Στα γενέθλια μου ανήμερα έρχεται το τηλεγράφημα!
«Περνάμε Σιγκαπούρη για ανεφοδιασμό στις 7/7 στοπ. Κανόνισε με εταιρεία
να έρθεις στοπ. Χρόνια πολλά .στοπ»
Εκλεινα τα 21 χρόνια μου! Ο
έρωτας φτερουγούσε, ο αλήτης!
Μόνη στο σπίτι κρατώντας το τηλεγράφημα
και τα σταλμένα λουλούδια στην αγκαλιά
μου!
Ετρεξα να μυρίσω την κολόνια του!
Ηταν πρωί ακόμα και στριφογύριζα στο άδειο σπίτι προσπαθώντας να βάλω
τάξη στις ενέργειες που έπρεπε να κάνω!
Στάδιο πρώτο: Τηλέφωνο στην εταιρεία να τους ενημερώσω! Ολοι γνωστοί και
σε λίγα λεπτά είχα την διαβεβαίωση πως θα κανόνιζαν τα πάντα για ένα ταξίδι που
στις αρχές του ’70 φαινόταν τόσο μακρινό!
Τρέχω στα γονικά μου το μεσημέρι για να έχουν γυρίσει όλοι και κυρίως ο
πατέρας μου!
Τραπέζι στη σάλα! Για καθημερινή μέρα περίεργο!
Σαν αποφάγαμε ..τους «σκάω» την είδηση!
Ένα ξεφωνητό από την μάνα μου!
-Που θα πας;; Τρελαθήκατε μου φαίνεται!
Ο πατέρας μου γελούσε και στα γαλάζια μάτια του χόρευαν δυο σταγόνες
ακούνητες.
Το αεροπλάνο θα έφευγε 3’00 την νύχτα από το Ανατολικό αεροδρόμιο.
Δυο ώρες νωρίτερα δυο «Ντάτσουν» σταματούν απέναντι από τις αναχωρήσεις!
Η τσάντα μου έτοιμη να σκίσει τα φερμουάρ από τα νεύρα της… είκοσι φορές
την άνοιξα να ελέγξω το διαβατήριο.. το εισιτήριο.. το συνάλλαγμα!
Φτάνουμε στον γκισέ οκτώ νοματαίοι!
Ενας υπάλληλος μου ζήτησε την βίζα!
-Με διαβεβαίωσαν από το γραφείο πως θα την είχαν αφήσει εδώ!
-Λυπάμαι αλλά για να ταξιδέψετε πρέπει να πληρώσετε το εισιτήριο της επιστροφής!
Και Ω, Της αναστάτωσης!!!
Ψάχτε τσέπες!!!!! Ψάχτε τσάντες
..Βγάλτε πορτοφόλια!!!
Ο μεγάλος αδελφός κρατούσε τρία χιλιάρικα. Οι υπόλοιποι ψάχτηκαν μέχρι
τα σώβρακα μαζέψαμε άλλο ένα πεντακοσάρικο!!!
Βγάζει η μάνα μου το ρολόι….ένa Timex της πλάκας και του λέει απαθέστατη:
-Κράτα αυτά και αύριο θα σου φέρω τα χρήματα!!!
ΤΕΛΟΣ!
Καθάρισε σε ένα λεπτό η Μαρίκα!
Στην αναμονή με ρωτούσε:
-Κείνο το σακάκι που σου έραψα το πήρες; Τα παντελόνια; Τα…τα,,ταραταζούμ!
Η ώρα του αποχωρισμού βαριά!
Μικρό παιδί μόνο του στην άλλη άκρη του κόσμου!!!!
Σίγουρα θα με είχε τάξει στην Μεγαλόχαρη!
Στο αεροπλάνο γνώρισα επτά Ελληνες ..άντρες και γυναίκες που θα πήγαιναν
στην αναμονή ενός πλοίου.
Τέλεια!
Φτάνοντας και ενώ ΔΕΝ με περίμενε ο πράκτορας άρχισα να τραβάω από το
μανίκι τον άνθρωπο που θα έπαιρνε τους συνταξιδιώτες για το ξενοδοχείο!
Με τα πολλά και μετά από τηλεφωνήματα μου είπε να πάω μαζί τους γιατί
μου είχαν κλείσει δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο!
Αντε και φτάσαμε!
Στο δωμάτιο ετοιμαζόμουν να κάνω μπάνιο και να κοιμηθώ.
Στον απέναντι τοίχο με κοιτούσε ένα σαμιαμίδι (έτσι το ήξερα μέχρι τότε)
στο μέγεθος σαύρας!
Κατεβαίνω τρέχοντας στην ρεσεψιόν και έντρομη προσπαθώ να τους εξηγήσω τους
φόβους μου!
-Στο δωμάτιο μου είναι ένα μικρό… κροκοδειλάκι!!!!
Ε, δεν ήξερα πως λένε τη σαύρα στα Αγγλικά! Στου Στρατηγάκη δεν μας την
είχαν μάθει!
Γέλια !!!
-Δεν κοιμάμαι σ’αυτό το δωμάτιοοοο!!!!
Ερχεται ο υπεύθυνος επάνω και μου εξηγεί πως θεωρείται ιερό ερπετό!
Συγκατοίκησα δυο νύχτες με το…τέρας αλλά τα πήγαμε μια χαρά!
Την επομένη κάλεσα ένα ταξί και πήγα στο γραφείο του ατζέντη!
Ελληνας ο τύπος με ρώτησε αν έμεινα ευχαριστημένη...
Βριστήκαμε γιατί με άφησε στο αεροδρόμιο… και μου υποσχέθηκε να μου
τηλεφωνεί για να με ενημερώνει πότε θα αφιχθεί το πλοίο!
Στο γυρισμό συνάντησα τους συνταξιδιώτες. Μόλις έμαθαν την «κουτουράδα»
που έκανα να βγω μόνη μου σταυροκοπήθηκαν!
Σιγά καλέ …είχα κάνει τόσα «σάλτα»!!
Το βράδυ θα έβγαιναν οι άντρες να
πάνε στα πολυκαταστήματα! Εγινε η πρόσκληση σε όλες τις γυναίκες!
Άλλο που δεν ήθελα.. να δω έστω για λίγο το λιμάνι!
Οι κυρίες με κοίταξαν σαν να ήμουν εξωγήινη!
Μόνοι με τους άντρες;;;;; Ο Χριστός και Απόστολος! Εξ’όλης.. το κοριτσάκι!
Χα! Μια χαρά πέρασα!
Χάζευα στους δρόμους..για ώρες! Μετά πήγαμε σε ένα μπαράκι (όχι πονηρό)
να πιούμε ποτό!!
-Μια πορτοκαλάδα χυμό παρακαλώ! {Ακόμα δεν είχα αρχίσει τα τζιν-τόνικ!}
Το επόμενο πρωί ετοιμαστήκαμε να φύγουμε για τα πλοία…. οι κυρίες
εξακολουθούσαν να με κοιτούν περίεργα…
……………………
Πλησιάζουμε το πλοίο με μια λάντζα να σκίζει τα γαλαζοπράσινα νερά…..
-Ελα ρίξε την σκάλα!
Και εκεί τον είδα και ήρθαν οι Ανοιξες!!!!!!!
Αυτά είναι! Άρωμα απο άλλες εποχές, ουσιαστικές κι αυθεντικές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπανίζουν πια οι Μαρίκες. Πάει έκλειψε αυτή η πάστα...
Δεν νομίζω κάπου θα υπάρχουν..
ΔιαγραφήΛες να έσπασε το 'καλούπι';
Βέβαια σε αυτές τις εποχές οι τύποι σαν την Μαρίκα σπάνιζαν για μεγάλες γυναίκες...
Αχ τι όμορφη και συγκινητική ιστορία. Άλλες εποχές.. τότε δεν υπήρχαν τα κινητά,οιυπολογιστές, τα φεισμπουκ... περίμεναν ένα γράμμα και ώρες ατελείωτες για μια συνάντηση. Το έχω ξαναπεί, σε λάθος εποχή γεννήθηκα. Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε κοριτσάκι μου... ίσως αυτό να συντηρούσε τον έρωτα; ΧΑ!
ΔιαγραφήΠου να φανταστώ πως τώρα θα μιλάω στο skype με τα ξενιτεμένα μου!
Ούτε ο Ιούλιος Βέρν!
Φιλιά πολλά!
Πω πω τι συγκινητικό Αντιγόνη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα έχεις ζήσει....
Αλλες εποχές άλλες συνήθειες.
Εσύ όμως ατρόμητη πάντα!
Με ταξίδεψες μαζί σου....
Βούρκωσα μαζί με το μπαμπά σου.
Τι άνθρωποι...
Φαίνεται από που πήρες.....
Αλλά και η μαμά σου....καθάρισε!
Γράψε κι άλλα σε παρακαλώ!!!!!
Καλή βδομάδα!
Σε φιλώ πολύ πολύ πολύ αγαπημένη μου Αντιγόνη:)))
Κοριτσάκι μου!!!!
ΔιαγραφήΕχω γράψει πολλές αναμνήσεις από το τετράδιο...
Τα περισσότερα από τη ζήση μου..
Θα βάλω ένα λινκ με τα πολυδιαβασμένα!
Πολλά πολλά φιλιά!!!
Το ξέρω, τα έχω διαβάσει.
ΔιαγραφήΜα σίγουρα κρύβεις κι άλλα εσύ:))
Άρωμα από άλλη εποχη και πόσο, πόσο συγκινητικό αλήθεια!!Καλημέρα γιαγιακα και σ' ευχαριστουμε πολυ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου Μανιάτισσα σ' ευχαριστώ τόσο πολύ!!!
ΔιαγραφήΓια πολλούς λόγους!!! Φιλιά!!!
Αχ τι ομορφη και συγκινητικη ιστορια. Σε ευχαριστουμε που την μοιραστηκες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοριτσάκι να είσαι καλά και εδώ πάντα ΚΑΛΟΔΕΧΟΎΜΕΝΗ!
ΔιαγραφήΈχουν να αφηγηθούν πολλά οι ναυτικοί... (θυμάμαι πως ακόμα και μέχρι πρόσφατα περίμενα τον θείο μου που ήταν καπετάνιος να αρχίσει τις ιστορίες από τα μπάρκα και από τα λιμάνια)αλλά και οι γυναίκες τους άλλα τόσα!!!!!!! Υπέροχη ιστορίες σου... παιδί με τσαγανό αγαπημένη μας "Γιαγιά"!!! Πολλά πολλά φιλιά!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά Βικάκι... έχουμε ιστορίες γι γέλια και για κλάματα!
ΔιαγραφήΟταν είσαι παιδί αψηφάς τον κίνδυνο..Τώρα που τα σκέφτομαι λέω...πώς τα έκανα;
Βέβαια και μια δόση τρέλας την διαθέτουμε!
Πολλά πολλά φιλιά!!!
Τι μου θύμισες Αντιγόνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβαζα το κείμενο και είχα στο μυαλό μου τα νερά της Σιγκαπούρης (όπως το είπες,γαλαζοπράσινα) και τα εκατοντάδες καράβια στη ράδα.
Πιθανό να περάσαμε και από τα ίδια πολυκαταστήματα.
Έχω ακόμα μια βιντεοκάμερα από κει!
Πάλι με έπιασε η νοσταλγία, ουφ...
Καπετάνιε ποιο καθαρό λιμάνι δεν ματαείδα στα ταξίδια που έκανα!
ΔιαγραφήΛες να συναντηθήκαμε στις ίδιες περπατησιές;
Με διαφορά χρόνων φυσικά!!!
Μην μου επιτεθεί η Καπετάνισσα!
Φιλιά και στους δυο θαλασσοδαρμένους!!!
τίποτα δεν είναι τυχαίο...που με αιχμαλώτισες με τη πρώτη μου επίσκεψη εδώ,που γνωριστήκαμε,που αγαπηθήκαμε...αν ήξερες πόσα "τέτοια" τρελά έχω κα΄νει κι εγώ στο δικό της τ'όνομα...-:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα θα σου πω...Αλγέρι...κατάξανθη και μόνη και με Αλγερίνους να κρατάνε αιχμάλωτο το πλοίο...
( τα άλλα από κοντά...να έχουμε να λέμε...λολ )
σ'αγαπάω...-:))
Παναία μου!
ΔιαγραφήΚοριτσάρα μου τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή!
Φιλιά και τα λέμε!!!!!
Εμ, με τόσες εμπειρίες πώς να μη γράφεις υπέροχα;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Δεν αψηφώ το ταλέντο σου φυσικά. Απλώς το θεωρώ δεδομένο!)
Αν μια Μεγαλειοτάτη μου λέει αυτά τα λόγια τι να πω;
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά μωρό μου!!!
Αχ βρε ατρόμητη Αντιγόνη μου, τι υπέροχη εμπειρία έζησες, κι ας είχε η φάση και τις δυσκολίες της!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημασία έχει ότι στο τέλος ήρθαν οι Ανοιξες!
Σε φιλώ πολύ!
Και στα πιο δύσκολα..πάντα!!!!!
ΔιαγραφήΦιλιά καλή μου Ελενα!!!!
Ατρόμητο Αντιγονάκι μου. Εγώ το έχω κάνει παρόμοιο αλλα προς Κωστανζα-Ρουμανία. Εχουν κι αυτα τα ταξίδια τη χάρη τους. Μαθαίνεις και λέξεις όπως μπουλμές και ματσακώνι, νιτσεράδα και τα λοιπά....χαχαχα τι νομίζεις αγράμματη είμαι. Σμουτς, φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΧΑ! Την πρώτη φορά που άκουγα ...ρεσπέτζα..μπουλμές.. χαμένη ήμουν!
ΔιαγραφήΚαλά στις 'ξένες" γλώσσες είσαι και αρίστη!
Φιλάκια!!!!!!!
Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που μένουν για πάντα χαραγμένες στο νου και τη ψυχή... Κι όταν περνάνε τα χρόνια μάς συντροφεύουν σαν γλυκόπιοτο κρασί... Απολαυστική η διήγηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!
Να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για την επίσκεψη!!!
Περίμενε έχουμε και τραταμέντο!!!!
Καλά λένε τελικά ότι όλα είναι στιγμές...και στιγμές σαν κι αυτές είναι που αξίζουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδαααα :)
Παλιοκόριτσο!!! Ευτυχώς έχω περάσει από πολλά...στραβά, ανάποδα, με ίσια ρότα!
ΔιαγραφήΣτιγμές που μοντάρουν την ταινία της ζωής μου!
Φιλιά!
μια ζωη χιλιες ζωες κι ομωε ακομη χαμογελάς σα μικρη 16 χρονώ κι αγαπας γιατι ετσι μονο μπορεις , πολυ1
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα τα θέλω σε "πολύ"...τα αγαπησιάρικα!!!
ΔιαγραφήΜακριά από κακιούλες και σιχασιές!
Σ'αγαπάω!!!
Και ήρθαν οι Ανοιξες.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό και μόνο τα λέει όλα και ας τους άλλους να λένε χαχα!!!!!!
Ρενούλα μου!!
ΔιαγραφήΟι εποχές αυτές ήταν όντως Ανοιξιάτικες!!!
Σε φιλώ!
Οι Άνοιξες ήρθαν για να ακολουθήσουν τους Αύγουστους αγαπημένη Αντιγονίτσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα, θα συμπληρώσεις και τις τέσσερις εποχές, έστω κι ανακατεμένες, αλλιώς δεν τη βγάζεις καθαρή, στο λέω!
Φιλιά πολλά κοριτσάκι όμορφο! Δίπλα σου είμαστε, μη το ξεχνάς ποτέ...
Αυτό το "δίπλα σου" με έκανε...ράκος!
ΔιαγραφήΤο έχετε αποδείξει και σας ευχαριστώ!!!
Πολλά φιλιά!!!
Υποκλίνομαι πάλι στη γραφή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο ως θέμα, αλλά και στη μοναδική
απόδοση του!
Το φαντάζομαι σαν ένα κομμάτι από
τη συγγραφή του καινούριου βιβλίου σου!
Πολλά φιλιά!!!
Φρέζια, μη με προκαλείς! ΧΑ!
ΔιαγραφήΣΟΥ ΣΤΈΛΝΩ ΠΟΛΛΆ ΦΙΛΙΆ!!!
Τρελαίνομαι να σε διαβάζω και είναι σαν να ακούω τη φωνούλα σου την ήρεμη από το τηλέφωνο..δεν μου το έφεραν το βιβλίο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΧ, πάλι θα τσακωθούμε και δεν έχω την Μαρίκα να πει ΤΕΛΟΣ!
ΔιαγραφήθΑ ΤΟ ΡΥΘΜΊΣΩ!
Πολλά φιλιά!
Τι όμορφα,πόσα έχεις δει στη ζωή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Άνοιξες είναι η κορύφωση!
Φιλιά!
Ελενάκι μου έχω δει πολλά και εδώ....
ΔιαγραφήΗ ζωή μια ρόδα Λούνα -Παρκ ήταν...αλλά την χάρηκα!
Φιλιά!
Είχα πολύ καιρό να περάσω. 3-4 αναρτήσεις πίσω. Το καταχάρηκα όπως και όλα τα δικά σου. Είναι άραγε καινούργιο τετράδιο; Σε σκέφτομαι συχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!!
Μαριμάρ αν συγκεντρώσω τα πρώτα μου γραφτά είναι βιβλίο...Αλλωστε τρία χρόνια το έχω το ιστολόγιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά να χαίρομαι που ακούω την ηρεμία της φωνής σου!
Σε φιλώ!
Μακρινό ταξίδι το '70 και σαμιαμίδι. Γιατί συγκράτησα αυτά δεν έχει σημασία, αυτά μου χτύπησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο '74 έγινε το πρώτο μακρινό ταξίδι και.... μας άνοιξε μόνιμες πόρτες στα ξένα.
Τα σαμιαμίδια είναι τα οικία ζωντανά της αυλής.
Γράφεις στην ψυχή μου Αντιγόνη!!!
Φιλιά θαλασσένια:)
Θαλασσένια μου καλημέρα!
ΔιαγραφήΤα σαμιαμίδια στο νησί ήταν πολλά και τα αγαπούσα! Η γιαγιά έλεγε πως φέρνουν γούρι στο σπίτι για να μη τα κυνηγάμε!
Με τρόμαξε το μικρό ...κροκοδειλάκι ΧΑ!
Σου στέλνω φιλιά λιμανίσια!
πολύ όμορφη ιστορία Αντιγόνη μου!! ο έρωτας το φτερούγισμα... η αναμονή... ωραία συναισθήματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ!
Μανταρινάκι μου αν σου άρεσε χαίρομαι!!
Διαγραφήη με παρεξηγήσεις έχω ένα παλιμπαιδισμό τελευταία!
Πολλά φιλιά!
ΧΑΧΑΧΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε ο Ιουλιος Βερν...!!
Να μιλας με ΣΚΥΠ στον δικο σου απο το πλοιο...!!
Αχ αυτες οι Ανοιξες...!!
Μαχαίρη μου καταλαβαίνεις τι ήταν να σου λείπει ο καλός σου
Διαγραφήκαι να μη μπορείς να επικοινωνήσεις!
Τότε αν κανείς μας το έλεγε...μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας έμοιαζε!
Φιλιά στο Μαρικάκι μας!!!!
Τι να φοβηθείς στα 21; Ποιος λογάριαζε κινδύνους...τώρα κι από την πόρτα μας που βγαίνουμε κοιτάμε μη παραφυλάει κανείς..χαχα...Αντιγονάκι μου τι όμορφα που τα λες...δεν χορταίνω να σε διαβάζω...περιμένω να μας πεις και για τις ''Άνοιξες''...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου τότε ήταν δύσκολο γιατί μέχρι το Π. Φάληρο είχα πάει μόνη μου!!!
ΔιαγραφήΠώς έκανα μετά τόσα ταξίδια ο Θεός του έρωτα γνωρίζει...
Αν πω για τις "Ανοιξες" θα εκτεθούμε!!
...κι εγώ, 9 Απριλίου του .70, περίπου τόσο... μα με το αεροπλάνο (!!!), με το εμβόλιο ψηλά στο μπράτσο κι ελαφρύ πυρετό... ΜΑ με το διαβατήριο πάνω στην καρδιά, ΔΙΟΤΙ το προηγούμενο απόγευμα που πήγα για να το πάρω, η υπάλληλος ΔΕΝ μου το έδινε διότι ( είπε: δεν σας επιτρέπουν να ταξιδέψετε διότι σας θεωρούν ύποπτη, έχει μια κόκκινη σφραγίδα !!! ... Καταλαβαίνεις τον πανικό... -να το δω, σε παρακαλώ πολύ, της είπα...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω βγάλει το εισιτήριο, δεν γίνεται να το αλλάξω!!! Με τα πολλά παρακάλια, μου έδειξε το διαβατήριο που ήταν σκεπασμένο με κάμποσα άλλα, και ΑΝΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΜΑΡΪΑ ΣΠΑΝΟΥ, από ένα κοντινό νησί...!!!!!!!!!!!)
Σκέψου πώς μια απλή αντίδρασή μου με έσωσε!!!!!!!!!!
Καταλαβαίνεις πόσο τυχερή ήμουν... κι αυτό δεν είναι παρά μια σταγόνα σε άλλα...
Άστα, Φίλη μου!
Πάντα με την αγάπη και την εκτίμησή μου,
από μια κυριολεκτικά μαυρο-ομιχλιασμένη Νέα Υόρκη, σήμερα,
Υιώτα
Αστοριανή
Πόσα τρεχάματα στα ξαφνικά...ληγμένο διαβατήριο και παρακάλια ...τότε δεν υπήρχε η τεχνολογία!
ΔιαγραφήΠεριπέτειες και οι παλμοί να χτυπούν!!!!
Χάνω το πλοίο καλέ μου!!!
Χα!
Είχα βγάλει βίζα για Αμερική μια και το πλοίο θα ερχόταν στην Ν.Υ!
ΓΙΑ ΦΑΝΤΆΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΕΊΧΑ ΑΝΤΑΜΏΣΕΙ!
Το θαυμασμό μου και την αγάπη μου!
Στον Δημήτρη χαιρετισμούς από το λιμάνι!
Σαν να διαβάζω για το πρωτο μου ταξιδι για Χαρτούμ!!!Ε,ρε,και γμτ τις περιπέτειες:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΑΧΑ! Μπορώ λίγο να φανταστώ!
ΔιαγραφήΧαιρετώ τον δάσκαλο της καρδιάς μας!
τι να πω πουλάκι μου... επαναλαμβανόμαστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά περιμένουμε το επόμενο...και θέλουμε να είναι το τετράδιο!ΤΕΛΟΣ!
ΤΟ ΤΕΤΡΆΔΙΟ ΘΑ ΒΓΕΙ ΣΎΝΤΟΜΑ!
ΔιαγραφήΤΕΛΟΣ!
Τι σου είναι τα νιάτα. Πολύ ωραία ιστορία. Μας ταξίδεψε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρνάκι μου σε καλωσορίζω με τιμές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κυπριακή διάλεκτος μου αρέσει πολύ! Λίγο ακόμα και όλα τα καταλαβαίνω!
Γλυκό του κουταλιού πάρε!
νάσαι καλά, καλώς σε βρήκα.
ΔιαγραφήΑχ βρε Αντιγόνη ... τι μου θύμησες !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω περάσει σχεδόν τα ίδια .. όχι στις Σιγκαπούρες αλλά σε άλλα λιμάνια ... πάνω κάτω τα ίδια συμβαίνουν.
Σε διαβάζω και οι δικές μου σταγόνες κουνιούνται απο τις μνήμες !!!
Φιλιά
"Κάθε λιμάνι και καημός!"
ΔιαγραφήΑυτό μας ταιριάζει!
Και πόσες άλλες να θυμηθείς!
Γιαγιά Αντιγόνη να ξερες τι μου θύμησες!!!!Εγώ το ωπρώτο ταξίδι μου το είχα κάνει 20 χρονών και είχα πάει στη Γαλλία.Εμπειρία φοβερή,μετά απο δύο χρόνια πήγα στη Σιγκαμπούρη εντελώς μόνη μου χωρίς κάποιο άλλο μέλος του πληρώματος.Τώρα έχω τρία χρόνια σχεδόν να πάω μαζί και μου έχει λείψει πάρα πολύ.Να είσαι καλά Αντιγόνη μου φιλιά πολλά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ, Ροδάνθη μου όλα τα ταξίδια έχουν την περιπέτεια τους!
ΔιαγραφήΚαι όταν "μεγαλώνει' η οικογένεια δυσκολεύουν οι καταστάσεις στο να πας!
Υπέροχη, συγκινητική, τρυφερή, Αντιγόνη που έχεις το χάρισμα να μας παίρνεις μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι... αχ! αυτά τα "τότε" τολμηρά νιάτα...
Γιατί όμως έχω την αίσθηση, πως τα σημερινά νιάτα δεν έχουν αυτή τη τόλμη;
Δύσκολοι καιροί! ;-)
ΑΦιλάκια και καλό μας τρυφερό βραδάκι! :)
Το έχω αναρωτηθεί πολλές φορές για την σημερινή "α-τολμία' των παιδιών..
ΔιαγραφήΙσως φταίει και η πολλή ενημέρωση και ο τρομολάγνος τρόπος που δίνονται οι ειδήσεις! Τότε δεν γνωρίζαμε την κακή πλευρά γιατί οι εμπειρίες μας ήταν περιορισμένες! Κάπως έτσι το νομίζω...
ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΆ!
Γι αυτό μ αρέσεις γιαγιούλα! ΄Συνοδεύω τις ιστορίες σου με εικόνες που φτιάχνω στο μυαλό μου, από την πρώτη κιόλας λέξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΣΎ!!! ΑΧ!! ΤΙ ΓΈΛΙΟ ΈΚΑΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΆΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!
ΔιαγραφήΠΌΣΑ ΔΕΝ "ΠΑΙΡΝΩ" ΑΠΌ ΤΑ ΝΕΙΆΤΑ!!!!!
Εκείνο το δάκρυ στα μάτια του πατέρα πόνεσε. Τι τραβάμε οι πατεράδες με τις κόρες που ξέρουν να ζουν ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε που μας πήρες μαζί Αντιγονάκι μας :-)
Μαργκό μου βάλε πολλά ερωτηματικά!
ΔιαγραφήΠοιος θα το πει στους πατεράδες μας;
Ενα ευχαριστώ και μια θαλασσένια αγκαλιά!
Απο τότε Αντιγονακι μου.. είχες παρει στα χέρια σου.. τη ΖΩΗ...!!!να εισαι καλά που τα μοιράζεσαι μαζί μας και ταξιδευουμε μια παρτη που δεν εχουμε κουνήσει απο το σπίτι...!!! ετοιμασου για την ταινία της ζωής σου...σκηνοθετιδα έχουμε..χι..χι..
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο το βιβλίο στο τετραδιο της μνήμης...σου...σε ευχαριστουμε.....φιλώ σε...
Αυτό το γνωρίζεις πολύ καλά Ρούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην σκηνοθέτιδα την έχουμε.. άντε να βρούμε παραγωγό!
Φιλώ σε!
Ποιος νοιαζόταν σ' αυτές τις ηλικίες για ταλαιπωρίες και τρεχάματα όταν ο έρωτας έδινε φτερά..... Τι όμορφες αναμνήσεις... Μας ταξίδεψες πάλι Αντιγονάκι!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Έζησα τις στιγμές , το άγχος ,την αδημονία , τον εκνευρισμό αλλά και την προσμονή του έρωτα ! όμορφες στιγμές εκείνης της ηλικίας αλλά βλέπω και τώρα την ίδια αγάπη και χαρά για τη ζωή !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφες αναμνήσεις και ποσο όμορφα τις κράτησε στο τετράδιο για να μας τις μεταφέρεις Αντιγόνη μου! Με τέτοιες εμπειρίες απο τα 20 πως να μην γίνεις η υπεροχή γυναίκα που είσαι! Οι άνοιξε ανθίζουν μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή*Άνοιξες (με το ιερό Λακόστ στο τοίχο...:))
Διαγραφή