Κάθε Τετάρτη ερχόταν από την γειτονιά μας
ο Ιωσήφ.
Ηταν ο δοσατζής μας.
Υπάλληλος σε μεγάλο κατάστημα
στην Αιόλου.
Ανεβαίναμε μια στο τόσο να ψωνίσουμε
υφάσματα .
Τρεις κόρες, η μάνα και η γιαγιά.
Και κατέβαζε, τα τόπια τα ξεδίπλωνε
με ταχύτητα και η γιαγιά του έβγαζε
την ψυχή ανάποδα.
- Κοίτα βρε μη τα χρεώσεις ο κούκος αηδόνι
γιατί καημένε μου υπάρχουν κι’ άλλοι ε;
Τέτοια εποχή κοντά στη Πασχαλιά
έπρεπε να ραφτούμε.
Τσόχινα σύνολα για τις μικρές
και δικά τους ταγιεράκια.
Α, και τις φανέλες του παππού μη ξεχάσουμε.
Και πουλόβερ του μπαμπά.
Εμεις χαζεύαμε χαρούμενες για τις αγορές.
Μαλώναμε για τα χρώματα και η μάνα αγρίευε
με μόνιμη απειλή.
-Αν σας ξαναπάρουμε μαζί να με φτύσετε!
Σαν τέλειωναν τα ψώνια η γιαγιά έβγαζε
το βιβλιαράκιμε το ροζ εξώφυλλο που στο
πίσω μέρος είχε την προπαίδεια τυπωμένη.
Έδιναν ένα κατοστάρικο καιέσβηνε με το τ
εμπεσίριτα χρωστούμενα.
Η επόμενη βόλτα ήταν στο ζαχαροπλαστείο
Κρίνος για λουκουμάδες....
Κάθε σπίτι είχε τον δικό της Ιωσήφ.
Που λεφτά να τα φέρουμε βόλτα
και για τα λούσα!
Η Τότα μας έκοβε τα σχέδια και η μάνα
με την γιαγιά
καρίκωναν και γάζωναν
στη χειροκίνητη Σίγκερ.
Κάθε Τετάρτη ερχόταν με την τσαντούλα
του να πάρει τη δόση και η γιαγιά
τον τρατάριζε γλυκό του κουταλιού.
Ειχε και η μαμα μας δοσά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις προικες μας και ηταν ολα με δαντελες πλεγμενες γυρω-γυρω απο τα χερακια της.
Σεντονια,πετσετες,μαξιλαροθηκες, μεχρι τα πετσετακια της κουζινας ειχε πλεξει με δαντελα.
Καλησπέρα γιαγιά !!πολύ όμορφη ανάμνηση !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα με την οικονομική κρίση μπορεί να εμφανιστούν πάλι
δοσατζήδες
Ναι με τη διαφορά ότι θα λέγονται τοκογλύφοι-δοσατζήδες!
ΑπάντησηΔιαγραφήθυμάμαι έναν παππού που ερχόταν κάθε βδομάδα να πάρει το κατιτίς για κάτι ποτήρια/σεντόνια/πετσέτες και διάφορα άλλα προικιά που έπαιρνε η μάνα μου για την αδερφή μου. Ακόμα δεν ξέρω πού βρίσκονται αυτά!!!
πουαντερι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι οι προίκες που μαζεύονταν από την άφιξή του θηλυκού!
Αυτές οι μανούλες με τα βελονάκια τους κάναν θαύματα!
Πρέπει να ήταν σωστό πανηγύρι το ράψιμο στο σπίτι! Και η αγορά των υφασμάτων για τα γιορτινά ρούχα πριν από το Πάσχα φαντάζομαι ότι θα σας έδινε μεγάλη χαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να απέγινε άραγε ο Ιωσήφ;
Τώρα ο δοσατζής είναι η πιστωτικές!
ΑπάντησηΔιαγραφήGi Gaga K B:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και έβγαζαν το κάτι πάρα πάνω.
Οτι κάνουν και οι πιστωτικές. Τοκογλυφία με κομψό τρόπο!
Τσαλαπετεινός:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι γινόταν πανηγύρι.
Ο Ιωσήφ ήταν από τότε μεγάλος βάλε και 55 περίπου χρόνια...
XΡΥΣΑ ΣΤΑΧΥΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτέ δοσατζής δεν θα βρεθεί να μας δανείσει.
Αντιγονάκι μου γλυκό,τι αναμνήσεις !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε ήταν καλύτερα τότε;Πολλά φιλάκια.καληνύχτα.
Γιαγια, μας βλεπω συντομα να γυρνσμε ξανα σ’ εκεινη την «ωραια» εποχη του δοασατζη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα ειναι οι πιστωτικες και ο τοκος 19,75, τοτε αμα τους παζαρευες ηξερες το ποσον και αν αργουσε καμμια δοση δεν σ'επαιρνε τηλεφωνο καποια εταιρεια εισπραξης, τον αλλο μηνα του ελεγε η μανα και ολα ενταξει και παντα με το χαμογελο. Φιλια απο το κατινακι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈννοια σου και το ροζ βιβλιαράκι με την προπαίδεια έτοιμο είναι να ξαναβγεί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ αυτοί οι λουκουμάδες στον Κρίνο ήταν το μαρτύριό μου, μετά απο τα ψώνια στον Λαμπρόπουλο!
Δεν μου κατέβαιναν με τίποτα κάτω απο το πολύ σιρόπι...θυμάμαι τα τραπέζια του που επάνω ήσαν μαρμάρινα!
Είδες γιαγιά απο πίσω σε πάω τι νομίζεις μόνο εσύ τα θυμάσαι; ;Eτοιμη είμαι κι εγώ για τα απομνημονεύματα μου χαχαχαχαχαχαχα!
φουρτουνιασμένη ψυχή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλες οι εποχές που φεύγουν από απόσταση τις βλέπεις με νοσταλγία.
Καλές ή κακές δεν ξέρω.
Σε φιλώ!!!
Ρίκη Ματαλλιωτάκη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν συμφέρει τους...δοσατζήδες!
Σε φιλώ!
Τα θυμάμαι αυτά τα τεφτεράκια σε διάφορα χρώματα και την προπαίδεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως θυμάμαι και το κίτρινο τετράδιο του κυρ-Δημοσθένη, του μπακάλη μας.
Έγραφε με μελανό μολύβι που το σάλιωνε, για να μη σβύνει.
Δοσατζού (κούκλα!) με επισκέφτηκε πριν 10 χρόνια και μου πούλησε μια εγκυκλοπαίδεια, που την πήρα, δήθεν για τον ανηψιό μου, αλλά στην πραγματικότητα, για να την ξαναβλέπω κάθε μήνα.
Οι "διευκολύνσεις" αυτές ήταν ενσωματωμένες στην τιμή (και γερά-γερά).
Αρε, πότε θα με πιάσει η προκοπή, να γράψω και τις δικές μου εμπειρίες...
Τώρα όμως που καλοκαιριάζει, το βλέπω χλωμό. Ίσως από το Φθιόπωρο, αν είμαι ακόμη εδώ!!!
Καλό ΣαββατοΚύριακο.
dimitris:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα Δημήτρη μου. Βλέπεις τώρα παίρνεις την αστραφτερή καρτούλα χωρίς να διαβάσεις την υποσημείωση.
Και έρχονται τα πάνω κάτω.
Φιλιά στο Κατινάκι!!!!
kariatida62:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς οι άνθρωποι έχουμε καθίσει στους
ίδιους χώρους!
Και να που ανταμώνουμε!
Πάνω στα μαρμάρινα τραπεζάκια..
Την αγάπη μου!!
Έρχονται και πάλι τα τεφτέρια και οι δοσάδες στη μόδα....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ άρεσε πάντως που τότε, ράβανε το πολύ 2 φορές το χρόνο καινούργια ρούχα, κι αυτό αν είχες την οικονομική δυνατότητα, όχι όπως τώρα που κάθε τόσο καινούργια και τίποτα δε χαίρεσαι!
Καλημέρα Αντιγόνη μου!
ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τις γράψεις!
Και αυτό το "αν είμαι ακόμη εδώ" δεν μου ακούστηκε καλά!
Η τρελή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να προφτάσεις να χαρείς.
Κάθε μέρα χώνεσαι κάπου για να ψωνίσεις γιατί το ονόμασαν ψυχοθεραπεία μη τρελαθούμε τελείως!
Πολλά φιλιά!!
Καλημέρα γιαγιάκα μου... Τι όμορφα που μας τα διηγήσε, μας πηγαίνεις σε εκείνη την όμορφη εποχή που οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι με τα λίγα και καλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και με την κρίση στην χώρα το βλέπω σύντομα να ξαναγυρνάμε σε αυτές τισ συνήθιες και τους "δοσάδες"... Υγεία και αισιοδοξία πάνω απ΄όλα..το καθετι έχει τη γλύκα του!
Καλό Σαβ/κο γιαγια μου, πολλά φιλάκια
drosostalitsa:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοριτσάκι μου κάπου εκεί πάρα έξω υπήρχε και πλούτος.
Στη δική μου γειτονιά ήταν άνθρωποι του μεροκάματου.
Τότε δεν ξέραμε τι γίνεται αλλού και ο κόσμος μας ήταν τα σοκάκια μας.
Σε φιλώ!!!!!!
καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η μαμά μου μας μιλάει για εκείνες τις εποχές.
στα τέλη της εποχής που περιγράφεις, η μαμά μου και η αδελφή της, νέες, εργάζονταν ως υπάλληλοι σε μαγαζιά με υφάσματα και τις παίδευαν πολύ οι πελάτες
ενώ η τρίτη αδελφή τους ήταν μοδίστρα!
Kαλημέρα, με θέλετε στην παρέα σας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα γραφόμενα σου βρήκα τον εαυτό μου.
Τότε εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν είχαμε
(Ιωσήφ) είχαμε κάποιον Λαδόπουλο,
αυτός είχε σύμβασή με μεγάλα καταστήματα απο τα οπία μπορούσες
να ψωνίσεις ότι ήθελες, και τα πλήρωνες λίγα λίγα,σαυτόν το Λαδόπουλο.
Ονομα και πράμα λαδώνονταν γερά.
εεε σε λίγο έτσι όπως πάμε θα έχουμε τοκογλύφους όχι δοσατζήδες
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα :)
Τί ωραίες αναμνήσεις μας έφερες γιαγιά Αντιγόνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠετσέτες και τόπια περκάλι από το "Αθηναία" για σεντόνια, να μπουν επάνω οι δαντέλες.
Τώρα είναι στο πατάρι ενθύμια, κειμήλια.
Μία Τότα υπήρχε παντού τότε.
Μου λείψατε όλοι.
Αντιγόνη μου ήρθα κοντά σου να διαβάσω αυτά που είχα χάσει και να σε ευχαριστήσω ιδιαιτέρως για τις ωραίες ευχές σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας τα χρυσή μου με πηγές σε χρόνια μακρινά, στα μέρη που μεγάλωσα, με ταξίδευσες σε άλλες γειτονιές, σε γεγονότα που είχα ζήσει αλλά είχα ξεχάσει, όπως το γράψιμο στα ταψιά με την κιμωλία.
Έχω κι εγώ πολλά να γράψω, άλλα διαφορετικά κι άλλα παρόμοια, κάποια φορά θα γράψω κι εγώ για να τα μοιραστώ μαζι σου. Μου θύμησες ανθρωπιά κι εκτίμηση, αγάπη κι ελπίδα.
Νασαι πάντα καλά. Φιλάκια αναμνηστικά
Πολύ όμορφα δοσμένη ιστορία...Να 'σαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΝΑΩ ΝΑ ΠΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΑΣ Ν ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΓΙΑ.
ειχε και η γιαγια μου, μου ελεγε το δοσατζη της, και η πεθερ αμου κατεβαινε για λουκουμαδες με την κα Βασω στον Κρινο, οταν πηγαινανε για ψωνια , τωρα δεν πανε πια γιατι, πονανε τα ποδια τους, αλλα να πω κατι, εχω κι εγω το δοσατζη μου, τον κο Ηλια αλβανικης καταγωγης με ωραιοτατα σεντονια , πετσετες , κουβρ λι κι αλλα τετοια , αλλαξε ο κοσμος ρε γιαγια τελικα η' απλα παει προς τα πισω , ανεξαρτητα απο την κριση ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαγιά Αντιγόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφo κείμενο, όπως πάντα!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
...και καλή βδομάδα :)
Maya:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες!
Ολες έχουν γνωρίσει την ιδιοτροπία πελατών και θα έχουν να θυμόνται...
Σου στέλνω την αγάπη μου!
Frezia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ναι ναι ευπρόσδεκτη στην παρέα!!
Σε όλα τα μέρη κάποιοι βρίσκονταν να μπαλώνουν καταστάσεις!
Μη χαθούμε!
Και λοιπόν;Eallora?:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους τοκογλύφους τους έχουμε. Τους λένε τράπεζα!
Φιλάκια!!!
Thalassenia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εσύ μου θύμησες το περκάλι το ωραιότερο ύφασμα για σεντόνια!
Σε φιλώ!!
Evie:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω να τα γράψεις να τα μοιραστούμε. Καλή διαμονή!
Σε φιλώ!!!
Δέσποινα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι και εσύ καλά κοριτσάκι μου.
Σου στέλνω φιλάκια!!!!
SKROUTZAKOS:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως πάντα το πέρασμα σου είναι χαρά μου!!
Καλή βδομάδα!!!
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά όλοι περάσαμε από τον κρίνο!
Δεν πάμε πίσω μη φοβάσαι!
Ασε τον Ηλία να σου δείχνει τις πραμάτειες του!
Φιλιά στη μαμά και στη πεθερά!
ΣΟΥΙΤΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα με χιούμορ και φωτογραφίες!!
Αχ τι όμορφες αναμνήσεις. Με γεμίζουν με νοσταλγία έστω κι αν δεν έζησα τίποτα από όλα αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τεμπεσίριτα τι ήταν; Δεν μπόρεσα να το βρω πουθενά :)
Καλημέρα και καλή βδομάδα Αντιγόνη μου.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΣΑ.....
ΑπάντησηΔιαγραφή-Α Το αναρτησα και στο blog μου
http://kataggeilte.blogspot.com/2010/03/blog-post_5694.html