να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;
ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά
σαν ψάρι μ' έχουν πιάσει μες στα δίχτυα
Για κάποιον μες στον κόσμο είν' αργά
ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;
Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά
στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;
πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά
που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
ποιός να κυνηγά άραγε τις ζωές όλων μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαγια Αντιγονη χαιρεται, την ζωη μας κυνηγανε, τρωκτικα, λαμογια και προβοκατορες, ας μεινουμε ενωμενοι οι υπολοιποι και με τιμιους αγωνες στο τελος θα νικησουμε, αυτες τις μερες το τραγουδι του ελευθεριου ειναι συνεχεια στο μυαλο μου, να εισαι καλα, φιλια απο το κατινακι.
ΑπάντησηΔιαγραφήμόλις γύρισα απο Αθήνα !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήστοιχείωνουμε μονάχοι μας φιλενάδα !!!!!!
Καλησπερα γιαγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι θλιμενη σε βρισκω
πολύ εύστοχη ανάρτηση...Καλό απόγευμα ,όσο καλό μπορεις να το πεις
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αυτός είναι ο Γιώργος και άμα σας αρέσει", έτσι δεν είναι;!
ΑπάντησηΔιαγραφήανατριχιαστικο τραγουδι ανατριχιαστικα γεγονοτα
ΑπάντησηΔιαγραφήmarilise συμφωνω σε οτι ειπες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ.......θλιμμενος σημερα αντιγονη...σαν να το ηξερα απο το πρωι ..σαν να μυριζε ο αερας κατι διαφορετικο σημερα...γι αυτο σου εγραψα και στην προηγουμενη αναρτηση....η ειρηνη μονο λυνει προβληματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ειναι κατι μεταφυσικο..εξ αλλου εγω αυτα δεν τα πιστευω αλλαειναι μια πραγματικοτητα ασκημη και βρωμικη που δυστυχως ακολουθει μια προδιαγραμμενη πορεια...τετοια κτυπηματα παντα μου κοβουν τα ποδια...ειναι σκληρα αδυσωπητα οδυνηρα...αναιτια...αλλα κουραγιο...παλυ ξανα το ιδιο θριλλερ ....αλλα κουραγιο.......
Φουρτουνιασμένη ψυχή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓέρασα και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω..
dimitris:
Αχ Δημήτρη μου, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό.
Τόσα χρόνια και γλιτωμό δεν βλέπω.
marilise:
Τι να πω κορίτσι μου...
Τα δυο από τα παιδιά μου ήταν εκεί
Στοιχειώνουμε...
valentina:
Είναι τα σημερινά γεγονότα που μου κόβουν τη μιλιά!!!
Αισθανομαι να πνιγομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήevelina:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα απόγευμα με πληγές..
Μάγισσα Κίρκη:
Εχω δει πολλά και έχω τρέξει στα νιάτα μου.
Αυτό που με πληγώνει είναι το χέρι που κρατά τον θάνατο..
ριτσα:
Ανατριχιαστικός ο φόνος, ο τρόπος και που δεν θα βρεθούν οι ένοχοι.
Skouliki:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΟΙΧΕΙΏΝΟΥΜΕ...
μαχαιρης:
Έρχονται και αυτές οι μνήμες και αναρωτιέμαι τι άλλαξε..
Δημιουργίες:
Να πνίγεσαι...
Να μη μπορείς να πεις κουβέντα...
Οντως δεν βγαίνουν τα λόγια απόψε Αντιγόνη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΝΤΡΟΠΗ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ,
ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΣΦΑΓΗ !!!!
Γιατί κάθε φορά μου έρχεται στο μυαλο ο στίχος: "Στο ίδιο έργο θεατές;"
ΑπάντησηΔιαγραφήzeidoron:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να μιλήσω..
Θυμώνω..
Σκορπιες σκέψεις:
Πως να αντιδράσουν αυτές οι μάνες;
ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ:
Δεν ξέρω Λένα μου, αλλά έχεις δίκιο..
''το χέρι που κρατά τον θάνατο'' φριχτό και άπονο χέρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μην αναγκαστείς ξανά κοριτσάκι μου να εξηγήσεις στα βλαστάρια σου το γιατί..
Θαυμάσιοι στίχοι όσο και η μουσική γιαγιά Αντιγόνη. Έχεις σπουδαίο γούστο.
ΑπάντησηΔιαγραφή