Η "Πειραϊκή φωλιά του βιβλίου".
Εδω στο κέντρο του Πειραιά... Γέρασε ο κος Γιάννης .. κουράστηκε.. αλλά δάκρυσε στην κουβέντα μας..
ένας άνθρωπος που σπίτι του ήταν το μαγαζί.. που απαγγέλλει Καβάφη στους "δικούς"..
.. ανάμεσα στα σκονισμένα βιβλία του,, τα ανάκατα.. η γνώση δεν χρειάζεται την τάξη..
Οι πίνακες που αγαπούσε...
- Να και τούτον βγάλε.. με παρακάλεσε με τον σιγανό ήχο της φωνής τους.. πάντα ήρεμος...
-Και τούτα τα καπέλα τα μάζεψα από ναυτάκια είναι φορεμένα! καμάρωνε... κάτω από τα σκίτσα των αγαπημένων του! Είχε ένα πάθος!
Και το γραφείο παραχωμένο στο βάθος...
Οτι μάζευε το αγαπούσε...
Τα διαβασμένα βιβλία αγάπησε..
αυτά που ξεφύλλισαν ξένα χέρια..
..που τα ξεσκόνιζε σαν παιδικό χάδι...
..οι χούφτες κρατούσαν πάντα ένα...
Σήκωνε το κεφάλι στον πελάτη και το καλωσόρισμα.. ήταν ένα χαμόγελο...
Για όσα έχουμε πει..
για το απόσταγμα της σοφίας σου ..Ευχαριστώ!
Εδω στο κέντρο του Πειραιά... Γέρασε ο κος Γιάννης .. κουράστηκε.. αλλά δάκρυσε στην κουβέντα μας..
ένας άνθρωπος που σπίτι του ήταν το μαγαζί.. που απαγγέλλει Καβάφη στους "δικούς"..
.. ανάμεσα στα σκονισμένα βιβλία του,, τα ανάκατα.. η γνώση δεν χρειάζεται την τάξη..
Οι πίνακες που αγαπούσε...
- Να και τούτον βγάλε.. με παρακάλεσε με τον σιγανό ήχο της φωνής τους.. πάντα ήρεμος...
-Και τούτα τα καπέλα τα μάζεψα από ναυτάκια είναι φορεμένα! καμάρωνε... κάτω από τα σκίτσα των αγαπημένων του! Είχε ένα πάθος!
-Και αυτά στο πεζοδρόμιο ..... |
Οτι μάζευε το αγαπούσε...
Τα διαβασμένα βιβλία αγάπησε..
αυτά που ξεφύλλισαν ξένα χέρια..
..που τα ξεσκόνιζε σαν παιδικό χάδι...
..οι χούφτες κρατούσαν πάντα ένα...
Σήκωνε το κεφάλι στον πελάτη και το καλωσόρισμα.. ήταν ένα χαμόγελο...
Για όσα έχουμε πει..
για το απόσταγμα της σοφίας σου ..Ευχαριστώ!
Γιαγιά σκόρπισε με σε παρακαλώ στη δεύτερη φωτογραφία με τα βιβλία και έπειτα μάζεψέ με και βάλε με και εμένα σ΄ένα απ΄τα καράβια να φύγω, ν΄άβρω τις ψυχές......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυθεντικά μαγαζιά, αυθεντικοί άνθρωποι άλλων εποχών, πιο αληθινών. Χάνονται ένα ένα κι εμείς που προλάβαμε λίγη από τη λάμψη και τη γλύκα τους μένουμε με τη νοσταλγία και μια ''γλυκιά'' θλίψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήενα απο τα ομορφοτερα πραγματα στη ζωη ειναι τα παλια,σκονισμενα,χιλιοξεφυλλισμενα βιβλια...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη σου μερα γιαγια αντιγονη!
Άλλος ένας κύκλος ζωής που κλείνει... Ας είναι καλά ο μπαρμπα-Γιάννης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είναι καλά ο άνθρωπος και να ζήσει όμορφα από εδώ και πέρα. Θα δυσκολευτεί λίγο, αλλά από οτι κατάλαβα για εσάς θα είναι πιο δύσκολο που δεν θα μπορείτε πια να ταξιδεύετε μέσα από τον δικό του χώρο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου για κάποια πράγματα....
Την καλησπέρα μου!!!! Φιλιά πολλά!!!!
Μινοράκια μου στη πιο βολική θέση θα σε βάλω.. θα είμαι δίπλα σου να ξορκίζουμε τα δύσκολα...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα βρούμε τις ψυχές...
Την αγάπη μου!
MARIA VILLIOTI:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα αληθινό "χάσιμο" στο χώρο του..
Θα μου λείψουν οι κουβέντες του..
λιτές με σοφία και ηρεμία που ταιριάζουν στον άνθρωπο που αγάπησε τη γνώση και αποκόμισε όσα κάποιος "σπουδαγμένος" δεν μπόρεσε...
apinkdreamer:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ίδια αίσθηση έχω..
Οτι αγαπήθηκε και χαϊδεύτηκε το λατρεύω..
Ζεστός χώρος, μυρίζει χαρτί κι αγάπη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα γιαγιά.
Δήμητρα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου το ευχήθηκα αλλά ο κόμπος στον λαιμό δεν το άφηνε να μου πει "ευχαριστώ".. μόνο το κεφάλι κούνησε χαϊδεύοντας τα βιβλία του...
Σταυρούλα μου θα μου λείψουν οι κουβέντες μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήAnDu:
ΑπάντησηΔιαγραφήΘύμωνε με όσους έδειχναν αποστροφή στο "μεταχειρισμένο"!
-Γιατί μπαίνουν μέσα δεν καταλαβαίνω!
μου έλεγε....
Αντιγόνη μου ρωτάω: Δεν βρέθηκε κανείς να πάρει αυτόν τον θησαυρό στα χέρια του και να συνεχίση την πορεία του ???Σίγουρα ,ποτέ δεν θάναι το ιδιο μαγαζί χωρίς τον κ.Γιάννη,μα τουλάχιστον τέτοιου ειδους μαγαζιά θάπρεπε με κάποιο τρόπο να υπάρχουν κοντά μας, για τον πολιτισμό μας , για τις μνήμες μας, για την Ελλάδα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα να κλείνουν τέτοια μαγαζιά !!!Κρίμα !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να κλείνουν τα βιβλιοπωλεία, σημαίνει πως πραγματικά φτωχαίνουμε όλοι μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα Αντιγόνη.
Κωστής
Βρε γιαγιά γιατί το κάνεις αυτό??????
ΑπάντησηΔιαγραφήΓίνεται να μπω εκεί μέσα στις φωτογραφίες και να μείνω εκεί αγκαλιά με τα βιβλία??????Να χαθώ μέσα τους...
Υπέροχο το μαγαζάκι...
Σου αφήνει μια γλυκιά μελαγχολία...
Πόση ομορφιά τελικά
ΑπάντησηΔιαγραφήβρίσκεται μαζεμένη στα απλά, καθημερινά!
Ας είν καλά ο άνθρωπος
κι ας ζήσει ευτυχισμένα χρόνια
από δω και πέρα!
Φιλιά πολλά γιαγιά μου
Αλήθεια υπάρχουν ακόμη τέτοιες γωνιές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κρίμα να μην υπάρχουν πάντα.
υγ. σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου
πιστεύω να τα καταφέρω...
Δυστυχώς...όχι που περνα ο χρόνος
ΑπάντησηΔιαγραφήμα που παίρνει μαζί του τα όμορφα...
Καλά να είναι ο κ.Γιάννης ...
Κρίμα που κλείνει, κρίμα που δεν το γνώριζα, κρίμα που δεν ανοίγουν άλλα παρόμοια. Αλήθεια έχει μείνει κανένα καλό βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων, από τα παλια, ανοιχτό? Ένα στο μοναστηράκι νομίζω... Ξέρει κανείς άλλα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιγόνη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήο Δημήτρης έψαχνε να δει φωτογραφία το παλιό ΕΛΛΗ !!! ...
Κρίμα! δεν υπάρχει κάποιος να το συνεχίσει;
Τί θα γίνουν όλα εκείνα τα "αγαπημένα" του κυρ-Γιάννη;
Με στενοχώρησες,
μα σ' αγαπο΄υμε,
Υιώτα, αστοριανή
και Δημήτρης
ΝΥ
Ποιος να κανει πια, μια τετοια δουλεια;;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατι;;...
Για τις.."θυμισες";;;
Οταν οι βιβλιοθηκες.."πηγαν" στο..παταρι;;
Μη διαβαζετε..!!..Βλαπτει..!!
Μιλατε στα κινητα...
Και,βλεπετε..τηλεοραση..!!
1984...!!
Που είναι ένας...διάδοχος;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάνονται τα μερακλήδικα μαγαζιά και πνίγεται κάθε τι τρυφερό και παλιακό!!!
μια μικρη οαση σε μια ερημο χωρις ακρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα γιαγιά Αντιγόνη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ συγκινητική η ανάρτηση σου, αλλά όλα δυστυχώς έχουν μια αρχή κι ένα τέλος και κανεις δεν μπορεί να ξεφύγει από το θλιβερό κανόνα.
Αυτό που παραμένει αιώνιο είναι το πνεύμα και το συναίσθημα κι αυτό είναι εξαιρετικά παρήγορο
Διαδικτυακα φιλιά!
Αντιγόνη μου δεν ξέρεις πόσο στεναχωριέμαι με τέτοιες ειδήσεις. Κρίμα και πάλι κρίμα να κλείσει ένα τέτοιο μαγαζί, φτιαγμένο με τόσο μεράκι κι αγάπη. Δεν έχει κάποιον να το δώσει ή δεν μπορεί να βρει κάποιον να το αγοράσει με τα βιβλία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια γλυκά!
Κρίμα!! και να ήταν μόνο αυτό που βάζει λουκέτο; καθημερινά γίνετε της κακομοίρας...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα Αντιγόνη μου...
Ελπίζω να ολοκήρωσε το κύκλο του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπανερχομαι σε πεντε λεπτα να σου γράψω τα νεα μου! Φτιαχνω ενα καφε και σου ερχομαι!
Ειδοποιησε την Αγγελικη και τη Νοτα, θα ψοφησετε στα γελια!!!
Επανερχομαι
Που λες αυτες τις μερες, ειχα εξετασεις. Και να σου να διαβαζει η Κουλιτα και να σου να αρχιζει να εκνευριζεται απο νωρις. Δε παλευεται μερικες φορες το διαβασμα ειδικα οταν το μυαλο ειναι και λιγο αλλου! Γιατι το δικο μου το μυαλο οσο να ναι ειναι σαν τα ανεμοσκορπισματα, μια εδώ μια εκει και μια στην Αμερικη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου λες το τι ξενυχτια εχω ριξει, δε μπορω να περιγραψω. Οχι απο αυτα με τα ποτα τα τσιγαρα και τους αντρες, εκεινα τα μοναχικα με τον Δημοσθενη, τον ερωτοκριτο τον μπαμπινιωτη και τον πουστη τον Καντακουζηνο και τη παρεα του, τους βυζαντινοτετοιους. Οχι τον blogger καλέ, τον αλλο τον αυτοκρατορα. Ασε γιαγια μου, καλυτερα κομμωτρια σου λεω! Να σου φτιαχνω μιζαμπλι και να κουτσουμπλολευουμε το συμπαν. πανω στο πιστολακι να σου λεω τα γκομενικα μου και στο λουσιμο να σου κανω μασαζ και να σου ανατριχιαζει η πετσα. Και τωρα τι καταλαβ; Σκατα! Ασε που οποιον πιανω λιγο ευθραστο και καθομαι να του πω τα οσα διαβαζω, στη καλυτερη εξαφανιζεται προφασιζομενος δουλεις, στη χειροτερη με περιλουζει με υβρεις. Ενα βραδυ ημουν στης αδερφης μου! Της λεωκατσε να σου πω τι ωραια πραγματα διαβαζω! Πες μου, μου λεει εκεινη, μαλλον απο ευγενεια παρά απο ενδιαφέρον. Ηταν ξαπλωμενη, ημιγυρμενη θα ελεγα, στον καναπε και με ακουγε. Αρχισα κι εγω να αναλυω το Συμποσιο του Πλατωνα και να τις εξηγω βαθυτερες εννοιες φιλοσοφιας με τον μοναδικο μου κουλό τρόπο. Εφευγε και το βλέμμα μου παραεξω! Εμοιαζα με αρχαιο ρητορα που ειχε παρει σοβαρα το ρολο του να σωσει τον πελατη του. Και ωσαν αλλος Σωκρατης αμπελοφιλοσοφουσα. Ωσπου ξαφνικα τον φιλοσοφικο μου ειρμο σταματαει ενας ηχος. Όχι δεν ακουω φωνες ουτε εχω συνδεθει με το υπερπεραν....ροχαλητο ηταν Γιαγιακα μου! Την ειχε παρει ο υπνος την τρελοαδερφη μου και ειχε δει και πεντε ονειρα. Σταματαω να μιλάω και μονο τοτε ξυπνησε. Τι εγινε; Μου λεει! Συνεχισε, δε τα καταλαβα όλα. Μα καλα εισαι σοβαρη; Αρχισα να φωναζω! Εγω φιλοσοφω κι εσυ ροχαλιζεις; Ημαρτον! Ντροπή και αισχος! Ρε δε μας παρατας κι εσυ και οι φιλοσοφιες σου, μου αντιγυρισε και μου πληγωσε καθε ινα του κορμιου και της ψυχης μου!
Γιαγια μου, ωρες ωρες νιωθω πολυ μονη! Δε με ακουει κανεις. Δε με καταλαβαινει κανεις. Μου φαινεται πως πρεπει να....σταματησω να διαβαζω!!! Θα τον καψω τελειως τον εγκεφαλο μου! Ενα πρωι εδινα μαθημα και μετα πηγα να ριξω μια ματια στις βιτρινες. Μονο κοιταξα....δεν αγορασα τιποτα. Και μετα καθομαι σε ενα καφε εκει σε ενα στενακι γυρω απο την Ερμου να πιω ενα φρεντο. Ξαφνικα διπλα μου καθεται ενα κουκλι! Κουστουμαρισμενο με ενα χαρτοφακελο στο χερι. Κουκλι ζωγραφιστο σου λεω! Κρατουσε ενα βιβλιο αναλαφρο.....μιας ελληνιδας συγγραφεως, που αν με ρωτας τη θεωρω πολυ αναλαφρη και χαλια και απαραδεκτη, και απορω πως της επιτραπηκε να εκδοσει. Τεσπα. Τον κοιταζω, με κοιταζει. Σηκωνω το ματι να δω τι διαβαζει..μπας και πιασουμε κουβεντα. Γελαει και με ρωταει! Καλο το βιβλίο; Του λεω: δε το εχω διαβασει. Προτιμω πιο βαρια πραγματα. Σαν τι δηλαδη; Με ρωταει. Ε, να αραδιασα ονοματα συγγραφεων που δε θα τα γραψω κι εδω γιατι θα με παρετε στο ψιλο. Και τελικα προφασιστηκε δουλεια και εφυγε.....γκρρρρρ
Μου κοβει τη τυχη η επιλογη των βιβλιων μου! Αι σιχτιρ, γινανε ολα πια τοσο ευπεπτα...που αρχιζω να τα παιρνω επικινδυνα.
Αυτα τα νεα! Παρασκευη τελειωνω και θα σου ερχομαι πιο συχνα!
φιλια πολλα πολλα πολλα
Σε αγαπω
Kοίτα μια στεναχώρια που την έχεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε, Αντιγόνη, εδώ παρακαλάμε, να πάρουμε σύνταξη να το ευχαριστηθουμε κι εσύ...
α α α α! θα σε μαλώσω!
ας πάρει την σύνταξή του ο χριστιανός κι ας περάσει καλά, να τους τα φάει όλα!!!!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΓΙΑΚΑ!!!! ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙΚΕ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ. ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΛΛΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΡΥΠΑΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ 3 ΕΥΡΩ ΦΠΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΟ ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΑΛΛΟΥ.ΓΙΑ ΟΛΑ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΜΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ.........!!!!!!! ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτές είναι οι αληθινές απώλειες...κρίμα αλλά μήπως φταίμε και λίγο όλοι μας γι αυτό...νομίζω...ναναι καλά ο άωθρωπος....
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία ανάρτηση .....νασαι καλά
Πάντα με εκπλήσσεις ευχάριστα Αντιγόνη μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ συγκινητικό αφιέρωμα, γεμάτο μνήμες, εικόνες της πατρίδας μας, γνήσιες, αγνές!!!
Καλό καλοκαίρι να έχεις!
Φιλάκια
Περισπωμένες και δασείες στο πυκνογραμμένο κείμενο, κιτρινισμένες σελίδες με σκοροφαγωμένες άκρες, περίτεχνες εικονογραφήσεις και μια χαρακτηριστική στυφή μυρωδιά. Τα παλιά βιβλία είναι θησαυρός!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτολίδια γνώσης και πολιτισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτολίδια που χάνονται.
Φιλιά θαλασσένια.
Λένε ότι άμα κλείσει ένα σχολείο,
ΑπάντησηΔιαγραφήανοίγει μια φυλακή.
Τώρα που έκλεισε ένα βιβλιοπωλείο
θα ανοίξουν...δύο φυλακές.
να ειναι καλα ο κυρ Γιαννης, να εχει ομορφες αναμνησεις! και εσυ γιαγια Αντιγοονη να εισαι καλα και να κρατησεις τις ομορφες συζητησεις σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοσταλγικό και συγκινητικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να έχει υγεία, ο άνθρωπος και να μπορέσει να εγκλιματιστεί στην νέα ζωή του...
Η απώλεια, όμως τέτοιων καταστημάτων είναι μεγάλη, μια και τα νέα μαγαζιά δεν μπορούν να έχουν αυτή την νότα...
Σε ευχαριστούμε για αυτή την θαυμάσια ανάρτηση!
Να είναι γερός ο άνθρωπος να χαρεί την σύνταξή του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ θα γυρίσω κάποια στιγμή στην πατρίδα και τίποτα δεν θα έχει μείνει όρθιο... Πώς να αντισταθούμε στην αποβλάκωση...
Φιλάκια από Ν Αφρική
TELIKA THA TO PW STHN LENA NA STAMATHSEI NA ANAFERETE SE SENA GIATI THA THS FAS THN THESH,TIS IDIES MALAKIES GRAFEIS KAI ESU,AXAXAXAXAX LENA MANTA THS SUMFORAS
ΑπάντησηΔιαγραφήTELIKA THA TO PW STHN LENA NA STAMATHSEI NA ANAFERETE SE SENA GIATI THA THS FAS THN THESH,TIS IDIES MALAKIES GRAFEIS KAI ESU,AXAXAXAXAX LENA MANTA THS SUMFORAS
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες κάποτε, όταν τα βιβλία δεν μας τα μοίραζαν δωρεάν για να τα πετάμε στη θάλασσα οταν τελείωνε η σχολική χρονιά. Τα αγοράζαμε και τα προσέχαμε και τα πουλούσαμε στο τέλος της χρονιάς για να αγοράσουμε πάλι μεταχειρισμένα, απ τον "Ξενοφώντα", ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης πιο πάνω απ την Αγία Σοφία. Το μεταχειρισμένο βιβλίο είχε κάτι απ τον προηγούμενο ιδιοκτήτη, κάποια σημείωση, ένα απόφθεγμα, μια καρδούλα με ονόματα μέσα, ένα σύνθημα. Ολα πολύ προσεκτικά και μικροκαμωμένα για να μην ρίχνουν την τιμή του βιβλίου, γιατί ο ηλικιωμένος κ. ξενοφώντας τα έψαχνε με πολύ προσοχή πριν μας πει την τιμή αγοράς, μας μάλωνε και τρυφερά γιατί δεν προσέχαμε όσο έπρεπε. Και ηταν βιβλία συνήθως χαρτόδεττα α με σκληρό εξώφυλλο και άντεχαν στα πολλά μαθητικά χέρια.
ΑπάντησηΔιαγραφή