Τα καλοκαίρια που φύγαν!

Τέτοιες μέρες άρχιζαν οι ετοιμασίες για τις διακοπές.

Επιδρομή στα μαγαζιά για επιλογές υφασμάτων.

Ο Ιωσηφίδης ήταν το μοναδικό κατάστημα

με την μεγαλύτερη ποικιλία.

Αλλά την γύρα και στα άλλα την ρίχναμε,

γνωρίζοντας βέβαια που θα καταλήξουμε.

Και άρχιζε το βάσανο του υπάλληλου.

Πρώτα στα τσίτια για ρομπάκια.

Μετά για τα «καλά»!

Κατέβαζε τα τόπια ο έρμος

και πέντε γνώμες σε αντιπαράθεση!

Σαν τελειώναμε ένοιωθα πως

μας έριχνε την μούντζα του!

Αντε καυγάς με το φιγουρίνι

να αλλάζει χέρια.

Η ραπτομηχανή να πιάνει βάρδια

από το πρωί ασταμάτητα.

Ο μόνιμος οδυρμός, η απαγόρευση να φορέσουμε

«ψαράδικο» παντελόνι!

Να μας σχολιάζουν στο νησί;

Είχαμε βλέπεις και το Αιγινίτικο κους-κους.

Στη σαλοτραπεζαρία , βαλίτσες ανοιγμένες

σε ετοιμότητα μη μας ξεφύγει τίποτα!

Και τα βράδια ξαπλωμένες στα κρεβάτια

ονειρευόμαστε πως τούτο

το καλοκαίρι θα ήταν το καλύτερο!

Οι πρωινές βόλτες στο μουράγιο,

τα δειλινά χρωματισμένα,

η θάλασσα που αγκάλιαζε το κορμί,

η άμμος που κυλούσε από τις χούφτες μας,

οι κρυφές ματιές στα αγόρια, τα ψάθινα καπέλα

και οι βόλτες με τα κανώ.

Τα μεσημέρια κάτω από τις φιστικιές,

ύπνος δεν μας έπιανε

μη χάσουμε στιγμές αγαπημένες..

Ο βραδινός περίπατος με χωνάκι παγωτό…..

Δυο μέρες νωρίτερα έφευγε η μάνα

να καθαρίσει το σπίτι.

Η γιαγιά Παναγιώτα ψώνιζε καφέδες , ζάχαρη,

λουκούμια,παντόφλες,

και μαντίλες για τις συγγένισσες της.

Παραμονή της αναχώρησης τελευταίες

ματιές στις βαλίτσες.

Σαν μας ανέβαζε ο πατέρας, στο πλοίο

βρίσκαμε θέσεις

και άρχιζε το όνειρο.

Το πρώτο φτύσιμο

του μαύρου καπνού από το φουγάρο

ήταν η αρχή της πιο γλυκιάς προσμονής…