Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Γιατί πονάς ψυχή μου;




Τα πρώτα σημάδια τα διέκρινε η μάνα. Κάτι έφευγε από το βλέμμα  της.
Ηταν η σπίθα, η γνώριμη.. μετά το γέλιο που έπαψε να ηχεί,  για να μεταβληθεί σε χαμόγελο…
και αυτό κομμένο στη μέση.. Για τόσο λίγο…
Δεν ήταν έτσι το παιδί της. Είχε ένταση, χαρά, ταλέντο να γίνεται το κέντρο της συντροφιάς..
Και μια- μια οι κλωστές τρίβονταν… το τώρα γινόταν κάτι άλλο.. Τι όμως; Ποιος θα το καταλάβει, θα το ερμηνεύσει, θα το εξηγήσει..
Εκλεισε πρώτα την πόρτα του Πανεπιστήμιου, ήρθε και η σειρά του δωματίου…
Χτύπησε, διακριτικά, με όσο φόβο μπορεί να αντέξει μια μάνα…


Σιωπή…..
Η πρώτη σκέψη γνώριμη.. ουσίες; Πώς να περάσουν την κλειστή πόρτα; Το απέκλεισε. Ηταν και τα σημάδια μη αναγνωρίσιμα…
Από έξω άρχισαν οι φωνές, οι γνώμες, τα βιαστικά συμπεράσματα, οι ταμπέλες.
«Σε εκμεταλλεύεται».. «είναι τεμπέλα».. «κάνει αυτό που θέλει»… «αγρίεψε!»
Παροτρύνσεις, μιας επιπόλαιης ματιάς.. και αυτό πονούσε.
Τις αιτίες προσπαθούσε να αναλύσει και έπεφταν οι ενοχές, σαν δυνατή βροχή στην ψυχή της.
Που δεν μπόρεσε να το δει νωρίτερα..
Που η αγάπη ίσως δεν είχε δοθεί με τρόπο κατανοητό...
Που τα χάδια της δεν έφταναν… που..που..που.. τόσα πολλά και πάνω της όλα.
Ν’ ανοίγουν την πόρτα και να τους διώχνει. Να την πιέζουν και να φωνάζει . 
Το φαγητό πάνω στο γραφείο. Και το κορμί της στο κρεβάτι να μη θέλει να σηκωθεί.
Καχυποψία.. άρνηση.. εγκλεισμός.. επίθεση.. στις άσκοπες προσεγγίσεις.
Οι γνώριμοι που έγιναν άγνωστοι, τα χάδια που αποστρεφόταν βίαια.
Και οι άλλοι να επιμένουν…
Η μάνα θόλωσε, έβαλε τους όρους της:
«Οποιος δεν το αντέχει να απέχει! Είναι δική μου δουλειά να το παλέψω, να το υπομείνω 
να το ψάξω.. Οποιος θέλει να βοηθήσει να ξέρει να σιωπά. Οποιος εναντιωθεί θα γίνει εχθρός μου!»  
Αρχισε να χτυπά πόρτες ειδικών για ψυχικά νοσήματα.
Οι απαντήσεις μπερδεμένες. «Μετεφηβική αντίδραση».
Ωρες συνεδρίας στο κενό από τους ειδήμονες. Φως πουθενά.
 Εκείνη στο σκοτάδι των παραισθήσεων.
Ποιος ν’ ανοίξει την ψυχή της; Ποιος να την πείσει να σηκωθεί, εκτός από τα απαραίτητα;
Κάπου εκεί αρχίζουν οι ρωγμές της οικογενειακής συνοχής να γίνονται ευδιάκριτες, να μεγαλώνουν μέρα τη μέρα.
Καυγάδες των.. υγιών. Διαχωρισμοί, αποστασιοποιήσεις και εμμονές για την λάθος στάση της μάνας.
Μια διάλυση, γιατί δεν ήταν μπορετό να το αντέξουν. Ο πατέρας απών.
Η σωματική αρρώστια ενώνει, η ψυχική διαλύει. Δεν αντέχουν το.. στίγμα. Ψάχνουν να βρουν προγόνους με παράξενες συμπεριφορές να αποδώσουν την «κληρονομιά»..  Ακόμα και εκεί δεν είναι κανείς δικός μας!  Πόση σημασία έχει; 
Η αποσύνθεση έρχεται. Δεν τη ενδιαφέρει, μόνο να γίνει εκείνη καλά.
Πέρασε ο πρώτος χρόνος και ακόμα τίποτα.
Κάποιες σταγόνες στη τροφή με το φόβο της αποκάλυψης.  Ο μεγαλύτερος ήταν αυτός της απόπειρας.
Τέσσερα χρόνια αναμονής. Η διάλυση των σχέσεων είχε έρθει χωρίς επιστροφή. 
Αγωνία που κορυφώνεται, εφιάλτες, ολόκληρα σενάρια να διαδέχονται τα προηγούμενα…
Κάποιο ευλογημένο ξημέρωμα έπεσε στην αγκαλιά της μάνας κλαίγοντας, ζητώντας βοήθεια.
Σαν να που το περίμενε από καιρό, μούδιασε, δεν έπρεπε να πει παρά ένα θα το «ψάξουμε ψυχή μου».
Και το εικοσάχρονο κορμί της έγινε έμβρυο, περιμένοντας την γέννηση του.
Δύσκολη γένα!   
Ανάψαν δεκάδες βεγγαλικά στο πρώτο γέλιο της. Το πρώτο χάδι δυνατότερο και από τον ερχομό της στη ζωή πριν είκοσι τέσσερα χρόνια…
Τα γενέθλια άλλαξαν ημερομηνία!
Οι απόντες επέστρεψαν, δίχως να γίνουν ποτέ το ίδιο σημαντικοί.
Το γέλιο της, η σταδιοδρομία της, η χαρά της ξεπέρασαν τις δυο απόπειρες…..
Ακόμα μετά τόσα χρόνια έχει εφιάλτες.. ψάχνει να βρει το φταίξιμο της…

78 σχόλια:

  1. Οταν ποναει η ψυχη πες μου ποιος μπορει να δωσει σιγουρο φαρμακο;
    Οι αλλοι ετσι κι αλλιως ποτε δεν ηταν απαραιτητοι, αυτο έδειξαν.
    Πες μου πως μπορει μια μανα να καταλαβει το σωστο φαρμακο; τρεμω στην σκεψη καθε μερα που ξυπναω.....δυσκολη η εφηβια και τι κριμα να ξεχναμε την δικη μας ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς τα ψυχικά νοσήματα, πολλοί θέλουν να τα αγνοούν και να τα κουκουλώνουν.
    Ολα τα παιδιά να έχουν υγεία!
    Να χαίρονται την ζωή!!!!

    Δώσε φιλιά στα παιδιά και σε εσένα μια αγκαλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ δύσκολο θέμα έπιασες σήμερα Αντιγόνη μου!Η εφηβική και μετεφηβική ηλικία όπου μπορούν να εμφανιστούν οι ψυχικές παθήσεις δεν είναι καθόλου άσχετες με τα βιώματα των παιδικών χρόνων.Γι' αυτό οι γονείς θα πρέπει από την πρώτη μέρα της ζωής των παιδιών να είναι δίπλα τους και να συζητάνε τα πάντα μαζί τους ανοικτά και χωρίς μισόλογα.Ν' αποκτήσουν την εμπιστοσύνη τους.Δεν είναι εύκολο πράγμα το μεγάλωμα των παιδιών ειδικά στις "σύγχρονες" κοινωνίες.Υγεία,πάνω απ' όλα υγεία για όλο τον κόσμο.
    Καλή Κυριακή να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δύσκολο ερώτημα!!!γιατί άραγε;είσαι περισσότερο ευαίσθητος;είσαι εκτός τόπου και χρόνου;είσαι εγωιστής γιατί οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν; γιατί δεν ανοίγεις αυτή την κλειστή ψυχή;δεν ξέρω.φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται γιαγιά!!Κι εγώ περίπου για το ίδιο θέμα γράφω αλλά με την ιστορία αυτή ανατρίχιασα και κυρίως στάθηκα στην ουσία
    "Παροτρύνσεις, μιας επιπόλαιης ματιάς.. και αυτό πονούσε."

    Μπορείς σε παρακαλώ να μου πείς για ποιό λόγο όλοι έχουν άποψη πάνω στον πόνο σου; Μπορείς να μου πεις γιατί το πρώτο πράγμα που κάνουμε όταν βλέπουμε κάποιον να υποφέρει, είναι να του κολλήσουμε ταμπέλα; Γουστάρουμε να πατάμε πάνω στη δυστυχία των άλλων για να ξεχνάμε τη δική μας;

    Να ναι καλά το κορίτσι, το καταλαβαίνω το νιώθω.Το πέρασα όχι τόσο βαριά αλλά το πέρασα και ξέρω πως είναι.Αν τη συναντάς να της δώσεις τα φιλιά μου κι ας μην με ξέρει και να της πεις πως υπάρχει τουλάχιστον ένας άγνωστος εκεί έξω που ειλικρινά την αισθάνεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Ακόμα μετά τόσα χρόνια έχει εφιάλτες.. ψάχνει να βρει το φταίξιμο της…" επειδή όλα σπουδάζονται εκτός απο το "πώς να γίνουμε σωστοί γονείς"
    τρέμω τα φταιξίματα...
    Καθημερινά ψάχνομαι και προσπαθώ να κανω τα λιγότερα δυνατόν λάθη.
    Σ αγαπώ, οι ευαισθησίες σου μ αγγίζουν βαθύτατα και μου τρυπάνε την καρδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δύσκολο θέμα διάλεξες Αντιγονάκι μου σήμερα......πονάει κάθε μάνα, κάθε γονιό. Προσπαθούμε πάντα να είμαστε σωστοί αλλά ποιο ακριβώς είναι το σωστό δε γνωρίζουμε!!! Κάνουμε αυτό που μας υπαγορεύει το ένστιγκτό και η λογική μας και ελπίζουμε πάντα για το καλύτερο!!!
    Να έχεις μια καλή Κυριακή!!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στα τυφλά βαδίζουμε εμείς οι γονείς Αντιγόνη μου, στα τυφλά...απλώς παρακαλούμε να κάνουμε το σωστό καθε φορά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ζείδωρον:
    Μπορώ να μη συμφωνήσω;
    Αυτό το χτίσιμο της σχέσης πόσο δύσκολο είναι!
    Πόση υπομονή χρειάζεται!
    Ολα τα παιδιά να έχουν στήριξη και αγάπη!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Fortounata:
    Ποιος ξέρει;
    Το δύσκολο είναι στα σοβαρά ψυχικά νοσήματα.
    Δεν ξέρω αν εκεί φταίει κάτι ή οφείλεται σε γονιδιακούς παράγοντες όπως διάβασα πρόσφατα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μάγισσα Κίρκη:
    Το διάβασα!
    Δεν απέχει ούτε εκατοστό από την πραγματικότητα!
    Κάποτε λοιπόν πριν χρόνια,βρέθηκα σε γραφείο κυρίας που μου σύστησαν.
    Με έβαλε σε μια πολυθρόνα και μου ζήτησε να χαλαρώσω..
    Τσίτα τα νεύρα!
    Στη συνέχεια μου αποκάλυψε το φοβερό μυστικό!
    -Κάθε πρωί θα κοιτάζεις τον καθρέφτη σου και θα λες "είμαι η Αντιγόνη και είμαι καλά!"
    -Δεν κατάλαβες δεν ήρθα για αποτοξίνωση!
    Ξέρω τι θα μου απαντήσει ο καθρέφτης.. είσαι πολύ..μπιπ!

    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαρά:
    Αυτά τα φταιξίματα, Χαρά μου, ακόμα τα ψάχνω..
    Ψάχνω τι να τους έχει πληγώσει..
    Το μόνο που ξέρω πως έδωσα πολύ είναι το ευχαριστώ για την ύπαρξη τους..
    Τα λάθη μου πολλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Βρε γιαγιά μου τη γραφή είναι αυτή! Θέλω καιρό να στο πω, έχεις σκεφτεί να γράψεις βιβλίο?? Αν όχι, για σκέψου το... :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. anthivolon:
    Την αγάπη, αυτό μόνο μπόρεσα.. τα λάθη τα έμαθα αργότερα..και ζήτησα συγνώμες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαίρη:
    Στα τυφλά με μπαστούνι την αγάπη και την προσφορά.
    Πάντα φοβόμουν μη μου σπάσει το μπαστούνι..

    Μαιρούλα μου σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. MaNTaRiNi:
    Αυτή η επικοινωνία είναι ότι καλύτερο!
    Αυτή η μοιρασιά των σκέψεων μου δίνει την αίσθηση της κοντινής σχέσεις.

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σε παρόμοιες περιπτώσεις η τραγική φιγούρα της μάνας είναι που με πονά. Της μάνας που μεγαλώνει το παιδί της με τα σωστά και με τα λάθη τ' ανθρώπινα, κουβαλώντας το φταίξιμο για ότι κακό προκύπτει.
    Πολύ ωραίο θέμα Αντιγόνη, να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συγκλονιστικό!
    Θα προσθέσω και την προεφηβεία,δύσκολη περίοδος κι αυτή,ψάχνεσαι και τότε τι έχεις κάνει λάθος,πόσο ανώριμη είσαι.
    Ναι,η ημερομηνία που ξαναγεννιέται το παιδί σου είναι η σημαντικότερη.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σήμερα έβαλες τα γυαλιά και στους ψυχολόγους, στους συγγραφείς το έχεις κάνει εδώ και καιρό,το βιβλίο της ζωής πρέπει να τιτλοφορήσεις το μπλογκ σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχ.... πόσο δύσκολο να είσαι γονιός... Προχωράς στα τυφλά με μπούσουλα την αγάπη και το ένστικτό σου κι ο ....Θεός βοηθός!
    ΘΕΟΦΑΝΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. καθε φορα που σε'''διαβαζω'' ειναι σαν να εχεις μπει μες το μυαλό μου
    σπουδάζουμε τοσες τεχνες και κανεις δεν μας μαθαινει ΠΩΣ να γινουμε γονεις
    τα λαθη μας πολλα μεγαλωνοντας τα παιδια μας ,αρκει να τα αντιλαμβανομαστε και να ειμαστε κοντά τους την ωρα της αναγκης τους
    υπάρχουν και παιδια-μεσηλικες σημερα- που αυτο το χαδι και την συμπαρασταση δεν την ενιωσαν ποτέ
    και αναρωτιουντε τωρα στα 60 τους τι εχουν φτεξει οι ιδιοι γιαυτο
    να εισαι καλα γιαγια Αντιγόνη να εχεις ενα χαδι για καθε παιδι μικρο ή μεγάλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αχ με πόσο πόνο σκέφτομαι ότι αν είχε κάνει το ίδιο και η γνωστή μου στην δική μου ιστορία τότε ίσως σήμερα το κορίτσι εκείνο να ήταν αλλιώς.... Με συγκίνησες όπως πάντα. Και είχα καιρό να συνδεθώ και να σχολιάσω κάτι... Σε λατρεύω μανούλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Συγκλονιστική η Ιστορία σου Αντιγόνη.
    Οπως οι περισσότερες που γράφεις.
    Είναι αληθινή?
    Τώρα που πήγες στο σπίτι σου, θα μου στείλεις εκείνο που σου ζήτησα?
    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πολύ καλό γιαγιά! Αληθινή η ιστορία;;;
    Καλή βδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. to alataki:
    Η μοναξιά, οι ενοχές, καταρρακώνουν...
    Σε πολλές περιπτώσεις η μάνα μένει μόνη να παλέψει, δυστυχώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. eleni:
    Υπάρχουν κάποια νοσήματα ψυχικά που δεν εξαρτώνται από συμπεριφορές.
    Είναι περισσότερο σοβαρά και αδιευκρίνιστα..
    Αρκεί να έρθει η "γέννα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. rena:
    Περισσότερο πονάει η προκατάληψη!
    Λες και οι ψυχές δεν νοσούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ΘΕΟΦΑΝΩ:
    Είναι να μη σου κάτσει στραβή ζαριά.
    Για να νικήσεις την παρτίδα θέλει κόπο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΕΙΡΗΝΗ Σ:
    Θύματα, θυμάτων Ειρήνη μου.
    Και αν δεν τα αναγνωρίσουμε να τα παλέψουμε θα συνεχίζουν να πληγώνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Drmakspy:
    Σπύρο μου, είχες καιρό να κάνεις ανάρτηση, χάρηκα διαβάζοντας τα γραφόμενα σου και κυρίως θαύμασα!
    Να είσαι καλά και χαρούμενος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Frezia:
    Είναι αληθινή!
    Ευτυχώς νικήθηκε!!!

    Η Νότα σιγά μη με άφηνε σπίτι μου!
    Θα μείνω λίγο ακόμα να συνέλθω.
    Τα φιλιά και την αγάπη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. bear:
    Δυστυχώς αληθινή..
    Ευτυχώς που νικήθηκε...με όποιο κόστος..

    Σε φιλώ καλό μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Γιαγιάκα μου, καλησπέρα!!!!
    Μόλις πήρα το laptop στο σπιτι...γιατί μου το είχαν "κατασχέσει" για να εξυπηρετηθούν κι έτσι δεν μπόρεσα να μπω καθόλου.
    Καταρχάς τις ευχές μου για καλή ανάρρωση....να προσέχεις την υγεία σου. Μας είσαι πολύτιμη....
    Όσο για την ιστορία σου....μόνο δάκρυα στα μάτια μου.......
    Μακάρι κανένας να μην βρίσκεται σε τέτοια θέση (είτε του κοριτσιού...είτε της μάνας)!!!
    ΥΓΕΙΑ-για όλο τον κόσμο, για όλα τα παιδιά...πάντα μια μανούλα να είναι δίπλα τους!!!!
    Φιλιά πολλά - καλώς μας ήρθες!!!
    Την αγάπη μου, Άννα, από Καστοριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Πονάει η ιστορία, πάρα πολύ. Ίσως γιατί περνάμε σκληρές και δύσκολες μέρες.

    Θέλεις να συμμετάσχεις στην Λογοτεχνική Πέμπτη (στα ελληνικά) που οργάνωσα στο blog Big Mama; Ελπίζω να σου αρέσει η ιδέα.

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Όταν η ψυχή πονάει τότε δεν υπάρχει πουθενά φως. Κάποτε το ένιωσα. Θέλει πολλή κουράγιο και αγάπη από τα δικά σου πρόσωπα για να σηκώσεις κεφάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Δύσκολος δρόμος.... πολύ....

    Δε χρειάζεται να είναι όμως μοναχικός, υπάρχουν τρόποι και άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ουτε στον εχθρο μου...
    Ουτε στον χειροτερο εχθρο μου...
    Ουτε στον χειροτερο ανθρωπο του κοσμου...
    Ακομα και στον Διαβολο...
    Δεν θα μπορουσα να πω...
    Να του τυχει μια τετοια εμπειρια..
    Σου κοβει τα ποδια..
    Σου σπαζει τη μεση..
    Σου λυωνει την καρδια...
    Και την αλλη μερα...
    Περιμενεις με αγωνια να δεις..
    Τι χειροτερο θα γινει αραγε...
    Κι αυτο να γινεται για χρονια...
    Μεχρι να ρθει η ωρα της στροφης..
    Αν ερθει..
    Γιατι τις πιο πολλες φορες..
    Κατηφοριζεις μια ζωη...
    Κι ο θανατος φαινεται...Λυτρωση
    Και ευτυχια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Αντιγόνη μου υποσχέθηκα πως θα σε μαλώσω που δεν προσέχεις και μας αρρώστησες και θα το κάνω! Με τρόμαξες με την 'πνευμουνιούλα'! Αφου δεν προσέχεις καλά κάνουν τα παιδάκια σου και σου βάζουν όρια. Αντε ελπίζω να'σαι εντελώς καλά!

    Οσο για τα ψυχικά νοσήματα... ποτέ δεν κατάλαβα γιατί φέρνουν τόση ντροπή σ'οσους πάσχουν. Όπως κάποιος που αρρωσταινει στο σώμα και δε φταίει γι'αυτό το ίδιο συβαίνει και με όσους αρρωσταίνουν στη ψυχη. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιησουμε τόσο πιο εύκολα θα τα αντιμετωπίσουμε!

    Φιλάκια πολλά πολλά

    υγ. σε σκεφτόμουν όλο το Σαββατοκύριακο παλιοκόριτσο απρόσεχτο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. ΑΝΝΑ:
    Το εύχομαι μαζί σου κοριτσάκι μου!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Veronica:
    Με τιμά η πρόσκληση!
    Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα αλλά δεν γνωρίζω πως θα μπορούσα να το κάνω.

    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Theodosia:
    Θέλει δύναμη!
    Το γνωρίζεις καλά..
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Μικρές ανάσες:
    Ευτυχώς που οι άνθρωποι βρέθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση..
    Δύσκολος δρόμος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. DaisyCrazy:
    Δέχομαι το μάλωμα. Εχεις δίκιο!

    Για το στιγματισμό των ψυχικών νοσημάτων, δυστυχώς υπάρχει προκατάληψη. Στη σωματική ασθένεια συντρέχει η οικογένεια στην ψυχική διαλύεται.. δεν είναι δογματικό αυτό που λέω, είναι ότι είδα.

    Την αγάπη μου και πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Μαχαίρης:
    Με πικρό και αληθινό τρόπο γυρίζεις το μαχαίρι πιο βαθιά..
    Με παρέσυρε σε συγκίνηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Μας εριξες λιγο ψυχολογικα...
    Γι αυτο κι εγω φτιάχνω ενα καφέ κι ερχομαι να σου πω τα νεα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Λοιπον που λες γιαγια αυτο το ΣΚ ηταν απο τα πιο κουλά που εζησα στη μεχρι τωρα ζωη μου!

    Σαββατο βραδυ πηρα αγκαλια το γυψο και βγηκα βολτα!

    και το περασμενο ειχα βγει, αλλιως θα λαλησω μεσα στο σπιτι τοσες μερες!

    Παμε που λες για ποτο! Βλεπω στο μαγαζι, απο τη μια πλευρα της μπαρας αντρες, και απο την αλλη πλευρα γυναικοπαρεα! λες και ημασταν στο κατηχητικο σχολειο.

    Οι ανθρωπινες σχεσεις περνουν κριση και μαλιστα χειροτερη απο την οικονομικη! δεν αντεξα να βλεπω αυτη την αποσταση! φωναζω εναν τυπο απο την παρεα την διπλανη και τους προσκαλουμε ολους λιγο πιο κοντα.

    Και αρχισαν να κερνανε ποτα και κοριτσια και αγορια γιναν μια παρεα! Αρχισαν τα φλερτ, αρχισαν οι χοροί, κι εφυγε η μιζερια απο τα προσωπα ολων. τελικα ο εγωισμός τα φταίει που δεν προσεγγιζει πια κανεις κανεναν.

    Περασε ενα ωραιο βραδυ, αλλα δεν ελειψαν και τα παρατραγουδα! Μια κοπελια καθως χορευε ηρθε κι εσκασε πανω στο γυψο μου. θες λιγο η ζαλαδα απο το ποτο; θες λιγο το ξεφαντωμα; Παντως την βλακεια της την εκανε και αρχισε το ποδι μου να μυρμηγκιαζει! Ενταξει δεν ηταν τιποτα σοβαρό, απλά σοκαρίστηκε το κουτσοποδο απο το τρανταγμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Αντιγόνη μου,
    ο μεγαλύτερος "τρόμος",
    η ίδια η κόλαση ...

    κι εγώ ρωτάω ...
    γιατί πονάς ψυχή μου;;;;
    κι εγώ ρώτάω ...

    Όλη μου την αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Την επομενη μέρα, Κυριακή ειχαμε βαφτισια! Η νονα θα ημουν εγω αν δεν επεφτα στη παλιολακουβα να σπασω ποδι! Ετσι ανελαβαν οι λοιποι συγγενεις να βαφτισουν το παιδι!
    Και το ονομα Αυτης Μελιτίνη! Τελειο ε; Πολυ θα ηθελα να με λεγανε ετσι, αντι για Coula! Μα ειναι ονομα το Coula; χαχαχαχα Τεσπα
    Το σιγουρο ειναι πως οι κουμπαροι μου δεν με εμπιστευτηκαν να κρατησω μια ωρα αγκαλια το παιδι! Ουτε εγω θα εμπιστευομουν μια κουτση! Για να φτασω τη κολυμπηθρα και να αλειψω με λαδι το μωρο, επρεπε να με κρατανε τρεις! Ασε καλυτερα!

    Παντως επισημα το παιδι ειναι βαφτιστηρι μου!

    Μετα πηγαμε και χλαπακιασαμε σε ενα κεντρο και μερικοι χόρεψαν. Μη ρωτησεις αν χορεψα εγω! Χορευα με το ενα ποδι κατω απο το τραπεζι! χαχαχα

    Σημασια εχει πως περασαμε καλα! Αλλα ηταν και ενας πρωην μου εκει, και με γλυκοκοιταζε! Που πας ρε καραμητρο; Θυμαμαι πως με αυτον δεν προλαβαμε να τα φτιαξουμε, τα χαλασαμε! Ηταν φιλος του κουμπαρου μου που βαλθηκε να με παντρεψει κι εμενα! Αλλα ρε κουμπαρε δεν πολυ εξετασες τη κατασταση! Επειδη εσενα σου ξεμεινε ενας φιλος θα μου τον πασαρεις εμενα; Και ποια ειμαι εγω η μητερα τερέζα;

    τεσπα η σχεση δε κρατησε κι ετσι βλεπομαστε με τον ηλιθιο σε γιορτες των κουμπαρων, και λοιπες εκδηλωσεις!

    Ολο ερχοταν να μου μιλησει κι ολο εγω εκανα τη παπια κάνοντας ταχα πως λυνω το Κυπριακό με την διπλανη μου!


    Γυρισαμε σπιτι κατακοποι.
    Το ποδι μου δεν ηταν και πολυ καλα! Ξαπλωσα και αποφασισα να το κρατησω λιγο ψηλα και ακινητο γιατι σα πολυ να κωλογυρισα αυτες τις μερες!

    Σου ειπα και για τη γιαγια μου ε; Που επεσε και χτυπησε τη κεφαλα της! Μωρε τωρα ειναι χειροτερα. Της δωσανε μια αντιβιωση και της τουμπανιασε η κοιλια! Παλι για νοσοκομειο ειναι η γλυκουλα μου!

    Αντε να δουμε, θα τη γλιτωσουμε τη κηδεία; Η θα τρέχω ο κουτσαβλος και στα νεκτροταφεια με τον γυψο παρεα!

    Αυτα γιαγιακουλα μου, συγγνωμη αν αργω να σε επισκεφτώ, αλλά ειναι που με εχει πιασει μια απιστευτη ορεξη για διαβασμα και τσακιζω τρια τρια τα βιβλια στη καθισια μου!

    Σε αφηνω για την ωρα και υποσχομαι να περνω πιο συχνα!

    Φιλιά πολλά

    Χαιρετισμους και στο Αγγελικουλινι!~

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Έχω ανατριχιάσει... αχ, η μάνα...είναι το λιμάνι μας και δεν το καταλαβαίνουμε πάντα.... και θα είναι πάντα το λιμάνι μας, αρκεί κι εμείς να σταματήσουμε να είμαστε χαζόπαιδια κάποιες φορές... και μιλάω για μένα... μου έδωσες μια τέλεια αφορμή να την πάρω τηλέφωνο να της πώ πόσο την αγαπώ... και να μάθω ότι δεν χρειάζονται αφορμές τελικά για να το κάνουμε αυτό!
    Άλλο λές καλή μου Γιαγιά, αλλά ο καθένας με τον πόνο του έτσι δεν είναι;;;;
    Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. με γύρισες πίσω Αντιγόνη μου...
    στα χρόνια της ανησυχίας και του καρδιοχτυπιού...
    κάθε σημάδι που έψαχνα να βρω την αιτία,κάθε στεναγμό ανακούφισης όταν πέρναγε και το γέλιο του γιού μου ξαναγυρνούσε...
    Εφηβικές αλλαγές που κάθε μάνα παρακολουθεί και προσεύχεται να είναι της ηλικίας...και περαστικές...
    Και τα χρόνια πέρασαν,μεγάλωσε κι ο άντρας που βλέπω πιά δεν έπεσε σε παγίδες,γελάει και προχωρά στη ζωή...
    να είσαι καλά αγαπημένη μου...καλή σου εβδομάδα...-:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. AX ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΟΥ...
    Εγω, αδερφη μου...Συντροφισσα, Μανα μου...
    Δεν υποθετω, δυστυχως...
    ΞΕΡΩ...ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩ...
    Και τα δακρυα μου...
    Πυρινο μεταλλο χωνονται αλυπητα στη δικη μου ψυχη...
    Και το μαχαιρι...
    Στριβεται και κοβει...
    Τα δικα μου σωθικα..Δυστυχως...
    Και δοξα τω Θεω να λεω...
    Που στην δικη μας την περιπτωση...
    Το στριψαμε το παιδι...
    Και το "σωσαμε" τραβωντας το με βια και αγαπη...
    Εγκαιρως;;;..Δεν ξερω..
    Θα δειξει...Παει πολυς καιρος...
    Αλλα..Ελπιζω...Μεγαλο το θελημα Του..
    Να δω τη σπιθα που λες...Να ανθιζει παλι...
    Και να γινεται χαμογελο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Coula:
    Δεν παίζεσαι με ΤΙΠΟΤΑ!
    Περιμένω την Αγγελική να γελάσουμε..
    Θα φτιάξω ιστολόγιο "τα κατορθώματα της Κούλας"!!!
    Δεν σε παλεύω μανάρι μου!!!
    Η γιαγιά γιατί πρήστηκε καλέ;;;;;

    Καλέ ρίξε καμιά ιδέα για βιβλίο, τόσες ώρες έχω..
    Πόσα φιλιά να σου δώσω;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. meggie:
    Το ερώτημα και ο φόβος ελλοχεύουν..
    Φοβάμαι να ρωτήσω.. .φοβάμαι τις σιωπές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. next-day:
    Δεν είναι άσχετο..
    Είναι η αγάπη που πρέπει να λέγεται έστω και αν νομίζουμε πως οι άλλοι το ξέρουν..
    Η χαρά αυτού του τηλεφωνήματος είναι αμφίδρομη κοριτσάκι μου...
    Σε φιλώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. SpIrToKoYto:
    Πάντα να τον καμαρώνεις κοριτσάκι μου!
    Να έχει υγεία και στα μάτια του να λαμπυρίζει η χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. είναι πολλά τα παιδιά που περνάνε τέτοιες καταστάσεις άλλα βαρύτερα και αλλά πιο σε πιο ελαφριά μορφή.Εδώ χρειάζεται ένας γονιός που να μην έχει παρωπίδες και να μην ακούει τον κάθε 3ο.Να βοηθήσει το παιδι με μια ψυχολογική υποστήριξη πράγμα που στην Ελλάδα ψυχολόγος =ετικέτα αρνητική.

    πόσα θα μπορούσα να γράψω.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Συγκλονιστικό,δύναμη σε τέτοιους ανθρώπους!!
    τα φιλιά μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Δεν είμαι μάνα όμως ίσως πονάω σαν μάνα!!!!
    Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάτι πιό δύσκολο αλλά και πιό όμορφο από το να μεγαλώνει παιδιά!
    Θαυμάζω τις μανάδες!!!
    Σας θαυμάζω.... για το δύσκολο μα τόσο δύσκολο "έργο σας"!!!!
    Να είσαι καλά Αντιγόνη μου...
    Μ΄έκανες κι΄ανατρίχιασα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Συγκλονιστική η ιστορία!
    Δύναμη θέλησης και καρδιά ατσάλινη χρειάζεται σ'αυτές τις καταστάσεις!
    Και πάντα οι ενοχές της μάνας που έφταιξε τι δεν έκανε σωστά για το βλαστάρι της!

    Να μην αξιώνει άνθρωπο να βρίσκεται μπροστά απο ψυχικά νοσήματα.

    Καλό βράδυ Αντιγόνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Αυτό το νόσημα, αν το πούμε έτσι, ίσως πονάει περισσότερο από το σωματικό.

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Αντιγόνη μου με συγκλόνισες!!

    Η ψυχή με ψυχή παλευεται..και η μάνα στραγγίζει την δική της για να είναι περίσια τα χαμόγελα στη ζωή των παιδιών της!!

    Μια αγκαλια σου στελνω και ένα φιλί καλή μου!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Γιαγια Αντιγονη καλησπερα, ταμπου για τις οικογενειες και δυσκολα υπαρχει, ''βοηθεια'' απο τον περιγυρω, πιο πολυ κριτικη και ''φτυσιμο'' στον κορφο και απο συνθηκες το συστημα υγειας γι'αυτους τους συνανθρωπους μας.......οτι κανει η οικογενεια, η μανα το 99% και 1%.....χαπια, χαπια, ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ.

    Φιλια απο το κατινακι μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Αντιγόνη μου.... ούτε στο χειρότερο μου εχθρό τέτοιο πράγμα που λέει και ο Μαχαίρης .....

    Πως να αντικρίσεις το σπλάχνο σου να σβήνει και συ να μην μπορείς στην ουσια να κάνεις κάτι....

    Δεν είναι πυρετός να ξενυχτήσεις στο προσκέφαλο του.....

    Μονο που το σκέφτηκα.....


    Να ναι του κόσμου όλου τα παιδιά ...γερά και ευτυχισμενα....

    φιλιά και αγκαλιά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. δεν το σπουδάζουμε και πάμε στα τυφλά

    αυτό


    μόνο με πολλή αγάπη και υπομονή ίσως κάτι να καταφέρουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. E allora?
    Και άλλα τόσα να σου πω καρδούλα μου!!!

    Σου στέλνω την αγάπη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. ΦΟΥΛΗ:
    Για όλους όσους αντιμετωπίζουν τον πόνο από όπου και αν έρχεται....
    Εσύ ξέρεις...σ'αγαπώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. EvaF:
    Δεν χρειάζεται να είσαι μέσα στο ρόλο η ευαισθησία σου αντιλαμβάνεται τον πόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. zoyzoy:
    Μακάρι να μη έρχεται τίποτα κακό!
    Αλλά η ζωή μας παίζει παιχνίδια που δεν είναι πάντα της χαράς....
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Τhalassenia:
    Δεν έχεις σύμμαχους και πολλές φορές χάνεις τη μάχη...

    Να είσαι καλά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:
    Η φωτογραφία της κορούλας σου, σαν την είδα μου το θύμισε..αυτή η γυρισμένη πλάτη....

    Να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένεια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. dimitris:
    Δημήτρη μου, μέρα που είναι να σου πω
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

    ΚΑΤΙΝΆΚΙ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΊΡΕΣΑΙ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Νερένια:
    Ουτε στους εφιάλτες μας!!

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Kihli:
    Πολλές φορές είναι και να μη σου τύχει!
    Γιατί υπάρχουν ασθένειες ψυχικές που δεν εξαρτώνται από τις συμπεριφορές..
    Οπως και σε τούτη εδώ..

    Να είσαι καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Γιαγια,

    η γιαγια μου επαθε τελικα γαστρεντερίτιδα, γι αυτο και τουμπανιασε η κοιλια της! Που σκατα τι κόλλησε απορώ!Πηρε τα φαρμακακια της και τωρα μας απειλει πως ειναι ενταξει!! χαχα

    Λοιπον αυτα ειναι μερικα απο τα βιβλια που διαβασα αυτες τις μερες!

    ψαξε τα και ορμα!

    -Αναμεσα στους τοιχους, Φρανσουά Μπεγκοντό
    -Τα παιδια του Γκογκολ, Ντομινίκ Φερναντεζ
    -Σήμερα δε θα πεθάνω, Καρολίνα Μέρμηγκα
    -Εκεί που δεν φαίνεται ο θεός, Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος
    -Το τελευταίο φιλί στ' Ανάπλι, Κατερίνα παπαδριανού
    -Τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας, Θεόδωρος Παναγόπουλος
    -Ζιγκμουντ Φρόιντ,Όλη η αλήθεια, Christian Moser
    -Ακενατόν, ο καταραμένος θεός, Ζιλμπερ Σινουε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Αχ Αντιγόνη μου !

    Όποιος δεν ξέρει τι σημαίνει λαβωμένη ψυχή ή διαρρηγμένος νους νομίζει ότι τα λάθη του γονιού είναι η εξίσωση στο πρόβλημα.
    Δεν είναι έτσι. Δυστυχώς η αιτία υπάρχει .Σαφώς και μια κακή και λαθεμένη συμπεριφορά του γονιού ή ένα διαταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον συντελεί στο να επισπεύσει η νόσος την εμφάνισή της.
    Από την στιγμή όμως αυτήν και μετά είναι καταλυτικός ο ρόλος του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα του γονιού. Η σωστή και οπωσδήποτε καθοδηγούμενη διαχείριση του πρβλήματος αλλά και η Αγάπη που τα αντέχει και τα σηκώνει όλα είναι το μεγάλο φυσικό γιατρικό και μετά η φαρμακευτική αγωγή.
    Κι όταν έλθει η "γέννα" που λες κι Εσύ, η "Ανάσταση" που λέω εγώ, τότε η μάνα μόνο προσεύχεται.
    "Αχρείαστο να μου είναι Θεέ μου, σε παρακαλώ αυτό το "doctora" που πήρα.
    Θα το κρύψω στα εικονίσματα.

    Σιδερένια σου εύχομαι γλυκιά μου Αντιγόνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή