Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Μη γίνεσαι μικρόψυχη...


Η μέρα τούτη φαίνεται ζεστή ..από το ύψωμα δεν έβλεπα τη θάλασσα και τρόμαξα. 
Ο αγέρας ακούνητος …πνοή.. χάθηκαν οι μυρωδιές από τη συκιά και τις φιστικιές. 
Με το τελευταίο καράβι έφτασα να χαθώ στην αγκαλιά σου. 
Σήμερα πάλι θα έφευγα. 
Το βράδυ στην πέτρινη αυλή που είχε ξανθό χρώμα καθισμένες και η γιαγιά για πρώτη φορά μου είπε να ανάψω τσιγάρο μπροστά της. 
Πήραμε τις καρέκλες να μην ενοχλούμε και πήγαμε κάτω από την αμυγδαλιά …
-Να μην ενοχλούμε τον παππού μου είπες.

Στην αστροφεγγιά δεν μπορούσα να διακρίνω το μπλε των ματιών σου. 
Μόνο τη ρόμπα σου.. και τη μυρωδιά σου. 
Και εκείνα τα καυτά χέρια σου τα κάτασπρα που είχαν στιγματίσει οι καφέ κηλίδες.  Σου είπα να λύσεις το κότσο.. και γέλασες.
Κοίταξες τον ουρανό και μου ‘πες : «Αύριο θα έχουμε άπνοια» .
Σαν την ανάσα μου… δυσκολευόμουν να εισπνεύσω. 
Στο αλουμινένιο φλιτζάνι ο καφές είχε ακόμα τη θέρμη του. Ηξερε πως εκεί ήθελα να πίνω όσο καιρό ερχόμουν στο νησί. Το φλιτζάνι που είχε ο πατέρας μου στο στρατό!
-Κάθε ένα από τα εγγόνια μου έχει τα δικά του αχνάρια. Εσύ έχεις τη αμυγδαλιά και την κούπα.
-Εχω την μυρωδιά σου … γιατί σε έχω συνδυάσει με το γιασεμί. Την περασμένη εβδομάδα περάσαμε από την στοά που έπαιρνες την εσάνς για να φτιάχνεις κολόνιες! Όλα σου τα ρούχα στην κομόντα ευωδιάζουν  λεβάντα.. και εσύ γιασεμί.
-Αυτή την τέχνη …γέλασες.. μου την είχε μάθει ένας γεράκος απέναντι από το σπίτι μας.

-Με αγαπάς; Σε ρώτησα στα ξαφνικά.
-Ελα τώρα πε μου τι  φορτώνει την καρδιά σου. Πάντα με ρωτάς αν σ’ αγαπώ στη φουρτούνα!
-Καλύτερα από τη μάνα μου με ξέρεις. Παρατηρείς τα πάντα! Ηρθα κοντά σου να με ησυχάσεις. Πέρασε ένας μήνας και ακόμα να μιλήσω  με την Μαρία. Από μια βλακεία ..ένα ψέμα .. ένα θυμό που έγιναν θύελλα . Οι κακίες ξεπηδάνε πιο εύκολα μου φαίνεται από τα καλά. Και έρχεται η ρήξη που δεν ενώνει ποτέ!
-Ακου μάτια μου… για να κουλαντρίσεις την ένωση εσύ θα κάνεις ένα βήμα. Μια δρασκελιά είναι η ένωση.. μια αργοπορία το χάσιμο.   Αν σου πέσει  ένα λουλούδι  στο ρυάκι μια γαρδένια που  εσύ αγαπάς πολύ και την αφήσεις από τα μάτια σου ..πάει την έχασες. Αν πάλι τρέξεις και μπεις στο νερό πάλι δική σου θα είναι. Αρκεί να μην περιμένεις να απομακρυνθεί! Μη γίνεσαι μικρόψυχη… ας σε πουν ακόμα και χαζή.. εγωισμοί δεν χωράνε μάτια μου στις σχέσεις των ανθρώπων.. είναι κουτό να αφήνεις μια πληγή να έχει πύον!
Της είχα διηγηθεί τον καυγά με την φίλη μου.. και την στεναχώρια μου.
Περίμενα να μου μιλήσει εκείνη που  με έκανε να αλλάζω γνώμη με μια  κουβέντα. Ημουν αποφασισμένη πια να κάνω το πρώτο βήμα. Από τότε και ως τα σήμερα κάνω την πρώτη προσέγγιση και ας μου βγει και σε κακό!

 -Δες κάθε καλοκαίρι, συνέχισες..  με την αλλαγή του σπιτιού βάνω και τις συνήθειες του καθένα στη θέση τους σαν που είσαστε μικρά…. άλλαξες την κουβέντα! Εδώ στη μυγδάλα βάζω το μαξιλάρι που καθόσουν και τραγουδούσες με τις πιζάμες σου τα μεσημέρια … Εκεί στο άστεγο με τα κουνέλια και τους γάλους τα ψαρικά και τα αγκίστρια των αγοριώνε.. στη φραγκοσυκιά πάνω στις πέτρες την κουρελού των νυφάδων μου και της κόρης μου που κάπνιζαν τα Σαντέ και κάνω  πως δεν καταλαβαίνω. Γελάκι από αυτά που λάτρεψα!
Πάντα διακριτική και αγαπησιάρα!
Σε λατρεύω όπου και να είσαι…
Σου μιλώ όταν έχω ανημποριές… 
σαν κλείνει η ψυχή μου σαν το στρείδι..

38 σχόλια:

  1. Είσαι τυχερή,ποτέ δεν ημασταν κοντά με τις Γιαγιάδες μας,ο ερχομός στο νησί μας απομάκρυνε...
    Καλημερα Αντιγόνη μου, όταν ανοίγεις το σεντούκι των αναμνήσεων με παίρνεις μαζί σου και ας μην είχα την χαρά να ζήσω παρόμοιες στιγμές...
    τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντιγοναρα...!!
    Μεγαλη καρδια..!!
    Θα υπαρχει αραγες και για μας...Καποιος να μας θυμαται, οπως εσυ θυμασαι...
    Με αγαπη...;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια δρασκελιά είναι η ένωση.. μια αργοπορία το χάσιμο.
    Πόσο σοφή κουβέντα δοσμένη από την Γιαγιά!
    Μίλησες Αντιγόνη στην δική μου την ψυχή!
    Καλή σου ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφες αναμνήσεις Αντιγόνη μου και λυπάμαι που δεν έζησα τέτοιες καταστάσεις !
    Μακάρι όμως να ήταν τόσο εύκολα για τις χαμένες φιλίες, για τις ενώσεις με ανθρώπους που κάποτε περάσαν από την ζωή μας μα όχι ... ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν αλλάζει εύκολα Αντιγόνη μου κι αν σε πλήγωσε μια φορά και δυο θα σε πληγώσει ξανά και ξανά πρoτού καταλάβεις πως μάταια το χέρι άπλωσες.
    Μεγάλη συζήτηση αυτή και πως να βρούμε άκρη?

    Τα φιλιά μου και Καλημέρα σου εύχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόσο σε ζηλεύω που έχεις αναμνήσεις από την εφηβεία σου ή τα νεανικά σου χρόνια (κάπου εκεί τοποθέτησα την ηλικία σου στην αφήγησή σου) με την γιαγιά σου!!!! Εγώ μόνο μια γιαγιά έχω γνωρίσει και την έχασα όταν ήμουν μόλις 7 χρονών!!!!
    Σε φιλώ γλυκά-γλυκά!!!!!
    Άννα, από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ αυτές οι γιαγιάδες....
    Εμένα η γιαγιά μου μύριζε 'Μυρτώ' λεμόνι....
    Μιλούσαμε μέχρι το τέλος...
    Της είχα αδυναμία και μου είχε.
    Μου το είχε πει...πως μ' αγαπούσε περισσότερο απ' την άλλη εγγονή της.
    Εγώ ήμουν πιο 'ζεστή', εμένα είχε μεγαλώσει....
    Και όσα κι αν είχε τραβήξει από μένα ποτέ δεν είχε παραπονεθεί, ποτέ δεν είχε πει κουβέντα!
    Ούτε στην κόρη της, τη μαμά μου.
    Ηξερε να κρατά μυστικά η γιαγιάκα μου....
    Τι μου θύμησες σήμερα Αντιγόνη μου....
    Να είσαι καλά!
    Σε γλυκοφιλώ:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι εγω όπως κι η Φούλη, ποτέ δεν ένοιωσα όλα αυτά που εσείς περιγράφετε με τις γιαγιάδες μου. Δυό τις είχα μια μέσα στο σπίτι μας μιά πιό μακρυά αλλά η σχέση ήταν τυπική. Λες να έχασα κομματι ζωής που δεν τις έζησα όπως εσείς οι άλλοι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αντιγόνη μου τι μου θύμισες...Όμορφα ανέμελα χρόνια!!!!!!
    Συκιά είχε και η γιαγιά μου στην αυλή...φυστικιά δεν...μα είχαμε μουριά με νόστιμα μαύρα μούρα...με έβαζε και έκοβα υφάσματα για κουρελούδες..είχα κόψει και την φούστα μου μαζί...είχε ψιλικό και διάβαζα όλα τα μικυμάους και κλασσικά, ρομάντζα και θυσαυρούς....χαχαχα!!!Ποτέ όμως δεν απλώσαμε χέρι να πάρουμε έστω μία καραμέλλα....Καραμέλλα είπα;;;;χαχαχα γλυκειά σαν εσένα!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτη η γιαγια δεν ειναι η δικη μου αλλα φερνει περισσοετρο στη γιαγια της Μελενιας μου!Απο εναν τετοιο ανθρωπο θα ηθελα να εχω και εγω αναμνησεις!
    Καλο απογευμα να εχεις γιαγια μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χρονια πολλα η ψυχή κλεισμενη σαν το στρείδι... που λές Αντιγόνακι μου.... που να τα πείς;;; κανέναν δικο σου.... να ακουμπήσεις αυτην την κλεισμενη ψυχή!!!!πόσο συνφωνω με την πρώτη προσέγγηση.. και ας μου βγεί σε κακό..!!!!!
    γαληνευει η φουρτούνα......................τι ομορφες εικονες!!!! μαζί σου μας πήρες παλι... ευλογημενη να εισαι..!!!!....
    Και τωρα......μετα απο την αγάπη των ανθρώπων στο Βόλο κανονισε.....και καμια παρουσιαση...... για Θεσσαλονικη .. που λενε οι φιλοι.... και για Κρήτη που λεω εγώ..χι.χιχ.. να σου δείξουμε και την δική μας αγαπη ....φιλώ σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πόσο, μα πόσο υπέροχο;! Είσαι πολύ τυχερή που την είχες στη ζωή σου και σου έχει κληροδοτήσει τόσες όμορφες αναμνήσεις & στάσεις ζωής μέσα απ' τις συμβουλές και τις παροτρύνσεις της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. εξαιρετική ...για ακόμη μια φορά...τα λόγια είναι περιττά.....
    τα έγραψες πάλι όλα.....να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτές οι στιγμές μένουν χαραγμένες.
    Τι ωραία που μας τα είπες !
    Τόση τρυφερότητα, με μυρωδιά από άλλες εποχές.

    Πολύ μου άρεσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μια γιαγιά μόνο γνώρισα, κι αυτή για πολύ λίγα χρόνια!
    Ομως αυτά τα χρόνια κατάλαβα πόσο μοναδική είναι η σχέση μας με την γιαγιά μας.
    Ομορφες αναμνήσεις Αντιγόνη μου, όμορφο να την σκέφτεσαι με τόση αγάπη!
    Φιλιά πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι ομορφο! Και σε ζηλευω... Εχασα παππουδες και γιαγιαδες πολυ μικρη, τη μια ουτε τη γνωρισα και ηταν παντα απωθημενο μου κατα καποιο τροπο να εχω μια γιαγια, να κρυβομαι στον κορφο της, να μυριζω το σαλι της, να πλεκω τα μαλλια της κοτσο, να πινουμε ελληνικο καφε, να μιλαμε... Πολυ γλυκια η αναμνηση σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μου θύμισες τη γιαγιά μου....
    Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μου το είπες : "Για μένα πατρίδα είναι η Αίγινα, εκεί που ζούσε η ΓΙΑΓΙΑ" , και τα μάτια σου έλαμπαν ............
    Ευχομαι σπάνια να έχεις ανημποριές , σπάνια να κλείνει η ψυχή σου σαν το στρείδι !!!
    Σε σκέφτομαι.......
    ΘΕΟΦΑΝΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Νιώθω τόσο τυχερή,γιατί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,είχα γύρω μου γιαγιάδες γεμάτες αγάπη για μένα...και ήταν και 4 στον αριθμό παρακαλώ,μιας και μικροπαντρεμένες όλες,πρόλαβα και προγιαγιάδες...Αν εξαιρέσεις εδώ και 3 χρόνια τις προγιαγιάδες που έχουν φύγει,νιώθω τυχερή που έζησα τόσα μαζί τους και ακόμα πιό τυχερή που έχω ακόμα τις γιαγιάδες μου δίπλα μου!
    Φιλιά πολλά Αντιγόνη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πολύ όμορφο Αντιγόνη μου!!!!Μου θύμισες τη δική μου γιαγιά και μου λείπει πολύ....!!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δεν πρόλαβα γιαγιά δυστυχώς , μα έχω τέτοιες όμορφες αναμνήσεις από τη νονά μου, τη συγχωρεμένη! Αυτή με έμαθε να αγαπάω με την καρδιά και να προσφέρω ! Με τη συμπεριφορά της!
    Τι όμορφα που έδωσες την αγάπη και τη σχέση σου με τη δική σου γιαγιά!
    Σε ευχαριστώ για τις θύμισες που μου ξύπνησες! :)
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πόσο όμορφα τα λέει η γιαγιά σου αλλά εγώ θα συμφωνήσω με τη Levina...
    Όποιος φέρθηκε σκάρτα συνήθως ξαναφέρεται έτσι.
    Αν βέβαια το φταίξιμο είναι δικό μας, εκατό φορές αξίζει να ζητήσουμε συγνώμη και να ξαναπροσπαθήσουμε να ενώσουμε τα σπασμένα κομμάτια.
    Οι γιαγιάδες μου που έφυγαν, όσο μεγαλώνω ανακαλύπτω πως ήταν πολύ πιο σοφές από εμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Χάθηκα στις εικόνες και τις λέξεις σου!
    Εκεί κάτω απ' την αμυγδαλιά...
    Συγχαρητήρια !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ότι αναβλύζει από την ψυχή σου αν δεν ξυπνά μέσα μας δικές μας θύμισες δίνοντάς τους λόγια που δεν βρήκαν ποτέ, ξυπνά την γλυκιά ζήλια για κάτι που θα θέλαμε να έχουμε ζήσει εμείς οι ίδιοι. Όταν τα βήματά μου με φέρνουν εδώ ξέρω ότι θα φύγω συγκινημένος... Παρασυρμένος από ένα γλυκό χείμαρρο από εικόνες, λέξεις σημαντικές, μυρωδιές αναπάντεχες... Διαβάζοντάς σε νιώθω, ακούω, βλέπω, οσφραίνομαι ακόμα ακόμα... Τα γραπτά σου ευωδιάζουν... Ξυπνούν και την αίσθηση της όσφρησης! Μυρίζω πότε την κολόνια της γιαγιάς της δικής σου, πότε το γιασεμί, πότε την γλυκιά μυρωδιά της δικής μου γιαγιάς ή της αδελφής της που μοσχομύριζε σαπούνι... Κάθε φορά ανεβαίνεις ψηλότερα στην εκτίμηση και την αγάπη όλων μας. Και δεν μου έφτασε ο χρόνος φοβάμαι να στο δείξω πόσο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δυστυχώς έχασα και τις δυο γιαγιάδες μου πριν τα δέκα μου..δεν έχω ακριβώς τέτοιες αναμνήσεις..έχω όμως τα παραμύθια και τις ιστορίες που μου έλεγαν..και θυμάμαι πως με αγαπούσαν και τις αγαπούσα πολύ..
    Να είσαι καλά Αντιγόνη μου..φιλιά πολλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Όμορφες αναμνήσεις δοσμένες μέσα από ωραίες εικόνες!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Mαζί σας κι εγώ, εκεί που με παρέσυρες... Σε μια γωνίτσα στην αυλή και σας έβλεπα, σας άκουγα, ανασαίνοντας τις μυρωδιές του γιασεμιού και της λεβάντας από τη νοικοκυροσύνη της...
    Λατρεμένη γιαγιά, σοφή και σύχρονη τόσο, όσο να πλησιάζει τα εγγόνια σαν συνομήλικη σχεδόν...

    Μη γίνεσαι μικρόψυχη... ας σε πουν ακόμα και χαζή... Εγωισμοί δεν χωράνε στις σχέσεις των ανθρώπων... Μεγαλείο ψυχής!!!

    Την αγάπη μου γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τί μου θύμισες; Μεγάλωσα με γιαγιά και παππού, τους έχω για πάντα στην καρδιά μου, είναι μέσα μου, οι δυο αυτοί καταπληκτικοί άνθρωποι, γεννήματα μιας άλλης εποχής.
    Σε ευχαριστώ γιαγιακα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. να είσαι καλά πουλάκι μου πάντα καταφέρνεις να βρίσκεις δρόμους που οδηγούν κατευθεία στην καρδια μας!
    Σίγουρα αυτηνής της γιαγιάς έχεις μοιάσει!
    Ένα όμορφο Σ/K να έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Δεν χωράνε μικρότητες και εγωισμοί στην σύντομη ζωη μας.
    Αν ανοίξουμε τη καρδιά μας κι απλώσουμε το χέρι
    όλα μοιάζουν καλύτερα...

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. "Δώσε τόπο στην οργή..." μου έλεγε πάντα. Χρειάστηκε να τη χάσω, να μεγαλώσω αρκετά για να συνειδητοποιήσω τη διαφορά του να το κάνει κανείς με την καρδιά του ανοιχτή κι όχι επειδή "πρέπει"...

    Την καλημέρα μου και πολλά φιλιά!
    ✽~✽~✽

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Είναι να μην αρχίσεις τα ταξίδια σου στο παρελθόν, να μην πάρεις φόρα στα παλαιοπωλεία, τα σεντούκια και τα κιτρινισμένα φύλλα των βιβλίων. Την καλημέρα μου από την βροχερή Μελβούρνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Αντιγόνη μου, τι τυχερός όποιος μαθαίνει πλάι σε τέτοια γιαγιά! Γίνεται η καρδιά στρείδι που μέσα του αναπτύσσεται μαργαριτάρι!
    Σε γλυκοφιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ...δεν την γνώρισα!
    Τυχερή εσύ!
    έτσι είναι το δέσιμο!

    Φιλάκια,
    Υιώτα
    αστοριανή
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. ...Ελα και σε είδα στο ΒΟΛΟ! ΚΟΥΚΛΑ ΕΙΣΑΙ!!!!
    Φιλάκια, Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Δεν "έζησα" καμιά γιαγιά..... τι κρίμα!!!!! Τυχεροί όσοι βίωσαν την ευλογημένη παρουσία της!!!!
    Και τι κρίμα που σαν γιαγιά δεν έχω αυτή τη γλυκιά σοφία...... Τι θα θυμούνται τα εγγόνια μου;;;;;
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Είχα τρις γιαγιάδες (!) η μια από τον δεύτερο γάμο του "γκομενιάρη" παππού και αυτή ήταν μια αληθινή γιαγιά με όλη τη σημασία της λέξης και ας μην ήταν γιαγιά εξ΄ αίματος! Για τις άλλες δυο, έχω να διηγηθώ ιστορίες απείρου κάλους και σε τίποτα δεν θύμιζαν... γιαγιά!

    ΑΦιλάκια καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή