Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Τίτσα (2)


Εξω από το σπίτι της Τίτσας το κόκκινο φωτάκι σβηστό. Η καφετιά πόρτα κλειστή.
Ξημέρωνε.. και η μπόχα από τον καπνό και το πατσουλί διάχυτη.. αποτυπώματα από
μεθυσμένες ανάσες..φανταρίλα..τσαλακωμένα σεντόνια.. αποτσίγαρα..
Σταύρωσε τα πόδια της με τη γυαλιστερή ρόμπα να σέρνεται στο πάτωμα. Ανοιξε το πλακέ πακέτο και έβαλε στα χείλη της το άφιλτρο.
Απέναντι η μικρή με πυρωμένα τα βλέφαρα από το κλάμα του χαμού του… Ξεκρέμαστη ένοιωθε, είχε στηριχτεί σε λάθος ώμο, μόνο που δεν το ήξερε. Ψευδαισθήσεις αγάπης.. που τις πλήρωνε με το ξεπούλημα της σάρκας.
Η Τίτσα έφτυσε τον καπνό που σκάλωνε στο στόμα, με τα δάχτυλα.. τον έδιωξε..
-Μη με κοιτάς σα χαμένο. Ξεδιάλεξε τι θέλεις από την ζωή σου και προχώρα. Την κατρακύλα θέλεις; Μένεις! Τον έξω κόσμο και το φως;.. την κάνεις και δρόμο.
- Φοβάμαι!
-Και εδώ έχεις ασφάλεια; Που; Με καμαρώνεις; Ρίξε μου ένα φάσκελο και μετά τα λέμε..
Η μικρή έκλαιγε και τα χέρια έτρεμαν μελανιασμένα...μια σταλιά κορμί προσπαθούσε να σταθεί όρθιο .Απαρηγόρητη από το χαμό του, φοβισμένη για ν’ανοίξει πόρτα στη ζωή, αγκαλιά με την κατρακύλα, χωμένη στον φόβο του νόμου.. θωρώντας την πόρτα του αναμορφωτηρίου.  
Η Τίτσα της άδραξε το μπράτσο, την ταρακούνησε..
-Δες εδώ! Εμένα κοίτα με σου λέω! Τι βλέπεις; Μια τσαμπουκαλού που παίζει με τους άντρες και έχει φράγκα; Μια κοκότα του κερατά είμαι. Και αυτό έμαθα να κάνω από παιδί τότε που η μάνα μου με έσερνε στα μπουλούκια γιατί πίστευε πως θα γίνει θεατρίνα.. αλλά ξάπλωσε σε λάθος κρεβάτια. Ο πατέρας μου ούτε ξέρω ποιος είναι ούτε που θέλω. Φορούσα τις στραβοπατημένες γόβες, τις φθαρμένες γούνες, τα πανηγυριώτικα στολίδια και έλεγα τα λόγια που είχα μάθει. Στα δέκα μου, το πήρε απόφαση η μάνα μου πως καριέρα δεν θα κάνει. Ηρθαμε στις Κουκουβάουνες στο σπίτι της αδελφής της. Εκεί μ’ακούμπησε και βγήκε στην πίστα του μπορντέλου.
Η Τασάρα με τ’όνομα!  Το έμαθα στα δεκατέσσερα, όταν ο λιμοκοντόρος της με πήγε να την δω στο σπίτι για να την εκδικηθεί, που τον είχε παρατήσει! Αυτή τη τέχνη έμαθα!
Γέλασε ανάβοντας δεύτερο τσιγάρο.. Εφερνε σβούρα το φλυτζάνι με το κατακάθι του καφέ. Σήκωσε πίσω τα μαλλιά που έπεφταν στα μάτια της..
-Ο Σαλονικιός ήταν αυτός που αγάπησα.. τα παιδιά δικά του είναι. Δεν τα είδε ποτέ!
Κατάλαβες κοριτσάκι ποιος ήταν; Αυτός που με έμαθε να μισώ τα αρσενικά. Βιάσου γιατί δεν έχουμε καιρό. Ο διοικητής ξέρει πως μένεις εδώ. Αν γουστάρεις τράβα σπίτι μου να βοηθάς τη μάνα μου και βλέπουμε. Ανέβα τώρα στο «κρυφό» δωμάτιο σκέψου, ρίξε τις ζαριές σου και κρίνε.
Μέχρι το βράδυ η μικρή δεν είχε φανεί.
Ανέβηκε την σιδερένια, στριφτή σκάλα και άνοιξε την πόρτα. Η βαλίτσα της έλλειπε..
-Κακή ζαριά έφερες κοριτσάκι!
Δυο τετράγωνα πιο πέρα είχε ακουμπήσει τη βαλίτσα στο σπίτι της Στάσας…
  
 Από το "τετράδιο".

