Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Αφησε το φως της μέρας!

-Σβήσε το φως!
-ΦΟΒΆΜΑΙ!
-Πήρα στο κυνήγι όλους τους φόβους σου.. λαχάνιασα μα δεν θα σταματήσω να τους κυνηγώ.. στο υπόσχομαι!
-Δεν μπορείς να το κάνεις! Είναι αυτό που έρχεται ύπουλα, σε παραλύει και όσο να λες πως όλα θα πάνε καλά, είναι λόγια και μόνο λόγια … έτσι για να ειπωθούν!
-Θυμάσαι πόσες φορές τρομάξαμε; Πόσες νομίσαμε πως δεν υπάρχει αύριο; Και όμως έγιναν παρελθόν, καταχωνιάστηκαν σαν μικρά και ασήμαντα τα τότε πελώρια κύματα απελπισίας. Εμείς που είμαστε ρεαλίστριες και κυνικές στα δικά μας και δεν μας πείθουν τα λόγια παρηγοριάς εύκολα. Που μιλάμε με τις σιωπές… που μάθαμε να υπομένομαι εκπαιδευμένες σε όλα τα ανάποδα! Που κουκουλώσαμε τις δυσαρέσκειες… σταλάξαμε το δηλητήριο στο «μέσα» μας και αυτό θέλει αντοχές!
-Αρχισες πάλι…   
-Και δεν θα σταματήσω ΠΟΤΕ! Είμαι πεισματάρα εκτός των άλλων «κουσουριών» ..τα ξέρεις άλλωστε τι να κρύψω από εσένα που με ξέρεις σαν την κάλπικη δεκάρα; Αυτή που αγοράζαμε μια τσίχλα στο μακρόστενο χαρτάκι τυλιγμένη!
Σε ζαλίζω.. σε πεισμώνω και μου αρέσει της σαδίστριας!

Τα φώτα τις νύχτες τα κλείνουμε μα στη μέρα αφήνουμε το φως να ΝΙΚΗΣΕΙ!

28 σχόλια:

  1. παντα νικαει το φως...αυτο της ψυχης....και της πιστης!!
    ευχομαι....να σε λουζει...ακομη και τις νυχτες...που σβηνεις τη λαμπα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αγαπαω το φως και τους φωτεινους ανθρώπους σαν κι εσενα.
    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να νικήσει το φως. Μακάρι να νικά πάντα το φως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ναι το φως θα νικησει! οπως παντα!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το ξέρω το συναίσθημα της απελπισίας και του φόβου και την πίστη πως θα πέσεις και θα σηκωθείς... ξανά και ξανά... όχι γιατί θέλεις να σηκωθείς... έχεις κουραστεί να πέφτεις και να σηκώνεσαι... απλώς γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς... γιατί πρέπει να σηκωθείς για να στηρίξεις άλλους...
    Ελπίζουμε στο φως, πιστεύουμε στο φως... όμως υπάρχουν στιγμές που τούτο το φως φαντάζει απίστευτα μακρινό...
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται το σκοτάδι,το πρόβλημα όμως δεν το έχουν αυτοί αλλά οι άλλοι,εκείνοι που φοβούνται το φως!
    Φιλάκια Αντιγόνη μου!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπημένη Αντιγόνη, έτσι είναι... πέφτουμε και σηκωνόμαστε και αυτό γίνεται όλη μας τη ζωή και υπάρχουν στιγμές που όλα είναι μαύρα και έχουμε την αίσθηση πως δεν θα βγούμε ποτέ απ΄ αυτό και άλλες πάλι γεμάτες φως και χαρά...
    Το μόνο που κάνω η ίδια όταν είμαι στις μαύρες μου, είναι να σηκώνομαι και να κάνω ότι έχω να κάνω προσεχτικά (δουλειές κλπ) και αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος πχ υγείας, μετά από λίγο, η δυσάρεστη αίσθηση αδιέξοδου, μαυρίλας, σβήνει...
    ΑΦιλάκια καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. το φως πάντα νικάει
    είναι αητητο γιαγιά μου απίθανη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αλίμονο σ΄όποιον αφήσει να σβήσει το φως απ΄την ψυχή του!!! Μόνο μα μόνο αυτό είναι ικανό να σε γεμίσει πίστη, ελπίδα και δύναμη για το "ακατόρθωτο". Κι εμείς Αντιγονάκι μου, όσο κρατάμε τα φώτα πάντα αναμμένα στην ψυχή μας δε θα φοβηθούμε ποτέ και τίποτα!!
    Φιλιά καληνύχτας (με τα φώτα αναμμένα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. : καλησπέρα, εσενα θελω για να μην εχω φοβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μα είναι κάποια σκοτεινά βράδια που και με όλα τα φώτα αναμμένα η μαυρίλα δεν φεύγει. Φοβάσαι για κείνον που με μαθηματική ακρίβεια θα χάσεις , που θα πεθάνει , που εγωιστικά αναρωτιέσαι τι θα κάνεις χωρίς αυτόν!!!
    Η διαχείριση του φόβου μας τότε δεν είναι στο χέρι μας..... και η καρδιά είναι ολόμαυρη , μα πάλι θα σηκωθούμε , θα αγωνιστούμε για να προλάβουμε το νερό του ποταμού και να μην μείνουμε στις όχθες με τις βρωμιές .
    Καλό σου βράδυ Αντιγόνη μου με φώτα της ψυχής ανοιχτά!!! Ενα μεγάλο φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το φως της ψυχής είναι αθάνατο και φωτίζει όλους τους σκοτεινούς δρόμους που θα περπατήσουμε στη ζωή μας .Αντιγόνη μου πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Άσε το φως σου να πλημμυρίσει τα σύμπαν μας Αντιγόνη μου... Ξέρεις εσύ... έχεις τον τρόπο!
    Τα φιλιά και την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Stefanos and the media: ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΝΤ1 http://stefanosmedia.blogspot.com/2014/02/1.html?spref=tw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φιλενάδα μου, δεν σε βλέπω στο σπιτάκι μου, δεν έρχεσαι για καφεδάκι... :))

