Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Η αγκαλιά της Βάσως!


Η Βάσω ήταν η μικρότερη από τα έξι αδέλφια.
Πήρε σαν στερνοπούλι όλες τις αγκαλιές, τα χάδια,
για να τα δώσει στους ανθρώπους που βρέθηκαν
στη στράτα της.
Φεύγοντας από το νησί άφησε το νεανικό της σκίρτημα πίσω,
ακολουθώντας τους γονιούς στον Πειραιά.
Εδώ είχαν τις δουλειές τους αυτοί που έφυγαν νωρίτερα.
Το σπίτι, ήταν δυο στενά από την παραλία στο Πασσαλιμάνι.
Τότε που δεν υπήρχαν οι μαρίνες και έξω έφτανε η αμμουδιά
με τα μαγαζιά να κατεβάζουν τραπέζια για τους περαστικούς.
Στην πεζούλα την άραζαν κάθε απόγευμα καλοκαιριού
μαζί με την μάνα της.
Είχε φτάσει στα είκοσι πέντε.
Επρεπε να αποκατασταθεί.
Τον άντρα της τον γνώρισε σαν γείτονα.
Ηταν μηχανικός στα καράβια και μοναχογιός.
Η μάνα του κουμανταδόρισα και αφεντικό, την ζήτησε από τον παππού.
Πέσανε λυτοί και δεμένοι να την παρακαλούν.
Ηταν χαμένη….
Ενα ναι ή ένα όχι καθόριζε την ζωή της
που αλλιώς την είχε φανταστεί.
Και η Βάσω είπε το ναι!
Χωρίς να προκάμει να αγαπήσει.
Παντρεύτηκε τον Σεπτέμβρη του’55.
Παρανυφάκι , κρατούσα την ουρά που δεν θα άφηνα
ποτέ από τα χέρια μου.
Οι παππούδες, ήρθαν στη Αγιά Σοφιά να μείνουν μαζί μας ,
αφήνοντας πίσω την Βάσω στο σπίτι των πεθερικών.
Τρία χρόνια μετά απόχτησε την κόρη της
και σε άλλα τρία τον γιό της.
Ολοι ήξεραν πως καλά δεν περνούσε,
αλλά η σιωπή της σκέπαζε κάθε θόρυβο.
Αγραφοι νόμοι, που ήθελαν την γυναίκα του ναυτικού
να μη βγαίνει από το σπίτι.
Τότε κάθονταν πολύ καιρό στα καράβια,
γιατί είχε πέσει και ανεργία.
Ηταν και οι διαταγές της πεθεράς,
στον άβουλο Γιάννη που την αγαπούσε,
αλλά ο τρόμος της μάνας του, τον έκανε άβουλο πιόνι στα χέρια της.
Και η ομορφιά της Βάσως φυλακίστηκε σ’ ένα σπίτι.
Τα μάτια της στο χρώμα του μελιού…..μα μέλι και η καρδούλα της.
Τύχη θεωρούσε ο κόσμος να παντρευτείς ναυτικό,
στην φτώχια που επικρατούσε.
Πως μπόρεσε να μετατρέψει την άχαρη ζωή της
σε παράδεισο μόνο εκείνη ήξερε.
Αγαπούσε όλο τον κόσμο και στο σπίτι μαζεύονταν
φίλοι, γείτονες, συγγενείς
και δεν υπήρξε ούτε ένας να μη την αγαπήσει.
Όταν άνοιγε την αγκαλιά της στην εξώπορτα
ένοιωθες την αύρα της να σε διπλώνει.
Μεγάλωνε μαζί με τα παιδιά, ακόμη και στο διάβασμα.
Εμαθε γραμματική και συντακτικό που δεν έκανε λάθη ποτέ.
Διάβαζε ασταμάτητα.
Τα πιο πολλά που πήρα ήταν τα χούγια της.
Περισσότερα από την δική μου μάνα.
Πόσες βραδιές καλοκαιριού, καθόμαστε στην αυλή
του εξοχικού και εκεί άφηνε την καρδιά της
να πει τις αλήθειες της.
Όταν πια τα παιδιά της τέλειωναν τις σπουδές τους,
τότε βγήκαν όσα έκρυβε.
Δε νομίζω άλλα παιδιά να πήραν τόσα φιλιά!

Πώς μπόρεσε το δάκρυ να το κάνει γέλιο;

Πώς είχε τη δύναμη να σου απαλύνει τον θυμό;

Αυτή η γυναίκα που οι διαδρομές και ο περίπατος της
ήταν μόνο μερικά χιλιόμετρα!

Πώς αγαπούσε τα χρώματα, τις μουσικές...

Το αγαπημένο της τραγούδι ήταν, «τα τρένα που φύγαν…»
Εφυγε στα 62 της χρόνια….

80 σχόλια:

  1. Μπορεί όλοι να συναντανε ωραίους ανθρώπους στη ζωή τους. Εσύ, Αντιγόνη, έχεις ενα ακριβό κριτήριο και τους έχεις μέσα σου, και όσο ζουν και μετα που φευγουν. Δεν προσπερνάς. Και δίνεις λίγη απο την αύρα τους, λίγη απο την αύρα σου και σε μας.
    Σε φιλώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πέσμου και μένα τον τρόπο,που κάνεις την πίκρα γέλιο και αγκαλιά για όλους.χμ!!γιαυτό πέθανε νέα,το πηγάδι είχε γεμίσει και δεν χωρούσε άλλο.φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. λουλουδιασμένες αγκαλιές , πως με μαγεύεις αγαπημένη μου !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μαλλον εσκασε η μελενια της καρδουλα, απο τα πικρα που επρεπε να κανει γλυκα , για αυτο πεθανε τοσο νεα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχεις ένα τρόπο που τα ζούμε μαζί!!!!
    αυτό το τελευταίο και απότομο με ανατρίχιασε!!!
    Καλό βράδυ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ βρε Γιαγιάκα, πώς τα λές κι είναι σα να είμαστε εκεί και τα ζούμε παρέα!!!!

    Στο επόμενο πάρτυ θα έρθω να σε πάρω από το χέρι, για να μην σου πεί κανείς τίποτα! Εντάξει;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπα, εγώ μάλλον είμαι μοχθηρό και κακό άτομο, επειδή σκέφτομαι πώς μερικές πεθερές, το θέλουν το ξεπάστρεματάκι τους νωρίς-νωρίς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στα 62;;;; Πολύ νωρίς, άδικο...
    Θεοφανώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τόση αγάπη της περίσσευε.
    Όση και σε σένα που την απλώνεις παντού.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ποσα να αντεξει και αυτη η καρδια, ποσα να χωρεσει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιατι οσοι αγαπουν την ζωη και την λαχταρουνε δεν τους χαριζεται η ατιμη ουτε για λιγο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ενα περίεργο πράγμα γιαγιά Αντιγόνη, έχω παρατηρήσει οι καλοί οι χαρισματικοί μας φεύγουν γρήγορα, λες και Κάποιος να ζηλεύει και μας τους παίρνει κοντά του!
    Για το πεθερικό δεν ρωτάω...ξέρω κόντρα στον Μητσοτάκη θάκανε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φιλι τσουπωτο και ζουπηχτο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κι εγώ γνώρισα μια τέτοια γυναίκα.
    Μόνο που την γνώρισα μέσα στο ιντερνετ. Από κοντά δεν την έχω δει.
    Αλλά δεν μπορώ χωρίς να την διαβάζω.
    Κατάφερε με τον τρόπο της να μου χαρίσει πολλά χαμόγελα και αισοδοξία.
    Και αυτή είναι η αγαπημένη μου γιαγιά Αντιγόνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Είσαι μια γιαγιά για πολλά πολλά φιλιά και αγκαλίτσες. :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καμμια φορα κλλυτερα να φευγει κανεις νεος.....
    Βεβαια οταν τα παιδια σου εχουν παρει το δρομο τους...Οχι πιο νωρις...
    Ετσι δεν παιδευεις και δεν παιδευεσαι....
    Κι αφηνεις και το αρωμα της προσφορας...
    Οχι της αναγκης...maxairis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Συγκηνήθηκα τώρα... Είμαι μικρούλης και δεν έχω ιδέα απ'τα προξενιά της εποχής εκείνης αλλα τούτο το κειμενάκι με ταξίδεψε μερικές δεκαετίες πίσω.

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. καλημέρα:
    Οσοι πέρασαν και τους αγάπησα τους αναφέρω σαν να είναι παρόντες.
    Αφησαν σημάδια και με ακολουθούν.
    Ενα φιλί σου στέλνω με την πρωινή δροσούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. fortounata:
    Κοριτσάκι μου καλημέρα!
    Οπως το λες έγινε, στην κυριολεξία πνίγηκε!

    Το έχεις ρίξει στο κέντημα και δεν γράφεις;
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. marilise:
    Θα μου κάνεις μια χάρη;
    Από ένα σβουριχτό φιλί στις κορούλες σου!
    Για τον καλό σου δεν λέω γιατί μπορεί και να...ζηλεύεις χα!
    Μια αγκαλιά για δύναμη αυτή την εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ:
    Ασπούλα μου, έτσι έγινε.

    Να δώσεις την αγάπη μου στον Νίκο σου και στις μανούλες!
    Για εσένα μια αγκαλιά γιασεμιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΦΟΥΛΗ:
    Καρδούλα μου καλημέρα.

    Εχω ένα φούλι στο πίσω μπαλκόνι και χθες πέταξε το πρώτο λουλούδι. Κάθε που το βλέπω σε θυμάμαι, είναι το αγαπημένο μου μαζί με την γαρδένια που όμως μου αρρώστησε.
    Στο στέλνω το πρώτο φούλι και είναι και διπλό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. marco:
    Να με ειδοποιήσεις νωρίτερα να ετοιμαστώ!
    Χωρίς δωδεκάποντο δεν βγαίνω ο κόσμος να χαλάσει!!!

    Ενα χαμόγελιο και αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Artanis:
    Μα να σου πω το ίδιο ένοιωθα!
    Ελα όμως που αυτή μετά από κάθε λύσσα της το πρόσωπο της έλαμπε!
    Να την πνίξω μου ερχόταν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΘΕΟΦΑΝΩ:
    Πως να επικοινωνήσω μαζί σου;
    Κάνε μια προσπάθεια στο mail!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Thalassenia:
    Με βλέπεις;
    Πίνω καφεδάκι δίπλα σου και ευφραίνομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ο Θεός ν'αναπαύσει τη ψυχούλα της. Έζησε δύσκολα αλλά είχε δύναμη μέσα της για να μπορεί να κάνει το δάκρυ χαμόγελο.

    Είμαι σίγουρη τώρα που τη θυμάσαι θα σε κοιτάει και θα χαμογελά.

    Φιλάκια Αντιγόνη μου καλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δημιουργία:
    Με τον μαγικό της τρόπο, άντεξε!
    Αλλά έφυγε νωρίς χωρίς να χαρεί τις οικογένειες των παιδιών της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. kariatida62:
    Και όταν ακούω ο Θεός τους ήθελε κοντά του γιατί ήταν καλοί, χάνω την πίεση στο μέτρημα!
    Το πεθερικό μια χαρά στα 92!
    Τώρα που το λες του έφερνε του καταραμένου στο χαμόγελο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Aunt Donna:
    Πώς μου αρέσουν τα τσουπωτά και σβουριχτά δεν λέγεται!!!

    ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΓΚΑΛΙΑ!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. bear:
    Αυτά μου κάνεις και σου έχω πει ότι είμαι ευαίσθητη!

    Οπως είπαμε θα συναντηθούμε!!!
    ΦΙΛΙΆ ΚΑΙ ΑΓΆΠΗ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. μαχαίρης:
    Αν είμαστε καλά γιατί να φύγουμε;
    Να είναι καλά τα παιδιά μας να τα καμαρώνουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. sarper?
    Εσύ μικρό μου πώς να τα γνωρίζεις;
    Να περνάς να τα λέμε, αν φυσικά θέλεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. πουαντερί:
    Γιατί πολλές φορές είναι απάνθρωπη, η άτιμη.
    Φιλιά στα παιδιά και σε εσένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. DaizyCrazy:
    Δεν μπορώ να την ξεχάσω, Με σημάδεψε τόσο πολύ και με δίδαξε περισσότερο!

    Πολλά φιλιά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ιστορία πολλών ανθρώπων κυρίως γυναικών. να πονούν μέσα στη σιωπή τους. Καλή βδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Γιαγιάκα, μερικοί άνθρωποι έχουν χάρισμα!

    Μπορούν να μετατρέπουν το δάκρυ σε γέλιο, τη μιζέρια σε χαμόγελο, την αναποδιά σε μεράκι, την πίκρα σε αγάπη!

    Τετοια ήταν η Βάσω!

    Κι είναι θεωρώ αυτό, το πιο σημαντικό στοιχείο που λείπει από τον χαρακτήρα πολλών ανθρώπων με αποτέλεσμα να πέφτουν σε μελαγχολία με τη πρώτη δυσκολία!

    καλημέρα γιαγιάκα!

    ΥΓ Στο επόμενο πάρτυ να μας φτιάξεις κανα τρελό καναπεδάκι!!! φιλια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Συγκίνηση για μια από τις ..."Βάσω" της ζωής.

    Την καλημέρα μου Αντιγόνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Τι όμορφο το τραγούδι αυτό της Μοσχολιού. Το άκουγε και η μάνα μου.....Είσαι τυχερή που μεγάλωσες δίπλα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους για τους οποίους μας γράφεις κατά καιρούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Καλημέρα και καλή εβδομάδα γιαγιά μου.
    Όμορφη η ιστορία σου, με συγκίνησες και πάλι!!
    Βάσω έλεγαν και την μητέρα μου, ήταν γυναίκα καπετάνιου, έφυγε στα 53 της, ηταν πάντα με το χαμόγελο, αγαπούσε την ζωή και τους ανθρώπους και εδώ κάπου σταματούν οι ομοιότητες με την δική σου Βάσω, γιατί η δική μου αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ από τον καπετάνιο της....
    Πολλά πολλά φιλιά και μια τεράστια αγκαλιά μονο γαι σένα,
    Χριστίνα από Κατερίνη

    Υ.Γ.: Αχ! πόσο θα ΄θελα να σε γνωρίσω από κοντά......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. τόδοσα το φιλί στις δύο και φυσικά στο καλό μου , η μικρή λείπει στην Ιτέα για Πανελλήνιο πρωτάθλημα μόλις την συναντήσω θα της τα δώσω με τόκο !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Γιαγιάκα, συγκινήθηκα. Όχι μόνο για την ομορφιά της ψυχής της Βάσως που περιγράφεις, αλλά και για την ζωή της γυναίκας του ναυτικού τα χρόνια εκείνα. Που την έζησα κι εγώ, σαν παιδί ναυτικού, τη μάνα μου κλεισμένη μέσα, μην την πιάσουνε οι κακόγλωσσες στα χέρια τους, κουμάντο εκείνη, στους ώμους της όλες οι ευθύνες, οι χαρές, οι λύπες μας... όλα επάνω της εκείνη. Μόνο που δεν είχε αυτή τη δύναμη του φιλιού και της αγκαλιάς, ίσως γιατί της έλαχε και ο γιος να μη βλέπει καλά και να'χει τόσο την ανάγκη της κι άλλη μια βαριά ευθύνη στις πλάτες.
    Δεν την καταλαβαινα εγώ τότε, Αντιγόνη μου, και μου 'λειπε το χάδι, το φιλί, η αγκαλιά, η στοργή. Αλλά τώρα, που μεγάλωσα, μέστωσα, έκανα και δικά μου παιδιά, την νιώθω πιο πολύ, βλέπω πόσος ήταν ο αγώνας της, ολομόναχη μια ζωή, άντρας και γυναίκα.
    Ακόμη δύσκολη την έχει την αγκαλιά. Και ξέρεις κατι; Ακόμη και τώρα που ο πατέρας μου πήρε σύνταξη, στο σπίτι μέσα μένει. Συνήθισε, λέει, πια, έφτιαξε τον κόσμο της εκεί μέσα, τη ζωή της... όλα εκεί. Και είναι ευτυχισμένη. Δεν ξέρω πώς το κατάφερε, αλλά είναι ευτυχισμένη.
    Όσο για μένα, πάλεψα πολύ για να μάθω τον εαυτό μου να μοιράζει αγκαλιές και φιλιά γιατί θεωρώ μισερό όποιον δεν μπορεί να το κάνει...
    Καλό σου απόγευμα γιαγιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Mana:
    Και την σιωπή να την μεταβολίζουν σε γέλιο...
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Coula:
    Κοριτσάρα μου τρέλα θέλει η ριμάδα η ζωή.

    Οσο για το επόμενο πάρτυ ένα mail και θα φτάσουν μεζεδάκια.
    Το έχω υποσχεθεί το ντελίβερι και στον Marco!

    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. meggie:
    Δεν συνάντησα άλλο άνθρωπο τόσο χαρισματικό και δοτικό!

    Φιλιά καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Pink-Fish:
    Στάθηκα τυχερή που έζησα με ανθρώπους που τους λέω "αγάπη"!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. ΧΡΙΣΤΙΝΑ:
    Πόσο άδικα φεύγουν...
    Τουλάχιστον η μανούλα σου αγαπήθηκε και είναι βάλσαμο για εσένα που την ένιωσες χαρούμενη...
    Μια αγκαλιά και φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. marilise:
    Να είσαι καλά!
    Να περνά και η μικρή καλά στην Ιτέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. melv@ki:
    Αν μπορείς να καταλάβεις πόσο συγκινήθηκα!
    Αυτό που με έκανε να την αγαπήσω τόσο ήταν γιατί και η δική μου μάνα δεν έδινε αγκαλιές.
    Ετσι και εγώ χώθηκα στις Βάσως!
    Και σαν γυναίκα ναυτικού, μεγαλώνοντας τα παιδιά μου, τα αγκάλιαζα δυνατά!!!
    Και αυτό το οφείλω στη Βάσω!

    Σε φιλώ καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Με συγκίνησες Αντιγόνη, αχ, πόσο με συγκίνησες πάλι...
    Μια μεγάλη αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Αυτα τα κουτσομπολια...Τα κακα λογια που ελεγε και η μαννα μου..
    Κατεστρεψαν πολυ κοσμο..Τοτε...
    Τωρα ευτυχως τα βαλαμε στη θεση που τους πρεπει...
    Στη χ...στρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Αντιγόνη μου,με χίλιες δυσκολίες μπόρεσα να συνδεθώ,η τεχνολογία δεν έφτασε ακόμη στην παραλία μας.

    Ήθελα πολύ να διαβάσω όσα γράφεις κι αναπλήρωσα όσα έχασα.
    Τι όμορφες αναμνήσεις,τι στιγμές,που έζησες και που τόσο όμορφα αφηγείσαι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Αντιγόνη μου,
    Δεν ξέρω πως να περιγράψω όλα αυτά που νιώθω διαβάζοντας όλα αυτά που γράφεις, αλλά και όλα αυτά τα σχόλια που σου γράφουν. Έχεις καταφέρει να βγάλεις από μέσα μας πάρα πολύ μεγάλα και ωραία αισθήματα και να μας κάνεις να εξωτερικεύουμε τις ευαισθησίες και ίσως τα αποθημένα μας, σε κάθε σου ανάρτηση. Σ΄ευχαριστώ θερμά που υπάρχεις στη ζωή μας!!! Παίρνουμε πολλά από σένα.
    Σε φιλώ και σ΄αγαπώ κι ας μη σε ξέρω!!
    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Καλησπέρα. Μιλούσαμε με τον Μπέαρ και μου ανέφερε το μπλογκ σας. Για την ακρίβεια είπε: "μα καλά, δεν ξέρεις την γιαγιά Αντιγόνη;"

    Και μετά με απείλησε ότι αν δεν δει σχόλιό μου εδώ, θα μου φάει όλο το φαγητό. Είναι τραγικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Γιαγια Αντιγονη, βγαλε το βιβλιο, αυτο το λιγι-λιγο ειναι ''μαρτυριο'', το νησι, ειναι το νησι μας? Φιλια απο το κατινακι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Υπεροχα μελαγχολικό και γραφή που διαβάζεται μονορούφι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αυτό το κείμενο μου θύμησε τη μαμά μου, όχι γιατί έζησε μια τέτοια ζωή, το αντιθετο θα έλεγα...
    Αλλά να, έφυγε στα 58 και μου λείπουν οι αγκαλιές τις......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. "Η σιωπή της σκέπαζε κάθε θόρυβο"
    μένω εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. την καλημερα μου Αντιγονη...σε ευχαριστω....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. μαχαίρης:
    Ευτυχώς που τα πήραμε είδηση και τα βάλαμε στη θέση τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. eleni:
    Εκεί δίπλα στη θάλασσα ρίξε ένα βότσαλο και για μένα!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. anthivolon:
    Τι να σου πω τώρα;
    Με συγκινείς πάντα με τα λόγια σου!
    Η καλή κουβέντα αρέσει στα παιδιά και στους μεγάλους πολύ!
    Μια αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. rena:
    Μέσα από την θλίψη της μπόρεσε να χαρίσει γέλιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. g for george:
    Τον γλυκό μου Αρκούδο!!!
    Αν σου βουτήξει το φαγητό, εδώ είμαι να σου στείλω ντελίβερι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. dimitris:
    Οπου νησί το "νησί" μας!
    Φιλιά στο Κατινάκι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Μικρές ανάσες:
    Τις αγκαλιές της θα τις κουβαλάς πάντα.
    Θέλεις και τις δικές μου;
    Πολλές πολλές πολλές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. coffeemug;
    Εκεί μένω και εγώ.
    Αυτό το κομμάτι της λάτρεψα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. OSTRIA:
    Να είσαι καλά και ευχαριστώ για το πέρασμα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Νομίζω αυτό το είδος των Γυναικών,
    δεν υπάρχει πλέον.
    Τόση δύναμη, υπομονή, αυταπάρνηση,
    όλα για τους άλλους.
    Κρίμα που έφυγε νέα.
    Σου στέλνω την Αγάπη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. συγκλονιστικο!!γιατι οι καλοι φευγουν νωρις????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Η απάντηση στο melv@ki είναι όλα τα λεφτά... Υπέροχη ιστορία υπέροχου ατόμου από υπέροχο άτομο... Δεν έφυγε ποτέ της η Βάσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Αντιο στη Βάσω που μου θύμισε τη δική μου θεία που την έλεγαν επισης Βάσω και έφυγε πολύ άδικα στα 62.

    Να εχει παρεα τους αγγέλους...

    Να ειναι καλά η ψυχούλα της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Frezia:
    Μπορεί και να υπάρχει ποιος ξέρει;
    Ευλογημένες να δίνουν!
    Σε φιλώ καλή μου!
    Τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. η σιωπηλή κραυγή:
    Δεν φεύγουν αγάπη μου.
    Ο καθένας αφήνει το στίγμα του.
    Και το ότι έφυγε νωρίς ήταν τυχαίο.
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Drmakspy:
    Ευχαριστώ.
    Ομως Σπύρο μου θα σε παρακαλέσω να γράφεις συχνότερα.
    Σου ζητάω πολλά;
    Μια χάρη στη γιαγιά;
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Merlin:
    Το πρωί ήθελα να αφήσω ένα σχόλιο στο χορό σου αλλά σκέφτηκα τι θέλουν οι μεγάλες με τα νιάτα;
    Σε καμαρώνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Μπορει ναναι κοινότυπο,αλλα θα το πω,η δυναμη του ανθρωπου,μωρε γιαγιακα,λυγιζει σίδερα και το ξερουμε,έτσι κι η συνονόματη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. VAD:
    Λυγίζει, τα άτιμα αλλά τι απόθεμα αφήνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή