Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Αχ Νώντα μου!


Αρχές του ’70, ακόμα εδώ στην Φρεαττύδα, υπήρχαν μονοκατοικίες.
Μια μεσοτοιχία μας χώριζε με τους «δίπλα».
Χώριζε τις αυλές μας, αλλά το γιασεμί της Βέτας
σκαρφάλωνε και κρεμόταν πάνω στα δικά μας λουλούδια
και πλεκόταν με το νυχτολούλουδο της πεθεράς μου.
Η Βετάρα κατά τον Νώντα, ήταν η συντροφιά της γιαγιάς Αγγελικής.
Ο Νώντας ήταν η δεύτερη παντρειά της Βέτας.
Και οι δυο κοντά στα εξήντα.
Είχαν έρθει από το Πέραμα όταν παντρεύτηκε
η κόρη της από τον πρώτο γάμο
και τούτο το σπίτι το άφησε η θεία του Νώντα κληρονομιά.
Ηταν μια πασίχαρη γυναίκα, στρουμπουλή με κατσαρό
κοντοκομμένο μαλλί και όλα πάνω της ήταν φουσκωτά.
Λάτρευε τα χρυσαφικά και ήταν στολισμένη με καδένες, δαχτυλίδια,
βέργες πολλές περασμένες στον καρπό, σκουλαρίκια κρεμαστά
με βυσσινί πετρούλα σαν τάματα στην Μεγαλόχαρη.
Ο Νώντας κοντός και λιανός, με τα σφιχτά πουκαμισάκια του
το μαλλί κοκοράκι με το μπριλκρήμ για να του στέκεται.
Μουστακάκι στενό να μη του κρύβει το αδύνατο
πρόσωπο.
Στο αίμα του έρρεε το τσίπουρο σε υψηλά γράδα.
Με τα σόγια του «γίγαντα» σκοτωμένη η Βετούλα
εξ αιτίας της κληρονομιάς.

Κάθε πρωί όταν καλοκαίριαζε έπιναν τον καφέ τους
στην αυλή πριν φύγει
ο κουβαλητής της για το μεροκάματο στο λιμάνι.
Σαν σηκωνόταν να φύγει, έκοβε ένα γαρίφαλο σήμα κατατεθέν
στο τσεπάκι του πουκάμισου.
«Τι θα ψωφοφάς σήμερα;» ακουγόταν η μπάσα φωνή της.
Ο Νώντας τραγουδούσε φεύγοντας…
«άμα θες να φύγεις φύγε άμα θες να κάτσεις κάτσε
να γκρινιάζεις όμως πάψε…»
«Και κοίτα κακοψόφο να ‘χεις να γυρίσεις πάλι τύφλα!»

Μας έκανε την καθιερωμένη επίσκεψη να αποτελειώσει τον καφέ της
να φουμάρει τα τσιγαράκια της και να τουμπάρει το φλιτζάνι της.
«Πάλι σύγχυση βλέπω κυρά Αγγελική μου!»
«Τι ήθελα και τον πήρα; Μου είχε κάψει πρώτος, ο αχρόνιαστος,
την γούνα και έπεσα στα χειρότερα»

Οι κατάρες ανελέητες, οι τσακωμοί βεγγαλικά,
δεν του χάριζε τίποτα!
Ο Νώντας στην τύφλα του και η Βέτα στα όσα σέρνει η σκούπα.
Ελεγες δεν μπορεί φονικό θα γίνει!
Μαλλιοκούβαρο η ζωή τους.

Ένα μεσημέρι ακούμε στριγκλιές άλλου τύπου.
«Λεβέντη μου, τι έπαθες!»
Τρέχουμε από τα γειτονικά σπίτια και η Βέτα να μαδάει
το μαλλί και να σπαράζει.
Ο Νώντας από την σούρα είχε πέσει από τον γερανό.
Τον έφερε στο σπίτι να τον κλάψει κατά πως του άξιζε,
έδωσε διαταγή!

Μαυροφορέθηκε, με δετό μαντήλι και καλτσάκια
που έγερναν και άφηναν το άσπρο γόνατο γυμνό.
Λιγοθυμιές απανωτές. Όλη η γειτονιά στο πόδι.

«Που είσαι Νώντα μου να δεις τον Στέλιο,
που είσαι να δεις τον Κώστα»
Σύστηνε έναν- έναν ξανά στον μακαρίτη.
Και κάνουν το λάθος οι αδελφάδες να φανούν!
«Σήκω Νώντα να δεις ποιες ήρθαν!
Που τόσα χρόνια του κλότσου σε είχανε!
Που τσίπα δεν έχουνε αγόρι μου!
Να σου φάνε την ψυχούλα σου θέλανε
και τα καταφέρανε!»

Οσοι δεν την ήξεραν έκλαιγαν παρασυρμένοι από τα λόγια της.

Τέσσερεις μέρες μετά έρχεται η χήρα σπίτι με κλεισμένο ακόμα το λαιμό.
«Κυρά Αγγελική μου αύριο φεύγω. Πάω να μείνω στης κόρης μου!»
«Γιατί χριστιανή μου, εδώ έχεις το σπίτι σου τι γυρεύεις να ξεσηκωθείς;»
«Που να μη σώσει αστεφάνωτη με είχε τόσα χρόνια!
Θα έρθουν οι φάουσες να πάρουν το σπίτι»

74 σχόλια:

  1. Aχ Αντιγονάκι μου, είχανε έναν τόσο ιδιαίτερο τρόπο να εκφράζουν τα συναισθήματά τους αυτές οι απλές γυναίκες εκείνη την εποχή!!
    Έντονο ύφος στις επικρίσεις τους, έντονο στην έκφραση του πόνου, έντονο και στην έκφραση αντιπάθειας. Μέσα όμως στην απλότητα της έκφρασής τους, βλέπει κανείς και την έκφραση της αξιοπρέπειάς τους. Λιγότερο έντονη μα πολύ δυνατή!!!!
    Σε φιλώ
    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιαγιά Αντιγόνη,είσαι πάντα συναρπαστική!
    Τελικά, όπως πάει, θα κάτσω να γράψω τις αναμνήσεις της δικιάς μου γιαγιάς!
    Έχω την τύχη να την έχω ακόμη κοντά μου , και είναι πραγματική γιαγιά με δισέγγονα πια!
    Η γραφή σου μας ταξιδεύει....
    Να΄σαι πάντα καλά!
    Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό που μ' αρέσει περισσότερο στη γραφή σου είναι αυτή η υπέροχη διαγραφή των χαρακτήρων!! Λες και τους έχουμε μπροστά μας τους γείτονες, τόσο ζωντανοί είναι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαν σκηνη απο ελληνικη ταινια φανταζει,αλλα μηπως τη ζωη δεν αντιγραφει και το σινεμα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ΑΣΤΕΦΑΝΩΤΗ....
    Απο τους τραγικωτερους χαρακτηρες της εποχης...
    Χωρις παιδια..
    Χωρις δικαιωματα..
    Και καπακι η καταφρονια της κοινωνιας και το περιθωριο....Ερμαιο των ηλιθιων εκκλησιαστων...και των ακομα χειροτερων νομων...
    Κι ομως ..Εσυ την ομορφυνες ακομη και αυτην...
    Θαυμαζω τη γραφη σου...
    και την υπεροχη καρδια σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Την μεταφορά της ατμόσφαιρας και την περιγραφή των χαρακτήρων λίγες φορές την έχω νοιώσει σ'άλλα κείμενα, συγγραφέων! Τι να πω Αντιγόνη μου είσαι καταπληκτική!
    Κρίμα τόσα χρόνια το ταλέντο σου να μην έχει προβληθεί! Κρίμα μεγάλο κρίμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φοβερή περιγραφή !
    Είσαι απίστευτη γιαγιά Αντιγόνη !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαν να βλεπω τις σκηνες μπροστα μου όπως τις περιγραφεις, τόσο ολοζώντανα που διηγείσαι. Κι αυτή η ιστορία, και να κλαις και να γελάς μαζί. "Σύστηνε έναν- έναν ξανά στον μακαρίτη"... Α, ρε καημενη Βετα.
    Σε φιλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ βρε Αντιγόνη μου, εγώ θα συμφωνήσω με την Καρυάτιδα.
    Κρίμα τέτοιο ταλέντο να μένει ανεκμετάλλευτο!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. η κυρία Κοκοβίκου!!να είσαι καλά Αντιγονάκι μου,μου ανέβασες τη διάθεση με την τόσο όμορφη περιγραφή σου.φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. η γραφη σου μου θυμιζει αγαπημενη συγγραφεα μου την αλκυονη παπαδακη
    εχω διαβασει ολα της τα βιβλια και ακομη με συναρπαζει...ναι αυτη μου θυμισες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. γιαγια ολοι σου εχουμε πει το ποσο ομορφα γραφεις και το ποσο πολυ μας θυμηζεις την αγαπημενη Αλκυονη Παπαδακη, δεν ειναι καιρος να παρεις στα σοβαρα ολα αυτα που σου λεμε? και να σε απολαυσουμε ζεστες βραδιες μπροστα στο τζακι αλλα και δροσερες καλοκαιρινες νυχτες στη βεραντα οπαρε αμε το φως της citronella ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπα, και στις αδελφές ποντικοφάρμακο...
    Βρε την καημένη την Βέτα...
    (Το "η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα" μου θύμισε, το τέλος με το "αστεφάνωτη")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αδικος θάνατος για εναν μερακλη πότη,έπρεπε να πεθάνει με το ποτήρι στο χέρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. τι θα γίνει με εκείνες τις εκδόσεις αγαπημένη μου ?
    Εμένα που λές με τρελλάινει η γλώσσα και το ύφος σου είναι σαν να τα ζω απαρχής όλα να μυρίζω τον καφέ στο μπρίκι , το γιασεμί , να ακούω το πλατάγιασμα της γλώσσας το τρίξιμο και το σουρσιμο της καρεκλας , το σύρτη !!!!!
    Σήκω θα ανάψουμε ωτιές το βράδυ παραμονή του Αη Γιαννιού , τοιμάσου να κάψουμε τον Μάη !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. φοβερή περιγραφή!! βρε την καημένη τη Βετα!!!
    Καλημέρα Αντηγόνη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. αυτές οι περίεργες σχέσεις είναι η αληθινή πραγματικότητα των πολιτισμών μας. κι όχι οι τέλειες οι κογένειες που βλέπουμε στις σειρές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γέλασα με την ιστορία, δεν ξέρω γιατί. αλλά να, εκεί που τον έκλαιγε ενώ πριν τον έβριζε μου έκανε κλικ.
    αστεία αστεία όμως ο γάμος ήταν μια κατοχύρωση για τις γυναίκες, χωρίς δουλειά, χωρίς εξασφάλιση ήταν έρμαια στα χέρια των συζύγων τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλημέρα γιαγιά. Αλλη μια υπέροχη διήγηση.
    Ο τρόπος που γράφεις είναι τελείως αγχολιτικός.
    Αυτοί οι παλιοί είχαν έναν τρόπο έκφρασης!!!!! Φοβερό μιλάμε.
    Φιλιά πολλά καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Α τον Νώντα! Της την έκανε στο τέλος κι ας τον έκλαιγε εκείνη γοερά :)))
    Έτσι που την περιγράφεις τη Βέτα είναι σαν να τη βλέπω μπροστά μου ολοζώντανη!

    Αυτό το βιβλίο πότε θα το γράψεις; Με όλες αυτές τις όμορφες ιστορίες σου θα ξεπουλησει η πρώτη έκδοση αμέσως!! Στρώσου Αντιγόνη μου σε παρκαλώ πολύ-πολύ και γράψτο!! Μέσα σου είναι και περιμένει να βγει.

    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ.
    ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΤΑΞΙΔΙ...ΑΠΟ ΣΕΝΑ.
    ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΟ,ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟ.
    ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ...
    ΣΑΝ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΗ ΤΑΙΝΙΑ.
    ΤΟ ΑΠΟΛΑΥΣΑ.ΜΕ ΑΝΕΒΑΣΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΑ.ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΟΥ.
    ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΗ ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ ΚΑΙ E-MAIL ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΕΛΑΒΕΣ.

    ΦΙΛΙΑ ΝΑΝΣΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τις αγαπώ τις απανταχού Βέτες!!!

    Ειναι σκέτη απόλαυση!
    Γιαγιααα η διηγηση ειναι τελεια...

    Ηταν όντως κοχνέτσες η αδελφάδες του Νώντα ή η Βέτα ήταν ολιγον τι υπερβολική;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Εγώ αν σου πω ότι γέλασα? Άκου να του λέει "Τι θα ψωφοφάς σήμερα?". Χα χα χα...Πάντως, πλάκα-πλάκα, ριγμένη η κυρά Βέτα. Χωρίς στεφάνι κι εκείνη την εποχή, είμαι σίγουρη ότι θα ήλθαν μετά οι αδελφάδες και θα την πέταξαν έξω τη καημένη. Και με τον τρόπο της πρέπει να τον αγαπούσε, και ας τον πέρναγε γενέες δεκατέσσερις. Ή κάνω λάθος? Φιλιά σε σένα και στη κόρη σου! Να ξέρεις ότι όταν διαβάζω το μπλογκ σου ξαναγίνομαι εκείνο το μικρό κοριτσάκι με τη φουντωτή κοτσίδα και τη μπλε ποδιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αχ την καημενη, τσαμπα τα μαλλιοτραβηγματα.
    Τι μου θύμισες τωρα με τον γερανο, στο λιμανι, εκει μεσα καμαρωνα για τον πατερα μου καθε φορα που περναγα απο το Περαμα, ελεγα στα παιδια μου: Να αυτα ειναι τα τεραστια μηχανηματα που ανεβαινει και χειρίζεται ο παππούς σας και φουσκωνα απο περηφάνια για τον μπαμπα τον δυνατο που εχω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γιαγια περιμενω το βιβλιο με την αφιερωση στο μεσοφυλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Είναι λίγα τα αναγνώσματα που απολαμβάνω και το συγκεκριμένο είναι καταπληκτικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γιαγιά Αντιγόνη, τι όμορφα που μας ταξιδεύεις στον χρόνο! Η πένα σου είναι καλύτερη και από την καλύτερη φωτογραφική μηχανή.Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις βιβλίο? Αν ναι, θα είμαι η πρώτη σου αναγνώστρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. anthivolon:
    Δεν υπήρχε το δήθεν.
    Μιλούσαν χωρίς να κοσκινίζουν τα λόγια τους!

    Συγνώμη για την αργοπορία μου στις απαντήσεις στα σχόλια σας που με τιμούν!

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. apinkdreamer:
    Ευχαριστώ για το πέρασμα και τα καλά σου λόγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Νερένια:
    Εκμεταλεύσου την γιαγιά!

    Το σημερινό σου γραπτό είναι από εκείνη;
    Πολύ καλό και μακάρι να περάσετε να το διαβάσετε!

    Την ευχή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ανεραιδα:
    Αυτά σου τα λόγια πώς με συγκινούν!
    Ευχαριστώ! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Δημιουργία:
    Μα από κάποιους τύπους σαν την Βέτα δεν ήταν η αφορμή;
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. μαχαίρης:
    Ευτυχώς που τα πράγματα άλλαξαν και βρέθηκαν στην πλευρά που άξιζαν.
    Ολα τα σεμνότυφα ακόμα με θυμώνουν!
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. kariatida62:
    Με τιμούν ιδιαιτέρως τα λόγια σου!

    Γνωρίζεις το γιατί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. ΜΙΝΙΜΑRΚΕΤ:
    Τόσα τετράδια που έχω γεμίσει να μην πάνε χαμένα.
    Χαίρομαι να τα μοιράζομαι μαζί σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. καλημέρα:
    Αυτό ήθελα να προβάλω περισσότερο.
    Το γέλιο και το κλάμα.
    Σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ΕΛΕΝΑ:
    Καλέ θα κοκκινίσω!
    Αυτό το μοίρασμα μου δίνει χαρά!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. fortounata:
    Πιο πολύ χάρηκα που σου ανέβασε την διάθεση η Βέτα!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. η σιωπηλή κραυγή:
    Είναι και δική μου αγαπημένη. Εχω διαβάσει όλα τα βιβλία της.

    Σου στέλνω ένα χαμόγελο στην κραυγή σου και χάρηκα που σε γνώρισα μέσα από την fortounata!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. MIA KAΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ:
    Ασπούλα μου, να είσαι καλά για τα λογάκια σου. Πάντα με τιμάς και το χαίρομαι!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. marco:
    Δόλιος ο Νώντας;
    Την ζωούλα του την έφερνε στα δικά του μέτρα και την ζούσε νια χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Λοιπόν εκτός από εικόνες, μυρωδιές κι αισθήσεις, με κάθε σου ιστορία, με ζώνουν κι απορίες.
    Που πήγαν γμτ όλα αυτά τα ονόματα;
    Βέτα, Νώντας .....
    Γιατί γεμίσαμε Λίνες, Άγγελους, Φοίβους, Άντζελες;;;;...
    Που πήγαν εκτός από τις γειτονιές, την καθημερινή μας την ζωή, που πήγαν μέχρι και τα ονόματά μας μας γμωτ;;;;;

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Artanis:
    Ποντικοφάρμακο, στις άθλιες!

    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. VAD;
    Μόλις άφησε το ποτήρι παραπάτησε.
    Του κρατούσε τις.. ισορροπίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. marillise:
    Καλά που θυμήθηκες τις φωτιές σήμερα!
    Είδες που ξεχνάμε πολλά;
    Φιλιά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. ΦΟΥΛΗ:
    Μου αρέσουν πολύ οι λούμπεν τύποι!
    Τα φιλιά μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. ρίτσα:
    Αχ με αυτούς τους ατσαλάκωτους!
    Εξω από κάθε αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Μana:
    Αυτή ήταν και η πρόθεση μου. Η άλλη πλευρά.
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. bear:
    Ηταν αυθεντικοί καλέ μου!
    Χωρίς να νοιάζονται για το "φαίνεσθαι".
    Πολλά φιλιά και έχω ακόμα τέτοιους τύπους στα τετράδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. DaizyCrazy:
    Μου αρκεί που τα μοιράζομαι μαζί σας και σας αρέσουν.
    Η καλύτερη παρέα μου είσαστε!
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. ΝΑΝΣΥ.
    ΤΟ ΕΛΑΒΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΥ!!!!!!
    ΤΟ ΟΤΙ ΜΕ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΜΕ ΤΙΜΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Merlin:
    Ολοι ήταν έτσι χωρίς να κρύβονται.
    Εδώ μαλλιοτραβιόντουσαν στους δρόμους χωρίς να τους νοιάζει τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. πουαντερί:
    Και εγώ τους θαύμαζαν πώς μπορούσαν να ρίχνουν το γάτζο με ακρίβεια στα αμπάρια.

    Να περνάς καλά!
    Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Pink-Fish:
    Πληθωρικοί σε όλα τους.
    Στις βρισιές... στις αγάπες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. to alataki:
    Ευχαριστώ πολύ και χάρηκα που σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Αχ τι ιστορία....!!! Λίγο από ΣΚΑΣΜΟΣ ΑΝΤΩΝΑΚΗ ΜΟΥ.... Δεν ήταν τόσο τυχερή η καψερή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. erifili:
    Να είσαι καλά και να περάσεις καλύτερα στην άδεια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Αντιγόνη μου,
    μόλις σε γνωρίσει κάποιος από το λόγο σου,πώς μπορεί να σε γνωρίσει και από την όψη σου..??..-:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ' ΑΛΩΝΙ:
    Πες μου και μένα κοριτσάρα μου.
    Οταν τα παιδιά μου ήταν μικρά ήρθε η μόδα του Ακη, Σάκη, Πέπη κλπ
    Τώρα από ότι ακούω άλλη μόδα.
    Διπλά ονόματα και τα φωνάζουν ΚΑΙ τα δυο.
    -Αλέξανδρε-Παναγιώτη σκάσε βρε!

    Φιλάκια!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Drmakspy:
    Οι πιο νέες ήταν και πιο γαλύφες.
    Οι μεγάλες δεν καταλάβαιναν τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. SpirToKoYto:
    χαχαχα...από την όψη;
    Περασμένα μεγαλεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. οι παλιοί ήταν όντως αλλιώς-στη συμπεριφορά τους,στο πώς έλεγαν αυτά που ένιωθαν... πιστεύω ακράδαντα οτι τα ίδια νιώθουμε και σήμερα αλλά δεν θέλουμε να τα εκφράσουμε με αυτόν τον τρόπο,δεν τα "λέμε" έτσι...καλό,κακό,δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Αντιγόνη μου,
    ηθική πρόταση σου κάνω...λολ
    αν βρεθείς στα μέρη μας ,να κεράσω καφέ..
    θα το θεωρούσα τιμή και χαρά μου να σε γνωρίσω από κοντά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Χαλεποι καιροι Αντιγονη μου αλλα με μια απιστευτη ομορφια! Σ αυτην την ιστορια δεν χωραει σχολιο!!!!
    Φιλια Αντιγονη.
    Σοφια. (Αποκλ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. ναι γιαγιά -δεν νομίζω να είσαι γιαγια μου δηλαδη, περισσότερο σε μαμα μου κάνεις :)- από κείνη είναι...
    έχω τόσες ιστορίες στο μυαλό μου , σκόρπιες , αλλά θα τις συνδέσω... ελπίζω να τα καταφέρω δηλαδη ...
    και παραμύθια , τα δικά της παραμύθια από την πατρίδα της ούτε που μπορούμε να τα φανταστούμε....


    Φιλιά γιαγια μαμα Αντιγόνη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. kihli:
    Ηταν ο αυθορμητισμός τους τέτοιος που δεν μασούσαν τα λόγια τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. SpIrToKoYto;
    Δεν μας γλιτώνει ο καφές θα τον πιούμε.
    Μόνο την πολυλογία μου πρόσεχε!
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. ΣΟΦΙΑ:
    Να είσαι καλά!
    Μια αγκαλιά και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Νερένια:
    Ναι είμαι μάνα σου.

    Μου αρέσει πολύ η γραφή σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Σε ευχαριστώ λοιπόν μαμά ...

    Σε ευχαριστώ πολύ ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Εγώ σ'ευχαριστώ..
    και περιμένω ανυπόμονα..-:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Αχαχα! Κρίμα δεν λέω που έχασε το Λεβέντη της, αλλά μου άρεσε η κα Βέτα. Αν έμενα κοντά πρώτες φίλες θα είχαμε γίνει..αδελφές ψυχές στη γκρίνια και στη σκούπα..
    Μένουν ανεξίτηλες μορφές σαν και εκείνη στις γειτονιές..με τους καυγάδες και τα φιλιώματα..το ότι την είχε και αστεφάνωτη, κάνει την ιοτορία για γέλια και όχι για κλάμματα.
    Μπράβο που την ανέφερες. Τέτοιοι άνθρωποι χαράζουν ρότες στη ζωή των άλλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή