Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Επέτειος....


Ανοιξε τα βλέφαρα. Εμεινε ακίνητη. Σάββατο σήμερα και επέτειος γάμου… δίπλα της το σώμα του ασάλευτο.  Ησυχία στο σπίτι.. ώρα πέντε αξημέρωτα ακόμα. Σηκώθηκε αργά μην τον ενοχλήσει. Οι πόρτες στις κρεβατοκάμαρες των παιδιών κλειστές.
Χώθηκε στην κουζίνα να φτιάξει καφέ. Η ρόμπα δεν την ζέσταινε.. τα χέρια έτρεμαν.
Με την πρώτη ρουφηξιά έσκισε τη ζελατίνα να πάρει το χάπι. Πόσος καιρός πάει εθισμένη στα ηρεμιστικά; Δεν θυμάται. Αναψε τσιγάρο. Στην καρέκλα δίπλα της το μπουφάν του γιού της και στη άκρη του τραπεζιού το κασκόλ της μικρής. Χθες είχαν έξοδο.
Πότε πέρασαν τα χρόνια;
Που πήγε και άραξε η εντός χαρά της;
Αυτή που ζούσε ήταν δανική.. απ’ τα παιδιά..
Δική της δεν είχε.. πού την έχασε;
Μαζί με το πρώτο χάπι.
Με την πρώτη απιστία του..
Με τους θυμούς του..
Με την μανία συγκάλυψης μιας αρμονίας που είχε στραβώσει.
Μη γίνει ορατό  το ξυράφι που έκοψε την κλωστή.
Στη δουλειά, στο σπίτι… προσποίηση.
Να μη ψυχανεμιστεί κανείς το μέσα της. Όπως τότε στους καυγάδες των δικών της που έκλεινε τ’αυτιά, να μη φτάνουν τα ουρλιαχτά τους. Είχε ορκιστεί να μην είναι ίδια. Κράτησε τον όρκο και τον αντάλλασε με το δικό της χάσιμο. Μια συναλλαγή ανεπίλυτη. 
Η πετούγια έγειρε και στο άνοιγμα φάνηκε η πεθερά της.
-Καλημέρα κορίτσι μου.
Χαμογέλασε.. κορίτσι..
Εβαλε το μπρίκι η «συνταξιούχος διδασκάλισσα» όπως το ανάφερνε..
Τράβηξε την καρέκλα δίπλα της.
-Σήμερα έχετε επέτειο.. Να ζήσετε παιδί μου. Πάρε ένα κουλουράκι μη πίνεις τον καφέ με άδειο στομάχι.. καπνίζεις  και δεν είναι σωστό… πάρε..
Τα χάπια παρατημένα..
Μείνανε σιωπηλές για λίγο.
Την σιωπή διέκοψε η Αρετή.
-Ελσα μου μη θαρρείς πως δεν καταλαβαίνω.. ούτε και τον συγχωρώ και ας είναι γιός μου.
Γύρισε και κοίταξε τα μπλε μάτια της, σμίγοντας τα φρύδια της.
-Γερόντισσα είμαι, συνέχισε, όχι χαζή. Η ζωή με έμαθε να διαβάζω τις ματιές και το πίσω τους.
Εσκυψε το κεφάλι, να μη την κοιτάζει και με το δάχτυλο χάραζε νοητές γραμμές στο ξύλο του τραπεζιού.
Της έπιασε το πηγούνι και γύρισε το πρόσωπο της πάνω της.
Από την τσέπη έβγαλε ένα φάκελο και τον έσπρωξε μπροστά της.
-Είναι το δώρο σου!
-Ασε βρε Αρετούλα μου  φτάνει η αγάπη σου!
-Ανοιξέ το! Την πρόσταξε.
Με αργές κινήσεις έβγαλε το εισιτήριο.. Ένα μόνο για Ρώμη.
Η έκπληξη της επικεντρώθηκε στο «ένα»..
-Θα πας μόνη σου!
-Μα πώς θα το κάνω; Με ποια δικαιολογία;
-Δεν χρειάζεσαι να δώσεις λόγο. Σου ανήκει λίγος λυτρωμός! Πνίγεσαι και ορθοπλαίς, σαν αυτούς που προσπαθούν να γλυτώσουν τον πνιγμό. Για όσο νερό κατάπιες και σου έκαψε τα σωθικά είναι το εισιτήριο προς την στεριά. Κάτσε, σκέψου και όποια απόφαση να πάρεις εδώ είμαι εγώ να σε στηρίξω. Μη φοβάσαι τις αποφάσεις της καρδιάς. Και πάνω απ’όλα μη γυρίζεις την πλάτη. Εβαλες τοίχο με την υπομονή σου και στο χρωστώ πουλάκι μου. Σαν ήμουν νέα,  δεν γνώρισα το αληθινό χάδι του πεθερού σου. Πόσες φορές πήγα στο σχολείο μελανιασμένη και όλο από κάποιο σκαλί είχα πέσει. Σκαλί ήταν το χέρι του. Τον μισούσα και υπομόνευα. Για τον γιό μου για τους γονιούς μου για τον κόσμο.. χα τον κόσμο! Θα σου πω όσα δεν είπα σε κανένα. Σαν συγχωρέθηκε, έκλαψα για την κατάντια μου.. δεν το άκουσα ποτέ μιλητά  μόνο σήμερα. Λυτρώθηκα! Με βάρυνε, αλλά δεν το εξομολογήθηκα ποτέ και σε κανένα. Για να μη πιάσεις πάτο, πήγαινε! Μια βδομάδα σου αρκεί να ζυγίσεις τι θέλεις. Από όποια μεριά να γύρει το ζύγι από αυτή τη μεριά να πάς. Ζήσε! Είσαι σαράντα ακόμα, προφταίνεις να κάνεις όνειρα που σου στερήθηκαν. Κανόνισε την άδεια σου και φύγε!
Δεν της έβγαινε το κλάμα.. μόνο ο κόμπος στεκόταν στο στέρνο ψηλά.
-Φοβάμαι! Ψιθύρισε…
-Αυτός ο  φόβος μου έθαψε τη ζήση! Μη το κάνεις!
…………………………………………………………………………………………
Στο μεσημεριανό τραπέζι η Αρετή τους ανακοίνωσε το δώρο.
Τα παιδιά χάρηκαν, ο γιός της κατάλαβε…
-Γιαγιά είσαι σούπερ! Της φώναξε ο εγγονός. Αντε και στα γενέθλια μου κανόνισε!
-Κάθε μέρα δεν είναι Λαμπρή, αρκέσου στο μηχανάκι που σου έταξα.
Ο άντρας της ευχήθηκε για την επέτειο, μ΄ ένα βιαστικό ντροπιασμένο φιλί.
Από μέσα της σκέφτηκε.. «να κατεβάσω τη βαλίτσα από το πατάρι»…..
…………………………………………………………………………………………
Στεκόταν στις Θέρμες του Καρακάλα .. Κάθισε σ’ένα μάρμαρο διαβάζοντας το ενημερωτικό φυλλάδιο..
Ερημιά σήμερα.. Ένα ζευγάρι πιο πέρα αγκαλιασμένο και ο νεαρός να εξηγεί στην αγαπημένη του με το χέρι τεντωμένο..
Πόσες φορές προσπάθησε να μιλήσει και να του δείξει την απόσταση που βάθαινε μεταξύ τους.
Δεν άκουγε.. πάντα ήταν αλλού.
Εχοντας δοκιμάσει τις αντοχές της, έχοντας εξασφαλίσει τη σιωπή της, είχε χαράξει τη δική του πορεία.
Μακριά της…
Κουράστηκε να επιμένει και σώπασε. 
Και η απόσταση μεγάλωνε..
Μόνο στις κοινές συνάξεις έδειχνε με επιτήδευση, το νοιάξιμο. Για να συντηρεί την εικόνα του… Όλα για την δική του εικόνα την απατηλή…
Βιαστικά έχωσε το χέρι στην τσάντα να πάρει το χάπι της συντήρησης των συναισθημάτων, των ισορροπιών..
Ξανάρθαν τα λόγια της Αρετούλας .. «ο φόβος μου έθαψε τη ζήση»..    

…………………………………………………………………………………………
Γύρισε σπίτι πρωί. Ολοι έλλειπαν εκτός από την πεθερά της. Αγκαλιάστηκαν..
-Θα φύγω, της είπε.
- Όχι εσύ εκείνος θα φύγει, της αντιγύρισε.  Το σπίτι είναι δικό μου και το διαφεντεύω! Δεν θ’ αφήσω κανένα να πει  κακό για εσένα. Ας ψάξει να βρει στέγη μόνος του, να απολογηθεί στα παιδιά του, στους γύρο του.
-Ο φταίχτης πληρώνει, όχι ο αθώος…
Μάνα είμαι, αλλά και γυναίκα…
Δανική αγάπη δεν στεριώνει.. γκρεμίζεται.. και τα συντρίμμια δεν σου αξίζουν…

"τετράδιο"

52 σχόλια:

  1. Συγχωρέστε με αν δεν μπορέσω να δώσω απαντήσεις..................
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α! ρε Αντιγόνη!!!
    Πόσες καρδιές σε τούτη τη ζωή έχουν βασανιστεί και έχουν συνθλιβεί!!
    Όλες έπρεπε να έβρισκαν το θάρρος που χρειάζεται αλλά υπάρχουν πολλά αλλά...
    Λυπάμαι για αυτές τις περιπτώσεις.Όποτε και αν συμβαίνουν στον οποιονδήποτε, στην οποιαδήποτε. Αν ήμουν καλή νεράιδα θα τις εξαφάνιζα με το μαγικό ραβδάκι.
    Καλό απόγευμα, φιλιά χαμογελαστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ γιαγιά Αντιγόνη. μακάρι να είχαν όλοι την κατανόηση της Αρετής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είδα τον τίτλο "επέτειος" αλλά δεν φαντάστηκα ότι θα ήταν μια τόσο πικρή ιστορία!Τι θα πει ο κόσμος,πως θ μας σχολιάσει η κοινωνία...!
    Μπράβο στην Αρετή,όνομα και πράγμα.
    Να είσαι καλά Αντιγόνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ζηλεύω την Αρετή, δεν ξέρω αν θα χα το κουράγιο να φερθώ έτσι στον γιο μου, όσο φταίχτης κι αν ήταν!
    Ισως γιατί δεν έχω ζήσει όσα έζησε αυτή.
    Ισως αν τα χα ζήσει να σκεφτόμουνα διαφορετικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι πεθερά!!!
    Μου θύμισε τη συχωρεμένη τη δικιά μου που έλεγε στον άντρα μου πως αν ποτέ με στεναχωρήσει, το μέρος μου θα πάρει το δίχως άλλο και όχι του γιού της! Ευτυχώς δεν ήρθε ποτέ αυτή η ώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "και όποια απόφαση να πάρεις εδώ είμαι εγώ να σε στηρίξω", τό'πε και τό'κανε η Αρετή. Αυτες οι Ιστορίες Γυναικών σου Αντιγόνη, στην καρδιά χτυπανε.

    Υ.Γ. Δεν χρειαζεσαι να δώσεις απαντήσεις, τι απαντησεις να δώσεις; Ό,τι ήταν να μας πεις το λες στις ιστορίες σου, εγώ έτσι νομίζω. Εμείς τωρα μπαίνουμε στο τετράδιό σου και αφήνουμε, όπως στα παλιά λευκώματα, τις δικές μας σκέψεις.
    Υ.Γ.2. Ζείδωρον,
    (δεν θα παρεξηγηθείς ελπίζω) διαφωνώ. Δεν είναι πικρη η ιστορία, το τελος της την κανει να λαμπει. Εχει πικρες στιγμές, πικρα χρόνια αλλα αυτή η γυναικεία, ανθρώπινη δύναμη στο τελος, πώς τα αλλαζει όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δεν χρειάζονται οι απαντήσεις Αντιγόνη...
    αρκεί που βάζεις τα ερωτήματα...-:))
    σ' αγαπάω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τοσο δυνατο και αληθινο κειμενο , οπως η ιδια η ζωη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πεθερά απίστευτη! Πρώτα Άνθρωπος...
    Πολύ ωραία ανάρτηση γιαγιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να ταν όλες οι πεθερές "Αρετή"!!! Πόσες γυναίκες θα είχαν σωθεί! Τα φιλιά μου Γιαγιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πόσα, αλήθεια,ζευγάρια δεν προσποιούνται;Πόσα ζευγάρια δεν βρίσκουν το θάρρος να δουν την αλήθεια κατάματα και δεν χωρίζουν όσο είναι καιρός, χωρίς να υπολογίζουν τους απέξω; Απομακρύνονται σιγά-σιγά και χωρίς να το καταλάβουν φτάνει μια μέρα που ..είναι πλέον δυό ξένοι. Πιστεύω ότι, κατά κανόνα,οι καταστάσεις που δημιουργούνται δεν είναι αξεπέραστες, απλώς λείπει ο διάλογος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Mεγάλη καρδιά η πεθερά έχει μια θέση για τον καθένα τους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τι έκανε λέει? Δεν υπάρχνουν Αρετές...τώρα πως ξέμεινε αυτή..!?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γράφεις πολύ συγκινητικά Γιαγιά Αντιγόνη...! Πολλές οι ζωές, οι περισσότερες που χάθηκαν έτσι..τέλος πάντων,,ποτέ δεν είναι αργά.
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ποσο θα ηθελα να ειχα μια τετοια πεθερα,πραγματικα ομως...καλο βραδυ Γιαγια Αντιγονη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Antigoni mou,

    Kalo Mina!
    Oti ki an egrapsa, prin, gia kapoio logo tou internet, xa8ike!

    Mono na pw oti gia apofaseis toso dyskoles,
    tipota den einai efkolo!
    Xreiazetai dynami ki
    aftopepoi8isi...

    Se sygxairw gia to evais8ito 8ema sou.
    Se filw,
    Yiwta
    astoriani
    NY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αχ αυτοί οι δύο ξένοι σε πόσα σπιτικά υπάρχουν....Ενα κόμπο έχω στο στήθος Αντιγόνη από την στιγμή που διάβασα το κείμενό σου......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. "χα τον κόσμο!".
    Που συνήθως δε νοιάζεται ούτε στηρίζει. Μόνο κρίνει και κατακρίνει. Αυτή είναι η εύκολη λύση για να ξορκίζουν όλοι τους δικούς τους φόβους! Σα να μην ειναι "κοινή η τύχη και το μέλλον αόρατον" για όλους.
    Η Αρετή έγινε έτσι, γιατί έχει κι η ίδια πονέσει, αλλά είναι πολύ πολύ σπάνια δυστυχώς. Εξαίρεση! Άρα, τα ερωτήματα παραμένουν, είναι σε εκκρεμότητα πάντα. Οι απαντήσεις μόνο μέσα μας είναι. Όσο επώδυνα και να προκύπτουν, τις βρίσκουμε, αν εμείς έχουμε δύναμη.
    Σε φιλώ, Αντιγόνη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δεν ξερω...Δεν ξερω...Τα χασα...!!
    Οταν εδιαβασα, αμεσως σκεφτηκα...!!
    ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΕΤΕΣ...!!
    Τωρα πως ξεμεινε αυτη...

    Μετα ομως...
    Μετα σκεφτηκα...
    "ευκολο...Να καταδικαζεις την ταμπελλα..."Η κακια πεθερα..."!!

    Ομως...
    Παντα υπαρχει ΚΑΙ το σωστο...!!
    Ξαναδιαβασα...Και ειδα...
    "συνταξιουχος διδασκαλλισσα.."
    ...................................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πόση γενναιότητα θέλει αυτή η στάση;

    Καλύτερα να μη φτάνει κανείς ως εκεί το κουμπί που γυρνάει είναι η συγκάλυψη που συντηρεί την εικόνα προς τα έξω και αδιαφορεί για το μέσα. Ας μη του επιτρέψουμε ποτέ να γυρίσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δεν ξέρω αν είχα ποτέ την αρετή και τη δύναμη της Αρετής. Εύχομαι τουλάχιστον να έχω την κρίση της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Όλες οι ιστορίες σου είναι διδακτικές, χρήσιμες για τη ζωή. Να 'σαι καλά γιαγιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αχ βρε Αντιγόνη μου τι μας κάνεις!!!

    Καλε στη Ρώμη πήγε;

    Είδα το επέτειος και ξαφνιάστηκα
    είπα...μπράβο Αντιγόνη!!!
    (1 Απριλίου "Εθνική Επέτειος"!! στη Κύπρο!)
    Αλλα μην σκας καλύτερο ήταν αυτό που
    μας έβαλες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Νομισα γιαγια οτι καποια επετειος θα ειναι :) αλλα βλεπω μια λυπημενη ιστορια.
    Καλό μήνα Απρίλη απο αυριο.
    Να έχουμε έναν υπέροχο ανοιξιάτικο μήνα
    γεμάτο υγεια χρώματα κι αρώματα λουλουδιών!
    Ενα μήνα με διάθεση χαρούμενη και σκέψεις αισιόδοξες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Τι να πω! φανταστική γυναίκα !!
    Καλό μήνα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μακαρι να ειχαν ολοι πεθερες σαν την Αρετη...Αγαπημενη μου Αντιγονη μου ελειψες...θα σου στειλω μεηλ τις επομενες μερες ...ευχαριστω για τις ομορφες ευχες σου.Σου ευχομαι καλο μηνα να εχεις.Σε φιλω γλυκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. μα τι λες τώρα τάγραψες όλα πριν , δανεική αγάπη ........., νάσαι πάντα καλά και να γράφεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. «ο φόβος μου έθαψε τη ζήση»
    μα τι πρόταση!!
    Τα φιλιά μου Γιαγιάκα μου!
    xo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Aχ,Αντιγόνη μου,πόσο με συγκινείς με αυτές τις ιστορίες ζωής,μαθήματα ζωής.
    Η μάνα-πεθερά,τι να πω,υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι;Τη δική μου την έχασα πολύ νωρίς-ήταν πολύ καλή,μα βασανισμένη-μόλις τέσσερα χρόνια από το γάμο μου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Πόσες πεθερές σαν την "Αρετη" υπάρχουν;
    Όταν η μητέρα είπε στις νύφες της πως σε ότι συμβεί θα παίρνει το μέρος τους δεν την πιστέψαν.
    Χρειάστηκε μια μικρή αφορμή για να δουν οτι το εννοούσε.Δεν υπηξρξε δεύτερη φορά.
    Εμείς ,οι γιοί της κουβαλάμε αυτό μέσα μας -αν ποτέ κάνουμε οτιδήποτε κακό στις κοπέλες θα το βρούμε απο εκείνη πρώτα.
    Η δικαιοσύνη της γυναίκας που θυσίασε το εγω της για την εικόνα της οικογένειας στον κόσμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Aντιγόνη μου, με γέμισες συναίσθημα!
    Καλό μήνα γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Τα καλύτερα , τα πιο αισθαντικά μπεστ σελλερ, τα διαβάζω εδώ!Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. NONA MOY ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ..
    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ηρωίδα μου από σήμερα η Αρετή!Αρκεί να μη μείνει στο τετράδιο.Να ζωντανέψει από όσες βρεθούν στη θέση της! Και "στον κόσμο" να δώσουμε επιτέλους τη θέση που του πρέπει:"Στα παλιά μου παπούτσια στα τελείως παλιά
    όλα αυτά που τρυπάνε τα φτωχά μου αυτιά
    η ζωή μου μ'αρέσει όταν βάζει ξανά
    τα παλιά της παπούτσια τα τελείως παλιά"
    Καλό ξανθό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Υποθήκη έβαλε η ηρωίδα σου την προσωπική της ζωή για να εξασφαλίσει την έξωθεν καλή μαρτυρία της οικογένειάς της .

    Αυτό δεν είναι Αγάπη. Δεν είναι θυσία στην υπηρεσία καμιάς Αξίας.
    Είναι λαθεμένη στάση Ζωής. Ήταν πάντα.Είναι ακόμη και σήμερα δυστυχώς από μερικές γυναίκες.

    Μια "Αρετή" χρειάζεται να περάσει μέσα μας-και θέλει τόλμη- να μας μάθει, αν μη τι άλλο να σεβόμαστε τον εαυτό μας, σαν συζύγους, σαν μητέρες, σαν γυναίκες και κυρίως σαν ανθρώπους.

    Μια αυξημένη δόση θαυμασμού κι από μένα ανεπανάληπτη Αντιγόνη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Καλό κήνα! Οι απαντήσεις υπάρχουν πάντα μέσα μας, ακόμη κι αν τα χείλη δεν καταφέρουν ποτέ να τις προφέρουν...
    Πόσες γυναίκες έφυγαν, αλήθεια, απ' τη ζωή προσμένοντας μιαν Αρετή με ένα εισιτήριο ή έστω, ενα καλό λόγο στο χέρι και στη ματιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Εύχομαι, όταν με το καλό ερθει σε ηλικία γάμου ο γιός μου να μην φερθεί σαν τον γιο της Αρετης, εαν όμως το κάνει θέλω να πιστεύω ότι θα είμαι εκεί και θα σταθώ σαν την Αρετή !!!!


    Καλημέρα Αντιγονάκι μου και ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Καλό μήνα γιαγιά Αντιγόνη!!!
    Οι ιστορίες σου μιλούν μέσα στην καρδιά.
    Κι όμως υπάρχουν τέτοιες πεθερές, σπάνιες....αλλά υπάρχουν!!!

    Ελπίζω απλά να είσαι καλά και πολύ απασχολημένη με τα εργόχειρά σου ή τα γραπτά σου, γι' αυτό να μην δίνεις απαντήσεις.
    Πολλά-πολλά φιλιά, Άννα,
    από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Γιαγια Αντιγονη χαιρεται, τι ν'απαντησεις, το διηγημα σου ητανε και απαντηση, να εισαι καλα και παντα τετοια διηγηματα, τα χρειαζομαστε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Καλό μήνα Αντιγόνη...
    Μάλλον οι νύφες θα πρέπει προτού
    παντρευτούν να εξετάζουν και το
    ποιόν της Πεθεράς,εκτός από αυτό
    του Ανδρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Γιαγιά Αντιγόνη!
    Διαβάζω το τετράδιο σου, βασανιστικές περιπέτειες απίστευτης ωμότητας, παλαιά σκουριασμένα μυαλά.
    Ευτυχώς που το women’s liberation μας έφερε την αλλαγή ώστε σήμερα να θεωρείται φυσικό η ανύπαντρη μητρότητα, ή με άλλα λόγια η γυναικεία απελευθέρωση…


    Gabriel

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
    ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΤΑ ΠΟΙΑ ΜΕΡΙΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗ Ή ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΔΥΝΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
    ΑΓΓΕΛΙΚΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ψυχάρα η Αρετή!
    Πόσες αλήθειες κρύβει μέσα του,
    το κείμενο σου! Πόσο πόνο!
    Πόσα δάκρυα! Με συγκίνησες!
    Καλό μήνα εύχομαι!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Συγκλονιστικά αληθινό!
    Τι να πείς για την ζωή που γλιστρά και δεν έχεις το θάρρος να κρατήσεις λίγες ευτυχισμένες στιγμές!

    Καλό μήνα με φιλιά θαλασσινά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί άνθρωπος με τόση κατανόηση και τόση δικαιωσύνη. Εκπληκτικό και γενναίο!!!!!
    Φιλιά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Πόσες διαφορετικές οπτικές στο υπέροχο αυτό κείμενο!!! Μ' άρεσε και το συμβολικό όνομα της ηρωίδας: "Αρετή"! Καλό Μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. "Δανική αγάπη δεν στεριώνει.. γκρεμίζεται.. και τα συντρίμμια δεν σου αξίζουν… "

    Αυτό τα λέει όλα.. Αχ γιαγιακα μου μια τεραστια σου στελνω και απειρα μα απειρα μαρουλοφιλακια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Λίγες εώς ανύπαρκτες οι Αρετές σήμερα. Αυτό το έιπατε οι περισσότεροι, φίλοι μου!
    Αλλά πόσες πολλές οι Έλσες!!!
    Νομίζω οτι η γυναικεία φύση είναι συνυφασμένη με την υπομονή, μια υπομονή όμως που φτάνει σε όρια, πιάνει τοίχο και άντε να ξεκολλήσεις μετά!!!.
    Η Γυναίκα θα είναι ή άγγελος ή διάβολος... μέσος όρος δεν υπάρχει!
    Υπάρχει;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Γιαγιά Αντιγόνη καλημέρα!!

    Ευτυχώς που βρέθηκε η άγια αυτή γυναίκα...Αρετή το όνομά της και βοήθησε την κοπέλα να ζήσει επιτέλους!!!

    Μακάρι να υπήρχαν κι άλλες τέτοιες γυναίκες και θα είχαν λυθεί πολλά προβλήματα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Τώρα το διάβασα... Δεν είχα προλάβει... Το διάβασα φωναχτά να ακούει κι η μάνα μου... Δύσκολα διάβαζα με τον κόμπο να μου πνίγει τον λαιμό και τα μάτια να θολώνουν... Κάθε φορά η αφήγησή σου με αφήνει αποσβολωμένο με την ομορφιά της.... Είσαι ονειρεμένη συγγραφέας... Ονειρεμένη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή