Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Το δικό της σενάριο..



Δεν της άρεσαν οι γιορτές.
Από πάντα.. από τα πρώτα κάλαντα.. που τ'άφησε στη μέση και πέταξε το τρίγωνο.
Όπως δεν τις άρεσαν οι Κυριακές…
Την πλάκωναν οι σιωπές του σπιτιού.
Τα κρυμμένα μυστικά.
Οι σχέσεις των μεγάλων κλειδωμένες.
Χωνόταν στην ντουλάπα να σκηνοθετεί και να παίζει το δικό της έργο.
Με πρωταγωνιστές όσους ήθελε να συναντήσει.. φιγούρες πλασμένες με το «εγώ» της που δεν ανίχνευε κανείς. Τους έδινε τα λόγια που ήθελε να ακούσει και ένα μπαμπακερό μαξιλάρι με ροζ κάλυμμα σφιχτά κρατούσε αγκαλιά.
Αυτή που της έλειπε..
«Αλλοπαρμένο»  η ταμπέλα που της κόλλησαν.. και αυτή ακόμα στο ουδέτερο.
Ψήλωσε και δεν χωρούσε στη σκοτεινή απομόνωση της.. βγήκε από την ντουλάπα και χώθηκε στα βιβλία.. περνούσε απαρατήρητη.. η πρόοδος αντιστρόφως ανάλογη από το συναίσθημα.
Οι μεγάλοι εξακολουθούσαν να ισορροπούν μεταξύ μίσους και συνήθειας. 
Τα κοφτερά μαχαίρια σαν περιφορά Επιτάφιου.. τα ένοιωθε.. την τρυπούσαν… και η Ανάσταση που δεν ήρθε ποτέ.
Το πτυχίο μπήκε στην κορνίζα.
Ηταν εκεί που τους είπε ..υπάρχω!
Και χαμογέλασαν.. ετοιμάζοντας την καριέρα της.. στο δικό τους γραφείο  ανάμεσα στα δικόγραφα.
Που τα μισούσε..
Το «αλλοπαρμένο» χώθηκε πάλι στα δικά του σενάρια.
Η ανακοίνωση ξερή...Θα γίνω ηθοποιός!
Πρώτη φορά τόσος θόρυβος. Τόσο παρακάλι!
Ήχησαν οι καμπάνες της  ντροπής τους, ακούστηκε οι φωνές τους.. τα μαχαίρια το ίδιο κοφτερά…
Ηταν αργά.. είχε νυχτώσει και δεν το έβλεπαν.
Στη σχολή άνοιξε η καρδιά της, ξεκλείδωσε.. και εκείνοι έκλεισαν το συρτάρι με το  χρήμα.. αυτό που προσκυνούσαν και αγκάλιαζαν αυτό.. το μόνο που τους ένωνε.
Εφυγε από το σπίτι, αδειάζοντας την ντουλάπα .. χαϊδεύοντας το μαξιλάρι.


Αυλαία και πάμε!!


Η μελαγχολία πώς μετουσιώθηκε σε ρόλους κωμικούς;
Πώς έκανε τον κόσμο να γελά;
Πως πετούσε;
Κάθε υπόκλιση, κάθε χειροκρότημα ηχούσε όσα δεν έζησε..
Την αγάπησε η ζωή, γιατί ήταν ο μυστικός της έρωτας. Την αγκάλιαζε μαζί με το μαξιλάρι που μύριζε την δική της κολόνια
Αυτή την οσμή σκόρπιζε..
Μόνο τις γιορτές δεν θέλει ακόμα.
Με τις Κυριακές συμβιβάστηκε.. είχε διπλές παραστάσεις..


Από το τετράδιο



32 σχόλια:

  1. Μόνο τις γιορτές δεν θέλει ακόμα.
    Με τις Κυριακές συμβιβάστηκε..!!!!
    και δεν ειναι η μονη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. http://www.youtube.com/watch?v=E5A3yKzmS5I

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαιρεται γιαγια Αντιγονη, ομως οσο δικιο και να ειχε, αρχισε να ζει μεσα απο τους αλλους, πρωτα ''μιση'' ζωη θλιμμενη και μετα παλι μιση ζωη, εστω χαρουμενη και ενας ηθοποιος, ειναι ηθοποιος απο γεννησιμιου του, τα καλαντα ειναι παρασταση και μαλιστα δυσκολη, πρεπει τον αλλον να τον ''πεισεις'' και να τον κανεις να ηρεμησει το μεσα του και να δεις εν τη παλαμη τον..........κοπο σου, αν εισαι καλος........θεατρινος...

    Φιλια απο το κατινακι, που δεν του αρεσουν τα χριστουγεννα και οι αποκριες, τρελα πραγματα, πφ,πφ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μαγευτικό το σενάριο τούτο, γιαγιά Αντιγόνη, ένα ακόμα μαγευτικό κείμενο που σε ταξιδεύει και σε παρασύρει... "ήταν αργά, είχε νυχτώσει και δεν το έβλεπαν..." είχε νυχτώσει για κείνους, εκείνη βρέθηκε στα φώτα κι αυτό ήταν που γύρευε, αυτό που επιθυμούσε, αυτό που λάτρεψε...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν ξέρω πόσο κατάφερε να "γεμίσει" την ζωή της, κατάφερε όμως να κανει αυτό που ήθελε!
    Φιλιά Αντιγόνη μου, καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι ωραία που εξηγείς το συναίσθημα αυτό απέναντι στις γιορτές! Υπέροχο το κείμενό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χρειάζεται ισχυρή θέληση να παρατήσεις τα πάντα και να κάνεις αυτό που θέλεις και σ'ευχαριστεί.να είσαι καλά Αντιγονάκι μου.φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πόσο μου αρέσει να διαβάζω τα κείμενα σου. Γεμάτα εικόνες και συναισθήματα..
    Την αγάπη μου.
    χο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Aχ αυτό το τετράδιο θέλω να το πάρω να το διαβάσω όλο μονορούφι! :)
    Μαγικό χαρτί θα'χει με τόσες όμορφες ιστορίες που το γέμισες Αντιγονάκι μου.
    Όσο για την ηθοποιό της ιστορίας. Τη θαυμάζω γιατί πήγε κόντρα στα πρέπει κι έζησε τη ζωή που ήθελε. Μια ζωή την έχουμε, δεν κάνει να τη ζούμε γι'αλλους! Κάνει;
    Πάντως ούτε εμένα δε μ'αρέσουν οι γιορτές.
    Ούτε οι Κυριακές…

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αναρωτιέμαι για το τέλος όλων αυτών των ηρώων, των ιστοριών σου γλυκιά μου γιαγιά... πως τα καταφέρνεις και γίνομαι ένα με αυτούς ή θαρρώ πως τους γνωρίζω απο παλιά...
    Αχ αυτό το τετράδιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έτσι είναι οι καλλιτέχνες.. ψυχές κλειδωμένες που με μανία προσπαθούν να εκφραστούν.
    Ευτυχώς βρήκε διέξοδο η ηρωίδα σου στην τέχνη της.

    Φιλιά γιαγιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ου θύμησες τη ντουλάπα μας, που ήταν στα πολύ παιδικά μου χρόνια χώρος καταφυγίου και εξερεύνησης. Τη θυμάμαι τρίφυλλη, τεράστια -μάλλον στα μάτια μου- με πολλά μεγάλα συρτάρια. Κάποιες φορές εκεί μέσα -κάτω απ' τα παλτά, τα κοστούμια και τα ταγιέρ- μασκαρευόμουνα κιόλας, αργότερα μασκάρευα τον μικρότερο αδελφό μου!... Σενάρια και ρόλοι για τον καθένα κι η ζωή μοναδικός σκηνοθέτης για όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "αλλοπαρμενο"......
    Εγω τουλαχιστον, οσους μεγαλους καλλιτεχνες γνωρισα [απο τα εργα τους] ετσι ειναι[ηταν]...
    "αλλοπαρμενα"....
    Εχω καταληξει οτι ειναι αυτη η "τρελλα"...Το αντιτιμο για το δωρο που πηραν...
    Συμφωνεις;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα Αντιγόνη.
    Πάλι σε σκέψεις μ' έβαλες...
    Αναρωτιέμαι πόσοι είναι εκείνοι που είχαν το θάρρος να τα βροντήξουν όλα
    να παρατήσουν στρωμμένες καριέρες και να συγκρουστούν με τους "μεγάλους"..και να κάνουν το χόμπυ τους και την ευχαρίστησή τους επάγγελμα.
    ..Τό άσχημο είναι.. πως όταν πετύχεις σ΄' αυτό που διάλεξες να κάνεις, τότε αρχίζουνε πάλι να σε ξαναπλησιάζουνε και να σε αποδέχονται..
    ..Αν κάτι δεν πάει καλά.. θάσαι για μια ζωή το μαύρο πρόβατο.

    Καλό βράδυ.
    Κωστής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ταυτίζομαι, με την Ηρωίδα σου...
    Δεν μου αρέσουν οι γιορτές.
    Συνέχεια μου βγαίνει ένα, ουφ ουφ.
    Παρόλα αυτά εύχομαι καλές γιορτές
    σε όλους!
    Καλό βράδυ,και φιλάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πως κταφέρνεις και μας αγγίζεις πάντα τόσο πολύ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αθηνά Λατινοπούλου13 Δεκεμβρίου 2010 στις 8:04 μ.μ.

    Μεγάλη υπόθεση το "ποντίκι"στο μπράτσο μας, αρκεί να το αντιληφθούμε.

    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γιαγιά,

    Ξεκλείδωσε λες, έτσι όσο γέλιο δεν έλαβε, βρήκε το θάρρος να δώσει...

    Μπράβο της....

    Τα φιλιά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αντιγόνη,η μοναξιά των εορτών,των αργιών-πώς να γεμίσει κάποιος την άδεια ψυχή του;
    Μόνο πετώντας μακριά με τα δικά του φτερά και κάνοντας πραγματικότητα τα όνειρά του.
    Πάντα θα μένει ένα κενό,κανείς και τίποτα δε μπορεί να καλύψει.
    Αφήγηση ξεχωριστή,όπως πάντα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μου θύμισες ένα τραγούδι γιαγιά
    που όταν το άκουγα μικρή δεν μπορούσα
    να το καταλάβω...
    "Καταραμένη Κυριακή για τους ευτυχισμένους είσαι μονο..."

    και μονο που το θυμήθηκα τώρα
    ανατρίχιασα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. αλλη μιά εξαιρετική αφήγηση !!
    Τό ξαναέιπα .. αυτό τό τετράδιο έχει μέσα ..διαμάντια .
    Καλή εβδομάδα .
    Σέ φιλώ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Απλα προσκυνω!!! Αυτο με τα δικα της σεναρια το κανω και εγω..

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλή σου μέρα Αντιγόνη μας....
    Πολλά τα σενάρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αχ βρε Γιαγια...

    πότε στα είπα και δε το θυμάμαι;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Είναι θησαυρός το τετραδιάκι σου γιαγιά Αντιγόνη!
    Αυτό που με συγκλονίζει στα γραπτά σου είναι ότι με λίγες λέξεις καταφέρνεις να δημιουργείς χίλιες εικόνες καιχρώματα,ενώ το συναίσθημα είναι ολοζώντανο!
    Ρουφάω τις στιγμές σου!
    Είσαι σπουδαία!
    Σε παίρνω μια μεγάλη αγκαλιά!
    Καλημέρα πανέμορφη ψυχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μακάρι να μπορούσαμε να μην μεταδίδουμε την ανασφάλειά μας στους νέους. Να μην τους κάνουμε εξαρτημένους από μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. τουλάχιστον έκανε αυτό που ονειρευόταν !!!

    καλό απόγευμα Αντιγόνη μου !!!

    σε φιλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. το διαβαζω απόψε κιολας εδω:
    http://www.ustream.tv/channel/katw-apo-to-kioski
    φιλια Αντιγονη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑ.

    ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!

    ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΑΣ ΧΑΡΑ ΜΟΥ!!

    ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αν πω ότι ζηλεύω τα εγγόνια σου γιαγιά Αντιγόνη θα με πιστέψεις? Είμαι σίγουρη ότι τους φτιάχνεις ένα υπέροχο εσωτερικό κόσμο. Να σ'εχει ο Θεός πάντα καλά. Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. τυχερή και δυνατή!πόσοι μισουν τις κυριακές, παλεύουν για την κορνίζα με το πτυχίο και παίζουν μόνοι τους θεατρικά!!τον θαυμασμό μου!!!αλλοπαρμένη αν ήμασταν όλοι πόσο πιο όμορφα θα ήταν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. γιαγια νομιζω οτι μιλας για σενα:)
    ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΤΓΕΝΝΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή