Αναμνήσεις εκλογικής περιόδου...

Φίλες και φίλοι μου γεια σας!

Πολλές οι μέρες της αποχής.. ένα κουβάρι από χαρές ..αντίο και όσα μπορεί να φέρει η ζωή στο διάβα της..

Μου έλειψε η επικοινωνία σας .. έχω χάσει πολλά!

Και είναι πολλές οι μέρες... κοντά μήνας....

Τα στενάχωρα προσπαθώ να τα φαρδύνω..

Στο γαζί αφήνω φάρδος..

Ετσι που λέτε μέρες εκλογών που διανύουμε πήγα πίσω.. τότε που τα παιδιά δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να ανακατεύονται στις συζητήσεις περί εκλογών που έτσι κι αλλιώς κρυφομιλούσαν με απαγόρευση από τη σημαία να πάμε στα άλλα δωμάτια. Τώρα μη φανταστείτε κανένα μέγαρο!

Οι πόρτες είχαν πετούγες που μισόκλειναν.. αλλά και να ακούγαμε καταλαβαίναμε;

Κρυφοί καιροί… Και ο θείος που ήταν στο «νησί» δεν ήταν η Αίγινα….

Ο πατέρας κάτω από τη μασχάλη είχε την Απογευματινή και μέσα είχε πάρει το μάτι μου μια άλλη εφημερίδα που τελικά δεν είδαμε ποτέ!

Λες να την μασούσαν;

Στο κοντινό λοιπόν γωνιακό καφενείο «ΑΒΕΡΩΦ» το έλεγαν μαζεύονταν οι υποψήφιοι του Πειραιά να μιλήσουν στην συνοικία μας.

Η απαγόρευση ήταν ρητή!

-Κοίτα μη πας προς τα κάτω θα σε σουρομαδήσω!

Από το σουρομαδάω- σουρομαδώ προφανώς.. που ποτέ δεν έμαθα ακριβώς τι ήθελε να πει η ποιήτρια μόνο γνώριζα το αποτέλεσμα! Το βίαιο τράβηγμα της κοτσίδας!

Είχα φτάσει στα δέκα και κάτι ψιλά. Μόλις άρχιζαν τα προεκλογικά πανηγύρια πρώτη!

Αν και ήσυχο και εσωστρεφές παιδί όταν μου έλεγαν ΜΗ έκανα αυτό που ήθελα δίχως να υπολογίζω τα επακόλουθα.. (ανάποδος χρόνος!)

Ηταν οι εκλογές του ’63. Όπως αργότερα μου έλεγε η μάνα μου.

Νοέμβρης μήνας και σκοτείνιαζε νωρίς.. 

Παίζαμε ακόμα στους χωματόδρομους.

Μόλις βλέπω από τη γωνία τον κόσμο να μαζεύεται, παίρνω από το χέρι τον μικρότερο αδελφό μου.. εκεί μου ερχόταν η συμφιλίωση μαζί του! (και πονηρή!) .. καθόμαστε σ’ένα μικρό πρεβάζι χαμηλού παραθύρου.

Φωνές ..συνθήματα οι συγκεντρωμένοι από πίσω και εμείς! 

Παλαμάκια ο κόσμος παλαμάκια και εμείς!

Η χαρά της απατεωνιάς!

Κράτησε η χαρά... μέχρι που η δεξιά κοτσίδα έφτασε κάτω από τον ώμο!

Πάντα τη δεξιά μου τραβούσε… ένα θέμα με την ΕΡΕ το είχε και φαίνεται έβγαζε το άχτι της στην κοτσίδα μου!

-Τι σου είπα;

Το εξάψαλμο μέχρι να φτάσουμε σπίτι!

Φαίνεται πως η συγκέντρωση η συγκεκριμένη ήταν απαγορευτική για τη γειτονιά που δεξιοκρατείτο..

Στο πλήθος παραβρίσκονταν οι χαφιέδες..

Στο σπίτι εξακολούθησε το βρισίδι ..η γιαγιά άναβε το καντήλι.. ο παππούς έστριβε το μουστάκι και οι μικροί ευχαριστιόνταν την τιμωρία μου  να στέκω με το ένα πόδι στον τοίχο..

Καλή ψήφο!

Όπως ο καθένας την εννοεί.. αρκεί να μη μείνουμε αδιάφοροι!