Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Μη μου θυμώνεις το παιδί...


Μη μου θυμώνεις το παιδί...









Το βλέμμα των παιδιών που κατά καιρούς κατηγορούνται για άνομες πράξεις, όπως οι πρόσφατες καλή ώρα, συγκλονίζει.  
Κοράκια αγριεμένα οι άμωμοι, κατασπαράζουν πτώματα που άφησε στην έρημο ο λιμός. 
Ο λιμός της ψυχής. 
Ο λιμός και ο καταποντισμός που προκάλεσε μια κοινωνία παραπαίουσα ανάμεσα στην ανομία και την παράνοια.

Προσπαθώ ν’ ανιχνεύσω πίσω από τη ματιά τους. 
Φόβος; Θυμός; Περιφρόνηση; 
Γιατί; Για ποιόν; 
Για όποιον δεν τ’ αγκάλιασε, δεν τα φίλησε, δεν τα προστάτεψε, δεν τ’ αγάπησε, δεν τα πίστεψε; 
Για όποιον παραμέλησε, ξεγύμνωσε, στέρεψε, πρόδωσε τα όνειρά τους, τσαλάκωσε και καταπλάκωσε την παιδική ψυχή στα πεζοδρόμια του θανάτου του φίλου και του αδερφού, θυσία στη σχιζοφρένεια του απάνθρωπου;
Γιατί; Πώς; Ποιός; 

Πάντως όχι το παιδί...

Το θυμωμένο παιδί δεν το καταλαγιάζει η εκδίκηση, αντίθετα το ενσαρκώνει σε ταύρο της αρένας που προτάσσει τα κέρατα για να προστατευτεί, ξεκοιλιάζοντας τον ταυρομάχο. 
Το πεινασμένο παιδί, το παιδί που λιμοκτονεί δεν αναλύει τα συστατικά του σερβιρισμένου μενού, το καταβροχθίζει με βουλιμία, αν είναι δηλητηριασμένο θα το διαπιστώσουν οι επιζήσαντες. 

Αφήνοντας στην κρίση των αρμοδίων την πράξη αυτή καθαυτή, ας δούμε τα παιδιά μέσα από την πέννα του Χαλίλ Γκιμπράν.

Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας. Αυτοί είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της. Έρχονται μέσα από σας, αλλά όχι από εσάς, Και αν είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε εσάς.
Μπορεί να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι τις σκέψεις σας, 
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
Μπορεί να στεγάσετε το σώμα τους, αλλά όχι τις ψυχές τους,
Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο,
που δεν μπορείτε να επισκεφθείτε, ούτε στα όνειρά σας



Από to Alataki !!!!!

18 σχόλια:

  1. Υπέροχη ανάρτηση και ως μαμά συμφωνώ απόλυτα...Ειδικά με το κομμάτι αυτό ''Έρχονται μέσα από σας, αλλά όχι από εσάς, Και αν είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε εσάς.
    Μπορεί να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι τις σκέψεις σας,
    Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
    Μπορεί να στεγάσετε το σώμα τους, αλλά όχι τις ψυχές τους,
    Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο,
    που δεν μπορείτε να επισκεφθείτε, ούτε στα όνειρά σας''!!!
    Αν το καταλάβουμε αυτό όλοι οι γονείς,θα βγάλουμε έξω στον κόσμο ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και όχι κομπλεξαρισμένα ανθρωπάκια...
    Φιλιά πολλά Αντιγόνη μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταπληκτικός ο Χαλίλ Γκιμπράν!! Φιλάκια Αντιγόνη λογοτέχνη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιαγια Αντιγόνη, τα τελευταία χρόνια έχω σχολιάσει πολύ την κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά μετά τα τελευταία γεγονότα και όλα όσα γίνονται και πρόκειται να γίνουν, έχω πικραθεί πάρα πολύ. Το καράβι βουλιάζει και δεν ξέρω αν είναι αναστρέψιμη η κατάσταση. Τα παιδιά αυτά, ο τρόπος που έφτασαν εκεί και οι καταστάσεις, δείχνουν το οριστικό και αμετάκλητο τέλος μιας εποχής και το ξεκίνημα μιας άλλης, δύσκολης και βασανιστικής. Δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι, αλλά νομίζω ότι δεν θα βρίσκομαι στην Ελλάδα όσο θα συμβαίνει αυτό. Εκεί φτάσαμε. Θέλω να φύγω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Tι γινεται βρε Αντιγονη;;...
    Ολες οι μαμαδες,πρεπει να γραφουνε,οπως εσυ...!!

    "ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΛΙΜΟΚΤΟΝΕΙ....ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΜΕΝΟΥ....
    ΑΝ ΕΙΝΑΙ..[που ειναι] ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό τα λόγια του Γκιμπράν τα έχω πει ουκ ολίγες στιγμές σε φάσεις έντασης με τη βασιλομήτωρ. Και φυσικά μου λέει "θα γίνεις κι εσύ μάνα και θα καταλάβεις" και δεν βγάζουμε άκρη!
    :D :D :D

    Καλημέρα, Γιαγιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ δυνατό μήνυμα. Καλημέρα γιαγιά Αντιγόνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τα είπες όλα Αντιγόνη μου, εξαιρετικός ο Χαλίλ Γκιμπράν!!
    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αντιγόνη μου,
    απορώ πως οι μανάδες δεν έχουμε πάρει την κατάσταση στα χέρια μας,
    για να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας το περιβάλλον που πρέπει να ζήσουν
    κι όχι αυτό που τους έλαχε.
    Και να τα αφήσουμε ήρεμα να ζήσουν και να ευχαριστηθούν χωρίς να μας τρώει η έγνοια τους και η αγωνία...
    Μη μου πεις είναι αργά. Ποτέ δεν είναι αργά για μια μάνα να κάνει αυτό που πρέπει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα συμφωνήσω με τη Φλώρα...έπρεπε, πρέπει οι μανάδες να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας...

    Αντιγόνη μου, έστειλα παραγγελία στο μέιλ για το βιβλίο εδώ και καιρό και δεν έχω απάντηση...
    αν θες γράψε μου εδώ..
    almikr@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Aντιγόνη μου μέσα σε αυτή την καταπληκτική ανάρτηση ... αγάπη θέλω να πω, απέραντη αγάπη και αγκαλιά χρειάζονται τα παιδιά μας στην τρυφερή τους ηλικία ... κι όμως έχω δει τόσα και τόσα εγκαταλειμμένα παιδιά στην τύχη τους να μεγαλώνουν μόνα με την τηλεόραση ή με αγνώστους που ουδόλως τα αγαπούν στον ρόλο του καθοδηγητή και τώρα να που χάνουν ακόμα και την γη κάτω από τα πόδια τους . Ραγιάδες γίναμε και πάλι στον τόπο μας και τα παιδιά μας σκλάβοι δίχως αύριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έγραφα.....έγραφα......έγραφα
    Προσπαθούσα να δικαιολογήσω.....
    Να κατηγορήσω.......
    Στο τέλος .......τα έσβησα όλα.............
    Τίποτα δεν με εξέφραζε απ' ό,τι έγραφα.....ούτε οι δικαιολογίες.....ούτε οι κατηγόριες.
    Όταν τα παιδιά διαλέγουν αυτόν τον τρόπο να διαμαρτυρηθούν ή......να ζήσουν έστω...... ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ !!!!!!!!
    ΜΠΟΥΡΛΩΤΟ!!!!!!!! Αυτό θέλουμε και μια καινούργια ΑΡΧΗ!!!!!!

    ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ!!!!!!!!

    Καλημέρα από Καστοριά γιαγιάκα, Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλω…Χόρχε Μπουκάι
      Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις
      Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές
      Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις
      Θέλω τη βοήθειά σου και όχι να αποφασίζεις για μένα
      Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις
      Θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ
      Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρώχνεις
      Θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι
      Θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα
      Θέλω να με πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις
      Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις
      Θέλω να ξέρεις… πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου…ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ
      Το παραπάνω κείμενο το έχω κολλημένο στην πόρτα του ψυγείου, για να μου θυμίζει κάθε πρωί πώς οφείλω ν'αντιμετωπίζω τα παιδιά μου, αυτούς τους λατρευτούς αγνωστους!
      Πολύ δυνατό το γράψιμό σου, γιαγιά Αντιγόνη, ρίχνει προβολέα στο χειρότερο αποτέλεσμα του τρόπου ζωής των γενιών ημών των ενηλίκων: Την οργή των παιδιών μας!!!
      Τα σέβη μου....Άννα Πάρος

      Διαγραφή
  12. Κι εχεις μια κοινωνια να τα δειχνει με το δαχτυλο, μια αστυνομια να τα σακατευει κλπ κλπ. Οχι δεν συμφωνω με αυτο που εκαναν, φυσικα δεν συμφωνω με μια τρομοκρατια προς τον αδυνατο που ουσιαστικα βολευει το συστημα. Το συστημα...αυτο που μεγαλωνει παιδια για να τα εκπαιδευει και οχι να τα μορφωνει, που τα αφηνει ερμαια σε οποιον θελει να τα φανατισει και να οπλισει το χερι τους, που μετα τα τιμωρει τοσο βαναυσα που μεσα τους μονο μισος μπορουν να αισθανθουν και να ξανα-οπλιστουν και να ξανα-χτυπησουν. Το συστημα που οσο και να μην μας αρεσει... ειμαστε εμεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θυμός!!!!! Θυμός για μια κοινωνία που δεν τ' αγκάλιασε, δεν τα προφύλαξε απ' τις κακοτοπιές, που τ' άφησε εκτεθειμένα να βγουν και να παλέψουν με τα θεριά της απληστίας, της αδικίας, του φανατισμού....... Τι να πει κανείς!!!!
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ευχαριστώ όλους σας!

    Και κυρίως την Ιωάννα Φωτιάδου συγγραφέα (to alataki) που το λινγκ δείχνει την σελίδα της!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πολύ όμορφη ανάρτηση!
    Καλά έκανες Αντιγόνη και την αναδημοσίευσες!

    Φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το παιδί ποτέ δεν φταίει και σε τιποτε....Αντιγονη μου....φιλω σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αντιγόνη μου συγνώμη, τώρα είδα την ανάρτηση, αργώ τελευταία να μπω στο alataki.
    Χαίρομαι που σου άρεσε, σ' ευχαριστώ πολύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή