Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Το καρώ ταγιέρ!


Η Τότα ήταν η μοδίστρα της γειτονιάς.
Όχι μια συνηθισμένη γυναίκα.
Το σπίτι της λίγο πιο πέρα από το δικό μας.
Ενα μονώροφο, με αυλή γεμάτη λουλούδια
και δεξιά τα δωμάτια στη σειρά.
Το πρώτο μπαίνοντας ήταν το ατελιέ της!

Όταν έβγαινε στο σοκάκι έτριζε το στενό.
Το μαλλί ξανθό, πάντα περιποιημένο σε κότσο.
Την φέρνω στο μυαλό με το ταγιέρ ασπρόμαυρο
πιε ντε πουλ , στενή φούστα και το σακάκι σε φαρδιά
γραμμή με τεράστιο γιακά.
Πάντα περπατούσε στη μέση του δρόμου με τις
ψηλές γόβες, αγέρωχη και γέμιζε αρώματα στο διάβα της.
Σαν μια Μελίνα στο φτωχοσόκακο.

Έβγαινε μόνο σαν πήγαινε στα μαγαζιά να αγοράσει κόπιτσες,
κάμποτα, φόδρες, φερμουάρ…
Κανείς ποτέ δεν την είχε δει με ρόμπα, κάτι που συνηθιζόταν
να φορούν οι νοικοκυράδες.
Κάθε πρωί χαιρετούσε τον άντρα της στην εξώπορτα, με το
κατακόκκινο κραγιόν στα χείλια.

Οι γειτόνισσες ζήλευαν λυσσασμένα.
Παστρικιά και αντροχωρίστρα!
Φόβος μη ξεμυαλίσει τον «άνθρωπό» τους!

Όταν τα Κυριακάτικα απογεύματα έβγαινε στο μπράτσο
του Γιάννη η ζήλεια στο ζενίθ.
Βλέπεις είχε την τύχη να έχει στο μπράτσο της, έναν
άντρα δυο μέτρα και τον γιό της σφιχτά κρατημένο
στο δεξί της χέρι.

Την ευτυχία δεν την συχωρούν οι στερημένες.

Η μάνα της στο πλατύσκαλο τους σταύρωνε.
Αυτή κρατούσε το νοικοκυριό της μοναχοκόρης της.
Φυσικά, οι κυράδες ούτε το κατώφλι της δεν περνούσαν!
Η πελατεία της από τις πέρα γειτονιές.

Με τον γιό της τον Γιάγγο μια ηλικία είχαμε.
Θυμάμαι, τις φορές που μου έραβε φούστες, ή μου
«γύριζε» το παλτό πάνω σε ένα σκαμνί.

Τα απογεύματα λίγο πριν βγούμε στο δρόμο, μαζευόμαστε
στην αυλή, μιλώντας σιγά μη ξυπνήσουμε τον Γιάννη της.
Η γιαγιά μας μοίραζε λουκουμάκια με μπισκότα πάνω κάτω.

Ηταν Ανοιξη και γυρνώντας από το σχολείο, κόσμος μαζεμένος
στην πόρτα της Τότας.
Η μάνα μου με περίμενε και με τράβηξε στο σπίτι.
Μέχρι να μου εξηγήσει ότι ο Γιάννης σκοτώθηκε στην δουλειά
του, είχα πεταχτεί με την Νότα και τρέχαμε να βρούμε τον Γιάγγο.

Ολες οι υποκρίτριες, σε παράταξη!
Για πολλές νύχτες έκλαιγα, μη πάθει κάτι ξαφνικό ο πατέρας μου.
Οι εικόνες τραυματικές για την απροετοίμαστη ψυχή μας.
Και όλες να συμπαρασταθούν στην «καημένη»

Η Τότα εξακολούθησε να δουλεύει.
Έβγαινε το ίδιο αγέρωχη , μόνο που τώρα φορούσε μαύρα.
Και από το μαντήλι του κεφαλιού έφευγε η ατίθαση ξανθιά
φράτζα.

Λίγο καιρό μετά άρχισε η χολή να ρέει….
Αυτή η γυναίκα που δεν τους έβλεπε δεν τους άκουγε
δεν χαμήλωσε για να χαρούν, δεν προσκύνησε στα «έτσι πρέπει»
καμάρωσε τον Γιάγγο της επιτυχημένο δημοσιογράφο!
Το όνομα του μόνο άλλαξα!
Πριν λίγο καιρό η Τότα έφυγε στα 83της.

58 σχόλια:

  1. Γιαγια Αντιγόνη,υπέροχο.Η ζήλεια σε όλο της το μεγαλείο.Το λουκούμι με τα μπισκότα!Τι μου θύμησες.!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ζήλεια είνα από τα πιο καταστροφικά συναισθήματα!
    Ο Θεός να αναπαυσει την ψυχούλα της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ για άλλη μια φορά γιαγιά. Πόση ΑΛΗΘΕΙΑ περικλείει αυτή η φράση "την ευτυχία δεν την συγχωρούν οι στερημένες". Να' ναι καλά εκεί που πήγε η γυναίκα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. φουρτουνιασμενη ψυχή:
    Μου άρεσε το ροζουλί λουκουμάκι με γεύση τριαντάφυλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΕΛΕΝΑ:
    Και η αξιοπρέπεια της, που δεν την άγγιζε τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαγισσούλα:
    Κοριτσάκι μου, αυτό δεν παλεύεται!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. έχουν αλλάξει οι καιροί;οι ζήλιες;οι φθόνοι;μπαα....

    καλή βδομάδα
    χχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν ηξερες τι μου έκανες τώρα....


    Η μάνα μου ήταν μοδίστρα, η μάνα μου έβγαινε στο μπράτσο πάντα του άντρα της και των παιδιών της, ενός δίμετρου άντρα, η μάνα μου έχασε τον αντρα της έτσι ξαφνικά κι η μάνα μου δεν χαμήλώσε ποτε

    Αυτη η σκηνη με την γειτονια μαζεμένη εξω απο τη πορτα με γυρισε δεκαετίες πίσω και με συγκλονισε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Την ευτυχία δεν την συχωρούν οι στερημένες"!
    Μεγάλη κουβέντα Αντιγόνη,που δεν ισχύει μόνο σε περιπτώσεις σαν αυτή που περιγράφεις αλλά σε όλο το μήκος το εύρος της ζωής.
    Καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αντιγόνη μου, η ζωή με δίδαξε πως η αξιοπρέπεια και η έντιμη υπερηφάνεια δεν συγχωρείται. Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιαγιά Αντιγόνη,καταπληκτικό.
    Μου αρέσουν οι ιστορίες που με τόσο γλαφυρό τρόπο μας λέτε. Ταξιδεύω μαζί σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πάντα υπάρχουν κρυμμένα πτι-μπερ και μπουκίτσες λουλούμια, ειδικά το καλοκαίρι και "ρίχνω" πότε-πότε κανένα, στα μουλωχτά.
    Το μπισκοτολούκουμο είναι από τα αγαπημένα μου και δεν το αποχωρίζομαι, ότι και αν μου λένε...
    Πάλι έφερες γλυκές αναμνήσεις. Τι θα γίνει με σένα;
    Να'σαι καλά.
    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιαγια αντιγονη εγραψες παλι, ανοιξες παραθυρο στο χθες,βρηκαμε τις παλιες μας γειτονιες. Φιλια απο το κατινακι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γιαγιά Αντιγόνη απο ταξείδι ήρθα και με περίμενε στο σπίτι σου μια όμορφη ιστορία απο τα παλιά!!
    Εσύ και ο Καραγάτσης στο 10 φέρνετε την παλιά Αθήνα στην μνήμη μας...συντονίστηκα σήμερα μαζί σου, έχω κι'εγώ κάτι απο παλιά Αθήνα!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ακόμα και σήμερα, κατακρίνουμε αυτό που δεν έχουμε ή αυτό που δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να γίνουμε.
    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιαγιά Αντιγόνη καταπληκτικό! νομίζω ότι πρέπει να ξανασκεφτείς την ιδέα της έκδοσης ενός βιβλίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Και λοιπόν;E allora?
    Μπορεί να υπάρχει ζήλεια αρκει να ξέρεις να την προσπερνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ρίκη Ματαλλιωτάκη:
    Κοριτσάκι μου πόσο πρέπει να αγαπάς αυτή την μανούλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. zeidoron:
    Δίκιο έχεις υπάρχει παντού και ισχύει και για τα δυο φύλα και σε όλους τους τομείς.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μαιρη:
    Οταν την έχεις τους προσπερνάς!
    Και αυτό τους κάνει τρελούς!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. bouru bouru:
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Να έχεις μια καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ:
    Αυτή η γεύση μου αρέσει και ακόμα το τιμώ δεόντως!
    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. dimitris:
    Οι γειτονιές μας που δεν ξεχνάμε.
    Σημάδεψαν την νιότη μας όπως και αν ήταν αυτές.
    Κατινάκι μου φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κariatida62:
    Σε αυτή την φτωχογειτονιά μεγάλωσα στον Πειραιά.
    ΦΙΛΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Vassilis:
    Τα συναισθήματα μένουν ίδια απο τους μίζερους αυτής της ζωής.
    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. karfoma;
    Βαλτός είσαι πουλάκι μου;
    Να περνάς καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τα λουκούμια-γενικώς-μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια. Και μόνο που θα τα μυρίσω...Ο στερημένος πάντα ζήλευε και θα ζηλεύει τα κόκκινα κραγιόν αυτού του κόσμου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δυνατή που άντεξε και τυχερή που έζησε αντέχοντας!
    Σε φιλώ Αντιγόνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Pink-Fish:
    Αχ αυτά τα λουκουμάκια!
    Και τα κόκκινα κραγιόν!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Η τρελή:
    Ηταν τυχερή τουλάχιστον.
    Πήρε αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχούλα της. Ωραία γυναίκα εξωτερικά και εσωτερικά. Γι'αυτό τη ζηλεύαν οι άλλες.
    Καλή σου μέρα γιαγιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Μου θυμίζει τη γιαγιά του άντρα μου. μια υπέροχη γυναίκα σήμερα στα 88 της αγέρωχη. Μεγάλωσε μόνη της 4 παιδιά. με όλες τις δυσκολίες που μπορείς να φανταστείς. αλλά μέχρι σήμερα στην τρίχα η γιαγιά. πάντα περιποιημένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Εύκολο να φθονείς αυτό που δεν μπορείς να φτάσεις! Και δύσκολο να είσαι υπεράνω! Ομως πάντα και παντού υπάρχει ο φθόνος και η ζήλεια. Η κακή ζήλεια. Αυτή που σε τρώει μέσα σου και δεν σε αφήνει να ανθίσεις, να προχωρήσεις. Αυτή που δεν σε αφήνει να μοιραστείς τις έννοιες σου μήπως και ο άλλος δει τις αδυναμίες σου. Γιατί θες να λέγεσαι ανώτερος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. DaisyCrazy:
    Ενας σπάνιος άνθρωπος που ευτυχώς οι κόποι της ανταμείφθηκαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Mana:
    Να είναι καλά, η γλυκιά αυτή γυναίκα
    να την χαιρόσαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Coffeemug:
    Πολύ εύστοχο το σχόλιο σου!
    Ολη η αλήθεια αυτών που δεν θα πετύχουν τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. "νάτανε η ζήλεια ψώρα,θα γέμιζε όλη τη χώρα!"
    Φιλιά πολλά,εξαιρετικό κείμενο για μια εξαιρετική Γυναίκα,μέρα που είναι!

    :))
    (το λουκούμι με έκανε και γέλασα!Κάτι γράφω και γω για θανατηφόρα λουκουμάκια!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ :))ΦΟΒΕΡΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Αντιγόνη οι άνθρωποι κάνουν όλες τις εποχές κι όχι οι εποχές εκείνους.
    Και οι άνθρωποι δεν άλλαξαν και δεν θα αλλάξουν ποτέ.
    Και οι γυναίκες, χρόνια τους πολλά κιόλας :)), πάντα ήταν και πάντα θα είναι "μανούλες" σε κάτι τέτοια, εν αντιθέσει με τους άνδρες που κατά βάση είναι περισσότερο αγαθιάρηδες. Μια γυναίκα συνήθως και για το "και" που θα πει πολλές φορές, υπάρχει λόγος, σκεπτικό και σχέδιο.
    Ότι η ευρεία έννοια της λέξης "πουτάνα" δεν έχει αρσενικό γένος, μάλλον δεν είναι τυχαίο. Κι άντε ξεχώρισε μετά τις αληθινές. Εκείνες στην ψυχή...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. agrampelli;
    Γέλασα με το ποστ σου.
    Εντελώς θανατηφόρο το..λουκουμάκι!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. SKROYTZAKOS;
    Σε ευχαριστώ αγόρι μου.
    ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΆ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ΑΛΩΝΙ:
    Πόσο κοντά είσαι σε όσα πιστεύω!
    Μη κοιτάς που σαν μεγάλη σέβομαι και κρατιέμαι!
    Πολλά φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. με μαγεψε η διήγηση σου και με πηγε σε παλιές εποχές... τελικά τις αγέροχες και αξιοπρεπείς γυναίκες που τόσο θαυμάζω, γιατί τις ζηλεύουν τόσο?ποτέ μου δεν κατάλαβα....
    σ'ευχαριστω για την επίσκευψη και το όμορφο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Μια μεγαλη αληθεια τοσο καλα ειπωμενη!Οι μικροψυχοι πως ν αντεξουν!!!! Σωστα το ειπες ΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ ετσι ειναι. Και γω θαλεγα μικροι λιγοι σε ολα μιζεροι.
    Καλησπερα Αντιγονη να εισαι παντα καλα και ν ανοιγεις το !!! :)
    Σοφια. (Αποκλ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Αχ Αντιγονη αυτη η ψευτοσυμπονια της γειτονιας μη νομιζεις οτι εχει εξαλειφθει, ζει και βασιλευει και καλα κραταει ακομη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. creationbyeve
    Καλώς όρισες!
    Οσο και να ψάξουμε τα ίδια θα βρούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. ΣΟΦΑΚΙ:
    Σ' ευχαριστώ για την ..υποστήριξη.
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Δημιουργία:
    Δυστυχώς η δήθεν συμπόνια έχει καταντήσει κλασσική.
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Πέρασα να πω μια καλημέρα και να πάρω λιγο άρωμα εποχής.Οι ανθρωποι δυστυχώς ότι δεν μπορούν να φτάσουν το κατηγορούν.Δεν θέλουν να παραδειγματιστούν από τους καλύτερους, θέλουν οι άλλοι να γίνουν σαν αυτούς.Είμαι τρίτη γενιά προσφυγοπούλα και γνωρίζω πολύ καλά αυτές τις αγέρωχες ΓΥΝΑΙΚΕΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Το ΑΠΟΛΥΤΟ θηλυκό μας περίέγραψες με την όπως πάντα υπέροχη ιστορία σου και ναι... "Την ευτυχία δεν την συχωρούν οι στερημένες"

    Είναι και διπρόσωπες οι ...ρουφιάνες

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. erifili;
    Τρίτη γενιά προσφυγοπούλα;
    Ετσι εξηγείται και το μεράκι στην ιστοσελίδα σου.
    Τα μπουκάλια εξαιρετικά!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ:
    Ετσι είναι οι άτιμες!
    Να σκάνε και να χαίρομαι!
    Φιλιά κοριτσάρα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Γιαγιά,μπορεις να με βοηθήσεις με τις αναρτήσεις μου;Δεν εμφανίζονται οι καινούριες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Και από το μαντήλι του κεφαλιού έφευγε η ατίθαση ξανθιά
    φράτζα ...
    ενα σπουδαιο μαθημα για εμας που διαθετουμε ξανθια φρατζα, ποτε μην το βαζεις κατω... αχ ποσα θελω να σου πω ρε γιαγια !!!!!!!!!!!!!καλο ταξιδι της ευχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. φουρτουνιασμένη ψυχή:
    Στάσου να ρωτήσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ:
    Ασπούλα μου να ξέρεις πως μια αδυναμία σου έχω!
    Μια αγκαλιά και πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Κυρία Αντιγόνη μου

    Πανέμορφη η ανάρτηση! Και η Τότα, σκέτο μάθημα για το πώς πρέπει μια γυναίκα να είναι εντός και εκτός σπιτιού... Την ευτυχία δεν τη συγχωρούν οι στερημένες, τεράστια κουβέντα είπες, αλλά και πάλι, τελευταία και καλύτερη γέλασε η Τότα...

    Πολλά φιλιά, να μου είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Freedom:
    Καλώς όρισες!
    Πάλεψε και νίκησε!
    Πολλά φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή