Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Που 'ν' το που 'ν' το.. δαχτυλίδι....




Τα χέρια της γιαγιάς είχαν πια φουσκώσει από την πάλη  με τη νοικοκυράδα της.
Να αναστήσει έξη παιδιά. Τρία εγγόνια αργότερα.
Κάθε που ήταν να παίξουμε το «δαχτυλίδι», άνοιγε το μαγικό κουτάκι της και το έδινε στην συνονόματη της Νότα.
-Εχε το νου σου μη χαθεί σ’ έφαγα μαύρη μου!
Τα καλοκαιριάτικα βράδια, την ώρα που οι μανάδες κουσκουσεύαν στις εξώπορτες φτύνοντας τους πασατέμπους στο πεζοδρόμιο, τότε που άρχιζε η ησυχία και τα βροντερά παιχνίδια έπρεπε να σωπάσουν, άρχιζε το δαχτυλίδι να περνά από τις παιδιακίσιες χούφτες μας.
Τρία τσιμεντένια σκαλάκια και τα ιδρωμένα κοριτσίστικα κορμιά έπαιρναν θέση  καθισμένα με τις χούφτες κλεισμένες μπροστά, έτοιμες να δεχτούν το πολύτιμο δώρο.
Η «μάνα» το κορίτσι που άρχιζε, κρατώντας το δαχτυλίδι και περνώντας το από τις παλάμες τραγουδούσε…

Που 'ν' το που 'ν' το το δαχτυλίδι,
ψάξε ψάξε δε θα το βρεις.
Δε θα το βρεις δε θα το βρεις
το δαχτυλίδι που ζητείς.

Με τρόπο κρυφό άφηνε το δαχτυλίδι, στη χούφτα και  έπρεπε να βρούμε πού το είχε αφήσει.
Η τυχερή που το έβρισκε γινόταν «μάνα».

Μέσα από αυτό το άγγιγμα σταματούσαν οι καυγάδες.. ερχόταν ο συμβιβασμός του τσακωμού.. χέρια που ένωναν.. στα χρόνια της αθωότητας…

54 σχόλια:

  1. Τι γλλυκιά μνήμη! νόμιζα κι εγώ πως έτσι εύκολα θα το έβρισκα το δαχτυλίδι, τα δαχτυλίδια στη ζωή, όπως τότε, αλλά πού....

    άτιμη κενωνία...

    φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι γλυκιά εικόνα, τιγλυκιά ανάμνηση...Το παίζαμε κι εμείς, κι ας είμαστε πιο μικροί.Βλέπετε ο "πολιτισμός" με τα πλαστικά παιχνίδια και τις οθόνες του ήρθε μια γενιά αργότερα στα ορεινά χωριουδάκια μας.Μονο που το παίζαμε με ψευτικα δαχτυλιδάκια, συχνα φτιαγμένα από ένα τρυφερό κλωνάρι,δεν μας εμπιστευονταν τ'αληθινά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μέσα από αυτό το άγγιγμα σταματούσαν οι καυγάδες.. ερχόταν ο συμβιβασμός του τσακωμού.. χέρια που ένωναν.. στα χρόνια της αθωότητας…

    Αχ! γιαγιά μου αγαπημένη μακάρι να ήταν ακόμα τόσο απλά τα πράγματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ!!! Αντιγόνη! Ενα δαχτυλίδι διαμαντένιο έχω κι'εγώ στο δάχτυλο, απο την γιαγιά την Σκιαθίτισσα, δώρο γαμήλιο του Παρισινού και του Μινόρε της...
    Το μόνο που σώθηκε απο την πείνα της Κατοχής...φυλάχθηκε σαν κόρη οφθαλμου απο τις γυναίκες της οικογένειας για να φορεθεί στα επόμενα χέρια των γυναικών του δέντρου μας!
    Είναι ο θησαυρός μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι μου θυμήζεις...Μεγάλωσα τελικά....
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ομορφες εποχες.. διαφορετικες!!Μοναδικο τροπο γραφης..ταξιδιαρικο!!!Στελλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αντιγόνη μου το θυμάμαι αυτό το παιχνιδάκι. Το παίζαμε κι εμείς, αν κι όχι με τόσο όμορφο δαχτυλίδι. Τι όμορφα που το κρατάς ακόμα. Πολύτιμο φυλακτό να το δώσεις με τη σειρά σου σε εγγονή ή κόρη :)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άλλες εποχές, ρομαντικά γλυκές με ανθρώπους πιο αθώους, πιο τρυφερούς, πιο αυτάρκεις!!! Με πολύ λίγα έφταναν στην χαρά και στην ευτυχία!! Ίσως μ΄όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας θα μάθουμε σιγά σιγά κι εμείς να αρκούμαστε στα λίγα ή μάλλον στην χαρά που θα μας δίνει ένα "που ΄ν το που ΄ν το που ΄ν το ..... το δαχτυλίδι!!!
    Φιλιά Αντιγονάκιμου και καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Που 'ν' το που 'ν' το το δαχτυλίδι,
    ψάξε ψάξε δε θα το βρεις.
    Δε θα το βρεις δε θα το βρεις
    το δαχτυλίδι που ζητείς...

    Και να περνάει το δαχτυλίδι από το ένα χέρι στο άλλο, ν΄ αγγίζονται τα χέρια, να ζεσταίνονται... να σπιθίζουν τα ματάκια ποιο θα'βρει το θησαυρό, να γέλια, να χαρές κι από κοντά το χαλασμένο τηλεφωνάκι να παίρνει τους ήχους και να τους παραλλάζει, να γίνεται η φράση κουλουβάχατα!!

    Άπειρα φιλάκια Αντιγόνη μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχές για καλό Σ/Κ γλυκιά μου!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ωραίες συγκινητικές αναμνήσεις τα παιχνίδια της νιότης μας!

    Καλό ΣβΚ με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το θυμάμαι αυτό το παιχνίδι, το έχουμε παίξει κι εμείς.....τι μου θύμησες τώρα βρε αγαπημένη μου γιαγιά...τα παιχνίδια τα τότε, που ηταν πιο άμεσα, πιο παρείστικα, πιο "παιδικά", καμμία σχέση με τα τωρινά...
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τραγουδάκι εσύ, τραγουδάκι κι εγώ!
    Για περάστε! Για περάστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ax αθωα παιχνιδια τοτε..μας γυρισες πισω....φιλια και καλο σκ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Kαλή χρονιά Αντιγόνη (ήρθα στο τέλος να ελέγξω μην ξέμεινε κανένας καλικάτζαρος)
    Με γλύκες παλιές και χαρές καινούριες να γεμίζουν το σεντούκι των ψυχών, ν'αφήσουμε κι εμείς πλούτη καρδιάς ανεκτίμητα στους επόμενους !! Να είσαι καλά και να μας γλυκαίνεις έτσι τρυφερά !! Σε χρειαζόμαστε !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πόσο μακρυά τα αφήσαμε πίσω αυτά... Πόσο κοντά μας τα φέρνεις... δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πάτα ΕΔΩ, να δεις τι σου βρήκα!
    Εμ, τι νόμισες έτσι θα την άφηνα την ανάρτηση σου;
    Ένα είναι το Αντιγονάκι μας!!!
    Καλό Σ/Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μετά το κουτσό και το σχοινάκι και το μαντήλι και τη μέλισσα... Έ, έπρεπε να πάρουμε και μιαν ανάσα, να χαμογελάσουμε, να ονειρευτούμε...
    Για να μη μιλήσουμε για τις γεμάτες κρυφή ζήλια ματιές στην κοντινή αλάνα, όπου τ' αγόρια ακόμα κλωτσούσανε την κατά φαντασίαν δερμάτινη μπάλα τους...
    Έχουμε χρόνο να τα δείξουμε αυτά στα παιδιά μας ή ξεμπερδεύουμε εύκολα αγοράζοντας μια από τις διαφημιζόμενες σαχλαμάρες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αντιγόνάκι μου.
    Με κάνεις κι ανατριχιάζω Εσύ ξέρεις γιατί...Δεν φταίει η άγρια πούντα που έχω αρπάξει ...Φταίει η καρδούλα που χτυπάει τρελά κάθε φορά που σε διαβάζω.
    Το παρελθόν ξυπνά και μου θυμίζει κύκλους που έκλεισαν για πάντα . Γειτονιές που γίνανε μνήμες. Κι ένα σκανταλιάρικο χαρούμενο κορίτσι που δεν ήξερε τότε το ακριβό τίμημα τη Ζωής και την σπαταλούσε σε όνειρα μεγαλεπίβολα...
    Καληνύχτα Αντιγόνη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχ γιαγιά τότε... "που ν' το που ν' το τοδαχτυλίδη"
    τώρα.... "που 'ναι, που 'ναι, που 'ναι η μπάλα, ψάξε ψάξε δεν θα την βρείς"
    την χάσαμε την μπάλα...τζατζέψαμε!!
    άλλα θέλουμε , άλλα χρειαζόμαστε , άλλα παίρνουμε...

    καλή μας χρονιά :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Π........
    Νάτο,νάτοοοοο το δαχτυλίδιιιιιι...
    Καλό σου βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ψάξε ψάξε
    δεν θα το βρεις ......

    σε ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ που κάθε φορά μου αγγίζεις και ξεδιπλώνεις την ψυχή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χρειαζόμαστε τις ωραίες παιδικές αναμνήσεις γιατί, όταν και όποτε τις ανακαλούμε, αισθανόμαστε ευφορία με τον ίδιο περίπου τρόπο όπως όταν ακούμε ωραία μουσική ή τρώμε σοκολάτα: Το σώμα μας εκκρίνει ενδορφίνες, τις λεγόμενες «ορμόνες της ευτυ­χίας», οι οποίες με τη σειρά τους δυναμώνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και τη σωματική και ψυχική μας αντοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΓΛΥΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...ΑΘΩΕΣ ΕΠΟΧΕΣ!!!!!ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ!!!!!
    ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!
    ΚΑΛΟ ΣΑΒ/ΚΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Aντιγόνη,
    τι όμορφο δακτυλίδι, εμεινα να το θαυμάζω. Τι τεχνίτης το έφτιαξε, καλλιτεχνης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Τι γλυκές αναμνήσεις! Τα χρόνια της αθωότητας!
    Φιλιά γιαγιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έπαιξε σε γειτονιά με χωμάτινους δρόμους, που όταν έβρεχε κατέβαζε απ΄τον Υμηττό κοτρονες ολόκληρες.

    Χωρίς τηλεόραση και κομπιούτερ.

    Ολόκληρα τα 10 πρώτα χρόνια της ζωής μου γεμάτα γειτονιά και παιχνίδι. Και την τσιγκολελέτα (απ'την προηγούμενη ανάρτησή σου) και το δαχτυλίδι.... Μόνο ραδιόφωνο υπήρχε Λάουρα, Μικρή Πικρή μου Αγάπη (στο) Σπίτι των Ανέμων.... (γιά τους μεγάλους).

    Πως θα μεγαλώσουν άραγε οι γενιές που έρχονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αχ γλυκεια μου Αντιγονη,μου θυμισες τα παιχνιδια με την μανουλα μου.πως τα καταφερνεις καθε φορα και μου φερνεις τοσες αναμνησεις,η καθε σου αναρτηση γινεται εικονα γνωριμη...να εισαι καλα.καλο βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αντιγόνη,συνέχισε να μας γλυκαίνεις τις μέρες μας με παιδιάστκες αναμνήσεις!
    Όλοι το είχαμε παίξει,τα βράδια του καλοκαιριού ή στα χειμωνιάτικα νυχτέρια,που δεν ήθελαν να τους ενοχλούμε,γιατί ετοίμαζαν τα προικιά των κοριτσιών.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Δεν ειναι μονο το παιχνιδι...
    Ειναι το αγγιγμα...
    Τα ματια...
    Το συναισθημα...
    Η μυρωδια του αλλου..
    Του φιλου...Του αδερφου...
    ΑΥΤΟ...
    Ειναι που χαθηκε εντελως...
    Μα..Τελειως...λεω...
    Και δεν καταλαβα..Γιατι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ρε συ Γιαγια όλα αυτα τα παιχνιδια που αναφερεις τα ξερω κι εγω!!!!

    Ρε μηπως μας δουλευεις πως εισαι Γιαγια;;;;

    ε;
    ε;
    ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Παλιό παιχνίδι, με θυμάμαι κι εμένα να το παίζω με τα παιδιά στη γειτονιά...
    καλημέρα γιαγιά Αντιγόνη, καλή χρονιά να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ΑΧ, ΑΧ, καλη σου ημερα ''ξελογιαστρα'' γιαγια Αντιγονη, παλι με δυο σου κουβεντες μας πηγε ''πισω'' στα παλια, αγκαλιες και φιλια απο το κατινακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Αχ Αντιγονάκι τι μου θύμισες!!!!!!!Ολη η γειτονιά μια οικογένεια!!!!!Οι μεγάλοι στην άκρη του δρόμου με τις παλιές ψάθινες καρέκλες σε ένα φιλικό κύκλο, να ξαποσταίνουν από το μόχθο του σκληρού μεροκάματου και τα πιτσιρίκια στην απέναντι αλάνα να τιτιβίζουν!!!!Μόνο που στην δικιά μου γειτονιά ούτε λόγος να γίνεται για αληθινό δαχτυλίδι.Μιά μικρή πετρούλα έκανε χρέη δαχτυλιδιού!!!!
    Φιλάκια γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Τα ωραιότερα παιχνίδια!!
    τώρα παίζουν πουντο πουντο το ps!!!
    Καλημέρα Αντιγόνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Περασα για ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΦΙΛΙΑ!!!και ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τη βολτα σου στο καταφυγιο μου..
    Α!παιχνιδακι αγπημενο..μα εγω σταθηκα στην εικονα με το δαχτυλιδι μοναδικο!!Νόνα μου δικο σου εινα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Μ'άρεσε που το νόημα δεν ήταν πώς ήταν το δαχτυλίδι ούτε πόσο έκανε. Απλώς που'ν'το...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Και εμείς στην Ισπανία! Με μία πετρούλα... αλλά είπαμε και κάναμε το παιχνίδι με την λέξη "δαχτυλίδι" anillo (ανίλιο):

    El anillo dónde está
    el anillo dónde está
    en la mano que te quiere
    allí lo encontrarás!

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. τα απλα ειναι και τα πιο ωραια....

    σ ευχαριστω που μ εκανες να χαμογελασω :)


    την καλημερα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αγνές εποχές γιαγιά και όμορφα παιχνίδια.
    Δε χρειάζονταο πολλά για να παίξει κανείς και να νοιραστεί πράγματα. Και ένα δαχτυλίδι, ένα καρύδι, ένα καπάκι από αναψυκτικό αρκούν για να γίνουν παιχνίδια στην παιδική φαντασία.
    Η δική μας φαντασία που κοιμήθηκε και ζητάμε τόσα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

    ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ.ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΧΕ ΜΑΘΕΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Έπαιζα κι εγώ "Που 'ν'το, που 'ν'το... δαχτυλίδι" και "Πινακωτή, Πινακωτή από τ' άλλο μου τ' αυτί" και "Αμπάριζα" και ένα σωρό άλλα παιχνίδια με τα παιδιά της γειτονιάς! Και οι μαμάδες έπλεκαν και κεντούσαν μέχρι αργά το βράδυ... Αχ, αυτά ήταν χρόνια!!!
    Να' σαι καλά γιαγιά, αυτά πρέπει να τα θυμόμαστε!!!

    Πολλά φιλιά, καλή εβδομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Όμορφη ανάμννηση γιάγια Αντιγόνη. Με πήγες σε άλλες εποχή με τον ανάλαφρο τρόπο γραφής σου. Τι ωραία που θα ήταν τότε. Πιο απονήρευτος ο κόσμος τότε. Πάντως αν και είμαι 17 παίζαμε θυμάμαι και 'μεις αυτό το παιχνίδι στο δημοτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Έτσι πέρασα να πω μια καλησπέρα,

    Κάτι παρόμοιο παιχνίδι παίζαμε κι εμείς...
    Αλλά πάν τα χρόνια εκείνα...

    Χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Παιχνιδια μιας αλλης εποχης που εχουν γινει γλυκες αναμνησεις.Καλη εβδομαδα να εχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Όλα τα χρόνια είναι Χρόνια Αθωότητας,Υπεροχη γιαγιάκα μου...

    Ξέρεις γιατί?..
    γιατί το δαχτυλίδι δε χάθηκε ποτέ...
    όσο καλά και δεξιότεχνα κι αν το κρύβουμε στις χούφτες μας,
    πάντα ένα χαμόγελο το βρισκει...

    Σου αφήνω Αμετρητα Φιλιά.....
    φορεσιές του παρελθόντα χρόνου, που απόψε θα μας ταξιδέψει σε Όνειρα Αναμνήσεων......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Στην επομενη αναρτηση σου περιμενω και την "κυρια Μπερλινα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Φιλι σου εδωσα η ξεχάστηκα με το δαχτυλίδι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. ΣΑΣ ΟΦΕΙΛΩ ΜΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.

    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αχ γιαγια αντιγόνη και συ ξενύχτησα βλέπω!!!!Νάναι η ηλικία μας???????...μπά όχι. Μάλλον να προλάβω ότι δεν έκανα όλα τα χρόνια (32)που δούλευα και ποτέ δεν μου έφτανε το εικοσιτετράωρο!!!!!!!Αλλά και τώρα δεν μου φτάνει!!Καλό ξημέρωμα!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Πανέμορφες στιγμές έγιναν γλυκύτατες αναμνήσεις!
    Καλή βδομάδα καλή μου Αντιγόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. το έχω παίξει κιεγώ αυτό το παιχνίδι!! Αλλά εμείς το παίζαμε με κάτι ψευτοδαχτυλίδια που τ' αγοράζαμε για μερικές δραχμές από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς. Όμορφο ποστ, σε φιλώ, καλή χρονιά να έχεις γλυκιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Σε μας, όλο και βρισκόταν κάποια τυχερή που είχε ενα από εκείνα τα ψεύτικα που πουλούσαν στα πανηγύρια. Πως έλαμπε, πως στόλιζε το χεράκι μας, όταν το δοκιμάζαμε αν ήταν στις καλές της η ιδιωκτήτρια και μας άφηνε... Μου άρεζε οταν είχε πέτρα στο χρώμα του κεχριμπαριού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Πολύ ευαίσθητο!!!
    Την Καλησπέρα μου!!!
    Καλή Βδομάδα να έχετε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή