Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Ζωή δεμένη χειροπόδαρα.

Η Μάρω έμενε με τα τρία παιδιά της στην οδό Νεωρίων
στο Πασσαλιμάνι κοντά στη θάλασσα.
Δύο κόρες και ο μοναχογιός.
Η μεγάλη κόρη είχε τελειώσει Οδοντιατρική και η μικρή
οικιακά με μεταπτυχιακό στην εξολόθρευση μορίων σκόνης.
Ο Λευτέρης της, τεχνικός στη ΣΠΑΠ.(σιδηροδρομική γραμμή
Πελοποννήσου).
Αυταρχική γυναίκα με ένα τσαμπουκά που τον χειριζόταν
με τους δικούς της ιδιαίτερους τρόπους, που όμως δεν
σήκωνε αντιρρήσεις!
Η γνώμη της διαταγή!
Οριζε τα πάντα μια που τα είχε μεγαλώσει μόνη της
με χίλια βάσανα.
Και τα βάσανα μεταλλαχτήκαν σε κλάψα και η κλάψα,
σε προσταγές ανώτατου στρατιωτικού στελέχους.
-Μη και δεν παντρέψεις τις αδελφές σου θα σε καταραστώ
να μη δεις στεφάνι στο κεφάλι σου!

Ελα όμως που ο Λευτέρης, το ονειρευόταν ήδη με την Σοφούλα!
Απέναντι από το σπίτι τους, το όνειρο του με τα καστανά μαλλιά
και τα ανοιχτόχρωμα μελιά μάτια της, είχε το κομμωτήριο της.
Εκεί πήγαιναν η μαμά με την γιαγιά να κάνει περμανάντ
να μη φαίνονται τα αραιά μαλάκια της.
Η κοπέλα ήταν κόρη, μιας δεύτερης ξαδέλφης, από το νησί.

Στο χώρο του κομμωτηρίου μύριζε αμμωνία, ξύλινη λακ
βγαλμένη από πλαστικά μπουκαλάκια με βαποριζατέρ.
Καρέκλες αναμονής και ένα τραπεζάκι Σουηδικού στυλ
με σεμέν και γυάλινο σκαλιστό βαζάκι γεμάτο πλαστικές
παπαρούνες.
Ενας καθρέφτης κολλημένος χωρίς πλαίσιο, στον τοίχο
και το μακρόστενο τραπέζι, στολισμένο με κλαρωτό
ύφασμα σουρωτό σαν γυναικεία φούστα.
Η κάσκα δίπλα στο παράθυρο, να παρακολουθεί την
πελάτισσα και το έμπα-έβγα του Λευτέρη.

Τα Σαββατόβραδα χώνονταν σε ξενοδοχεία για ζευγαράκια.
Για αυτά τα βράδια ζούσε η Σοφία.

Οι Κυριακές αφιερωμένες στις αδελφές του, σινεμά στο Σπλέντιτ,
και πάστα σεράνο στη Μυροβόλο.

Τα χρόνια περνούσαν για όλους και παίρνανε τα όνειρα τους,
γιατί μια Μάρω και μια εποχή αποφάσισαν.
Τρεις φορές έφτασε η Σοφία στο γιατρείο του γυναικολόγου
και άφησε πίσω την ευκαιρία να γίνει μάνα.

Με την εμμηνόπαυση της, έκλεισε και η Μάρω τα μάτια της.
Ο Λευτέρης στα σαραντάμερα ανακοίνωσε στις αδελφές του:
-Παντρεύομαι!
-Στην ηλικία σου; Πενηντάρισες, καημένε, τι θα λέει ο κόσμος
προσπάθησαν οι αδελφές να τον αποτρέψουν όχι για να μη
μείνουν μόνες αλλά γιατί ήταν αργά….
Και η Σοφούλα ντύθηκε νύφη, με τα λουλούδια μαραμένα
στα μαλλιά της…

Ετσι το πρέπει, είχε γίνει σφεντόνα
που έδιωξε τα όνειρα τους,
τότε που σε κάποιο ιατρείο
η Σοφία έχανε την ευτυχία της…

48 σχόλια:

  1. Αντιγονη σαν παραμυθι ειναι αυτη η ιστορια, βαθια ανθρωπινη, μελαγχολικη δυσπεπτη, κομπος στο στομαχι. Αλλες εποχες αλλοι ανθρωποι.
    Μολις γυρισα δουλευα απογευμα Αντιγονη και παντα μια ματια στη σελιδα σου μου εχει γινει απαραιτητη. Καληνυχτα.
    Σοφια (αποκλ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. KALHMERA GIAGIA EIXES DEN EIXES MOU KANES THN KARDIA PERIBOLH KAI SHMERA .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσες χαμένες έτσι ζωές..

    έτσι για τα πρέπει που τελικά τσάμπα πέρναγαν τα χρόνια..

    πόσο πίσω με πήγες τώρα γιαγιά Αντιγόνη..

    καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ανεπαναληπτη γιαγια αντιγονη, ρε μανια σε αυτη την χωρα ολοι να ανακατευονται στις ζωες των αλλων, εφαγε ο ανθρωπος την ζωη του και στο τελος του εκαναν και κριτικη για το ''ωριμο'' του γαμου του, αθανατη πατριδα με τα ηθη και εθιμα σου. τα γνωστα πολλα φιλια απο το κατινακι, το δακρυσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόσες ζωές πήγαν χαράμι γιαγιά Αντιγόνη , γι΄αυτά τα «πρέπει» και έχω, έχεις «υποχρέωση»!
    καλό σαββατοκύριακο γιαγιούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λες και παρακολούθησα μαυρόασπρη ελληνική ταινία!Την Μάρω θα την έπαιζε η Τασώ Καββαδία, το Σοφάκιη
    Μπαθα Βούρτση και τον Λευτεράκη φυσικά ο Ν. Ξανθόπουλος!
    Η διαφορά όμως υπάρχει στο ότι εκείνες οι ταινίες στο χάπυ έντ έκλειναν με τον ερχομό ενός μωρού!
    Εδώ που τα λεμε και αυτός ο Λευτεράκης πολύ μαμάκιας! Γιατί νομίζω πως και κείνη την εποχή υπήρχαν και οι Στέφανοι Στρατηγοί που δεν χαμπάριαζαν και πολλά! Αν ήσαν τα μοναδικά σερνικά στην οικογένεια είχαν τον πρώτο
    και τον τελευταίο λόγο, και αλοίμονο σ'όποιον τον αμφισβητούσε..
    Έτσι δεν είναι γιαγιά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιαγιά Αντιγόνη, πάλι τα κατάφερες..

    με γύρισες πίσω , σε μαυρόασπρα χρόνια, με χαμένες ζωές, με γυναίκες και αντρες θύματα μιας στείρας νοοτροπίας και δέσμιους ηθών και εθίμων .

    Ωστόσο συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο της Καρυάτιδος62, υπήρχαν και Στέφανοι Στρατηγοί εκείνη την εποχή, κι ενας τέτοιος στο χωριό μου καμαρώνει σήμερα τα παιδιά του, αρνούμενος να γίνει θύμα. (η αδελφή του δεν παντρευτηκε ποτέ).

    Να έχεις μια ομορφη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣΟΦΑΚΙ:
    Ζωές μες το συρτάρι, που γράφει πρέπει.
    Να είσαι καλά και δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. MOLEMOU:
    Κορίτσι μου δεν ήταν στις προθέσεις μου να σε ψυχοπλακώσω.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευρύνοος:
    Για να σε πήγα πίσω γνωρίζεις καλά τι επικρατούσε στην κοινωνία του τότε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. dimitris:
    Αχ Δημήτρη μου, τι άντρας τι ακόμα χειρότερα γυναίκα όλοι δεμένοι στα ήθη μιας εποχής που μόνο βασανιστικά ήταν.
    Οι "αντάρτες" ελάχιστοι.
    Και αυτούς τους έτρωγε το σκοτάδι, ξέρεις εσύ....
    Κατινάκι μου πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. karfoma:
    H ζωή που όριζαν οι άλλοι.
    Μια κοινωνία που είχε αυτούς τους κανόνες.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Kariatida62:
    Η στάση του Λευτεράκη ήταν αποδεκτή από ολόκληρη κοινωνία και όχι μόνο από την μάνα του.
    Οι άντρες έπρεπε να προικίσουν και να παντρέψουν αδελφάδες και οι γυναίκες να πάρουν γαμπρό αρεστό στο περιβάλλον τους.
    Δύσκολες οι αντιστάσεις και λίγοι οι Στρατηγοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Red Hat:
    Για να σηκώσεις ανάστημα ήθελε κότσια
    και όποιος γλίτωνε από νοοτροπίες που τώρα φαντάζουν μελό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φοβερά και τρομερά πράγματα Αντιγόνη μου.Αυτή η νοοτροπία κάποιων ανθρώπων να θέλουν να διαφεντεύουν τις ζωές των άλλων και τα παιδιά να μη σηκώνουν κεφάλι!Αυτό ήταν δουλοπρέπεια δεν ήταν σεβασμός.
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ένα όμορφο τέλος ζητάμε όλοι.
    Μα η ζωή για κάποιους θέλει άλλα.
    Γιαγια Αντιγόνη μας μελαγχόλησες πρωϊ πρωϊ.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. zeidoron:
    Ηταν οι κανόνες μιας άλλης εποχής που αν δεν ήσουν επαναστάτης από κούνια,
    σε κατάπιναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Thalassenia:
    Αυτά κοριτσάκι μου ήταν μέσα στα πλαίσια μιας κοινωνίας που άργησε να κάνει βήματα μπρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. σε κάποια πράγματα έχει κάνει βήματα μπρος όχι σε όλα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ζωές χαμένες, ζωντανές και πεθαμένες.
    Να, μερικά από τα καλά του σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Το πιο τραγικό ξέρεις ποιο είναι??
    Οτι αυτοί οι άνθρωποι, αν ζούσαν σήμερα, πάλι τα ίδια λάθη θα έκαναν.
    Βαθιά ριζωμένες νοοτροπίες, που δύσκολα θα άλλαζαν.
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Λόγω τιμής...καθώς το διάβαζα ανατρίχιασα...ήδη σκουπίζω δάκρυ...το ιατρείο, ο γυναικολόγος, η χαμένη ευτυχία, τα πέρασα...δεν θέλω μαραμένα λουλούδια στα μαλλιά μου γιαγιά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Προσυπογράφω το σχόλιο της Καρυάτιδας,ας το κάνουμε μωρε με χάπι εντ,κρίμα στο Λευτεράκη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Και λοιπόν;E allora:
    Τουλάχιστον ως προς την ατομική ελευθερία είναι αλλιώς τα πράγματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. tsaousa:
    Κοριτσάρα μου έτσι θέλω να πιστεύω.
    Μπορεί να σας πνίγουν άλλες καταστάσεις αλλά οι επιλογές είναι δικές σας.
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ΕΛΕΝΑ:
    Μπορεί να είναι και έτσι όταν μόνο φοράς παρωπίδες.
    Αυτές λοιπόν φρενάρανε το διαφορετικό.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μαγισσούλα:
    Ευκολα, μας παίρνουν κομμάτια από την ψυχή μας.
    Εχω αντιληφθεί η παλιόγρια την πίκρα σου και σε άλλες συζητήσεις μακάρι να κάνω λάθος.
    Εκεί που κόβεται η χαρά έρχεται μια άλλη.
    Δεν είναι λόγια έτσι για να ειπωθούν.
    Το έχω ζήσει, έχω και μια κόρη άλλωστε.
    Σε κλείνω στην αγκαλιά μου και να ξέρεις ότι σε σκέφτομαι, σε φαντάζομαι, σαν το κοριτσάκι μου.
    Φιλιά και αγάπη από τη γιαγιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. VAD:
    Ζωές χωρίς Χάπι εντ, υπάρχουν ακόμα.
    Και περνάνε τα χρόνια και τους μένει το ...χάπι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλημέρα γιαγιάκα μου!
    Τα κείμενα σου τόσο ζωντανα, με πηγαίνουν στην γειτονιά, σα να τα βλέπω μπροστα, σα να τα ζω!
    Ευχαριστούμε πολύ που μας ταξιδευεις!
    Να έχεις μια όμορφη Κυριακή
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Όχι δεν κάνεις λάθος γιαγιά, καλά κατάλαβες. Είναι αβάσταχτο βάρος πίστεψέ με.Το μετάνιωσα.Αλλά μετά από πολύ κόπο, πολλά κλάματα και πολύ μαύρο στάθηκα μόλις στα πόδια μου κι αρχίζω να βλέπω ήλιο.Θέλω να ξέρεις πως είσαι από τα άτομα που εκτιμώ αφάνταστα. Όχι λόγω ηλικίας άρα σεβασμού, αλλά λόγω προσωπικότητας.Απ τα γραπτά σου φαίνεσαι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ άνθρωπος!Κι αν τα βγάλεις βιβλίο όλα αυτά, πρώτη εγώ θα πάω να το πάρω! Να χαίρεσαι την κόρη σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Είδες τι λένε οι αναγνώστες σου;
    "Σαν παραμύθι"
    Κι όμως είναι μια από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες μιας εποχής που θα πρέπει κάποτε να απομυθοποιήσουμε ,γιατί είναι φορτωμένη με πολλά βάρη, με πολλά λάθη και με πολλές χαμένες ζωές ζωντανών αλλά και παιδιών που δεν γεννήθηκαν ποτέ.
    Υπέροχη καταγραφή
    Άσε που δάκρυσα πάλι.
    "Το Σπλέντιτ" δεν υπάρχει πιά .Στη θέση του το carefur υψώνει το ανάστημά του με αυθάδεια απέναντι στο ..ρωλόι που στέκει εκεί όρθιο ακόμη ,αλλά σιωπηλό χωρίς τα τραπεζάκια ολόγυρά του όπου τα καλοκαιρινά τα βράδια έπιναν το καφεδάκι τους οι Πειραιώτες..
    Δέκα φορές την ημέρα περνάω από την ρημαγμένη με κλειστή την πόρτα πια Μυροβόλο το στέκι του ραντεβού μας..
    Άνθρωποι φεύγουν, γειτονιές
    γίνανε μνήμες ,αλλά η ζωή συνεχίζεται γιατί εμείς είμαστε ακόμη ζωντανοί κι αυτό είναι που έχει σημασία γιατί η ζωή είναι ωραία π' ανάθεμάτην

    Νασαι καλά γειτόνισσα...

    http://ligery.pblogs.gr
    http://pygemo.blogspot.com
    http://lygeri.pblogs.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Πόσες χαμένες ζωές αλυσοδεμένες στα ήθη και στα έθιμα μιας άλλης εποχής, μακρινής, αλλά υπαρκτής. Σαν παλιό σινεμά, γιαγιά Αντιγόνη. Ασπρόμαυρη ταινία που κάποιοι χλεύασαν, αλλά ήταν ο καθρέφτης μιας ολόκληρης εποχής που χάθηκε, μαζί όμως και με τα καλά της.....
    Στο σήμερα ξεπεράστηκαν όλα αυτά, μαζί όμως με μια ποιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις που καταβροχθίστηκε από την αδηφάγα, γρήγορη εποχή μας. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Περίπου τα ίδια γίνονται και σήμερα. Απλά δε φαίνονται τόσο προς τα έξω όσο τότε!
    Καλή βδομάδα να έχεις γιαγιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. λυγερή;
    Κοριτσάκι μου συγκινούμαι, από τις κοινές αναμνήσεις.
    Προηγούμαι κατά πολύ, αλλά το ότι περπάτησες στο ίδιο σχολείο και ξέρεις τα μέρη που άλλαξαν!
    Εκεί κάτω λοιπόν στο ρολόι που ήταν τόπος συνάντησης στην πλευρά που τώρα είναι η μαρίνα, ήταν αμμουδιά και τραπεζάκια που γλεντούσε ο κόσμος τα βράδια.
    Σε έχω στην καρδιά μου και σου στέλνω αγκαλιά και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Lena manta:
    Κοριτσάκι μου και εσύ με ταξιδεύεις με τα βιβλία σου.
    Μόλις τελείωσα, τη Θεανώ.
    Να είσαι καλά και να ξέρεις πως μια γιαγιά σου ανοίγει την αγκαλιά της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Gi Gaga Kouni Beli:
    Αρκεί αυτά που γίνονται να είναι επιλογές τους και ας είναι οδυνηρές!
    Καλή βδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Υπέροχο όπως πάντα και πόσο αληθινό.Ξέρω δυο περιπτώσεις απο τη γεννιά της μητέρας μου φίλους και φίλες που έμεινα έτσι ακριβώς για τον ίδιο λόγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ευτυχως ο μπαμπας μου δεν χαμπαριαζε απο τετοια και παντρευτηκε πριν παντρευτει και η τελευταια, που ηταν και η μικροτερη.Το τι τραβηξαν ομως τα τρια πρωτα χρονια, μεχρι να παντρευτει και αυτη, απο την μανα του δεν λεγεται, αστα να πανε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Αυτα τα "πρεπει" αφησαν πισω την κοινωνια μας και δυστυχώς μερικες φορες βλεπω οτι εξακολουθούν να υπαρχουν και σημερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. γιατί έμεινε μαζί του? Για εκείνα τα Σαββατόβραδα, στα ξενοδοχεία για ζευγαράκια? Γιατί δε κράτησε τα παιδιά της? Γιατί δεν τον έδιωξε, αφού δεν ήταν άντρας και κρεμόταν από τα φουστάνια της μάνας? Με θύμωσε η ιστορία σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Αυτά τα "πρέπει"...... Πάντα καταστροφικά!
    Με διέλυσες Αντιγόνη μου!
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αχτίδα:
    Καταλαβαίνεις λοιπόν τα πώς και τα γιατί!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Δημιουργία:
    Μπράβο στον πατέρα σου, αλλά όσο να πεις του βγήκε η πίστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Πουαντερί:
    Αν υπάρχουν και στο σήμερα ακόμα χειρότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Pink-fish;
    Ισως δεν γνωρίζεις κοριτσάκι μου, ότι εκείνη την εποχή, τα παιδιά εκτός γάμου τα έλεγαν μπάσταρδα.

    Και στις γειτονιές που μάθαιναν τον δεσμό κάθε κοπέλας έλεγαν...αυτή τραβιέται και αυτομάτως έβγαινε από την...λίστα γάμου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Τρελλούτσικη:
    Τουλάχιστον τώρα έχετε το δικαίωμα να επιλέγεται τα δικά σας πρέπει!
    Φιλιά καλό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Συγκλονιστική ιστορία Αντιγόνη μου.

    Με κάνει να αναρωτιέμαι: Άραγε οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να είναι ευτυχισμένα ή να ακολουθούν τα πρέπει της γειτονιάς και της κοινωνίας, ανεξαρτήτως των θέλω και των δικών τους αισθημάτων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Daisy Crazy:
    Ακόμα και τώρα επεμβαίνουν στις ζωές τους για άλλα ζητήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή