Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Αυτό μόνο.




Τα μάτια μου είναι ακόμα κλειστά.
Με έχουν μεταφέρει στο δωμάτιο από την εντατική.
Δεν έχω σκοπό να τα ανοίξω.
Τους βαριέμαι.
Παράδοξο θα ακουγόταν στην ησυχία . Να ανοίξω ξαφνικά τα μάτια μου και να ακούσω τα ίδια.
«Αγιο είχες και σώθηκες»!
«Καλά που δεν έλειπε η Σταματίνα στα εγγόνια σας»!
Οι αδελφή μου η μικρή θα με είχε τάξει στην Παναγιά την Γιάτρισσα…
Η μεσαία στον Αγιο Σπυρίδωνα..
Η γυναίκα μου θα περιέγραφε πώς της μελάνιασα μέσα στα χέρια και έβαλε τις φωνές ..ήρθε ο Λευτέρης από δίπλα και με μετέφεραν με το ασθενοφόρο στο νοσοκομείο.
Δεν διακρίνω από τους ψίθυρους ποιοι είναι μέσα. Καλά που ήρθε η νοσηλεύτρια και τους έβγαλε έξω. Ο ήχος του μηχανήματος δίπλα μου και το αναφιλητό του ορού καθώς έσκαζε ο αέρας στην επιφάνεια του νερού. Πόσες μέρες μεσολάβησαν;
Λίγο πριν κλείσει η πόρτα άκουσα την Σταματίνα να λέει:
«Εδώ και καιρό… σάματις (άκου ..σάματις) είχε γίνει απόμακρος. Τον ενοχλούσαν τα εγγόνια του που ξέρεις πώς έκανε ..σαν παλαβός!
Προσπαθούσαν να βρουν αιτίες για το περιστατικό! Ο γενικός έλεγχος δεν έδειξε τίποτα.
Ο ιατρικός!
Γιατί ο άλλος που διαχέετε στο κεφάλι μου ήταν σοβαρός.
Μια ευθεία γραμμή δίχως ένα μικρό πέταγμα να δείξει πως ζω… αληθινά. Και δεν ήταν λίγο το διάστημα, απλά δεν το έβλεπαν.
Ξεκίνησα να δουλεύω στα δέκα επτά μου.
Εκεί στη στοά στο μαγαζί του πατέρα μου.
Κουμπιά, φακαρόλες, φερμουάρ, κλωστές σε όλες τις αποχρώσεις, λάστιχα όλων των λογιών. Το μέτρο κολλημένο στην άκρη της μιας βιτρίνας. Μοδίστρες και πλέκτριες περνούσαν κάθε μέρα και παζάρευαν τις τιμές.
Κουτιά πάνω  στους πάγκους με τα σακουλάκια από τα κουμπιά, να χάσκουν μισάνοιχτα. Πήγαινα στο βραδινό Γυμνάσιο και όνειρο μου ήταν να γίνω φιλόλογος. Πέρασα με την πρώτη!
Μόνο εγώ χάρηκα!
Δύο χρόνια μετά παθαίνει το εγκεφαλικό ο πατέρας μου και αναλαμβάνω τις διπλοβάρδιες.
Η μικρότερη αδελφή μου ήρθε και καθόταν στο ταμείο και την μεγάλη την είχαμε παντρέψει. Το πτυχίο το πήρα  μετά κόπων και βασάνων. Υπηρέτησα στο λιμενικό και όλο έξω ήμουν με το μέσο του θείου μου. Εξακολουθούσα να μετράω τη φακαλόλα στον πάγκο. Ανελέητα να τυλίγω σε λευκό χαρτί τα ψώνια και να γράφω τις τιμές …Δρχ 10,30…
Μεγάλωναν οι απαιτήσεις της μοδιστρικής και έπρεπε να «ξανοιχτούμε».
Που καιρός για προσωπική ζωή;  
Οι φίλοι μου με ζήλευαν, που δεν είχαν ακόμα μία και άλλοι που περίμεναν τον διορισμό.
Και εγώ δεν είχα ανάσα!
Πληρωμένοι έρωτες..
Μετά ήρθε η Σταματίνα, πωλήτρια.
Σβέλτη στη δουλειά της στρουμπουλή και πάντα έλαμπε το χαμόγελο…
Μπορείς να ερωτευτείς μόνο ένα χαμόγελο;
Την συμπάθησα.
Αυτό μόνο…
Την παραδέχτηκα σαν μάνα και σύζυγο…
Αυτό μόνο…
Ενας γάμος και η προίκα δόθηκε να αγοραστεί το διπλανό μαγαζί!
Αυτό μόνο…
Την κορόιδεψα… μέσα μου..
ΑΥΤΌ ΜΌΝΟ!

Στα τριάντα πέντε μου  «έπεσα» πάνω στην Ειρήνη.
Κάπου εκεί οι ρόλοι μπερδεύτηκαν.
Μέχρι τα τώρα συμβιβασμένος, βολεμένος, με δυο παιδιά που στην ουσία, τους ήμουν άγνωστος. Δουλειά, σπίτι και ατέλειωτες ώρες μελέτης.  Η μοναξιά που αποζητούσα  σε βάρος των παιδιών μου. 
Μια βροντερή απουσία… αυτό ήμουν!
Και η Ειρήνη έφερε τον πόλεμο.
Για πρώτη φορά ξύπνησε μέσα μου η βουή.. στα μάτια της.. στο άγγιγμά της ..στα φιλιά της.
Δέκα χρόνια μικρότερη και άνοιξε πόρτες κλειδωμένες… κλειστά παράθυρα.. σκουριασμένη ζήση.
Η αδελφή μου αν και παντρεμένη δούλευε ακόμα στο μαγαζί και χτυπούσε τα πλήκτρα της μηχανής. Οι ματιές  της  συνωμοτικές με ένα κύμα ενθάρρυνσης.
Κάποτε στα γενέθλια μου είπε: « Χρόνια σου Πολλά και κάνε κατά πώς σου λέει η καρδιά σου!»
Και εκεί αδύναμος. Λες και κάποιος είχε ζωγραφίσει τη ζωή μου και δεν μου έδωσε γομολάστιχα!
Η Ειρήνη είχε την υπομονή των υποσχέσεων…
Αυτό μόνο…
Γνώριζε καλά τους όρους του παιχνιδιού και την χαμένη παρτίδα.
Αυτό μόνο..

Ο απολογισμός μου είναι ένα πτυχίο που το πρόδωσα.. ένας γάμος που τον πρόδωσα….
Ένας έρωτας που έμεινε να κρέμεται στο αντίο..
μια πληγή που αιμορραγεί…
Δειλός και προδότης!
Δεν με αγάπησα.
Δυο μέτρα φακαρόλα η ζωή μου!
………………………………………………………………………

Τα μηχανήματα χτυπούσαν παράξενα…
Ανοιξε η πόρτα βιαστικά….

Ευθεία γραμμή πάνω στις χαρακιές του μέτρου που όριζε την απόσταση…..

84 σχόλια:


  1. Invitation - inglês
    I'm Brazilian.
    Spent reading here, and visit his blog.
    I also have one, only much simpler.
    I'm inviting you to visit me, and if possible follow together for them and with them. I always liked to write, expose and share my ideas with people, regardless of class Social, Religious Creed, the Sexual Orientation, or, of Ethnicity.
    To me, what will interest is our exchange of ideas, and, thoughts.
    I'm there in my space Simpleton, waiting for you.
    And I'm already following your blog.
    Strength, Peace, Friendship and Happiness
    For you, a hug from Brazil.
    www.josemariacosta.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μμμμμμμ .......... και θαυμαστές απο την Βραζιλία !!!!!!
      Και εις ανώτερα γλυκειά μου , ταλαντούχα Αντιγόνη :-)
      Φιλάκια
      ΘΕΟΦΑΝΩ

      Διαγραφή
    2. Θεοφανώ μου θα απαντάς στις γλώσσες που ξέρεις γιατί αν περιμένουν από εμένα το ξέρεις το...θέμα!!!

      Διαγραφή
  2. Είσαι όμως ......
    χώνεις τη χούφτα σου αρπάζεις την καρδιά και ....της βγάζεις απόσταγμα......
    ούυυφ παναγίτσα μου !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με τρόμαξες στην αρχή...νόμιζα πως έγραφες για σένα.
    Συνέχισα να διαβάζω με το χέρι στο στόμα μη φωνάξω.
    Μετά ησύχασα και το απόλαυσα.
    Τι όμορφη γραφή!
    Οπως το βιβλίο σου.
    Το έχω συνέχεια κοντά μου σα φυλαχτό....
    Πολλά φιλάκια κι αγκαλίτσες σφιχτές:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σερενάτα μου!!!
      Μη με κάνεις να συγκινηθώ! Πάντα έχεις καρδιά μου ένα καλό λόγο!
      Είναι αυτό που λέγαμε...
      Αγκαλιά δυνατή!

      Διαγραφή
  4. Ότι βγαίνει από τη ψυχή και το χέρι σου είναι πανέμορφο και φέρνει μια γλυκιά ικανοποίηση σε όλους μας.Φίλη μου καλή εβδομάδα..Κι εγώ στη αρχή νόμισα οι αρρώστησες και ..έχασα επεισόδια..μετά θυμήθηκα τη ..στριφτόπιτα στο face book και συνήλθα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΧΑΧΑΧΑ Την είδες την στριφτόπιτα! Οχι γιατί η φίλη μας από την Κύπρο με λέει ανεπρόκοπη! Αλλά όσο περνάνε τα χρόνια έχει δίκιο!
      Σε φιλώ καλή μου!!!

      Διαγραφή
  5. Συγκλονιστικό ακόμα μια φορά.. και βούρκωσα δεν στο κρύβω.. γιατί άγγιξες ευαίσθητο σημείο Αντιγόνη μας.. Θα μπορούσα να ήμουν η Σταματίνα.. θα μπορούσα να ζήσω έναν γάμο προδωμένο με παιδιά που απλά προέκυψαν.. χαίρομαι που τελικά άλλαξα πορεία, δύο φορές μάλιστα.. χαίρομαι που γλύτωσα απο αυτόν τον ρόλο που θα με έκανε δυστυχισμένη.
    Στο πρόσωπο του είδα το παρελθόν μου όλο.. χωρίς τα νοσοκομεία.Πώς υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι μου λες? βολεμένοι..χτίζουν βιτρίνες που στο τέλος δεν αντέχουν την πίεση που συσσωρεύεται και σπάνε.. και αυτά τα κομμάτια γυαλιού τρυπώνουν στις αθώες καρδιές και ριζώνουν για πάντα..

    Δεν έχω άλλα λόγια, έχω απλά μείνει στις σκέψεις που μου έφερες.. καλημέρα Αντιγόνη μας γλυκιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μελοκάνελο μου!
      Δυο φορές που άλλαξες πορεία δείχνει σοφία...
      Τα δεσμά που χτίζουμε είναι άλυτα!
      Υπεύθυνοι εμείς είμαστε.
      Σε γλυκοφιλώ και κολλάω μέλι!

      Διαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. Ενα γλυκό του κουταλιού και νερό!
      Το κέρασμα του σπιτιού μας!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  7. Η ζωη δεν χωρα συμβιβασμους,αν συμβιβαστεις με τη μετριοτητα δεν θα ανακαλυψεις ποτε τι πραγματικα σου αξιζει και επιφυλλασει το μελλον!
    Υπεροχη οπως παντα να σαι καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γάτε μου όσα και να λέμε ...τελικά παγιδευόμαστε από αυτό που ΔΕΝ θέλουμε πολλές φορές...
      Δεν έχεις ανταμώσει ζωές κατεστραμμένες;
      Ευχαριστώ για την παρουσία σου!

      Διαγραφή
    2. Αν εχω ανταμωσει λεει!!!Εζησα απο "μεσα" μια!
      Σευχαροιστω γιαγια

      Διαγραφή
  8. Αντιγόνη μου... Ότι μπορούσα να περιμένω από σένα το βρίσκω σε κάθε σου κείμενο... Η μοναδική γραφή σου... Ο τρόπος που δίνεις τους χαρακτήρες τόσο πλούσια αλλά με τόσα λίγα... Η ατμόσφαιρα... Οι καταστάσεις... Η ιδέα του κειμένου, η οπτική γωνία.. Οι εικόνες... Σε θαυμάζω και σε "ζηλεύω" για όλα αυτά. Και σ' αγαπώ πολύ... Ελπίζω να νιώθεις πόσο πολύ σ΄ αγαπώ... Για την γνησιότητά σου σαν άνθρωπος που διαχέεται στα γραπτά σου και περνάει στις φλέβες μας κάνοντας το αίμα να τρέχει πιο ζεστό... Εξαιρετικό δείγμα Αντιγόνης κι αυτό... Σε άλλους καιρούς θα είχες μια θέση κάπου δίπλα στον Παπαδιαμάντη στο ελληνικό λογοτεχνικό στερέωμα... Στην καρδιά μου είσαι και πιο μπροστά.... Όμως ζούμε σε χρόνια που πουλάνε τα ψεύτικα... Οι κόσμοι πλασμένοι με σεξ, χρήμα και γυαλάδα ψεύτικη... Τα Cosmopolitan, οι "ροζ" ηλιθιότητες... Στο βασίλειο κάποιας Δημουλίδου και άλλων σαν αυτή... Ας είναι... Φταις κι εσύ... Που άργησες να βγάλεις τα τετράδιά σου στο φως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σπύρο μου να σου πω πως κοκκίνισα;
      Την καρδιά μου ξεγυμνώνω...

      Ποτέ δεν είναι αργά.. Τώρα αποφάσισα που έχω χρόνο... και είναι κατόπιν προτροπής της νύφης μου! Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα τολμούσα.

      Διαγραφή
  9. Aντιγόνη μου, με την μοναδική σου πένα, που πάντα θα μας συγκλονίζει!
    Ο κάθε άνθρωπος στην ζωή κάνει τις επιλογές του, και αυτές τις επιλογές θα τις πληρώσει στα σίγουρα!
    Σε φιλώ, να έχεις μιαν όμορφη Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είχαμε την διορατικότητα και την τόλμη πολλά θα ήταν διαφορετικά...
      Μα σκέφτομαι μη και η άλλη επιλογή είχε πόνο..
      Επομένως...ουδείς προφήτης.....

      Διαγραφή
  10. Θα ήταν το δεύτερο σχόλιο.... 3 φορές έγραψα δακρυσμένος και τις 3 είχα χάσει την "κλεμμένη" σύνδεση χωρίς να το αντιληφθώ και έτσι πατούσα το enter κι έχανα το σχόλιο και φτου κι απ' την αρχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιαγια Αντιγόνη (μου εισαι ετσι γνωστη απ τα σχολια, όλο αγάπη, των blogογειτονων. Σήμερα, που ειχα χρονο, αποφασισα να επισκεφτω το blog σου, διαβαζω τις πρωτες γραμμες και σοκαρομαι.Δεν ειναι δυνατον σκεφτομαι.Ευτυχως προχωρησα και καταλαβα οτι προκειται για την υπεροχη πενα σου.Τι ιστορια κι αυτη και δυστυχως ποσο συνηθισμενη και κρυμμενη πισω απο κοινωνικα πρεπει. Το ζητημα ειναι, οταν καποιος συνειδητοποιησει την αληθεια του ,τι κανει. Να εισαι καλα και δραστηρια παντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Αρετούλα!
      Φέρτε καλέ τα κεράσματα!
      Για τις ευχές σου ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  12. αντιγόνη μας....πολύ καλή και υπέροχη...αυτό μόνο....
    αντιγόνη μας....η στριφτή σου επίσης κορυφαία αυτό μόνο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. άσε ρε Παναγιώτη μου αυτή στριφογυριστή της μας έχει στοιχειώσει...

      Διαγραφή
    2. Παναγιώτη σου ΤΑΖΩ μια στριφτή όταν ανταμώσουμε!
      Σας φιλώ!
      Δώρα και σ'εσένα κορίτσι μου που δεν ξέρω αν ξεχνάει τα φιλιά!

      Διαγραφή
  13. καλησπέρα
    αλλη μια φορα αντικρισα τις υπεροχες νοτες της γραφης σου, ετσι απλα και γλαφυρα μας βαζεις αμεσως σε αναμονη για το τι θα ακουσουμε...(διαβασουμε) ΠΑΡΑΚΑΤΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. τι να λέμε κάθε φορα...
    είσαι Αστέρι...αυτό μονο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πόσοι και πόσοι ζουν τις ζωές τους έτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι περισσότεροι θαρρώ...
      Εστω σε κάποια χρονική περίοδο της ζωής όλοι μας;
      Μαριάννα μου τα ματάκια σου ανοιχτά!
      Σε φιλώ καλό μου!!!

      Διαγραφή
  16. Βρήκα σπουδαίο, που μπόρεσα να κατανοήσω, να μην ταυτιστώ ακριβώς μα να ισαπέχω.
    Αυτό, θα μπορούσε να επιτρέψει ανατροπές στη συνέχεια, χωρίς να δυσαρεστηθεί ο αναγνώστης.

    :)




    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η χρονική στιγμή που επέλεξα δεν "σήκωνε' ανατροπές... έτσι νομίζω..
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  17. Τέλειο !
    Και εγώ στην αρχή για αυτοβιογραφικό το πέρασα.
    Μας έχεις συνηθίσει !

    Πολύ κάνεις το αντράκι τελευταία ! Να σου γνωρίσω κανένα καλό κορίτσι ; Σέξυ, Από σπίτι, με τα Γαλλικά του, το πιάνο του... Και ατσίδα στη μαγειρική, ιδίως στο πιπέρωμα !! ΧΑΧΑΧΑΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να το "είδα" αλλιώς;
      Μα σε κάθε περίπτωση μου έχεις τη λύση!!!!
      Φιλιά και ευχαριστίες για τις επιλογές σου!!!!!

      Διαγραφή
  18. Πόσα δέκατα του δευτερολέπτου χρειάζονται για σκεφτούμε ολόκληρη τη ζωή μας ,να προβληματιστούμε , να πάρουμε αποφάσεις μέχρι να αρχίσει η ευθεία γραμμή ? Δεν ξέρω , εκείνο που γνωρίζω είναι ότι κάτι μου θύμισε ...Απλά συγκλονιστικό το κείμενο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η γραμμή μπορεί να κρατήσει μια ολόκληρη ζωή...
      Ευχαριστώ πολύ!!!

      Διαγραφή
  19. Σε θαυμάζω γιαγιά μου....Αυτό μόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Διάβασα χθες,μια λίστα ποια βιβλία
    είχαν περισσότερες πωλήσεις στη χρονιά
    που μας πέρασε.
    Κι έφριξα, να μην αραδιάζω ονόματα,
    το λέει κι ένας φίλος παραπάνω.
    Παραφιλολογία σου λέω.
    Γιαυτό και για πολλά άλλα,απολαμβάνω
    τα δικά σου γραφόμενα!
    Λίγα και καλά!
    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα διάβασα Φρέζια....
      Ξέρεις γίνεται και μόδα ..."ότι θέλει ο κόσμος"
      Δεν θα παίσουμε σ'αυτή την παγίδα..άλλωστε για την καρδιά μας το κάνουμε!
      Σε γλυκοφιλώ!

      Διαγραφή
    2. Δίκιο δεν έχω Frezia;;; Και ΔΕΝ διάβασα τις λίστες.... Απλά βλέπω και ακούω τι γίνεται γύρω...

      Διαγραφή
  21. Σταμάτησα... στη φραση .....και η Ειρήνη έφερε τον πόλεμο...... πόσοι πολέμοι..Αντιγονακι μου ...να χάνονται...μαζί με τις ζωές!!!!
    δεν μπορώ να περιγραψω με λόγια την γραφή σου.... και να αποδώσω αυτό που ειναι ...μπορώ ομως να την αναγνωρίσω αναμεσα σε πολλές άλλων.........φιλώ σε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαμένες ζωές...
      Αξίζει το "πρέπει" και η υποταγή, στην υποδούλωση;
      Σε γλυκοφιλώ!!!

      Διαγραφή
  22. Με την πένα σου άγγιξες το χαρτί και μέσα σε λίγες γραμμές αποτύπωσες δυναμικά μια ολόκληρη ζωή. Μου αρέσει πολύ η γραφή σου.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ...Ένας έρωτας που έμεινε να κρέμεται στο αντίο...

    Αγκαλιά μεγάλη σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αντιγόνη μου, σε θαυμάζω και σ΄αγαπώ. Αποτυπώνεις στο χαρτί με μεστό και περιεκτικό λόγο όσα άλλοι προσπαθούν να γράψουν σε βιβλία ολόκληρα.
    καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αντιγόνη μου,
    Θαυμάσιο!
    Να είσαι καλά.
    ...να ήμουν κοντά να σε ακούω και στην εκπομπή σας.
    Χαιρετισμούς κι από τον ...παρόλίγο Καπετάνιο,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Γιώτα μου..
      Μου δίνεις δύναμη!
      Χαιρετισμούς στον Δημήτρη
      ΦΙΛΏ ΣΕ!

      Διαγραφή
  27. και που λες ..ολα καλα!
    ξερει η " ξαδέρφη"... χάχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. 'αντε να το ξαναγράψω... λοιπόν... ωραίο αυτό που έγραψες... κρίμα που έχει τόσες αποτυχίες.. κρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Το ρούφηξα χωρις ανάσα. Μου άρεσε πάρα πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Πολύ ωραίο κείμενο!
    Ευχές για μια όμορφη εβδομάδα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Γιαγιάκα μου, καλημέρα!!!!!
    Το κείμενο που μας χάρισες υπέροχο όπως πάντα.......χωρίς να το θελω, ταυτίζομαι.....
    Γράφεις τόσο όμορφα και λες και έχεις "σπουδάσει" τον καθένα μας και ανοίγεις τις καρδιές μας.....
    Αλήθεια, δεν τολμάμε να ζήσουμε και περιμένουμε στο περιθώριο την ΕΥΘΕΙΑ ΓΡΑΜΜΗ?????
    Όχι δεν θέλω να το πιστέψω.......

    Υ.Γ. Το βιβλίο σου υπέροχο....δεν περίμενα και κάτι λιγότερο....., αλλά θέλω να στα πω κατ' ιδίαν!!!!!
    Υ.Γ. Έβαλα το γούνινο μαγιό.....αλλά το Laptop πουθενά....συν ότι είχα babysitting......οπότε δυστυχώς δεν μπόρεσα να σ' ακούσω....Κριμα!!!!!

    Φιλιά από Καστοριά, Άννα!!!!!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου θα τα πούμε!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Θέλω να δω το γούνινο μαγιό!

      Διαγραφή
  32. Το κάθε σου κομμάτι, συγκλονίζει. Κι αυτές οι ιστορίες είναι που με καθηλώνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Το να μπαίνει μια Γυναίκα στο πετσί ενός άνδρα και να μιλάει σαν αυτόν, το θεωρώ μεγάλη μαεστρία, Αντιγόνη μου και μέσα από την καρδιά μου, μπράβο!
    Πόσες τέτοιες ζωές χαμένες υπάρχουν γύρω μας και ούτε που το παίρνουμε μυρωδιά...
    ΑΦιλιά τρυφερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Υπέροχο! Συγκλονιστικό! Μοναδικό!
    Σε τόσες λίγες λέξεις, πώς κατάφερες κι έβαλες τόσα νοήματα μέσα;;;
    Υποκλίνομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Έχεις τον τρόπο να μας σπας τη χολή, μα εγώ δεν εχω και σε έμαθα δεν μου τη σκας ξανα..
    δάκρυσα πολύ όμορφο σαν το βιβλίο σου Αντιγόνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Μια συνηθισμένη ιστορία από τις τόσες που γνωρίζουμε ή ψυχανεμιζόμαστε γύρω μας!!Δοσμένη τόσο συγκλονιστικά !Με λίγα λόγια, σταράτα , ξετυλίγεις ολάκερη ζωή!!!!
    Σχεδόν μιλούν οι τελείες σου!!!Πόσο πολύ μου αρέσεις γιαγιά Αντιγόνη!!!Μα πόσο πολύ!!!Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Χρυσάνθη μου σε ευχαριστώ τόσο πολύ!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. δεν εχω λογια!εισαι ψυχαρα!βασω λαρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Αυτός ο λιτός τρόπος που παρουσιάζεις τα γεγονότα και περιγράφεις τα συναισθήματα με αποκαθηλώνει.
    Υπέροχη γραφή!
    Γα θαλασσινά μου φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. αχ Αντιγονάκι μου είχα στερηθεί τη γραφή σου τόσο καιρό. πάντα με συγκινούν οι ιστορίες σου. έχω ζωή μέσα τους. λίγες κουβέντες περικλέιουν ολόκληρες ζωές. να’σαι καλά Αντιγονάκι
    φιλάκι ζεστό και γλυκό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. 4.30 π.μ. 31/1/2013 Συγκλονισμένη με τα γραφτά σου!!!! Πώς μετριέται η ζωή αυτών που δεν έχουν φακαρόλα;
    ζεστή αγκαλιά με πραγματική αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Πόσοι έχουν τα κότσια να τ ομολογήσουν έστω κι αυτη τη στιγμή??? Αντιγόνη να εισαι καλά. Πολλά φιλιά.
    Σοφία. Πρώην!!! :)(Αποκλ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή