Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Λυπάμαι...


Πρώην αγαπημένε μου….
Μετά από είκοσι δυο χρόνια βρήκα ένα γράμμα σου στην θήκη των επιστολών. 
Η πρώτη εντύπωση το ξάφνιασμα. 
«Νωρίς μας θυμήθηκε» η δεύτερη σε λα μινόρε χλευαστικό.
Δεν σου κρύβω πως αδημονούσα να το διαβάσω.
Ακόμα είναι πολύ πρωί και μόλις είχα κατεβάσει τα σκουπίδια από την κουζίνα για να πιω τον καφέ με την ησυχία μου.
Πρώτα λοιπόν να σου θυμίσω κάποια πράγματα και μετά θα  απαντήσω στην ερώτηση σου.
Όταν παντρευτήκαμε δίναμε όρκους αιώνιας αγάπης… όλα έμοιαζαν μαγικά σαν ένα Λούνα-Πάρκ φτιαγμένο μόνο για τους δυο μας. 
Πάνω σε μια μηχανή οι δυο μας και ο δρόμος που έφευγε… 
Κάναμε ταξίδια μακρινά με την παρέα μας τόσα χιλιόμετρα να σε κρατώ από την μέση σαν να  κρατούσα ότι πιο ιερό μπορούσα να φτάσω…..
Ενδόμυχα φοβόμουν μη σε χάσω κάποτε…
Ησουν πολύ ωραίος για να μου αξίζεις… σκεφτόμουν εστιάζοντας πάντα στο «ωραίος»!
Η νιότη…
Η οπτική του τότε..  
Η ανωριμότητα μου…
Με έκανες να βλέπω τον κόσμο από ψηλά.. να μη με ενδιαφέρει τίποτα εκτός από σένα.
Ετσι έλεγες..
«Να αποστασιοποιείσαι από τις σαχλαμάρες και να κοιτάς μόνο τα σημαντικά!»
Μου άλλαξες την κοσμοθεωρία μου.
Στη μηχανή ανέβαινα και τους πρώτους μήνες  τις εγκυμοσύνης… με χαμηλές πια ταχύτητες μη πάθει κάτι το μωρό μας.. Εβλεπα τη χαρά σου και καταλάβαινα πόσο σημαντικό ήταν αυτό το πλασματάκι που μεγάλωνε μέσα μου .. μέχρι που το ζήλεψα κάποιες φορές.
Η ανόητη!
Η μικρή μας γεννήθηκε στα γενέθλια σου!
Περιττό να σου θυμίσω την έξαλλη χαρά σου!
Λίγο καιρό μετά σιωπή…
Αυτή η εκκωφαντική σου σιωπή που ούρλιαζε κάτι αλλά δεν καταλάβαινα τι!
Το μόνο που προσπαθούσα να αποδεχτώ και ΝΑΙ δεν μου ήταν εύκολο ήταν η αναπηρία της Ιφιγένειας. Αυτό το όνομα ήταν επιλογή σου.. σου άρεσε πολύ σε αντίθεση με εμένα που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να θυσιάζονται μικρά παιδιά.. σαν τον Αβραάμ που επίσης αντιπαθούσα και εσύ γελούσες όταν στα έλεγα.
Ετσι λοιπόν για να ηρεμήσεις τις ευθύνες σου ..για να μην σηκώνεις το βάρος.. δήλωσες ένα χρόνο μετά πως θα την «θυσιάσεις»!
Αμέσως μετά τη βάφτιση της!
Πώς μπόρεσες να σηκώσεις το μαχαίρι να σπάσεις τα δεσμά με το πλάσμα που και οι δυο φέραμε στον κόσμο;
Ξέρεις ότι και να κάνεις δεν σπάζουν ποτέ.. μόνο στην μαυρισμένη ψυχή ενός θύτη που δεν έχει ίχνος μεταμέλειας μπορεί να γίνει.
Στον Καιάδα λοιπόν η Ιφιγένεια στην σκέψη σου;
Ομως...
Εχασες τις στιγμές της… το χάδι της ..
Α, ναι δεν σου είπα πως οι Ιφιγένειες ξέρουν να χαϊδεύουν πιο άδολα!
Δεν σου είπα πως γυρίζουν την αγκαλιά που τις δίνουν..
Δεν σου είπα πως μαθαίνουν γρήγορα..
Δεν σου είπα πόσο όμορφη είναι και ας έχει την νοημοσύνη ενός μικρού παιδιού!
Εχεις να την δεις είκοσι ένα χρόνια!

Και τώρα τι; Αγαπημένε μου πρώην;
Ζητάς βοήθεια στην ανημποριά μιας αρρώστιας;
Από ποια από τις δυο μας;
Την Ιφιγένεια την έχεις σκοτώσει σαν ήταν μικρή…
Εμένα με σκότωσες στα τριάντα…
Μας σκότωσες μόνο μέσα σου φυσικά!
Σταθήκαμε όρθιες όχι σαν ανήμπορα θύματα στη λύπηση του καθένα!
Θωρακιστήκαμε και προχωρήσαμε…
Αυτό δεν με εμπόδισε ούτε στην προσωπική ζωή μου μη φανταστείς!
Ο χαμένος είσαι εσύ που δεν χάιδεψες τα ξανθά σγουρά μαλλιά της .. παρά χάιδευες τα εξτένσιον των κοριτσιών που είχες μέχρι πρόσφατα κοντά σου.. να παίρνεις ανάσες…..
Εσύ μου τα είπες…σε μια τυχαία συνάντηση πριν ένα μήνα.. δεν ήθελα να ξέρω τι κάνεις.Αυτές οι πεταχτές λέξεις σου  έδωσαν το έναυσμα να μας γράψεις! Πόσο ανόητος μπορεί να είσαι;

Εχουμε τη δική μας μηχανή και τρέχουμε με τους κώδικες που ορίζουμε εμείς ...πρώην αγαπημένε μου!

Ψάξε να βρεις μέρος να απαγκιάσεις γιατί το δικό μας έχει πολύ ήλιο και θα σου τυφλώνει το βλέμμα!
Λυπάμαι που δεν θα μπορέσω… με άφησες ένα ευκολόπιστο πλάσμα και με  βρίσκεις μια γυναίκα που κρατά την Ιφιγένεια από το χέρι κάνοντας βόλτες δίπλα στο κύμα.
Δεν υπάρχει χώρος για σένα!


84 σχόλια:

  1. Λέει ένα τραγούδι από τις Τρύπες:

    Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις
    πως μου ’χεις πάρει κιόλας την ψυχή
    Κι όταν ακόμα θα νομίζεις
    πως μια για πάντα έχω χαθεί
    Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω, θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω
    Θα σε καίω
    Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
    Θα ανατέλλω


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου έδωσες την ευκαιρία να καταλάβω τους στίχους.
      Ευχαριστώ πολύ!
      Ακουσα και το τραγούδι αλλά
      είναι διαφορετικά να το βλέπεις γραμμένο.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  2. Πολύ δυνατό κείμενο. Με μια απόλυτη αλήθεια δεν υπάρχει χώρος. Απλά δεν υπάρχει και ούτε αξίζει να υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για αλλη μια φορα θιγεις ενα θεμα ανεξαντλητο και ιδιαιτερα ευαισθητο. Πολυ το αγαπω αυτο στη γραφη σου! Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ δυνατά μηνύματα!!
    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξανθή μου έχω καιρό να περάσω από τα στέκια σου και λυπάμαι για αυτό!
      Ευχαριστώ καλή μου πολύ!

      Διαγραφή
  5. δε ξερω τι να πω...σιγουρα ολο αυτο σε εκανε πολυ δυνατη...να χαιρεσαι την κορη σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια ιστορία που εξελίσσεται στα σπίτια που κατοικούν και δειλοί!
      Για το πέρασμα σου ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  6. Δεν κατάλαβα η ίσως δεν ξέρω,όπως και να έχει Αντιγόνη μου σίγουρα αυτός ο άνθρωπος δεν χωρά στην μηχανή σας..
    τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ψάχνοντας στα παλιά γραφτά μου βρήκα και αυτό.
      Σε θυμήθηκα Φούλη μου!
      Η δική σας μηχανή να είναι πάντα φορτωμένη με την αγάπη σας!

      Διαγραφή
  7. Τι μπορεί να προσθέσει κανείς σε τόση Αλήθεια...
    Υποκλίνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο χαμένος σίγουρα υπήρξε αυτός!
    Για άλλη μια φορά, εντυπωσιακή η γραφή σου Αντιγόνη μου!
    Φιλιά, καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το μεγαλείο μιας μάνας... ή του ανθρώπου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συνήθως οι πατεράδες δεν αντέχουν...
    Είμαστε οι δυνατές Ελενα!!!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είναι Υπέροχο το κείμενο! Πονεμένο αλλά Δυνατό και Μεγαλειώδες!
    Χριστός Ανέστη! γιαγιά Αντιγόνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για ακόμη μια φορά μεγάλωσες στα μάτια μου...
    Σε θαυμάζω ακόμη περισσότερο.
    Το μέλλον για σένα είναι ρόδινο, όμορφο, γιορτινό.
    Θα έχεις κοντά σου τον άγγελό σου και θα σου κρατά το χέρι καθώς θα περνούν τα χρόνια.
    Εκείνος θα ψάχνει αλλά δεν θα βρίσκει... χέρι να κρατήσει, αγάπη να λάβει, χαρά να αδράξει...
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Υπέροχο το κείμενό σου Αντιγόνη μου!!!
    Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά ! Πολύ χάρηκα που ξαναπέρασες κι από μένα!
    Φιλάκια !!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριάννα Χρόνια Πολλά!
      Είχα καιρό να .. περπατήσω στις αγαπημένες μου γειτονιές!
      Σου στέλνω πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  14. ΩΠΠΠΠ...Αντιγονη...;;;

    ΣΥΝΗΘΩΣ οι πατεραδες δεν αντεχουν....ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ...!!

    Εγω λεω ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ..Αυτους που αντεχουν...!!

    Οι αλλοι ειναι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάστορα και δάσκαλε συμφωνώ απόλυτα!
      Δεν ισοπεδώνω τα πάντα αλίμονο!
      Και είναι πιο δυνατοί και συμπαραστέκονται ... μόνο που έχω ανταμώσει την άλλη πλευρά περισσότερο!

      Διαγραφή
  15. Μια γροθιά στο στομάχι... Κάθε σου κείμενο γλυκό μαχαίρι που ηθελημένα πέφτει κανείς πάνω του... Και κατακρεουργείται ψυχή τε και σώματι... Αιματοκυλιέται... Εγχειρίζεται... Πονάει μέχρι να νοιώσει τον ίδιο πόνο σε πρώτο πρόσωπο.... Κι έπειτα καλύτερος γίνεται... Και επιστρέφει χωρίς γρατσουνιά... Μόνο ψεγάδια της ψυχής έχουν φύγει... Και είναι μετά πιο αλαφριά... πιο λευκή... πιο αγνή... Αν ήξερα πως το κάνεις μπορεί να θησαύριζα... Την απεριόριστη πια αγάπη μου και την ευγνωμοσύνη μου που σε έχω τόσο κοντά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σπύρο μου σαν ποιητής που είσαι δεν μπορώ παρά ένα μεγάλο ευχαριστώ να γράψω!

      Διαγραφή
  16. Συγκινητικό το κείμενο σου..Μπράβο για την δύναμη ψυχής σου να συνεχίσεις...Ευχαριτούμε που μοιράστηκες μαζί μας κάτι τόσο προσωπικό σου και γεμάτο αναμνήσεις.. Χριστός Ανέστη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου το έγραψα σε Α'πρόσωπο αλλά η ιστορία αγγίζει άλλη. Είναι γραμμένα από παλιά! Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  17. Αλίμονο σε αυτούς που θυσιάζουν Ιφιγένειες, δεν θα νιώσουν ποτέ την πραγματική αγάπη.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την ίδια γνώμη έχουμε Ελένη...
      Ποτέ δεν μπόρεσα να το καταλάβω...
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  18. υπέροχο κείμενο έγραψες πάλι....να σαι καλά τραμπαλίτσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τόση ειλικρίνεια , μόνο θαυμασμό προκαλεί! Μόνο η μάνα έχει την δύναμη αγάπης για το παιδί της , είναι το παιδί μου λέει η μάνα ,όχι το παιδί μας!
    Συγχαρητήρια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε περιπτώσεις που ο πατέρας κλείνει την πόρτα δεν γυρίζει... στατιστικά δεν "σκύβει" στα παιδιά του σαν τις μανάδες...
      Δεν το γενικεύουμε φυσικά!

      Διαγραφή
  20. Πόσο αληθινη μπορεί να ειναι αυτή η ιστορια Αντιγόνη μου..!!!! συνβαίνει διπλα μας...κοντα μας... μονο που πρεπει να εχει κανείς την πένα σου για να μπορεί να δώσει αυτην την αίσθηση του ( σαν να την ξερω.... να την ζω... αυτη την ιστορια)!!!!
    να εισαι καλά που μας εκανες κοινωνούς της γραφής σου ακομη μια φορα... σε ευχαριστουμε... φιλώ σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αααα ξεχασα ωραια η καινούργια σου εικονα στο μπλοκ.. μου αρεσε και η προηγουμενη με τα χρωματιστα σπιτια... ξαναφιλώ..

      Διαγραφή
    2. Ρούλα μου σαφώς και είναι δίπλαμας.Αυτό το είχα ζήσει πριν χρόνια στην οικογένεια μου!
      Φιλώ σε!!

      Διαγραφή
  21. Η απάντηση σου στην Έλενα είναι αυτό που σκέφτηκα και εγώ. Υπέροχο το κείμενο σου Αντιγόνη μου, συγκλονιστικό.....Γεμάτο πόνο αλλά και δύναμη!!!!
    Η Μάνα τα αντέχει όλα τελικά, για το παιδί της!!!
    Χρόνια Πολλά υπέροχη μου Αντιγόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αυτή η Ιφιγένεια πόσες φορές θα θυσιαστεί για να πάει κάποιος εκστρατεία στο τίποτα! Όσο για την ιστορία του Καιάδα πόσες φορές την βλέπουμε... Ευτυχώς που υπάρχει και η μάνα...
    Φιλιά Αντιγόνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου άρεσε πολύ το σχόλιο σου Αγγελική μου!
      Σου στέλνω φιλιά να έρθουν να σε βρουν!!!

      Διαγραφή
  23. Hi, Antigoni mou!

    Babysitting... and blogging!

    Your writing, great as ever.
    Love,
    Yiwta
    astoriani, NY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώτα μου γλυκιά να απολαμβάνεις το γέλιο του!
      Χαιρετισμούς στον Δημήτρη να είστε καλά!
      Με αγάπη από το λιμάνι!

      Διαγραφή
  24. πολύ δυνατό κείμενο, πόση δύναμη έχει μια μάνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Συνήθως οι πατεράδες δεν αντέχουν Αντιγόνη μου είναι η μεγάλη αλήθεια, αλλά και δεν καταλαβαίνουν με τον ίδιο τρόπο τη ζωή.
    Καλή μέρα να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαργκό μου είναι η αλήθεια.. αλλά ας μην αδικούμε και τους ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ που γίνονται στήριγμα δυνατό!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  26. ...............!!!!!!!!!!
    ...irida...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. οντως δεν καταλαβαινουν με τον ιδιο τροπο την ζωη ..και εμεις ισως επωμιζομαστε πιο πολλα χωρις να ζηταμε βοηθεια και καπου εκει το χανουμε και εμεις
    φιλια
    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι επιλογές που μπορούν να μας αποξενώσουν από τους άλλους.
      Ακόμα και ο περίγυρος δύσκολα το αντέχει.
      Σε παρόμοιες περιπτώσεις αναφέρομαι...
      Καλή σου βραδιά κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  28. τη δυναμη θελει να πεις οτι δε χωραει καποιος στη ζωη σου...και να το εννοεις! πολυ ομορφο κειμενο, καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. φως εκθαμβωτικο καλη μου χριστος ανεστη !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Γιαγιά Αντιγόνη...
    Πόσο μ΄άγγιξε το κείμενο σου να΄ξερες...Σου στέλνω μια αγκαλιά...

    Υγ. Οδηγώ μια "μηχανή" τα τελευταία χρόνια,με συνταξιδιώτισσα τη δική μου κόρη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι κορίτσι μου ο δρόμος να είναι πλατύς και ανοιχτός!
      Σου στέλνω την ευχή μου!

      Διαγραφή
  31. A ρε γιαγιά...μοναΔική μας γιαγιά... κάθε φορα το τόξο σου βρίσκει κέντρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ξέρετε πότε οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πόσα έχασαν; Όταν είναι πια ολομόναχοι και πιστεύουν πως έτσι θα φύγουν. Αλλά τότε είν' αργά... Μεγαλύτερη αρετή απ' την υστεροφημία κι απ' το να σε θυμούνται με αγάπη δεν υπάρχει. Μπορεί να μη σχολιάζω πάντοτε,αλλά σας διαβάζω ανελλιπώς. Γράφετε υπέροχα.

    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Τα σέβη μου...

    http://pistos-petra.blogspot.gr/
    "ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

    Καλό βράδυ σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τα δικά μας για το όμορφο μπλογκ σου!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
    2. Τι μεγάλη τιμή....
      Ευχαριστώ πάρα πολύ..
      Καλό σας απόγευμα!

      Διαγραφή
  34. ενας κόμπος στο λαιμό και τα μάτια υγρά.
    Γιαγιά Αντιγόνη να είσαι καλά και σε ευχαριστώ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Καλησπέρα!Ευχαριστώ για την επίσκεψη στο blog μου.Επισκεπτόμενη το δικό σας blog και πέφτοντας πάνω στο κείμενο αυτό δεν κατάλαβα στην αρχή αν ήταν από κάποιο βιβλίο ή αληθινή ιστορία.Από τα σχόλια όμως κατάλαβα πως είναι προσωπικό σας βίωμα.Προκαλεί δυνατά συναισθήματα!Όταν πια τα χρόνια περάσουν τι να μας πει πια κάποιος που δεν ήταν κοντά και τι να νιώσει.Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει κοινές αναμνήσεις τόσα χρόνια οπότε είναι λίγο δύσκολο έως ακατόρθωτο πια γι'αυτόν να μπορέσει να εισχωρήσει στη ζωή σας.Τη ζωή που από ότι κατάλαβα μια χαρά την κουμαντάρατε μέχρι τώρα.Θα σας επισκέπτομαι!(Σοφία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοριτσάκι μου δεν είναι προσωπικό βίωμα μα πολύ κοντινό μου. Το γράφω μέσα από τα συναισθήματα αυτής της μάνας!
      Για την "επίσκεψη" ευχαριστώ πολύ!
      Σοφία μου φιλιά!

      Διαγραφή
  36. Από αυτή την αδυναμία του αυτός έχασε ό,τι πολυτιμότερο την αγάπη του παιδιού του. Τα άλλα που «χαίρεται» αξία δεν έχουν... του πήρε 20 χρόνια αλλά το κατάλαβε..

    φιλιά Αντιγόνη μου! πάντα συγκλονιστική η γραφή σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοριτσάκι μου όποιος κλείνει την πόρτα είναι ο χαμένος...
      Για να αναζητά τώρα το πισωγύρισμα σημαίνει πως ανούσια ζωή πέρασε!
      Φιλιά σ 'εσένα και το αστεράκι σου!

      Διαγραφή
  37. Με ανατρίχιασες βρε γιαγιά, τί τρομερή ιστορία......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανατριχιαστικά αληθινή διήγηση, καταπληκτική η γραφή σου!
    Καλησπέρα Αντιγόνη :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. έτσι είναι!όπως έστρωσες θα κοιμηθείς...αλλά μερικοί έχουν απερίγραπτο θράσος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ζητάνε και τα ρέστα Νάσια μου!
      Φιλιά πολλά στα αστέρια σου!!

      Διαγραφή
  40. Γιαγια Αντιγονη καλησπερα! Ειμαι μια εκ των τυχερων που κερδισα το βιβλιο σου απο το μπλογκ της Μαριας. Σε ευχαριστω πολυ για το ομορφο αυτο δωρο, οπως και το Μαρακι φυσικα. Το ελαβα προχτες, το τελειωσα χτες! Το λατρεψα! Καταρχας το γλωσσικο ιδιωμα της εποχης μου αρεσει πολυ, η ιδια δε η εποχη με γοητευε παντα. Ισως ακουγεται παραταιρο για μια κοπελα στην ηλικια μου, "μοντερνα", μα αυτες οι μεγαλες οικογενειες, τα γλεντια στην αυλη με απλα φαγητα, ουτε αλα κρεμ ουτε τσιζκεικ (που τα λατρευω αυτα!), με ολους γνωστους και φιλους στη χαρα, αυτα τα αγαπω σαν να τα εζησα και θα ηθελα πολυ να τα ζησω! Την οκογενεια της Μαρουσως τη λατρεψα... και τη ζηλεψα και λιγο να σου πω...
    Μονο ενα θεματακι εχω. Πες μου σε παρακαλω οτι αυτο το σοκαριστικο τελος το εβαλες γιατι επεται συνεχεια και θα μαθουμε που καταληγει και αυτη η περιπετεια!!!
    Συγχαρητηρια και παλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μου έλα που συνήθισα το τσιζκέικ! ΧΑ!
      Χαίρομαι που σου άρεσε.
      Ξέρεις το τέλος στην τελευταία παράγραφο ήταν μια κραυγή που άκουσα από την μάνα μου στα επτά μου χρόνια και με στοίχειωσε!
      Την συνέχεια την αφήνω ..στην "επιθυμία" του καθενός!
      Τιμή μου τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  41. Οι θρασύδειλοι στη θέση τους και οι μαχητές στη δική τους!!!!! Καμία σχέση οι μεν με τους δε..... καμιά σύγκριση.... κανένα πλησίασμα!!!!! Τους κλείνουμε την πόρτα "κοντρ λα μουτρ" και προχωράμε τραγουδώντας!!!!!
    Καλό βράδυ δυνατή και εύστοχη πένα της γειτονιάς μας......
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το "κοντρ λα μουρ " με ξετρέλανε!
      Στο κλέβω!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  42. Μεγιά το καινούριο... φόντο υπέροχη φωτογραφία!!!
    Με μία αγκαλίτσα και πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Γράφεις υπέροχα Αντιγόνη μου!
    Έχεις το χάρισμα!
    Υπέροχο!!!
    Μια μεγάλη αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. πολυ όμορφες σκεψεις...
    αληθεια το χαδι στο παιδικό κεφαλι και η αισθηση λατρειας που παιρνεις δεν αντικαθήσταται με κανενα αλλο χαδι... ακομα και απο την μις κοσμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Δυνατό κείμενο !
    Να είσαι καλή και να μας φωτίζεις είτε με τις αναμνήσεις είτε με τις εμπνεύσεις σου !

    Και προχωράει ε ; Φτάσαμε Αμπελοκήπους και κατεβαίνουμε ! Ούτε μετροπόντικας ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή