Επάγγελμα;;;;

Παπούτσι με φελλό να ξεπηδούν τα δαχτυλάκια

με το κατακόκκινο βερνίκι.

Γαμπίτσα τσουπωτή και αψεγάδιαστη…

Φούστα στενή να γράφει ιστορία

στα τροφαντά καπούλια..

Ζώνη λάστιχο δεκάποντη,

σφιχτή στη μέση να δένει στην

τελευταία οπή..

Πουκάμισο, αμάνικο

με τα κουμπιά μόλις

να στέκουν στη γραμμή

του στητού στήθους..

Το κατσαρό ξανθό μαλλί

να αγκαλιάζει το πάλλευκο

πρόσωπο με τα χείλη

βαμμένα να ανασταίνουν πεθαμένους..

Στα χέρια χρυσές βέργες

να χτυπούνε και τα δάχτυλα

στολισμένα με δαχτυλίδια

φερμένα από τα ταξίδια του πατέρα.

Σαν έσκαγε στην ξώπορτα,

με την τσάντα,

με το πέρα δώθε λίκνισμα,

αναστέναζαν από αμούστακα,

ως ραμολί με ξεχασμένους πόθους.

Η Στάσα στα τριάντα πέντε της δούλευε

σε καπελάδικο.

Εμενε με την μάνα της και την μεγαλοπαντρεμένη αδελφή

που διόλου δεν την καμάρωνε

μια και ο Μέγιστος, δεν της είχε κάνει τη χάρη

να δώσει το ελάχιστο περίσσευμα

από την ομορφάδα της μικρότερης.

Εκείνο το καλοκαίρι έφτασε στη γειτονιά ο Πότης

από την Καλαμάτα.

Νοίκιασε μια κάμαρη στο απέναντι σπίτι.

Κορμί στητό με βλέμμα που κόλαζε και παράστημα

που σπάνια κυκλοφορούσε

Ντελικανής με τα όλα του και στα είκοσι εννιά του

ήξερε καλά το παιχνίδι του κατακτητή.

Η μόνη επαφή με τους γειτόνους ένα νεύμα χαιρετισμού

χαμηλώνοντας το κεφάλι.

Και η Στάσα παλάβωσε. Αυτή που είχε ανάψει φωτιές

και είχε παρασύρει στην αγκαλιά της τόσους

έτρεμε το κορμί της στη θέα του.

Ο μόνος που δεν έβλεπε να την κοιτά και να λιώνει…

Πρώτη φορά έχανε το αγέρωχο βάδισμα…

Ως να τελειώσει ο Αύγουστος, έλειωνε…

Σημασία ο Πότης..

Ένα βράδυ που σχόλασε, χωρίς όρεξη κατέβηκε

τα δυο σκαλιά έτοιμη να πάρει τον δρόμο

του γυρισμού για το σπίτι.

Και άρχισαν οι καμπάνες να χτυπούνε,

τα μάτια να γεμίζουν χρώματα..

Ο πόθος, με το κορμί ακουμπισμένο,

στην απέναντι γωνία της χαμογέλασε.

Το ίδιο βράδυ στο ξενοδοχείο κάπου στις Τζιτζιφιές παραδόθηκε

άνευ όρων, στα «θέλω»του Πότη!

Πέντε γλαδιόλες στη διάφανη ζελατίνα και

η παράδοση οριστικοποιήθηκε.

Μόνο η μάνα και η αδελφή είχαν δισταγμούς.

Πούθε κρατάει η σκούφια του; Που είναι οι δικοί του;

Τι δουλειά κάνει;

Και που είναι πιο μικρός;

Αναψε και κόρωσε η Στάσα!

-Αυτός είναι και αν σας γουστάρει!

Ο γάμος έγινε. Σε στενό οικογενειακό κύκλο

μόνο από την πλευρά της.

Ο καιρός που ακολούθησε ήτα βαρύς για την Στάσα.

Κάπου τον έχανε ώρες ατέλειωτες κυρίως τα βράδια.

Ηταν η δουλειά του..

Τέτοια αλλά ποια;

Αρχές Δεκέμβρη, πέρασε το κατώφλι

η Ζέτα που με οργή άφησε φίδια να βγαίνουν

από το στόμα της.

Ο ντελικανής ήταν κράχτης

και ζιγκολό στο μπαρ του Μήτσου στην Τρούμπα.

με στόχο το διώροφο της Στάσας...