-Πες μου, γιατί επέλεξες τη μοναξιά; Τι είναι αυτό που σε
πονάει;
-Κουράστηκα..τι δεν καταλαβαίνεις;
-Και πιστεύεις πως εδώ στην ερημιά σου, θα βρεις γαλήνη; Οι
θύμησες όταν αναμοχλεύονται, γίνονται μαχαίρια! Δεν στο έχει πει κανείς;
-Το ξέρω. Όμως διάλεξα να ακολουθήσω την απόφαση μου. Ισως
δεν άντεχα, να συνεχίσω να ζω, τα ίδια και τα ίδια της κάθε μέρας που
ξημέρωνε! Τώρα τον χρόνο μου τον ορίζω εγώ! Δε με κουμαντάρει κανείς!
Κατάλαβες; Κανείς!
- Μήπως και η μοναξιά δεν κάνει τα κουμάντα της;
-Ασε τα μεγάλα λόγια! Την προτιμώ από τις παρεμβάσεις των
άλλων. Να υπακούω, αμίλητη τις εντολές τους. Να με βάζουν στη δική τους θέληση,
μήτε μια φορά να ακούσουν, αν μπορώ να παλέψω με την αντάρα. Αγαπούσα τα πρώτα
χρόνια αυτό που ζούσα. Μου άρεσαν τα ταξίδια και η περιπέτεια. Δεν είχα φόβο.
-Και τι ήταν αυτό που σε φόβισε;
-Η έλλειψη στοργής. Δεν ήθελα να είμαι εκείνη που απλά διεκπεραίωνα τις διαταγές.
-Κανείς δε βρέθηκε, να καταλάβει τι αποζητούσες; Τι ήθελες
για να ανεβαίνει το κουράγιο σου;
-Εκτός από το Νικόλα κανείς! Εκείνος μου μιλούσε, με χάιδευε,
μου έλεγε όλα όσα τον βάραιναν. Πρώτα εμένα είχε.. η δουλειά του ήταν σε δεύτερη
μοίρα. Και ξέρεις γιατί; Δεν ζητούσε πολλά! Μπορούσε να επιβιώσει με λιγοστά!
Μου έλεγε.. «η ζωή δεν θέλει ταμάχι! Τη κουλαντρίζεις με όσα έχεις. Τα πολλά
δεν σε κάνουν χαρούμενο. Αρκεί να σηκώνεις το βλέμμα στις ανατολές και στις δύσες.
Κοιτάζουν κάτω και χάνουν το φως, οι ηλίθιοι»! Μαζί του ήμουν δέκα χρόνια. Δεν
θα ξεχάσω τη μέρα που μιλούσαμε στο λιμάνι και έπεσε στην αγκαλιά μου. Εκεί
ξεψύχησε!
-Οι άλλοι που πέρασαν;
-Με είχαν απλά να διεκπεραιώνω τη δουλειά μου, να μου δείχνουν τη ρότα τους, εκεί που εκείνοι ήθελαν να πάω! Δεν γνοιάστηκαν αν ήθελα να πάω αλλού... εκεί που θα ήθελα. Δεν είχα επιλογές! Κατάλαβες;
-Κατάλαβα...
-Τίποτα δε κατάλαβες! Από τη στιγμή που δεν συμφωνείς με την
απόφαση μου, δεν καταλαβαίνεις τίποτα!
Της χάιδεψα τις κουπαστές.. την έπλυνα με το θαλασσινό νερό.
Η σκόνη και η άμμος την είχαν βρομίσει τη Μαριγώ, τη βάρκα που αγάπησε μόνο το Νικόλα!
Μια τρυφερή καλημέρα γι αυτήν που νοιώθει πως όλα έχουν ψυχή ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τη δική μου καλημέρα ΞΩΤΙΚΟ μου! Ευχαριστώ!!!
ΔιαγραφήΚαλημέρα γιαγιά Αντιγόνη! Υπέροχο κείμενο και γεμάτο συναισθήματα... πόσο δίκιο είχε η βάρκα!! Καλώς σε βρήκα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες! Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Η εγκαταληψη και η μοναξια του ειναι μας, κανενα χαδι , κανένας λογος δεν τα κανει πλεον ελαφρύτερα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο αν φύγουμε πρώτοι!
ΔιαγραφήΑν είναι επιλογή μας, να σταματήσει αυτό που ζούμε, για κάτι άλλο που θεωρούμαι καλύτερο!
Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα!
Καλη μου!!! Σε ευχαριστω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!!
Υπέροχη η μοναξιά των άψυχων εγκαταλειμμένων πλεούμενων, σπιτιών και λοιπών αντικειμένων, φτάνει να έχουμε αυτιά ν΄ακούσουμε την ιστορία τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦιλάκια υπέροχη μου, Αντιγόνη! :)
Είναι αυτή η τρέλα που με δέρνει... μπορεί να "μιλάω" με παλιές πόρτες.. με ένα ρούχο.. με τα κουρέλια που χορεύουν..
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά Καλή μου Αιναφετς!
ΑΦιλάκια!!!!
Kι όμως! Αυτές οι ψαρόβαρκες που όσο πάνε και λιγοστεύουν πια, έχουν πολλές θαλασσινές ιστορίες να διηγηθούν για όσους μπορούν να τις "ακούσουν". Απόλαυσα πολύ τη διήγησή σου Αντιγόνη μου, που αλλού με πήγε στην αρχή αλλά η εξέλιξή της ήταν ανατρεπτική και πολύ συγκινητική. Μπράβο σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, όπως εξήγησα και στη φίλη μας Αιναφετς, μου αρέσει να "μιλώ" με ότι παλιό αντικρίζω..
ΔιαγραφήΑνάποδο χρόνο, με αποκαλούσε η μάνα μου!
Να είσαι καλά!!!
Πανέμορφη γραφή, με ψυχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να έχεις ψυχή για να την αναγνωρίσεις!
Εύγε Φίλη μου.
Υιώτα, "Αστοριανή", ΝΥ
Γιώτα μου... πόσα ευχαριστώ να σου πω;
ΔιαγραφήΕίναι κοινότυπο αλλά δεν βρίσκω λέξη να ταιριάξει για ΟΛΑ όσα σου οφείλω!!
Την αγάπη μου και στους δυο σας, από το λιμάνι!
Antigoni mou,
Διαγραφήsteile mou sto email mou POU na sou steilw to neo mou biblio... Psaxnw... ma den ta katafera.... Fili, Yiwta
Λοιπον..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλουνε οι βαρκες;;
ΜΙΛΟΥΝΕ...!!
Κι αν δε μιλουνε αυτες....Μιλουμε εμεις,για την "παρτη" τους..Πολυ ομορφα..
Είναι κάτι που..
Διαγραφήτο γνωρίζεις ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ!
Φίλε Μαχαίρη!
Την αγάπη μου και στους δυο σας!!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκόπικρο κείμενο, και το τελείωμα εξαιρετικό με την έκπληξή του, σε άλλο να έχει πάει το μυαλό σου και άλλο να είναι που έχει τη λαλιά και λέει το παράπονο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάποιο νησί το εμπνεύστηκες αυτό να υποθέσω;
Οχι. Δεν χρειάζονται αληθινά ερεθίσματα...
ΔιαγραφήΑπό τη φωτογραφία που ανακάλυψα στο διαδίκτυο.
Αλλοπαρμένη είμαι.
Να είσαι καλά! Ευχαριστώ!
Εσύ Αντιγόνη μου κάνεις και τις βάρκες να μιλούν, να δείχνουν την ψυχή τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά να σε διαβάζουμε στο blog και στα βιβλία σου!!!!!
Πολλά πολλά φιλάκια:))
Βρίσκεις ομορφιές ακόμη και..στη μοναξιά.Πάντα με τέτοια όμορφα κείμενα αγαπημένη μου φίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου Αντιγόνη , μόλις επέστρεψα ......... ευτυχώς αλώβητη........ και έσπευσα να σε ανταμώσω . Ο ι σκέψεις και οι απόψεις σου πάντα βάλσαμο ψυχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Αγάπη μου
Τι τρυφερο! Ποιος ειπε οτι τα αντικειμενα δεν εχουν ψυχη; Πολλες φορες κουβαλανε μεσα τους τη δικη μας ακομα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πολλά δεν σε κάνουν χαρούμενο. Αρκεί να σηκώνεις το βλέμμα στις ανατολές και στις δύσες. Κοιτάζουν κάτω και χάνουν το φως, οι ηλίθιοι
ΑπάντησηΔιαγραφή=====
Πόσο σοφό!!!
Είναι πρώτη φορά που σου γράφω,αν και σε διαβάζω συχνά.Κάθε φορά που προσπαθώ να σου γράψω τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα ,γιατί η ψυχή μου είναι τόσο συντονισμένη με την δική σου ,νοιώθω ότι αυτά που διαβάζω είναι ,σαν να βγαίνουν από την δική μου ψυχή..... να "σαι καλά....Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιγονακι μου... αχ... τι παθενω καθε φορα που σε διαβάζω...!!!! οντως και εγω σε αλλα μονοπατια βαδισα μεχρι που καταλαβα πως έκανες και τα αψυχα να μιλάνε.. στο τελος μας αφήνεις με μια γευση εκπληξης.. και αυτό ειναι που αγαπαμε σε σενα... μας ομόρφηνες την μοναξια..!! σε ευχαριστουμε....να είσαι καλα μάτια μου και να μην αργεις να φανείς εν τάξει;...φιλώ σε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργισα αλλά πρόφτασα να διαβάσω το υπέροχο κείμενο,ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήthank you
حراج السيارات
όμορφο, συγκινητικό, και χαίρομαι που έβγαλες αυτό το κείμενο απο φωτ. του διαδικτύου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μένα δεν μου αρέσει η νεκρή φύση ακριβώς γιατί κάποτε είχε ψυχή!
Να είσαι καλά και να γράφεις!φιλάκια!
Πανεμορφο το κειμενο σου καλη γιαγιακα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερασα μετα απο πολυυυυ καιρο για να σου ευχηθω Υγεια πανω απ ολα!!!!
Εύχομαι η μαγεία των Χριστουγέννων να μας αγγίξει όλους και να μας δώσει το χαμόγελο και καθετι που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι στη δύσκολη καθημερινότητα αυτής της εποχής.
˛.°★。˛ΟΜΟΡΦΑ ��˛ ΜΑΓΙΚΑ ��˛ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ°.★* *
˛°_██_*。*./ \ .˛* .˛.*.★* *★ 。**
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛.* ~`˛_Π_____. * ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.˛*../______/~\*.
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.|田田 |門|╬╬╬-
Αντιγόνη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!
Χαθήκαμε, ξέρεις, δεν είχα πρόσβαση...
Υγεία, Αγάπη
και
πάλι Αγάπη...
Υιώτα,
ΝΥ
Μετα από αποτυχημενη προσπαθεια να τα πουμε και αλλιως σου αφήνω εδώ τις ευχες μου Αντιγονακι μου για την καινούργια χρονια.. να έχεις υγεια μάτια μου..και όλα να έρθουν κατ ευχή σε οτι επιθυμεις..φιλη μου την αγαπη την έχεις δεδομενη γυρω σου.. να είασι καλα και να περνας ομορφα οτι και να κανεις .. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ... φιλακιαααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη χρονια κοριτσαρα μου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις υπέροχα Αντιγόνη μου! Πάντα με συγκινείς! Και στην φωτογραφία σου βλέπω μια πολύ όμορφη γυναίκα, καθόλου γιαγιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή