Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Τριανταφυλλιά.....



Ετσι  την βάφτισαν. Το όνομα επιλογή της νονάς. Η στρουμπουλή κοντόχοντρη Φιλιώ, όπως την είπαν χαϊδευτικά, μεγάλωσε στην φτώχεια που είχε σκαλώσει στο σπίτι και δεν έλεγε να βγει.
Το πέμπτο από τα επτά παιδιά… και δυο παππούδες, πόσα στόματα να θρέψει ο καρπερός πατέρας;  
Γανωματής ήταν. Υπήρχαν μέρες που δεν είχε ούτε κουτάλι να γυαλίσει.  
Κάθε που φούσκωνε η κοιλιά της μάνας μουρμούριζε η γιαγιά:
-Κι’άλλο μωρή καψερή; Τι θα γεννούμε εδώ μέσα;
-Εγώ φταίω μωρέ μάνα; Ολο πάνω μου πέφτει… τ’ αρπάζω και εύκολα… τι να σου κάνω!
Τα περισσότερα μεσημέρια  στο σπίτι μύριζε το κρεμμύδι που τσιγάριζε η γιαγιά να ρίξει τον πελτέ και τις χυλοπίτες.. όλα φτιαγμένα από τα χέρια της. Μισή κούπα λάδι μη τύχει και σωθεί. Τα παιδιά μουρμούριζαν και η γιαγιά έσκουζε:
-Και πολύ σας και καλό σας.. βρε! Φάτε και ψωμί να ‘γκώσεται!
Η Φιλιώ χορτασμό δεν είχε. Σαν περνούσε έξω από του Τάσου το φουρνάρικο οι μυρωδιές την τρέλαιναν! Πήγαινε να παίρνει το ψωμί για να βλέπει τα ταψιά στον πάγκο!
Στα δεκάξι της την έβαλε η μάνα στη λάντζα του οινομαγειρείου. Εκεί πήγαιναν όλοι οι μπεκιάρηδες, σαν σχολνούσαν απ’τη δουλειά. Γέμιζε μόλις σχόλαγε η πρώτη βάρδια του Παπαστράτου το εργοστάσιο. Εβλεπε τα ταψιά με το παστίτσιο πέντε δάχτυλα του μάγειρα ψηλό, με την κρέμα να κρέμεται από τις τετράγωνες μερίδες και λιγωνόταν.   
Το ψητό κρέας παρέα με τις πατάτες… τα σουτζουκάκια.. τους θρεμμένους γίγαντες μέσα στη πικάντική σάλτσα..
«Ολίγο από γιουβέτσι στο 13!» .
Ποτέ δεν είχε απλώσει το στρουμπουλό της χεράκι να πάρει ούτε ένα μεζέ!
Αν και τα πράγματα στο σπίτι είχαν διαφοροποιηθεί… ο πατέρας πούλησε ένα χωράφι και άνοιξε μανάβικο. Σταμάτησε η γιαγιά τις χυλοπίτες για πολύ καιρό!
Όμως τούτα εδώ του Ανέστη της άρεσαν περισσότερο!
Εκείνος άνθρωπος της πιάτσας την καταλάβαινε και πάντα της έβγαζε ένα πιάτο με …ποικιλία! Με τα φουσκωμένα δάχτυλα της από τα νερά έτρωγε λαίμαργα.

Στα δεκαοκτώ της.. μια στρογγυλή φιγούρα με την αλογοουρά πιασμένη που έφτανε μέχρι τη μέση… το πρόσωπο της φεγγάρι Αυγουστιάτικο! Τα μεγάλα μάτια της με τις στριφτές βλεφαρίδες γελούσαν, ακόμα και όταν ήταν σοβαρή.
Αυτά τα μάτια ορέχτηκε ο Μήτσος!
Παραγιός σε ψαράδικο στην αγορά του Πειραιά. Είχε έρθει από τον Πόρο στα δέκα πέντε του με ένα παντελόνι μια μισοσχισμένη μπλούζα και πάνινα παπούτσια.
Τον σύστησε ο θειός του στον Σίμο που είχε δυο πάγκους και καίκια. Εμενε στο πατάρι του μαγαζιού και τα βράδια σκιαζόταν στους αμάθητους ήχους.
Δουλεφταράς και μαγκάκι!
Κατόρθωσε μετά το στρατό να νοικιάσει δωμάτιο κοντά στο λιμάνι να πηγαίνει με τα πόδια στην ολοήμερη δουλειά.
Τη Φιλιώ μέσα στο οινομαγειρείο την πρωτόδε. Είχε μια λατρεία στις στρουμπουλές γυναίκες. Σαν τον πήγαν πρώτη φορά στα μπορντέλα της Φίλωνος τον παρέλαβε η Σούλα με τα φαρδιά καπούλια και τα στήθη έτοιμα να εκραγούν! Μόνο στις Σούλας το κρεβάτι ήθελε να πέφτει.
Σαν έβλεπε τη Φιλιώ να βγαίνει από την κουζίνα με τις σαλάτες στο χέρι η καρδιά του βαρούσε σκοπό τρελό.
Τρεις το ξημέρωμα πήγαινε στο ψαράδικο να παραλάβει τα τελάρα από τη «σκάλα» του Αι Γιώργη. Το μεσημέρι έκανε ένα διάλειμμα και ξανά πίσω στη δουλειά.
Η ώρα της μεσημεριανής ξεκούρασης, πήρε τη μορφή του γλυκού πόνου. Στην ταβέρνα αυτή τον έφερε ο Γιώργης ένας φίλος γειτονόπουλο. Αλλον κανένα δεν είχε.
Αυτός ήταν εκείνος που φρόντισε να στείλει και τα προξενεία με τη Βγενιώ.
Πού καιρό ο Μήτσος να την εύρει να τα μιλήσουν!
Μόνο τις Κυριακές ξαπόσταινε και η Φιλιώ ήταν με τους δικούς της.
Στη συνάντηση η μάνα της και η γιαγιά είχαν βάλει όλη την τέχνη στο μαγείρεμα.
Με σκέτο γλυκό πώς θα καταλάβαιναν τον γαμπρό! Λίγο κρασάκι βοηθάει να λυθούν οι γλώσσες!
Εφτιαχνε και η Φιλιώ σουτζουκάκια καλύτερα από τον μάγειρα… ότι έπιαναν τα χέρια της τα μετέτρεπε σε οργασμό του ουρανίσκου.
Από μέσα της παρακαλούσε να ήταν αυτός με το πλούσιο μαλλί το κοκαλωμένο με την μπριγιαντίνη. Το είχε «αρπάξει» η ματιά της η φεγγοβολούσα!
Σαν τον είδε θόλωσε!
«Σε ευχαριστώ Παναγίτσα μου για το χατίρι που μου έκαμες!».. βούιξε το μέσα της.
Η χαρά έσταζε από τα μάτια τους.. κρεμάστηκε για να μείνει..
Οι γειτόνισσες θεώρησαν μεγάλη τύχη να πάρει η Φιλιώ τον λυγερό Μήτσο!
-Πολύς της πέφτει.. αλλά είδες μάτια μου, σαν έχεις την τύχη…. Έλεγε η διπλανή τους η Μαρίτσα, που είχε τρεις κόρες απάντρευτες  και μεγαλύτερες από την Φιλιώ.

Στο γάμο ήρθαν οι δικοί του από τον Πόρο και τους έντυσε … τους πόδεσε ο Μήτσος να μην είναι σαν «φτωχοί συγγενείς» όπως τους είπε.
Γλέντι από τα λίγα έγινε στη γειτονιά!
Ολοι ξεσηκωμένοι στο γλέντι και στη χαρά των παιδιών.
Για καιρό το αναγορεύανε.

Τρία χρόνια μετά είχαν αγοράσει ένα παλιό σπίτι που οι κληρονόμοι του βιάζονταν να το πουλήσουν. Δούλευε ακόμα η Φιλιώ, ως να το τελειώσουν. Το είχε βάλει όρο!
Τοποθέτησαν και το τελευταίο μπιμπελό και έτσι σταμάτησε.

Τα χρόνια περνούσαν και το παιδί δεν ερχόταν.
Είχαν περάσει επτά χρόνια. Η μάνα της ανησυχούσε:
-Καλά μωρέ πώς δεν πιάνεις παιδί εσύ; Μπα και δεν το θέτε; Εγώ γκαστρωνόμουν με τη μυρωδιά!
Καημό το ‘χε μα δεν ήθελε να το κουβεντιάζει. Μαράζωνε.. κάθε που έβλεπε παιδικό καροτσάκι στα σοκάκια.

Και η κλωστή του χρόνου μάζευε…
Ετοίμαζε τραπέζι για τα δέκα χρόνια γάμου. Πάνω στο δίπλωμα των ντολμάδων της πέρασε η ιδέα αλλά σαν δύσκολο της φάνηκε. Το πρωί είχε περάσει η Βγενιώ να πιούνε καφέ και της ανάφερε για ένα μωρό που θα γεννιόταν κοντά στα Χριστούγεννα περίπου από μια κοπέλα που γνώριζε στο Πέραμα. Δέκα πέντε χρονών και το παιδί θα το έδιναν στο ορφανοτροφείο. Θα «μπούκωναν» το γιατρό και τη νοσοκόμα.. είχε κάνει τα κουμάντα της η Φιλιώ!
-Να δώσουμε και στο κορίτσι Βγενιώ… φτωχό πλάσμα και αυτό. Μη τσιγγουνευτείς!

Κρεμόταν το λάχανο στο χέρι της και εκείνη είχε στυλώσει το βλέμμα στο πόμολο του ντουλαπιού… οραματιζόταν την στιγμή… και φούσκωνε το φυλλοκάρδι της!
Μετά το γλέντι σαν ξάπλωσε του πέταξε την είδηση του Μήτσου.
Γούρλωσε τα μάτια εκείνος και είπε ένα ξερό:
-Αποκλείεται!

Σιγά μην τον άκουγε! Μακάρι να τα κανόνιζαν με το κορίτσι και τον γιατρό και θα του έλεγε!

Παραμονές Χριστουγέννων και η Βγενιώ της χτύπησε την πόρτα πρωί-πρωί….
Ντύθηκε βιαστικά και έτρεξε στην κλινική μαζί με την «προξενήτρα»!  
Στο σπίτι της είχαν φυλάξει τα μωρουδιακά…τις φασκιές.. και το λίκνο του μωρού!
Για πότε τα τακτοποίησαν.. μέχρι το μεσημέρι όλα ήταν έτοιμα!
Μόνο η υπογραφή του Μήτσου είχα μείνει κενή.. μα ήταν σίγουρη πως όχι δεν θα έλεγε!
Τύλιξαν το μωρό σε μια κουβέρτα ολόλευκη που είχε πλέξει με το βελονάκι στα κρυφά η Φιλιώ.
Μήτε η μάνα της δεν ήξερε τίποτα. Που να εξηγούσε.. και ποιος θα καταλάβαινε;
Ηρθε το μεσημέρι ο Μήτσος και ακούει το κλάμα του μικρού!
Ξαφνιάστηκε… μπαίνει στην κάμαρα και κρατήθηκε από το χερούλι της πόρτας!
Ποτέ δεν περίμενε πως θα έκανε κάτι πίσω από την πλάτη του!
Οσο να αποφάει …που μπουκιά δεν του κατέβαινε.. η Φιλιώ άλλαξε το μωρό και το πήγε στην κουζίνα. Κάθισε δίπλα του και του γελούσε πονηρά…. Γέλασε και ο Μήτσος μαζί της… το εναρκτήριο σύνθημα μιας νέας πορείας.

Στη βάφτιση του μικρού, που τον ονόμασαν Κωνσταντίνο… το όνομα του πεθερού έγινε γλέντι τρελό!

Ο μικρός είχε κατορθώσει με τα νάζια του να ανοίξει τις πόρτες της χαράς στο σπίτι και σε όλους..
στα πρώτα του βήματα..
στις πρώτες κουβέντες…
στην πρώτη τάξη στο σχολείο….
Στα ανοιχτά χέρια του έλαμπαν οι Ανοιξες!
Ανάσες οι ανάσες του!
  


 Από το "τετράδιο" 1999.

111 σχόλια:

  1. τι ομορφο! υπεροχο!!! αρωμα αλλης εποχης ξεχειλισε απο δω περα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η εποχή είναι που μύρισα ..που αποτύπωνα στο τετράδιο.. να ξεχνιέμαι..
      Ευχαριστώ κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  2. Μαγεία η αφήγησή σου Γιαγιά-Αντιγόνη!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγεία δεν ξέρω... μα είναι οι αλήθειες
      μιας άλλης εποχής..που έχω την αμφιβολία
      αν οι νέοι θα μπορούσαν να διαβάσουν..
      ότι αφορούσε εκείνους τους καιρούς.

      Διαγραφή
  3. Στα ανοιχτά χέρια του έλαμπαν οι Ανοιξες!
    σε ποιανού μωρού άραγε δε λάμπουν οι Άνοιξες...ευλογημένοι αυτοί οι γονείς...διπλά... τριπλά... χίλιες φορες ευλογημένοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε όλων των μωρών.. Ελενα μα αυτά που μεγαλώνουν από γνώση και πάθος έχουν να δώσουν και να πάρουν διπλή χαρά!

      Διαγραφή
  4. πόσα τέτοια δεν έχουν συμβεί...
    έχουν ακούσει τα αυτιά μου στο νοσοκομείο!

    η ευτυχία ομως είναι ο καταλύτης όλων. και αν είναι για καλό, δε χρειάζεται τίποτα άλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάζομαι Ρία πόσες περιπτώσεις θα γνωρίζεις.
      Μάνες που ψάχνουν απεγνωσμένα.. και το κράτος εξαντλεί όλη την .. ευαισθησία του σε γραφειοκρατικές διαδικασίες που απελπίζονται..

      Διαγραφή
  5. εγω αποφασισα απο σημερα και καθε αναρτηση να σου αφιερωνω τραγουδια
    γιατι τι αλλο να γραψωω?
    http://www.youtube.com/watch?v=2-Rghchy9jc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπέροχο το διήγημα.
    Μακάρι να γραφόταν κάτι τέτοιο στο παιχνίδι μου στο blog μου.
    Το πρώτο βραβείο θα του έπεφτε πολύ λίγο.
    Σε καλώ Γιαγιά Αντιγόνη να μπεις στο blog μου και να ενημερωθείς για το παιχνίδι μας
    επειδή εντός των ημερών
    ξεκινάει το 2ο και θέλω να είσαι εκεί.
    Θα είναι μεγάλη μου τιμή να φιλοξενήσω τέτοιες ιστορίες.
    Και πόσο μου μοιάζει το γράψιμο με της Αλκυόνης Παπαδάκη....τόσο ανθρώπινο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κορίτσι μου με τιμά η πρόταση σου..
      μα ξέρεις αυτά είναι γραμμένα από μια τρέλα παιδική ακόμα.
      Το ζητούμενο μου δεν είναι να πάρω ..βραβείο.. αυτό είναι για τα νιάτα.
      Θα περάσω βέβαια.. ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
    2. Με βραβείο ή όχι σε θέλω εκεί.
      Μη νομίζεις πως κι εγώ έχω νιάτα.
      Κρατιέμαι με κάτι τέτοια ανάμεσα σε ανθρώπους
      που ακόμη έχουν νιάτα και περνάω καλά.
      Μου αρέσει ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα.
      Σε έχω παρακολουθήσει και από άλλες αναρτήσεις σου.
      Δεν είναι τυχαίο που επιμένω.
      Μπορεί να γίνουμε και φίλες μέσα από τη γενικότερη άποψη για τη ζωή.
      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  7. "Μην κλαις και μη λυπάσαι που βραδιάζει
    εμείς που ζήσαμε φτωχοί
    του κόσμου η βροχή δε μας πειράζει
    εμείς που ζούμε μοναχοί..."

    Αφιερωμένο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αυτό το τετράδιο κι οι μνήμες που φέρνει, απλά τροφή για το μυαλό, καλή σου ημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. BLU.. γυρίζω πίσω και ανασκαλεύω το "τετράδιο" που πέρασε
      στο πληκτρολόγιο..να αναθυμούμαι και να μοιράζομαι
      μια εποχή στέρησης.. που την έζησα πολύ καλά!

      Διαγραφή
  9. Με συγκίνησες Αντιγόνη
    δεν μπορώ να γράψω το γιατί και ξερό θα φανεί ετούτο το σχόλιο.

    Ένα τρυφερό φιλί θα ήθελα να σου δώσω μόνο.
    καλό Σαββατοκύριακο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου φτάνει το φιλί σου καλό μου!
      Ξέρεις τι σημαίνει να εισπράττει η μάνα..η γιαγιά ένα φιλί σας;

      Διαγραφή
  10. Ο Πειραιάς σ' ασπρόμαυρη ταινία...
    και η γλώσσα σου... νερό γάργαρο από κεφαλόβρυση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπατία μου με συγκινείς!
      Στο λέω με όση ντροπή, ΜΟΥ πρέπει.. καταλαβαίνεις γιατί το λέω!
      Θερμά ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  11. Απαντήσεις
    1. Αγαπημένο μου κάρφωμα!!!
      Οι παλιές αγάπες ΔΕΝ χάνονται...
      Ακόμα σε μελετάει!!!

      Διαγραφή
  12. Είσαι μεγάλη μαστόρισσα γραφής!!
    Καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξανθή μου είμαι μαστόρισσα και στην ...σπανακόπιτα! Χα!
      Μόνο που τώρα πια δεν μπορώ να ανοίξω φύλλο .. έτσι ξεδιπλώνω τα τετράδια.
      Χαίρομαι όταν σας αρέσουν οι επιλογές μου.
      Σε φιλώ
      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  13. ΚΙ ΕΓΩ ΓΡΑΦΩ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ.ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΒΡΑΒΕΙΟ.ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΑΙΝΙΑ.ΓΕΜΙΣΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΙΚΟΝΕΣ,ΓΥΡΩ ΜΥΡΩΔΙΕΣ,ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ,ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΑΔΙΟΡΑΤΟ...ΦΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγχαρητήρια Ιωάννα για το βραβείο σου!
      Τα παρουσιάζεις κάπου αλλού;

      Χάρηκα για το πέρασμα!

      Διαγραφή
  14. Απειλώ> αν δεν αποφασίσεις να εκδόσεις βιβλίΑ θα φροντίσω να εκδώσω σε βιβλίο (είναι εύκολο εδώ ιντερνετικά) το μπλογκ σου ολοκληρο!!!

    Εν τω μεταξύ σε φιλώ και σου εύχομαι καλό Σαββατομεσήμερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε έχω ικανή όταν θυμώσεις να το κάνεις!!!
      Να περάσεις ένα όμορφο Σ/Κ!

      Διαγραφή
  15. Αντιγονάκι μου, οι νοερές εικόνες σου όπως πάντα υπέροχες!
    Το έζησα, το ένιωσα, το γεύτηκα... σα να ήμουν κοντά τους...

    Φιλιά πολλά αγαπημένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κορίτσι μου ακριβώς έτσι νοιώθω και τη δική σου γραφή...
      αυτές οι γυναίκες που μας χαρίζουν τις μυρωδιές
      και τις συνήθειες από τις χαμένες Πατρίδες!

      Διαγραφή
  16. Ανατρίχιασα!!!
    Διάβαζα κι ένιωθα λες και τους έβλεπα από κάπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι γράφτηκαν.. τρύπωνα στα γειτονικά σπίτια
      και η μάνα μου ωρυόταν!!
      Ελα όμως που το είχα "κουσούρι"!

      Διαγραφή
  17. Γλυκιά γιαγιά Αντιγόνη την αγάπησες τόσο την Τριανταφυλλιά σου κι ήταν αδύνατον να μην ανθίσει και στην δική μου καρδιά!
    Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν την αγάπησες πολύ με χαροποίησες!
      Τις ηρωίδες μου τις αγαπώ...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. Τι δυνατές εικόνες κλείνει η γραφή σου Αντιγόνη μου!
    Εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα, αισθήματα μιας άλλης εποχής!
    Σε φιλώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενα.. την ώρα που το επέλεγα θυμόμουν
      τις "Συνταγές της καρδιάς"!
      Γελούσα πάνω στο πληκτρολόγιο.
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  19. Εξαιρετικό το κείμενο. Γλαφυρή περιγραφή. Σαν ταινία μικρού μήκους, με φόντο τον Πειραιά μιας άλλης εποχής!!
    Καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω αν γνώρισες τον Πειραιά και τα σοκάκια του..
      μα έχω μια εμμονή!

      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  20. ΜΑΚΡΑΝ το καλύτερο σου !!
    Αριστούργημα
    Θα ΤΙΜΟΥΣΕ με την παρουσία του ΚΑΘΕ συλλογή διηγημάτων !!

    Μπράβο βρε Αντιγόνη ! Από την καρδιά μου μέσα !
    Μου γλύκανες την υπόλοιπη μέρα !!
    ΜΠΡΑΒΟ !!!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά βρήκα ένα που δεν είχε ιδιαίτερα απότομο τέλος!
      Ακούω τις συμβουλές σου!!!

      Να είσαι καλά!!!

      Διαγραφή
  21. Αυτό το 'τετράδιο', μήπως είναι ώρα να πάρει τη μυρωδιά του χαρτιού; Πόσο θα ήθελα να το έχω στα χέρια μου...με όλες τις εικόνες του...τις μυρωδιές του...τα χρώματα... όλα αυτά που τόσο ζωντανά μας διηγείσαι...

    Σε φιλώ, καλή μου!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΚΑΛΗΜΈΡΑ!
      Είμαι ευχαριστημένη που σας αρέσουν...
      Νοιώθω αυτό που ονειροπολούσα από παιδί.. μια καταγραφή της εποχής και της γειτονιάς που μεγάλωσα...
      Να είσαι καλά που με τιμάς!

      Διαγραφή
  22. Τι μοναδικά που γράφεις
    ζωντανές ξεπηδούν οι εικόνες απ'την πένα σου!
    Στα χρόνια της φτώχειας και της αθωότητας!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά για ένα όμορφο ΣΒΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κορίτσι μου είναι ότι έζησα...
      αυτά που μύρισα..
      αυτά που παρατηρούσαν τα παιδικά μου μάτια..
      Φτώχεια.. αθωότητα.. πονηριά.. ανάλογα την περίσταση.

