Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Αντίστροφη μέτρηση





Κάνει κρύο σήμερα, σκέφτηκα, χουχουλιάζοντς τις παλάμες να ζεσταθούν.
Κάθε μέρα τις ίδιες σκέψεις.
Αυτό με παιδεύει.
Βαριέμαι και να σηκωθώ να κάνω καφέ.
Ανοιξε η πόρτα και πρόβαλε ένας πανύψηλος συνγκάτοικος.
-Καλημέρα με λένε Σαράντο, είπε και κάθισε στο αντικρινό κρεβάτι.
Χάιδευε την άγρια πλέξη της κουβέρτας που τσιμπούσε.
-Εμένα με λένε, Στράτο του απάντησα.
Κούνησε το κεφάλι και έγειρε στο μαξιλάρι να κοιτά τον τοίχο.
-Θέλεις καφέ; Τον ρώτησα;
-Αν δεν βαριέσαι κάνε μου ένα σκέτο.
Εβαλα το μεγάλο μπρίκι ανακάτεψα τις μετρημένες μερίδες και έβαλα στο φλιτζάνι μου δύο κουταλιές ζάχαρη.
Σηκώθηκε και άνοιξε το πακέτο με τα τσιγάρα.
-Ευτυχώς που φουμάρεις, του είπα γιατί είναι μια έννοια και τούτη και γίνονται και καυγάδες.
-Δε βαριέσαι.. όταν είναι γρουσούζης ο άλλος όλα του φταίνε. Και εδώ μέσα οι απόκληροι πρέπει να τα βρούμε!
Γέλασα. Οι απόκληροι…. Είχα χρόνια να θυμηθώ τούτη την κουβέντα.
-Εχεις παιδιά; Με ρώτησε.
-Είχα του απάντησα μονολεκτικά. Δεν συνέχισε.
Ρουφούσε τον καφέ του με θόρυβο. Κάποτε αυτό με τρέλαινε… ίσως να του είχα κάνει παρατήρηση.. τώρα όμως δεν με νοιάζει.
Αποτελειώσαμε σιωπηλοί ρουφώντας τα τσιγάρα.
Εκανε μια κίνηση με το χέρι «ευχαριστώ» και ξάπλωσε.
Η απέραντη σιωπή..
Την επέλεξα.
Όπως και να έχει, είμαι αγκιστρωμένος στο χείλος ενός πηγαδιού. Προσπαθώ να κρατηθώ με τα πόδια στηριγμένα στις εσοχές και τα δάχτυλα ματωμένα να μη γλιστρήσω.
Αυτή η προσπάθεια δεν είναι αληθινή. Θέλω να πέσω.. μα είμαι δειλός!
Το παίζω στην τύχη.
Σήμερα..αύριο..
Μόνο φωνές ακούω.. τις ίδιες! Βασανιστικές.. άγριες.. εκκωφαντικές.. χα, πως μου ήρθε το «εκκωφαντικές; Ξέχασα τις λέξεις.. τους ήχους.. τις μυρωδιές.. τα χρώματα.
Όλα είναι καθορισμένα. Μαύρα!
Χθες έφτυσα πολύ αίμα. Ανοιξα τη βρύση να χαθούν τα ίχνη… δεν θέλω να το βλέπω ..μα δεν μιλώ.
Η σιωπή πιθανόν να δώσει τη λύση.
Είναι αυτή που θα λύσει τα χέρια από το χείλος.. το ξέρω. Ο πυρετός με καίει.
Ερεθίζω τον θάνατο με τα τσιγάρα. Τρία πακέτα.. η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
Τι διάολο γιατρός θα ήμουν αν δεν τον καταλάβαινα!
Τον αποζητάω!
Δεν έχει κανένα νόημα η δική μου αναπνοή!
Ούτε οι χτύποι της καρδιάς!
Μόνος! Με εφιάλτες αγκαλιά.
Πάνε επτά μήνες που δεν βγαίνω έξω.
Γύρισε πλευρό ο Σαράντος και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού.
-Θα έρθεις; Πάω για να φάω, είπε τρίβοντας τα χέρια του να ζεσταθεί.
-Όχι.. μπορεί να φάω λίγο κέικ.. είναι στο τραπέζι ..αν θέλεις πάρε.
Εφυγε.
Ο πυρετός ανεβαίνει.. κοιτάζω  το κοκαλιασμένη χέρι μου και γελάω.
Ο γιατρός που κάλεσαν τότε να με δει διέγνωσε «κατάθλιψη βαριάς μορφής»!
Χα! Μαλάκα σε ξεγέλασα! Ευτυχώς που ήμουν απύρετος!
Πονάω! Παντού! Έρχεσαι… σε αναγνωρίζω!
Τα νύχια μελανά… επιτέλους!
Και εσύ αν σε συναντήσω θα μου μιλήσεις;
Αυτό με βασανίζει πιο πολύ… η στάση σου! Θα το έχεις ξεχάσει; Ποιος κερατάς ξέρει να μου πει; Μόνο να μη φοράς αυτό το γαλάζιο φόρεμα…
Όχι…όχι αυτό!
Το ξέρεις πως ήσουν όλη μου η ζωή. Τη μέρα που σε απίθωσαν στην αγκαλιά μου ήρθαν οι μοίρες.. και εκείνη με τα φίδια στα μαλλιά και το στόμα του κροκόδειλου σου είπε:
«Μη τον εμπιστεύεσαι αυτός θα σου πάρει τη ζωή!»
Δεν την είδες, μήτε την άκουσες, και με αγαπούσες… ήμουν ο μπαμπάκας σου!
Θυμάσαι που η μάνα σου ζήλευε και εμείς γελούσαμε;
Τα ταξίδια που λάτρευες;
Οτα καμάρωνες τα πτυχία σου;
Θυμάσαι στο γάμο σου… που δεν τον ήθελα;
Η μόνη φορά που  αντιδικήσαμε!
Την πρώτη φορά που είδα μελανιές στα χέρια σου μου είπες πως έπεσες από τη σκάλα του σπιτιού… την δεύτερη πως ζαλίστηκες.. την τρίτη στο νοσοκομείο. Εφημέρευα θυμάσαι;
Δεν είχα κουράγιο να κάνω τίποτα.. μόνο το γαλάζιο φόρεμα ματωμένο.
Η μάνα σου  ορκιζόταν πως δεν είχε καταλάβει τίποτα! Δεν την πίστεψα ποτέ.. όσες φορές και αν ρώτησα.
Γιατί τον κρύβατε;
Γιατί τον είχες δίπλα σου;
Τι σε φόβιζε;
Θυμάσαι που μου τραγουδούσες …. «όσο έχω εσένα δεν φοβάμαι κανένα»;
Γιατί ;
Μετά μόνη στο δωμάτιο και η μάνα σου έξω να κλαίει… τον είδα από μακριά να μπαίνει στο δωμάτιο…
Σαν τρελός πήρα το όπλο από το αυτοκίνητο… δεν θυμάμαι πώς. Το είχα από φόβο για τα βράδια που γύριζα σπίτι.. είχα και άδεια να είμαι νομότυπος. Τι αστείο!
«Κερατά ήρθε το τέλος σου!» η τελευταία σκέψη…
Δεν θυμάμαι κοριτσάκι μου… μόνο το χέρι που έτρεμε μέσα στην τσέπη και αυτός να σε έχει αγκαλιά…
Τον άκουσα! Σου το ορκίζομαι… σου έλεγε να πεις πως έπεσες από το μηχανάκι …. Σου το ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ!
Δεν είχα ..ρίξει ποτέ!
Και η καυτή φορά βρήκε εσένα… εσένα… εσένα …ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΟΥ!

…………………………………………………………………………………………………………………………………


-Μα σας λέω τον άφησα καλά! Εγώ σήμερα ήρθα! Καλή ανάπαυση να ΄χει!




"Τετράδιο" 2001.

48 σχόλια:

  1. Αντιγονάκι μου, το διάβασα απνευστί.....σκληρό και συνάμα συγκινητικό κομμάτι. Να είσαι πάντα γερή και η νέα χρονιά να σου φέρει ό,τι ποθεί η ψυχούλα σου...σε φιλώ με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ Αντιγόνη!
    Αναπνέω τώρα.
    Συγκλονιστικό!!!!!
    Βούρκωσα.
    Αχ Αντιγόνη μου εσύ!

    Σε γλυκοφιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν έχω λόγια...νόμισα για μια στιγμή πως κατάλαβα τι θα γίνει, αλλά το τέλος με συγκλόνισε!!
    Ούτε μου πήγε στο μυαλό τόση φρίκη..και πως το διάβασα! με μια ανάσα μέχρι που κόπηκε κι αυτή...είσαι υπέροχη!!

    Καλή δημιουργική χρονιά με υγεία και αγάπη Αντιγόνη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με συγκλόνισες όπως πάντα...
    Φιλιά κι από μένα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγκλονιστικό!!!
    Καλή Χρονιά Αντιγόνη!!!Καλή κι`Ευλογημένη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αντιγόνη μου είναι μια φοβερή ιστορία, συγκλονιστική που για τα δικά μου μάτια κρύβει απίστευτη βία και ακόμα πιο απίστευτη απάθεια από την μεριά εκείνων που 'ήξεραν' κι εκείνου που 'καταλάβαινε' αλλά δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει το μοιραίο! Λες και χρειάζονται λόγια και εξηγήσεις για να καταλάβεις τα βασανιστήρια, το ξύλο, τον βιασμό της ψυχής! Ας πλήρωσε με τις τύψεις και την ζωή του ... δεν έφερε πίσω την ζωή που χάθηκε.

    Καλημέρα Αντιγόνη μου
    σε φιλώ πολύ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πάρα πολύ καλό....ανατρεπτικό,απρόσμενο τέλος!!!!!ούτε ένα δευτερόλεπτο βαρεμάρας δεν είχα ,καθώς διάβαζα!
    γιατί ,σχεδόν πάντα ,τα παιδιά αγνοούν το ένστικτο των γονιών και σχεδόν πάντα οι γονείς έχουν δίκιο;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Soyper OYAOY...Οπως παντα....!!!
    Να παραστησω τον...Εφοριακο...Να κατασχεσω τα..Τετραδια...!!!

    Γαμοτι μου...!!!

    Θα με καταλαβει...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με μια ανασα..εκπληκτικο με ανατροπη.
    Την καλημερα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...Λέξη άλλη δε βγαίνει, δεν υπάρχει...

    Μόνο αγαλιά, αυτή που σου στέλνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φ-Ο-Β-Ε-Ρ-Ο !!

    Άπαιχτη !!!

    Μπράβο από την καρδιά μου μέσα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αχ Αντιγόνη μου, φοβερό, συγκλονισικό, άπαιχτο!!!!
    Απειρα μπράβο σου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. τι να πω μπραβο κ παλι μπραβο, ηταν παρα πολυ καλο, το διαβασα κυριολεκτικα απνευστι, ηταν σκληρο συναμα συγκινητικο αλλα και απροσμενα τραγικο....φιλια πολλα!!!!!!!

    τωρα που ειδα τις φωτογραφιες σου δεν μπορω να σε σκεφτομαι σαν γιαγια Αντιγονη, θα σε λεω Αντιγονη σκετο λοιπον :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Από τα πιο δυνατά κείμενα που έχω διαβάσει, όχι μόνο από λογοτεχνική
    άποψη αλλά και σκηνοθετική!
    Από τις πρώτες λέξεις, σε τραβάει απότομα σε έναν κρύο χώρο όπου ανακατεύονται
    οι μυρωδιά του καφέ και του τσιγάρου και βγαίνεις από κει τελικά, ιδρωμένος!!
    Τι να πω...συγχαρητήρια Αντιγόνη μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν εχω λογια! Τι τραγωδια! Ποσο ομορφα δοσμενη ομως!
    Καλη Χρονια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Στην δική μου περιοχή,για όμοια σχεδόν ιστορία, ο πατέρας προτίμησε να λυτρωθεί δίνοντας τέλος στη ζωή του αλλά στη συνέχεια λυτρώθηκε και η θυγατέρα αφού επιτέλους τον έστειλε στη μαμά του...
    Καλή Χρονιά Αντιγόνη μου, υγεία και δημιουργία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλή,δημιουργική χρονιά,Αντιγόνη!
    Δεν ξέρω τι να πω γι΄αυτή την τραγωδία....
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι απο τις φορές ...που ο θάνατος είναι λύτρωση....
    Είναι από τα παιχνίδια που παίζει η ζωή....
    Θεός η διάολος τα σκαρώνει?
    Δεν ξέρεις για ποιον να κλάψεις ...

    Καλησπέρα μανούλα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τι γράφεις βρε Αντιγόνη!!!!!!!!

    Καλή Χρονιά γλυκιά μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Το σχέδιο COUDENHOVE-KALERGI: Η Γενοκτονία των λαών της Ευρώπης

    Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να την παρουσιάσει ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. ...

    Η πεμπτουσία του σχεδίου Kalergi.

    Στο βιβλίο του «Praktischer Idealismus», ο Kalergi δηλώνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών "Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης" δεν θα είναι οι παλαιοί λαοί της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα είδος υπανθρώπων που θα προέρχονται από επιμιξία. Δηλώνει ξεκάθαρα, ότι θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να διασταυρωθούν με ασιατικές και έγχρωμες φυλές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα τάξη.
    ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ?
    Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από τα Γκέττο-φυλακές, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος.

    http://redskywarning.blogspot.gr/2013/01/coudenhove-kalergi.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν αυτη η φυλη του μέλλοντος που φοβαστε και απεχθανεστε
      μοιαζει με τους αρχαιους Αιγυπτιους
      Τοτε καλως να ναρθουν
      Εχουμε αναγκη απο νεες πυραμιδες



      Διαγραφή
  21. τι να σου πω πουλάκι μου...
    έχασες πολλά χρονια και τώρα τρέξε
    τρέξε λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τι κρύβουν αυτά τα τετράδια!
    Μας συγκλόνισες και το ξέρεις φαντάζομαι..

    Καλή σου νύχτα Αντιγονάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κάθε φορά που βλέπω οτι έχεις κάνει ανάρτηση ξέρω τι με περιμένει, τι θα νιώσω.. κάθε φορά το ίδιο συγκλονιστική..δεν έχω λόγια..απλά σε λατρεύω!! Πολλά μελένια φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. επιτέλους... σε παρακολουθώ κανονικά... τι να πω..;... πολύ όμορφο το κείμενο... με αναπάντεχο τέλος...και... έμεινα... εκθαμβή... θα ανακαλύψω πολλά στο μπλογκ σου μου φαίνεται!!!... τελεια!! νάσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τι να πώ , που μου κόπηκε η λαλιά .....
    Αναπάντεχο , σκληρό τέλος .....
    Και τώρα σαν λύτρωση , ένας ακόμα ηθελημένος θάνατος.........................
    Αντιγόνη μου σ'αγαπώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ..Χρονια σου Πολλά
    και πάντα δημιουργική!

    Σου είπαν τόσα και τόσα, στα σχόλια...
    είμαι μαζί τους!

    ...Τοση ζωή, σχεδόν σ΄επικεφαλίδες... αν το ανοίξεις... θα βγει νουβέλλα! Εύγε στην έμπνευσή σου.
    Πάντα με αγάπη,
    Υιώτα
    αστοριανή,
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι μια καλή χρονιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Με συγκλόνισε η ιστορία σου.....
    Καληνύχτα, Μαέστρο της πένας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. καλη χρονια κι απο εδω , υγεια και να γραφεις να γραφεις να γραφεις να σε "ρουφάμε" να ξεδιψάμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. "Απέραντος ο ανθρώπινος πόνος"...κάπου έγραψε ο Σαρτρ!

    Πολλά πολλά ΑΦιλιά Αντιγόνη μου! (Α=Αληθινά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Xρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά με υγεία και δημιουργία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανεξάντλητο το τετράδιο σου!
    Οπως και η έμπνευση σου!
    Ευχαριστούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Σε μιά σελίδα.... Είδες τι μπορείς να χωρέσεις σε μιά σελίδα?

    Τόσο γλαφυρό. Δεν ήταν και η κατάλληλη μέρα για να διαβάσω κάτι τέτοιο...

    Όμως δεν βρίσκω τη λέξη να χαρακτηρίσω την πένα σου.

    Φιλιά, σ'αγαπώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  34. Ο Στρατος προσπαθησε να διορθωσει τα δικα του λαθη
    Ενω ειχε αποτυχει ηδη σαν πατερας


    ΥΓ.
    Υπαρχουν κι αλλοι τροποι να προστατεψει ενα γονιος τα παιδια του
    Δεν συμφωνω με την αυτοδικια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. ... Δεν ειναι αυτο η αγαπη του γονέα...


    ...Αυτη η γραφή όμως είναι γραφή συγγραφέα...

    τρεξε λεμεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ευχαριστώ για την ανάρτηση. Πλήρως συγκινημένη!!!!
    Φιλιά, φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Το διάβασα με προσοχή πριν μέρες και ξαναγύρισα για να σε πω ότι με βάζεις σε πειρασμό!!!
    Θα έρθω, νύχτα χωρίς φεγγάρι και θα κλέψω αυτό το "τετράδιο"....

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !! (Δεν θυμάμαι αν τα είπαμε, αλλά ας τα ξαναπούμε).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ...ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΦΙΛΟΙ,ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ;;;;;ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΥ ΛΙΓΗ!!!!!!!!!!.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Απλά υπέροχη γραφή ! Τα λόγια είναι περιττά .... Χάρηκα που σε βρήκα Γιαγιά Αντιγόνη, έχω διαβάσει τόσα καλά λόγια για σένα σε άλλα blogs αλλά δεν πίστευα πως είναι τόσο αληθινά! Τώρα ξέρω πως "και λίγα λένε".. Δηλώνω θαυμάστρια από δω και στο εξής! Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Γιαγιά Αντιγόνη, πρώτη μου επίσκεψη. Μεγάλη μου τιμή... Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή τελικά...
    Προστίθεμαι στη...συλλογή των θαυμαστών σου! Αν σε βγάλει ο δρόμος σου, έχω ένα φτωχικό σπιτάκι. Θα χαρώ να το επισκεφτείς, όσο δεν φαντάζεσαι:

    http://pistos-petra.blogspot.gr/
    "ΠΕΤΡΑ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ"

    Είμαι "ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Αν σου πώ Αντιγονακι μου...οτι το διαβασα 30 λεπτα μετα που το αναρτησες....και εκατσε ενας κομπος στο λαιμό ...και στο στομαχι μου μια γροθιά σφιγμενη...και τωρα που το ξαναδιάβασα.. το ιδιο σφιξιμο...εχω....τι γραφή!!!!!!φιλώ σε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Καλή χρονιά γιαγιά Αντιγόνη...
    Τι υπέροχη γραφη, με συγκίνησες απίστευτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή