Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Με λένε Αρίστο...ΧΑ!


Γεννήθηκα το χειμώνα του ’17.. είχα την τύχη να με σπείρει πλούσιος σπόρος από τους όρχεις του πατέρα μου εκπορευόμενος.. 
..πείνα δεν γνώριζε τότε η φαμίλια μας και ας βρωμούσε το χνώτο των ανθρώπων από δυστυχία…
Έξι καΐκια είχε στην κατοχή του ο πατέρας μου .
Αρχοντας στην αγορά του Πειραιά σου λέω! Κυρίαρχος της ψαριάς του Σαρωνικού! Σε ένα δίπατο ζούσαμε με τα γερόντια, τους παππούδες, μια αδελφή μεγαλύτερη και μια μάνα νεραιδοστολισμένη..  δίπλα στο λιγνόσωμο  κακοχυμένο καλούπι του πατέρα μου.. που καμάρωνε την ομορφάδα της. Ένα κεφάλι τον περνούσε αλλά είχε κάνει ένα καλό γάμο! Χα!
Ανταλλαγές! Δίνω-πάρε θα στις ονοματίσω.
Εκαναν σχέδια να σπουδάσω.. μου άρεσαν.. δεν ήταν η θέληση τους ήταν το πρώτο μου θέλω.
Τέλειωσα το Γαλλικό γυμνάσιο.. Αντάρτης.. κακομαθημένος κερατάς ήμουνα!
Στη Νομική αρίστευα αλλά τσίναγε το μέσα μου. Και πρέπει να ακούς το μέσα σου. .κατάλαβες; Γνώση και γνώμη μου διαμόρφωσαν τα ιστορικά βιβλία.. οι νόμοι φτιάχνονται για να καταστρατηγούνται.. δικαιοσύνη και κουραφέξαλα!
Κατέβαινα στα κουτούκια τα ανάρμοστα. Για να με κουλαντρίσουν οι δικοί μου ούτε που το συζητάω! Στα δέκα εννιά μου  λίγο πριν υπηρετήσω ναύτης στο λιμεναρχείο του Πειραιά με το «σπρώξιμο» του πατέρα μου που τάιζε την εξουσία, είχα ζήσει  όσα κανείς. Τώρα θα μου πεις το βόλεμα αυτό γιατί το διάλεξα; Ηταν δίπλα στα στέκια μου... 
Με συνομήλικους παρέα δεν έκανα. Με τους μάγκες της αλητείας μόνο.
Μου άρεσαν τα λούμπεν τυπάκια..
Τα στριφτά τσιγάρα .. το κρασί.. το πατσουλί και το χάδι της ευκαιριακής ερωμένης..
Η αδελφή μου βαρούσε το πιάνο με φάλτσο τρόπο..
Εγώ αυτό το φάλτσο αγάπησα.. σε όλες τις εκφάνσεις του..
Στα είκοσι δύο παντρεύτηκα μια ερωμένη της ανομίας. Ταμπλάς τους ήρθε! Χα χα!
Ένα χρόνο μετά χώρισα. Τα πάθη μου τα ερωτικά κρατούσαν όσο μια φλόγα καντηλιού..

Για τη περίοδο του πολέμου και του εμφύλιου δεν θα σου πω! Δεν θέλω.  Να ξέρεις μόνο.. πως ήταν η μόνη περίοδος της ζωής μου που έπραξα το «πρέπον» με ότι και να σημαίνει αυτό. Ανένταχτος.. δεν γουστάριζα το καπίστρι κανενός!
Το δικό μου ντέφι βαρούσα και ας το έβλεπαν οι «άλλοι» ραϊσμένο.. του είχα κρεμάσει κορδέλες δικών μου επιλογών..
Οι σπουδές σκάλωσαν στην εγγραφή του τρίτου έτους.. έκανα γενέθλια και τις ξέχασα.. Χα!
Οι μέρες μου σκοτεινές.. οι νύχτες ξημέρωναν.. στους ήχους των μπουζουκιών στα ταβερνεία του Περάματος. Θα σου μιλήσω άλλη φορά για αυτά. Ο Παπαϊωάννου.. ο Τσιτσάνης.. ο Αγγελόπουλος.. βαρούσαν τον νταλκά της δικής μου  ευφορίας .. εκεί μέσα άρχισα να γράφω στίχους.
Για την πάρτη μου και τον νταλκά μου.. για τις καψούρες μου.. για αυτό που με μάτωνε.. ποιος είπε πως οι άσωτοι δεν έχουν πληγές; Του διπλανού.. του φίλου.. του ξεφτιλισμένου συστήματος που υπηρέτης του δεν γονάτισα…

Ο πατέρας μου με διόρισε στην Τράπεζα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ενταχτώ στο σύστημα. Στενό το σακάκι και οι γραβάτες με στένευαν.. δεν χωρούσα στο γαμημένο γραφείο με τα χαρτιά και τα τεμπεσίρια.. και η φωνή του προϊστάμενου.. βαρούσε σαν την καμπάνα της Αγίας Τριάδας από απέναντι..    
Πενήντα έξι μέρες  ενταγμένος..
Ο διπλανός μου ένας πενηντάρης με τα μαύρα μανικέτια να μη φθαρούν τα μανίκια του τριμμένου κοστουμιού  προσπάθησε να με νουθετήσει..ΧΑ! Τριάντα χρόνια στο ίδιο γραφείο.. Τρελάθηκα! Μια ζωή στη φυλακή του μουντού κελιού που μύριζε μελάνι..
Καλύτερα να σπάω πέτρες στον ήλιο.. σκέφτηκα…
Ξανά γενέθλια και αντίο..
………………………………………………………………………………………..
Ένα πρωί βρήκαν τον πατέρα μου νεκρό στην ψαρόσκαλα.
«Τον έφαγες!» έσκουξε η μάνα μου.
Στη κηδεία του δεν πήγα. Φτυμένους τους είχα τους παπάδες.. τα λιβάνια .. τα «καλή ανάπαυση».. τους παράδεισους.. τη κόλαση.. τις θείτσες που κλαίνε.. οι θύμισες για  το νεκρό  που ίσως δεν αγάπησαν αληθινά. Τυπικά.. μετρημένα .. σαν τα δίφραγκα του δίσκου.. Μεγαλειώδης κηδεία με την καλή κοινωνία παρούσα.. στεφάνια για πέταμα.. ο τελευταίος αποχαιρετισμός πρέπει να γίνει με τιμές ανάλογες της οικονομικής επιφάνειας του αποθανόντος! Χα!
Το βράδυ στη μπούκα του μόλου έκλαιγα ως το χάραμα.. πονούσα.. μάτωνα.. μα τις τελετές δεν τις γουστάριζα γαμώ το!
Εσκισα τα μαύρα στόρια!
…………………………………………………………………………………………
Κάποιος πρέπει να αναλάβει τη δουλειά. Θέμα επιβίωσης ρεεεε! Βρέθηκε ο ξάδελφος μου να πάρει τα κλειδιά  με ακριβό αντάλλαγμα.  Και με το δίκιο του βέβαια.. Εγώ  δεν είχα λόγο,  μήτε γνώση και θέληση να συναναστραφώ τον κόσμο μιας δουλειάς που δεν ήθελα να μάθω ..και μου κόλλησε το παρατσούκλι «άσωτος»
Από τη μεριά τους δίκιο είχαν.. από τη δική μου οπτική αγάπησα τον άσωτο.. τον χαραμοφάη.. το παράσιτο.. γραμμένους τους είχα.. ΧΑ!
Δουλειές του ποδαριού, όπως και όσο ήθελα.. όσο μου αρκούσε ρε παιδί μου! Δεν γουστάριζα το χρήμα σαν αυτοσκοπό.. κανέναν παρ’εκτός του τομαριού μου να φροντίσω δεν είχα. Τακτοποιημένη η ζωή για τους δικούς μου.  Βάλε στο «ταχτοποιημένη» χτήματα.. σπίτια δοσμένα στην αντιπαροχή.. λίρες..καταστήματα προς ενοικίαση.. ΧΑ!  Το μερτικό μου τους το χάρισα και δες ειρωνεία.. επέστρεψε στα χέρια μου όταν εγκατέλειψαν τον ματαιόδοξο τόπο τους. ΧΑ!  
Δεν κράτησα τίποτα… να τα κάνω τι; Να μου προσδιορίσουν άλλο από αυτό που διάλεξα;  Προδότης του θέλω μου δεν έγινα..
Περιττό να αγωνιστώ για το πάρα πάνω. Δεν έχει νόημα και μακριά από μένα τέτοιου είδους επιδιώξεις..
Αρκούμουν στα λίγα.. μόνο η γνώση με ένοιαζε..  Βιβλία.. τσιγάρο και κρασί.. Αντε και λίγο ψωμοτύρι.. Δες το κορμί μου.. τόσο λιπόσαρκο που δεν θα βρει το χώμα να χωνέψει.. ΧΑ! Μη μου κάνεις τρισάγια μ######η χάθηκες!

Αποσπάσματα από την αφήγηση του
********************************************************************
Τον έβλεπα να σκαλίζει τα συρτάρια του… χαρτιά.. τετράδια.. έπαινοι.. μια υποτροφία.. οι φωτογραφίες των δικών του… που αγάπησε με τον ιδιαίτερο τρόπο του… μια χρυσή πένα χαρισμένη από τον πατέρα του..
Αυτός που αντάμωσε τον Τσιφόρο στα σοκάκια του Πειραιά.. που αγάπησε τον Σκαρίμπα στο κρασοπουλειό..  που πουλούσε τα στιχάκια του να γίνουν επιτυχίες στα χέρια άλλων… ένα ταλέντο αναξιοποίητο για την τσέπη .. που δεν νοιάστηκε να γίνει κάποιος αν και το μπορούσε!
Το γέλιο Του..
Τα καφετιά δάχτυλα σημάδια του τσιγάρου…
Η αγάπη του αλήτη για τον άνθρωπο που επέλεγε να είναι δίπλα του…
Που έκανε παρέα με τους άστεγους του λιμανιού.. στο ίδιο παγκάκι.. ένας με δαύτους…
Που έκοβε το άφιλτρο στη μέση να το μοιραστεί..
Που τάιζε τους γλάρους..
Που αγάπησε τους ποιητές..
Το ρεμάλι που άφησε το βιός του σε ορφανά.. από τα νιάτα του όχι στο τέλος για εξιλέωση των ανομημάτων του..  
.. στα 94 του τρεις μήνες πριν «έφυγε»… να ανταμώσει τους ρεμπέτες.. τους παραβατικούς που αγάπησε.. τις γυναίκες με το πατσουλί….


Πέντε κασέτες μη χάσω τα λόγια του …φυλαγμένες..
ένα "παιχνίδι" που άρεσε στον θείο Αριστείδη..
  

83 σχόλια:

  1. Kαλημέρα σου αγαπημένη μου, ομορφη αφήγηση (έγινα μονότονη πια). 26 μερούλες έμειναν.... και το ερχόμενο Σάββατο δέχομαι ευχούλες. Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα. μου άρεσε αυτό που έγραψες. είναι ωραίο να υπάρχουν άνθρωποι που δεν συμβιβάζονται.
    Φιλούρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπημένη μου 26!!!!!
    Ετοιμάσου για αγκαλιές..σφιχτές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. mana:
    Ηταν το αγαπημένο γέλιο του και η ανεξαρτησία του...η συντροφιά του και το μυαλό του δυνατό ως το τέλος...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mου αρεσουν αυτοι οι μποεμ-ανενταχτοι ανθρωποι...
    Τους βρισκω αληθινους...
    Μπορει να ειναι ασυμβατοι με τα κοινωνικα στερεοτυπα αλλα εχουν μια καθαροτητα λογου και σκεψης που σε μαγευει...και σε τρομαζει οταν αντιλαμβανεσαι ποσο μεσα εισαι σε ολα αυτα που καποτε σιχαινοσουν...

    Καλημερα Γιαγια ,οπως παντα συγκλονιστικη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. O Σεφ...Με μαγειρεψε..!!
    Με τα κρεμμυδια, τα τσιγαριστα..!!
    "Ποσο μεσα εισαι..Σ αυτα που συχαινοσουν..!!"....
    Κι αυτοι που θα τολμησουν να αντισταθουν...!!
    Χαραμια θα πανε..!!
    Εκτος...!!
    Εκτος..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ήταν η δική του ζωή όπως την ήθελε αυτός, το δικό του ντέφι που το στόλισε με τις δικές του επιλογές, τις δικές του πολύχρωμες κορδέλες και δεν τον ένοιζαν οι συνέπειες. Κάπως έτσι πρέπει να είναι η απόλυτη ελευθερία!!! Κάνω λάθος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΧΑ!ωραιος μαγκας ο Αριστος! εζησε ευτυχισμενα!!! καλημερα γιαγια Αντιγονη καλη εβδομαδα να εχουμε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο,τι τον σκέφτεσαι...
    και τον φέρνεις στα λόγια σου...
    Αυτό, τον γυρίζει πίσω σ' αυτά που αγάπησε
    και φχαριστιέται η ψυχή του...
    Νά' σαι καλά!
    Η σκέψη μου, κοντά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. μπράβο του που κατάφερε να μείνει ανένταχτος ως το τέλος. θέλει κότσια και μαγκιά κάτι τέτοιο και λίγοι το πετυχαίνουν.

    ωραίος τύπος φαίνεται, αλλά σίγουρα θα πλήγωσε με λόγια ή πράξεις όσους τον αγαπούσαν.

    καλή σου μέρα Αντιγόνη μου με τις ταξιδιάρικες ιστορίες σου!
    φιλάκια γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτός ο χαρακτήρας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το σημερινό Έλληνα.Δεν ξέρω αν υπάρχουν σήμερα ασυμβίβαστοι.Σίγουρα είναι ελάχιστοι. Το χαρακτηριστικό του σύγχρονου Έλληνα είναι το βόλεμα.Αν υπάρχει κάποιος θα έχει την ετικέτα του γραφικού. Αναρωτιέμαι τι κασέτες θα αφήσουμε εμείς και πόσο ενδιαφέρον θα έχουν οι δικές μας ιστορίες για το μέλλον. Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εκανε αυτό που ήθελε και που τον έκανε να νοιώθει ελεύθερος!
    Είμαι σίγουρη όμως πως κάποιους θα πλήγωσε πολύ!
    Δεν ξέρω πόσο θα είχα το κουράγιο να το παίξω ελεύθερη κι ανένταχτη πληγώνοντας κάποιους αγαπημένους μου!
    Καλή βδομάδα Αντιγόνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. νασαι καλα Αντιγόνη μας, που μας ταξιδεύεις στα ΄΄ μέσα΄΄ μας, που μας θυμίζεις πραγματα που ξεχάσαμε.
    φιλιά, να έχεις μια ομορφη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γιαγιά καλημέρα!!
    Πολύ, μα πάρα πολύ μου άρεσε η αφήγησή σου...όπως μου αρέσουν πολύ και οι τύποι... "θείου Αριστείδη".
    Μου θύμισε τον δικό μου θείο, που διάλεξε να ζει χειμώνα-καλοκαίρι δίπλα στην θάλασσα μέσα σ' ένα τροχόσπιτο..

    Την αγάπη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πάντα γουστάριζα τους μποέμ. Αλλά περισσότερο γουστάρω τους καθαρά λούμπεν. Αυτούς που δεν επέλεξαν το πεζοδρόμιο και το λιμάνι, αλλά γεννήθηκαν σ'αυτό. Γιατί οι μεν πρώτοι έχουν πάντα ένα δίχτυ ασφαλείας, όσο πάτο και να πιάσουν θα τους προστατεύσει η αγία ελληνική οικογένεια. Ενώ, οι δεύτεροι ακροβατούν στο περιθώριο χωρίς δίχτυ.

    Βέβαια θα μου πεις οι πρώτοι, οι μποέμ απ'τις "καλές" οικογένειες, επέλεξαν το περιθώριο ενώ θα μπορούσαν να το αρνηθούν. Δεν ξέρω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τι να σου πω πάλι..οτι τρελλαίνομαι να σε διαβάζω..Αντιγόνη μου καλή μου φίλη..κι εγώ στη θάλασσα αγναντεύω την απεραντοσύνη και ονειρεύομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. EvilChef:
    Πόσο μέσα...
    Δεν έχω απάντηση.. με κάρφωσες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. μαχαίρης:
    Στο σημείο της αντίστασης ε, ναι χαράμι πήγε.. θα τα πούμε στη συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. anthivolon:
    Μπετυ μου από όσο τον έζησα στα δικά μου μάτια ήταν ο απόλυτα ελεύθερος..
    αν και είχε τις προϋποθέσεις να καλοζήσει...

    Σε φιλώ καλή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. maria;
    Ενας άνθρωπος που γελούσε!!!
    Που αντιστάθηκε στα "μπικικίνια" όπως έλεγε...
    τα έφτυσε.. μπορούσε να ζήσει μόνο με το μεράκι του και τις επιλογές του!
    Σε φιλώ καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ευαγγελία:
    Νεράιδα μου ήταν ο ήρωας του παραμυθιού μου...
    αλλόκοτη παλιόγρια και εγώ!

    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. DaizyCrazy:
    Η αλήθεια είναι πως η μάνα του πονούσε...
    ..ίσως γιατί ντρεπόταν.. ποιος ξέρει;
    Αυτό εισέπραξα τουλάχιστον από τις κουβέντες της..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. MARIA VILLIOTI:
    Οι δικές μου τελείωσαν..
    Γράφουν "Εκανα λάθη πολλά"..
    Τα έχω γράψει σε κάθε παιδί μου χωριστά ζητώντας συγνώμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΕΛΕΝΑ:
    Δεν είχε κανένα να φροντίσει έτσι λοιπόν οι επιλογές ήταν στο χέρι του.
    Απαξίωσε μια ζωή με πλούτη..
    Η μάνα του όπως αναφέρω πιο πάνω είχε παράπονο αλλά πήγαζε από ντροπή, για τον κανακάρη της..την ενοχλούσε η σκέψη και οι αποφάσεις του..ενός παιδιού που είχε όλα τα προσόντα να γίνει το μοντέλο που εκείνη ήθελε..

    Φιλιά καλή μου!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. RedHat:
    Την αγάπη μου σου στέλνω και ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ΑΓΡΙΝΙΟ..γλυκές μνήμες:
    Γίτσα μου μη μου πεις πως το έχει αναφέρει και το έχασα!
    Ψάχνω ακόμα τις αναρτήσεις σου, τις μαγικές!

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Hitori Tana:
    Θεωρώ πιο δύσκολο να αφήσεις τα "καλά" σου.
    Θα είχε αφήσει πίσω μια ζωή βολεμένη αλλά διάλεξε τα λίγα.. αρκεί που ήταν τα θέλω του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. αχτιδα:
    Το τι "ζήλια" ένοιωσα στις μαγικές διακοπές σου δεν λέγεται!
    Να περνάς καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ας ειναι καλα εκει που πηγε ο Αριστος, εζησε οπως ηθελε, μεγαλο πραγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Διάλεξε την αληθινή ζωή από τη ψεύτικη τη γεμάτη μιζέρια όλα για την ύλη!
    Την έζησε όπως ήθελε και τη χόρτασε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Γιαγιάάάάάάάά !!!!

    Ορφέα με τις Ωδές σου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλή εβδομάδα Αντιγόνη, με τα ωραία σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Συγκλονιστική, καθηλωτική αφήγηση γιαγιά Αντιγόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Όχι γιαγιά...δεν το έχω αναφέρει...ακόμη!!! Με πρόλαβες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Πάλι συναρπάζεις με τα κείμενά σου Αντιγόνη.
    Καλό βράδυ.
    Κωστής

    Υ.Γ.Προσπαθώ κι εγώ μα που να σε φτάσω εκεί ψηλά που βρίσκεσαι.
    Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Εκεί στη θάλασσα που λες ότι
    πήγες Αντιγόνη, έχεις ΙΝΤΕΡΝΕΤ?
    Καλά να περνάς, σου εύχομαι
    όπου κι αν είσαι.
    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Toυς Αρίστους της Ζωής πάντα τους φοβόμουν και τους ζήλευα...
    Δεν θα μπορούσα ποτέ να ήμουν μία απ'αυτούς αλλά ταυτόχρονα φλερτάριζα και στην ιδέα να τους ανταμώσω! Ισως γιατί ήξερα πως οι περισσότεροι απ'αυτούς είναι ιδιαίτεροι, χαρισματικοί
    Ελξη και απόρριψη μαζί!
    Πώς μπορεί να συμβεί αυτό ακόμα δεν τόχω καταλάβει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Μακάρι να μπορουσαμε όλοι να στολίσουμε το ντέφι μας με τις κορδέλες ΜΟΝΟ των δικών μας επιλογών ............ τυχεροί όσοι το καταφέρνουν!!!!
    Γλυκειά μου γιαγιά υπέροχη κι αυτή σου η ανάρτηση!!!
    Πολλά φιλιά και μια μεγάλη μεγάαααλη αγκαλιά,
    Χριστίνα από Κατερινη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Πάλι με κατέβασες στο λιμάνι Αντιγονάκι.

    Πάντα σαν έρχομαι εδώ αναπνέω θάλασσα.

    Θα τον θυμάσαι, αυτοί οι τύποι δεν "φεύγουν", σ' ευχαριστούμε που μας τον γνώρισες.

    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Καλησπέρα γιαγιάκα. Πολύ όμορφο και αντικομφορμιστικό.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. ΄Εχω ένα τέτοιο φίλο και ομολογώ ότι δεν μου αρέσει καθόλου ο τρόπος που αντιμετωπίζει τη ζωή.
    Κάποιες φορές τον ζηλεύω που κάνει ότι του καπνίσει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα , αλλά γενικά νομίζω ότι δεν είναι "ελεύθεροι" αυτού του είδους οι άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Μάγκας μέχρι τέλους!!!
    Έλα γιαγιούλα...έχω στήσει παιχνιδάκι...όχι μπιρίμπα βέβαια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Γιαγια Αντιγονη καλημερα.
    Παλι θα στο γραψω, ΕΣΚΙΣΕΣ, μονο τις κασσετες να βγαλεις σε βιβλια ποσα θα ειναι?
    Φιλια απο το γνωστο-αγνωστο κατινακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Αντιγόνη μου/μας!!!
    κινηματογραφική, συναρπαστική γραφή...
    Ρώτησα το Δημήτρη μου, μήπως μπορεί να βρει ποιος...ήταν,
    "έφυγα νωρίς..." ήταν η απάντηση.

    Σε φιλώ,
    Υιώτα
    αστοριανή
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Δημιουργια:
    Μια χαρά θα περνάει με τους φίλους του.. θα γελάει βροντερά όπως πάντα..ΧΑ!

    κΑΛΗΜΈΡΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΆ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. rena:
    Καλημέρα Ρένα μου!
    Οποιος ζει αυτό που επιλέγει ευτυχισμένος είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. ΑΓΡΙΝΙΟ:
    Γίτσα θα ήθελα να τον γνωρίσω.. Γράψε με τον ξεχωριστό τρόπο σου.. σύστησε τον μας!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Κωστής Τσαγκαράκης:
    Καλημέρα Κωστή!
    Το υστερόγραφο σου δεν το κατάλαβα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Frezia:
    Μια μικρή απόδραση μόνο ήταν.. σε ένα βάφτιση..
    Δεν είχα το λαπ-τοπ μου μαζί γιατί θα με ..πετροβολούσαν...
    Φιλιά καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. kariatida62:
    "Αχ πόσο μοιάζουμε εμείς οι δυο".. ένας στίχος που το μαμούνι γνωρίζει καλύτερα..

    Απόλυτη ταύτιση αγαπημένη μου!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. ΧΡΙΣΤΙΝΑ:
    Η ζωή παιχνίδι είναι .. μόνο που το παίρνουμε στα σοβαρά...
    Μια αγκαλιά να φτάσει στην πόρτα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. zaxari axni:
    Γνωρίζεις το λιμάνι;
    Ελα να ταΐσουμε τα γλαρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. bear:
    Καλέ μου ευχαριστώ!
    Φιλιά και αγάπη από μια γηραιά αντικομφορμίστρια.. χα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Πενθεσίλια:
    Είναι οι οπτικές που ο καθένας τον έβλεπε..
    Στα δικά μου μάτια ήταν ο αλήτης που αγάπησα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. dimitris:
    Δημήτρη αρχίζω να πιστεύω στη συνωμοσία σου να μη γνωρίσω το Κατινάκι μας..

    Ενα mail αν θέλεις...
    Εχω να σου πω ένα μυστικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Marina:
    Επαιξα το παιχνιδάκι σου..
    Το ευχαριστήθηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αστοριανη:
    Αγαπημένη μου με τιμά η γνώμη σου..
    Μπορεί να τον γνώρισε ο Δημήτρης σου.. εκεί μέσα στο πλήθος του λιμανιού..

    Σε φιλώ
    ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΡΥΦΕΡΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. ακόμα μία φορά μαγεύτηκα από την γραφή σου!!!

    καλημέρα αγαπημένη μου "γιαγιά"!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Το ρεμάλι που άφησε το βιός του σε ορφανά.. από τα νιάτα του όχι στο τέλος για εξιλέωση των ανομημάτων του..

    Είναι συγκλονιστικό...δεν είναι!!
    Φυσικά μεγάλα λόγια λέμε εύκολα μα η πράξη μα δυσκολεύει...

    γι αυτό το "βίος" και τι δεν έγινε...τι δεν κάναμε
    και τι δεν κάνουμε!!!!!!!
    Μακάρι Αντιγόνη μου να έφυγε ευτυχισμένος
    σίγουρα πάντως έζησε όπως ήθελε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Αυτοί οι άνθρωποι δεν υπάρχουν πια... Πόσο θα ήθελα να είχα τα κότσια.....
    Σε ευχαριστώ πολύ για το μάθημα ζωής που μου ’δωσες σήμερα!
    Φιλιά πολλά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Μπορεί η ιστορία σου να μην είναι αληθινή (μπορεί όμως και να είναι) η δική μου χαρά πάντως είναι πως χόρτασα το μεστό λόγο σου που κατάφερε να αποδωθεί ίδιος με το λόγο του Αρίστου.
    Συμπέρασμα
    γιατί μπράβο μόνο στον Αρίστο. Μπράβο και σε σένα που το 'χεις μέσα σου το λεβέντικο, αλοιώς δεν γράφονται τέτοιες ιστορίες

    Να σε προσκαλέσω να περάσεις κι απο το δικό μου το τσαρδάκι ή να το θεωρήσω αυτονόητο;
    studiogamou.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Πρώτη φορά που σε διαβάζω. Για τα δικά μας μάτια ο Αρίστος (λεβεντόπαιδο Αρίστο παρ' το μαγαζί και κλείσ' το) είναι ένας ανυπότακτος, ασυμβίβαστος ένας άσωτος υιός. Για του δικούς του σίγουρα θα ήταν το αγκάθι που χάλασε την καλή εικόνα-φήμη που είχαν. Διχάζομαι. Δεν ξέρω αν μου αρέσει ή όχι. Σίγουρα πολλοί θα ήθελαν να του μοιάσουν αλλά σκέφτονται και αυτό που θα αφήσουν πίσω. Ήταν όμορφα πάντως όσα διάβασα. Σε περιμένω και στο δικό μου blog! Καλές γραφές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. πολυ ωραιος τυπος..κ μου εφερες πολλες εικονες στο μυαλο οταν διαβαζα..να σαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Καλησπέρα καλή μου γιαγιά!!
    Ελπίζω να είσαι καλά!
    Δεν εμφανίζομαι συχνά,αλλά πάντα σε διαβάζω :*
    ελπίζω να είσαι καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. ζαχαρουλα:
    Ευχαριστώ καλή μου!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Υποκλίνομαι σε όλους όσους έχουν τη δύναμη να ζήσουν από την άλλη πλευρά του τείχους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Ειχα αρκετο καιρο να περασω αλλα επανορθωνω σημερα αφηνοντας ευχες για καλη εβδομαδα.Αργησα λογω εξετασεων αλλα δεν ξεχνω τους φιλους.
    Να εισαι παντα καλα.μαγκας ο Αριστος!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Γιαγια Αντιγονη καλησπερα.

    Σου το εστειλα την πρωτη φορα που μου το ζητησες, αλλα δεν ξερω τι εγινε, οποτε σου στελνω το δικο ''μου'' και καμε καλα, asomatoi@yahoo.gr...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. ΕΛΕΝΑ:
    Ελεγε πως τη χαρά την επιλέγεις..με τόση σιγουριά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Σταυρούλα μου σου άφησα ένα σχόλιο.. που νομίζω ένα μέρος έκρυβε τη δύναμη της κοινωνικής αντίστασης του...

    Να είσαι καλά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. konstantinos:
    Ηταν δικός μας άνθρωπος.. ξάδελφος του πατέρα μου.. γραμμένο γιατί του χρωστούσα..
    Εχω και άλλα να πω..

    Ερχομαι για επίσκεψη....
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Showgirl:
    Δεν μπορεί να αρέσουμε σε όλους.. άλλωστε δεν τον ένοιαζε οι γνώμη των πολλών.. όπως έλεγε..

    Χάρηκα που σε συνάντησα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. you may say..
    Κοριτσάκι μου ένα φιλάκι!
    Διάβασα κάπου για "κραιπάλες" !
    Είναι αλήθεια;
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. ΣΟΦΙΑ ΒΟΙΚΟΥ

    ΠΡΏΤΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΈΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΟ "ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ"!

    ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΜΟΝΟΡΟΎΦΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. ΣΚΡΟΥΤΖΑΚΟ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ..
    ΠΑΝΤΑ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ!!!!!
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Είναι ανεκτίμητο το χάρισμα να μπορείς μέσα από λέξεις να ζωντανεύεις ένα χαρακτήρα ώστε να μπορεί να σταθεί μπροστά μας ολοζώντανος!!
    Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Καταπληκτική αφήγηση, φοβερός και φιλόσοφος ο θείς Αριστείδης, κι εσύ Αντιγόνη μου που κρύβεις τόσους θησαυρούς, πώς να σε αποκαλέσω; Τυχερή, έξυπνη, ταλαντούχα; Όλα μαζί και πολλά φιλιά άπό μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή