Πρωτομαγιές…
Πριν ξημερώσει έφευγες, με το καρό.. «δισάκι» σου.
Η γιαγιά σε σταύρωνε πολλές φορές και φιλούσε τα
ολόσγουρα μαλλιά σου. Μαθητής ακόμα! Και σε καμάρωνα δεκάχρονο παιδί ακόμα… Ο
φόβος της μάνας.. που απειλούσε τα μικρότερα παιδιά να κλείσουν τα στόματα … «Αχνα»!
Αυτή ήταν η απειλή!
Αδελφέ μου που έφυγες νωρίς, δες από ψηλά το σήμερα!
Δες πως ξεπουλήθηκαν οι αγώνες σου..
Δες πως καταπατήθηκαν, όλα όσα ονειρευόσουν, να αφήσει
η γενιά σου, το αποτύπωμα της αρχής των εργασιακών δικαιωμάτων…
Σάπισαν..
Η σημαία σου κουρελιάστηκε, από τους αριβίστες συνοδοιπόρους
σου!
Ξεχάστηκε το γαρύφαλλο στο πέτο σου!
Μακαρι αυτή η να γινοταν κρυγή Αντιγονακι μου .. ισως σημερα να ήταν αλλιως τα πραγματα... να έχουμε ελπίδα ....ας ελπίσουμε οτι δεν θα χαθεί αυτην την φορα...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι καλα μάτια μου.. και να θυμαισαι πάντα...καλο και ευλογημενο μην να έχεις.. φιλώ σε..!!!
Άλλοι αγωνίστηκαν και άλλοι ξεπουλήθηκαν...η σκληρή πραγματικότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα Αντιγόνη μου!
Φιλιά πολλά!
ΔΕΝ εξαργύρωσαν όλοι τους αγώνες τους στο χρηματιστήριο του καριερισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δύναμη σε όσους αντέχουν στο δύσκολο μα έντιμο δρόμο.