48 σχόλια:

  1. Γιαγιά η γραφή σου όπως πάντα καθηλώνει...Θα υπάρξει ,άραγε ,και συνέχεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΙΑ ΖΑΡΙΑ ΝΟΝΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ..
    ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΕΞΑΡΕΣ...
    ΣΕ ΦΙΛΩ ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θεέ μου τί ατμοσφαιρική διήγηση... Με ξετρελαίνει η γραφή σου μανούλα... Είσαι απίστευτη... Βιβλίο εδώ και τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για ακόμα μια φορά έσκισες Γιαγιά μου, φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιαγιά Αντιγόνη
    δεν σε χορταίνουμε σ΄αυτές τις ιστορίες!
    απορώ γιατί δεν τα δημοσιοποίησες νωρίτερα;
    Όλοι μας σε κατατάσσουμε στην "συνομοταξία" των συγγραφέων και σίγουρα θα έπαιρνες τη θέση που σου αξίζει!
    Γιαγιά "εκδόσου"....
    Πολλά φιλιά -:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. η Τιτσα με την μεγαλη καρδια προσπαθησε να την σωσει ασχετα αν η μικρη δεν το ηθελε
    ακομη κιαν δεν ειναι αληθινή ιστορια ετσι που την διηγησε μοιάζει ολοζώντανη!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ολιγον...
    Καταθλιβομαι...
    Απο το πραγματικο του διηγηματος...
    Σε μια "καθαρη και ηθικη" εποχη...

    Φαντασου σημερα...
    Που δεν υπαρχουν οι επιφασεις των δοτων αξιων...
    Και η διδακτικη "κοινωνικη αποστροφη"

    Που φθασαμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ζωντανότατη αφήγηση Αντιγόνη μου...
    καλή σου μέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νίκη μου, είναι "κομμάτια" γραμμένα από παλιά.. Δεν έχει συνέχεια..
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. lourdi, εξάρες να φέρνεις!
    Από τη νόνα σου φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σπύρο μου,αρκούμε στο μοίρασμα μαζί σας..Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μανταρινάκι μου,εύχομαι να φέρεις τις εξάρες σου! Σου αξίζουν!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΣΟΥΙΤΑ, λες να "εκδοθώ" τώρα στα γεράματα; Πλάκα θα έχει!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ρίκη μου είναι λίγο πιο κάτω στις "εξομολογήσεις της Τίτσας"
    Φιλιά και την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ειρήνη μου, οι περισσότερες διηγήσεις είναι γραμμένες από ακούσματα. Η Τίτσα είναι μια γυναίκα στα 78 της τώρα που έτυχε να την γνωρίσω με άλλο όνομα.
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. μαχαίρη λες να έχουν χαθεί εντελώς οι δοτές αξίες έστω και στην επίφαση τους;
    Ασε λίγο να ονειρεύομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΦΟΥΛΗ μου, όλα καλά; Σου έγραψα πως δεν μπορούσα να μπω στα σχόλια.
    Φταίει το "μηχάνημα"
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Να "εκδοθείς" εδώ και τώρα!

    Όντως είναι κάτι ζαριές που σημαδεύουν...
    καθορίζουν τη ζωή σου!

    Να είσαι καλά εύχομαι αγαπημένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κρίμα που δεν έχει σενέχεια...
    Μου άρεσε τόσο πολύ γι'αυτό μου φάνηκε πολύ λίγο...
    Δεν το συνεχίζεις λίγο ακόμα τώρα?
    Ποτέ δεν είναι αργά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γιαγια Αντιγονη χαιρεται, οπως παντα....................''καθηλωτικη'', φιλια απο το κατινακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μια επιλογή μας Αντιγονάκι, καθορίζει την υπόλοιπη ζωή μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πάλι αυτός ο Σαλονικιός?
    Ανω,κάτω, τις έκανε τις Αθηναίες.
    Καλό απόγευμα Αντιγόνη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Οι ιστορίες σου κόβουν ανάσες τόσο παραστατικά ζωντανές μοναδικές!

    Φιλιά θαλασσινά Αντιγόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κάποιες ζαριές σημαδεύουν την ζωή μας ανεπανόρθωτα!
    Καλά να εισαι Αντιγόνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Νάσαι καλά γιαγια αντιγόνη.Πάλι μας ταξίδεψες σε κόσμους υπαρκτούς αλλά με τόση μαεστρία!!! Και εγώ όμς έμεινα με ένα κενό!Θέλω και συνέχεια!Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει.Ολο και κάτι θα σου διηγήθηκε η Τίτσα για την τύχη της "μικράς"!!!!........
    και σε παρακαλώ πολύ παρ΄ότι γιαγιά να εκδοθείς!!!Που ξέρεις μπορεί να είναι οι εξάρες σου!!!!!
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Εlena ντροπή να με παρασύρεις στη ..έκδοση! χαχα
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Theodosia ευχαριστώ πολύ! Μου δίνουν χαρά τα λόγια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. KARIATIDA62 είμαι λίγο κοφτή, το ξέρω αλλά έτσι μου βγαίνει...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Δημήτρη σας στέλνω την αγάπη μου και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μαίρη αυτή η στιγμή που καθορίζει το "μετά"..Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. fREZIA, δεν ήταν στις προθέσεις μου αλλά κάποια σημεία είναι αληθινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. zoyzoy ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.. Τα θαλασσινά φιλιά μ'αρέσουν τόσο πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ΕΛΕΝΑ, πόσες έχω "ρίξει".. άλλες καλές άλλες ανάποδες..
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Χρυσάνθη μου, λες τελικά να "εκδοθώ";
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. καλησπέρα!ειναι δικό σου?καθηλωτικο, και ολοζωντανο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Καλή σπέρα, καλώς σε βρίσκω..

    Οι πρώτες δύο αναρτήσεις που επισκέφτηκα είναι πραγματικά εξαιρετικές..

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Αγαπημενη μου γιγια με την καθηλωτικη γραφη σου...περασα να σου ευχηθω καλη εβδομαδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Περιμένω πως και πως να διαβάσω τη συνέχεια και πρέπει να σου πω ότι θέλω πολύ αυτη τη ιστορία να έχει ενα καλό τέλος!

    Θελω οι "βασανισμένες" ψυχες να βρίσκουν και αυτές το φωτεινό τους μονοπάτι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΓΙΑΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΖΑΡΙΕΣ ΣΗΜΑΔΕΥΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αντιγονάκι αυτό το τετράδιο αν πέσει στα χέρια μου πρώτα θα το ξεκοκαλίσω από εξώφυλο σε εξώφυλο και μετά θα το στείλω σε εκδοτικούς οίκους να κατασφαχτούν μεταξύ τους ποιος θα το πρωτοεκδόσει.
    Κουράστικα να σου λέω να το κάνεις εσύ θα το αρπάξω μου φαίνεται να το στείλω μόνη μου!
    Φιλιά

    υγ. τι τράβηξε κι αυτή η Τίτσα, τι είδαν τα μάτια της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Mάλλον ταινία πρέπει να γυρίσουν τις ιστορίες σου με τίτλο Πειραιώτικες ιστορίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Καλημέρα Aντιγονακι μου!
    Χαθήκαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Αχ γλυκιά Γιαγιά Αντιγόνη, κάθε φορά με τις αφηγήσεις σου ταξιδεύω και νομίζω ότι βρίσκομαι εκεί που περιγράφεις από μια γωνιά και βλέπω...

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Πως διαλέγει άραγε κανείς την κατρακύλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Γιαγιά Αντιγόνη, μάγισσα,
    ξέρω γιατί γράφεις έτσι... ανατριχιαστικά!
    Γιατί "βουτάς την πένα" πρώτα στην καρδιά, ύστερα στην πιο μεγάλη φλέβα και τέλος στο μυαλό!
    Αγαπάς την Τίτσα, τη μπέσα της, τη δίψα της γι' ανάσα.....
    Την καθαρότητα της ψυχής και τα λουλούδια τα ικανά ν' ανθίζουν στο βούρκο.
    Μάγισσα γλυκιά μου,
    να ξέρεις πως σε ψάχνω...
    Αναζητάω τη γραφή σου με τη δίψα που αναζητούσα κάποτε την παρουσία και το χάδι,την κουβέντα τη γλυκιά, της νόνας μου της μάγισσας.
    Εκείνης που μου 'μαθε με της ψυχής τα μάτια να θωρώ με της καρδιάς τ' αφτιά τον κόσμο να γροικάω.
    Χαδάκι στα μαλλάκια σου αφήνω, σαν τα δικά της ν' άγγιζα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή