όρεξη ν'ανοίγεις φύλο;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τρελαθώ!
Φιλιά από την Αγγελική!
Και δικά μου μη ξεχνιόμαστε!
Πόσο μου'χει λείψει το θέατρο αγαπημένη μου. Εγώ πάλι δυσκολεύομαι να δεχθώ τις παλιές αγαπημένες μου ταινίες αναμασημένες. Ισως να είμαι "κολλημένη" στα παλιά αλλά δεν μπορώ να δω το Βότσαλο στη Λίμνη με άλλον στη θέση του Λογοθετίδη κι αλλα πολλά. Τα φιλιά μου
ΑπάντησηΔιαγραφή96+1 έμειναν!!!!!!!!!!!!!!
Έχεις δίκιο φυσικά Αντιγόνη μου και όχι μόνο για τα "θεατρικά" ..
ΑπάντησηΔιαγραφή"μάχιμοι" όλοι μας .. για όλα
την αγάπη μου
Όταν υπηρετείται η τέχνη αυτό είναι το αποτέλεσμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν υπηρετείται το χρήμα είναι το άλλο, το συνηθισμένο στις μέρες μας.
Φιλιά θαλασσένια.
γιαγιά αντιγόνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήέχουμε ωραία θέατρα στην αθήνα.
και το θέατρο στοά είναι ένα απ΄ αυτά.
είναι και άλλα...
μα δυστυχώς τις ίδιες φάτσες βλέπω ανάμεσα στους λιγοστούς θεατές.
οι πολλοί, χαραμίζουν την ώρα τους στους τηλεοπτικούς διάττοντες αστέρες. αναλώνονται σ΄ αυτά που από χρόνια τους δίδαξε η αναξιοκρατία της τηλεόρασης... και ευημερούν οι διάσημοι ατάλαντοι.
μα ευημερούν και κάποιοι άσημοι ατάλαντοι. δίχως θεατές μα ευημερούν. παίρνουν κρατικές και μη κρατικές χορηγίες!!!!!
και δυστυχώς δεν έχουμε αστυνομία θεάτρου να τους κλείσει μέσα τους υβριστές της τέχνης....
κάποτε το ραδιόφωνο είχε το θέατρο της δευτέρας..
και ονόματα σαν τον μυράτ, τον χορν και τη λαμπέτη κάθονταν μπροστά στο μικρόφωνο και χάριζαν πολιτισμό ( έχω ηχογραφημένες ραδιοφωνικές θεατρικές εκπομπές με τη λαμπέτη και το χορν...)
και δυστυχώς το επίπεδο έπεσε.
μα ευτυχώς υπάρχουν νέα παιδιά που οι αξίες τους αντέχουν στην φτώχεια που τα καταδικάζει η αντιεμπορικότητα της ποιότητας...
έχουμε ελπίδα!
συγχώρα με για την πολυλογία, με μου έξυσες πληγές...
Αντιγόνη μου βρέθηκες στη γειτονιά μου και για πολύ καλό σκοπό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1975 πρωτογνώρισα το θέατρο ΣΤΟΑ εκεί στη γωνία της Ξηρογιάννη με τη Μπισκίνη στου Ζωγράφου,κοντά σαράντα χρόνια μετά στέκει ακόμα εκεί μαζί με τους δημιουργούς του τη Λήδα Πρωτοψάλτη και το Θανάση Παπαγεωργίου.Μακριά από κάθε τι το εμπορικό επιμένουν στην ποιότητα και στον αγώνα!Να είσαι πάντα καλά!