Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Μη χώνεσαι στη ζωή μου.


Με έπιασε η προκοπή και είπα να μαγειρέψω
για τα καμάρια μου και να κάνω και κανένα
γλυκάκι. Ηρθαν λοιπόν να πάρουν
τα ταπεράκια τους και αρχίζουν τα σχόλια!
« Αντιγόνη οι συνταγές από πού είναι πάλι;»
Το μάνα κόπηκε από τη μέρα που
μου έφτιαξαν την σελίδα.
«Οι ειρωνείες κομμένες. Αντί να τρώτε
τις σάχλες πείτε και ένα ευχαριστώ!»
Αρχίζουν τα στοιχήματα.
Είναι από τον…την…ή μήπως από την.. τον…
Εγώ φταίω που κάθε φορά τους μαρτυρώ
τις πηγές μου!
«Διαλέξτε τι θέλετε. Να ασχολούμαι και
να ανακατεύομαι
στις ζωές σας ή τώρα να περνώ καλά
και να μη σας ζαλίζω!»
Και να τα χάχανα και τα πειράγματα….
Πολύ αέρα τους έδωσα…

Θυμήθηκα τη δική μου μάνα που δεν τις έπεφτε
τίποτα κάτω.
Που η αγάπη της, θηλιά στον λαιμό..

Πριν πολλά χρόνια πήγα ένα ταξίδι να
βρω τον Νίκο που το πλοίο ήταν Β. Ισπανία.
Πρώτη φορά άφηνα τα παιδιά και την δουλειά μου.
Θα έλειπα μόλις μια βδομάδα.
Τι τύψεις για τα πουλάκια μου…
Δυο τηλέφωνα την ημέρα να μάθω πώς τα περνάνε.
Τι τα ήθελα η μαύρη;
Μου έβγαινε η πίστη να την σταματήσω..

«Όχι που λες ότι η μικρή, δεν τρώει
τα μπαρμπούνια, να τα έκανε
και αυτός ο μεγάλος που κυκλοφορεί
με τις κάλτσες Γενάρη μήνα;
Ασε πως σουρομαδιώνται και δεν με ακούνε καθόλου!
Εμ ο μικρός που σκαρφαλώνει στους
καναπέδες με τα παπούτσια;
Εχτες κλείστηκε στην τουαλέτα
και φωνάξαμε κλειδαρά.
Την πορτοκαλάδα ούτε να την δούνε!
Όταν στα λέω με λες πως μουρμουράω.
Τα φασόλια ούτε που τα αγγίξανε και τους τηγάνισα
πατάτες με αυγά.
Σε κάνουν ότι θέλουν!»

Και απέξω να περιμένουν έξη άτομα να πάμε
στα σπήλαια της Αλταμίρα .
Βγήκα έξω κουρέλι …

Στον γυρισμό τόσα και άλλα τόσα.
«Πήγα από την δουλειά και τους βρήκα να κάθονται
αχ καημένη μου, στα λέω και δεν ακούς,
μια μέρα θα με θυμηθείς..»
Ο πατέρας μου θύμωνε και τις φώναζε αλλά αυτό που
ήθελε να πει δεν την σταματούσε με τίποτα.
«Σου έφτιαξα και τα συρτάρια που ήταν άνω κάτω.»
«Τα άλλο δεν στο είπα που ανέβασε 40 πυρετό
η Αγγελικούλα και τρέχαμε στα Τζάνεια..»
Νευρολογικό είχαν τα…Τζάνεια να χωθώ;;;;;

Ηθελα να κρατήσω τα καλά της που ήταν πολλά.
Αλλά ζωή, πέρα από τις δικές μας δεν υπήρχε…
Υπολοχαγό την λέγαμε…γελώντας…
Ηταν δοτική μέχρι να σε πνίξει.
Ότι ανάγκη, πρώτη έτρεχε.
Μας έφερνε όλους βόλτα.
Ακούραστη σαν ρομποτάκι!
Ελεγα πάντα να πάρω όλα τα καλά της
αλλά όχι την ανυπαρξία της δική της ζωής
που την παραμέρισε για να ακολουθεί
τον ίσκιο μας….

Μέχρι τώρα έχω αποφύγει τον σκόπελο ή έτσι νομίζω.

Όταν μου έρχεται να πω κάτι λέω,
Αντιγόνη το σκασμό!

29 σχόλια:

  1. Όντως είναι πιο δύσκολο από ότι νομίζουμε να μην αντιγράψουμε στη συμπεριφορά τους γονείς μας. Ειδικά τα λάθη τους, τον τρόπο που επεμβαίνουν στη ζωή των παιδιών τους.
    Όπως περιέγραψες τη μάνα σου μου θύμισε τη δική μου. Εμείς τη φωνάζουμε 'στρατηγό'. Πάντα να περάσει το δικό της, με οποιοδήποτε τρόπο. Πάντα να φυτρώσει εκεί που δεν την σπέρνουν.
    Δε λέω έχει και τα δίκια της αλλά όταν προσπαθεί να επιβληθεί μας στέλνει ακριβώς στο άλλο άκρο.
    Να κάνουμε αυτά που μας λέει να αποφύγουμε :)
    Φυσικά τώρα δεν πρόκειται ν'αλλάξει. Έχω πάψει να'χω ψευδαισθήσεις γι'αυτό.
    Έτσι προσπαθώ να την αποδεκτώ όπως είναι.. και να κάνω το δικό μου. Όπως έκανα πάντα ή σχεδόν πάντα.

    Φιλιά γιαγιάκα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φεύγω σε λίγο για την..διήμερη.
    Θα τα πούμε από Παρασκευή.
    Την ευχή μου και την αγάπη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι είναι αυτές οι μανάδες! Για ότι την κατηγορούσα μικρή την επαναλαμβάνω τώρα χωρίς να το θέλω!
    Η δική μου δεν ανακατεύεται η καυμένη καθόλου, οπότε ελπίζω ότι ούτε εγώ θα ανακατεύομαι στις ζωές των παιδιών μου...
    Αντε Αντιγονάκι μας, καλό κουράγιο και για αυτή την διήμερη...σε περιμένουμε! Η σκέψη μας θα σε συντροφεύει! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η αιώνια Ελληνίδα Μάνα, άλλες είναι εσωστρεφείς άλλες εξωστρεφείς αλλά το ίδιο νοιάζονται και πονάνε!
    Καλά να περάσεις γιαγιάκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάρι να υπάρχουν για πολλά χρόνια.
    Ας λέμε ότι θέλουμε, μα την αγάπη των παππούδων και γιαγιάδων δεν την παίρνουν τα παιδιά μας από κανέναν άλλον τόσο πολύ.
    Μόνο όταν φύγουν καταλαβαίνουμε την έλειψη τους, μόνο τότε.
    Ευτυχώς που δεν βγάζεις το σκασμό όπως λές και μας συγκινείς με τα λόγια σου.

    Να περάσεις καλά.
    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτή η αγάπη που σε πνίγει. Αυτό το εγώ το τεράστιο όμως, που πρέπει να κάνεις τα πράγματα όπως τα φαντάζεται εκείνη και όπως ακριβώς τα έχει σκεφτεί. Δεν τελειώνει ποτέ αυτό. Εγώ δυσκολεύομαι πολύ. Δεν είναι ότι δεν έχω καλές σχέσεις αλλά τα απαραίτητα. Οτιδήποτε παραπάνω με πνίγει. Με πεθαίνει. Δεν της το συγχωρώ. Και μου είναι αδύνατον πια να το προσπεράσω. Καλές διακοπές Αντιγόνη μου. Από Παρασκευή πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μερικές φορές ήθελα κι εγώ να πω στη μάνα μου να βγάλει το σκασμό. Αλήθεια στο λέω. Η αγάπη μερικές φορές σε πνίγει. Το έχει αυτό. Ελπίζω κι εγώ, όταν με αξιώσει ο Θεός να φτάσω τα χρόνια σου (με τη καλη έννοια!) να το βγάζω το σκασμό και να μην είμαι η ξερόλας μάνα/πεθερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. οπαααααααπαπαπαπ ! Με κάλυψες απόλυτα , που πας κυρά μου και χώνεις την μύτη σου σαν τον ξιφία όπου δεν σε σπέρνουν , να σου στρώσω το κρεββάτι , όλη την ώρα στον υπολογιστή τις βρίσκω δεν διαβάζουν ποτέ αυτά τα παιδιά , έ τι ξερό πρωινό είναι αυτό ,τι έχεις κανονίσει για φαγητό , φόρεσε κάτι θα κρυώσεις , τι στρατηγός , γκεστάπο αγάπη μου και πάντα η ίδια κασέτα και μετά η ζωή μας ζωή της κλπ κλπ κλπ . Μην αργήσεις απο την διήμερη γιατί έχω να σε κεράσω ότι λαχταράει η ψυχούλα σου ..... Α ξέχασα επειδή εμείς είμαστε απο ναυτική οικογένεια και για όποιον λείπει μακρυα η νόμος λέει ομερτα( καμμία στεναχώρια καμμία έννοια γαιτί απο μακρυά δεν βρίσκεται λύση ) τα άκουγα όλα με το που πάταγα το πόδι μου στο σπίτι !!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. καλημέρα Αντιγονάκι μου !!! οπως λές καλό είναι να το σκεφτόμαστε πριν μιλήσουμε, αλλά βλέπεις η μάνα νομίζει ότι της ανήκει ότι περιβάλει τα παιδιά της !!!

    φιλια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όλοι μας έχουμε ζήσει τέτοιες αγάπες,άλλος πολύ άλλος πιο λίγο.Έτσι ήμουν και εγώ με την δική μου μαμά,μέχρι που έφυγα από κοντά της για να παντρευτώ μίλια μακριά(είναι Κρήτη και εγώ Αθήνα).Όλα μόνη μου τα κάνω,βοηθάει και η πεθερά από την μια αλλά από την άλλη ακούω της επικρίσεις της και όταν βλέπω την πεθερά να κανακεύει το γιο της και να παίρνει το μέρος του σε ότι κάνουμε,τότε με παίρνει το παράπονο,κόμπος δένετε ο λαιμός.Καμιά φορά αναρωτιέμαι τι θα ήταν καλύτερο,να ήμουν δίπλα στη μητέρα μου και να με πνίγει ή έτσι που είμαι μακριά της.......
    Πολλά φιλιά γιαγιά Αντιγόνη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. "...Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα. Και τέλειωσα με άριστα
    αλλά δεν έχω ευχάριστα, όλα στον κόσμο είναι γραμμένα..." Τις καλημέρες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αντιγόνη μου, σαν να διάβαζα για τη δική μου μανούλα, που όλο τρέχει να τους ικανοποιήσει όλους και έχει ξεχάσει να ζήσει..ούτε εγώ θέλω να γίνω έτσι, λατρεύω τα παιδιά μου, αλλά δεν είναι κτήμα μου, και όταν ενηλικιωθούν θα έχουν τη δική τους ζωή,και εγώ τη δική μου, ποτέ δεν θα πάψω να ενδιαφέρομαι για αυτά αλλά δεν θα ζω μέσα από και μόνο για εκείνα..
    καλά να περάσεις και με το καλό να γυρίσεις, σε φιλώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αντιγονάκι μου,αχ αυτές οι μάνες.Όχι η δική μου δεν φέρεται έτσι,αλλά έχω μια πεθερά!!σε περιμένουμε με χαρά να γυρίσεις από την "εκδρομούλα".πολλά πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αντε γιαγια Αντιγονη γυρισε γρηγορα να μας πει μια ιστορια να ευχαριστηθει η ψυχη μας, δυνατη σε λιγες ωρες σε περιμενουμε, φιλια απο το κατινακι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Aντιγόνη μου ξέρεις τι λέω; Άστους καναδυό βδομάδες να τρώνε φαστ φουντ και θα σε παρακαλάνε...
    Εγώ η κακιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γειά σου γιαγιά Αντιγόνη, που μόνο γιαγιά δεν είσαι στον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ο αυτοέλεγχος είναι ότι καλύτερο για τον καθένα Αντιγόνη μου!
    Ολα να πάνε καλά στη "διήμερη" και με το καλό να γυρίσεις στη μπλογκογειτονιά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γλυκειά μου Αντιγόνη, αυτό το λέμε απλά "Μητριαρχικό καθεστώς", κρατά απο τα παααααααααρα πολύ παλιά χρόνια και μια χαρά σπίτι μας, το ευχαριστιώμουν και το ευχαριστιέμαι ακόμη.
    Κριιιιιμα, που δεν έκανα οικογένεια να έχω τα ηνία! Πολύ μ' αρέσει.
    Ναι ναι, με τσαμπουκά και κουμάντο.
    Η μάνα είναι της αρχηγίας, αλλά δεν ήταν του κουμάντου στις ζωές μας ποτέ(καθότι νύφη στην οικογένεια) αλλά εγώ ως γνήσια εγγονή, απο γιαγιά και προγιαγιά, πολύ θα το χαιρόμουν!
    Δυνάστης!!!! να με κοιτάνε στα μάτια και να στέκονται σουζα!!!!

    χα χα χα !!!! φιλιά
    υ.γ. εγώ μένω μαζί τους ακόμη. Και το ευχαριστιόμαστε, όλοι, δεν ενοχλούμε οι μεν τους δε, αλλά την πόρτα του δωματίου μου, δεν την ξέρει κανείς. Ούτε η καθαρίστρια... Φέρνω άλλη και την πληρώνω να μου συγυρίζει... !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Διήμερη διάβασα!!!

    Να περάσεις τέλεια! Και να μας πεις το πεις!

    Όλα τα παιδιά θέλουν να παίρνουν στοιχεία από τους γονείς, αυτά τουλάχιστον που τα αποδέχονται τα ίδια ως σωστά! Αλλά πάντα πιστεύω πως καθένας μας είναι ξεχωριστός και δεν χρειαζεται ούτε να μιμείται ούτε να ακολουθεί κανόνες!

    Η ζωή μας είναι ωραία κι έχει άλλη οπτική για τον καθένα μας.

    Φιλιά πολλά γιαγιάκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φιλί και μια γαρδένια.
    Από τις πρώτες.
    Οι νεραγκούλες ήδη ξεβγήκαν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σε περιμένουμε γιαγιά Αντιγόνη, να μας ταξιδεύεις σε άλλους χρόνους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. .....τι μου λετε εδω για τρυφερες μαννουλες και λουλουδια ...εδω να δεις η κυρα βασω[βασουλα] που σηκωνε το χερι και πεφτανε κατι μπατσοι ξεγυρισμενοι οπου εβλεπες τον ουρανο σφοντυλι...κι αμα μεγαλωσαμε και της κραταγαμε τα χερια φωναζε ΑΣΕ ΜΕ ΠΕ ΑΓΡΙΑΝΘΡΩΠΕ ΜΕ ΠΟΝΑΣ...κι αμα την αφηνες νασου καινουριος μπατσος δυνατωτερος.....και τις κοπελλες μας ολες επρεπε να τις δεικαι τοτε γινοτανε το θαυμα του ιησου χριστου...γλυκαινε και γινοτανε σοροπιαστο γλυκο μαζι τους και μεις κομπαρσοι στην ταινια.......
    οταν μαλωναμε ..παντα επαιρνε το μερος της γυναικας κι ολο δωρα ητανε και πλεχτα...μια φορα τη ρωτησα γιατι το κανει αυτο και μου ειπε ..οταν θα γινεις και συ πατερας θα καταλαβεις...και πραγματι ετσι ηταν...οταν εγινα πατερας καταλαβα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αντιγονη μου καλη διημερη,μακαρι να σου κρατουσα το χερι αυτες τις δυο μερες!!
    Ετσι κανω και γω Αντιγονη μου, με τη διαφορα τα τρωνε επι τοπου! Βλεπεις μενουν απο πανω, αυτο που χαιρομαι πιο πολυ ειναι τα μικρα, ερχονται και ανοιγουν τα χερακια τους για μια αγκαλια, αχ τι αγκαλια ειναι αυτη!
    Μμμμ προσπαθω να μην ανακατευομαι.
    Φιλια Σοφια. (Αποκλ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αντιγόνη μου όση ώρα έλεγες για την μητέρα σου, είχα την εντύπωση ότι μιλούσες για την δική μου.
    Πριν πολλά χρόνια έλεγα ότι εγώ θα είμαι μια διαφορετική μητέρα, ότι θα αποφύγω τα λάθη της.
    Δεν είναι πάντα εύκολο να αποφεύγειςτον σκόπελο όμως.
    Εχω επαναλάβει πολλά από τα "λάθη" της ως μητέρα πλέον κι εγώ, ευτυχώς όχι όλα.
    Λάθη που πλέον είμαι σίγουρη ότι πηγάζουν από υπερβολική αγάπη και μόνο.
    Φιλιά, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Εμείς πάλι τη μαμά μου τη φωνάζαμε Γκεστάπο......
    Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να της μοιάσω σε όλα...... αλλά θα ήθελα να έχω τα περισσότερα από τα στοιχεία της..... Τελικά έφτασα να τη θαυμάζω, αλλά μην της το πείτε γιατί θα λέει ότι μου τα έλεγε και εγώ δεν την άκουγα......
    Να είσαι πάντα καλά!!!!! Φιλιά πολλά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Διήμερη Αντιγόνη;;
    Σιγά που υπήρχε πιθανότητα να μοιάσεις στη μάνα σου!

    Καλά να περάσεις, πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Σας ευχαριστώ όλους για όσα μοιραστήκατε μαζί μου!
    Χθες το βράδυ πετώντας του ορούς της Χ/θεραπείας άν και ήταν πολύ αργά μπήκα σπίτι και με το μπουφάν ακόμα άνοιξα τον υπολογιστή.
    Μου είστε απαραίτητη!!!
    Να είστε καλά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή