Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Πείτε μου καλέ!!!!!

Γύρω στις δώδεκα συγκεντρωνόμαστε τα «κορίτσια» στο καφέ-Αντιγόνη.
Έχετε κρυφακούσει συζητήσεις καλοστεκούμενων μεν, γιαγιάδων δε;
Χάνεται!
Με το τι κάνεις; αρχίζει η περιγραφή πόνου στο γόνατο, αυχένα, γοφού και λοιπόν σημείων. Καφέδες, κουλουράκια κανέλας, σοκολάτας, του πλησιέστερου φούρνου  επί το πλείστον!
Πότε ανοίγονται οι τσάντες και βγαίνουν τα μαγικά χαρτιά δεν καταλαβαίνω..
-Πόσο ζάχαρο έχεις; Εμένα να δεις!
Διαγωνισμός χοληστερίνης, γλυκεριδίων και αναδεικνύεται η νικήτρια!
Τις τελευταίες μέρες προστέθηκε η κουνιάδα της Μαίρης.
Εξαιρετική κυρία το καλό να λέγεται.. ήρεμη, γλυκιά, μελιστάλακτη…
Και εδώ αρχίζουν οι «ενοχές» μας.
Η τέλεια σύζυγος, μάνα, γιαγιά, συμπεθέρα, κουμπάρα…
Οση ώρα περιέγραφε ιδανικές καταστάσεις από το μεγάλωμα των παιδιών της άρχισε το πρώτο εγκεφαλικό.


Τι μάνα ήμουν;


Γιατί φωνάζαμε;
Γιατί τσακωνόμαστε;


Τι μάνα ήμουν καλέεεε;;
Φανταζόμουν τα τέλεια δωμάτια των αγοριών της και ίδρωνα..
Γιατί στο αγορίστικο δωμάτιο σε καθημερινή βάση περνούσαν τα βομβαρδιστικά;
Μια θερμή παράκληση έκανα να βγάζουν τα αθλητικά στην μπαλκονόπορτα..
Την επομένη ψάχναμε στον ακάλυπτοt το αριστερό Nike. H συνηθισμένη κίνηση   ήταν το τίναγμα με το πόδι και όπου φτάσει…
Τα νερά στο μπάνιο να βρίσκουν το χαλί του διαδρόμου….
Ο μεγάλος είχε το βίτσιο του διαβάσματος.
 Ο «άσωτος» της χωρίστρας. 
Η μικρή κάπου ενδιάμεσα.
Οι μουσικές  φουλ σε μίξη.
Η κουζίνα με όλα τα καλά πεταμένα στους πάγκους…
Εκεί που έλεγα άντε μεγάλωσαν, αφήνοντας τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και με το βήμα στην τριτοβάθμια, η αναμπουμπούλα ανέβαζε τον πήχη.
Στις Σαββατιάτικες εξόδους είχαν βγει οι ντουλάπες λες και θα περιμέναμε το μάστορα να βάψει.   
Νεύρα, ερωτικές απογοητεύσεις που να μη τολμάς να πεις κουβέντα!


Τι μάνα ήμουν καλέεεε;;;

Πείτε μου, μόνο στο δικό μας σπίτι γινόταν;

62 σχόλια:

  1. Και στο δικο μας, και στο δικό μας!!! Ακόμη θυμάμαι την μητέρα μου να προσπαθεί να μας βάλει σε τάξη!
    Πολλά χαμόγελα, φιλιά και μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά,
    Χριστίνα από Κατερίνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντιγόνη μου μην μου λες τέτοια, γιατί τώρα αρχίζω να προβληματίζομαι τι μάνα είμαι κι εγώ!!
    Δεν θέλω να περιγράψω τις δικές μας καταστάσεις, γιατί ... ντρέπομαι, άσε θα στα πω ιδιαίτέρως κάποια φορά χα χα χαα!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ααα, δεν ξέρω τι λες Αντιγόνη, εμενα πάντως με έκανες να νιώθω λιγότερο ένοχη για τα "λαθη" που έκανα και τα βλασταρια μου τα συμμαζευω και δεν συμμαζευονται τα άτιμα. Αφού ήταν ετσι και σε σενα, τι δηλαδή, εγώ θα τη γλύτωνα; Νασαι καλα Αντιγόνη μου γλυκειά, μάστερ στην απενοχοποίηση των φιλεναδων σου έχεις, να το ξέρεις.

    Σε φιλώ πολύ-πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχαχα!! Τι λές βρε Αντιγόνη ?
    Ελα στο δικό μας να δείς τι γίνεται !!!!!
    Η Τιτανομαχία σε νεότερη έκδοση !!!!
    Από δώ οι Τιτάνες και από εκεί οι Γίγαντες !!!
    Και όποιον πάρει η κάλτσα στο κεφάλι !!!!
    Καλησπέρα Αντιγόνη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαν ευτυχία μου ακούγονται όλα αυτά.
    Αν δεν ήταν έτσι τι θα λέγαμε;;

    Φιλιά θαλασσένια στις ταλαιπωρημένες :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωραιο καφε πινετε καλε, μπορω να κλεισω ενα ραντεβου για την ερχομενη Δευτερα;
    θελω μονο εξεταση χολιστερινης και καμπυλη ζαχαρου....χα!χα!

    Οσο για το "τι μανα ησουν;"
    ΑΠΛΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ!!!
    και μην ακουω αυτα τα δηθες εμενα τα δικα μου μαζευουνε τα ρουχαλακια τους; ασε τωρα ιδεα της ειναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξεχασα να συμπληρωσω στο πεταγμα των παπουτσιων το χειροτερο μου ειναι ρε παιδια αυτη η ποδαριλα. Απα πα!!!
    καθε ποτε τα πλενουν τα ποδια τους;
    τι σοι νοικοκυρα ειμαι; χα!χα!

    Η μεση καλα;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Α!!! Εγω πια τους αποχαιρέτησα και έχω μία τάξη ...τι να σου πω!!!
    Ασάλευτα είναι όλα! Πιο ήσυχα και τακτοποιημένα και απο νεκροταφείο...χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τα ίδια και απαράλαχτα...
    Που να κάθομαι να της μαθαίνω και να του μαθαίνω. Εκεί που θα συγχίζομαι και θα είμαι στριμμένη μάνα, τα κάνω μανι μάνι και τελειώνω; Το αποτέλεσμα γνωστό!
    Μα αφού έχουν διάβασμα τα παιδιά, όλα τα άλλα θα τα μάθουν μετά. Το διάβασμα όμως δεν τελειώνει ποτέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κι εμείς μια από τα ίδια! Οσο για την τέλεια σύζυγο, μάνα κλπ κλπ, όπου ακούς πολλά κεράσια λέει μια παροιμία... :))))) Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αντιγόνη μου!!!
    Πόσο νοσταλγώ αυτες τις καταστασεις με τα κοριτσάκια μου....
    Μακάρι να τις ειχα κοντά μου καθε μέρα
    κι'ας γινόταν το σπιτι βομβαρδισμένο τοπίο
    ουτε που με νοιάζει τώρα πιά...
    Τις γιορτές που μαζευτηκαμε και πάλι σαν οικογένεια συν κάποιους φίλους
    που μούφερε η μια κορη μου απο Πάτρα
    γινοταν χαμος...αλλα περάσαμε
    υπέροχα..ειχε γεμισει απο χαρουμενες φωνές και γέλια κι'ας
    γινόταν το σπιτι ανακατεμενος ο ερχόμενος...
    Τώρα που εμεινα και πάλι το σπιτι
    είναι ναι μεν σικ...αλλά σκετο νεκροταφείο ....τι να το κανω αν ειναι ολα σε τάξη....
    Μου λειπουν ηδη οι φωνες τους ,τα γέλια τους και η ΑΚΑΤΑΣΤΑΙΑ που επικρατούσε με τόσα ατομα που ειμασταν...χαχαχα!!
    Σου εύχομαι ναχεις ενα ομορφο σ/κο!!
    Σε γλυκοφιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Άσε Αντιγόνη!!Να είσαι καλά που τα έγραψες και με έκανες να γελάσω. Ουφ! ανακουφίστηκα!!Νόμιζα και γω πως έχω χάσει τον έλεγχο...
    Φιλιά καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγώ μέχρι πριν ένα χρόνο είχα την μπάλα στη δική μου περιοχή....τώρα που κλείνει τα 15 ο μεγάλος...να μας κλαίνε οι ρέγγες...
    Ενα βήμα πριν το εγκεφαλικό είμαι...τα μικρά θα έχουν καλό δάσκαλο....ή που θα μου σαλέψει ή που θα αρχίσω να γίνομαι αναίσθητη....Αλλιώς δεν τη βγάζω καθαρή...χεχεχε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΜΑΝΑ ΕΙΣΑΙ...

    Αφου ανοιγουν οι ...πορτες των δωματιων...

    Δεν τρεχει τιποτα...

    Οχι...Εξετασεις δεν κανω...

    Με κυνηγαει η μαρικουλα. αλλα...
    Θα παω...
    Θα παω...

    Απο Δευτερα...

    Θα παω στο γιατρο...
    θα κανω διαιτα...[καθομαι κι ολας και..φουσκωνω..]
    Θα κοψω το καπνισμα...[σαν την Κουλα..]
    Θα περπαταω, μια ωρα την ημερα...
    Θα κοψω τα γλυκα...
    Θα...
    ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. χαχαχα!!! Έχω τόσο καιρό να επισκεφτώ το σπιτάκι σου, όμως πάντα με κάνεις να χαμογελάω... Μην ανησυχείς... Όλα τα σπίτια με παιδιά έτσι είναι... :)
    Σιγά και μην ήταν τόσο τέλεια όσο τα περιέγραφε η... κιουρία... :p

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπημένη Γιαγια Αντιγόνη, πέρνα απο το http://cookingwithriri.blogspot.com/
    εχω κάτι για σένα!!!!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ε!!και γω τότε δεν ήμουν καλή μάνα.καλέ πόλεμος καθημερινός γινόταν,εκτός από την κόρη που δεν ήθελε να της ανακατεύουν τα πράγματα.(Παρθένος γαρ).πάντα λυπόμουν αυτά τα τακτικά παιδάκια,υποψιάζομαι πως δεν έπαιξαν ποτέ για να μην λερωθούν.φιλιά,καλό σκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. πέθανα στο γέλιο!!!!!!!!!!!!!!!!

    γελούσα τώρα σαν χαζή μόνη μου στο σαλόνι, αφού σηκώθηκε ο γιος μου που είχε πέσει να κοιμηθεί γιατί νόμιζε κάτι έπαθα!!! άντε καλέ!! δεν βλέπεις??? όλοι έτσι είμαστε

    Το συμπέρασμα: είμαστε πολλοί!! αλλά είμαστε σκόρπιοι!!

    Φιλιά πολλά Γιαγιά Αντιγόνη! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Aντιγόνη,μάλλον το ίδιο πρέπει ν΄αναρωτηθώ.
    Έχω και κορίτσια-ένα δωμάτιο και τώρα ακόμη σαν βομβαρδισμένο:ρούχα,παπούτσια,πυζάμες,χτένες,βούρτες,είδη μακιγιάζ,ένας αχταρμάς.Όταν τις επισκέπτομαι,κάτι πάνε να μαζέψουν,αλλά τίποτα δε γίνεται.
    Να σου πω κι εγώ είμαι λίγο χύμα,πρεσβεύω ότι το σπίτι είναι να μας εξυπηρετεί και όχι το αντίθετο.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Σε βρισκω μια κανονικη μαμα! Οπως η δικη μου :)


    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Kαλημέρα Αντιγόνη μου.

    Καλέ, εμένα περιγράφεις, που όσο και να προσπαθώ, κι όσο και να προβάλλω (γκουχ, γκουχ, με διακριτικότητα) τις υπηρεσίες μου, μπας και φιλοτιμηθούνε να προσέχουνε, ακούω τη μόνιμη επωδό (σίγουρα με χιουμοριστική διάθεση αλλά την ακούω):
    -Μάνα,είσαι εσύυυυ;
    Και συμπληρώνεται η φράση με ό,τι δεν τους αρέσει, ό,τι έκανα ή δεν έκανα, ό,τι παρέλειψα...
    Και την ίδια στιγμή ξέρουν ότι εκείνοι τα έχουν κάνει όλα ..γης μαδιάμ.

    Ας έχουν την υγειά τους κι ας σκορπίζουν. Κι ας την έχουμε κι εμείς, να σηκώνουμε όλα τα βάρη τους, να τους προσέχουμε όσο γίνεται, να τους στηρίζουμε στα δύσκολα κι ας τους τα λέμε από εδώ...

    Μεγάλη αγκαλιά για συμπαράσταση στην ακαταστασία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πείτε μου, μόνο στο δικό μας σπίτι γινόταν;
    ΧΑ!ΧΑ! πίστεψε με δεν θέλεις να ξέρεις!

    Xμ! ωραίο το καφέ!!!
    Ποτε είπες μαζεύεστε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τι γιός είμαι καλέεεε;;; Η μόνη διαφορά, οτι η δύσμοιρη μάνα εψαχνε το δεξί Puma!!

    Να 'σαι καλά γιαγιά Αντιγόνη! με κανες και γέλασα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αξίζουν καταγραφή όλες αυτές οι ιστορίες! Χεχε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Στο δωμάτιο τους πάντα βάζουν τα παιχνιδια στη θέση τους. Παιζουν κάτι και μετά το μαζεύουν και το τοποθετουν προσεκτικά στο ραφι. Η ντουλάπα τους είναι τακτοποιημένη κατα χρωμα και βάζουν ηλεκτρική μονα τους μερα παρα μέρα. Τα παπούτσια τα βγάζουν έξω από το σπίτι και φυσικά τα καθαρίζουν καθε μέρα από τα χώματα. Δεν τρέχουν μέσα στο σπίτι και δεν ουρλιάζουν....
    ΞΥΠΝΑΑΑΑΑ ΚΑΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!! ΞΗΜΕΡΩΣΕ!
    Αντιγονάκι μου, ας είναι μόνο αυτά τα προβληματα που θα μας φερνουν τα παιδιά!!!! Και στην τελική αν δεν είμαστε και η σουπερ μαναδες τι έγινε;Δεν υπάρχει επαγγελματίας γονιος..ερασιτέχνες είμαστε και μαθαίνουμε!
    Σε φιλώ ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλημερούδια Αντιγόνη μου, καλημερούδια "μαμάδες" :)

    Κατ' αρχήν με συζήτηση για εξετάσεις και εγώ "τσιμπάω". Και αφού τις αναλύσω όλες, όλες τις αρρώστιες, ενδιαφερθώ και μάθω για όλες, αρχίζω να φοβάμαι ότι τις έχω όλες ;)

    Όσο για το τι μάνα είμαι...Και βέβαια η καλύτερη μάνα, που θα μπορούσε να έχει η συγκεκριμένη κόρη. Κάθε βράδυ που θα πάει να κάνει το ντους της, της λέω, "Τα ρούχα πέτα τα στο δωμάτιο σου, και όχι μπροστά στην μπανιέρα και γίνουν μούσκεμα με το ντους...". Και το γλυκό μου υπακούει :). Το πρωί τα βρίσκω εκεί ακριβώς που της είπα, στο πάτωμα της κρεββατοκάμαρας της...
    Γιατί να κάνω τον κόπο να επιβάλλω κάτι, που δεν είναι στην φύση της να το κάνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μια χαρά μάνες είστε όλες. Απολαύστε το όπως και να είναι. Πότε αθώοι, πότε υπόλογοι. Να είστε καλά και σεις και τα παιδιά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αν κρινω απο το τι γιαγια εισαι, θα πρεπει και να ησουν η τελεια μανα!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Mια χαρά όμορφο μεγάλωμα είχαν τα παιδιά σου!!!
    Την Καλησπέρα μου!!!
    Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Eχεις δει τζην φωλιά;; χα..χα..όπως το βγάζουν έτσι να μένει;;Μου λείπουν αυτά αντιγόνη..φέτος που η μικρη μου έμεινε και ήρθε όλη η παρεά της να ντυθουν καρναβάλια και γινόταν ξανά ενας χαμός ..και το πρωί μετα το ξεφάντωμα μετρούσα κεφάλια ανάμεσα απότον χαμό..το ΚΑΤΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ!!
    οσο για τη ΜΑΝΑ ΉΣΟΥΝ εεε όπως και γιαγιά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ΚΑΛΕ ΨΕΜΜΑΤΑ ΘΑ ΛΕΕΙ Η ΚΥΡΙΑ.ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ.
    Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ:ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΛΟΝΙ;;;;;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Στο δικό μας σπίτι???

    Εμ... χμ...

    Της καλομάνας το παιδί -σου λέει- το πρώτο να'ναι κόρη!! Δε βαριέσαι.
    Και το πρώτο κόρη και το δεύτερο... και το τρίτο!!

    Ευτυχώς δεν έχουμε ακάλυπτο, ισόγειο είμαστε με αυλές ολόγυρα και τα παπούτσια τα βρίσκουμε σχετικώς εύκολα.

    Πάντως διαρκώς κάτι ψάχνουμε σε αυτό το σπίτι, από το αριστερό-δεξί παπούτσι, το καπέλο, το σκουφί, το κασκόλ, το μολύβι, το τάδε βιβλίο, το τετράδιο...
    Αφού κάνουμε και τάμα στον Άγιο Φανούρη ενίοτε για να βρούμε τα εξαφανισθέντα!! χα χα χα

    φιλιά μανούλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Γιαγιά Αντιγόνη, σίγουρα απ΄τις καλές η καλύτερη!!...φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αντιγόνη μου τα σπίτια είναι για να τα ζούμε κι όχι για να είναι σαν βιτρίνες καταστημάτων άψογες και κενές από ζωή.
    Άσε την κυρία με τα 'τέλεια' παιδιά και σπίτια να νομίζει ότι θέλει.
    Πάω στοίχημα ότι τα παιδιά σου μόνο καλά έχουν να θυμούνται απ'τη μανούλα τους.
    Αρα στην ερώτηση σου "Τι μάνα ήμουν;" θα σου απαντήσω: αγαπησιάρικη, γλυκιά και προπάντων ΜΑΝΑ!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ένα άκρως φυσιολογικό σπίτι! Και στο δικό μας τα ίδια γίνονταν! Μπαλκόνι δεν είχε το δωμάτιό μας, αλλά ό,τι χάναμε, κάτω απ' το κρεβάτι το βρίσκαμε, μετά από λίγη... ανασκαφή. Αλλά όοοολα αυτά, η αδερφή μου τα 'κανε. Εγώ ήμουν ανέκαθεν τακτικό, φρόνιμο, ήσυχο, αξιαγάπητο και συνεσταλμένο παιδάκι! χιχιχιχιχιχιχιχιιχχιιχχι!

    Φιλάκι σνουπικόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ελα που'χεις παράπονο!
    Ενα από τα ίδια μόνο που ο ένας μάζευε τον αλλον και γινόταν το έλα να δείς ώσπου χώρισαν ο καθένας τον δρόμο του.
    Τώρα τα γλυκά και τις πίτες τις κατεβάζουμε εμείς και να τα κιλάκια και να τα ζάχαρα!

    Μικρά παιδιά μικρά βάσανα!

    Καλό ΣΒΚ να'χεις με τις παρέες σου και φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. καλή μου...

    τρελή είσαι??? χαχαχα

    όλα τα φυσιολογικά τα σπίτια έτσι είν αι,έτσι θυμάμαι με τρία παιδιά στο πατρικό μου κι έτσι -και χειρότερα- με δύο τώρα στο δικό μου

    καλά να'μαστε να νευριάζουμε και να συμμαζεύουμε και πάλι χάλια να'ναι lol

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. χα χα χα Γιαγιά πολύ απολαυστική ανάρτηση και σου εγγυόμαι οτι αυτά γίνονται σε όλα τα σπίτια....Πέρασε και απο το ιστολόγιο μου σε περιμένει ένα βραβείο!!! http://skeftomaiaraiparho.blogspot.com/2011/01/m.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ...ΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΛΙ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΠΗΓΗ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΩΝ.......
    ΚΑΘΩΣ ΔΙΑΒΑΖΑ ...ΕΣΚΑΓΑ ΚΙ ΕΓΩ ΛΟΞΑ ΤΟ ΓΕΛΑΚΙ ΜΟΥ...ΚΑΘΩΣ ΜΟΥ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΟ ΝΟΥ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΕΙΡΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣΣΣΣΣ!ΣΕ ΦΙΛΩΩΩΩΩ!'
    ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ..ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ Η ΓΙΑΓΙΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ... Ο ΧΑΜΟΣ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΘΑ ΠΩ...
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΟΝΑ ΜΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Καλή χρονιά γιαγιάκα!!Με πολλές ευχές και όνειρα!!Μαμά δεν είμαι ακόμα,αλλά και στο δικό μου σπ'ιτι συνέβαινε!!Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Σε όλα τα σπίτια!
    Και είναι εικόνες όμορφες.
    Η καλύτερη μάνα ήσουν, είμαι σίγουρη. Και οι καυγάδες μες το πρόγραμμα είναι και τα παιδιά πάντα το καταλαβαίνουν. Επίσης έχουν και τα παιδιά τις δικές τους ενοχές είτε για τις λάσπες στο χαλί μετά τη βροχή είτε για το "άσε με μάνα".
    Στις οικογένειες όλα συγχωρούνται ακόμα κι όταν είναι άηχες οι συγγνώμες.
    Φιλιά γιαγιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ελα να δεις το δικό μου να πάρεις κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Αααα τέλεια! Ταιριάζω ταιριάζω στο γκρουπάκι των 12. Εχω να πω κι εγω για γόνατα και ρευματικά, τι καλα! Λοιπόν θα κλείσω θέση το καλοκαίρι που θα κατέβω στο πρώτο γκρουπάκι και θέλω απαρτία παρακαλώ χαχαχα.

    Εμείς στο σπίτι μας δωμάτια αγοριών δεν είχαμε μοναχοκόρη γαρ και ανευ παιδών δικών μου εκ των υστέρων. Αλλά το βομβαριδισμένο τοπίο ήταν στην δική μου νεανική κρεββατοκάμαρα. Με την μανούλα μου είχαμε μιά λατρεμένη τέλεια σχέση εκτός.....από τις στιγμές που σκοτωνόμασταν και κλείναμε πορτοπαράθυρα γιά να μη βγούμε βούκινο στη γειτονιά. Μην ανησυχείς. Ετσι είμαστε όλοι εμείς οι απλοί (χαχαχα) μη τέλειοι άνθρωποι. Φιλάκια και καλή σου νύχτα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ωραίες κουβεντούλες έχετε Γιαγιά με τις φιλενάδες..:)

    Α καλά μην νομίζεις ..παντού τα ίδια γίνονται. Σε όλα τα ''καλά'' σπίτια..χιχι.. Εμένα ο μικρός μου (10,5 ετών) βγάζει την μπλούζα του και την αφήνει στην τραπεζαρία..χιχι.. τι να πεις? Παιδιά!
    Δεν πειράζει..έτσι είναι ζωντανά τα σπίτια με τα παιδιά..έχουν ζωή και ακαταστασία :)

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Αντιγόνη μου γλυκειά, αν και νεώτερη στον χώρο του blogging, μετά το 3ο μου βραβείο θεωρώ ότι ήλθε η σειρά μου να δώσω κι εγώ κανένα.

    Σε περιμένει λοιπόν στο blog μου ένα χειροποίητο βραβείο γιά την σοφία που εκπέμπει το "σπιτικό" σου.

    Καλή Κυριακή σε όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Μια χαρά μανούλες ήμασταν!!!!!!Οχι που θα ουρλιάζαμε όλη μέρα! Και σε τι θα ωφελούσαν οι υστερίες? Ορίστε μεγάλωσαν και έφυγαν από το σπίτι.Τα δωμάτια πλέον σε πλήρη τάξη αλλά μουγγά !Τα κρεββάτια τσιτωμένα και τα μαξιλάρια στη θεση τους! Ε καί?? Προτιμώ την αταξία και τις γλυκές φωνούλες των!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. καλε και που δεν γινονται αυτα???χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Χαχα τι γινόταν; απλά της πουτάνας!! και εδώ μιλάμε για κορίτσια,στοίβες τα ρούχα στην καρέκλα.......
    Τώρα, όλα στοιχισμένα τέλια,τι να το κάνεις,τη θέση τους πήραν τα γατιά, με άλλο μπάχαλο διαφορετικό!!
    φιλιά καλημέρας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Σαν φυσιολογικές σκηνές καθημερινής οικογενειακής ευτυχίας μου ακούγονται αυτά. Υπάρχει σπίτι που δεν αναστατώνεται όταν μέσα σε αυτό μεγαλώνουν παιδιά και ζωντανοί άνθρωποι;
    Προσωπικά δεν πιστεύω στα τέλεια σπιτικά, κάτι μου βρωμάει..;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. χαχαχα Γιαγιά μου, μήπως ζούσες στο σπίτι μου??? πιο καλά δεν μπορούσες να το περιγράψεις! Στο blog μου σε περιμένει ένα βραβείο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. τη φαντάζομαι να περιγράφει πόσο "τέλεια" ήταν όλα και μέσα σε ένα μουντό συννεφάκι πάνω από το κεφάλι της να παίζει σαν φλάσμπακ η πραγματικότητα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Τι λες γιαγιά???
    Που να δεις στο δικό μας....
    Μέχρι "σε μάγισσες-σε χαρτορίχτρες" τρέχαμε για να γλιτώσουμε από την εφηβεία του αδελφού (για την δική μου ....δεεεν θυμάμαι...)!
    Μια μέρα θυμάμαι (φαντάρος πλέον), ήρθε μεθυσμένος και κάναμε οικογενειακό συμβούλιο (κατόπιν αιτήσεώς του).
    Άρχισε λοιπόν να λέει στον καθένα τα παράπονα.....μπλα-μπλα-μπλα για τον μπαμπά...μπλα-μπλα-μπλα για μένα....και στην κακόμοιρη την μάνα μου:"...κι εσύ όλα να τα έχεις τέλεια πια....δεν θέλω, φτάνει!!!" (βλέπεις δεν είχε να πει τίποτα για την μανούλα).
    Την άλλη μέρα τα συζητούσαμε και γελούσαμε με την μαμά.
    Αν θα άλλαζα κάτι από όλα αυτά.....
    ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ.!!!
    Μακάρι τέτοια προβλήματα να έχουν οι οικογένειες.

    Πολλά φιλιά,
    Άννα, από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Η ομορφιά κι η ζωή που συνεχίζεται!!!
    Όταν την θέση των παιδιών την παίρνουν τα εγγόνια και τρέχεις από πίσω σαν την παλαβή. Ξεχνάς πως σε λένε, το μπλοκ σου τον εαυτό σου ολόκληρο, σε δυό τρυφερές αγκαλιές που τόσο γλυκά αναστατώνουν την ζωή σου. Κι έρχεσαι κι αναρωτιέσαι. Είμαι καλή μάνα και γιαγιά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. εγώ πάντως από τότε πού έχασα τήν δική μου μαμά .. θά ήθελα νά έχω εσένα σάν μαμά . Οπότε αυτό τά λέει ολα ..
    σ,αγαπώ πολύ γλυκιά μου γιαγιά. !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. αυτό που έστειλε Αντιγονάκι μου ήταν αυτό που είπες για τις ντουλάπες!!! χαχαχαχα !!! και ελεγα τι μου θυμίζουν αυτες των παιδιών μου, τώρα κατάλαβα, είναι ετοιμες για βάψιμο !!!!χαχαχ!!!

    καλημέρα Αντιγονάκι μου και καλή βδομάδα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Tην ζω την εφηβεια ΤΩΡΑ.
    Ενταξει ειναι καλό παιδί αλλά μοναχοπαίδι.
    ΚΆΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Τι να πω κι εγώ, που είναι ακόμα μικρά (7 ετών και 4 ετών) και όλη μέρα σκοντάφτουμε σε playmobile δράκους και σε barbie βασίλισσες της μόδας;;;;;; Το τέλειο σπίτι, χωρίς ίχνος σκόνης και η μαμά που τρισευτυχιμένη πλένει πιάτα με το δεδεκάνποντο τακούνι και το τέλειο μακιγιάζ υπάρχει μόνο στις διαφημίσεις! Οποιος έρθει σπίτι μου να έρθει για να δει εμένα και όχι αν έχει σκόνη το σύνθετο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Αυτός είναι ο ρόλος της μάνας....να φωνάζει και να μαλώνει και να συγχωρεί και να αγκαλιάζει....όλα μαζί και ενίοτε ταυτόχρονα.... Ποτέ δεν θα μπορέσω να εξηγήσω τη μεγαλοθυμία της ιδιαίτερα ατσούμπαλης και απείθαρχης μικρής μου, την ώρα που της φωνάζω και τη μαλώνω να αποζητά την αγκαλιά και τη συγχώρεσή μου....Μη σκας λοιπόν, δες τα παιδιά σου τι έχουν εκτιμήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή