Του '50 οι εκδρομείς!!!

Μετά το Δεκαπενταύγουστο γυρίζαμε από το νησί

μαυρισμένες και τρισάθλιες οι αδελφές Τατα ,

με τα μάτια να αστράφτουν τονίζοντας

την μαυρίλα που καθόλου δεν

συνηθιζόταν.

Βλέπεις δεν είμαστε χαριτωμένα ξανθά κοριτσάκια!

Ένα τσεμπέρι μας έλειπε, σκουλαρίκια

και με το χέρι τεταμένο

θα βγάζαμε χρυσό μεροκάματο!

Για να μη χαθεί το εξαίσιο θέαμα,

είχαμε τα τυχερά μας!

Κάθε Κυριακή, βόλτα με το κλειστό φορτηγό

του θείου για μπανάκι

στα λιμανάκια στην Βάρκιζα.

Στο πορτοκαλί όχημα, τέσσερεις μεγάλοι

και πέντε παιδιά.

Χράμια, κουλούρες, καπέλα,

φαγητά και κουρελούδες για να στρωθεί

το δάπεδο να απλώσουμε τις κορμάρες μας.

Τα γυναικόπαιδα πίσω και οι άντρες μπροστά.

Αντε και φτάνουμε στην παραλία με την καθαρή άμμο και

τα περίεργα γαλαζοπράσινα χρώματα..

Οι μαμάδες με σατέν μαγιό που έκανε

σούρες στο μπούστο

σε χρώμα βυσινή, της δικιάς μας

και γκρι-αρζάν της θείας.

Τα καπέλα τα ψάθινα, με μαργαρίτες στολισμένα.

Τα κοριτσίστικα με κερασάκια

και τα αγόρια πάνινα στο χρώμα του τζιν.

Οι μπαμπάδες καθισμένοι στο χράμι

με το φανελάκι τιράντα το μακρύ παντελόνι

και φιλτιρέ μπεζ παπούτσια καλοκαιρινά….

Μια παράγκα ήταν στημένη σε ρόλο καντίνας της εποχής.

Μέσα σε κάδους με τριμμένο πάγο,

δροσίζονταν οι μπύρες ΦΙΞ,

τα αναψυκτικά, πορτοκαλάδες, λεμονίτες και ταμ-ταμ..

Η κυρά του «μαγαζιού», είχε μια γκαζιέρα που τηγάνιζε

γαύρο και μαριδάκι του Φαλήρου!!

Ως το μεσημέρι παπαριάζαμε στο νερό

παίζοντας με την άμμο

και συναγωνισμός ποιος θα κρατήσει,

την αναπνοή περισσότερο…

Την ώρα του φαγητού στρώνονταν τα χράμια,

και το καρώ κόκκινο –άσπρο τραπεζομάντιλο.

Βγαίναν τα κεφτεδάκια, τα βραστά αυγά,

ντομάτες, αγγούρια, τυρόπιτα, φρατζόλες ψωμιού

και η παραγγελιά για τα ψαρικά…

Εφταναν και οι μπύρες και ο θείος έβαζε

τις «πλάκες» στο πικ-απ του φορτηγού.

Οι διπλανές παρέες γίνονταν ένα και οι μεγάλοι

στο τσακίρ-κέφι άκουγαν Βαμβακάρη..Νίνου..

Ενδιάμεσα οι τσιρίδες της θείας

για τα αγόρια που ήταν πάλι

μέσα στο νερό.

-Γιαννάκηηη θα σε σκίσω βρεεεεε…

έλα όξω Κωστάκη να σε γδάρω…

-Νότααα πάλι τρως? Η μάνα μου.

Πίναμε τα αναψυκτικά με καλαμάκι,

στο σπίτι χρησιμοποιούσαμε

χοντρό μακαρόνι που μας το έκοβαν.

Το απόγευμα νωρίς μαζεύαμε τα μπογαλάκια μας

και αφήναμε πίσω τις σβησμένες γόπες

από τα άφιλτρα Ματσάγκου, σημάδι πως κάπου εκεί

πριν πόσα χρόνια πέρασαν χαρούμενες παιδικές φωνές

και μεγάλοι που έμοιαζαν ευτυχισμένοι…..