Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ενα ανεπίδοτο γράμμα.


Πρέπει να το κάνω!
Εδώ θα φανεί αν έχω αντοχές..
Εδώ θα φανεί αν είμαι άξια να λέγομαι μάνα..
Δεν είναι σε μεγάλωσα και τελειώσαμε! Για κανένα σας!
Όλα αυτά όχι φωναχτά.. μου αρέσουν οι ψίθυροι.. και κυρίως οι σιωπές..

Ενάμισο χρόνο δίχως σταθερή εργασία.
Δουλειές του τίποτα και της εκμετάλλευσης γιατί δεν μπορείς να του αντισταθείς. Εχει το πάνω χέρι!
«Τόσα και αν θέλεις!»
Ζήτουλας στην πατρίδα σου.. και ψάχνουμε να βρούμε το γιατί. Αυτό που έκτισαν κάποιοι για σένα.. αυτοί που προσδιόρισαν που θα πεταχτείς.
Που θα πετάξεις τα παλιόχαρτα που πάσχισες..
Σε ποιο κάδο ανακύκλωσης να βάλεις τα όνειρά σου; Να συρρικνωθούν.. να γίνουν τίποτα!
Και είσαι άντρας, δεν είσαι πια παιδί.. ούτε έφηβος..να σου πω λόγια παρηγοριάς.. σαν τότε που πόνεσες στον πρώτο σου έρωτα.. σαν όταν χτυπούσες το γόνατο..

Ηταν τότε που είχες ιδρωμένο το κορμάκι σου από το παιχνίδι και εγώ κρατούσα τα χέρια των φίλων στις πορείες..
Πίστευα πως το κάνω για σας …για τα συνομήλικα σου και όλα αυτά που θα έρχονταν μετά. Τα παιδιά μιας πατρίδας που τους άξιζε καλύτερη μοίρα!

Και δεν διακρίναμε μέσα από τα δακρυγόνα πως ο χορός είχε στηθεί!
Πίσω από κλειστά γραφεία στήνονταν οι συμμορίες..
Πάνω σε βαριές πολυθρόνες έστηναν τους καλοζωισμένους πισινούς τους..
Οι μοσχαναθρεμμένοι γόνοι προσπαθούσαν να πείσουν ένα λαό ολάκερο πως ξέρουν το δρόμο για τη σωτηρία και την ευημερία του τόπου τη στιγμή που γνώριζαν μόνο τον τόπο της περιφέρειας τους και τις περιφέρειες της γκομενίτσας.

Δεν είχαν περάσει τις πόρτες των νοσοκομείων..  
δεν είχαν στηθεί στη σερά για μια ακτινογραφία.. 
δεν γνώριζαν τι σημαίνει θάλαμος οκτώ κρεβατιών ανά δωμάτιο στην α,β,γ, Παθολογική με δυο διανυκτερεύουσες νοσηλεύτριες για εξήντα άτομα! 
Μήτε αυτόν που περίμενε, καθισμένος στα μαρμάρινα σκαλιά για μιας ώρας Χημειοθεραπείας.
Ούτε που τους ένοιαζε για τους σκοτωμένους εργάτες στο Πέραμα στις επισκευαστικές ζώνες της χώρας που καν δεν ήξεραν να τις βρουν στο χάρτη!
Για τους δρόμους εφιάλτες που σκοτώνουν παιδιά!
Τους σφουγκοκωλάριους άκουγαν μόνο και τους γλύφτες με τη γερμένη μέση. Που «βόλευαν» τα δικά τος χρωματισμένα παιδιά κατά περίσταση.. για να τους σφίξουν το χέρι στις επόμενες παραμονές των εκλογών και να χαμογελούν στο πλήθος… ενώ μέσα τους έλεγαν «Καλοί μ#$^ες είστε!»

Και σ’αυτά εθελοτυφλούσαμε.. όσοι και όποιοι.. τι σημασία έχει;
Αυτοί δεν όρισαν τις τύχες μας;

Τα χιλιοειπωμένα λέω.. 

Για αυτό τώρα βάζω μουσικές… βλέπεις γελάω.. να μη με δεις που τα βράδια  κλαίω κρυφά…
Για τη Στέλλα, το Γιάννη, την Αρτεμη, το Σαράντο…
Σε όλα τα παιδιά συγνώμη..
Και σ’εσένα γιε μου!

Που έχεις πάρει τη σκυτάλη.. και εδώ πρέπει όλοι μαζί πρέπει να κόψετε το νήμα!
Προσοχή στις στροφές μη λοξοδρομήσετε!

Να μας νικήσετε ΚΑΙ να νικήσετε!

96 σχόλια:

  1. δεν ..βλεπεις...αλλα και γω κλαιω..............................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ρε γιαγια βαλτη εισαι ..
    http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qe48k6RU-fc ακουγα κι αυτο σε διαβαζα και τα μουσκεψα παλι τα ματια
    τι σκατα ασωτος ειμαι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΧ!!! ΑΝΤΙΓΟΝΗ μου...μήπως...λέω ...μήπως..οι ψίθυροι πρεπει να φύγουν απο τις σιωπές τους και να γίνουν κραυγές δυνατές;;;..να φωνάξουν τουλαχιστον τα παιδιά ...μαζί με τον δικό σου και την εγγονή μου που εφυγε..στην πρωτεύουσα..για να ζητήσει τα όνειρα της μαζί με τα χιλιάδες παιδιά...μαζί με την δική σου συγνώμη βάζω και την δική μου ...και ντρέπομαι ..που δεν μπορώ να κάνω τίποτα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσες συγνώμες χρωστάμε άραγε σε αυτά τα παιδιά?????? δεν με βλέπεις... αλλά και εγώ τα βράδια κλαίω... για τις αλήθειες που γράφεις... για τα όνειρα που είχα τότε που ξεκινούσα την φοιτητική μου ζωή εκείνη την χρονιά του "Πολυτεχνείου"... για τον γιό μου που έφυγε μίλια μακρυά για ένα καλύτερο αύριο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχεις δίκιο καλή μου, μα που να τα καταλάβουμε όλα αυτά εμείς που το μυαλό μας σκεφτόταν απλά πράγματα, έκανε απλά όνειρα ?
    Μα και τώρα που τους καταλάβαμε τι θα κάνουμε? Τι κάνουμε?
    Τι καλά θα ήταν ένα σώμα μια ψυχή όλοι εμείς να τους γυρίσουμε την πλάτη ! Να μην πάρουν τα ψηφαλάκια που ονειρεύονται, να τους δείξουμε την έξοδο οριστικά πλέον , να τους ξεφορτώσουμε από τις πλάτες μας.
    Θα το κάνουμε??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πραγματικά δεν ξέρω τι να γράψω, με άγγιξε τόσο μα τόσο πολύ αυτό... ελπίζω να επιδόθηκε εκεί που πρέπει αυτό το γράμμα, ελπίζω αυτοί που εθελοτυφλούν και τα βλέπουν - ακόμη - όλα ρόδινα να σκεφτούν αλλιώς επιτέλους, να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τί να μοιραστώ τώρα κι εγώ μαζί σου... Ακριβώς ενάμιση χρόνο άνεργη κι εγώ... Να το παλεύω... γι' αυτό θα σιωπήσω...
    Συγχώρα με που έχω χαθεί (κι απο σένα...) Σε σκέφτομαι. Να ξέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πόσο θα κλάψουμε ακόμα δεν ξέρω!!
    Όλοι μας μάλλον τα βλέπαμε αλλά είχαμε πέσει σε σιωπή αντί να βροντοφωνάξουμε εδώ και χρόνια.
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δε φταίτε και εσείς. Ήταν καλά στημένο το παιχνίδι. Μοίραζαν τα ψίχουλα για να κρατάνε τα στόματα κλειστά. Φταίνε όσοι, μεγαλοι και μικροί, καταχράζονταν τα χρήματα του κράτους, λες και το κράτος είναι κάτι ξένο και εχθρικό προς τον πολίτη (και είμαι σίγουρη ότι εσύ δεν εισαι απο αυτούς για να ζητάς συγγνώμη). Φταίει και το διεφθαρμένο σύστημα απονομής «δικαιοσύνης» που κάλυπτε όλη αυτή τη διαφθορά. Φταίνε και όλα τα παραμύθια που πουλουσαν και θέλαμε ολοι να τα πιστέψουμε. Στην προκειμένη δε μπορούσε ο Δαβιδ να τα βάλει με το Γολιάθ. Καλή μας δύναμη μόνο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τέτοια δύναμη έχουν οι λέξεις σου που τις ένιωσα σαν βαρδάρη στο πρόσωπο...Καθάρισε η ατμόσφαιρα όμως ξέρεις. Αυτό το καλό έχουν οι δυνατοί άνεμοι...;)
    Φχαριστώ σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η γραφή σου πολύ άμεση και συναισθηματική χτύπησε φλέβα...
    Πονάω και γω αλλα ξέρεις κάτι?
    Εσύ και μερικοί άλλοι λίγοι δεν πρέπει να ζητάμε συγνώμη...
    Δε διορίσαμε κανενα παιδί...
    Δε ζητήσαμε ρουσφέτι...
    Δεν γίναμε κομματόσκυλα και κολλαούζοι κανενός πολιτικού...
    Δεν πρέπει ΕΣΥ να ζητάς συγνώμη!
    Αλλοι πρέπει να ζητούνε και να ζητάνε και τόκο στις συγνώμες τους γιατί κάποιες οικογένειες βλάψανε όχι μια αλλα πολλές φορές τούτο τον τόπο γιατί βολέψανε όχι ένα αλλά πολλά παιδιά ... αφήνοντας άλλα με πτυχία απέξω άνεργα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ασωτος γιος:
    Οι άσωτοι είναι κρυφο-τρυφεροί!
    Εχω πείρα!
    Την αγάπη μου καλό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τα κρυφά κλάμματα κι οι τύψεις. Των γονιών γι' αυτά που δεν κατάφεραν για τα παιδιά τους. Των μεγάλων πια παιδιών, γιατί όχι μόνο δεν μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς τους, αλλά γιατί σε πολλές περιπτώσεις εξακολουθούν να εξαρτώνται από αυτούς.

    Μικροί και μεγάλοι εν δράση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ρουλα Σμαραγδενια:
    Τα παιδιά φωνάζουν...
    Ψιθυρίζω να μην ακούσουν το θυμό μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ποδηλάτισσα:
    Αχ, καλή μου!!!
    Το Μάη θα φύγουν δυο...

    Ψάχνω να βρω τα κομμάτια μου μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Άχ βρε Αντιγόνη...τι να πω τώρα εγώ...τα είπες τόσο δυνατά...με συγκίνησες..΄Ολες τα ίδια αισθανόμαστε απέναντι
    στα παιδιά μας...
    Καλό βράδυ και καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Levina:
    Να τους γυρίσετε την πλάτη!
    Οχι όμως με αποχή και λευκή ψήφο!

    Αυτό το ένα σώμα μια ψυχή είθε να γίνει!
    Χρόνια όμως το περιμένω αλλά δυστυχώς πάλι τα ίδια..
    Αν δεν γίνει και ΤΩΡΑ ε, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να κατέβω να ψηφίσω..... Κανέναν από αυτούς! Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου από παιδάκι ακόμα, έμαθα ότι όλοι τους ψεύδονται ασύστολα για την καρέκλα και το κλέψιμο, αλλά εύχομαι να βάλαμε μυαλό και να ψηφίσουμε με συνείδηση κάτι που να μην είναι ούτε καν προέκταση δική τους!!! Παλιάνθρωποι και τώρα πια και χωρίς μάσκες!
    Την αγάπη μου!!!! Κουράγιο σε όλους μας και δύναμη!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έχω που πάω και έρχομαι στο μαγαζί τόσες μέρες ...και δεν έχει τίποτα...ούτε τα έξοδα...και που δεν είμαι άνεργη ...το ίδιο κάνει...
    ΤΕΒΕ..ενοίκια (τρία)σπίτι.. μαγαζί.. σπίτι του παιδιού...ρεύματα...στην λίστα..
    Που θα πάει αυτό το κακό...τα καταπίνω ...
    Χθες το παιδί μου είπε στο τηλ...ότι δεν είναι καλά ψυχολογικά...ξεχείλισα...μανούλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. εχω ένα παιδί και δεν το έχω κοντά μου. Βρήκε καλύτερη ζωή 5.000 χιλιόμετρα μακριά.
    καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αχ Αντιγόνη, αχ!!!!
    Υποφέρω για όλα τα παιδιά μας που είδαν τα όνειρά τους από την μια στγμή στην άλλη να κουρελιάζονται!
    Και θέλω να φτύσω όλους αυτούς που τα έφεραν σε αυτό το σημείο!
    Κι όμως, έχω μεγάλη εμπιστοσύνη σ' αυτά τα παιδιά!
    Θα παλέψουν και θα νικήσουν!
    Θα δεις!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. το ξέρεις πως πάντα στη καρδια στοχεύεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Έγραψες αλήθειες πάλι, αλήθειες που μας κόβουν το χαμόγελο.
    Αχ βρε Αντιγόνη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Γι αυτό να έχουμε το νου μας γιατί οι εκλογές πλησιάζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αντιγονη...
    Τι να λεω..Κι εγω του σωματειου...
    Μαζι με την Ελευθερια...
    Απο περσυ τον αυγουστο..
    Τουτο τον Αυγουστο, θα γινουν ΔΥΟ χρονια...
    Και πηγα ακομα και στη..Λαικη, για δουλεια...!!
    Τι να λεω..Κουραγιο μανα..Εμψυχωνε, γελα..!!
    Μη λιποψυχισουν τα παιδια...!!
    Δυναμη..!!
    Μονο ο ενας τον αλλο εχουμε..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ειπες με λογια δυνατα τις αγωνιες ολων των γονιων.τοσα παιδια γνωστα μου ξενιτευονται για μια καλυτερη ζωη.και οι γονεις μενουν πισω πονεμενοι οχι γιατι φευγουν αλλα γιατι δεν μπορεσαν να τους δωσουν ενα καλυτερο αυριο.Σε φιλω καλη μου Αντιγονη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Να σαι καλά Αντιγόνη...
    Με κάνεις να κλαίω μα με κάνεις περήφανη!!!
    Σε φιλώ αγαπημένη μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Γεια σας
    ειμαι μπλογκερ
    εχω 2 μπλογκ
    στο ενα γραφω για ελληνικα περιοδικα :
    http://mag-gr.blogspot.com
    και στο αλλο γραφω για ελληνικα μπλογκ :
    http://blogo-gr.blogspot.com
    Θα ηθελα να ρωτησω αν ενδιαφερεται καποιος-α (ενας ή και περισσοτεροι) για
    συνεργασια. Θα πρεπει να διαβαζει σε τακτικη βαση ελληνικα περιοδικα
    και μπλογκ και να γραφει γι' αυτα. Οχι ομως απλη αντιγραφη. Τα ποστ απλα
    θα αντλουν υλικο, εμπνευση απο τα περιοδικα και τα μπλογκ και θα εχουν
    περιληψεις, αποσπασματα, σχολια, φωτογραφιες, τι μας αρεσε και τι οχι
    και διαφορα αλλα. Οποιος-α θελει ας μου στειλει e-mail : stefanos_andrul@yahoo.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. τα νοιώθεις τα δάκρυά μου, είμαι σίγουρη γι' αυτό...
    την ίδια πικρή γεύση με τα δικά σου έχουνε... την ίδια συγνώμη ζητάνε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. συγνώμη από τα παιδιά μας που τα φέραμε σε αυτήν την κατάσταση.
    συγνώμη από τη κοινωνία που δίναμε δύναμη σε αυτους που μας έφεραν σε αυτό το χάλι...


    καλημέρα γιαγιά αντιγόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Αντιγόνη μου!
    (...και νόμισα ότι θα ήταν μια κάποια ...αναφορά για το ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΥΝΑΊΓΕΙΡΟΥ !!!
    που είχα γράψει στο διαγωνισμό της...Σαλαμίνας!!!)
    Διαφορετικά οδυνηρό όμως τούτο!
    Καλά,
    δεν έχουν κυριολεκτήσει ότι αυτός είναι ένας ΠΟΛΕΜΟΣ
    κι ότι ΔΕΝ θα έχει καλό τέλος;;;;;;;;;;;
    Ποιος και σε ποιον να έχεις εμπιστοσύνη;
    Μπορεί να είμαι μακρυά,
    μα έχω δικούς εκεί,
    κι η βοήθεια μαζί με την εγνοια είναι βαριά στις ήδη υποχρεώσεις !

    Γενικά,
    μένω άφωνη και απλά ελπίζω...
    Σε φιλώ,
    Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλημέρα Αντιγόνη.Έχω τρία παιδιά κι εδώ και λίγες μέρες ο ένας μου γιος μιλάει για Αυστραλία.Θεωρώ πως κάναμε υπομονή ΠΟΛΛΑ!Ανεχτήκαμε ΠΟΛΛΑ!Αλλάξαμε όλη τη ζωή μας για χάρη της Ελλάδας(λέμε τώρα).Το να μου διώξουν τα παιδιά μου όμως αυτό ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ!!!!Δεν έχω σκεφτεί τι θα κάνω όμως σίγουρα δεν θα μείνω στα κλάματα.Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Τότε, εμείς που δεν πιάσαμε δουλειά από 2009, με δύο παιδιά... Ίσως σε χρόνια να τους ζητάμε συγνώμη για τους σπουδές μας, τα διδακτορικά,τα μάστερ, το διάβασμα χρόνια και χρόνια, τα χοντρά γιαλιά μας...

    Όνειρα; Μόνο μία θρυλική και όμορφη λέξη...

    Φιλάκια πολλά. Σου έγραψα μειλ, το είδες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Αχ βρε Αντιγόνη... Στρίβεις το χωμένο μαχαίρι στην καρδιά μου...
    Να μην υπάρχει μέλλον στην χώρα σου...
    Και να πεις ότι δεν πάλεψες... Και να πεις ότι δεν ονειρεύτηκες, ότι δεν θύμωσες, ότι δεν έσκυψες, ότι δεν κράτησες το κεφάλι ψηλά, ότι δεν καταδέχτηκες τα ψίχουλα που σου πέταξαν, ότι δεν δούλεψες σκληρά για ένα καλύτερο αύριο...
    Ακόμα και τώρα που είμαι στο νότιο ημισφαίριο γιαυτό παλεύω...
    Φοβάμαι ότι κάποιες συγνώμες (από χοντρά χείλη) θα ειπωθούν γιατί χάθηκε το φιλότιμο... Προφανώς δεν αναφέρομαι στην δική σου συγνώμη που βγαίνει από την καρδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. BLUEPRINTS:
    Δυστυχώς ακόμα συναντώ φανατισμένους!!
    Είναι αυτό το ποσοστό που ορίζει τις εναλλαγές και μόνο!
    Ελπίζω πως δεν έχει άλλο πάτο και να συνειδητοποιήσουν πως όσα πίστευαν ήσαν σάπια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ευαγγελία:
    Το ξέρεις καρδούλα μου πως είσαι μια από αυτούς που έχω στην καρδιά μου!
    Σου εύχομαι καλύτερες μέρες!!!
    Με αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ξανθή:
    Και όσοι βροντοφωνάξαμε τι καταλάβαμε Ξανθή μου;
    Την τύχη μας την ορίζουν όσοι έχουν παρωπίδες!

    Στην αλλαγή νοοτροπίας ελπίζω!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Κατερίνα:
    Θα συμφωνήσω μαζί σου κοριτσάκι μου. Φταίνε και όσοι μπόρεσαν να πάρουν τις κουτάλες. Δεν μέμφομαι μόνο τους πολιτικούς αλλά και όσους θεώρησαν "μαγκιά" να κλέβουν ασύστολα το κράτος δίχως πληρωμή. Γιατί δυστυχώς η δικαιοσύνη έχει τα μάτια κλειστά.
    Μόνο σηκώνει το μαντήλι και κλείνει πονηρά το μάτι σ'αυτούς που συμμάχησε!

    Ηρθε η ώρα του Δαυίδ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Θα μου θυμώσεις αν σου πω ότι ΔΕΝ εθελοτυφλούσαμε όλοι. Αλλά τι να πεις και πως να αποτρέψεις αυτόν/ην δίπλα σου που γιά το δικό του ρουσφέτι, τραβάει και τη δική σου ζωή κάτω.

    Παιδιά δεν έχω και ίσως αυτή τη στιγμή μπορώ να πω με σιγουριά "ευτυχώς". Αλλά όλη μου τη ζωή ούτε ένα καλό λόγο δεν ζήτησα να πουν γιά μένα σα ρουσφέτι. Ενα φόρο δεν έκρυψα/έκλεψα. Πέρασα τα 30 χρόνια στο 8ωρο+ και πάω για τα 40. Κι όμως αν καταφέρω να πάρω σύνταξη τα χρήματα που τους έδωσα να μου φυλάνε δηλαδή (βρε σε ποιόν τα έδωσα!) τότε θα είναι η στιγμή που ούτε σε γιατρό δεν θα φτάνουν να πάω πιά και η πατάτα και το ρύζι θα παίξουν τον κύριο ρόλο στη ζωή μου. Βλέπεις λοιπόν δεν είναι μόνο γιά τα παιδιά. Είμαστε όλοι. Κι όμως δεν μπορούμε να βρούμε ένα τρόπο να ξεκολλήσουμε τις βδέλλες από πάνω μας.

    Κοιτάζω και απορώ με τι κουράγιο τα ανήψια μου αποφασίζουν να κανουν οικογένειες και παιδάκια σήμερα. Απο κεκτημένη ταχύτητα, σκέφτομαι.

    Σ'αγαπώ θαλασσινή κυρά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. kovo voltes:
    Ολοι μαζί βολτίτσα μου να διώξουμε το σύννεφο!
    Να φυσήξει ούριος άνεμος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Λιακάδα:
    Δεν ξέρω γιατί η δική μου γενιά παραστράτησε.. ειλικρινά από χρόνια τους κοιτώ και δεν τους αναγνωρίζω..ξεπούλησαν τις φωνές και τα συνθήματα για μια καρέκλα έστω και με σπασμένο πόδι!
    Αρκεί που βολεύτηκαν..και έκλεισαν στο πατάρι τις ντουντούκες...

    Θα έρθει η Λιακάδα!
    Την περιμένω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Παυλος:
    Αγαπημένε μου εγώ σ'ευχαριστώ για τις στιγμές που μας χαρίζεις!

    ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΌ ΡΑΔΙΌΦΩΝΟ ΙΣΩΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Το Φαούδι:
    Σ'αυτές τις περιπτώσεις ο πόνος δυναμώνει.. η αξιοπρέπεια χαμηλώνει..
    Δύσκολες στιγμές καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ελευθερία:
    Κοριτσάκι μου εύχομαι η δική σου γενιά να ζήσει κάτω από καλύτερες συνθήκες..γιατί αγωνίζεστε για ένα μέλλον που δεν επιτρέπεται να έχει γρι χρώμα!
    Φιλιά καλό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Χρυσούλα:
    Καλώς ήρθες Χρυσούλα!
    Ας ευχηθούμε τα καλύτερα να έρθουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. stauroulazerva:
    Αυτό που γράφεις μακάρι να το δουν όσοι έχουν κλειστά μάτια και αυτιά!
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. mia:
    ΑΧ, ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΟΥ ΣΑΝ ΠΌΣΟ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΩ ΔΕΝ ΞΈΡΕΙΣ.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Maria:
    Μαρία μου τον επόμενο μήνα φεύγουν δυο παιδιά μου...
    Πόσα χιλιόμετρα απέχει η Αγγλία δεν θέλω ούτε να ξέρω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. ΕΛΕΝΑ:
    Το ελπίζω Ελενα!
    Δεν χάνω το κουράγιο μου..
    έχω ζήσει σκληρά...και επιβίωσα..
    Αυτό προσδοκώ και τώρα για τα νιάτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. μπαίνω σφήνα στις απαντήσεις σου ..
    Αντιγόνη μου,κλαίω και σκέφτομαι, αν ήμουν στη θεση της κόρης δεν θα έκανα παιδί ,που, πως, γιατί,μα πόσα άλλα όνειρα να τους κόψεις πια!!
    σαγαπω γιατί είσαι εσύ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Elena G:
    Κοινές ανησυχίες και προβληματισμοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Τhalassenia:
    Στο βάθος ελπίζω...
    Οχι το χαμόγελο ας το κρατήσουμε για την αναμονή του καλύτερου!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Αθηνά:
    Προσοχή μεγάλη!
    Βάζε τις φωνές να ακουστούν!!!
    Αν και οι προσπάθειες σου ελπίζω να αγγίζουν κάποιους!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Μαχαίρης:
    Για αυτό φίλε μου βάζω τις μουσικές..
    Κάνω το κλάμα, γέλιο μη και λυγίσουν!
    Αυτό δεν θα το αντέξω!
    Και εσύ να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ρεββέκα:
    Κορίτσι μου εύχομαι τα μικρά σου να δουν καλύτερες μέρες!
    Και εσύ να μη τα αποχωριστείς!
    Σε φιλώ καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. serenata:
    Τι είπαμε;
    Τραγούδι! Μουσικές! Να μη μας νικήσει ΤΙΠΟΤΑ!
    Φιλιά καλό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ:
    Ποιήτρια μου ακούγεται η φωνή σου μέσα από τα γραπτά σου..
    Το δάκρυ σου το βλέπω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Αστοριανή:
    Αγαπημένη μου Γιώτα καταλαβαίνουμε την έννοια σου!
    Την έχεις αποτυπώσει στα γραπτά σου!
    Ας ενωθούν οι ευχές μας για τη λήξη του πολέμου!
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Είσαι συγκλονιστική στον πόνο σου !!

    Με σπάραξες ! Και έχω ΔΥΟ μεγάλα παιδιά με παρόμοια προβλήματα, περιμένουν από μας. Και η δική μου σύνταξη όλο και πετσοκόβεται. Και η γυναίκα μου δουλεύει σαν σκυλί πρωϊ-απόγευμα και ποια τρύπα να πρωτοκλείσει...

    Κουράγιο καλή μου... Πάλεψε το όσο και όπως μπορείς, το ξέρεις, δεν χρειάζεται να στο πω. Και στον εαυτό μου το λέω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. ria:
    Αν τώρα τους αφήσουμε μετέωρους θα το ευχαριστηθώ το παιχνίδι!
    Στα τάρταρα να τους στείλουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. anna:
    Ναι πολλά ανεχτήκαμε!
    Θα δούμε τώρα τις ανατροπές;
    Θα σταματήσουμε να αποχαιρετάμε τα παιδιά μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Veronica, μην απελπίζεσαι είναι ακόμα μικρά. Ως που να μεγαλώσουν ας ευχηθούμε πως δεν θα χρειαστείς να ζητήσεις συγνώμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Αγγελική Ν:
    Ακόμα κράτα δυνατά!
    Και μια δική μου Αγγελική φεύγει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ginger:
    Πόσο δίκιο έχεις αγαπημένη μου!
    Εστίασα στα παιδιά γιατί είμαι φορτισμένη..
    Ξέρεις εσύ!
    Την αγάπη μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Φούλη μου το βλέπεις από τη δική σου πλευρά.. όμως το όνειρο της αγαπημένης σου πώς να το κόψεις;
    Ας ελπίζουμε πως θα μεγαλώσει σ'ένα καλύτερο κόσμο....
    ΠΟΛΛΆ ΠΟΛΛΆ ΦΙΛΙΆ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. GiP:
    Αγώνας και γέλιο!
    Μη και φανούν τα σημάδια της απελπισίας..
    Δεν θα λυγίσουμε!
    Τους το οφείλουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Να μας ξεπεράσουν τα παιδιά μας γιαγιά μου, αυτό πρέπει...!!! Να μη συμβιβαστούν, να τα παλέψουν ΕΔΩ ή ΑΛΛΟΥ(το λέω με πόνο καρδιάς...)!!!
    Που είναι το μέλλον;;; Κανείς δεν ξέρει!!! Αυτό που ξέρω είναι ότι η ζωή θέλει αγώνα και τώρα πια ακόμα μεγαλύτερο!!! Και ότι αν υπάρχει υγεία ΌΛΑ νικιούνται και παλεύονται!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Αχ βρε Αντιγόνη μου παλέψατε και δώσατε τη σκυτάλη στην επόμενη γενιά γνωρίζοντας ότι υπάρχουν κι αποβράσματα. Όμως κανείς δεν περίμενε πιστεύω να'ναι τόσα πολλά και τόσο πεινασμένα, έτοιμα να φάνε στις πλάτες των πολλών.
    Υπάρχει ελπίδα θέλω να πιστεύω και ο κόσμος θα ξαναβρεί τα πόδια του φτάνει να κάνει την οργή πράξη και να τους κόψει τα πόδια στις εκλογές. Αλλιώς με τα λόγια, τις βρισιές, τα γιαούρτια δε γίνεται τίποτα κι αυτοί απτόητοι θα συνεχίσουν τα ίδια χάλια.

    Φιλάκια γλυκά, τριανταφυλένια κι ανοιξιάτικα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Αυτό το καιρό ετοιμάζονται να φύγουν τα δύο ανέψια μου..με τρία παιδάκια ο καθένας.Είχαν τιος δουλειές τους. παντρεύτηκαν , αγόρασαν σπίτ, βάλαν γραμμάτια..τώρα ανεργοι και οπι δύο φεύγουν από μέρα σε μέρα..είναι να μη κλαίει κανείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Αχ ρε γιαγιά μου...

    Αυτό δεν έπρεπε να το διαβάσω.... δεν έπρεπε να το διαβάσει άνθρωπος που κανονίζει το φευγιό του από αυτή τη χώρα... από αυτή τη πατρίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Σε διαβάζω Αντιγόνη μου!
    Τι να πω?το κείμενο σου
    τα λέει όλα.
    Αραγε θα αλάξει ποτέ κάτι
    σαυτόν τον τόπο?
    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Αυτός ο τόπος έχει δοκιμαστεί πολλές φορές κι άλλες τόσες έχει προδοθεί.Γελαστήκαμε εμείς που νομίζαμε πως δεν θα ζούσαμε στα δικά μας χρόνια τέτοιες καταστάσεις.Δυστυχώς όσο και να δηλώνουμε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες,πρέπει να παραδεχτούμε πως μεγάλο ποσοστό(δεν είναι λίγοι)συμπατριωτών μας είναι κλέφτες,λαμόγια, βολεψάκηδες κ.α.κοσμητικά που δυσκολεύομαι να γράψω...Δυστυχώς όσο ήταν νωρίς αντί να τους αποβάλουμε από το σύστημα,εμείς προσπαθήσαμε να τους μιμηθούμε στην αναλογία που μπορούσε ο καθένας.Ναι δεν φταίει ο απλός κόσμος που έτσι έμαθε να συμπεριφέρεται,δεν φταίει ο απλός πολίτης που ψήφιζε για να βολέψει το παιδί του,δεν φταίει αυτός που έχοντας μια θέση ,εξυπηρετούσε τους δικούς του και εσένα τον άγνωστο σου έβγαζε το λάδι για μια υπογραφή...δεν φταίει κανένας...Τότε ποιος;Το χειρότερο όμως όλων, Αντιγόνη μου, είναι πως δυσκολεύομαι να πιστέψω πως και τώρα, όποιου από μας δοθεί μια ευκαιρία να βολευτεί,θα μπορέσει να αντισταθεί...Ποιος θα έχει τα κότσια να το κάνει...γι'αυτό πιστεύω πως θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να αλλάξει κάτι(αν αλλάξει),όχι στα λεφτά που θα έχουμε στην τσέπη μας αλλά στον τρόπο που σκεφτόμαστε...αυτό είναι το σημαντικό...Τα λεφτά δεν μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους κι αυτό είναι που έχουμε χάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΟΥ ΣΤΟΥ ΚΟΥΦΟΥ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ, ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΒΡΟΝΤΑ. ΒΡΕ ΠΑΛΙ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ ΘΑ ΒΓΕΙ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΑΛΛΙΩΣ....ΑΣΕ ΤΩΡΑ...ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΘΑ....ΑΜΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΥΑΛΟ ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΖΑΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ.......
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Αντιγόνη μου, μου έχεις ραγίσει την καρδιά.
    Όσο και να σταθήκαμε δίπλα τους, όσο και να πασχίσαμε για τα παιδιά μας, πολλές φορές αισθάνομαι, ότι πολλοί από μας, πάρα πολλοί, σπαταλήσαμε τη ζωή τους με τις επιλογές μας. Έχουμε γυρίσει τόσο πολύ πίσω, που ντρέπομαι να σκέφτομαι ότι έχω ζήσει καλύτερα απ' ότι μπορεί να ζήσει σήμερα το δικό μου παιδί.
    Το γράμμα σου, είναι σαν γραμμένο από χιλιάδες γονείς και έχει παραλήπτες, χιλιάδες παιδιά μας.
    Θα κρατήσω την τελευταία σου φράση σαν την πιο πονεμένη και συνάμα πιο αισιόδοξη κραυγή που έχω ακούσει από στόμα γονιού : "Να μας νικήσετε ΚΑΙ να νικήσετε!"
    Σου σφίγγω το χέρι αγαπημένη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Γιαγιά Αντιγόνη ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ο μεγαλος ''ετοιμαζεται'' να φυγει για Αμερικη, να παει να δουλεψει σε εστιατοριο συγγενη, τ'ακους?
    Σε εστιατοριο στο νιου τζερσευ, το πτυχιο θα το κανει φωτοτυπιες να μας στελνει γραμματα........μερες '45-'65 ζουμε, ο ανθος της χωρας οπου φυγει και πισω θα μενουμε να γερναμε και να θυμομαστε τα ονειρα που καναμε για τα παιδια μας, το αυριο τους, το σημερα μας.
    Φιλια απο το κατινακι με τα κοκκινα ματια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Marina:
    Παλεύονται Μαρίνα μου, αλλά με πολύ κόστος που δεν τους αξίζει!
    Το "ΑΛΛΟΥ" πονάει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Ξέρεις γιαγιάκα...άρχισα να σκέφτομαι ότι αυτοί που θα φύγουν έξω....έχουν τουλάχιστον μια ευκαιρία ακόμη..... Σε αντίθεση μ'αυτούς που θα μείνουν και δεν έχουν την δυνατότητα να ψάξουν κάπού αλλού δεύτερη ευκαιρία.

    Μόνο αυτό να σκέφτεσαι, ότι μπορεί να είναι μακριά σου....αλλά μπορεί "ν΄ανθίσουν" εκεί που θα είναι και όχι να "μαραζώσουν" μόνο και μόνο για να είναι κοντά σου. Γιατί γιαγιάκα....στην Ελλάδα μόνο μαρασμός προβλέπεται για τα επόμενα χρόνια. Κάποια στιγμή θ'αλλάξουν τα πράγματα (σίγουρα)...... Πιστεύω στα θαύματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Ναι...ναι...εγώ είμαι αυτή που πιστεύει στα θαύματα και ξέχασα να υπογράψω....

    Άννα,από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. DaizyCrazy:
    Από την αγανάκτηση που ακούω ελπίζω.. αλλά θα περάσουν χρόνια να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων..
    Εχουμε δρόμο ακόμα κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. αχτίδα:
    Σενάρια σκληρά που δεν τα περιμέναμε!!
    Σε φιλώ καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Tommy:
    Εννοείς πως ετοιμάζεσαι για φευγιό;
    Να έχεις την ευχή μου!
    Ολα να πάνε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. fREZIA:
    Καλή μου ας ελπίσουμε τουλάχιστον τώρα που είμαστε στον πάτο πώς θα γίνει κάτι...
    Φιλιά αγαπημένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. MARIA VILLIOTI:
    Διάβασα προσεκτικά το σχόλιο σου δυο φορές..
    Πόσο συμφωνώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. ΕΦΗ ΜΟΥ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΕΣ;
    ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΩ.. ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟ ΤΡΕΜΩ!
    ΦΙΛΙΑ ΚΑΛΗΜΈΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. MARIMAR:
    Οπως πάντα σοφή και εύστοχη!
    Η παρουσία σου και τα λόγια συγκινητικά!
    Ευχαριστώ για ΟΛΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. ΔΗΜΗΤΡΗ.. ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΕΝΑ ΣΚΑΜΠΙΛΙ ΑΚΟΜΑ.......

    ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΑΝΤΑ!

    ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΘΥΜΑΜΑΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Σ'ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ!!!!!

    ΦΙΛΙΑ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ!

    ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΊΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Συγνώμη κι από μένα στα παιδιά μας, Αντιγόνη μου, γιατί εθελοτυφλούσαμε μάλλον , όταν όντως πιστεύαμε στους ψεύτες πολιτικούς μας! Και την μέση λυγίσαμε, και σκύψαμε και ευτυχώς όχι περισσότερα για να μετανιώνουμε για περισσότερα τώρα...Είχαμε ελπίδα, γιατί πιστεύαμε ότι αγαπούσαν την πατρίδα!Καταλάβαμε το παιχνίδι τους...αλλά είναι αργά!Έτσι νιώθω κι εγώ.Προδωμένη!!!φιλάκια Λογοτέχνη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Καλημέρα κι από μένα...Τι να πω που δεν έχει ειπωθεί;Θα πω μόνο πως ο πόνος μου είναι τόσος επί τέσσερα για τα τέσσερα παιδιά μου που βλέπουν το μέλλον ζοφερό...Και οι τύψεις μου επί τέσσερα για τον κόσμο που τους κληροδότησα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή