Τα καλοκαίρια μου...

                                                          Εκθεση της μαθητρίας
                                              Αντιγόνης. Σ.
                                 "Ποια είναι τα καλοκαίρια μου"   
       

Τέτοιες μέρες υπήρχε ένας οργασμός εργασιών στο σπίτι..

Ηταν η εισβολή του καλοκαιριού. 

Το καταλάβαινα από τις μυρωδιές και την αναστάτωση.

Όλα τα χράμια σούρωναν στα σχοινιά της μικρής ταράτσας. Μια μυρωδιά ξυδιού απλωνόταν  και τα στεγνά ρυάκια τα χρωματισμένα σκούρο κόκκινο από τα νερά που έσταξαν από τα κρόσια.. 

Τα μπαούλα είχαν ανοίξει να αλλάξουν φορεσιές.

Στον κουβά από το λάδι ο ασβέστης μύριζε την ευωδιά της φρεσκάδας. Η μάνα άσπριζε με τη βούρτσα τον απέναντι τοίχο εκεί που στηριζόταν η ξύλινη σκάλα που οδηγούσε στην ταράτσα. Από κάτω ένα γύρο οι τενεκέδες με τα λουλούδια.. και αυτοί στη σειρά να περαστούν ένα χέρι με τον πηχτό ασβέστη. Να καμαρώνει το φούλι.. η μπιγκόνια.. το γιασεμί.

Τα καλοκαιρινά ρούχα έβγαιναν να φρεσκαριστούν και εμείς  τα προβάραμε να δούμε ποια μας κάνουν.. κόνταιναν και τα έπαιρναν οι πιο μικροί… σαν δώρα τα φορέματα της Μαρίας και τα δικά μου της Νότας. 

Τα λευκά πέδιλα.. άλλαζαν πόδια.. 

Τα ψάθινα καπέλα με τα κερασάκια και τα λουλούδια έβγαιναν να στολίσουν την κρεμάστρα στο χολ. 

Αυτή ήταν η είσοδος του καλοκαιριού…

 ..τα τσαλακωμένα μου τετράδια και τα βιβλία που έφταναν στις τελευταίες σελίδες..

Στη διπλανή μεσοτοιχία ήταν ο θερινός κινηματογράφος ..

Ο Αντρέας με τη γυναίκα του πάλευαν όλη μέρα να τον καθαρίσουν και να στήσουν τις καρέκλες με το πράσινο νάιλον πλέγμα..

Ο ήχος από τις πατημασιές τους στο χαλίκι αυτό σήμαινε ..καλοκαίρι..

Η γιαγιά τους πήγαινε φαγητό και δροσερό νερό.. να εξιλεωθεί  ίσως  από το ότι βλέπαμε ένα καλοκαίρι τσάμπα έργα… και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού όλο και τους φρόντιζε… ένοιωθε υποχρεωμένη..

Κάθε μέρα και μια ταινία.. στην αρχή ξένα έργα.. αργότερα μόνο Ελληνικά.  Αρχιζε κάθε χρόνο με το «Ορφέας και Ευρυδίκη» .. η μελωδία του σήμαινε καλοκαίρι!

Ολες τις ταινίες.. δράματα.. κωμωδίες απ’ έξω τα λόγια τα μάθαινα..

Το ενδεικτικό στο χέρι!  Αυτό μύριζε καλοκαίρι

Και γέμιζε αέρα φρέσκο το στέρνο μου από την χαρά...

..οι βαλίτσες αργότερα να ετοιμάζονται για το νησί…

Εκεί από την κουπαστή του πλοίου που την έσφιγγα δυνατά από φόβο βλέποντας τα νερά να αφρίζουν έτρεχα να ανταμώσω το καλοκαίρι…

Τα μακροβούτια στη θάλασσα και ποιος θα  αντέξει περισσότερο…

Το «σκασιαρχείο» τα μεσημέρια που δεν θέλαμε να κοιμηθούμε..

και οι ήσυχες κουβέντες των συνωμοτών.. κάτω από την αμυγδαλιά..

καθισμένοι πάνω στην κουρελού.. να ακούμε τα τζιτζίκια και η μυρωδιά από τις φυστικές με τα γκαστρωμένα τσαμπιά ακόμα πράσινα.. αυτό ήταν το καλοκαίρι μου!

Από το τετράδιο

Ιούνης του '83.