Εκδρομή στη Νότα!

Τσαντάκι, μικρό με τα απαραίτητα, κρέμες νυκτός, ημέρας, απομεσήμερου,
Χαπάκια πάσης φύσεως, χρώματος και ιδιότητας.
Το ταξίδι μακρινό. Δυο στάσεις με τα ΜΜΜ.
Μη συναχωθώ! Θα πέσω στα χεράκια της αδελφής μου!
Και αρχίζουν οι παλιμπαιδισμοί και οι προστακτικές!
Βάλε θερμόμετρο!
Εσύ έβηξες; (όχι ο δίπλανός)
Ξάπλωσε! 
Τρώγεεεεε! Ο δίσκος είναι άρρηκτα δεμένος με τα χεράκια της.
Μην ανάψεις τσιγάρο σ’ έφαγα!
Ασε αυτό το διάολο! ( Η/Υ)! Είναι του ανιψιού μου και με «έβαλε» στη σελίδα μου.ΧΑ!
Οι ώρες βέβαια είναι καθορισμένες!  Για αυτό το λόγο δεν προφταίνω να απαντήσω σε όλους..


Από το πρωινό ξεκινά το δράμα. Γάλα που σιχαίνομαι, φρυγανιές βουτυρωμένες και πασαλειμμένες
με την μαρμελάδα σύκο δικής της παρασκευής, κρουασάν που έριξε από τα άγρια χαράματα στο φούρνο. Στην κουζίνα βράζει η σουπίτσα που επίσης σιχαίνομαι! 
Ο καφές μετά από μια ώρα! Να έχω «στυλωθεί»!
Χθές το απόγευμα, περιμέναμε επίσκεψη της συμπεθέρας της. Μόλις με βλέπει με το τζιν  το μπλουζάκι λίγο ρουζ για τη μετατροπή του εκρού σε ανθρώπινο χρώμα, της έρχεται το πρώτο εγκεφαλικό!
-Ετσι θα εμφανιστείς; Να πέσουμε στο στόμα της; Γυναίκα ιερέα είναι τι θα πει;
Ξαναμπαίνω στο δωμάτιο. Κοτσάρω πασμίνα και την στηρίζω με καρφίτσα δικής μου κατασκευής από παλιά, που βγάζει μάτι!
Μου μπλάβιασε η Νοτούλα! Ένα χαπάκι για την πίεση το πήρε δεν μπορεί!
Καταφτάνει η συμπεθέρα ,φιλιά, αγκαλιές και ύφος εξεταστικό και απορημένο.
-Μια χαρά σε βρίσκω Αντιγόνη!
  ΧΑ ΧΑ , Αν νομίζει κανείς πως θα του δώσω την ευκαιρία να πει… την καημένη.. γελάστηκε!


Νοτούλα μου, τρελαίνομαι να χουχουλιάζω στην αγκαλιά σου..
Να ακούμε τις μουσικές μας…
Να γελάμε και να κλαίμε…
Αυτή η αγκαλιά σου που τα χωράει όλα!!!!!!