      Τα λιμανίσια φιλιά μου!

      Διαγραφή
  23. Ευτυχώς που σ' αυτό τον κόσμο υπάρχουν κάποιοι Μήτσοι που αρέσκονται στις στρουμπουλές γιατί αλλιώς θα είχα μείνει στο ράφι.
    Όσο για την ιστορία σου, βαθύτατα με συγκίνησε, το αντιλαμβάνεσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα! Αθηνούλα μου να είσαι καλά!!!
      Υπάρχουν ευτυχώς οι Μήτσοι της ζωής αυτής που μας αγάπησαν όπως είμαστε!
      (Δεν χρησιμοποιώ παρελθόντα χρόνο...)

      Διαγραφή
  24. Επιτέλους Αντιγονούλα μου, τα διαμάντια που κρύβει το μαγικό τετράδιο μην μας τα στερείς για πολύ. Το ξέρεις οτι τα χρειαζόμαστε και τα περιμένουμε. Η γραφή σου μοναδική, γλαφυρή αλλά και ρεαλιστική. Τι αλλο να πω χαίρομαι πολύ που σε συνάντησα σε αυτη τη μεγάλη αγαπημένη παρέα που ο καθένας προσφέρει οτι μπορεί.
    σε γλυκοφιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου όταν ανακάλυψα αυτό το ταξίδι και την παρέα του.. ήταν ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές για μένα. Και κάποιοι φίλοι που ακόμα δεν είχα γνωρίσει με έκαναν να νοιώθω υπέροχα! Και τους το οφείλω! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.....

      Διαγραφή
  25. Πολύ όμορφη η ιστορία σου γιαγιακα μου, βγαλμένη από μια άλλη εποχή, μια εποχή οπου τα πάντα είναι πιθανά και αισιόδοξα! Πόσο ανάγκη έχουμε από τετοιες ιστορίες στις μέρες μας, που όλα βυθίζονται σε μια θλιβερή αβεβαιότητα!!

    Σε φιλώ γλυκά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περήφανη μου εσύ!
      Οι εποχές είχαν την αλληλεγγύη για τον "δίπλα" εκπορευόμενη και από τους δύστροπους στην ανάγκη του άλλου ..του γείτονα.. αυτό ήταν το μαγικό.
      Πάντα υπήρχαν κακίες.. μίση.. μα στις ανάγκες ήταν όλοι από δίπλα!
      Τα ορφανά είχαν να φάνε από το στέρημα της "διπλανής"...
      Ιδανικά δεν ήταν.. μα η ασφάλεια πως δεν είσαι μόνος υπήρχε!

      Φιλώ σε Κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  26. Mαλιστα..
    Αυτο το.."τετραδιο" παλι...
    Που εχει το μεγεθος..Της Αγιας Γραφης...!!

    Λοιπον..Ηρθε η ωρα...Να σου πω...Τι με θυμωνει με σενανε...!!

    ΝΑΙ ΜΕ ΘΥΜΩΝΕΙ....!!

    Με θυμωνει...Που μας δινεις..Διαμαντακια μικρα...Σαν τις γλυκειες κουταλιες του γλυκου...Που εφτιανε η μανα μου...θεος χωρεστην...

    Κυδωνακι..Σικαλακι...

    Και τα κλειδωνε στο...Μπουφε...Τα υπολοιπα...
    Να μη χορτασουμε ΠΟΤΕ...!!...
    Κι εμεις σαν ανθρωποι...

    Αλλα τα κερνουσε στη γειτωνια...!!!

    Εβλεπα κι εγω τις φιλεναδες της...Στολισμενες,σαν τις γαλερες κι ερχοτανε στο σπιτι...Κι ετρεχα κι εγω να παρω μερτικο...!!

    -Ηρθε κι ο ...Κεραμιδογατος απο πισω...!!Ελεγε, οταν μ εβλεπε...Και μου δινε μια μικρη κουταλιτσα...Για να μη λενε..Οτι με καταπιεζει...!!

    Αυτα Αντιγονη...ΠΡΕΠΕΙ να γινουνε βιβλιο...!!

    Δεν πρεπει να τα αφησεις ετσι...!!

    ΟΛΟΣ ο κοσμος το λεει...!!

    Τι πρεπει επιτελους να κανουμε..Για να το καταλαβεις;;;
    Να μαζευτουμε πολλοι..και να..Μπουκαρουμε, να το παρουμε το τετραδιο με τη βια;;;

    Να το πουμε σε...Κανενα υπουργο...Κανενα..Δημαρχο...Κανενα Παπα;;;

    Να...Αρχισουμε να κανουμε..Δεησεις στην Παναγια Σουμελα;;

    Να μπηξουμε τα κλαμματα...!!

    Τι να κανουμε;;;

    Γιατι εγω το γλυκο της κυρα Βασως..Το ΕΚΛΕΨΑ τελικα...Πριονιζοντας με μια..πριονολαμα...Την πλατη του μπουφε...!!!

    Μ εσενα τι θα γινει;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γέλασα!!!
      Σαν να σε έβλεπα όπως σε έχω ανταμώσει!
      Ντόμπρο..με τη δυνατή φωνή σου.. να μου τα λες και να πίνουμε μπύρες!

      Οχι ρακές θα μας μαλώσει η Μαρικούλα μας..
      Η ήρεμη δύναμη..

      Θα το κρατήσω σαν την γλύκα του κυδωνιού της κυρά ΒΑΣΩΣ ΣΟΥ!!

      Στις "απατεωνιές" μοιάζαμε!
      Σιγά μη δεν πήγαινα στα τραταμέντα της γιαγιάς με το ντοματάκι το τραγανό και τ'αμύγδαλο στη μέση που το θεωρούσε και ήταν .. φασαριόζικο γλυκό!

      Ευχαριστώ μάστορά μου!!!!
      Φιλιά στη Μαρία μας!!!

      Διαγραφή
  27. Υπέροχο! Σε ευχαριστώ με ταξιδεψες σε μια άλλη εποχή!
    Καλο σ/κ πολλα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαίδρα εγώ ευχαριστώ για το πέρασμα σου!
      Να είσαι καλά κορίτσι μου!!!

      Διαγραφή
  28. Γιατι σταματησες?
    Αχ, πες μου κι αλλο γιαγια-Αντιγονη....
    Θελω να κατσω διπλα σου ανακουρκουδα και να σε ακουω οπως την γιαγιακα μου να μου διηγειται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ερχόσουν να καθίσεις ανακούρκουδα.. (μια λέξη που χρησιμοποιούσε η γιαγιά μου) θα σε ..τάραζα με την πολυλογία μου!
      Οι φίλες μου στις συναντήσεις μας αυτά θέλουν να τους λέω.. έστω και τα χιλιοακουσμένα! Τι βιτσιόζες που είναι!

      Διαγραφή
  29. Πολύ τρυφερή διήγηση... γεμάτη συναισθήματα και μνήμες από αλλοτινές εποχές και παλιά ήθη...
    Σε ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας! :)
    Καλό ξημέρωμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι γιαγιάδες γυρίζουν πίσω.. να αποκαλύψουν αυτά που βίωσαν...
      Δεν έζησα σε πλούσια γειτονιά.. και πολλές φορές σκέπτομαι μήπως γίνομαι κουραστική με τις αναδρομές.
      Μα όσα και αν έχω γράψει πάντα εκεί κολλούσα.
      Οι λούμπεν ζωές ήταν αυτές που κράτησα...
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  30. Μοναδική Αντιγόνη...

    Και σε πέτρα πάνω να χάραζες τα λόγια σου ,αυτή θα δάκρυζε...

    Νάσαι καλά Κυρά μου ! Τίποτ' 'αλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυγερή μου αυτά τα λόγια από εσένα
      μου δίνουν χαρά... ξέρεις το γιατί!

      Να είσαστε ΟΛΟΙ καλά!!!!

      Διαγραφή
  31. http://www.youtube.com/watch?v=dDBuZVORb7c

    Για την Τριανταφυλλιά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασίλη δεν το ήξερα το τραγούδι...αν και λατρεύω τον Μητροπάνο και φυσικά το μεγάλο Τόκα!

      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  32. Δεν γίνεται, δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να καταγράψω την ευχαρίστηση που ένιωθα διαβάζοντας το κείμενο αυτό, όχι μόνο για την εξαίρετη πλοκή αλλά ολοζώντανη ανάπλαση της ατμόσφαιρας, της λαλιάς, των συνθηκών και του κοινωνικού περίγυρου μιας άλλης εποχής που τόσο νοσταλγούμε.
    Μια μεγάλη μαστόρισσα του λόγου στη γειτονιά μας! Την καμαρώνω ολόψυχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από ένα συγγραφέα να διαβάζεις αυτά τα λόγια....
      Είναι δύναμη να ξεθαρρέψω Χριστόφορε!
      Ευχαριστώ σε!

      Διαγραφή
  33. Συγκινητικό!!μα δεν σου κρύβω έτρεμα, κάπου φοβόμουν μην δω άσχημο τέλος,μα με εκανες να βγω από την ιστορία σου με χαμόγελο ικανοποίησης...
    τα φιλιά μου θεά μου,καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνω Φούλη μου..
      συνήθως διαλέγω λυπηρό τέλος.

      Πολλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  34. Αντιγόνη μου κάθε φορά που σε διαβάζω ανατριχιάζω, πολλές φορές είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω που στο τέλος σιωπώ! Να είσαι καλά γλυκιά Αντιγόνη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίλα σ'ευχαριστώ και για την ανάρτηση
      στο F.B!
      Πολλά πολλά φιλιά!!

      Διαγραφή
  35. Έχω ξεμείνει από σύνδεση στο σπίτι(αλλαγή πακέτου....)και πρέπει να ξενιτευτώ .....για να σε βρω....Φιλάκια Τριανταφυλλένια....
    ΥΓ...Βάλσαμο...το γράψιμό σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξενιτεύτηκες κόρη μου;
      ΟΧΙ άλλους ξενιτεμούς!Δεν τους βαστώ!!!
      Φιλιά και μια αγκαλιά από τη μάνα!

      Διαγραφή
  36. Ανάσες και οι δικές σου...
    Καλά να είσαι...πολλά πολλά ΑΦιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα τι να πω; σταματάω...
      Σου στέλνω πολλά Φιλιά Τριανταφυλλένια!

      Διαγραφή
  37. Συνέχισε να γράφεις Αντιγόνη μου και να μας χαρίζεις τα όμορφα κείμενά σου. Είναι τόσο αληθινές οι ιστορίες σου. Φιλιά πολλά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. σε ευχαριστω που το μοιράστηκες μαζι μας.... πανεμορφη γραφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκουλικάκι μου συνήθως έτσι ζαλίζω την παρεούλα μας!!
      Σε καλοδέχομαι με ένα κέρασμα! Γλυκό του κουταλιού και δροσερό νεράκι!
      Στην υγειά σου!

      Διαγραφή
  39. Δεν υπάρχουν λόγια... δύο δάκρυα μόνο μια και αυτή είναι η ιστορία μου με άλλα ονόματα και άλλα επαγγέλματα... αλλά είναι αυτή η ίδια ιστορία!!! Είσαι μάστορας στην γραφή αγαπημένη όλων "Γιαγιά"!!! Πολλά φιλιά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βίκυ μου πόσο μοιάζουν ..πόσο τα ίδια γίνονται..στο διάβα της ζωής!
      Μια αγκαλιά με πολλά φιλιά!!!!

      Διαγραφή
  40. Τι εύκολα που λύνανε τα
    προβλήματα τότε,μωρό θέλανε
    μωρό βρήκανε.
    Τώρα γιατρούς εξωσωματικές
    και πολλά...χρήματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Φρέζια, εδώ στο λιμάνι υπήρξε ένας κλινικάρχης που έκανε συστηματικά "εμπόριο".
      Πολλοί τον κατηγόρησαν...
      Βλέποντας στη συνέχεια τι διαδικασίες χρειάζονται για την υιοθεσία ενός παιδιού..σκέφτηκα πως ίσως ήταν καλύτερα.
      Δεν βρίσκω το λόγο να μένουν τα παιδιά στα ιδρύματα... από το αγκαλιάζονται από γονιούς που λαχταρούν!

      Φιλιά πολλά πολλά!!!

      Διαγραφή
  41. Μανα δεν ειναι μονο αυτη που γεννα.Τυχερο το μωρο που ανατραφηκε απο τη Φιλιω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστά το λες!
      Πιστεύω ακράδαντα πως ο "τίτλος" δεν κάνει την ουσία!

      Διαγραφή
  42. Και μετά;;; Τι έγινε αυτό το παλικαράκι όταν μεγάλωσε;;;
    Στη "δική μου ιστορία" το αγόρι ήταν κορίτσι που μεγάλωσε και μίσησε αυτούς που δεν της είπαν την αλήθεια από την αρχή, ξεχνώντας ότι της πρόσφεραν και πάνω απ'όλα την αγάπη που της έδωσαν! Να 'ξερε πόσο φοβόντουσαν αυτή την αλήθεια οι "γονείς της"!!! Κάποτε θα καταλάβει...μόνο να μην είναι αργά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστεύω στο να λέγεται έγκαιρα.
      Δεν ξέρω το τέλος...
      Μόνο που έχω γνωρίσει μια κοπέλα που το έμαθε όταν είμαστε στην πέμπτη γυμνασίου... τα έσπασε όλα στο σπίτι..και την έχουμε χάσει από τότε.. πάντα την αναζητούμε μέσα από το ίντερνετ αλλά μάταια...

      Μαρινάκι μου μια αγκαλιά!

      Διαγραφή
  43. Πάντα γλυκές,συγκινητικές οι ιστορίες ζωής,Αντιγόνη!
    Πόσο εύκολα έπαιρνες ένα μωρό,το "'εκανες" δικό σου,ολόδικό σου,του έδινες αγάπη,αλλά τις πιο πολλές φορές δε μάθαινε την αλήθεια-αυτό είναι το άσχημο σ΄αυτές τις ιστορίες.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την εποχή που αναφέρομαι τα παιδιά γράφονταν στη μερίδα του πατέρα και δεν φαινόταν η υιοθεσία...
      Αυτό το θεωρώ τραγικό να μη γνωρίζεις έστω!
      Μόνο που τότε ήταν μυστικό επτασφράγιστο!

      Ελενάκι μου πολλά φιλιά!!!

      Διαγραφή
  44. Με καθήλωσες γλυκιά μου Αντιγόνη!!!Τι ταλέντο είναι αυτό κορίτσι μου;!!!Λογοτέχνη μου, συνέχισε οπωσδήποτε!!!Δεν πιάνεσαι!!! Σίγορα τα παιδιά αυτά είναι πολύ τυχερά, γιατί φεύγουν συνήθως από δύσκολες συνθήκες και πηγαίνουν σε ανθρώπους που τα αγαπούν πολύ!!!Φιλάκια γλυκούλα μου, πέρνα να πάρεις ένα βραβειάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Φανή μου πέρασα και σε ευχαρίστησα!
      Μεγάλη μου τιμή!!!!!!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  45. Πόσο μ' αρέσει να διαβάζω κείμενα σου, Αντιγόνη μου και τούτο δω το χάρηκα τόσο πολύ!!!
    Αυτό το "Τετράδιο" θα πρέπει νάχει θησαυρούς!!! Καλά λέει ο "μάστορας".... κουταλίτσα κουταλίτσα μας το προσφέρεις......να μπουκάρουμε όλοι μαζί να στο αρπάξουμε!!!!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα! Ο μάστορας είναι απίστευτος!
      Ισως κάποια στιγμή να γίνει...
      Πολλά φιλιά κορίτσι μου!!!!

      Διαγραφή
  46. ευχαριστώ που περνάτε από το μπλογκάκι μου
    και με διαβάζετε και μου αφήνετε και σχόλιια

    παίρνω δύναμη από αυτά

    να είστε καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου μου αρέσεις!!!!!!!
      Και μόνο το όνομα σου με γλυκαίνει... αλλά και όσα βρίσκω στον τόπο σου!!!!

      Αφήνω τον πληθυντικό και σου στέλνω πολλά θαλασσινά φιλιά!!!

      Διαγραφή
  47. Από τα καλύτερά σου,
    Φίλη μου!
    Απλό,
    ζωντανό,
    γλυκό κεράσι...

    Να είσαι καλά, μάτια μου,
    Φιλιά από Δημήτρη και Υιώτα
    αστοριανή,
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώτα ..με συγκινείς..
      εσύ η πολυγραφότατη και τιμημένη με βραβεία!
      Με την απίστευτη προσφορά σου στην ομογένεια και όχι μόνο!!!

      Σας στέλνω μια αγκαλιά από το λιμάνι!
      Στον Δημήτρη μην ξεχάσεις να το πεις!

      Διαγραφή
  48. Μαστοριά χρειάζεται Αντιγονακι μου να κανεις τον αναγνώστη σου να νιώθει τα ιδια συναισθήματα με τους ηρώές σου... και αυτό το κατορθώνεις καθε φορα που θα πιασεις την πένα...δεν έχει σημασία η ημερομηνία ..μπορεί να ειναι το 80..η το 99..η πιο μετα ..παντα νομίζω διαβαζοντας σε οτι ειναι τωρινά οτι γραφεις...σε ευχαριστούμε που μας τα χαρίζεις απλώχερα... σε φιλώ.........................................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου αυτά τα λες εσύ με την γραφή και τα παραμύθια σου;
      Θα ήθελα να δω και άλλο βιβλίο σου!
      Πολλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  49. σε περιμενω στο μπλογκ μου να τα λεμε και απο εκει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Τώρα τι να πει η xristin που μια ντροπή για τα δικά της κείμενα στο blog την αισθάνεται και δεν ξέρει σε ποια ποντικότρυπα να κρυφτεί.
    Τι όμορφη ιστορία είναι αυτή με την πορεία μιας καθημερινής,απλής γυναίκας που πολλές παλιότερες θα βρήκαν πολλά κοινά στοιχεία από την ζωή τους.
    Έτσι μούρχεται να ρωτήσω .....και μετά,τι έγινε μετά, αν και ξέρω πολύ καλά την απάντηση.
    Η χαρά μου που σε "ανακαλύπτω"(πάλι) είναι μεγάλη
    Γράφε λοιπόν και εμείς εδώ είμαστε να καταβροχθίζουμε κάθε λέξη σου σαν αχόρταγα παιδιά,παρότι μόνο παιδιά δεν είμαστε πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κορίτσι μου σε εσένα βρίσκω ένα νεανικό αέρα που μου δίνει χαρά!!!!
      Να είσαι καλά!!!

      Διαγραφή
  51. Άνοιξες πάλι το Τετράδιο και δεν έχω να σχολιάσω τίποτα. Μόνο να κρατήσω μέσα μου τις εικόνες που με τις λέξεις σου ζωγράφισες και να σου πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Το τετράδιο με έφερε κοντά σου, δεν το ξεχνώ, αλλά η όμορφη ψυχή σου με κράτησε.
    Φιλιά αγαπημένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριμάρ κοκκίνισα για το δεύτερο σκέλος... με τιμά ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ!
      Πολλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  52. Πολύ μου άρεσε αυτή η ιστορία σου, Αντιγόνη μου!
    Πολλά φιλιά!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ειναι η δευτερη φορά που το διαβαζω .. Ρούφηξα μια μια τις λέξεις σου αχόρταγα.. Δεν φαντάζεσαι που με ταξίδεψες απόψε..
    Τετοιο ταξίδι νοσταλγικό που για μια στιγμή πίστεψα ετσι οπως τα περιεγραφες ότι γνώριζα όλη την οικογενεια .. Ως και τη Βγένω φαναταστηκα, κοντή κοκκινομάλλα με ένα μικρό κουσούρι στο γοφο ..
    Μετά γυρισα και μου είπα! Δεν είναι δυνατον.. Προσγειώσου Λιακάδα!
    Τέτοια πράγματα δεν γίνονται ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα μπερδεύτηκα!
      Σου έχω απαντήσει νομίζω... ανέτρεξα στα πάρα πάνω σχόλια και λέω κάποιο μπέρδεμα έγινε!

      Το ότι δεν είδα τη γνωστή φωτογραφία (άβαταρ) εκεί μπερδεύτηκα περισσότερο.
      Που είναι τα χέρια στη στάση ικεσίας... έτσι τουλάχιστον όπως σε αναγνωρίζω;

      Διαγραφή
    2. EΛΕΟΣ κορίτσι μου
      υπόγραψε επιτέλους με το κανονικό σου όνομα !
      Η "Χειμωνιάτικη Λιακάδα" είσαι και όχι η Λιακαδα !!!
      Δεν βαρέθηκες να το κάνεις αυτό?

      Συγνώμη Αντιγόνη μου αλλά δεν είσαι η μόνη που
      μπερδεύεται με όλο αυτό!

      Διαγραφή
    3. Ποια είναι;;
      Δεν είναι η ΛΙΑΚΑΔΑ μας!!

      Διαγραφή
  54. Αντιγονέξ, διάβασα εχθές. τι σχόλιο να κάνω σε ότι γράφεις.
    αλλά να σε κρατήσω ανήμερη. το μπλόγκ εκδίδεται βιβλίο και απο εδώ... ιντερνετικώς μια χαρά...... Δεν χρειαζόμαστε δελτίο ειδήσεων απο το εξωτερικό.

    η απο πάνω Λιακάδα δεν ειναι η δική μας. Ειναι η άλλη. Η δική μας, σου σχολίασε και της απάντησες.
    και δεν ξέρω τίποτα άλλο, το φόνο δεν θα τον κάνω εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Είχα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι τόσο τρυφερά αισθαντικό και καλογραμμένο που με πλημμύρισε τρυφερότητα, εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα, γιαγιά Αντιγόνη δέξου το ευχαριστώ μου για τη χαρά και τη συγκίνηση που μου πρόσφερες αλλά και για την ευκαιρία να απολαύσω το υπέροχο κείμενό σου, άσε που τώρα με τυραννάει η σκέψη αυτού του Τετραδίου ....φαντάζομαι πως το ξεφυλλίζω, ακούω τον ήχο του χαρτιού, θέλω να διαβάσω τα γραμμένα σε όλες τις σελίδες του......
    Να είσαι καλά και να μας δροσίζεις την ψυχή ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή