Με λένε Βάνα και....

…γεννήθηκα αργά για σένα, νωρίς για τη μάνα μου που τα έχει χαμένα και νομίζει πως πάω στο Δημοτικό, με την μπλε ποδιά και τα σοσόνια.

Είσαι είκοσι και εγώ σαράντα πέντε.

Και χθες μαλώσαμε.. λέγοντας κουβέντες φτύνοντας τες. ΚΑΥΤΕΣ!

Σαν να μου τραγουδούσες το ρεφρέν του Αδη.

Ετσι έμοιαζε αγόρι μου…

Εκτός από μάνα με λένε Βάνα.

Διπλός ρόλος.. αδιαχώριστος.. μα σκέψου έπαιξα και τους δυο στο ρυθμό που μου χτυπούσαν τα πλήκτρα της σκέψης και λογικής μου.

Αυτά τα κουτάκια που δεν τα άφησα να χάσουν τις γωνίες τους!

Ορθές!

Πάντα κάτω από τους απολογισμούς τις κάθε στιγμής.

Εναλλασσόμενες αγκαλιές και το δάκτυλο να δείχνει τη σκληράδα αυτού που θα συναντούσες στη ζωή ..δεν σου έκρυψα τίποτα δεν τα πασπάλισα με παραμυθόσκονη.

Εκτός από μάνα με λένε Βάνα.

Δεν σε είχα απροειδοποίητο… πέρασα στη φιλοσοφική πριν τρία χρόνια.. θυμάσαι μαζί διαβάζαμε.. και έπεφτε γέλιο.. δεν φανταζόσουν πως το είχα πάρει στα σοβαρά. Το άλλο πτυχίο  κιτρίνισε! Μέχρι τότε είχα καθαρίσει χιλιόμετρα πλακάκια.. είχα εισπνεύσει όλες τις οσμές των καθαριστικών.. μαγείρεψα για ένα στρατό σε δυο θητείες.. ήμουν παρούσα στην πρωινή βάρδια στην απογευματινή και βραδινή. Τι άλλο έκανα; Ναι ξέχασα πήγαινα στο κομμωτήριο.. στολιζόμουν για να με περιφέρει ο πατέρας σου στους φίλους του που ποτέ δεν υπήρχαν οι δικοί μου μέσα… δεν είχαν χώρο στην υπεροψία του!

Εκτός από σύζυγο με λένε και Βάνα.

Ναι είμαι αποφασισμένη όσα και να ακούσω να κάνω τις σκέψεις μου πραγματικότητα! Οποιον πληγώσω ..λυπάμαι αλλά δεν θα υποκύψω! Σε πείραξε που πούλησα το σπίτι στο νησί… δεν πειράζει μπορείτε να πηγαίνετε αλλού .. να μην έχετε φαντάρο να τρέχει στα σούπερ μάρκετ να ταΐζει τα γατιά και να στρώνει τα τραπέζια. Όχι δεν ζητάω ρέστα όπως μου είπες.. ζητάω να με καταλάβετε και κυρίως εσύ που μου πέταξες πως «παίζει» γκόμενος! Χα! δεν σου έχει πει κανείς πως η στροφή για να γίνει δεν θέλει άλλον να σου σπρώξει το αμάξι.. με δεύτερη ταχύτητα τα καταφέρνεις μια χαρά! Ετσι λοιπόν νοίκιασα αυτό το διαμέρισμα .. βρήκα δουλειά στη νονά σου.. και φροντίζει μια γυναίκα τη γιαγιά σου. Μια ματιά σας ξέρεις από μακριά δεν ήταν συντροφιά.. μη σας πιάνει ο πόνος τώρα.. αν θέλετε το σπίτι μου είναι ανοιχτό.

Εκτός από κόρη είμαι η Βάνα.

Κοινότυπα…  το «τώρα ξύπνησες;» το «θα γίνουμε ρεζίλι!»

Ξευτίλα είναι να μου πάρει 35 χρόνια να το ξεπεράσω  και να συνεχίσω να προσποιούμαι!

Να έχουν απλώσει τα φτερά και εγώ να τα ξεριζώνω μένοντας στο ίδιο μέρος!

Όχι δεν θα προδώσω ότι ανακάλυψα… είσαι αρκετά μεγάλος για ντάντεμα!

Μια βόλτα δρόμος που έμεινε θέλω να είναι δικός μου!

Δεν περίμενα ένα παλικάρι εικοσάχρονο να το νοιάζει τι θα πει ο κόσμος!

Ποιος είναι ο «κόσμος»;  Το σόι του πατέρα σου.. οι φίλοι ..οι γνωστοί.. έδωσα! Τέλος!

Στη δική μου παρτίδα στο τάβλι κέρδισα ..για πρώτη φορά αλλά είναι δική μου!

Το να σου πω ..πόσο σε αγαπάω ..μοιάζει αστείο… αν δεν το έχεις ….

Θέλω να με καταλάβεις!

Το απαιτώ!

Εκτός από……