    Ούτε στην ημέρα βλέπω εγώ το φως... μαυρά τα βλέπω...

    Φιλιά πολλά, πολλά, πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. το Φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας...

    και είναι πάντα εκεί να φωτίζει τα "σκοτάδια" σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ευχαριστώ για το πέρασμα σας!
    Ακόμα δεν έχω συντονιστεί από την απουσία μου...
    Αν και θεωρώ αγένεια να μην απαντώ στον καθένα χωριστά "πέφτω" σε παραπτώματα!!
    Ενα γλυκό και καφεδάκι κερασμένο σε όλους σας με αγάπη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πόσο τυχεροί θα είμασταν αν είχαμε κάποιον να κυνηγά τους φόβους μας.. Αντιγονάκι μου...!!! να τους παίρνει μακρυά.. και τα σκοτάδια να τα κάνει φώς...αντε μας έλειψες.. το ξέρεις;;....τρέχοντας ερχομαι για το καφεδακι στο φώς σου.... .!!χι.χι. τα παραπτώματα είναι για να γίνονται..αλλιώς τι παραπτώματα θα ήταν..χι.χι!!!! φιλώ σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μας φώτισες λίγο με τους προβολείς σου. Εξαιρετική αλληγορία!...
    Αχ ρε Αντιγόνη!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ...κάπου έπρεπε να είναι το
    "ηλιανθάκι μου"...
    ΠΩΣ χάθηκε;

    Αντιγονάκι μου, θα πήγε στην ...Κολχίδα, χμ, εννοώ το Σότσι...
    που δεν το έχουν κυριολεκτίσει οι... έλληναράδες μας!!!
    Σε περιμένω,
    Φιλάκια στο μωράκι σας,
    Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πάντα νικήτριες να είσαστε Αντιγονάκι μου, με το φως να λούζει την καρδιά σας!

    Σε φιλώ αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγωνίστρια Αντιγόνη!!!!!
    Μοσχοβόλισε ο καφές αγάπη :)

    Φιλιά θαλασσένια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλημέρα Αντιγόνη μου..καλημέρα..αυτό τα λέει όλα.κάθε μέρα είναι μία νίκη αφού αναπνέουμε, κάνουμε σχέδια..προχωρούμε και νικούμε τα όσα δεν προσπερνάμε και πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. εγω το αφηνω η δεη δεν ξερω... καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Eίθε το φως να κατατροπώσει τα χρόνια σκοτάδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ποσες φορες δεν εχουμε νιωσει ετσι...αλλωστε οταν γυρω σου συμβαινουν τοσα πως να μεινεις απαθης;κοιτα εσυ το φαφουτικο χαμογελο για να μη χασεις το στοχο!την υποχρεωση μας να σταθουμε διπλα τους φαροι ελπιδας.για αυτο το χαμογελο,εσεις ειστε η στερια του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή