 |
| Το χαρτζιλίκι πενιχρό. Σε χρόνους που τα νιάτα χόρευαν σε ρυθμούς αλλοτινούς. Στης καρδιάς το πέταγμα! Το πάρτι ρεφενέ, οι αγκαλιές δειλές.. το τρέμουλο στα ιδρωμένα χέρια, στο πρώτο καρδιοχτύπι! Η χαρά έκανε παρέα στα όνειρα! Οι στιγμές! Οι προσμονές! Ο έρωτας που είναι πάντα ίδιος! Κουβαλάνε ότι τσαλακώθηκε, ότι άντεξε.. ότι ακολούθησε.. δάκρυ χαρά πόνος όνειρα αλήθειες ψέματα διαψεύσεις ερχομοί απώλειες |
Ανεκτίμητοι ειναι ολοι αυτοι οι δισκοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο το NEGRO στην Τσαμαδου αγοραζα και εγω δισκους και κασέτες τοτε.
Τι μου θύμισες.........
"To Κορίτσι του Μάη"....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧορεύαμε σε απόσταση και πάντα κάτω από το βλέμμα της μαμάς!!!!
Όμορφα χρόνια!!!!!
.... με τα πρώτα σκιρτήματα!...
Nα είσαι καλά Αντιγόνη μου!
...Καλημέρα....
ΑπάντησηΔιαγραφή..Τα πιο ωραία λαικά....
..σε σπίτια με μωσαικά...
..τι να πρωτοθυμηθεί κανείς...
..Ευτυχώς που ακόμη μπορούμε να θυμόμαστε.. και να ζούμε με τις αναμνήσεις..
Κωστής
Τρέλα τα δισκάκια.... έχω πολλά... η μαμά βλέπεις.... αλλά έχω και των 75... Μάρα Αστέρη .... η αγαπημένη μου μιας άλλης εποχής.... τότε που με τα τραγούδια ερωτευόσουν....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά Αντιγονάκι μου...κάθε μέρα και ενα χαμόγελο...
Σε φιλώ και δώρο αγκαλιάαααα.....
Βάλε κάτι στο πικάπ ν'ακούσουμε:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ βρε γιαγιά τι μου θύμησες τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάζευα λεφτά από το χαρτζιλίκι μου για να αγοράσω 1 μεταχειρισμένο δίσκο. Τι όμορφα χρόνια.
Από τις ποιο όμορφες αναρτήσεις σου.
Γι αυτό σε αγαπάω πολύ.
Καλημερούδια γλυκιά μου!!!
Είδος προς εξαφάνιση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία δισκάκια.. γεμάτα αναμνήσεις..κάθε γρατζουνιά τους κι ένας έρωτας..
Οχι όπως τα απρόσωπα cd τώρα.
Καλή σου μέρα Γιαγιούλα.:))
Έχω μερικά 45άρια, που ήταν μπερδεμένα και γλύτωσαν την αποστολή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα έστειλα σε ένα κοριτσάκι(τότε) για να ακούσει με τι μουσικές κάναμε τα πάρτυ.
Το κιβώτιο με τα Ελληνικά το έχω, τα 78άρια όμως του γραμμοφώνου της γιαγιάς, τα σπάσαμε για πλάκα! Από εκεί βγήκε και η έκφραση αυτή. Σπάγανε τους δίσκους όταν δεν έπαιζαν πια από την φθορά. Τα πιάτα είναι μεταγενέστερα!
Πάλι μου ξύπνησες αναμνήσεις, ήρθε ο ήχος του Τεπάζ στη αμμουδιά, το φούσκωμα στις τσέπες από τις μπαταρίες, η γεύση του βερμούτ από την νταμιτζάνα και τα φυστίκια......
Τα κλάμματα μούρχονται.......
Καλή σου μέρα Αντιγονάκι, να είσαι πάντα καλά, κι ας κλαίω!!!
καλημέρα ! το παλιο μπαράκι με το πικαπ απο το πατρικό μου το έχει ο αδελφός μου στο σαλόνι του, εκεί λοιπόν είναι και οι δικοι μας δίσκοι! δεν εχουμε πάρα πολλούς γιατί εμεις ήμασταν περισσότερο η γενιά με τις κασέτες !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχ βρε Αντιγονούλα ! καθε αναρτησή σου είναι μαχαιριά στις αναμνήσεις μας!! κάθε μέρα μας γυρίζεις πίσω στην γλυκιά εποχή της νιότης !!
πολλά πολλά φιλιά
Αγαπημένα! πάντα ήθελα να έχω σε μια γωνιά του σπιτιού μου ένα τζου μποξ, έστω και σαν διακοσμητικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα Αντιγόνη μας....
Γιαγια Αντιγονη καλημερα, τωρα υπαρχουν στους περιξ δρομους του σταθμου στο Μοναστηρακι, χυμα, παραμελημενα και γρατζουνισμενα και ποσοι εχουν ενα φιλιπς πικαπ να τους ακουν?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια απο το κατινακι...
Καλή σου μέρα με τις τόσο όμορφες αναμνήσεις που είναι τόσο κοντά στις δικές μου. Τα βινύλια μου τα φυλάω σαν θησαυρό... να μου θυμίζουν ότι πέρασε και δεν θα ξαναέρθει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ καλη μου Αντιγόνη .....καθε φορα που σε διαβάζω τα ματια θολώνουν και ενας κομπος στο λαιμό μου κόβει την ανάσα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πάρτι άνοιγε με '''το κοριτσι του Μαϊ''' και έκλεινε με το ''α καζα ντι Ρενε'' και μετα αλλάζαμε 45αρια για να μην χανουμε κανενα τραγούδι ...ως την επόμενη φορά που θα πηναμε λιγο βερμούτ και το κεφι θα άναβε
να εισαι καλα να μας φέρνεις στο μυαλό τοσες ωραίες θύμισες
Και να πρωι!πρωι!! που με εβαλες να ξεδιπλωσω,απο το σεντουκι..της καρδιας μου τις διπλωμενες μου αναμνησεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ξερεις Νόνα μου?
Τις διπλωσα εκει και περιμενω..Τι?μα τα εγγονια που θα ερθουν.
Καλη μερα να εχεις.
Γιαγιά Αντιγόνη, καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθα για το γλυκό του κουταλιού που λέγαμε, στο δικό σου μπαλκόνι με την ξεχωριστή θέα….
Κερασάκι, παρακαλώ, μα αν δε σου βρίσκεται, ένα φιλάκι εξαιρετικά γλυκό….
Και Γούναρη, παρακαλώ! Εγώ βλέπεις έχω κλασική παιδεία. Και Μαρούδα και Δενάρδου…
Μεταξύ μας όμως, όσες αναμνήσεις σου κι αν αποθέσεις εδώ, όσο κι αν προσπαθήσεις να αποδείξεις το προσωνύμιο «γιαγιά», εγώ δε θα πειστώ. Αισιόδοξη αιώνια έφηβη, άντε και με κάποιες ξεχωριστές εμπειρίες, αποδέχομαι πως είσαι.
Οι στιγμές, οι προσμονές, τα δάκρυα και οι χαρές, οι ερχομοί και οι απώλειες, οι αλήθειες και τα ψέματα, είναι όλα ,βλέπεις, διαχρονική κουλτούρα, δεν τεκμηριώνουν το «γιαγιά».
Ο έρωτας, αυτός ναι, τεκμηριώνει το «παλιά καραβάνα», για μολόγα λοιπόν…..
Άντε καλά, στην άλλη μου επίσκεψη που θα γνωριζόμαστε καλύτερα….
Τα πιο τρυφερά μου αισθήματα εναποθέτω και ήρεμη μέρα εύχομαι.
νάταν ξανά τόσο όμορφα όπως τότε ...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο το NEGRO στην Τσμαμαδού , οι πρώτοι δίσκοι του Christophe , Barry White και ΜOODIE BLUES 3 και δανειζόμενοι για ολοα τα πάρτυ μαζί με το φορητό πικ απ που μου είχε κάνει δώρο ο παππούς στα γεννεθλιά μου !!!!!!!!
Καλησπερα γιαγιακα! Τι μου θυμισες τωρα.. Οχι ακουσματα δυστυχως δεν γεννηθηκα σ'αυτην την εποχη αλλα θυμαμαι ο μπαμπας μου να εχει παααααααααρα πολλα τετοια μικρα, τα ανακαλυψαμε καποια μερα και παιζαμε! Θυμαμαι οτι τους ειχα περασει μια ωραια κορδελα και κατι τα εκανα.. Ωραιο θορυβο εκαναν οταν τα πεταγες!! Ενταξει εσπασαν κανα δυο αλλα τα υπολοιπα τα εχουμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρουλοφιλακια!
ακόμη τους έχω τους δίσκους,αλλά και των παιδιών αργότερα,λίγο πρίν βγούν οι κασέτες.φιλιά πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό διηγήσεις μόνο έχω εικόνα εκείνων των στιγμών, φαντάζομαι πόσο πολύ σημάδεψαν τα χρόνια της νιότης και όχι μόνο. Η τεχνολογία έφερε τα πάνω κάτω.. μας άλλαξε όπως και τον τρόπο που διασκεδάζουμε αν και η λέξη είναι πολύ σχετική.. πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έκανε εντύπωση και η θήκη για τα δισκάκια αριστερά στην φωτογραφία:)
Ο μπαμπάς μου τα βάζει ακόμα στο πικ απ και παίζουνε για να τ' ακούνε τα εγγόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤ ανταλλάξαμε Αντιγόνη μου και δεν το θυμόμουνα;Είμαστε απίστευτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσες αναμνήσεις...χορεύουν πάνω στις νότες τους!!!
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΩ ΤΟΝ
ΑπάντησηΔιαγραφή΄΄ΘΗΣΑΥΡΟ΄΄!
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!!!!
ΝΑ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ...
ΚΑΠΟΙΑ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ήμασταν πιτσιρίκια και πηγαίναμε το καλοκαίρι στο χωριό της μαμάς για διακοπές, τις πρώτες μέρες η μαμά έκανε φασίνα. Έβαζε ένα μικρούτσικο πικάπ στην κορυφή της σκάλας με τα δισκάκια που τις άρεσαν και από εκεί έπαιζε μουσική καθ΄όλη την διάρκεια της φασίνας..... Ο αγαπημένος της δίσκος αυτός της Βούλας Πάλλα αν θυμάμαι καλά......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεκτίμητες αναμνήσεις!!!!
Την καλησπέρα μου!!!!
Αληθινοί θησαυροί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω το βινυλιο δε το πρόλαβα! Το ομολογώ! Ειμαι παιδί της ακριβως επόμενης τεχνολογίας, κασέτα και καπάκι cd, τα οποια κι αυτά ειναι φορτωμενα με ωραιες αναμνησεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια πολλα Γιαγιακα
Λοιπον να το ξερετε...Ειστε γερουσια ξεγυρισμενη...Ναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλειω Δεναρδου;;;
Ποια ειναι αυτη;;;
Γουναρης;;;
καλα...εδω φτασαμε στην εποχη που γραφανε μουσικη για την Αργοναυτικη εκστρατεια...
Τοτε που η Ακροπολη ηταν...Οικοπεδο...
Ρε δεν σας εχω πει να μην τα λετε αυτα;;;
φαινεται η ηλικια μας...
Θα μας παρουν φωτογραφιες και θα λενε...
Να σου δειξω ενα Δεινοσαυρο στο κινητο;;;
Εγω δεν θυμαμαι τιποτα απο αυτα...
Ημουνα..Μικρος...
Αντιγόνη μου βλέπω άνοιξες για τα καλά το χρονοντούλαπο!Τι μας θύμησες πάλι,πόσο πίσω μας γύρισες,πόσο διαφορετικά ήταν όλα;Εχω και 'γω κάμποσους δίσκους βινυλίου κι ένα πικ-απ που παίζει κατα καιρούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,καλό ξημέρωμα!
ΛΥΠΑΜΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΧΩΡΙΣΤΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΥ ΤΡΑΒΑΝΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ.
ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΟΥΝ!!
ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΧΩ "ΣΤΗΜΕΝΗ".
Καλημέρα Αντιγόνη.Η Κατερίνα και εσύ βαλθήκατε να μας μελαγχολήσετε -ευχάριστα όμως- η κάθε μία με διαφορετικό τρόπο.Κάπου στην Αθήνα πρέπει να έχω 45άρια.΄Εδω έχω των 75.Paul Anka, Demis Rousos, Adamo, Johny Halliday, Prisley.
ΑπάντησηΔιαγραφήTo αγαπημένο μου, Whithout you.
Ασε εκείνο Το Κορίτσι του Μάη.Είχε κάνει πάταγο.Φιλιά.
Πολύ όμορφες αναμνήσεις..... Ελάχιστες δικές μου ή ίσως από διηγήσεις του μπαμπά, να νομίζω πως έχω αναμνήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα 45άρια τα δάνεισε σε φίλους και ποτέ δεν τα επέστρεψαν.
Βυνιλίου, έχει ολόκληρη συλλογή ο αδελφός μου και όταν μαλώνουμε την μικρή μας που την σκαλίζει απαντάει:"δικά μου είναι".
Κάθε μέρα μας χαρίζεις κάτι όμορφο!!!
Σ' ευχαριστούμε...Σ΄αγαπάμε!!
Άννα, από Καστοριά
Αντιγόνη μου τέτοια 45ακια είχε ο πατέρας μου κι είχα κατενθουσιαστεί όταν τα ανακάλυψα και τα έβαλα στο πικ-απ να τ'ακούσω. Ολύμπιανς θυμάμαι ότι είχε και αρκετά αγγλικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν τον ρώτησα μου'χε πει για πάρτυ, χορούς, φλερτ. Ωραίες εποχές ε; :)
Φιλάκια πολλά πολλά
Το ηλεκτροφωνο και τα σαρανταπενταρακια ειχαν την πρωτη θεση παντα στις συγκεντρωσεις της χαρας.Οι δισκοι αγοραζοντουσταν απο τον Θεοφανιδη και μετεπειτα απο το Νεγκρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήτς τς τς ακόμα ξεθάβω το πιστεύεις; μετά από τόσο καιρό εντατικής μελέτης...και μετά μου λες...κακομοίρα μου αλίμονο σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήγιαγιά μου αγαπημένη...